Figaro figaro fiiiiigaro....

Το ρετρό γίνεται μόδα. Άμεσο συμπέρασμα από το ότι έχει γεμίσει το Notting Hill με τα αυτοκινητάκια Figaro. Το ρετρό μοντέλο που -για ποιό λόγο δεν μπορώ να φανταστώ- λάνσαρε η Nissan. Figaro σε ροζ, σε λαχανί, σε γαλάζιο, γενικά σε fainted αποχρώσεις προηγούμενων δεκαετιών.

Μην σας ξεγελά η εμφάνιση του εξωτερικά. Μπορεί να θυμίζει λίγο το αυτοκίνητο της "Σωφερίνας" αλλά το figaro, είναι ένα ολοκαίνουριο αυτοκίνητο με πολλές 60s καμπύλες και πολλά στρογγυλά φανάρια και τροχούς που θυμίζουν γιγάντιες polo. Εσωτερικά έχει ότι σύγχρονο κυκλοφορεί. Ηχοσυστήματα, υδραυλικό τιμόνι, κλιματισμό κλπ. Είπαμε το ρετρό γίνεται μόδα αλλά εμφανισιακά μονο. Δεν θα θυσιάσει ο άλλος το cd-mp3-combo-player για ρετρό τρανσιστοράκι αυτοκινήτου.

Φθηνοτερο το roaming;(!)

Λόγω του ελέγχου των τελών περιαγωγής για την κινητή τηλεφωνία εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόστηκε, κατάφερα την περασμένη εβδομάδα να ζήσω και το εντυπωσιακό παράδοξο να χρεώνονομαι για μηνύματα πιο φθηνά όταν τα στέλνω από το εξωτερικό αντί από τη "βάση" μου!
Συγκεκριμένα, ήμουν στην Ολλανδία και χρησιμοποιούσα τον αγγλικό (Ο2, top up) αριθμό μου. Στην αγγλία για να στείλω ένα sms σε αγγλικό κινητό χρεώνομαι £0,10. Για αποστολή sms στο εξωτερικό η χρέωση διπλασιάζεται, £0,20. Ώντας στην Ολλανδία το μήνυμα που έστελλα είτε σε αγγλικό είτε σε μη αγγλικό κινητό κόστιζε £0,11. Πιο εντυπωσιακό ήταν το κόστος κλήσης που ακόμα και προς αγγλικά κινητά ήταν 1+ σεντ πιο φθηνα. Για διεθνείς κλήσεις, το άφησα καλύτερα στην άγνοια...

Στάχτη τα Burberry

Αν ήταν αθλητικογράφος θα έλεγε για τη "διαδρομή Κόλαση - Παράδεισος". Βλέποντας τις φλόγες να καίνε την Αττική και να απειλούν την Πολιτεία και την Εκάλη σκιάχτηκα. Είναι δυνατόν να αφησαν τη φωτιά από το Γραμματικό να απειλήσει τις cayenne και τα burberry; Ντροπή. Είπαμε να τα κάψουμε λίγο να κάνουμε λίγο χώρο να αναπτυχθούμε, αλλά όχι και έτσι.

Πέραν από τον απότατο στόχο όμως, ήταν πραγματικά τραγικό να βλέπει κανείς αυτή την κατάσταση δίπλα από την Αθήνα. Να βλέπεις αυτή την τραγική έλλειψη οποιασδήποτε οργάνωσης και προληπτικής δράσης σε περιοχές που έγιναν στάχτη πριν μόλις 10 χρόνια. Και αυτό αφορά και τις αρχές και τους πολίτες. Εκτός του πώς στο καλό χτίστηκαν τα σπίτια εκεί, δεν αντέχω να βλέπω κόσμο που ζει μέσα στο δάσος, να έχει τα κλαδιά των δέντρων να

ξαπλώνουν πάνω στο σπίτι του, να έχει ενός μέτρου ξερά χόρτα να φιλούν τις αυλές του και τελικά να έχει το περισσό θράσος να φωνάζει γιατί ο δήμος και το κράτος, χάρη στην δυσλειτουργία των οποίων αυτός έκτισε το σπίτι μέσα στο δάσος, δεν προστατεύει το σπίτι του.

Η προέλαση από Γραμματικό προς το κέντρο

Και αυτά δυο χρόνια μετά που η Ελλάδα βίωσε τον θάνατο τόσων ανθρώπων στην Ηλεία από τις πυρκαϊές. Ποιά η πιθανότητα αυτή η πυρκαϊά να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και δράσης πολιτών και κράτους (ρητορική ερώτηση, η απάντηση είναι: μηδενική). Βλέποντας την εξέλιξη της πυρκαϊάς από ψηλά, μέσω ελικοπτέρου, μπορούσε εύκολα κανείς να δεί ότι δεν υπήρχε καμμιά περιμετρική προστασία των κατοικημένων περιοχών, αντιπυρική ζώνη. Βλέποντας από χαμηλά τις εικόνες μπορούσες να δεις ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός εντός των κατοικημένων περιοχών. Δεν υπήρχαν καν πεζοδρόμια, πόσο μάλλον κρουνοί νερού μέσα στα δασώδη προάστια τηα Αθήνας. Απλά κάθονταν όλοι περίμεναν ελικόπτερα και αεροπλάνα και τηλεφωνούσαν στα κανάλια.

Το αποτέλεσμα μετά από την τέταρτη μέρα

Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης άλλωστε που έσπευσαν στην περιοχή για τις νέες φωτιές, διαπίστωναν, ίσως με ευκολία, ότι τίποτα δεν διδάχθηκε η Ελλάδα από τις πρόσφατες πυρκαϊές που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο. Ούτε σε μέσα, ούτε σε οργάνωση, ούτε σε σχεδιασμό. Βέλγοι και γερμανοί δεν χαρίστηκαν καθόλου στην Ελλάδα, με εξαιρετικά σκληρούς τίτλους στις εφημερίδες όπως "Ο αιώνιος επαίτης" της Sued Deutsche Zeitung.

Τελικά το μόνο που μένει είναι, μετά που θα τα κτίσετε τα νέα καμένα, πάρτε τουλάχιστον κανένα μέτρο πυρασφάλειας. Μην φωνάζετε σε 10 χρόνια ότι το κράτος δεν προστατεύει τους "κόπους μιας ζωής".

14/8

14 Αυγούστου 2005. Καλοκαίρι στην Κύπρο και ώντας στη θάλασσα μαθαίνω από άλλους λουόμενους ότι έπεσε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών. Τρέχοντας στην παραλία διαπιστώνω ότι η είδηση είχε κυκλοφορήσει ήδη και παντού υπήρχε μια παγωμάρα. Κόσμος προσπαθούσε να επικοινωνήσει με γνωστούς του που πετούσαν εκείνες τις ώρες. Όλοι ψέλιζαν τις λέξεις "έπεσε", "αεροπλάνο", "Αθήνα".

Σιγά σιγά συντονίζονταν οι τηλεοράσεις των εστιατορίων στο έκτακτο δελτίο της ΕΡΤ. Ο τίτλος από κάτω "Κατέπεσε αεροσκάφος των Κυπριακών αερογραμμών" δεν μπορούσε να ήταν πιο σαφής.Ένας πολύ καλός φίλος μου ήταν μέσα στην πτήση των κυπριακών για Αθήνα. Το δίκτυο της ΑΤΗΚ στο governor's beach ήταν αρκετά φορτωμένο και δεν μπορούσες εύκολα να πιάσεις γραμμή. Δεν μπορούσσα να τον εντοπίσω στο τηλέφωνο του για μια ώρα από τότε που έμαθα για το συμβάν και ανησυχούσα για το χειρότερο. Ήταν πραγματικά αρκετά δύσκολη στιγμή.

Με την ώρα, τα πρώτα πλάνα από το σημείο της συντριβής ήταν στον αέρα. Τα νέα για τον φίλο μου ήταν θετικά. Το πλάνο, εκείνο το τραγικό πλάνο, με την ουρά του αεροσκάφους της "ΗΛΙΟΣ" να στέκει στον λόφο με διαβεβαίωνε ότι η πτήση των κυπριακών για Αθήνα ήταν σώα και η αγωνία μου τελείωνε. Τραγικά όμως το πλάνο του μοιραίου "ΗΛΙΟΥ" έκαιγε από εκείνη τη στιγμή τις ψυχές των οικογενειών 121 ατόμων που επέβαιναν στο αεροσκάφος. Οι επόμενες ώρε, οι επόμενες μέρες ήταν εξαιρετικά παράξενες. Σε όλο το νησί είχε πέσει πένθος. Με ένα αεροπορικό δυστύχημα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει το πόσο μικρή ήταν η Κύπρος.

Τέσσερα χρόνια από τότε μάθαμε το γιατί έπεσε το αεροπλάνο, είδαμε τα πορίσματα και περιμένουμε να μάθουμε τελικά αν θα δικαστεί κάποιος και αν θα κατηγορηθεί κάποιος για την τραγωδία. Στην πρόσφατη ειδησειογραφία είχαμε το θέμα του δυστυχήματος και της δίκης να γίνεται μπαλάκι μεταξύ κυπριακής και ελληνικής δικαιοσύνης, για το πού θα γίνει τελικά η δικαστική διερεύνηση. Δεν ξέρω κατά πόσο τελικά θα αρχίσει κάτι τέτοιο σύντομα και κατά πόσο αυτό θα είναι αρκετό, αρκετό για τους ζώντες. Δεν ξέρω τελικά αν υπάρχεικαι οτιδήποτε το οποίο θα είναι αρκετό για τους επιβάτες της πτήσης.

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Είμαστε σε συνομιλίες για τη διευθέτηση του κυπριακού. Πλέον η λύση άρχισε να ονομάζεται και διευθέτηση. Δεν ξέρω αυτό τί αντίκτυπο έχει στην ποιότητα της λύσης. Και είμαι υπέρ μιας λύσης στο κυπριακό, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι υπέρ μιας πλήρους άφεσης αμαρτιών για τα εγκλήματα του παρελθόντος. Μια νέα αρχή δεν μπορεί να χτιστεί πάνω σε ένα σάπιο βάθρο γεμάτο καλυμμένο μίσος. Έχουμε την Τουρκία να έχει διαπράξει εγκλήματα και να το παίζει σήμερα μεγάλη ειρηνική δημοκρατική και φιλελεύθερη χώρα. Μια χώρα η οποία προεδρεύει σαν μή μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ και που την ίδια στιγμή συνεχίζει να μεταφέρει επoίκους σε μια χώρα μέλος του ΟΗΕ, να διατηρεί στρατεύματα κατοχής και σε τακτική, σχεδόν, βάση να δημοσιεύονται νέα περιστατικά από τη βάρβαρη συμπεριφορά της, σύγχρονα και παλαιότερα.

Στις 14 Αυγούστου, θα τελεστεί η κηδεία των οστών πέντε φαντάρων της Εθνοφρουράς που ταυτοποιήθηκαν μεσω DNA πρόσφατα. Το έγκλημα πίσω από την είδηση είναι ότι οι πέντε αυτοί στρατιώτες δεν σκοτώθηκαν σε μάχη, αλλά εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον τουρκικό στρατό. Από την ταυτοποίηση προέκυψε ότι οι πέντε είναι οι στρατιώτες τους οποίους είχε απαθανατίσει τουρκος ή τούρκος φωτογράφος το 1974 να συλλαμβάνονται από τον τουρκικό στρατό, και οι οποίοι ποτέ δεν είχαν δηλωθεί σαν αιχμάλωτοι πολέμου από την "ειρηνοποιό" Τουρκία. Πρόκειται για την πιο κάτω φωτογραφία στην οποία εικονίζονται οι

Αντωνάκης Κορέλλης, Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκους, να συλλαμβάνονται από Τούρκους στρατιώτες στις 14 Αυγούστου 1974. Τα οστά τους μαζί με 14 άλλα βρέθηκαν σε πηγάδι στο χωριό Τζιάος. πηγή

Μήπως τελικά το να αφήνουμε να περνούν όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν τότε στο αδιάφορο με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα δείχνει καλή θέληση για τη συνέχεια είναι ουτοπικό και αυτοκαταστροφικό; Μήπως τελικά θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το παρελθόν; Μήπως θα πρέπει να προχωρήσει η Κύπρος σε (άλλη μια) καταγγελία της Τουρκίας για (ακόμα ένα) έγκλημα πολέμου;

Βρείτε τις διαφορές

Είχα γράψει στις αρχές της μπλοκοπαρουσίας μου για την μανία του πρώην μητροπολίτη Πάφου και νυν αρχιεπισκόπου Κύπρου να κτίζει μεγάλους ναούς. Μεγάλους σε οικοδομικό (και μόνο) μέγεθος. Αυτός είχε αρχίσει τις προσπάθειες να κτίσει νέο μητροπολιτικό ναό στην Πάφο, και μάλιστα να τον κτίσει μέσα στο δημόσιο κήπο της πόλης. Με πείσμα και αδιαφορόντας για την αντίδραση του "ποιμνίου" του τις προσπάθειες του μέντορά του συνεχίζει ακατάπαυσα και ο διάδοχός του στο θρόνο, Μητροπολίτης Γεώργιος.

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να υπάρχει μια κινητικότητα στο θέμα του ναού και πάλι και δίνεται η εντύπωση ότι η απόφαση έχει ληφθεί και από πλευράς δήμου. Η μητρόπολη παρουσίασε σε αυτά τα πλαίσια μια φωτογραφία - μακέτα του ναόυ στον χώρο όπου σκοπεύει να τον τοποθετήσει.
Η εφημερίδα "Φωνή της Πάφου" δημοσιεύει σήμερα την εικόνα που φαίνεται στη συνέχεια της δημοσίεσης. Στο Α΄ μέρος φαίνεται η μακέτα του ναού που έδωσε η μητρόπολη. Η εφημερίδα, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που κατάθεσε η ΜΜητρόπολη με τα χαρακτηριστικά του ναού προχώρησε στην ανακατασκευή της εικόνας του ναού χρησιμοποιώντας ορθή κλίμακα. Από αυτό εξάγεται το Β' μέρος της εικόνας. Είναι σαφές ότι μιλάμε για κάτι τεράστιο. Για ένα οικοδόμημα που κατά την άποψή μου θα χαλάσει ότι κλασσικό απέμεινε (ίσως κακοσυντηρημένο) στην περιοχή του δημαρχείου της Πάφου. Μια περιοχή που ήδη έπρεπε να είχε αναπλαστεί σε ένα χώρο ζώντα για την πόλη, και που ήδη κακοποιείται αισθητικά από την εκτρωματική αρχιτεκτονική του κεντρικού αστυνομικού σταθμού, πλάι στα κλασσικά κτίσματα του δημαρχείου ,της βιβλιοθήκης, των εκπαιδευτηρίων. Πλέον φαίνεται ότι θα προστεθούν και τα ναοδομικά έργα που θα ικανοποιούν τη ματαιοδοξία ορισμένων ηγετών, και δη "πνευματικών".

Φωτιά στα.. πατζάκια του

Αν και ο τίτλος της London Paper είναι πιο περιγραφικός από τον δικό μου. Μιλά για το αποτέλεσμα της βραδυνής εξόδου ενός άγγλου τουρίστα στα Μάλια της Κρήτης, όταν οι "επιδείξεις του αντρισμού" του τουρίστα δεν άρεσαν σε μια κοπέλα από την Κρήτη η οποία αντιδρώντας του περιέλουσε τον αντρισμό με σαμπούκα και του τον άναψε -σύμφωνα με την Londonpaper- Brit Stuart Feltham's genitals set on fire on Greece holiday

Νομίζω ανήκω σε αυτούς που η εφημερίδα αναφέρει ότι "have hailed the woman as a heroine". Ίσως ηρωίδα είναι δημοσιογραφική υπερβολή, αλλά όταν μου έλεγαν την ιστορία τις προάλλες η (φυσιολογική) αντίδραση μου ήταν "καλά να του κάνει!" Με δευτέρου βαθμού εγκαύματα στο νοσοκομείο νομίζω ότι πια ο κύριος Στιούαρτ θα ξέρει ότι την υπογραφή του και το... κάτι άλλο του πρέπει να προσέχει πώς τα χρησιμοποιεί.

Hiroshima

Είναι το ποσοστό των αμερικανών πολιτών που πιστεύουν σήμερα ότι ορθώς ο Τρούμαν βομβάρδισε με πυρηνικά τις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι σύμφωνα με έρευνα, προφανώς με αφορμή την 64η επέτειο. Δεν ξέρω βέβαια τί ποσοστό γνωρίζει τί είναι η ατομική βόμβα, τί η Χιροσίμα, τί το Ναγκασάκι. Για τον Τρούμαν έχω κάποιες ελπίδες ότι θα γνωρίζουν.

Αν και και από ιστορικούς έχω διαβάσει κατά καιρούς διάφορες εκτιμήσεις για το αναγκαίο ή μή της χρήσης της πρώτης ατομικής στη Χιροσίμα, και για το κατά πόσο αυτό γλύτωσε το ανατολικό μέτωπο από μεγαλύτερο αιματοκύλησμα, πιστεύω ότι οι λόγοι για αυτό το 60% δεν πηγάζουν από αυτές τις αναλύσεις. Παρεμπιπτόντως μιλούμε για σχεδόν 150 χιλιάδες νεκρούς στη Χισροσίμα, που είναι όντως φρικτά μεγάλος αριθμός. Βέβαια αν τον ποσοστοποιήσει κανείς σε σχέση με τους νεκρούς του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που υπολογίζονται στα 65 εκατομμύρια (στρατιώτες-άμαχοι) μιλούμε για ένα ποσοστό 2 τοις χιλίοις.

Λίγη ιστορία για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (wiki)

Ενδιαφέρουσα ανάλυση για τον αριθμό των θυμάτων του ΔΠΠ (wiki)