Αν ήταν αθλητικογράφος θα έλεγε για τη "διαδρομή Κόλαση - Παράδεισος". Βλέποντας τις φλόγες να καίνε την Αττική και να απειλούν την Πολιτεία και την Εκάλη σκιάχτηκα. Είναι δυνατόν να αφησαν τη φωτιά από το Γραμματικό να απειλήσει τις cayenne και τα burberry; Ντροπή. Είπαμε να τα κάψουμε λίγο να κάνουμε λίγο χώρο να αναπτυχθούμε, αλλά όχι και έτσι.
Πέραν από τον απότατο στόχο όμως, ήταν πραγματικά τραγικό να βλέπει κανείς αυτή την κατάσταση δίπλα από την Αθήνα. Να βλέπεις αυτή την τραγική έλλειψη οποιασδήποτε οργάνωσης και προληπτικής δράσης σε περιοχές που έγιναν στάχτη πριν μόλις 10 χρόνια. Και αυτό αφορά και τις αρχές και τους πολίτες. Εκτός του πώς στο καλό χτίστηκαν τα σπίτια εκεί, δεν αντέχω να βλέπω κόσμο που ζει μέσα στο δάσος, να έχει τα κλαδιά των δέντρων να
ξαπλώνουν πάνω στο σπίτι του, να έχει ενός μέτρου ξερά χόρτα να φιλούν τις αυλές του και τελικά να έχει το περισσό θράσος να φωνάζει γιατί ο δήμος και το κράτος, χάρη στην δυσλειτουργία των οποίων αυτός έκτισε το σπίτι μέσα στο δάσος, δεν προστατεύει το σπίτι του.
Η προέλαση από Γραμματικό προς το κέντρο
Και αυτά δυο χρόνια μετά που η Ελλάδα βίωσε τον θάνατο τόσων ανθρώπων στην Ηλεία από τις πυρκαϊές. Ποιά η πιθανότητα αυτή η πυρκαϊά να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και δράσης πολιτών και κράτους (ρητορική ερώτηση, η απάντηση είναι: μηδενική). Βλέποντας την εξέλιξη της πυρκαϊάς από ψηλά, μέσω ελικοπτέρου, μπορούσε εύκολα κανείς να δεί ότι δεν υπήρχε καμμιά περιμετρική προστασία των κατοικημένων περιοχών, αντιπυρική ζώνη. Βλέποντας από χαμηλά τις εικόνες μπορούσες να δεις ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός εντός των κατοικημένων περιοχών. Δεν υπήρχαν καν πεζοδρόμια, πόσο μάλλον κρουνοί νερού μέσα στα δασώδη προάστια τηα Αθήνας. Απλά κάθονταν όλοι περίμεναν ελικόπτερα και αεροπλάνα και τηλεφωνούσαν στα κανάλια.
Το αποτέλεσμα μετά από την τέταρτη μέρα
Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης άλλωστε που έσπευσαν στην περιοχή για τις νέες φωτιές, διαπίστωναν, ίσως με ευκολία, ότι τίποτα δεν διδάχθηκε η Ελλάδα από τις πρόσφατες πυρκαϊές που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο. Ούτε σε μέσα, ούτε σε οργάνωση, ούτε σε σχεδιασμό. Βέλγοι και γερμανοί δεν χαρίστηκαν καθόλου στην Ελλάδα, με εξαιρετικά σκληρούς τίτλους στις εφημερίδες όπως "Ο αιώνιος επαίτης" της Sued Deutsche Zeitung.
Τελικά το μόνο που μένει είναι, μετά που θα τα κτίσετε τα νέα καμένα, πάρτε τουλάχιστον κανένα μέτρο πυρασφάλειας. Μην φωνάζετε σε 10 χρόνια ότι το κράτος δεν προστατεύει τους "κόπους μιας ζωής".
1 σχόλιο:
Καλά να πάθουν. Δε θα κλαίμε τώρα και για τα αυθαίρετα. Για τα δάση ναι, αλλά αυτά τα λαμόγια που πήγαν και χτίσανε το δάσος, καλά να πάθουν. Στάχτη και burberry λέμε.
Δημοσίευση σχολίου