Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 30, 2010

Αντιπύρ*

Για κακόβουλη παρερμηνεία της αναφοράς του Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια σε εισβολή των μητέρων πατρίδων στην Κύπρο το 1974, έκανε λόγο ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου. Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ, ο κ. Στεφάνου ανέφερε ότι οι επικριτές του Προέδρου στο πλαίσιο της πάγιας τακτικής τους απομόνωσαν μια φράση και διαστρέβλωσαν το περιεχόμενο της ομιλίας του.

Αν διάβαζαν ολόκληρο το κείμενο, είπε, θα αντιλαμβάνονταν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ούτε εξίσωσε την τουρκική εισβολή με το πραξικόπημα ούτε δικαιολόγησε την εισβολή ούτε έδωσε συγχωροχάρτι στην Τουρκία.
[...]

Το 1974 έγινε δίδυμο έγκλημα, είπε ο κ. Στεφάνου και πρόσθεσε ότι το πραξικόπημα και η εισβολή αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. [...]
"Κακόβουλη" "παρερμηνεία" της δήλωσης του Προέδρου. Σχεδόν καταλογίζει και δόλο ο εκπρόσωπος σε όσους διάβασαν (απλά!) τη δήλωση, αφού η δήλωση μιλούσε αφ' εαυτής και ξεκάθαρα! Αντί ενός απλούστερου "ήταν ακούσιο γλωσσικό ολίσθημα", στο οποίο μόνο το "γλώσσα λανθάνουσα, τ' αληθή λέγει" θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε, η επίσημη αντίδραση επιλεχθηκε να παρατηρει ότι παρερμηνεύθηκε η δήλωση. Δεν αρκέστηκε όμως σε αυτό. Ερμήνευσε και την λεγόμενη παρερμηνεία σε κακή πρόθεση.

Ξεκινήσαμε από τις καταγγελίες του ΑΚΕΛ (Άντρου Κυπριανού) περί ατόμων που θέλουν τη φυσική εξόντωση του Προέδρου. Συνεχίσαμε σε χαμηλότερο επίπεδο συνεγερμού με τους κακούς που υποσκάπτουν τον πρόεδρο και τις προσπάθειες του, φθάσαμε στο λαό που κακόβουλα παρερμηνεύει τα αθώα που δηλώνει δεξιά και αριστερά ο πρόεδρος. Σε παλαιότερη δημοσίευση ("Τelevito" ergo sum) έγραφα ότι η δηλωσειομανία του προέδρου θα ήταν επόμενο να τον οδηγήσει σε γκάφες. Μάλλον μια εξέλιξη όπως η επίμαχη δήλωση ήταν αναμενόμενη, αν και από τα όσα έλεγαν οι υπερασπιστές σήμερα, ακόμα δεν κατάλαβα σε τί ποσοστό ήταν ολίσθημα η δήλωση.
Πρώτα από όλα, υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα με τόσες ώρες δηλώσεων ο Πρόεδρος να μην υποπέσει σε γκάφες; Και με το "γκάφες" δεν εννοώ μόνο γλωσσικά ολισθήματα, αλλά και ουσιαστικά πράγματα, όπως το να ανακοινώνει κινήσεις στρατηγικής σε κυπριακό αλλά και διεθνείς σχέσεις, οι οποίες χάνουν το "στρατηγικό" τους πλεονέκτημα αμέσως μετά τη δημοσιοποίησή τους.
Απολογούμαστε λοιπόν κύριε Στεφάνου για την παρερμηνεία μας. Τουλάχιστον εσείς στη δική σας παρέμβαση θέσατε εισβολή και πραξικόπημα στις πλευρές του ίδιου νομίσματος. Δεν το ερμηνεύω ούτε το παρεμηνεύω, απλα "κακόβουλα" το παραθέτω μετά του τμήματος της εμπρηστικής απάντησής σας.

*Προσπάθεια πυρόσβεσης με χρήση φωτιάς, για δημιουργία αντιπυρικών ζωνων.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 29, 2010

Βόλτες της γλώσσας

"Στην πραγματικότητα, οι λεγόμενες μητέρες πατρίδες εισέβαλαν και οι δυο στην Κύπρο." Με αυτή τη δήλωση ο πρόεδρος της Κυπριακής κυβερνήσεως κατάφερε πάλι να βάλει φωτιές. Διαβάζοντάς την δήλωση του "άνοιξεν η καρκιά μου φύλλα φύλλα" όπως δήλωσε (μετά που αποτελείωσε τις λεγόμενες μητέρες πατρίδες) και ο ίδιος.

Θέλει ίσως μεγάλη ικανότητα, και προσπάθεια, σε μια και μόνο πρόταση, φαινομενικά αθώα, να επιχειρείς να αποδομήσεις τόσα πολλά! Αρχίζοντας από το πιο "ελάσσων" τις " λεγόμενες" μητέρες πατρίδες. Εντάχθηκε έτσι η Ελλάδα στα λεγόμενα συγγενικά μας κράτη. Και αφού μαθαίνει για τη λεγόμενη σχέση της μαζί μας μαθαίνει και το επόμενο. Εισέβαλε και αυτή στην Κύπρο.

Δεν μπορεί μια εγκληματική ενέργεια της χούντας να συμψηφίζεται με μια οργανωμένη από χρόνια ενέργεια εισβολής, απόσπασης δια της βιας ενός τμήματος του κράτους και συνεχιζόμενης κατοχής. Κάθε εχέφρων μπορεί να δει τη διαφορά. Δεν μπορεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα ηγέτης της "λεγόμενης" Ελληνο-κυπριακής πλευράς να να μας λέει περίπου ότι ό,τι έκανε ο ένας, έκανε κι ο άλλος, και αυτό στο όνομα της "καλής θέλησης και της ειλικρινούς βούλησης για επίλυση του Κυπριακού". Μη σώσει έτσι να λυθεί. Αν για να το λύσουμε θα καταλήξουμε να ζητήσουμε και συγγνώμη από τους Τουρκους, επειδή τους βγάλαμε από τη βολή τους και τους υποχρεώσαμε, λόγω της ελληνικής εισβολής στο νησί, να τρέχουν να εισβάλουν και αυτοί, αυτό δεν είναι παραδοχή και αποδοχή των ευθυνών μας, αλλιώς λέγεται.

Είναι απαράδεκτο ο ίδιος ο Πρόεδρος να θέτει τρικλοποδιές στην πλευρά του με τόσο παιδαριώδεις τρόπους, ιδιαίτερα μετά από τα "τόσα χρόνια παρουσίας του στην κεντρική πολιτική σκηνή" όπως μας υπενθύμισε ο αναπληρωτής εκπρόσωπός του σήμερα. Εκτός από την αντιμετώπιση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και στρατηγικής, γιατί έχουντέτοια οι λεγόμενοι Τουρκοκύπριοι, είναι αδιανόητο να πρέπει να μαζέυουμε κάθε τόσο και τις γλωσσικές βόλτες του προέδρου μας...

Εκτός ορίων

Όποιος έχει ταξιδέψει σε αυτοκινητόδρομους στην Κύπρο δεν μπορεί να μην έχει παρατηρήσει την εξαιρετική σήμανση τους(!), δεν μπορεί να μην πρόσεξε ότι σε κάθε χιλιόμετρο υπάρχει πινακίδα με όριο ταχύτητας, 100 χλμ/ώρα. Διακοσμητική και μόνον πινακίδα, γιατί αν κάποιος οδηγός άντεξε και οδήγησε στο όριο ταχύτητας, δεν μπορεί να μην πρόσεξε ότι όλοι τον είχαν προσπεράσει, εκτός ίσως μερικών αυτοκινήτων ενοικίασεως που τηρούσαν το αναγραφόμενο όριο.

Ναι, τα όρια ταχύτητας στην Κύπρο δεν είναι αυτά που φαίνονται! Είναι άλλα, υπονοούμενα! Ξεφεύγει από κάθε λογική, αλλά η κυπριακή Βουλή, εν τη σοφία της παντα και με στόχο την οδική ασφάλεια, έχει αποδεχθεί, έχει συμφωνήσει σε αυτό το αλαλούμ. Οι βουλευτές μάλιστα έχουν κατά καιρούς και δημόσια επιχειρηματολογήσει για το θέμα. Να γράφουμε μεν 100 και το όριο να είναι 120. Ο λόγος είναι ότι, λέει, οι οδηγοί έτσι κι αλλιώς δεν θα τηρούσαν τα όρια, οπότε τα βάζουμε χαμηλότερα και επιτρέπουμε ένα επιπρόσθετο όριο που εξακολουθεί να επιτρέπει ασφαλή οδήγηση. Η δε αστυνομία το δέχεται και, όντως, δεν καταγγέλλει κανέναν μέχρι τα πρώτα 20 χιλιόμετρα της παρανομίας! Στα 121 (θεωρητικά) σε καταγγέλλουν για 21 χλμ/ώρα πάνω από το όριο. Εκτός βέβαια του προφανούς, πρόκειται δηλαδή για χαζομάρα, νομίζω ότι η κατάσταση έχει άλλο ένα παράπλευρο αποτέλεσμα. "Αναγκάζει", με την ευλογία της πολιτείας, όλους τους οδηγούς - πολίτες, να παραβαίνουν τον νόμο, χωρίς μάλιστα συνέπειες.

Το θέμα με τα όρια ταχύτητας θα έλθει σύντομα στη δημόσια συζήτηση καθώς από το '11 θα επανέλθουν στην Κύπρο οι κάμερες ελέγχου ταχύτητας, οπότε θα έχουμε φυσιολογικά και την ερώτηση "το άτυπο όριο ταχύτητας που εφαρμόζουν τα μέλη της αστυνομίας θα ισχύει και στις κάμερες;" Παλαιότερα ίσχυε. Η άλλη απορία είναι βέβαια για τα υπόλοιπα όρια ταχύτητας τί ισχύει. Αυτό που γράφεται ή δίνεται και εκεί μπόνους; Το 80 δηλαδή 100, το 50 70 κοκ. Νομίζω είναι καιρός να σοβαρευτούμε. Το 100 είναι γελοίο όριο ταχύτητας για αυτοκινητόδρομο, το αναγνωρίζουν και όσοι το ψήφισαν, και το υπερβαίνουν και όσοι το ψήφισαν. Η λογική λύση μάλλον επιβάλλει να καθοριστεί ως νέο όριο το 120, επίσημα, με τον νόμο και ας προσαρμόστουν οι ποινές για τους παραβάτες ώστε να είναι ίδιες με τώρα.

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 24, 2010

"ελεύθερα" "ανεξάρτητα" "δωρεάν"

Αγαπητοί καταναλωτές,
Την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου αναρτήθηκε στο blog Τromaktiko μια ΑΝΩΝΥΜΗ καταγγελία με στόχο την δυσφήμιση της εταιρίας NOODLE BAR και των εστιατορίων της.
Απαντούμε λοιπόν, θέλοντας να δώσουμε στο κοινό την δυνατότητα να βγάλει το ίδιο
τα συμπεράσματα του.
Στις 10 Σεπτεμβρίου λάβαμε μια προσφορά για διαφημιστική καταχώρηση στις ιστοσελίδες Athensbars και Tromaktiko στην οποία έπρεπε να απαντήσουμε έως τις 15 Σεπτεμβρίου. (όλη η προσφορά όπως στάλθηκε στο κύριο Χρήστο Γεωργαλά γενικό διευθυντή της εταιρίας Magfilms, η οποία διαχειρίζεται τις διαφημιστικές μας ενέργειες παρατίθεται παρακάτω.) athensbars-tromaktiko-protasi-synergasias.pdf

Στις 15 Σεπτεμβρίου τους απαντήσαμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε να διαφημιστούμε στις συγκεκριμένες ιστοσελίδες και στις 16 Σεπτεμβρίου (λίγες ώρες μετά την άρνηση μας) αναρτήθηκε στο Tromaktiko ΑΝΩΝΥΜΗ καταγγελία με ηχηρούς τίτλους.
Είναι οφθαλμοφανές στον οποιονδήποτε το τι έχει συμβεί!!!
Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που απαντάμε σε τέτοιου είδους λιβελογραφήματα και αδιαφορούμε για την λάσπη που πρόκειται να ακολουθήσει.
Μας ενδιαφέρει μόνο η ικανοποίηση του καταναλωτικού κοινού που με την εμπιστοσύνη του μας έχει αναδείξει στην πρώτη αλυσίδα εστιατορίων σε ρυθμούς ανάπτυξης στην χώρα, αναγνωρίζοντας την συνεχή μας προσπάθεια για την εξασφάλιση Υψηλών Υγειονομικών Standards με σκοπό την διασφάλιση της υγείας του καταναλωτικού κοινού.

Ανοιχτή Γραμμή Καταναλωτών: 210 3240214
Τμήμα Διασφάλισης Ποιότητας: qualityassurance@noodle-bar.net
Φαντάζομαι ότι αυτό θα μπορούσε να είναι το τίμημα της "ελεύθερης", "ανεξάρτητης" και "δωρεάν" "ενημέρωσης". Προφανώς δεν είμαι σε θέση να έχω εσωτερική ενημέρωση γιατο τί έγινε αλλά σίγουρα όλα αυτά τα "ειδησειογραφικά" blogs που έχουν γίνει μόδα στην Ελλάδα από το troktiko και τους συνεχιστές του σίγουρα κρύβουν πράγματα. Η ανανέωση και μόνο του περιεχομένου τους με τους ρυθμούς που αυτή γίνεται προϋποθέτει την συνεχή ενασχόληση με το blog τουλάχιστον ενός ατόμου. Σίγουρα κάτι τέτοιο, κάθε μέρα, 22 ώρες το 24ωρο δεν μπορεί να βασιστεί σε εθελοντική βάση. Από κάπου αυτές οι προσπάθειες χρηματοδοτούνται.

Για το καθ΄αυτό περιστατικό που καταγγέλλει η Noodle Bar, δηλαδή τον εκβιασμό είτε διαφημίζεσαι είτε σε καταστρέφουμε χρησιμοποιώντας τη δύναμη της δημοτικότητάς μας, προφανώς υπάρχει η δικαιοσύνη (αν υπάρχει κατηγορούμενος) που μπορεί να επέμβει. Αλλά ακόμα και αν δεν αποτελεί εκβιασμό αλλά τυχαίο γεγονός η δημοσίευση της κατγγελίας μετά την άρνηση της συνεργασίας των Noodle Bar, το κείμενο φέρει τη γενική υπογραφή "ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ", προσφιλής τακτική των συγκεκριμένων blogs, θάβοντας κυριολεκτικά την εταιρία. Πιο πέρα εκτός της περιγραφής δεν παραθέτει ούτε καν μια ένδειξη ότι αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί, όπως μια φωτογραφία, ή μια απόδειξη αγοράς των προϊόντων.

Είναι ενδιαφέρουσες σαν προσπάθειες ίσως τα "ειδησειογραφικά" blogs, αν και πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος που τα διαβάζει, όσο ενδιαφέρον και αν έχουν οι δημοσιεύσεις τους πολλές φορές, μπορεί να τα θεωρήσει σαν πηγές ενημέωσης.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 19, 2010

Θερβάντες

Ένας ενάντια σε όλους. Μοναχικός και σχεδόν μόνος σε έναν ανένδοτο αγώνα απέναντι σε ότι τον πολεμά. Ορατόν και αόρατον. Πολεμά να πετύχει απέναντι σε κατακτητή, συμμάχους, συνεταίρους, συγκυβερνώντες, τον "διεθνή παράγοντα". Μόνοι στο πλευρό του δυο Άντροι, ένα κόμμα και ένας Μάριος. Ο κεντρικός ανεμόμυλος που πολεμά, το Κυπριακό, έχει νικήσει πολλούς στο παρελθόν, αλλά κανείς δεν ήταν σαν αυτόν.

Αν η φαντασία μου στην πρώτη παράγραφο νομίζετε ότι οργίασε, είναι που δεν έχετε διαβάσει τη συνέντευξη του Άντρου Κυπριανού στον σημερινό Φιλελεύθερο...

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 14, 2010

Φιέστα στη ΔΕΘ

Άρτι αφιχθείς από την Θεσσαλονίκη είχα την ευκαιρία να θαυμάσω από πιο κοντά αυτό που κάθε χρόνο μου προκαλούσε έντύπωση στη λειτουργία του Ελληνικού κράτους. Τα εγκαίνια της "ΔΕΘ".

Κάθε χρόνο, ώντας φοιτητής στην Ελλάδα, με ξένιζε το γεγονός ότι όλοι συζητούσαν για το "καλάθι του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ". Το τί παροχές δηλαδή θα δώσει ο πρόεδρος της κυβερνήσεως στον κόσμο. Και με ξένιζε γιατί μου έκανε σαν πολύ "φθηνό" (κατ' ουσίαν είναι πολύ ακριβοπληρωμένο!) και φαντακτερά επικοινωνιακό κόλπο της κυβέρνησης για να εντυπωσιάζει τους υπηκόους της. Φέτος λοιπόν λόγω της οικονομικής επιπρόσθετης στενότητας στους ιθαγενείς ο Πρωθυπουργός δεν μοίρασε καθρεφτάκια, και αυτό ήταν η πρώτη αλλαγή. "Δεν είχε καλάθι ο Πρωθυπουργός" είπαν τα ΜΜΕ. Το ότι αυτό το καλάθι αποτελεί μέρος ενός οικονομικού αλαλούμ ελληνικής επινόησης δεν ήθελαν να το δουν τα κανάλια. Ένα κράτος που κάθε χρόνο αλλάζει το φορολογικό καθεστώς, ανεβοκατεβάζει φόρους, εταιρικούς και μη, αλλά ήθισται να μοιράζει και ορισμένα ψίχουλα εν είδη μεγαλοψυχίας ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ.

Το άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι ότι για τα εγκαίνια της ΔΕΘ ανέβαιναν στη Θεσσαλονίκη σύσσωμα τα επιτελεία από όλα τα υπουργεία, προσφέροντας στους επιτελείς ένα ευχάριστο διάλειμμα στα μπουζούκια της πόλης. Γιατί πρακτικά λόγος που αυτό γινεται είναι για να ικανοποιηθεί ο εγωισμός των Θεσσαλονικέων, οι οποίοι θέλουν νοιώθουν ότι η πόλη τους έχει κάποια σημασία εκείνες τις μέρες. Παράλληλα τα υπουργεία και οι οργανισμοί τους είχαν καταλάβει μεγάλο ποσοστό της έκθεσης. Περίπτερα όλων των υπουργείων, του ΟΠΑΠ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της ΔΕΦΑ, της ΕΡΤ και άλλων οργανισμών μετέτρεπαν μέρος της έκθεσης από "διεθνή έκθεση" σε "έκθεση κρατικών υπηρεσιών". Και όλα αυτά στοίχιζαν, και στοίχιζαν πολλά. Φέτος είδαμε σε μια επικοινωνιακή σύλληψη την κυβέρνηση επιπρόσθετα να πραγματοποιεί μια υπερθεαματική (και χωρίς κάποια ουσία τελικά) συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στολιμάνι της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα είδαμε όλα τα στελέχη να φθάνουν μαζί από το ξενοδοχείο όπου διέμεναν στο λιμάνι όπου συνεδρίασαν με πούλμαν. Ακόμα και εν μέσω κρίσης οι κομματικές φιέστες των κυβερνήσεων δεν φαίνεται να επηρεάζονται...

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 01, 2010

"Televito" ergo sum

Υπό κανονικές συνθήκες, σε άλλα ίσως κράτη - πλην Ιταλίας - οι δηλώσεις του αρχηγού του κράτους αποτελούν θέμα συζήτησης. Η Κύπρος αποτελεί μια εξαίρεση σε αυτό το θέμα. Τόσο ο αρχηγός του κράτους (ιδίως αυτός!) όσο και οι υπόλοιποι πολιτκοί ηγέτες είναι πλήρως εξαρτημένοι από την αυτοπροβολή τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι κοντά σε κάμερες και μικρόφωνα και να μην μιλήσουν. Οι δε δηλώσεις σταματούν συνήθως μετά από την προτροπή των ρεπόρτερ -"σας ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε"- και όχι με ίδια βούληση των συνεντευξιαζομένων. Πιθανότατα μάλιστα τα βράδια γυρίζουν όλα τα κανάλια για να δουν κατά πόσο "έπαιξαν" στα δελτία και αναλόγως διαμαρτύρονται στους σταθμούς για το γιατί δεν έπαιξε το τάδε, ή γιατί έπαιξε ο δείνα περισσότερο από αυτούς.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των δηλώσεων, φυσικά, μυρικάζουν τα ίδια, μάλλον ανούσια, πράγματα. Στερεοτυπίες, γενικότητες, ίσως και εξυπνάδες, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Σε αυτό βοηθά πάρα πολύ το κυπριακό, μια ιστορία 45 ετών, η οποία έχει κολλήσει στο ίδιο σημείο εδώ και καιρό οπότε πάνω κάτω έμαθαν κάποια στερεότυπα ώστε να μιλούν μέχρι και 35 λεπτά. Έχοντας ακούσει την τελευταία εβδομάδα στα δελτία ειδήσεων δηλώσεις των αρχηγών είμαι βέβαιος ότι την Κυριακή άκουγα σε επανάληψη τις δηλώσεις της περασμένης Δευτέρας. Απολύτως τίποτα διαφορετικό. Σαν αποτέλεσμα βέβαια κανείς δεν δίνει δεκάρα για το ότι έκανε κάποια δήλωση ο πρόεδρος και για το τί είπε. Σε ένα τριήμερο έχει κάνει δηλώσεις μετά από μνημόσυνα -αυτή η κυπριακή πατέντα του κάνω δηλώσεις για τα πάντα έξω από την εκκλησία, στα σκαλιά του Προεδρικού -μπαίνοντας-, στα σκαλιά του Προεδρικού -βγαίνοντας-, στις επιμνημόσυνες δεήσεις, σε αποκαλυπτήρια, σε συνέδρια αποδήμων, σε λαϊκές συγκεντρώσεις-πανηγύρια σε διάφορες τις γωνιές της Κύπρου, στο Κελλάκι (διεθνής δήλωση στα αγγλικά). Δυο θέματα διακρίνω.

Πρώτα από όλα, υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα με τόσες ώρες δηλώσεων ο Πρόεδρος να μην υποπέσει σε γκάφες; Και με το "γκάφες" δεν εννοώ μόνο γλωσσικά ολισθήματα, αλλά και ουσιαστικά πράγματα, όπως το να ανακοινώνει κινήσεις στρατηγικής σε κυπριακό αλλά και διεθνείς σχέσεις, οι οποίες χάνουν το "στρατηγικό" τους πλεονέκτημα αμέσως μετά τη δημοσιοποίησή τους.

Και δεύτερο, υπάρχει η πιθανότητα τόσες φορές που μιλά να έχει όντως να πεί κάτι, χωρίς να επαναλαμβάνει με τη σπαστικότητα μεσαιωνικού βασανιστή τα ίδια πράγματα;

Επιπρόσθετη συνέπεια βέβαια είναι το ότι σε κάθε γύρο τοποθετήσεων του Προέδρου θα απαντήσει το ΔΗΚΟ (συνήθως αμέσως και συνήθως θα διαφωνεί συγκυβερνώντας). Μετά ο ΔΗΣΥ, ο Γιαννάκης Ομήρου, το ΕΥΡΩΚΟ, η κυρία Παναγιώτου. Σε όλους θα απαντήσει μετά ο Χρίστος Χριστοφίδης (πάει πια αυτός) ή ο Σταύρος Ευαγόρου και μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος γεμίζοντας ατελείωτες ώρες ανούσιων τηλεοπτικών προγραμμάτων.

Είναι μια πρόκληση πλέον να δει κανείς δελτίο δηλώσεων χωρίς ουσία στην κυπριακή τηλεόραση, και κυρίως τα μεσημβρινά δελτία της κρατικής τηλεόρασης, όπου και λόγω μη διαθεσιμότητας ρεπορτάζ παίζουν ολόκληρα πεντάλεπτα δηλώσεων και αντιδηλώσεων από τηλεορασομανείς μαϊντανούς του εγχώριου πολιτικού star system.
Related Posts with Thumbnails