Το ζήτημα βέβαια δεν κατατάσσεται στα πολιτικής διαφωνίας ζητήματα αρχής, στα οποία το ΔΗΚΟ, όπως θα έλεγε και ο πρόεδρός του διαφωνεί, διαφοροποιείται, επιφυλάσσεται. Αυτό, μάλλον εντάσσεται στα ζητήματα νομής της εξουσίας. Το θέμα βέβαια δεν θα έπρεπε να είναι μόνο η διαφωνία των δυο κομμάτων επί του συγκεκριμένου, αλλά και η πρακτική που θέλει τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να παραχωρεί τα δικαιώματά που του δίνει το σύνταγμα, όπως τον διορισμό των μελών της ΕΕΥ, στα κομματικά επιτελεία και στις "λίστες" ονομάτων που αυτά εκδίδουν. Συνεπώς, αντί ο Πρόεδρος να βρίσκει άτομα κατάλληλα για τις κενές θέσεις, περιορίζεται στο να διορίζει όσα αποστέλλει ο υποβολέας, και έτσι αντί για "αμέμπτου ηθικής" "ανεξάρτητα" άτομα καταλήγουμε να έχουμε άτομα με βαριές αγκυλώσεις και υποχρεώσεις στους κομματικούς μηχανισμούς που τους διόρισαν να διοικούν τον τόπο.
Αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Το ότι τα κόμματα θέλουν να έχουν λόγο ώστε να διορίζουν "δικά" τους άτομα σε επιτροπές, διοικητικά συμβούλια και οργανισμούς. Για αυτό και τα αποτελέσματα των επιλογών τους δεν θα μπορούσαν να ήταν άλλα από αυτά που είδαμε προσφάτως με τη πτώχευση της Eurocypria, αυτά που θαυμάζουμε στη δημόσια υπηρεσία, στη διοίκηση των νοσοκομείων, την αστυνομία και όπου αλλού έχει χέρι το κράτος.
Και όλα αυτά βέβαια με τους ψηφοφόρους του κομματικού συστήματος να υφίστανται τις συνέπειες των επιλογών, να τις πληρώνουν αρκετές φορές και να επιμένουν να ψηφίζουν μανιωδώς στην ίδια κατεύθυνση φοβούμενοι μήπως βελτιωθεί κάτι στον τόπο.
σημ. το θέμα είναι μακρά συνέχεια του "Λίστες διορισμών", εξ' ού και η επανάληψη της συνοδεύουσας εικόνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου