Ελευθερία

Λίγες μέρες μετά την "ισλαμική" επανάσταση και το αιματηρό ξέσπασμα σε διάφορες πρεβείες "δυτικών χωρών" από πιστούς που προσβλήθηκαν από την κυκλοφορία μιας (κακής κατά τους κρητικούς) ταινίας που περιείχε προσβολές (κατά τους διαμαρτυρόμενους) στο πρόσωπο του προφήτη Μωάμεθ και γυρίζοντας στην καθημερινότητα, μαθαίνω ότι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε προσαγωγή στο δικαστήριο 27χρονου από την Εύβοια, με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων, μέσω του Facebook. Ο λόγος για αυτό; Ο νεαρός διατηρούσε προφίλ με το όνομα "Γέροντας Παστίτσιος" γράφοντας διάφορες εξυπνάδες. Μάλιστα η σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από επερώτηση βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Διαβάζοντας λίγες γραμμές από διάφορα που γράφτηκαν βλέπω πάλι τις γνωστές δυο ομάδες (που κατά κανόνα παίρνουν θέσεις στα άκρα). Από τη μια την άποψη αφήστε τον καθένα να κάνει ότι νομίζει, και από την άλλη πλευρά την άποψη "δεν αγγίζουμε τέτοια πράγματα".

Τελικά, το θέμα είναι, ως κοινωνία, το πού βάζουμε τα όρια για το κάθε τί. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ποτέ μια κατάσταση να ικανοποιήσει όλους. Ναι, από τη μια πολλούς μπορεί να προσβάλλει και να εξεγείρει η σάτιρα στο πρόσωπο ενός γέροντα μοναχού, άλλους εξεγείρει η προβολή των σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, ενδεχομένως το απαγορεύει και η πίστη τους. Άλλους μπορεί να εξεγείρει ο περιορισμός στο να λένε ότι τους κατεβαίνει. Το ζήτημα είναι ποιό σημείο ελευθερίας η κοινωνία αποφασίζει να θεσμοθετήσει σαν βέλτιστο. Πώς μπορεί κανείς να πεί "ελευθερία λόγου" αλλά το άλφα και το βήτα εξαιρούνται γιατί προσβάλλουν το γάμμα εξαιρείται διότι είναι θεσμός και υποσκάπτεται και το δέλτα γιατί είναι θρησκεία. Γνωρίζω και κόσμο που προσβάλλεται με την περιφορά του μπικίνι στις παραλίες. Υπάρχουν δε και πολιτείες στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται (χωρίς να εφαρμόζεται) η χρήση του. Από τη στιγμή που αποφασίζεις σαν κοινωνία πως θέλεις να γίνεις Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιβάλλεις και την μπούργκα. Αν πάλι θεωρείς ότι θέλεις να γυρίσεις σε πλήρη ελευθερία ετοιμάζεσαι να δεχθείς και τις συνέπειες της ελευθερίας των άλλων, ή τις συνέπειες από την υπερεκμετάλλευση της ελευθερίας που σου δίνεται.

το Κόμμα και τα μάτια σας

Εάν η Τρόικα επιμένει σε οδυνηρότατα μέτρα για να παραμείνου στη ζώνη του Ευρώ, εμείς θα πεισμώσουμε και θα πούμε ότι δε φεύγουμε από τη ζώνη του Ευρώ γιατί είναι σημαντικό αυτό το ζήτημα. Παραμένουμε, όσο οδυνηρά και αν είναι τα μέτρα;

Τάδε έφη ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ σε συνέντευξή του προ ημερών. Αυτά είναι τα ακριβή λόγια, χωρίς καμια περιστροφή ή παρερμηνεία, του ανθρώπου που διαχειρίζεται την πρόσφατη εντολή του πρωην γενικού γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια "το κόμμα και τα μάτια σας". Το ΑΚΕΛ αφού μέσα σε μια πενταετία κατόρθωσε να δημιουργήσει κρατήρες κυριολεκτικά και μεταφορικά στα θέματα με τα οποία διακυβερνητικά ασχολήθηκε αποφάσισε, για να προστατεύσει το κόμμα πρωτίστως και τα μάτια του ακολούθως, να ολοκληρώσει την παράσταση του στην εξουσία με ένα θεαματικό "Σάλτο μορτάλε".

Στη δίνη των προεδρικών εκλογών και στην προσπάθεια μέσα στην πιο αντίξοη περίοδο της ιστορίας του το κόμμα να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του η γραμμή πλεύσης του επιλέγει να γίνει το γαία πυρι μειχθείτω. Ο στόχος φαίνεται σαφής. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένας "ιδεολογικός εχθρός" για να βάλλεται από το κόμμα.

Μέχρι τώρα αυτός ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, τον οποίο μια πενταετής διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ και του Δημήτρη Χριστόφια έχει μετατρέψει από κόκκινο πανί για τους ψηφοφόρους το 2008 σε υποψήφιο "ελπίδας" το 2012. Φαίνεται και από τις τοποθετήσεις στελεχών του κόμματος που εδώ και ένα χρόνο στόχευαν στο να περάσουν το μήνυμα ότι οι μεταλλάξεις του προέδρου του ΔΗΣΥ είναι απλά μελάνι για να θολώσουν τα νερά και να ανελιχθεί στην εξουσία. Μάλλον οι μετρήσεις δείχνουν πως η ιδοελογικοποίηση των προεδρικών χτυπώντας μόνο τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ, και εσχάτως τον άλλο ανθυποψήφιο Γιώργο Λιλλήκα δε συσπειρώνει τους (πολλούς) απογοητευμένους και τρομαγμένους από τα επιτεύγματα της πενταετούς διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ ψηφοφόρους. Εδώ είναι που βρέθηκε ο καινούριος εχθρός. Η τρόικα, ο νεοφιλελεύθερος μπαμπούλας που μαζί με τον Νικόλα και τον Αβέρωφ θέλουν να κονιορτοποιήσουν τον απλό άνθρωπο και το κράτος πρόνοιας γιατί έτσι την βρίσκουν καλύτερα, αλλά το Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού θα σταθεί εμπόδιο στα σχεδιάσματα αυτά.

Ψιλά γράμματα βέβαια το ότι ο παραλογισμός του κυπριακού συστήματος τα πρώτα χρόνια της κρίσης έδινε αυξήσεις στο προσωπικό του τη στιγμή που μειώνονταν τα εισοδήματα της κεντρικής διοίκησης. Ψιλά γράμματα το ότι εν μέσω κρίσης εξασφαλιζόταν τιμαριθμική αναπροσαρμογή του μισθού με βάση τις τιμές των τσιγάρων και του ψωμιού για τον μεγαλόσχημο κρατικό υπάλληλο της κλίμακας Α16. Ψιλά γράμματα το ότι η απάθεια στην αντιμετώπιση όλης αυτής της κατάστασης από την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ οδήγησε στο να μην βρίσκει  το κράτος από αλλού πόρους χρηματοδότησης για το έλλειμμα του προϋπολογισμού που θα φθάσει στο 5%, παρά μόνο από τον δανεισμό μέσω της τρόικας. Αυτή τη στιγμή το μότο είναι το "Κόμμα και τα μάτια σας".