Απόνερα

Τελικά είχε δίκαιο η Παπαρήγα στην Ελλάδα. Όντως οι τελευταίοι αγώνες του λαϊκού κινήματος, με τις απεργίες στα λιμάνια είχαν αποτέλεσμα. Το κεφάλαιο, τρέμοντας τη λαϊκή οργή, τελικώς υποχώρησε. Η ρίζα του κακού, το κρουαζιερόπλοιο "Ζενίθ", δεν θα ξαναέρθει στην Ελλάδα, ανακοινώνει η πλοιοκτήτρια. Η μοναδική βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο τουρισμός, παραδέχονται όλοι. Με αυτό σαν δεδομένο και με την παραπαίουσα κατάσταση της ελλαδικής οικονομίας, μάλλον είναι αυτοκτονική η συμπεριφορά που επιδεικνύεται από τους, θεωρητικά, υπεύθυνους. Συνδικαλιστές, απεργούς και μηχανισμούς επιβολής της τάξης (κράτος).

Με την ευκαιρία, που αναφέρθηκα στην Παπαρήγα και τους συνδικαλιστικούς της αγώνες, δεν δόθηκε ακόμα κάποια εξήγηση για το θέμα με τους "απεργοσπάστες" στην Τυποεκδοτική, εταιρεία που ελέγχει το ΚΚΕ. Τί σημαίνει ότι εθελοντικά εργάστηκε ο κόσμος και τυπώθηκαν εφημερίδες; Γιατί δεν αποκλείστηκε η εταιρεία από τους απεργούς; Γιατί σε άλλες επιχειρήσεις που δηλώνεται απεργία, κάποιος που εθελοντικά προσέρχεται στην εργασία του εμποδίζεται, προπυλακίζεται και ξυλοκοπάται από συγκεντρωμένους απεργοσυμπαραστάτες;

Lutte sociale sans frontières*

Είδα τυχαία την πιο κάτω φωτογραφία, του Αθηναϊκού πρακτορείου, για την προχθεσινή πορεία διαμαρτυρίας του ΠΑ.Μ.Ε. (ΚΚΕ) που πραγματοποιήθηκε στο σύνταγμα. Το στιγμιότυπο είναι από τα πέριξ της Βουλής των Ελλήνων και απεικονίζεται ένας μεγάλος όγκος διαδηλωτών - διαμαρτυρομένων με σημαίες του ΠΑ.Μ.Ε. και πανό. Επίσης μια νεαρή του κόμματος πουλά "ριζοσπάστες" κατά τα συνήθη.Η διαμαρτυρία είχε να κάνει με την επαπειλούμενη(;) μείωση σε μισθούς και συντάξεις λόγω της υπαγωγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το ενδιαφέρον στοιχείο της φωτογραφίας είναι μάλλον το ότι όλοι οι εικονιζόμενοι στο σκέλος τουλάχιστον αυτό της πορείας, πλην της συντρόφισσας με τον Ριζοσπάστη, είναι αλλοδαποί. Των οποίων οι συντάξεις και οι μισθοί δεν... πολυαπειλούνται. Δεν ξέρω βέβαια αν προσφέρουν "υπηρεσίες διαμαρτυρομένων" ενισχύοντας ενίοτε και τις λαϊκές διεκδικήσεις των Ελλήνων. Πώς πουλά μια αυστραλιανή εταιρία "φίλους" για το Facebook, κατά αντίστοιχο τρόπο.

*Κοινωνικός αγώνας χωρίς σύνορα

Με σκηνικό το Καστελλόριζο

Δεν ξέρω αν ο Παπανδρέου περίμενε να φτάσει στο Καστελλόριζο για να κάνει τις δηλώσεις για την απόφαση ένταξης στο μηχανισμό στήριξης, αλλά η εικόνα του Ελληνα Πρωθυπουργού να μιλά (στο πόδι) από το λιμάνι του Καστελλορίζου, με φόντο το λιμάνι, και να αναφέρεται σε απάνεμο λιμάνι, πλόιο σε τρικυμία, ναυπηγία δεν ήταν τυχαία μάλλον. Δεν ξέρω αν ήταν καλό σαν έμπνευση βέβαια.

Θύμισαν σε όλους μας τα ακατανόητα λάθη, τις παραλείψεις, τις εγκληματικές επιλογές και την καταιγίδα των προβλημάτων που μας κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση [...]
Όλοι μας κληρονομήσαμε - η σημερινή Κυβέρνηση και Ελληνικός λαός - ένα σκάφος έτοιμο να βυθιστεί [...]
Και οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά, ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά [...]
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό [...]
Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.

Χάσαμε τον Σύντροφο

Μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα και τη ψήφο τουρκοκυπρίων και Τούρκων εποίκων ήρθε πολιτική αλλαγή; Σίγουρα η επόμενη μέρα των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού, μεταξύ πλέον του εθνικιστή Έρογλου και του συντρόφου Χριστόφια, θα είναι διαφορετική, εκτός αν ο Έρογλου διατηρήσει τον Ταλάτ ως διαπραγματευτή, που και εκεί πάλι διαφορετική θα είναι.

Η αίσθηση στις ελεύθερες περιοχές είναι ότι η στάση του Έρογλου στις διαπραγματεύσεις, με δεδομένες τις εως τώρα θέσεις του ενάντια στην ομοσπονδία και υπέρ της ίδρυσης δύο ανεξαρτήτων κρατών στην Κύπρο, θα είναι πολύ σκληρότερη και πιο αδιάλλακτη από αυτή του Ταλάτ. Βεβαίως, ασχέτως ηγέτη στα κατεχόμενα, δεν μπορεί να παραβλέπεται σε όποιαδήποτε περίπτωση και ο παράγοντας Άγκυρα. Θα ήταν εκτός πραγματικότητας να πιστέψει κανείς ότι ο Έρογλου θα σηκώσει μπαϊράκι αγνοώντας τις κατευθύνσεις της Τουρκίας. Τουλάχιστον στο φαίνεσθαι.

Η ομιλία του χτες βράδυ κινήθηκε στα γνώριμα πλαίσια "Η λύση θα είναι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι να ζουν παράλληλα σε δυο συνεργαζόμενα κράτη" αλλά περιελάμβανε και την αναφορά σε συνεννόηση με την Τουρκία, φθάνει έτσι κι αλλιώς ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας στα κατεχόμενα γαι συνομιλίες με τον νέο "πρόεδρο".

Οι πρώτες αντιδράσεις των κομμάτων στην Κύπρο και της κυβέρνησης ήταν μάλλον απογοήτευσης, αναμενόμενο, γιατί ένας "νέος Ντενκτάς" στα κατεχόμενα είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει εμπόδιο στις προσπάθειες λύσης και θεωρείται βέβαιο ότι η εξέλιξη αυτή θα σκληρύνεο τη στάση της Τουρκικής πλευράς,

Αυτή τη στιγμή βέβαια θα ήθελα να ήμουν στο μυαλό του προέδρου, μετά τη χθεσινή εξέλιξη. Του προέδρου και του συνεταίρου του στην κυβέρνηση. Μετά την λεγόμενη εκλογή του Έρογλου στη λεγόμενη θέση του προέδρου του λεγόμενου κράτους. (Παύση, από τα διεθνή ΜΜΕ διαβάζω, "οι τουρκοκύπριοι εξέλεξαν μετά από προεδρικές εκλογές στη βόρεια Κύπρο, τον πιο ακραίο Έρογλου ο οποίος έχει τη θέση για περισσότερη αυτονόμηση των δυο λαών αναφορικά με την επίλυση του κυπριακού" (EuroNews)). Ενδεχομένως να βλέπουν αυτή την εξέλιξη και με ανακούφιση παρά με αγωνία. Το έγραφαν και τα παραπολιτικά των εφημερίδων πριν λίγες εβδομάδες, ότι τυχόν εκλογή Έρογλου στα κατεχόμενα θα ανατίναζε τις συνομιλίες και θα μας "λύτρωνε", απάλλασοντας μας από την ευθύνη της ανατίναξης. Ένα ενδεχόμενο που ο συνέταιρος του προέδρου σίγουρα επιθυμεί, ώστε η παραμονή του στη συγκυβέρνηση να μην του στοιχίσει πολιτικά, αφού με τα δεδομένα αυτή τη στιγμή στην Κύπρο, ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα με τον αυτοεγκλωβισμό της πλευράς μας σε εκ περιτροπής προεδρία με σταθμισμένη ψήφο από τη συζήτηση μόλις του πρώτου κεφαλαίου δεν φαίνεται ότι είχε μεγάλη πιθανότητα έγκρισης. Σε αυτή την περίπτωση η Ε/Κ πλευρά θα αναγκάζόταν να πει ένα δεύετερο "ΌΧΙ" σε σχέδιο λύσης, και μάλιστα λόγω προτάσεων που η ίδια η Ε/Κ πλευρά κατέθεσε, χωρίς ωστόσο να μπορεί να τις "πουλήσει" στο λαό αφού τις κατέθεσε άνευ ανταλλάγματος. Χαρακτηριστική σε αυτό το θέμα ήταν και μια αναφορά του Έρογλου, ο οποίος ανέφερε πως μέχρι τώρα στις διαπραγματεύσεις, στο θέμα της διακυβέρνησης, η Τουρκοκυπριακή πλευρά μόνο αποδέχθηκε τις προτάσεις που έθεσαν οι ελληνοκύπριοι (υπονοώντας ότι είναι η στιγμή οι ελληνοκύπριοι να αποδεχτούν τουρκοκυπριακές προτάσεις).

Βέβαια, φίλε paraloge, όλα αυτά είναι απλά εκτιμήσεις!

Rewind

Με αφορμή το σχόλιο του Νικόλα στο θέμα για το "όπλο του Γιώργου" σκέφτηκα να επιχειρήσω μια ειδησειογραφική σταχυολόγηση της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα γύρω από το οικονομικό "θαύμα" της χώρας.

Δύο στοιχεία αναφοράς παραθέτω αρχίζοντας. Πρώτα, ποιο είναι το χρέος της χώρας. Είναι 300000000000 € χονδρικώς. Και το δεύτερο, το έλλειμα του προϋπολογισμού για το 2009, που ξεπέρασε το 12.9% (Ελευθεροτυπία 3/4) του ΑΕΠ. Έστω ότι καλύπτεται με δάνεια το χρέος, με επιτόκια στο 6%. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται 18 € δισεκ. επιπρόσθετα για τόκους. Φαίνεται χαρακτηριστικά η συγκριτική κατάσταση στην ΕΕ για το 2009.

Μέτρα πάνε κι έρχονται. Το τελευταίο δίμηνο-τρίμηνο η κυβέρνηση προσπαθεί γράφοντας και σβήνοντας, σχεδόν στο πόδι να κλείσει ένα εισπρακτικό πλαίσιο που θα διασφαλίσει αρχικά μια περιστολή στις δαπάνες, με σκοπό την αρχή της εξυγείανσης. Αυτό το ρίχνουν και λίγο σαν απαίτηση των κακών αγορών και της ΕΕ, αλλά αν λειτουργήσει επιτέλους κάποιο σχέδιο εξυγείανσης οφελιμένη θα είναι μάλλον η ίδια η χώρα.

Εκτός στόχων τα έσοδα του κράτους για το πρώτο τρίμηνο με 23 εφορίες απο τις 67 της Αθήνας να μην δίνουν καν στοιχεία. Η απόκλιση αγγίζει σε ορισμένες εφορίες και το 20%. Με αυτό υπ' όψη μάλλον δυσκολα θα επιτευχεί ο στόχος της είσπραξης €1,5 δισ. (από τα 32 των βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών) για το 2010 (ΣΚΑΪ 14/4). Τέτοια στοιχεία είναι που θέτουν και σε αμφισβήτηση την δυνατότητα το αυστηρό πρόγραμμα να εφαρμοστεί από ένα "απείθαρχο και ανυπάκουο πληθυσμό" όπως έγραφε κάποτε η Bild (και αντιδρούσαν στην Ελλάδα). Σημειωνω εδώ ότι το ποσό των ληξιπρόθεσμων οφειλών ισοούται με το ποσό που μετά κόπου κατάφερε να κλειδώσει η Ελλάδα για δανεισμό από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό για το οποίο θα λάβει ένα σωρό μέτρα για να το αποκτήσει, ισούται με τις μη καταβληθήσες οφειλές προς το κράτος!

Διαρροές "ελλήνων ανώνυμων (και μη) αξιωματούχων" που κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Αρχικά δινόταν η εντύπωση ότι αυτές οι διαρροές μπορεί να προερχόντουσαν και από μια στρατηγική μπλόφας, αλλά μάλλον γρήγορα άλλαξε η αντίληψη και αποδόθηκε σε "βαθιά λαρύγγια" (ΝΕΑ). Γενικά στο θέμα της επικοινωνιακής διαχείρισης, της όποιας επικοινωνιακής διαχείρισης υπήρξε, το σύστημα έπασχε. Τα ήξεις αφίξεις για το αν θα χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός και για το αν ήθελαν το Νομισματικό Ταμείο, είναι ένα μνημείο αυτής της δυσλειτουργίας στην επικοινωνία. Κάθε τί θετικό θα ακολουθούταν από μια γκάφα, που θα έκανε τα spreads να επιστρέψουν στον ουρανό. Και σε κάθε κύκλο ανεβοκετεβάσματος για κάποιο λόγο αυτά θα κατέληγαν πιο πάνω.

Κινητοποιήσεις, γενικά, του εργαζόμενου πληθυσμού δεσπόζουν συχνά στις διεθείς ειδήσεις, προβάλλοντας τη δυσκολία που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση στην επιβολή των μέτρων που σχεδιάζει. Χαρακτηριστικό είναι βέβαια ότι οι κινητοποιήσεις έχουν αποτέλεσμα, με τα νομοσχέδια να αλλάζουν όντως μετά από τις διάφορες πιέσεις, πράγμα που από τη μια δείχνει την προχειρότητα του σχεδιασμού αλλά και από την άλλη ανοίγει την πόρτα σε όλους για παρόμοιες κινητοποιήσεις. Πρακτικό αποτέλεσμα, η οικονομία υπολειτουργεί σημειώνοντας περισσότερες ζημιές τη στιγμή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο. Μην ξεχνούμε στην απαρχή της τελικής ευθείας της κατηφόρας ότι η Ελλάδα ήταν μπλοκαρισμένη από 20 και πλέον αγροτικά μπλόκα για τρεις και πλέον εβδομάδες, χωρίς καμμιά ουσιαστική προσπάθεια από την κυβέρνηση να επιβάλει κάπως κάποια τάξη. Πιο πρίν ήταν το κεντρικό λιμάνι της χώρας από τους λιμενεργάτες που διαμαρτύρονταν, και σταμάτησαν μόνο όταν τους έκλεισαν χρυσά συνταξιοδοτικά οφέλη, και πολλές παρόμοιες περιπτώσεις.

Θετικό σημείο στην όλη ιστορία είναι ότι ακόμα ο πρωθυπουργός, παρότι πριν 1 χρόνο ήταν ακόμα ο Γιωργάκης, χαίρει αυξημένης υποστήριξης σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και η αξιωματική αντιπολίτευση παρά τις επικοινωνιακές (και αχρείαστες εν πολλοίς) κορώνες συμπαρίσταται.

"Επίθεση" αγορών. Είναι ίσως ο μόνος παράγοντας που δεν μπορεί να ελέγξει η Ελλάδα, και λέω ίσως, γιατί ούτε τους παράγοντες που θεωρητικά μπορεί να ελέγξει φαίνεται να τους ελέγχει. Οι αγορές, τις οποίες η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη, και κανείς πλην οι ίδιοι οι χειρισμοί της χώρας δεν επέβαλε αυτή την ανάγκη, κρατούν τα επιτόκια δανεισμού σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χώρα. Δάνειο με επιτόκια στο 7% και άρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης μάλλον είναι απαγοητευτικός συνδυασμός. Ένας συνδυασμός που όπως δείχνουν και οι εξελίξεις το τελευταίο 12ωρο θα οδηγήσει την κυβέρνηση στη λύση του δανεισμού με τους επαχθείς όρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ο μακροοικονομικός σχεδιασμός για τη χώρα, αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι μεγάλη πολυτέλεια αφού πρακτικά η κατάσταση στα οικονομικά μου θυμίζει μια δήλωση ενός εκ των διοικητικών της British Airways που είχα διαβάσει πέρσι στους Times. Έλεγε το στέλεχος ότι "κάθε πρωί που ανοίγουμε τα γραφεία βλέπουμε με τρόμο το ταμείο μήπως δούμε το Ζ (zero)". Κάπως έτσι και η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αγωνιά για το αν θα μπορέσει να δανειστεί για να περάσει μέχρι τον επόμενο δανεισμό.

Bring them back

Η καμπάνια για συλλογή υπογραφών με σκοπό να τεθεί στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το θέμα των Μαρμάρων που κλάπηκαν από τον Παρθενώνα.

Η συλλογή υπογραφών (e-petition) γίνεται στο
http://www.bringthemback.org

Ασχέτως του τελικού αποτελέσματος, αξίζει η προσπάθεια. Αν συμφωνείτε με τη δράση μπορείτε να την υποστηρίξετε μέσω της πιο πάνω ιστοσελίδας

Το όπλο του Γιώργου

Και τί δεν ακούσαμε για το "όπλο" του Γιώργου (τέως Γιωργάκη) το τελευταίο διάστημα. Η κυβέρνηση της Ελλάδας ήθελε διακαώς να πετύχει κάποιο εξασφαλισμένο ποσό από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς δανεισμό, το οποίο να την "περιμένει" σαν έσχατη λύση, στην περίπτωση που οι αγορές γίνουν απαγορευτικές. Αυτό το παιχνίδι της λήψης απόφασης για τη δημιουργία του μηχανισμού κράτησε ένα και πλέον μήνα, με απανωτές δηλώσεις από Ελληνικής και Ευρώπαϊκής πλευράς, πολλές συναντήσεις και αλλαγές σχεδίων. Η δε ελληνική κυβέρνηση δημόσια, φρόντιζε να ξεκαθαρίζει ότι δεν χρειάζεται το μηχανισμό για άμεση χρήση αλλά τον ήθελε ως "όπλο" στο τραπέζι.

Και εδώ μπαίνει η ορολογία κλειδί. Το "όπλο". Για ποιό λόγο ένας τέτοιος μηχανισμός στήριξης να παρομοιάζεται όπλο Τί θα έκανε με το όπλο ο Γιώργος; Θα σκότωνε κάποιον αν δεν έκανε ότι ήθελε, ή αν αισθανόταν ότι τον απειλούσε; Ή μήπως θα αυτοκτονούσε άμα τα έβλεπε σκούρα; Δεν υπάρχει άλλο ενδεχόμενο χρήσης του. Και πόσο ήρεμοι είναι πλέον όσοι βεβαιώθηκαν από το Γιώργο ότι σε πρώτη φάση του είχαν δώσει το όπλο και μετά την τελευταία απόφαση, οπότε και κλείδωσε ο μηχανισμός και τα επιτόκια, πλέον του έδωσαν και τις σφαίρες;

Για του λόγου το αληθές κάνετε μια αναζήτηση στο Google με τις λέξεις "όπλο Παπανδρέου". Οι τίτλοι θα σας πείσουν ότι δεν πρέπει να κοιμάστε ήσυχοι.

Satellite Internet και χαλλούμι

Νομίζω ότι ήθελε πολλή φαντασία και έμπνευση για μια εταιρία που ασχολείται με διάστημα και δορυφόρους να προωθήσει τα προϊόντα της με την πιο κάτω διαφήμιση.

Δορυφορικό ίντερνετ διαφημίζει με αυτή την... "υπερπαραγωγή" η Hellas Sat. Για κάποιο λόγο την είδα μόνο στο τοπικό κανάλι magic στην Πάφο και για αυτό νόμιζα ότι ήταν κάποιου είδους φάρσα και όχι πραγματική διαφήμιση. Αλλά υπάρχει και αντίστοιχη στα Ελλαδικά δεδομένα πράγμα που μάλλον βεβαιώνει πως ειναι διαφημιστική καμπάνια.

Αισχος

Ούτε το «Χριστος Ανέστη» δεν επέτρεψε φέτος η αθλιότητα της εκκλησιαστικής ηγεσίας να ακουουμε. Δεν ξέρω αν ο υπερβαλλον κατηχητικος ζήλος του Μητροπολιτη Παφου, ή οι από Λευκωσιας οδηγίες ήταν τέτοιες, πάντως το απύθμενο θράσος της ηγεσίας θεώρησε ορθό να διακόψει τη λειτουργια στην κορυφαία στιγμή του Χριστος Ανεστη για πολιτική κατηχηση. Απαράδεκτο. Δεν σταμάτησε ο βλασφυμος πυτε οταν το πλήθος αρχισε από αντίδραση να ψάλλει το Χριστος Ανεστη. Ούτε στην κορύφωση της λαϊκής αηδίας, ούτε όταν εκνευρισμένος ο κόσμος άρχισε να αποχωρεί από την εκκλησία χωρίς να έχει ακουστεί το Χριστος Ανεστη. Μπράβο δεσποτα, τα καταφέρατε και πάλι.

Φιλοδοξίες

"Θα ήθελα να ήμουν μπουζουξής"

Είναι ο τίτλος της συνέντευξης του δημάρχου Πάφου σε τοπικό περιοδικό. Η ερώτηση "Αν έπρεπε να διαλέξετε άλλο επάγγελμα, ποιό θα ήταν αυτό;" και η απίθανη απάντηση "Μπουζουξής σε μεγάλη πίστα στην Αθήνα". Είναι πάντως "αληθινές" οι απαντησεις του δημάρχου μακριά από κλισέ