[...] Ανοίγοντας τον υπολογιστή το πρωί βρήκα ένα email από το ινστιτούτο STRATFOR. Πρόκειται για έναν οργανισμό ο οποίος συγκεντρώνει πληροφορίες από διαφορετικές επαγγελματικές ομάδες ανά το κόσμο. Κατόπιν, μια επιστημονική ομάδα αναλύει τα δεδομένα και προχωρά σε εκτιμήσεις οι οποίες σπάνια πέφτουν έξω. Το email αφορούσε την κατάσταση στο Λίβανο κι εκτιμούσε ότι λίαν συντόμως οι δυο χώρες θα εμπλακούν σε πόλεμο. Διάβασα την εκτίμηση κι εντυπωσιάστηκα από τα στοιχεία που εμπεριείχε. «Δεν τα ξέρω μόνο εγώ», σκέφτηκα. Τα γνωρίζουν κι άλλοι. Στη συνέχεια -γνωρίζοντας πως το ίδιο email είχε πάει και στην πλειοψηφία των υπουργείων των εξωτερικών διαφορετικών χωρών που είναι και οι βασικοί πελάτες του STRATFOR- μπήκα στις ιστοσελίδες τους για να δω αντιδράσεις.
Κανένα σχόλιο. Ή κι αν υπήρχε δεν άγγιζε την ουσία. Κι όμως... ο πόλεμος είναι εκεί. Τον βλέπεις να έρχεται. Και σύντομα θα πέσει βαρύς, όπως άλλωστε αρμόζει στους τίτλους των ειδήσεων.
Κατά καιρούς διαβάζω τις δημοσιεύσεις του Πάνου Χαρίτου, δημοσιογράφου στο Ισραήλ. Προφανώς το θέμα του συνήθως είναι πολεμικό, δεν του δίνεται και μεγάλη γκάμα επιλογών. Το τελευταίο του κείμενο όμως αισθάνομαι ότι ξεχωρίζει. Η αίσθηση που σου αφήνει περιγράφοντας την κατάσταση στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου είναι σαν χαρακτηριστική σκηνή ταινίας του Χόλλυγουντ. Αυτή που συνήθως προηγείται του ξεσπάσματος της καταιγίδας
Πιο πάνω, παρέθεσα το καταληκτικό του σχόλιο στο άρθρο που είναι αυτό που ξεχωρίζει κανείς στο κείμενο. Το σχόλιο αυτό και η φράση "Τον πόλεμο τον ακούς πριν ξεσπάσει. Τον ακούς στον ουρανό και τον βλέπεις στα δέντρα" της συνοδηπόρου του στην Ισραηλινή επαρχία. Οι μισοί λαοί της περιοχής ζουν κάθε μέρα προετοιμαζόμενοι για να ανοίξουν τα κεφάλια των άλλων μισών. Και αποφασισμένοι να το πράξουν με την παραμικρή αφορμή. Τα πράγματα που χωρίζουν φαίνεται πως είναι βαθιά. Άλλους οι θρησκείες, άλλους οι εθνότητες, άλλους τα κράτη. Αφορμές βρίσκονται στο παραμικρό και υπάρχουν παντού, ακόμα και στη μορφή ενός δέντρου που φύτρωσε σε λάθος τόπο, τη λάθος στιγμή... Πράγματι είναι εντυπωσιακό αλλά φαίνεται ότι η περιοχή αυτή του κόσμου μάλλον ποτέ δε θα καταφέρει να ησυχάσει.
2 σχόλια:
Stin Kypro to 74 akousamen ton prin na ksespasei? Oksa akoma kai tin wra pou esirnan pompes, emeis arnin pasxin? :S
Νομίζω ότι εν που το 63-64 που τον ακούσαμε τον πόλεμο, και μάλιστα στερεοφωνικά, απλά περί άλλων ετυρβάζαμε.
Δημοσίευση σχολίου