Κάθισα λίγο και "μετροφυλλώ" (ή φυλλομετρώ) τις online εφημερίδες. Οι της Ελλάδος έχουν σαν θέμα τους - τί άλλο - τα των πανεπιστημίων, την κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας και τις πορείες. Οι της Κύπρου έχουν κατά κύριο λόγο τα του διπλού φονικού της Πάφου, τα οποία και προσπερνώ.Και στέκομαι και πάλι να βλέπω τα συνθήματα στις φωτογραφίες των εφημερίδων. Τα συνθήματα που φωνάζουν "κάτω τα χέρια από το άσυλο". Και απορώ... Πραγματικά μέσα μου απορώ... Τί είναι τόσο σοβαρό πια με αυτό το άσυλο; Ποιός αλήθεια θέλει να το καταργήσει; Γιατί να θέλει να το καταργήσει; Ποιά τόσο μεγάλη ζημιά προκαλεί η ύπαρξή του; Γιατί θεωρούμε ότι στον νόμο πλαίσιο, ή σε ότι απέμεινε από αυτόν μετά τους λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς της Μαριέτας καταργείται;
Μπορεί οι απορίες μου να είναι παιδικές... Ίσως και αφελείς.... Ίσως και προβοκατόρικες... Πάντως κατα βάθος υφίστανται. Και πιστεύω θα υφίστανται για πολύ.
3 σχόλια:
Παραθέτω από το Finis Graeciae του Γιανναρά: "Ο ευρωπαίος, όταν υιοθετήσει τον μηδενισμό, έλεγε ο Ντοστογιέφσκυ, έχει τα ίδια ερείσματα ζωής που συντηρούσε και θρησκευόμενος: την προτεραιότητα της λογικής, τον ωφελιμισμό, τη θεσμοποίηση των ατομικών εξασφαλίσεων, γι’ αυτό και δύσκολα φτάνει στην κοινωνική αποσύνθεση και στο χάος. Ενώ λαοί που επέζησαν μέσα στους αιώνες χάρη σε διαφορετικά ερείσματα ζωής - όπως οι Ρώσοι ή οι Έλληνες - όταν γίνουν μηδενιστές «βουτάνε κατακέφαλα στον παραλογισμό» δεν ξέρουν μέτρο".
Το έθνος των Ελλήνων (αν μπορεί κανείς να μιλά πια για κάτι τέτοιο)βρίσκεται σε μία συνεχή παρακμή η οποία ξεκινά τουλάχιστον με τον εμφύλιο αν όχι και πιό πίσω στο 1922. Γι' αυτό υπάρχει πλήρης αδυναμία στα πάντα: να κατανοήσουμε τους στόχους, να παράξουμε πρόγραμμα για την υλοποίησή τους κλπ. Λείπει ένα "όραμα", ένας στόχος καλύτερα... Σκεφτείτε λίγο... Οι ΗΠΑ θέλουν να γίνουν ο χωροφύλακας του πλανήτη, το Ίραν της περιοχής του, η Τουρκία μεγάλη και τρανή, η Κίνα, η Ρωσία κλπ κλπ. Ποιός είναι ο στόχος της Ελλάδος ή της Κύπρου; Πάντα είναι στόχοι "αρνητικοί", δλδ όχι τού τί θέλω να πετύχω, αλλά τού τί ΔΕΝ θέλω να μού συμβεί. Στην Κύπρο, δεν αποτέλεσε στόχο η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ αλλά το πώς να μη γίνει και η υπόλοιπη Τουρκική. Στην Ελλάδα δεν αποτελεί στόχο να εφαρμόσει το Δίκαιο της Θαλάσσης και να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό της πλούτο, αλλά το τί θα κάνουμε για να μήν "κλωτσήσει" η Άγκυρα. Λοιπόν, όλα τα άλλα συμπτώματα της παρακμής, είναι παρεπόμενα... Όταν δεν βλέπεις προς τα έξω, κλείνεσαι στο καβούκι σου, ομφαλοσκοπείς, και γίνεσαι ακραία συντηρητικός με τον μανδύα του προοδευτικού. Όποιος πραγματικά νοιώθει και κατανοεί το πού βρίσκεται ο Ελληνισμός σήμερα, πραγματικά μόνο να θρηνεί δύναται... αλλά και να προσπαθεί να επινοήσει διεξόδους. Κι αυτή είναι η ευθύνη της γενειάς μας στα χρόνια που θά'ρθουν -καλώς εχόντων των πραγμάτων-. Αλλά για να έρθει η Αναγέννηση, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε μέχρι πόνου την πραγματικότητα και να κατανοήσουμε ότι οι εύκολες αισιοδοξίες βλάπτουν και μάς πάνε ακόμα πιο πίσω.
Εγώ να πάντως τολμώ να συνεχίζω να ερωτώ... (για το ασυλο)
Τα πράγματα είναι απλά φίλε grX: Το άσυλο δεν έχει κανένα απολύτως λόγο ύπαρξης σήμερα, απλά καμιά κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να υποστεί το πολιτικό κόστος της κατάργησης του. Τα ημίμετρα που προωθούνται με τον νέο νόμο-πλαίσιο πιστεύω οτι λίγα πράγματα θα αλλάξουν. Τουλάχιστον είναι μια αρχή.
Δημοσίευση σχολίου