Αρχίσαμε, αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 2004 για το σχέδιο Αννάν, με την "ευρωπαϊκοποίηση" του Κυπριακού. Η Κύπρος και η ΕΕ, η ΕΕ και η Κύπρος, δεν έχει πουθενά μέσα Τουρκία άρα πάμε καλά. Η Ευρωπαϊκή λύση πρό των πυλών. Μετά όμως από έναν μάυρο Οκτώβρη, παίρνει χαρτί για ΕΕ και η Τουρκία και αρχίζει να μπλέκεται σταδιακά στο ΕΕ - Κύπρος, αν και ακόμα δεν έχει παρουσιάσει μεγάλη εμπλοκή.Και εκεί που βλέπαμε να αρχίζουμε να χάνουμε το έδαφος - ευρωπαϊκό πάντα - κάτω από τα πόδια μας, έρχεται η λυτρωτική μαυρίλα να μας ξεμπλοκάρει. Προκύπτει η "πετρελαιοποίηση" του κυπριακού. Ναι! Βρήκαμε πετρέλαιο στον μαχαλλά μας... Πάλι καλά. Το πετρέλαιο θα τραβήξει τις εταιρείες, αυτές τις κυβερνήσεις και οι κυβερνήσεις το πρόβλημα. Το πετρέλαιο είναι η λύση του Κυπριακού. Κατεβαίνει ομως και ο Τούρκος με ορμή και λέει "θα βγάλω και εγώ πετρέλαιο στον βορρά". Οπότε και η πετρελαιοποίηση άρχισε να μπάζει επικοινωνιακά.
Τελευταία xxxxxxx-πόιηση του Κυπριακού, μόλις προχτές, επινοήθηκε από τον υπουργό γεωργίας της Κύπρου, Φώτη Φωτίου. Μιλώντας για τον φάκελο που θα καταθέσει η Κύπρος στην διεκδίκηση της πατρότητας του χαλουμιού, ο κ. Φωτίου, είπε ότι τυχόν απόκτηση της πατρότητας του προϊόντος δίνει στην δημοκρατία και πολιτική ισχύ καί στο εθνικό θέμα. Άρα, η "χαλουμοποίηση" του Κυπριακού είναι αυτή που τελικά - ή μάλλον για την ώρα - θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Βέβαια οι τουρκοκύπριοι πάλι άρχισαν να κουνούν τα πόδια τους οπότε μάλλον θα πρέπει να δούμε άλλο τομέα πολιτικής ισχύος της Δημοκρατίας.Στον δρόμο αυτό της αποποίησης του προβλήματος μπορούμε να ασχοληθούμε και με άλλα "μέτωπα άσκησης πολιτικής πίεσης" με στόχο την λύση. Πιθανοί τομείς είναι η "πατροπαράδοτη" κυπριακή σούβλα (πατροπαραδοτοσουβλοποίηση), το κυπριακό αγρινό (αγρινοποίηση), η Eurovision (Eurovisionοποίηση), o Mάρκος Παγδατής (Παγδατοποίηση ή παίζει και το Μαρκοποίηση) και βεβαίως η αστείρευτη κυπριακή μ*****α, κυρίως η τελευταία.
2 σχόλια:
Η πρόσφατη Μαρκοποίηση που προέκυψε είχε να κάνει με τον Μάρκο... Κυπριανού ;-)
Όπως και νά' χει, αν και κατανοώ τον χιουμοριστικό χαρακτήρα τού κειμένου σου αυτού, δεν καταλαβαίνω τί έννοεις με τα περί "ευρωπαϊκοποίησης" κλπ κλπ ως "επικοινωνιακού" τρόπου λύσης του Κυπριακού. Ούτε η προσπάθεια για Ευρωπαϊκή λύση, ούτε τα πετρέλαια (ούτε η Γαλλοποίηση) είναι ανεξάρτητες πολιτικές, και παρά τις δυσκολίες καμμιά απ' αυτές δεν έχει εγκαταλειφθεί αλλ' αντιθέτως ΟΛΑ βρίσκονται εν τω γίγνεσθαι. Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται επικοινωνιακά... τώρα αν τα ΜΜΕ το βλέπουν έτσι, τότε καλά τούς κάνει ο Τάσσος και τούς λέει συνεχώς: "Αυτό το λέτε σείς".
Ναι, πράγματι ως "μοχλοί" μιας κάποιας πίεσης μπορεί να μην εγκαταλείπονται. Όμως παύουν να πουλούν. Το επικοινωνιακό του πράγματος και πώς το κάθε τί θα αναχθεί σε μέγα θεμα όταν μπορεί να επιφέρει μια επανεκλογή ή μια πολιτική - και άλλη - νίκη είναι ολόκληρη επιστήμη. Την οποία βεβαίως και οι πολιτικοί στην Κύπρο δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη.
Δημοσίευση σχολίου