Share the vision - Paphos 2017

"Πάφος, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017"
Ο τίτλος σε πρώτη αντίδραση μάλλον προκαλεί χαμόγελα. Μπορεί μια πόλη με μόλις ένα θέατρο 300 θέσεων, ανάμεσα σε συνεργεία αυτοκινήτων και βενζινάδικα, ένα ανοικτό αρχαίο θέατρο και 1,5 αίθουσες κινηματογράφου να διεκδικήσει ένα τέτοιο θεσμό; Μάλλον μπορεί. Και μακάρι να διεκδικήσει ένα τέτοιο εγχείρημα όχι μόνο για το τουριστικό όφελος αλλά για την πραγματική πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης.

Θα είναι θετικό αν παρουσιαστεί κάποιο πλάνο ανάπτυξης, αρχικά, μιας αναγκαίας υποδομής στην πόλη ώστε να μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις τον θεσμό της πολιτιστικής πρωτεύουσας για το 2017. Αυτό θα είναι και το πρώτο βήμα ώστε ο κόσμος να έρθει πιο κοντά στην τέχνη, που (θα πρέπει να) είναι το ζητούμενο, μάλλον.

Πάντως, για την ιστορία, μια από τις χειρότερες σε οργάνωση και αποτέλεσμα πολιτιστικές πρωτεύουσες ήταν το 2006 η Πάτρα (πληθ. 200000). Εκεί λίγο τα κομμένα (λόγω "Αθήνα 2004") κονδύλια, λίγο οι ψηλές μύτες και οι βεντετισμοί των διευθυντών, υπευθύνων, τοπικών αρχόντων και συνεπεία αυτών και η αδιαφορία του πληθυσμού, οδήγησαν το "καραβάκι" της Πάτρας στο βυθό σαν νέο τιτανικό. Ζώντας τότε στην Πάτρα, το μόνο που έβλεπε κανείς να αλλάζει ήταν μερικές προσόψεις πολυκατοικιών που είχαν αναζωογονηθεί. Και την καρναβαλική περίοδο να εντάσσεται στις εκδηλώσεις της πολιτιστικής. Πέραν αυτών κανείς δε νομίζω ότι σήμερα θυμάται πως το 2006 είχε περάσει κάτι τέτοιο από την πόλη του.

Από την άλλη, μια από τις πιο επιτυχημένες "πολιτιστικές πρωτεύουσες" ήταν η Γαλλική Λίλ (πληθ. 200000) το 2004. Η επιτυχία ήταν στο γεγονός ότι το εγχείρημα είχε αγκαλιαστεί κυρίως από τους κατοίκους της πόλης ενώ έφερε στη Λίλ και κόσμο. Υπολογίζεται ότι περί τα 9 εκατομμύρια θεατές έσπευσαν από αρκετές περιοχές για να παρακολουθήσουν τις ποικίλες εκδηλώσεις και δράσεις που διοργανώθηκαν. Οι κάτοικοι της πόλης απαίτησαν αυτό να καταστεί θεσμός. Αποτέλεσμα, οι εκδηλώσεις Lille3000, που διοργανώνονται από τότε στην πόλη.

Εκτός καιρού και χρόνου

Is it me, ή είναι ακόμα πολύ νωρίς για Χριστούγεννα; Εντάξει έχουμε πλέον φθάσει στα μισά του Jumbo-Xmas-Countdown. Η κρίση κτύπησε την αγορά και η ελπίδες είναι στην αναζωογόνηση της κατά τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο. Έτσι εξηγείται ότι το παιχνιδομαγαζί μετρά ανάποδα τις μέρες για τα Χριστούγεννα ένα τρίμηνο πριν τη γιορτή. Βέβαια δεν είμαι σίγουρος αν το μήνυμα "86 μέρες για Χριστούγεννα" σε βάζει στη σκέψη "Ωχ, πρέπει να αγοράσω δώρα" ή στη σκέψη "Εντάξει, νωρίς είναι ακόμα". Το σίγουρο είναι ότι ήδη τα μεγάλα καταστήματα, και τα μικρότερα, έχουν από καιρό στολιστεί με δέντρα και έλκηθρα, ενώ με πανηγυρικό τρόπο άνοιξαν τη Χριστουγεννιάτικη τους περίοδο. Η μοίρα όμως, δεν το θέλει! Ιδίως φέτος, πλην της κρίσης, τους βγάζει εκτός άλλος ένας παράγοντας. Η ηλιοφάνεια! Με τους 25 βαθμούς υπό σκιά. Τέλη Νοέμβρη με κοντά παντελόνια και με τις παραλίες ακόμα να έχουν κόσμο, που δεν είναι χειμερινοί κολυμβητές. 'Οταν ακούω στο δελτίο καιρού ότι ο "κίνδυνος έκρηξης πυρκαγιών είναι εξαιρετικά μεγάλος στις δασικές περιοχές" με κάνει να βλέπω με συμπάθεια τον (πλαστικό) άγιο Βασίλη σε κόκκινη γούνα να σκάει έξω από τις υπεραγορές και με χαμόγελο τους φωτεινούς σταλακτίτες, από το χιόνι που λιώνει, να στάζουν από τις οροφές. Εντάξει, τα Χριστούγεννα στην Κύπρο δεν ήταν ποτέ λευκά, ή αν ήταν, ήταν κατ' εξαίρεση, αλλά πλέον είτε πρέπει να αλλάξει ο καιρός, είτε πρέπει να υιοθετήσουμε αυστραλιανή νότα διακόσμησης για τη μεγάλη γιορτή.

"Σκληρό" φάουλ

Μα είναι ποτέ δυνατόν; Λειτουργούν στην Κύπρο "εταιρίες είσπραξης" οφειλομένων; Εταιρίες που χρησιμοποιούν μια δική τους "πειθώ" και διευθετούν εξωδικαστικά οφειλές; Εταιρίες που δρουν κάτω από τη μύτη της αστυνομίας. Αυτή η δήλωση βουλευτή στο κυπριακό κοινοβούλιο προκάλεσε έκπληξη. Ή τουλάχιστον πολλοί που την άκουσαν εξέφρασαν λεκτικά έκπληξη για το γεγονός. Δεν ξέρουν, δεν είδαν κάτι. Αυτό να το πιστέψω. Δεν άκουσαν κάτι όμως; Ο κόσμος τό 'χει τούμπανο!

Και αφού εξεπλάγησαν με αυτό έπεσε ακόμα μια βόμβα, άκομψα και άστοχα η αλήθεια. Ο υπουργός δικαιοσύνης δήλωσε στη Βουλή ότι μέλη του κοινοβουλίου συνεργάζονται με το "εξωδικαστικό" αυτό σύστημα. Έτσι αόριστα. Και ποιο το άκομψο και άστοχο της ενέργειας του; Ότι δεν ήταν έτοιμος να στηρίξει μια τέτοια σοβαρή δήλωση με κάποια διευκρίνιση ή κάποια περισσότερα στοιχεία. Η επόμενη κίνησή του, μετά που του ζητήθηκαν διευκρινίσεις, ήταν ακόμα χειρότερη. Ο υπουργός δήλωσε ότι ανακαλεί τη δήλωση του. Δεν απολογήθηκε όμως στους βουλευτές. Αντίθετα συμπλήρωσε ότι τη δήλωση την αναιρεί λόγω του ότι είτε δεν έχει είτε δεν μπορεί να δημοσιοποιήσει στοιχεία που να την υποστηρίζουν.

Προφανέστατα η ενέργεια του υπουργού δικαιοσύνης είναι αν μη τι άλλο ανεύθυνη. Δρώντας σαν απλός πολίτης, λες και δεν του ανατέθηκε το χαρτοφυλάκιο της δικαιοσύνης και της δημόσιας τάξης, πέταξε απλά λάσπη προς όλους τους βουλευτές, αφού δεν διευκρίνισε σε ποιους αναφερόταν, κατηγόρησε γενικά για συνεργασία με κυκλώματα, κάτι εξαιρετικά σοβαρό για εκλελεγμένο αξιωματούχο ο οποίος θα επαναδιεκδικήσει ενδεχομένως επανεκλογή του χρόνου, και όταν απέσειρε την κατηγορία δεν "καθάρισε" αυτούς που κατηγόρησε, αλλά θόλωσε την κατηγορία αναφέροντας ότι δεν μπορεί να παρουσιάσει στοιχεία τώρα για να τη στηρίξει. Άρα, ποια η σκοπιμότητα και ποιο το αποτέλεσμα μιας τέτοιας δήλωσης; Μόνο η δημιουργία εντυπώσεων; Θα ανέμενε κανείς πιο υπεύθυνη στάση από τον υπουργό δικαιοσύνης.

Δημοσιογραφικό δαιμόνιο

Διαβάστε το παρακάτω δημοσίευμα από το περιοδικό "ΤηλεΩρες" στην Κύπρο. Μιλά για τις εκλογές στην Ελλάδα, στα πλαίσια της ευρύτερης ενημέρωσης των αναγνωστών, πέραν του προγράμματος της τηλεόρασης.

Περιοδικό ΤηλεΏρες, τεύχος 562

Αρχίζει με τον τίτλο "ολοταχώς στη Βουλή οι Έλληνες στάρ" και ο συντάκτης του άρθρου μιλά για τις Δημοτικές (και Περιφερειακές) εκλογές. Αναφέρεται, και άρα αναγνωρίζει (;), ότι πρόκειται για εκλογές όπου αναδεικνύονται δήμαρχοι και περιφερειάρχες και καταλήγει να μιλά για τους σταρ που θα περάσουν από τα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, όπως για παράδειγμα τον Ηλία Ψινάκη, που είναι "πρώτος σε σταυρούς στο Δήμο της Αθήνας, κατερχόμενος στο πλευρό του δημάρχου της Αθήνας Ν. Κακλαμάνη".

Μάλιστα στη συνέχεια του άρθρου θέτει και τον προβληματισμό για διάφορους καλλιτέχνες που ακόμα δεν είναι σίγουρο κατά πόσο "θα καταφέρουν να εισέλθουν στη Βουλή των Ελλήνων".

Τώρα αυτό είναι έγκυρη δημοσιογραφία; Ασχολήθηκε καθόλου ο συντάκτης με τα γραφόμενά του; Αλλά και με την κοινή λογική, σε ποια χώρα του πλανήτη οι νικητές των εκλογών αυτοδιοίκησης μπαίνουν στο κοινοβούλιο;

Ραβασάκια

Τί έχουνε τα έρμα και σκοτώνονται αυτή την εβδομάδα; ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, πέραν του υπόλοιπου καταλόγου θεμάτων στα οποία διαφωνούν, έχουν πλέον άλλη μια προστριβή. Τον διορισμό των μελών της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ). Πρόκειται για την επιτροπή που αποφασίζει τους διορισμούς, τις προαγωγές και γενικά ελέγχει τους υπαλλήλους του κράτους (λειτουργοί θέλουν να αποκαλούνται οι ίδιοι) στον τομέα της εκπαίδευσης (Παιδείας θέλουν να λένε οι ίδιοι). Το ζήτημα προέκυψε για το ποιος θα αναλάβει τα ηνία της επιτροπής.

Το ζήτημα βέβαια δεν κατατάσσεται στα πολιτικής διαφωνίας ζητήματα αρχής, στα οποία το ΔΗΚΟ, όπως θα έλεγε και ο πρόεδρός του διαφωνεί, διαφοροποιείται, επιφυλάσσεται. Αυτό, μάλλον εντάσσεται στα ζητήματα νομής της εξουσίας. Το θέμα βέβαια δεν θα έπρεπε να είναι μόνο η διαφωνία των δυο κομμάτων επί του συγκεκριμένου, αλλά και η πρακτική που θέλει τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να παραχωρεί τα δικαιώματά που του δίνει το σύνταγμα, όπως τον διορισμό των μελών της ΕΕΥ, στα κομματικά επιτελεία και στις "λίστες" ονομάτων που αυτά εκδίδουν. Συνεπώς, αντί ο Πρόεδρος να βρίσκει άτομα κατάλληλα για τις κενές θέσεις, περιορίζεται στο να διορίζει όσα αποστέλλει ο υποβολέας, και έτσι αντί για "αμέμπτου ηθικής" "ανεξάρτητα" άτομα καταλήγουμε να έχουμε άτομα με βαριές αγκυλώσεις και υποχρεώσεις στους κομματικούς μηχανισμούς που τους διόρισαν να διοικούν τον τόπο.

Αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Το ότι τα κόμματα θέλουν να έχουν λόγο ώστε να διορίζουν "δικά" τους άτομα σε επιτροπές, διοικητικά συμβούλια και οργανισμούς. Για αυτό και τα αποτελέσματα των επιλογών τους δεν θα μπορούσαν να ήταν άλλα από αυτά που είδαμε προσφάτως με τη πτώχευση της Eurocypria, αυτά που θαυμάζουμε στη δημόσια υπηρεσία, στη διοίκηση των νοσοκομείων, την αστυνομία και όπου αλλού έχει χέρι το κράτος.

Και όλα αυτά βέβαια με τους ψηφοφόρους του κομματικού συστήματος να υφίστανται τις συνέπειες των επιλογών, να τις πληρώνουν αρκετές φορές και να επιμένουν να ψηφίζουν μανιωδώς στην ίδια κατεύθυνση φοβούμενοι μήπως βελτιωθεί κάτι στον τόπο.

σημ. το θέμα είναι μακρά συνέχεια του "Λίστες διορισμών", εξ' ού και η επανάληψη της συνοδεύουσας εικόνας.

Rainbow storm

Αρχίζοντας το θέμα και τηρώντας την politically correct στάση που επιβάλλει συγκεκριμένες παραδοχές καταδικάζουμε την ωμή βία, από όπου και αν προέρχεται. Με αυτά τα λόγια και εμπλουτίζοντας τις καταδίκες με φράσεις όπως "εξτρεμιστικά στοιχεία", "ρατσισμός" κλπ άλλωστε, και οι κομματικοί ταγοί του τόπου, καταδίκασαν και τελείωσαν με τα επεισόδια των "Φοινικούδων".

Τα γεγονότα δεν χρειαζόταν κανείς να είναι μέντιουμ για να τα προβλέψει. Όταν μια ομάδα διοργανώνει διαδήλωση και πορεία κατά της λαθρομετανάστευσης (Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης ενάντια στην λαθρομετανάστευση και τον εποικισμό) και στον ίδιο χώρο μια άλλη ομάδα, η ΚΙΣΑ, διοργανώνει φεστιβάλ (Φεστιβάλ «Rainbow» «Κύπριοι και Μετανάστες Ενωμένοι ενάντια στην Κρίση») δε χρειάζεται πολλή σκέψη για να φανταστεί κάποιος ότι ο συνδυασμός είναι σαν βενζίνη με φωτιά. Όντως η παραλιακή οδός των Φοινικούδων στη Λάρνακα άναψε όταν οι δυο ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες. Σύμφωνα δε με το άρθρο του Φιλελευθέρου οι του φεστιβάλ απέκοψαν την πορεία κλείνοντας το δρόμο κάτι που πυροδότησε τελικώς τα επεισόδια (αφορμή και μόνο γιατί και απλό φτάρνισμα ήταν αρκετό για να αρχίσει σύρραξη υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες).

Και εκεί που είχα την απορία γιατί η αστυνομία άφησε την πορεία να περάσει ουσιαστικά δίπλα στον χώρο του φεστιβάλ,, έρχεται μια μικρή λεπτομέρεια και αλλάζει το ερώτημα. Το φεστιβάλ Rainbow φαίνεται ότι ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Λάρνακα και στο συγκεκριμένο σημείο. Μάλιστα αστυνομία και δήμος είχαν επιφυλάξεις για το θέμα, έως αρνητική στάση. Επομένως η απορία είναι γιατί επιλέχθηκε από τους διοργανωτές η μεταφορά του φεστιβάλ στη Λάρνακα και μάλιστα σε χώρο μέσα σε πορεία με εντελώς αντίθετο θέμα από αυτό του φεστιβάλ; Μήπως στόχος ήταν να γίνει κάτι τέτοιο;

Μάχη

Και εγένετο πανηγύρι! Στη Λεμεσό τουλάχιστον, περνώντας από τον δρόμο έξω από το Lidl μαρτυρούσε ότι κάτι κοσμοϊστορικό είχε συμβεί. Τα αυτοκίνητα έκαναν ουρές για να μπουν στους χώρους στάθμευσης. Τα πεζοδρόμια τριγύρω ήταν πλήρη οχημάτων και κόσμος με σακούλες είχε ξεχυθεί προς κάθε κατεύθυνση.

Είναι γεγονός, η μεγάλη ανακάλυψη από τα ταξίδια της Ππινούς στην Ευρώπη ήρθε και άνοιξε καταστήματα και στην Κύπρο. Έτσι πια δε θα χρειάζεται να τρέχει η καημένη στο Παρίσι, στην Ισπανία και στην Ιταλία για να αγοράζει καλούδια από τα Lidl. Εμείς, οι Κύπριοι και η Ππινού πλέον μπορούμε να αγοράζουμε προϊόντα από τα καταστήματα της χώρας μας και στα ταξίδια μας στην Ευρώπη να εξερευνούμε άλλες υπεραγορές που ακόμα δεν άνοιξαν στην Κύπρο.

Η μαζική κάθοδος πάντως των εν λόγω υπεραγορών για την ώρα έφερε έν κύμα προσφοράς και "1+1" από τις υπόλοιπες υπεραγορές που υπήρχαν στο νησί. Για του λόγου το αληθές τολμήστε να έχετε ραδιόφωνο ανοικτό και σε 1 ώρα θα έχετε πλήρη έρευνα αγοράς για τα μήλα γκόλντεν, τις μπανάνες και τα διάφορα άλλα.

Φιλιππινέζες κυνηγοί

Περίμενα ότι μπορεί να τα ακούσω όλα αλλά αυτό ξεπερνά και τον σουρεαλισμό! Κυνηγοί, λέει ένας στο ραδιόφωνο "αγγαρεύουν" τις Φιλιππινέζες οικιακές βοηθούς τους για να τους κρατούν καλά σημεία για το κυνήγι! Από το βράδυ λέει με παράπονο ο ακροατής στέλλουν τις βοηθούς κυνηγού στα καλά σημεία και μας πιάνουν το θήραμα!

Ότι θα έφθανε η μέρα κάποτε να το ζήσουμε και αυτό δεν ξέρω αν το φανταστήκατε. Γιατί η πρώτη Κυριακή είναι η μισή επιτυχία. Πού να τρέχει από τόσο νωρίς ο ντελικάτος κυνηγός για την κράτηση και μετά να έχει και όρεξη να αποδώσει όπως θέλει; Ενώ με το σύστημα προκράτησης που επινοήθηκε έχεις και τη θέση και τη ξεκούραση που χρειάζεσαι.

Επιχειρηματικό δαιμόνιο, καινοτομία, βαρεμάρα, όλα μαζί συνδυασμένα για το αποτέλεσμα!