Ανάκαμψη;

Οι αγορές αρχίζουν να βλέπουν σιγά σιγά την επόμενη μέρα της κρίσης. Ήδη, διστακτικά για την ώρα, αναλυτές αρχίζουν μιλούν για την επόμενη μέτα, την αναθέρμανση των αγορών και αναφέρονται στην κρίση μιλώντας παρελθοντικά. Φεύγοντας βέβαια, αν φεύγει τελικά όπως λένε, η κρίση αφήνει πολλούς ανθρώπους ιδίως στα οικονομικά κέντρα του πλανήτη, στους πέντε δρόμους και σχεδόν όλους τους υπόλοιπους να καλούνται πλέον να ανταπεξέλθουν στις ίδιες ανάγκες, έχοντας υποστεί μειώσεις στους μισθούς, αυξήσεις στην εργασία και τη βάσανο της επικρεμμάμενης απόλυσης καθημερινά.

Τελικά για ποιό λόγο τα περάσαμε όλα αυτά; Ποιός βγήκε κερδισμένος; Πού στο καλό χάθηκαν όλα αυτά τα χρήματα; Η αφίσα πιο κάτω είναι για να μην ξεχάσουμε χιουμοριστικά τα όσα ζήσαμε τον περασμένο χειμώνα.

CEID traffic

Έψαχνα σήμερα κάποιες πληροφορίες για κάποια σελίδα στο alexa.com και για πλάκα δοκίμασα το domain του πανεπιστημίου της Πάτρας. Εκπληκτικό (ή όχι και τόσο) το αποτέλεσμα;Η μισή κίνηση του δικτύου του πανεπιστημίου προκαλείται από τους χρήστες του CEID! Έχουμε γονατίσει τα συστήματα! 41,1% συγκεκριμένα των χρηστών κατευθύνονται στο ceid.upatras.gr, ενώ πολύ πιο πίσω βρίσκονται οι ηλεκτρολόγοι! Το άλλο παράδοξο είναι στο πόθεν συνδέονται οι χρήστες. Εκεί δεν είναι έκπληξη το Greece αλλά το 3.3% από Ινδία. Παράξενα πράγματα...

Η Ευρώπη ψηφίζει

4 με 7 Ιουνίου η Ευρώπη ψηφίζει. Τέλος πάντων όσο ποσοστό της Ευρώπης επιθυμεί, ψηφίζει, για να αναδείξει τους επόμενους εκπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην Ελλάδα ορίστηκαν οι εκλογές για την Κυριακή 7 Ιουνίου στην Κύπρο για το Σάββατο 6 Ιουνίου. Μέχρι και στο MTV είδα διαφημιστικό της ευραπαϊκής επιτροπής που μας προτρέπει να ψηφίσουμε (για την ακρίβεια μόνο στο MTV είδα διαφημιστικό).

Ναι, εγώ θα πάω να ψηφίσω, κάτι που όπως φαίνεται δεν θα κάνει ένα 40% των Ευρωπαίων. Κοινώς σχεδόν ένας στους δυο πολίτες της Ένωσης αδιαφορεί για το ποιοί θα βρίσκονται στις Βρυξέλλες και θα κόβουν και θα ράβουν το μέλλον μας. Ίσως όμως δεν είναι και τόσο εν αδίκω η στάση τους αυτή. Το Ευρωκοινοβούλιο για την ώρα είναι λίγο δημοκρατικό μπιμπελό μέσα στην Ένωση. Αυτοί που πραγματικά έχουν τις εξουσίες δεν εκλέγονται αλλά τοποθετούνται.

Κάτι τέτοια χρειάζεται να δει η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν ομφαλοσκοπεί ψάχνοντας τον καλό λόγο που κάνει τους Ευρωπαίους αδιάφορους για τα Ευρωπαϊκά θέσμια. Στον μέσο Ευρωπαίο η ένωση είναι ένας πολυδαίδαλος χαοτικά οργανωμένος μηχανισμός που προχωρά, λίγο προς το άγνωστο, με ρυθμούς χελώνας και μάλιστα τις περισσότερες φορές απλά κάνοντας κύκλους γύρω από τον εαυτό του.

Οι αντίθετες συνιστώσες στους κόλπους της Ένωσης και τα διαφορετικά συμφέροντα και επιδιώξεις των χωρών μελών είναι τόσα όσα και οι χώρες. Μια 50χρονη κατάσταση που παραμένει στάσιμη ως προς τους στόχους της ευρωπαϊκής ενωποίησης και που συνεχώς μεγαλώνει προσθέτοντας χώρες με παράξενα κριτήρια οι οποίες της δημιουργούς επιπρόσθετα λειτουργικά προβλήματα αλλά και ουσιαστικά, δομικά προβλήματα. Τελικά η Ένωση δείχνει πια να κατευθύνεται όχι στον στόχο της ολοκλήρωσης αλλά συνεχούς επέκτασης, ακόμα και σε χώρες εκτός της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Μέσα στην κατάσταση αυτή τελευταίο πλήγμα που οδήγησε τους Ευρωπαίους στο να κλειστούν περισσότερο στις κοινωνίες τους ήταν η οικονομική κρίση. Με τους οικονομικούς αιμοδότες της ένωσης να πέφτουν σε ύφεση τα επόμενα χρόνια δεν φαίνονται αισιόδοξα για την ένωση και κυρίως για το ανατολικό μπλοκ των χωρών της.

Το ποιούς θα στείλουμε στο Ευρωκοινοβούλιο δεν αλλάζει κάτι από τα πιο πάνω μεν αλλά για την ώρα είναι η μόνη φωνή μας που ακούγεται στις Βρυξέλλες. Ας είναι τουλάχιστον συνετή και παραγωγική αυτή η φωνή. Στις Ευρωεκλογές, για την Κύπρο ψηφίζουμε με σταυρούς προτίμησης, ενώ για την Ελλάδα με την αντιδημοκρατική μέθοδο της λίστας. Η ψήφος δεν είναι υποχρεωτική.

Λόγια σταράτα

Ποιός άκουσε τις κουβέντες του Αντρέα Βγενόπουλου σήμερα στην ΓΣ της Μαρφίν Λαϊκής και δεν ένιωσε ταυτίστηκε με τις θέσεις του; Οικονομικό κατεστημένο που ελέγχει την κατάσταση στην Κύπρο λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει. Γεροντοκρατία που καταλαμβάνει τις θέσεις και τα αξιώματα ασταμάτητα. Γενικευμένη διαφθορά στο οικονομικο-πολιτικό σύστημα.

«υπήρχε και ένας Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος είχε θεσμικές παρεμβάσεις και ο οποίος με το που τέλειωσε η θητεία του αυτομάτως μπήκε στο Δ.Σ της Τράπεζας Κύπρου διεκδικώντας τη θέση του Προέδρου»
«Δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα, δεν κατηγορώ κανένα για κάτι παράνομο, αλλά να σας πω κάτι, εμένα δεν μου αρέσει»

Παραδείγματα όπως τα πιο πάνω, γεγονότα που είναι τραντακτά, πράγματα οφθαλμοφανή, τα οποία κανείς δεν τολμά στην Κύπρο να θίξει. Γιατί άραγε; Φοβούμενος ίσως το σύστημα; Αδιαφορώντας ίσως και βολευόμενος με αυτό; Δεν είναι η πρώτη φορά που στοι πρόσωπο του Βγενόπουλου βλέπω έναν άνθρωπο που τολμά αν μη τι άλλο να μιλήσει και να πεί τα πράγματα με το όνομά τους. Τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Κύπρο. Και βεβαίως στα όσα είπε δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα δεν θα απαντήσει.

Δεν μπορεί να απαντήσει παρά μόνο με συγκεχυμένες αοριστολογίες. Τί μπορεί να πεί; Πώς μπορεί να αρνηθεί τη γεροντοκρατία και τη διαπλοκή; Τα παραδείγματα φωνάζουν. Το πιο χαρακτηριστικό ίσως το παράδειγμα του υπουργού οικονομικών που ενώ συζητούσε με την εκκλησία της Κύπρου για την φορολογία της περιουσίας της, παραιτήθηκε αίφνιδίως και βρέθηκε διευθυντής της τράπεζας της Εκκλησίας (Ελληνική Τράπεζα). Ποίος δεν μπορεί να δει επιχειρηματίες να καταπατούν όλους τους νόμους επειδή ανήκουν στην κάστα που εξουσιάζει το νησί; Επιχειρηματίες που από το πουθενά να κτίζουν εμπορικά κέντρα, να υψώνουν ξενοδοχεία πάνω στο κύμα. Σχέσεις διαπλοκής αειθαλείς, που ανθούν ανεξαρτήτως τουυ κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.

Καλά ταξίδια!

Είναι ένα "περσινό" βίντεο,αλλά το είδα τυχαία σήμερα και είπα να το παραθέσω μιας και μεθαύριο ταξιδεύω! Έτσι να μου πάει γούρι! Πάντως μετά από αυτό το περιστατικό, δικαιολογώ κάποιον επιβάτη της πτήσης να μην πείθεται από τό ότι, στατιστικά, το αεροπλάνο είναι το πιο ασφαλές μέσο!

Φρεσκάρισμα

Επάνοδος σήμερα μετά από μικρή απουσία λόγω εξετάσεων.


Μικρό φρεσκάρισμα και ξαναρχίζουμε.