Το έχω ξαναγράψει στο ιστολόγιο και εξακολουθώ να το πιστεύω. Αν οι αυλικοί του Προέδρου της Δημοκρατίας πραγματικά θέλουν να τον προστατεύσουν, μπορούν να του υποδεικνύουν μια φορά τις καθημερινές και δυο τα σαββατοκυριακα την ανάγκη να μην μιλά. Να μην μιλά συνεχώς, επί όλων των θεμάτων και από παντού. Τουλάχιστον όχι εκτός κειμένων.
Ο θεσμός του προέδρου έχει γίνει ξεσκονόπανο. Εκτός του ότι στην Κύπρο το έχει η φιλοσοφία του τόπου ο πρόεδρος να γυρίζει τους γάμους, τις βαπτίσεις και τα μνημόσυνα, έχει και το παρελκόμενο: να μιλά στα κανάλια. Ας έχει μια προετοιμασμένη κουβέντα να πει, πχ "καλημέρα παιδιά" και θα είναι όλα μια χαρά. Δεν είναι ανάγκη να κάθεται επί ένα 10λεπτο και να παίρνει βόλτα μια κουβέντα, σαν να προσπαθεί να γεμίσει νεκρό χρόνο. Και βέβαια τα τηλεοπτικά κανάλια (που θεωρητικά έχουν ένα ζήτημα με την φειδώ του τηλεοπτικού χρόνου) μπορούν να μοντάρουν τις γλωσσικές βόλτες του προέδρου και τα μειδιάματα σε ένα ελάχιστο αριθμό κρατώντας το ζουμί της δήλωσης. Φαίνεται άσχημο και κατ΄ουσίαν είναι τραγικό να βλεπεις τον πρώτο πολίτη της χώρας να μην μπορεί να ελέγξει τη φλυαρία του και να μην μπορεί να πει με μια πρόταση το ζουμί όσων θέλει να μεταδόσει.
2 σχόλια:
Συμφωνώ. Ειδικά όταν μιλάει στα αγγλικά!
Επίσης είναι κουραστικό που μιλάει πάντα για το Κυπριακό. Όλοι ξέρουμε ότι είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα στη Κύπρο αλλά όταν ο πρόεδρος μιλάει μόνο για αυτό φαίνεται ότι δεν έχει άποψη για τα άλλα θέματα.
Επίσης πρόσεξα ότι το τελευταίο καιρό κάπου χάνει εύκολα τη ψυχραιμία του και συμπεριφέρεται σαν κομματάρχης.
Ε, εντάξει, νομίζω ότι ούτε ο ίδιος δεν πίστεψε ότι σταμάτησε να είναι γγ του ΑΚΕΛ! Πάντως σε αυτό που λές με το κυπριακό δεν έχεις και άδικο. Δηλαδή είναι να απορεί κανείς αν -μη κακό- το λύσουν με τί θα ασχολούνται καθε μέρα;
Δημοσίευση σχολίου