Ναι, η βρωμιά και η ατιμία του "παγκοσμίου συστήματος" υπήρχε, υπάρχει και (προφανώς) θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Βιώνουμε άλλωστε στην Κύπρο τις συνέπειες της λογικής αυτής του παγκοσμίου γίγνεσθαι και στο κυπριακό πρόβλημα. Αυτό όμως που συνέβη το τελευταίο διάστημα, και πολλοί το αποκάλεσαν "κυβερνοπραξικόπημα", οι αποκαλύψεις των εγγράφων του αμερικανικού department of State, μέσω του WikiLeaks έκανε ξεκάθαρο σε πολλούς πως λειτουργούν αρκετά πράγματα. Ο τρόπος με τον οποίο οι διπλωματικοί υπάλληλοι της υπερδύναμης σχολιάζουν, κουτσομπολεύουν και σχεδιάζουν το μέλλον, εν πολλοίς, του πλανήτη. Διαβάσαμε υπηρεσιακά σημειώματα με κυνισμό, σημειώματα με αλήθειες, υπερβολές κλπ.
H WikiLeaks επιφύλαξε για τις ΗΠΑ το μαρτύριο της σταγόνας, αποκαλύπτοντας με το σταγονόμετρο ένα ένα τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που διαθέτει. Για αρκετές μέρες τώρα, σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν καθημερινές αναφορές στις νέες αποκαλύψεις της ιστοσελίδας. Φυσικά τα γεράκια δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Σίγουρα σε κάποια πολύ πρόσφατα τηλεγραφήματα από τις πρεσβείες των ΗΠΑ και τις μυστικές υπηρεσίες, περιλαμβάνονται αναφορές σε κάποιον "son of a bitch Julian Assange" (με αυτά που διαβάζαμε δεν αποκλείεται καν η συγκεκριμένη φρασεολογία). Σίγουρα έχουν ξεσκονίσει ακόμα και τις κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα που είχε ο Assange, ιδρυτής του WikiLeaks. Η απόπειρα της υπερδύναμης να επισκιάσει και να σταματήσει αυτό που άρχισε είναι όμως πολύ πιο απαράδεκτη και και εγκληματική ακόμα και από τα όσα ντροπιαστικά για τις ΗΠΑ αποτυπώνονταν στα τηλεγραφήματα.
Η "χώρα της ελευθερίας" και "των ελευθεριών". Η ελευθερία του τύπου. Η ελευθερία της έκφρασης. Τα πάντα τσαλακώθηκαν εν ριπή οφθαλμού. Οι χάρτες έγιναν απλά παλιόχαρτα. Τα όσα οι αμερικανικές κυβερνήσεις έριχναν κατά καιρούς σε χώρες εμφανώς δικτατορικές, όπως η Κίνα, εν μια νυκτί αποκαλύφθηκε ότι είναι και δικές τους πρακτικέ όταν αυτό είναι αναγκαίο. Αρχίσαμε με το σεξοσκάνδαλο,αφορμή για να συλληφθεί ο Αssange. Όλος ο πλανήτης μίλησε από την πρώτη στιγμή για πρόφαση. Ακόμα και από τα "δικά" τους ΜΜΕ ακούστηκαν τέτοιες φωνές. Στη συνέχεια ήρθαν οι αλλεπάλληλες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών των ΗΠΑ εναντίον του Assange προσωπικά αλλά και της WikiLeaks. Ακολούθησε, μοιραία, η σύλληψη του Assange δυνάμει του διεθνούς εντάλματος σύλληψής του. Αλλά, αλήθεια, πότε άλλοτε υπήρξε στην κορυφή της λίστας της Ιντερπόλ, καταζητούμενος για σεξουαλικά αδικήματα; Αμέσως μετά τη σύλληψη έπεσε και η πληροφορία ότι, παρότι συνελήφθη για τη διερεύνηση των συγκεκριμένων αδικημάτων, οι ΗΠΑ θα τον ζητήσουν ως ύποπτο για κατασκοπία. Ο μηχανισμός των ΗΠΑ δεν αρκέστηκε σε αυτά, αλλά πίεσε και τις εταιρίες, όπως Visa, Paypal, Mastercard, (και πέτυχε) να διακόψουν τη χρηματοδότηση της WikiLeaks. Δεν χρηματοδοτούσαν οι ίδιες οι εταιρίες την WikiLeaks. Απλά δρούσαν ως μεσάζοντες (αυτή είναι και η δουλειά τους!) διεκπεραιώνοντας τις χορηγίες φίλων προς την WikiLeaks. Προφανώς η κίνηση αυτή ήρθε μετά από σχετική πίεση ή συμφωνίες για ανταλλάγματα με τις αμερικανικές αρχές.
Η αστερόεσσα μετά και το συγκεκριμένο περιστατικό δείχνει πλέον πολύ πιο κόκκινη και τα αστέρια της πολύ πιο κίτρινα. Πιο χοντροκομμένη και άτσαλη παρέμβαση, σε τόσα πολλά επίπεδα, πραγματικά, δε θα μπορούσε να πετύχει η αμερικανική μυστική και φανερή μηχανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου