Κατά την (ακριβούτσικη) διακίνηση μας από τη Γαλλία στη Γερμανία με τρένο βιώσαμε τις προάλλες κατά ένα μέρος την απομυθοποίηση των περιβόητων Γερμανικών σιδηροδρόμων. Παρότι η ακρίβεια και η οργάνωση τους γενικά είναι υποδειγματική. Αυτό δεν το απομυθοποιήσαμε!
Χαρη στην τεχνολογία και την πρόοδο των μεταφορών, εν μέσω καύσωνα καταλήξαμε όρθιοι, χωρίς αλλη επιλογή σε ένα βαγόνι-κολαστήριο. Η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 37 βαθμούς. Έξω από το βαγόνι της γερμανικής υπερταχείας, ICE. Γιατί μέσα στο βαγόνι, με τα κλιματιστικά να είναι χαλασμένα, όπως μας ενημέρωσε ο μηχανοδηγός, η θερμοκρασία μπορεί και να ξεπερνούσε τους 45 βαθμούς. Η κατασκευή του τρένου όμως δεν επέτρεπε να ανοίξει κανείς κάποιο παράθυρο, καθώς δεν υπήρχε τέτοιο, ούτε την εναλλακτική εισαγωγή αέρα στο βαγόνι.
Το θέμα είναι είδηση στη Γερμανία απασχολώντας και τη Βουλή, καθώς η δική μας περίπτωση ήταν απλά μια από τις πάρα πολλές που παρατηρήθηκαν. Μπορεί τα τρένα να κινούνται με ταχύτητες 245 χιλιομέτρων την ώρα, και να προσφέρουν τρομερές ανέσεις εσωτερικά, αλλά αυτό συμβαίνει όσο οι θερμοκρασίες εκτός τρένου είναι κάτω από 32 βάθμους. Οι οδηγίες που έχουν οι μηχανοδηγοί, σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο, είναι πάνω από 32 βαθμούς να απενεργοποιούν τα κλιματιστικά καθώς αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ήδη έχουν αντιμετωπίσει τις τελευταίες μέρες πολλά περιστατικά με δυσφορίες και λυποθυμίες στα τρένα που ανάγκασαν πολλά δρομολόγια να καθυστερήσουν ενώ πολλοί επιβάτες υπέβαλαν και μηνύσεις στους γερμανικούς σιδηρόδρομους για τις συνθήκες μεταφοράς των επιβατών.
1 σχόλιο:
Βλέποντας εν τω μεταξύ αυτό και το αμέσως προηγούμενο ποστ, υποθέτω ότι με κυνηγά κάποια ευχή του επίτιμου στο ταξίδι μου!
Δημοσίευση σχολίου