Αθυροστομίες

Χρησιμοποιώντας την μηχανή μετάφρασης της Google (translate.google.com) μπορεί κανείς να πάρει με εύκολο τρόπο μια καλή μετάφραση ενός κειμένου από όποια γλώσσα και σε όποια γλώσσα θέλει. Παρ' όλα αυτά η μηχανή της google παρουσιάζει και μερικές νηπιακές δυσκολίες που μπορεί να σας φέρουν σε δύσκολη θέση αν δεν διαβάσετε πρώτα τις μεταφράσεις σας...

Λίκνα ηγετών

Ο Σαΐφ αλ Ισλάμ Καντάφι είναι ο γιος του Μουαμάρ Καντάφι, ηγέτη της Λιβύης, και μαζί με τον πατέρα του αυτή την στιγμή αιματοκυλίζει ανελέητα τη χώρα του, σε μια προσπάθεια να παραμείνει η οικογένεια γαντζωμένη στην εξουσία της χώρας. Το καθεστώς Καντάφι δεν έχει διστάσει να διατάξει ακόμα και πολεμικά αεροσκάφη και ελικόπτερα να κτυπήσουν τους αντικαθεστωτικούς διαδηλωτές στην πρωτεύουσα της Λιβύης, Τρίπολη, ενώ παράλληλα δυνάμεις του προσκείμενου στο καθεστώς τμήματος του στρατού, σφυροκοπούσαν τους ίδιους ανθρώπους με πολυβόλα.

Αυτός ο άνθρωπος, ο υιός Καντάφι, είναι ανακηρυγμένος και ως διδάκτορας του London School of Economics (LSE). Η διδακτορική διατριβή του μάλιστα έχει τίτλο "The role of civil society in the democratisation of global governance institutions: From 'Soft Power' to Collective Decision-Making?". Ναι, είναι ειρωνικό, αλλά ο υιός Καντάφι είχε ασχοληθεί με τη διερεύνηση τρόπων εκδημοκρατισμού των οργανισμών παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω της συμμετοχής εκλελεγμένων εκπροσώπων της κοινωνίας. Η δε αφοσίωσή του σε θέματα πρακτικής Δημοκρατίας και η προσήλωση του στον εκδημοκρατισμό των παγκόσμιων θεσμών διακυβέρνησης του πλανήτη, φαίνεται ότι εκτός της καθομολόγησης του σε διδάκτορα του LSE, δεν είχε περαιτέρω αποτέλεσμα στον ίδιο το λαό του, τον οποίο και σφαγιάζει. Επιπρόσθετα το London School of Economics εμφανίζεται να έχει δεχθεί και μια χορηγία 1,5 εκατομμυρίων Στερλινών από το Διεθνές Ίδρυμα Καντάφι -του οποίου ηγείται ο ίδιος ο Σαλίφ- και την οποία συνειρμικά και μόνο κανείς ίσως συνδυάσει με τα πιο πάνω.

Μέχρι σήμερα, όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Guardian, ο υιός Καντάφι με τα άπταιστα αγγλικά του, τα ακριβά ιταλικά κουστούμια του και την θέση του στο LSE εμφανιζόταν ως ο άνθρωπος που με τον οποίο η δύση μπορούσε να συνεργαστεί. Έδινε πρόσβαση στα ορυκτά της χώρας χωρίς να απαιτείται η συνεννόηση με τον ασταθή πατέρα του.

Η εικόνα του Σαλίφ να κουνά απειλητικά το δάκτυλο στο λαό του, απειλώντας τον με εμφύλιο αν δεν συμμορφωθεί και υπακούσει στο καθεστώς, τάραξε σίγουρα αρκετούς από τους μέντορες και τους συνεργάτες του από το παρελθόν. Το πανεπιστήμιο αμέσως εξέδωσε ανακοινώσεις αποστασιοποιούμενο από τον Σαλίφ, ενώ στη συνέχεια ανακοινώθηκε ότι μελετάται και το ενδεχόμενο τμήματα της διατριβής να ήταν προϊόν αντιγραφής. Είναι λογικό και αναμενόμενο ότι δεν μπορεί ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα να γνωρίζει πώς οι συνθήκες στο μέλλον θα διαμορφώσουν και θα εξελίξουν κάθε άτομο που αποφοιτά από αυτό, αλλά φαίνεται ότι στον αγώνα του το LSE να παρουσιάζεται ως λίκνο παγκόσμιων ηγετών και προσωπικοτήτων που αλλάζουν τον κόσμο είναι δυνατό να κάνει και λάθη. Το να προσπαθεί να τα διορθώσει όμως με χειρότερα λάθη μάλλον είναι πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο που θέλει να δείχνει. Επίσης είναι προφανές ότι ένας ηγέτης, δεν γίνεται τέτοιος επειδή κατέχει πτυχία ηγεσίας, ούτε επειδή φοίτησε σε λίκνα ηγετών.

Η διατριβή του υιού Καντάφι (Google Docs)
Το άρθρο του Θάνου Δημάδη στο protagon.gr

Διαμαρτυρία υπό κάλυψη

Γίνεται τακτικά τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο λόγος για τον "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη" και το ενδεχόμενο η Κύπρος να αιτηθεί ένταξη στον συνεταιρισμό. Ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων στην Κύπρο είναι ΔΗΣΥ, ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ (όλοι πλην ΑΚΕΛ) υπέρ της ένταξης στο συνεταιρισμό και το ΑΚΕΛ αντιτίθεται εισηγούμενο ότι κάτι τέτοιο εντάσσει την Κύπρο στον προθάλαμο του ΝΑΤΟ, αφού ο συνεταιρισμός είναι ΝΑΤΟϊκό πρόγραμμα. Από την άλλη τα κόμματα αντιτείνουν ότι σε αυτόν τον συνεταιρισμό συμμετέχουν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά και χώρες όπως η Ελβετία (ιστορικά ουδέτερη χώρα) αλλά και η ίδια η Ρωσία (πρώην "κακός" για το ΝΑΤΟ) καθώς και χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ. Είναι δε το θέμα αυτό, σύνηθες σημείο τριβής του νυν κυβερνώντος κόμματος και του προέδρου με τα υπόλοιπα κόμματα που κατηγορούν ΑΚΕΛ και Χριστόφια για δογματισμό.

Η τελευταία εξέλιξη ήρθε τις τελευταίες μέρες με την απόφαση των κοινοβουλεύτικών κόμματων ΔΗΣΥ, ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ να προωθήσουν την έγκριση ψηφίσματος από την ολομέλεια της Βουλής, για αίτηση της Κύπρου να ενταχθεί στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Πέραν της δεδομένης αντίδρασης του ΑΚΕΛ, παρουσιάστηκε σήμερα στα δελτία ειδήσεων και μια άλλη οργάνωση που αντιτίθεται στην ενέργεια των τεσσάρων κομμάτων. Το "Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης". Προτίθεται μάλιστα αύριο να διαμαρτυρηθεί έξω από τη Βουλή κατά την ώρα της συζήτησης. Και η απορία μου είναι: τί είναι το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης; Πρώτη φορά άκουσα την ύπαρξη τέτοιας οργάνωσης. Ευτυχώς το google είχε ξαναδιαβάσει για αυτό και κάποια στοιχεία μου έδωσε. Αρχικά η σελίδα ngosincyprus.org μας διαφωτίζει ότι τα γραφεία του Συμβουλίου βρίσκονται στην Εζεκία Παπαϊωάννου 4 (τα γραφεία του ΑΚΕΛ είναι στην Εζεκία Παπαϊωάννου 4). Άλλο αποτέλεσμα από το google μας δίνει ένα σύνδεσμο από τον Ριζοσπάστη (εφημερίδα Κ.Κ.Ε.) στο οποίο διαφημίζεται (το 2007) συνέντευξη στην κομματική τηλεόραση του ΚΚΕ του Στέφανου Στεφάνου (νυν κυβερνητικού εκπροσώπου της Κυπριακής , Δημοκρατίας), τοτε μέλους της κεντρικής επιτροπής του ΑΚΕΛ αλλά και γγ. του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης. Τρίτος σύνδεσμος παραπέμπει σε κείμενα από την σελίδα του ίδιου του ΑΚΕΛ, όπου στις θέσεις της Κ.Ε. του κόμματος σε διάφορα συνέδρια, αναφέρεται η υποστήριξη και συμμετοχή του κόμματος στο Συμβούλιο Ειρήνης.

Το ερώτημα δεν είναι γιατί θέλει να διαμαρτυρηθεί ο οποιοσδήποτε γιατί διαφωνεί με κάποια δράση ή απόφαση, κάτι τέτοιο είναι δικαίωμά του, αλλά αφού θέλει το ΑΚΕΛ να διαμαρτυρηθεί, γιατί κρύβεται πίσω από aliases του;

info: Μια αρκετά πλήρη συλλογή πληροφορίας περί του συνεταιρισμού έχει αναρτήσει ο chrys στο fasolaki.com

ΜΜΕ στην κρίση του αραβικού τόξου

This is Bernie Shaw. Something is happening outside...Peter Arnett, join me here. Let's describe to our viewers what we're seeing...The skies over Baghdad have been illuminated...We're seeing bright flashes going off all over the sky.

Μετάδοση βομβαρδισμού Βαγδάτης,CNN, 1991

Το πιο καθοριστικό γεγονός στην ιστορία του αμερικανικού ειδησειογραφικού δικτύου. Ήταν η μοναδική πηγή ενημέρωσης που είχε την τεχνική δυνατότητα να εκπέμπει από το Ιράκ, μέσα στην καρδιά του πρώτου πολέμου του κόλπου το 1991. Τα λόγια πιο πάνω είναι η περιγραφή ενός εκ των τριών δημοσιογράφων του δικτύου, του Bernard Shaw, από κεντρικό ξενοδοχείο της Βαδγάτης κατά την έναρξη των βομβαρδισμών. Κατά γενική ομολογία, ήταν η στιγμή που άλλαξε μια για πάντα το πώς "γίνονται" πλέον οι πόλεμοι, με την παρουσία της ζωντανής ειδησειογραφικής κάλυψης.

Τα σημερινά γεγονότα, ασφαλώς, δεν είναι παρόμοιου βεληνεκούς με πολεμική σύγκρουση, παρότι στη Λιβύη τα πράγματα εξελίσσονται για την ώρα άσχημα. Τα γεγονότα αυτά όμως, έρχονται να φέρουν άλλη μια ανατροπή στην ενημέρωση και τη μετάδοση των γεγονότων. Πλέον τα κλασσικά δίκτυα CNN και BBC δεν έχουν τόσο πολύ την πρωτοκαθεδρία. Η κρίση στο αραβικό τόξο ανέδειξε ένα άλλο ειδησειογραφικό δίκτυο που τείνει να καταξιωθεί, το Aljazeera. Το κανάλι με όνομα "χερσόνησος" που εδρεύει στο εμιράτο του Κατάρ (Ντόχα). Η παρουσία του αραβικού δικτύου στις χώρες όπου ξέσπασε η κρίση ήταν αυξημένη πριν την κρίση. Τα γραφεία του δικτύου μάλιστα, και η ομαλή εκπομπή του είναι από τους πρώτους στόχους των καθεστώτων μόλις ξεσπάσει η κρίση.

Παράλληλα όμως με την τηλεοπτική ενημέρωση ένας άλλος τομέας που αλλάζει άρδην τις συνθήκες μετάδοσης των γεγονότων, είναι η τεχνολογία και η δυνατότητα που δίνεται στους απλούς πολίτες να μεταδίδουν μέσω κοινωνικών δικτύων και διαδικτύου τα τεκταινόμενα σε πραγματικό χρόνο. Στην κορωνίδα δε των νέων τεχνολογιών κατατάσσεται το twitter, η ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης που δίνει στους χρήστες της τη δυνατότητα αποστολής και ανάγνωσης μηνυμάτων. Η ιστοσελίδα χρησιμοποιείται από πολλούς εκ των αντιδρώντων για να οργανώνονται μέσω μηνυμάτων. Αυτός είναι και ο λόγος που μια από τις πρώτες αντιδράσεις των καθεστώτων είναι το ηλεκτρονικό black-out. Η προσπάθεια να νεκρώσει κάθε μορφής επικοινωνία από κινητά τηλέφωνα και διαδίκτυο. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται ο έλεγχος της εξερχόμενη πληροφορίας για τις ταραχές αλλά και η παρεμπόδιση της εσωτερικής οργάνωσης των αντιφρονούντων. Αναμφίβολα βέβαια το ξέσπασμα αυτής της κρίσης χρεώνεται και εν μέρει στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία επέτρεψαν στις νεολαίες των χωρών αυτών να πολιτικοποιηθούν ναι να συνασπιστούν μακριά και πέραν των επιτρεπομένων, από τα καθεστώτα τους, ορίων.

Φυσικό αέριο

Πηγαίνοντας σήμερα στη Λεμεσό μου έκανε εντύπωση η εικόνα της ερευνητικής πλατφόρμας που σταθμέυει στα ανοικτά του κόλπου της πόλης. Εκεί συνειδητοποίησα όλα όσα το τελευταίο διάστημα ακούμε στις ειδήσεις για το περιβόητο κυπριακό φυσικό αέριο. Προκαλεί εντύπωση το πόσο πολύ βασίζουμε σε αυτό τον δυνητικό μας ορυκτό πλούτο τόσα πολλά θέματα. Και είναι πιο εντυπωσιακό το πόσο δίκαιο μπορεί να έχει μια τέτοια άποψη. Γιατί η διεθνής κοινότητα τόσα χρόνια ανέχθηκε και συνεργάστηκε με τους προέδρους/μεγάλους ηγέτες/ πρόσωπα της επανάστασης του αραβικού κόσμου; Γιατί δεν ένοιωσε την ανάγκη να απελευθερώσει και αυτούς τους λαούς από την καταπίεση των καθεστώτων τους; Ακριβώς γιατί αυτοί "πουλούσαν". Είχαν συνεργαστεί. Και όσοι δεν είχαν συνεργαστεί απλά χρειάστηκε μια αφορμή για να επιβάλει η διεθνής κοινότητα την απελευθέρωση των λαών. Αφορμή πραγματική ή τεχνιτή, γιατί οι υπόγειες υπηρεσίες της δύσης και της ανατολής ειδικεύονταν ανέκαθεν στη δημιουργία τεχνιτών αφορμών.

Και δε λέω τα πιο πάνω ως παράγοντα για διακοπή των προσπαθειών που άρχισαν για εκμετάλλευση των τυχόν κοιτασμάτων. Οι εξέδρες που φαίνονται πλέον στον ορίζοντα της Κύπρου, και το ενδεχόμενο αυτές από ερευνητικές να γίνουν πραγματικά χρηστικές είναι σίγουρα ένα σημαντικό χαρτί για τον τόπο, την οικονομία του αλλά και τη στρατηγική του επιβίωση σε πολλά θέματα. Είναι προφανώς ένα χαρτί που θα ανοίξει αρκετές πόρτες - αναλόγως και του πόσο σοβαρό θα είναι - αλλά απαιτεί προσοχή. Απαιτεί χειρισμούς σκακιστή, μακριά από συμπάθειες και αντιπάθειες, ιδεοληψίες και φοβίες. Είτε θα παίξουμε με στρατηγική είτε θα χάσουμε στο παιχνίδι.

Στιγμές επανάστασης

Προσπαθώ να καταλάβω τον "σοβαρό λόγο" ο οποίος οδήγησε σύσσωμη την Ελληνική Κυβέρνηση, και τα συν αυτή ΜΜΕ, να ξεσπάσουν σε φωνές το τελευταίο τριήμερο. Τί είπε τελικά η "τρόικα" που ήταν τόσο παράλογα εξωφρενικό; Μπορείτε να μειώσετε το χρέος σας πωλώντας περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου. Και που είναι ο παραλογισμός σε αυτή τη θέση;

Τί ακριβώς σε αυτή την τοποθέτηση έφταιξε, ώστε να ξεσπάσουν (θεατρινίστικα) όλοι οι σοσιαλιστές του κυβερνώντος κόμματος; Όλο το θέατρο, είναι σαφέστατο, στήθηκε για εσωτερική κατανάλωση. Από τη μεταμεσονύκτια (!) δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου μέχρι τις δηλώσεις ενός εκάστου των υπουργών του θιάσου. Ο κακός, η τρόικα, ήρθε μέσα στο σπίτι μας και επεμβαίνει στα εσωτερικά μας, ενώ η εθνοσωτήριος κυβέρνηση αντιστέκεται στην κάθε επιβουλή.

Πέραν όμως από τη μυθοπλασία, και αν οι υπουργοί του ΓΑΠ επιχειρήσουν να δουν, επιτέλους σοβαρά, την κατάσταση, θα διαπιστώσουν ότι, ιστορικά, ο μόνος κακός στην πραγματικότητα δεν είναι άλλος από τους ίδιους. Οι δράσεις τους κατά καιρούς σε αρκετά ζητήματα (προσλήψεις ημετέρων, μίζες), η χαρακτηριστική αδράνεια τους σε άλλα (χειρισμός συνδικαλιστών αλλά και τρόπος ανέλιξης αρκετών εξ' αυτών δια του συνδικαλισμού στην εξουσία ).

Η κακιά τρόικα δεν ήρθε στην Ελλάδα μόνη της και ούτε ανακατεύεται στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από βίτσιο. Την έχετε καλέσει, εσείς (κύριοι υπουργοί και βουλευτές του ΓΑΠ). Δια του μνημονίου και των λοιπών συμφωνιών έχετε ζητήσει τα 150 ζεστά δισεκατομμύρια που έδινε και έχετε αποδεχθεί κάποιους όρους για αυτά, κυρίες και κύριοι της επανάστασης. Ήταν ένα μεσημέρι στο ακριτικό Καστελόριζο με φόντο το λιμάνι, υπενθυμίζω. Η σημερινή αντίδραση του πολιτικού προσωπικού του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο επικίνδυνη και λαϊκιστική, αλλά σου υποδεικνύει το πώς ακριβώς αυτοί, με τέτοιες συμπεριφορές, κατάφεραν να φθάσουν την Ελλάδα στο σημείο να χρειάζεται την τρόικα και τα δανεικά. Έτσι συνήθισαν να δουλεύουν τόσα χρόνια. Κάθε τόσο να υπόσχονται (στους ψηφοφόρους τους), μετά την εκλογή τους να παίρνουν πίσω υποσχέσεις και για να "γλυκάνουν" και πάλι τους ψηφοφόρους πριν τις (κάθε) εκλογές να διορίζουν μερικές εκατοντάδες εξ΄αυτών σε διάφορους απίστευτους οργανισμούς του Ελληνικού Μεγακράτους. Έτσι έπαιζαν πάντα. Δεν έμαθαν ποτέ να παίζουν καθαρά και τίμια. Αυτή τη φορά όμως βρήκαν απέναντί τους τον κακό! Η τρόικα δεν περιμένει διορισμό στο δημόσιο, η τρόικα είναι εκεί γιατί θέλει τα λεφτά που βάζει να τα πάρει πίσω και έτσι αναγκάζονται να υποστούν τις υποσχέσεις τους. Αυτό τους πονάει.

57 ΕΚ και 24,426 ΤΚ

Πόσο καιρό άραγε θα πάρει στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να καταφέρει να επιλύσει το, μείζον όπως αποδεικνύεται, θέμα της αλλαγής της κατανομής των βουλευτικών εδρών; 56 άτομα που απαρτίζουν το κοινοβούλιο κάνουν συνεχώς κύκλους γύρω από το θέμα αλλά τη λύση δε θέλουν να τη δεχτούν. Το γεγονός όμως παραμένει ένα και, σύμφωνα με την Υπηρεσία εκλογών, αδιαμφισβήτητο. Με την αλλαγή των πληθυσμιακών αναλογιών θα πρέπει μια έδρα να χαθεί από την επαρχία Λευκωσίας (θα γίνουν 20 από 21) και να δοθεί στην επαρχία Λάρνακας (που θα έχει 6 από 5 βουλευτές).

Έχω ακούσει σε συζητήσεις βουλευτών στην τηλεόραση φαιδρότητες και ανοησίες που με έκαναν να απορώ αν, πραγματικά, είναι σε θέση αυτοί οι άνθρωποι να διαχειρίζονται τόσο σοβαρά θέματα όσο απαιτεί η θέση τους, όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν το πιο πάνω απλό αξίωμα. Μέχρι που ακούστηκε από βουλευτή και η πρόταση να αυξηθεί κατά έναν ο αριθμός των βουλευτών και να δοθεί αυτή η έδρα στη Λάρνακα. Έτσι, θεώρησε ο μέγας φωστήρας, ότι λύνεται το πρόβλημα της μετακίνησης έδρας και χωρίς να καταργηθεί αυτή της Λευκωσίας. Βέβαια, δυστυχώς, αυτό δημιουργεί μερικά βασικά προβλήματα, τα οποία δεν είχε προσέξει ο βουλευτής, εκ των οποίων το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι θα πρέπει, αν επανέλθουν οι Τουρκοκύπριοι στη Βουλή, να έχουμε 57 Ελληνοκύπριους και 24,426 Τουρκοκύπριους Βουλευτές. Παρ' όλη την τεχνική δυσκολία, επέμεινε πως έτσι μπορεί να λυθεί το θέμα. Και μετά απορούν μερικοί γιατί δε λύνεται το κυπριακό...

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης

Και ενώ η δημοκρατία, η δικαιοσύνη και η ευταξία στην Αίγυπτο προσπαθεί δια των διαδηλώσεων του λαού στην Ταχρίρ, των συνεντεύξεων Ελ Μπαραντέι από την πίσω αυλή του, της διεθνούς άγρυπνης παρακολούθησης "Live" και υπό τις ευλογίες του Ερντοάν και του Μπαράκ Ομπάμα, μια άλλη ιστορία που μπήκε στο ψυγείο άρχισε να βγαίνει σήμερα στον αέρα. Αρχίζει η δίκη για την έκδοση στη Σουηδία του Julian Assange. Ο Assange ήταν μέχρι τις κρίσεις στη νότια Μεσόγειο ο υπ' αριθμόν ένα, άγνωστος, αναφερόμενος στα διεθνή ΜΜΕ από τον περασμένο Νοέμβρη. Πρόκειται για τον ιδρυτή του wikileaks, της ιστοσελίδας που το τελευταίο διάστημα άρχισε να δημοσιεύει σε δόσεις 250 χιλιάδες έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών. Μέχρι στιγμής τα έγγραφα που δημοσιεύονται έχουν προκαλέσει αρκετά πρωτοσέλιδα στο διεθνή τύπο για μια σειρά θεμάτων, πόλεμοι στο Ιράκ και Αφγανιστάν, σχέσεις ΗΠΑ με άλλες χώρες όπως Τουρκία Ην. Βασίλειο κλπ. Η ιστοσελίδα είχε βρεθεί στο επίκεντρο επιθέσεων με στόχο την απανεργοποίησή της, αλλά και η διαχειρίστρια εταιρία βρέθηκε στο επίκεντρο μιας προσπάθειας οικονομικού στραγγαλισμού της από αμερικανικές εταιρίες όπως η Visa, Mastercard, Paypal etc, πράγμα που προκάλεσε μια απόπειρα εκδίκησης και ηλεκτρονικών αντεπιθέσεων στις εν λόγω εταιρίες (operation payback) από ούτω καλούμενους διαδικτυακούς ακτιβιστές (hacktivists).

Πολλοί πιστεύουν ότι στην περίπτωση έκδοσης του στη Σουηδία για να δικαστεί για σεξουαλικής φύσης καταγγελίες εναντίων του, η μετέπειτα έκδοσή του στις ΗΠΑ για το θέμα των αποκαλύψεων πρέπει να θεωρείται βέβαιη. Εκεί αντιμετωπίζει ακόμα και τη θανατική ποινή. Αποκαλύψεις σήμερα στο ειδησεογραφικό δίκτυο russia today για τις σχέσεις Αμερικανών με τους Σουηδούς κατήγορους του Assange, δίνουν προσθέτουν κι άλλες πιθανότητες στην εκδοχή πως η έκδοση στη Σουηδία μπορεί να είναι μόνο ένα παραπέτασμα για την τελική έκδοση στις ΗΠΑ.