Τέλος πάντων την διαδρομή Λάρνακα - Αθήνα την έκανα με αεροσκάφος της Aegean Airlines. Ήταν η τρίτη φορά που πετούσα με την εταιρία. Ομολογουμένως το στρίμωγμα στις δερμάτινες θέσεις του 737-400 που μας κουβαλόυσε ήταν αισθητό, με την επένδυση της ατράκτου στις θέσεις παρά τις εξόδους κινδύνου, όπου και καθόμασταν, να απειλεί την σπονδυλική μου με στράβωμα! Εν πάση περιπτώσει, εξαιρουμένου του στριμώγματος το οποίο μάλλον θα εξαλειφθεί με την προμήθεια των νέων αεροσκαφών της εταιρίας, το χτεσινό ταξίδι ήταν από τα ωραιότερα από την άποψη της συμπεριφοράς του προσωπικού της εταιρίας.Οι αεροσυνοδοί με το κλασσικό χαμόγελο αλλά και με φοβερή ευγένεια όπως συνήθως αλλά πιο ξεχωριστή ήταν η παρουσία του πιλότου. Ο άνθρωπος μας έκανε κανονική ξενάγηση. Κάθε 5 με 10 λεπτά μας ενημέρωνε πάνω από πιο νησί πετούμε, τί βλέπουμε στα δεξιά, τί βλέπουμε στα αριστερά και ποια ήταν η εξωτερική θερμοκρασία. Γενικότερα ήταν Ομολογουμένως το τελευταίο ήταν λίγο αδιάφορη πληροφορία! Πραγματικά ξεχωριστή η πτήση με τον κ. Καλαμπαλίκη. Εύχομαι να τον ξαναπετύχω.
2 σχόλια:
Νομίζω έχει δίκαιο φίλος Πάμπος. Βασικά δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν οι έξοδοι κινδύνου...
Πέρα από αυτό, η ξενάγηση δεν νομίζω να έχει σχέση με την πολιτική της εταιρία, γιατί το καλοκαίρι οι πιλότοι δεν μας είπαν σχεδον τίποτα για το που είμαστε...
Ακόμη, έχω την εξής απορεία:
Με τόσο θόρυβο από τους κινητήρες, μπορείται να ακούσετε τι λέει ο πιλότος????
Ναι ένα κόμμα το χρειαζόταν! Και του το έβαλα!
και για να λύσω την απορία της Ιωάννας πρόσθεσα και την φράση "όπου καθόμασταν"
Όντως δεν είναι θέμα πολιτικής της εταιρίας αφού στις προηγούμενες 2 μου πτήσεις με αυτήν δεν είχαμε ξανάγηση. Του πιλότου ήταν η έμπνευση!
Δημοσίευση σχολίου