Πηγαίνοντας σήμερα στη Λεμεσό μου έκανε εντύπωση η εικόνα της ερευνητικής πλατφόρμας που σταθμέυει στα ανοικτά του κόλπου της πόλης. Εκεί συνειδητοποίησα όλα όσα το τελευταίο διάστημα ακούμε στις ειδήσεις για το περιβόητο κυπριακό φυσικό αέριο. Προκαλεί εντύπωση το πόσο πολύ βασίζουμε σε αυτό τον δυνητικό μας ορυκτό πλούτο τόσα πολλά θέματα. Και είναι πιο εντυπωσιακό το πόσο δίκαιο μπορεί να έχει μια τέτοια άποψη. Γιατί η διεθνής κοινότητα τόσα χρόνια ανέχθηκε και συνεργάστηκε με τους προέδρους/μεγάλους ηγέτες/ πρόσωπα της επανάστασης του αραβικού κόσμου; Γιατί δεν ένοιωσε την ανάγκη να απελευθερώσει και αυτούς τους λαούς από την καταπίεση των καθεστώτων τους; Ακριβώς γιατί αυτοί "πουλούσαν". Είχαν συνεργαστεί. Και όσοι δεν είχαν συνεργαστεί απλά χρειάστηκε μια αφορμή για να επιβάλει η διεθνής κοινότητα την απελευθέρωση των λαών. Αφορμή πραγματική ή τεχνιτή, γιατί οι υπόγειες υπηρεσίες της δύσης και της ανατολής ειδικεύονταν ανέκαθεν στη δημιουργία τεχνιτών αφορμών. Και δε λέω τα πιο πάνω ως παράγοντα για διακοπή των προσπαθειών που άρχισαν για εκμετάλλευση των τυχόν κοιτασμάτων. Οι εξέδρες που φαίνονται πλέον στον ορίζοντα της Κύπρου, και το ενδεχόμενο αυτές από ερευνητικές να γίνουν πραγματικά χρηστικές είναι σίγουρα ένα σημαντικό χαρτί για τον τόπο, την οικονομία του αλλά και τη στρατηγική του επιβίωση σε πολλά θέματα. Είναι προφανώς ένα χαρτί που θα ανοίξει αρκετές πόρτες - αναλόγως και του πόσο σοβαρό θα είναι - αλλά απαιτεί προσοχή. Απαιτεί χειρισμούς σκακιστή, μακριά από συμπάθειες και αντιπάθειες, ιδεοληψίες και φοβίες. Είτε θα παίξουμε με στρατηγική είτε θα χάσουμε στο παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου