Επιστροφή στην πραγματικότητα

Μετά την (πολυήμερη) ανάπαυλα λόγω διακοπών και το (πιο πολυήμερο) διάλειμμα στο blog λόγω διακοπών ρεύματος προσγειώθηκα και πάλι στην πραγματικότητα. Σήμερα άνοιξα και "Από Μέρα σε Μέρα" στο ΡΙΚ το μεσημέρι! Παρακολούθησα μια συζήτηση αναφορικά με τις αυξήσεις που έρχονται στο ηλεκτρικό ρεύμα μεταξύ της υπουργού Εμπορίου, και των βουλευτών Βότση (ΔΗΚΟ) και Χριστοφόρου (ΔΗΣΥ). Από τους τρεις μπορούσες μόνο να συμφωνείς με την υπουργό εμπορίου. Δυστυχώς δε συμφωνούσες μόνο με την άποψη που θα κόστιζε στην τσέπη σου τελικά. Ο αιώνια λαϊκιστής Λευτέρης Χριστοφόρου ζητούσε "να μην πληρώσει ο φτωχός λαός τα λάθη της κυβέρνησης", ο Άγγελος Βότσης μετά το διαζύγιο του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ σαν να θέλει να κρύψει το πάθος για το ΑΚΕΛ (θυμάστε φαντάζομαι όλοι τα περί "μετοχίου στο ΔΗΚΟ", "αρχιμανδρίτη" κλπ) περνά μια έντονα αντικυβερνητική περίοδο και έμενε μόνο μια φωνή που μπορούσε κανείς να διακρίνει στον τόνο της μια λογική δομή σκέψης. Αυτή της υπουργού Εμπορίου. Η οποία ήταν η φωνή που μετέφερε το μαντάτο ότι θα ακριβύνει κατά 6,96% το ρεύμα για ένα 10μηνο, μέχρις ότου επανέλθει στην παραγωγή το τμήμα του Βασιλικού που σώζεται. Βέβαια κατάπιε λίγο τη γλωσσα της η υπουργός αναφορικά με μια προηγούμενη έγκριση της ΡΑΕΚ προς την ΑΗΚ με την οποία η δεύτερη θα αυξήσει από 01/01/12 την τιμή το ρεύμα κατά κάποιο ποσοστό. Αυτό μπορεί να αναθεωρηθεί ίσως πλέον.

Στην "πραγματικότητα" λοιπόν, ακόμα τα γεγονότα στο Μαρί, αλλά στο επόμενο και πιο μακροσκελές τους επεισόδιο. Στην "επόμενη μέρα" όπου με γεννήτριες δανεικές, προϊστορικές και ενοικιαζόμενες και με το "ρεύμα της προδοσίας" προσπαθούμε να καλύψουμε τις συνέπειες του κυπριακού big bang. Στην επόμενη μέρα με τη συζήτηση του κατά πόσο πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες όλοι ή όχι. Λες και υπάρχει λογική σε ένα τέτοιο ερώτημα. Φυσικά και όλοι θα τηγανιστούμε στις συνέπειες των δικών μας επιλογών. Ο λαός επέλεξε την ηγεσία του. Ο λαός ανέκτηκε (και ανέχεται) την ηγεσία του. Τμήματα του λαού ήταν εμπλεκόμενα στη λήψη των αποφάσεων και στη διαχείριση των καταστάσεων και όση "φιλανθρωπία", συμπαράσταση ή βοήθεια και αν δόσουν οι έξω δεν παύει να είναι δικό μας το πρόβλημα και εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Ας γίνει τουλάχιστον μάθημα για τη μεθεπόμενη μέρα. (Αλλά μπα...)