Με την ησυχία σας...

Είμαστε σχεδόν μια εβδομάδα με ολόκληρη την κυβέρνηση υπό παραίτηση. Δυο εβδομάδες με τον υπουργό εξωτερικών υπό παραίτηση. Τρεις εβδομάδες με τον υπουργό γεωργίας να ασκεί και (προσωρινά) καθήκοντα υπουργού άμυνας. Έξι εβδομάδες από τότε που ο επικεφαλής της Γραμματείας της Οργάνωσης της Κυπριακής Προεδρίας του ΣτΕ, Α. Μολέσκης παραιτήθηκε, με την ανάληψη της προεδρίας να είναι σε 11 μήνες. Είμαστε προ της περαιτέρω υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Οδεύουμε ολοταχώς στην υπαγωγή μας στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ. Εδώ και δυο χρόνια κρίνεται αναγκαία η λήψη μέτρων για ανακοπή της ύφεσης της οικονομίας που μέρα με τη μέρα αυξάνεται. Είμαστε τρεις εβδομάδες μετά το big bang στον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό του Βασιλικού που άφησε 13 νεκρούς, τη χώρα χωρίς ρεύμα και την οικονομία του τόπου μερικά βήματα πάνω από την κατηγορία junk.

Υπό αυτές τις συνθήκες το μόνο πράγμα που θα έδινε μια ανάσα στον λαό και μια ακτίδα αισιοδοξίας πως θα αποφύγουμε διαφαινόμενες συνέπειες που ακολουθούν την κατάστασή μας, θα ήταν η επίγνωση ότι στο τιμόνι της χώρας υπάρχει ηγέτης. Υπάρχει ένας άνθρωπος και ένα επιτελείο που μπορεί να σκεφτεί στρατηγικές και λύσεις, και θα τολμήσει να λάβει αποφάσεις ώστε να οδηγήσει τη χώρα μακριά από το προδιαγραφόμενο τέλμα. Δυστυχής διαπίστωση κάθε εχέφρονος είναι πως, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ουσιαστικά ούτε καν τιμονιέρης. Ακόμα και αυτός που καμωνόταν ως τώρα πως ηγείτο, έχει αφήσει το τιμόνι του κράτους και προσπαθεί μόνο να συσπειρώσει και να περισώσει το κόμμα του.

Ο πρόεδρος μετά την έκρηξη φρόντισε να επιβεβαιώσει πως φοβάται και πως δεν τολμά να πάρει επιτέλους την απόφαση, έστω και αργά, ακόμα και μέσα από τα ερείπια στα οποία μας οδήγησε η στάση και η νοοτροπία του, να κυβερνήσει τον τόπο. Ακόμα και υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες το μόνο που βλέπουμε είναι τις αλλεπάλληλες συναντήσεις στο προεδρικό, μεταξύ προέδρου και "συγκυβερνήτη", για κατάρτιση κυβέρνησης να λήγουν η μια μετά την άλλη άκαρπες και τον χρόνο βασανιστικά να περνά. Παράλληλα την Κύπρο να βυθίζεται περισσότερο με την οικονομία να στενάζει και τους οίκους να στέλλουν απανωτά χαστούκια κάθε δίμηνο. Η θλιβερή αυτή εικόνα και μόνο φωνάζει για το ποιοί είναι οι λόγοι που ανατιναχτήκαμε μόνοι μας. Έτσι ακριβώς λειτουργούσαν και πριν την έκρηξη, μόνο που τα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα και τα εκρηκτικά δεν επέδειξαν την υπομονή (ή και την αδιαφορία) που επιδεικνύουμε εμείς καθημερινά.