Λίγες μέρες μετά την "ισλαμική" επανάσταση και το αιματηρό ξέσπασμα σε διάφορες πρεβείες "δυτικών χωρών" από πιστούς που προσβλήθηκαν από την κυκλοφορία μιας (κακής κατά τους κρητικούς) ταινίας που περιείχε προσβολές (κατά τους διαμαρτυρόμενους) στο πρόσωπο του προφήτη Μωάμεθ και γυρίζοντας στην καθημερινότητα, μαθαίνω ότι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε προσαγωγή στο δικαστήριο 27χρονου από την Εύβοια, με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων, μέσω του Facebook. Ο λόγος για αυτό; Ο νεαρός διατηρούσε προφίλ με το όνομα "Γέροντας Παστίτσιος" γράφοντας διάφορες εξυπνάδες. Μάλιστα η σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από επερώτηση βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Διαβάζοντας λίγες γραμμές από διάφορα που γράφτηκαν βλέπω πάλι τις γνωστές δυο ομάδες (που κατά κανόνα παίρνουν θέσεις στα άκρα). Από τη μια την άποψη αφήστε τον καθένα να κάνει ότι νομίζει, και από την άλλη πλευρά την άποψη "δεν αγγίζουμε τέτοια πράγματα".
Τελικά, το θέμα είναι, ως κοινωνία, το πού βάζουμε τα όρια για το κάθε τί. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ποτέ μια κατάσταση να ικανοποιήσει όλους. Ναι, από τη μια πολλούς μπορεί να προσβάλλει και να εξεγείρει η σάτιρα στο πρόσωπο ενός γέροντα μοναχού, άλλους εξεγείρει η προβολή των σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, ενδεχομένως το απαγορεύει και η πίστη τους. Άλλους μπορεί να εξεγείρει ο περιορισμός στο να λένε ότι τους κατεβαίνει. Το ζήτημα είναι ποιό σημείο ελευθερίας η κοινωνία αποφασίζει να θεσμοθετήσει σαν βέλτιστο. Πώς μπορεί κανείς να πεί "ελευθερία λόγου" αλλά το άλφα και το βήτα εξαιρούνται γιατί προσβάλλουν το γάμμα εξαιρείται διότι είναι θεσμός και υποσκάπτεται και το δέλτα γιατί είναι θρησκεία. Γνωρίζω και κόσμο που προσβάλλεται με την περιφορά του μπικίνι στις παραλίες. Υπάρχουν δε και πολιτείες στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται (χωρίς να εφαρμόζεται) η χρήση του. Από τη στιγμή που αποφασίζεις σαν κοινωνία πως θέλεις να γίνεις Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιβάλλεις και την μπούργκα. Αν πάλι θεωρείς ότι θέλεις να γυρίσεις σε πλήρη ελευθερία ετοιμάζεσαι να δεχθείς και τις συνέπειες της ελευθερίας των άλλων, ή τις συνέπειες από την υπερεκμετάλλευση της ελευθερίας που σου δίνεται.
Διαβάζοντας λίγες γραμμές από διάφορα που γράφτηκαν βλέπω πάλι τις γνωστές δυο ομάδες (που κατά κανόνα παίρνουν θέσεις στα άκρα). Από τη μια την άποψη αφήστε τον καθένα να κάνει ότι νομίζει, και από την άλλη πλευρά την άποψη "δεν αγγίζουμε τέτοια πράγματα".
Τελικά, το θέμα είναι, ως κοινωνία, το πού βάζουμε τα όρια για το κάθε τί. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ποτέ μια κατάσταση να ικανοποιήσει όλους. Ναι, από τη μια πολλούς μπορεί να προσβάλλει και να εξεγείρει η σάτιρα στο πρόσωπο ενός γέροντα μοναχού, άλλους εξεγείρει η προβολή των σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, ενδεχομένως το απαγορεύει και η πίστη τους. Άλλους μπορεί να εξεγείρει ο περιορισμός στο να λένε ότι τους κατεβαίνει. Το ζήτημα είναι ποιό σημείο ελευθερίας η κοινωνία αποφασίζει να θεσμοθετήσει σαν βέλτιστο. Πώς μπορεί κανείς να πεί "ελευθερία λόγου" αλλά το άλφα και το βήτα εξαιρούνται γιατί προσβάλλουν το γάμμα εξαιρείται διότι είναι θεσμός και υποσκάπτεται και το δέλτα γιατί είναι θρησκεία. Γνωρίζω και κόσμο που προσβάλλεται με την περιφορά του μπικίνι στις παραλίες. Υπάρχουν δε και πολιτείες στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται (χωρίς να εφαρμόζεται) η χρήση του. Από τη στιγμή που αποφασίζεις σαν κοινωνία πως θέλεις να γίνεις Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιβάλλεις και την μπούργκα. Αν πάλι θεωρείς ότι θέλεις να γυρίσεις σε πλήρη ελευθερία ετοιμάζεσαι να δεχθείς και τις συνέπειες της ελευθερίας των άλλων, ή τις συνέπειες από την υπερεκμετάλλευση της ελευθερίας που σου δίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου