Η ιστορία μιας κατάρρευσης

Φαντάζομαι ακούσατε, οι κύπριοι αναγνώστες, τα νέα. Και αν όχι, η εικόνα κάτω μιλά, φωνάζει από μόνη της.

Βλέπετε το "Δημοτικό θέατρο Λευκωσίας". Στην οροφή του, αυτό δεν είναι εφφέ. Είναι η στέγη που έπεσε. Απλά έπεσε, χωρίς αφορμή, την νύκτα της 11ης Ιουνίου, κατά της 9 το βράδυ με ένα "εκκωφαντικό", σύμφωνα με τους κλασσικούς περιοίκους, θόρυβο.

Το θέατρο ανηγέρθη το 1958 με κόστος (τότε) 213000 λιρών. Το 2005 έγινε πλήρης (;) ανακαίνιση του με κόστος 4 εκ. λιρών (!) και το 2008 έγινε κατάρρευση της οροφής του με κόστος ανεκτίμητο. Για όλα τα άλλα υπάρχει ο κυπριακός λαός που πληρώνει το μάρμαρο.

Εντυπωσιακό ειναι ότι κατά την ανακαίνιση "είδαν" οι μηχανικοί, "με το μάτι", ότι η οροφή ήταν ενταξει και δεν έκαναν κάποια διορθωτική ενέργεια για την ενίσχυση της στήριξης της, παρά κρέμμασαν από αυτήν αεραγωγούς για κλιματισμό, φωτιστικά, ηχητικά συστήματα κλπ. Σε όλα αυτά πήρε 2,5 χρόνια για να την λυγίσουν. Καλά άντεξε.

Το κόστος που γλυτώσαμε από την μη ανακαίνιση της στέγης ήταν γύρω στο 1εκ. λίρες. Δεν ξέρω κατά πόσο ενδιαφέρει αλλά την ανακαίνιση είχε συν-αναλάβει το γραφείο της κόρης του τότε υπουργού παιδείας και πολιτισμού.

Ευτυχώς το θέατρο ήταν άδειο την συγκεκριμένη ώρα!