Είσοδος στη Βουλή. Αλλαγή αρχηγού με μιντιακές φανφάρες. Ο Αλέκος παραδίδει στον τότε εκλεκτό του Αλέξη την ηγεσία του κόμματος. Φούσκωμα μυαλών και ποσοστών. Και άλλο φούσκωμα επικαιρικό λόγω ταραχών, κουκούλας, Λαζόπουλου και επικοινωνιακού βομβαρδισμού. Και ξαφνικά... το εκρηκτικό ξεφούσκωμα και η ανώμαλη προσγείωση. Εκεί που όλοι ήταν γεμάτοι (δήθεν;) χαμόγελα και ο ΣΥΡΙΖΑ (φαινόταν ότι) πορευόταν μπροστά με το πρόσωπο του Αλέξης και το σύστημα του Αλέκου συννέφιασε. Πλέον ο Αλέκος δεν πάει τον Αλέξη. Οι δύο καπεταναίοι μέσα στη φουρτούνα στρίβουν προς άλλες κατευθύνσεις και το καράβι πάει στα βράχια.Οι αναμενόμενες νίκες φαίνεται να ένωναν ιδιαίτερα τη "ριζοσπαστική Αριστερά" στην Ελλάδα αλλά στο πρώτο χαστούκι άρχισε να γίνεται διασπαστική και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι ένα βήμα από του να διασπαστεί στα εξ΄ων συνετέθη. Και να σκεφτεί κανείς ότι η ήττα ήταν ήττα προσδοκιών, αφού σε εκλογικά νούμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε. Το κρίμα με αυτή την παράταξη είναι ότι υπήρχαν αξιόλογες φωνές που σκεπάστηκαν και δεν ακούστηκαν καθόλου, νομίζω κατά την μικρόχρονη πορεία του. Θυσίασε αρκετά την πολιτική για την προβολή. Παπαδημούλης, Κουβέλης και άλλοι μπορούσαν να είχαν ακουστεί περισσότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου