I like it when you 're angry

"Μέσα μου έχω θυμό", δήλωσε σε πολιτική τηλεοπτική εκπομπή η σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας αναφερόμενη στο πώς ο αντέδρασε ο κόσμος απέναντι στον σύζυγό της με΄τα τα γεγονότα στο Μαρί. Η Έλση Χριστόφια - που ΔΕΝ είναι πρώτη κυρία, καθ' ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τέτοιος θεσμός στην Κύπρο - αισθάνεται ότι ήταν άδικες οι αντιδράσεις των πληβείων έξω από το Προεδρικό διότι -κατά την Κα. Χριστόφια- ο Πρόεδρος συναισθανόταν την ευθύνη που του αναλογούσε και την ανέλαβε -κατά την Κα. Χριστόφια- απολογούμενος. Σε παρατήρηση τηλεθεατή ότι ποτέ δεν απολογήθηκε, η απάντηση ήταν ότι απολογία ήταν το ότι ο Πρόεδρος δέχθηκε να πάει όπως οι απλοί άνθρωποι -σσ. δεν είναι δα και απλός άνθρωπος ο Πρόεδρος!- και να καταθέσει κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Εδώ είναι που αντιδρά η λογική, καθότι, όλοι θυμούνται την κατάθεση του Προέδρου ενοποιών του Πόλυ Πολυβίου. Ήταν τότε που έλεγε σε όλους τους τόνους "πώς θέλετε να έχει ευθύνη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Αφού δε γνώριζε και δεν είχε ενημερωθεί.". Δε γνώριζε από εκρηκτικά, δε γνώριζε από γεωγραφία, δε γνώριζε από φυσική, δε γνώριζε από βέσπα. Αυτή ήταν η κατάθεση Χριστόφια. Και αυτό, Κα. Χριστόφια, όχι απλά δεν συνιστά απολογία αλλά είναι μνημείο θράσους. Μνημείο θράσους ισότιμο με τη δική σας απόφαση, Κα. Χριστόφια, επί των γεγονότων στο Μαρί, πώς για όλα φταίνε οι στρατιωτικοί. Και μάλιστα πολύ συγκεκριμένοι στρατιωτικοί. Οι νεκροί. Γιατί αυτούς μάλλον υπαινίσσεστε με τη φράση "Γιατί αυτή η ευθύνη για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν ανήκει καθαρά σε αυτούς που φύλαγαν τα εκρηκτικά. Δεν ανήκει στον Πρόεδρο. Δηλαδή έπρεπε ο ίδιος ο Πρόεδρος να κάτσει εκεί και να προσέχει τα εκρηκτικά; Ήταν ευθύνη του στρατού." και σίγουρα αυτούς εννοούσατε με την επόμενη σας φράση "Τις ώρες τις τελευταίες, τις κρίσιμες, που ήταν οι δυνατές εκρήξεις, εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι δεν έπρεπε να τους διώξουν όλους να φύγουν και οι ίδιοι; Γιατί κάλεσαν κόσμο μέσα; Αν έδιωχναν τον κόσμο δεν θα υπήρχε κανένας νεκρός".

Μπορείτε λοιπόν Κα. Χριστόφια να είστε όσο θυμωμένη θέλετε, μπορείτε να το δηλώσετε να το φωνάξετε να διαδηλώσετε, εμείς πραξικοπηματία δε θα σας πούμε ούτε όμως δίκαιο θα σας δώσουμε, γιατί και εμείς είχαμε -και έχουμε ακόμα- θυμό μέσα μας. Ασίγαστο θυμό και με όσα έγιναν πριν την έκρηξη και με όσα κάνατε μετά, και κάθε φορά που σας βλέπουμε να συνεχίζετε, μετά από όλα όσα έχουν δεί το φως της δημοσιότητας, και να επιμένετε πως για όλα έφταιγαν οι άλλοι και επ' ουδενί ο σύζυγός σας μας ανεβαίνει ακόμα περισσότερο το αίμα στο κεφάλι.

ΥΓ.  Αλήθεια πώς μπορείτε να απευθύνεστε σε σώφρονες ανθρώπους και να υποστηρίζετε παράλληλα ότι και δεν έφταιγε ο άντρας σας και ζήτησε συγγνώμη; Για ποιό πράγμα απολογήθηκε; Αφού δεν έφταιγε;

Αναίδεια

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε προεδρική χάρη σε πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα η χάρη αφορούσε δικαστικές καταδίκες του Ανδρέα Θεμιστοκλέους, πρωην βουλευτή του ΔΗΣΥ στη Λεμεσό.

Στις τρεις από αυτές τις υποθέσεις του επιβλήθηκε πρόστιμο 250 ευρώ και δύο βαθμοί ποινής στην άδεια οδήγησης και στην τέταρτη πρόστιμο 150 ευρώ και επίσης δύο βαθμοί ποινής. Μάλιστα, εναντίον του κατηγορουμένου εκδόθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2010 φυλακιστήριο ένταλμα, σύμφωνα με το οποίο είτε θα πλήρωνε το πρόστιμο, είτε θα κατέληγε στη φυλακή για περίοδο έξι μηνών.
Παρ’ όλα αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να ασκήσει την εξουσία που του παρέχει το Σύνταγμα για απονομή χάρης και να ακυρώσει, την 1η Φεβρουαρίου 2012, τις επιβληθείσες ποινές. [...]
Προεδρική χάρη στον Α. Θεμιστοκλέους, Πολίτης, 09/04/2012

Το δημοσίευμα, αδίκως, τα βάζει με τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος από ότι φαίνεται, μάλλον διαδικαστικά έδωσε την χάρη στον πρώην βουλευτή. Ο βουλευτής απευθύνθηκε στον γενικό εισαγγελέα με επιστολή, διαμαρτυρόμενος για την καταδίκη του από δικαστήριο για τροχαίες παραβάσεις αφού οι δίκες έγιναν όσο ήταν βουλευτής και ως εκ τούτου απολάμβανε τη βουλευτική του ασυλία. Επειδή όντως ίσχυε, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα, η ασυλία και άρα δεν μπορούσαν να γίνουν οι δίκες, ο εισαγγελέας εισηγήθηκε στον Πρόεδρο την απονομή χάρης στον βουλευτή.

Το μείζον ηθικό θέμα στην ιστορία δεν είναι το ότι ο Πρόεδρος έδωσε τη χάρη, αλλά το ότι ο πρώην βουλευτής είχε το απέραντο θράσος όχι απλά να συμπεριφέρεται στους δρόμους όπως ήθελε, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή συμπολιτών του, αλλά και να βγαίνει δημόσια και να λέει ότι και σε διάφορες περιπτώσεις που τον σταματούσαν όργανα της τάξης για διάφορες τροχαίες παραβάσεις ο ίδιος υποδείκνυε σε αυτούς ότι ήταν βουλευτής και είχε ασυλία και έτσι δεν καταγγελλόταν. Στη συνέχεια ανέλυσε ότι παρατύπως ορισμένα όργανα της τάξης τον κατήγγηλαν και το δικαστήριο τον καταδίκασε στις ποινές που αναστάληκαν με την προεδρική χάρη.

Ξεδιάντροπα εντελώς και χωρίς την παραμικρή συστολή μας είπε, μιλώντας στο ΡΙΚ, ότι περίπου είχε γραμμένους τους νόμους που ψήφιζε γιατί είχε ασυλία. Οι νόμοι αυτοί προφανώς ισχύουν για τους λοιπόυς πολίτες της Δημοκρατίας - γνωστά κορόιδα, όχι γιατί πρέπει να εφαρμόζουν τους νόμους αλλά για το ότι ψηφίζουν και εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο από άτομα τέτοιας λογικής και ήθους.

Ανακαλύπτοντας την ταχινόπιτα

Κάποιοι από τους βουλευτές δεν ανησύχησαν ποτέ για το εισόδημά τους, πώς να έρθουν τώρα στη θέση του υπαλλήλου του ΡΙΚ που περιμένει τον μισθό του.

Μια φράση που άκουσα από κάποιον, προφανώς εργαζόμενο στο ΡΙΚ, ο οποίος διαμαρτυρόταν -δικαίως- για την μη καταβολή του μισθού για τον Μάρτιο στους υπαλλήλους του ιδρύματος. Ναι, έχουν δίκαιο και διαμαρτύρονται στο ΡΙΚ για την μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και έχουν ενδεχομένως δίκαιο να το προβάλουν ακόμα και στις ειδήσεις. Ενδεχομένως όχι ως πρώτη είδηση για δυο μέρες και ούτε από την 30η του Μάρτη, αλλά ας είναι.

Το πρόβλημα μου με τους υπαλλήλους στο ΡΙΚ είναι ότι μόλις τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψαν αυτή την τραγική πραγματικότητα. Το πρόβλημά μου είναι ότι θα απαιτούσα από αυτούς, δημοσιογραφικά, και να το ήξεραν ως πρόβλημα και να συναισθάνονταν την κατάσταση της κοινωνίας και να αναδείκνυαν το θέμα αυτό -κάτι που δεν γινόταν ιδιαίτερα στα έγκαιρα και αντικειμενικά δελτία ειδήσεων του καναλιού. Δυστυχώς ίσχυε και για τους ίδιους η ρήση ότι "μέχρι τώρα οι υπάλληλοι του ΡΙΚ δεν ανησυχούσαν για το εισόδημά τους και δεν μπορούσαν να έρθουν στη θέση άλλων συμπατριωτών τους που περιμένουν τους μισθούς τους". Όπως τότε που είχαν ανακαλύψει ότι στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία 2-3 χρόνια το προσωπικό χάνει μισθούς και θέσεις εργασίας, και το ανακάλυψαν επειδή ήρθε η ώρα να μειωθούν οι μισθοί και στο δημόσιο.

Μόλις τώρα ανακάλυψαν λοιπόν στο κρατικό ίδρυμα πως υπάρχουν υπάλληλοι ο οποίοι αργούν να πάρουν τον μισθό τους. Πως υπάλληλοι υπεραγορών, γαλακτοβιομηχανιών, βιομηχανιών αλλαντικών, εταιριών παροχής υπηρεσιών όπως λογιστικά, πληροφορικής κλπ. ακόμα και συνάδελφοί τους σε άλλα ΜΜΕ ζουν σε μια τόσο δραματική κατάσταση το τελευταίο διάστημα. Τώρα ήρθε ο υπάλληλος του ΡΙΚ στη θέση να "περιμένει τον μισθό του" και σχεδόν φθάνει στο σημείο να κατανοήσει το πρόβλημα που ζούσαν πολλοί εξ' ημών για ένα μεγάλο διάστημα. Ε, λοιπόν, welcome to the club.