Δημοσιογραφική δεοντολογία

Μια και είναι πρόσφατη η συζήτηση περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας και δημοσιογραφικού savoir vivre, τα θεώρησα καλή αφορμή για αυτή τη δημοσίευση. Διάβαζα χτες ένα άρθρο στην ιστοσελίδα του BBC - V for Vendetta masks: Who's behind them? - αναφορικά με τις μάσκες του Γκάυ Φόξ από το V for Vendetta και τη συμβολική χρήση τους από ομάδες που διαδηλώνουν ανα το παγκόσμιο κατά των κυβερνήσεων του κατεστημένου κλπ.Σήμερα παρατήρησα ότι στο site του Φιλελευθέρου υπήρχε το άρθρο Πώς η μάσκα του V for Vendetta έγινε σύμβολο αντίδρασης των «Αγανακτισμένων». Ο Φιλελεύθερος, όπως οφείλει, αναφέρει ως πηγή του κειμένου το ΑΠΕ-ΜΠΕ και το ειδησειογραφικό portal του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, news.in.gr. Όντως, το άρθρο του "Φ", αυτούσιο, υπάρχει και στο in.gr. Υπογράφεται εκεί από το Newsroom του ΔΟΛ, ενώ αποτελεί μετάφραση του άρθρου του BBC, χωρίς κάτι τέτοιο να αναφέρεται οπουδήποτε στο άρθρο. Πουθενά επίσης δεν αναφέρεται ούτε το όνομα του αρθρογράφου. Η ελληνική έκδοση του άρθρου, είναι αλήθεια πως δεν αποτελεί αποκλειστικά πιστή μετάφραση, αλλά έχει αλλάξει η σειρά δημοσίευσης των παραγράφων και ορισμένες φράσεις. Όντως το άρθρο έχει τύχει ορισμένης επεξεργασίας και όχι απλού google translate.

Παρ' όλα αυτά όλο το κείμενο είναι φανερό ότι έχει παρθεί από τον βρετανικό οργανισμό σε όποιον διαβάσει και τα δυο άρθρα. Εντούτοις η μοναδική αναφορά στο BBC (όχι ως πηγή του άρθρου αλλά ως πηγή μιας δήλωσης που φιλοξενείται σε αυτό) είναι μια αποστροφή σε μια παράγραφο προς το τέλος, όπου μετά από μια παράθεση της δήλωσης καταλήγει με τη φράση "σύμφωνα με το BBC".

Και όλα αυτά τα γράφω και εξ' αφορμής της κουβέντας που έγινε στην Κύπρο το τελευταίο διήμερο με αφορμή παρόμοιο περιστατικό. Με αυτό τον τρόπο λειτουργεί λοιπόν η δημοσιογραφία; Έτσι λειτουργεί ένας δημοσιογραφικός οργανισμός; Μεταφράζοντας τη δουλειά άλλου και δημοσιεύοντας της ως δική του χωρίς καν παραπομπή στο πρωτότυπο.  Η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στο έργο συναδέλφων και τα λοιπά ωραία λόγια είναι απλά ρομαντισμοί όταν έρθει η ώρα της πράξης;

η ιστορία της εικόνας που συνοδεύει το κείμενο από το gizmodo

Αντιγράφοντας τη διαχρονικότητα

Ο Χρύσανθος Τσουρούλλης έκανε λογοκλοπή, ή.. λογοδάνειο. Όπως φαίνεται ο δημοσιογράφος του Σίγμα, στο blog που διατηρεί στην ιστοσελιδά του ομίλου, σε διάφορα άρθρα του αναδημοσίευε φράσεις από άρθρα του Ελλαδίτη δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη. Τις αναδημοσίευε "προσαρμώζοντας", κατά τον ίδιο, τις φράσεις στην Κυπριακή πραγματικότητα. Ήτοι, άλλαζε τα ονόματα ανθρώπων και κομμάτων για να ταιριάζουν στα της Κύπρου. Μάλλον είναι κάτι που δεν θα περίμενε κάποιος από ένα δημοσιογράφο, αν μη τι άλλο να αντιγράφει χωρίς παράθεση πηγής.

Το θέμα έφερε στο προσκήνιο η κομματική εφημερίδα του ΑΚΕΛ. Μάλιστα η εφημερίδα μίλησε και με τον Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος ανέφερε ότι δε γνωρίζει κάτι για το θέμα, ή τον Τσουρούλλη. Βέβαια, ο στόχος της εφημερίδας δεν είχε να κάνει επ' ουδενί με το θέμα της δημοσιογραφικής δεοντλογίας, αλλά καθίσταται προφανής μέσα από το κείμενο της είδησης όπως αυτή δημοσιεύθηκε. "Σε όλα τα «κλοπιμαία» άρθρα ο Χρ. Τσουρούλης στοχοποιεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ, όπως ακριβώς στοχοποιούσε και ο Γ. Πρετεντέρης τον Σημίτη, τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ." αναφέρει στο καταγγελτικό άρθρο της η Χαραυγή. Ο Τσουρούλλης είναι από τους τηλεοπτικά προβεβλημένους δημοσιογράφους της Κύπρου που κτύπησαν έντονα τον πρόεδρο Χριστόφια. Άρα αυτομάτως με μια κίνηση πλήττεται (ορθώς) η αξιοπιστία του δημοσιογράφου και αποκαλύπτεται στον κόσμο "το ποιόν αυτών που πολεμούν τον Πρόεδρο" (όπως σχολίαζε οπαδός του Κόμματος σε διαδικτυακό τόπο).  Εδώ είναι μάλλον και η απάντηση στο γιατί τόση εμμονή με το θέμα. Μετά τους "τάχα αγανακτισμένους", την αποκαθήλωση του Πολυβίου και του πορίσματος του μέσω και της παραεπιτροπής που διόρισε το κόμμα, ήρθε και ένα κτύπημα δώρο, μέσω Τσουρούλλη, σε όσους αρθρογραφούν ενάντια στον Πρόεδρο.

Ασχέτως όμως των σκοπιμοτήτων, σημασία έχει το γεγονός. Ότι ένας δημοσιογράφος κάνει κάτι τέτοιο και κατ' επανάληψη. Από την πλευρά του μάλιστα ο δημοσιογράφος, με ανάρτηση στο blog του, ενώ αρχικώς επιχειρεί να απολογηθεί για τα περιστατικά, εφευρίσκει ευφάνταστα σενάρια ως προς το γιατί προέβη στην πράξη του, μιλά για ανταλλαγή ιδεών και διαφορετικές προσλαμβάνουσες και εξηγεί πως στόχος του ήταν να αναδίξει τη... διαχρονικότητα των γραπτών "εκλεκτών συναδέλφων". Κρίμα. Ιδιαιτέρως διότι στα άρθρα το μιλούσε για ευθύνη, και μεγαλείο αυτών που αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους. 

Νικηφόρος καπούτ

Ο "Νικηφόρος" ακυρώθηκε. Ποιός "Νικηφόρος" είναι άραγε ο συγκεκριμένος; Πόσοι έχουν προγραμματιστεί, καμιά 20ριά; Γιατί ο φετινός είναι ο 7ος που ακυρώνεται (2002, 2003, 2004, 2008, 2009, 2010, 2011). Επομένως η ετήσια στρατιωτική άσκηση της Εθνικής Φρουράς "Νικηφόρος" με τα ποσοστά πραγματοποίησής της να έχουν πέσει σχεδόν στο 50% τείνει να έχει χειρότερα αποτελέσματα και από τυχερό παιχνίδι.

Η τελευταία φορά που ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε άσκηση Νικηφόρος με ενεργή αξιοποίηση του ενιαίου αμυντικού δόγματος ήταν το 2000, επί προεδρίας Γλ. Κληρίδη και αρχηγού ΓΕΕΦ του Ευάγγελου Φλωράκη. Τότε πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά το η άσκηση "Νικηφόρος-Τοξότης" με συμμετοχή σμηνων μαχητικών αεροσκαφών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, μεταγωγικού αεροσκάφους C-130 με αλεξιπτωτιστές, των φρεγατών Αιγαίον και Σαλαμίς, υποβρυχίου και πυραυλακάτων του Πολεμικού Ναυτικού. Το 2000 είχε γίνει και εγκλωβισμός ζεύγους αναγνωριστικών RF-4E της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας από αντιαεροπορικά TOR-M1, όταν τα πρώτα επιχείρησαν να φωτογραφίσουν την αεροπορική βάση Πάφου.*

Τον επόμενο χρόνο η άσκηση πραγματοποιήθηκε σε μικρότερη κλίμακα, ανεξάρτητη από την "Τοξότης", και μετά ακυρώθηκε για τρια συνεχόμενα χρόνια (πρ. Κληρίδη 2002, και Παπαδόπουλου 2003/4). Πραγματοποιήθηκε σε περιορισμένη κλίμακα τα τρία επόμενα και από το 2008 (πρ. Χριστόφια) δεν πραγματοποιήθηκε ξανά. Κάθε χρόνο η αναβολή της άσκησης γίνεται στα πλαίσια της "ένδειξης καλής θέλησης από την πλευρά μας" λόγω κάποιας "κρίσιμης καμπής" στην οποία βρίσκεται το κυπριακό. Βέβαια το κυπριακό, όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να καταλαβαίνει τί λένε οι ειδήσεις, βρίσκεται συνεχώς σε "κρίσιμη καμπή" και στο εκάστοτε "επόμενο εξάμηνο προοιωνίζονται σοβαρές εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για συνολική διευθέτηση του προβλήματος".

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Αν επιτελικά κρίνεται ότι δεν είναι σε βάρος του "αξιόμαχου του στρατεύματος" η συνεχής ακύρωση του Νικηφόρου, μήπως τελικά η πραγματοποίησή του δεν προσέφερε κάτι; Γιατί αν τόσα χρόνια δεν κάνεις την άσκηση και κρίνεται ότι επιχειρησιακά δεν έχει επηρεαστεί οτιδήποτε είναι άξιον απορίας το για ποιό λόγο βασανιζόμασταν παλαιότερα με τους Νικηφόρους και τα άλλα παρόμοια πράγματα. Αν επιτυγχάνεται δηλαδή το ίδιο αποτέλεσμα με ή χωρίς την ετήσια διακλαδική άσκηση του στρατού ας ληφθεί η απόφαση πως καταργείται δια παντός. Να γλυτώσουμε και τις χαρτούρες για την προετοιμασία της και τα έξοδα για την πραγματοποίησή της.

ΥΓ. Βέβαια η Τουρκία, ειδικά φέτος, έχει μαζέψει το μισό στόλο της Μεσογείου ανοικτά της Κύπρου και εμείς δεν έχουμε στείλει ούτε καν ψαροκάικο για να δηλώσουμε απλά παρουσία στην περιοχή της αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης, παρά κοκορευόμαστε ότι στην ΑΟΖ μας βρίσκονται Αμερικανικά, Ισραηλινά, Βρετανικά, Ρωσικά και δεν ξέρω ποιάς άλλης χώρας σκάφη και αεροσκάφη, και κάνουν βόλτες. Άρα για ποιά "ένδειξη καλής θέλησης" μιλούμε; Με ποιά στρατηγική λογική δείχνει μόνο ο κατακτημένος καλή θέληση και ο κατακτητής να παρουσιάζει απέραντο θράσος;

* με πληροφορίες από http://alatzias.blogspot.com/2011/07/blog-post_1782.html

Αρχή άνδρα δείκνυσι

Στην Κύπρο το σύστημα είναι Προεδρικό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια και παραμένει αμετακίνητος από τη θέση του μέχρι τη λήξη της πενταετίας του. Δε χρειάζεται ούτε ανανέωση ούτε επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής. Μπορεί να παραιτηθεί ή να παυθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αυτό το κατοχυρώνει το σύνταγμα. Η Βουλή δεν μπορεί να ρίξει τον Πρόεδρο, δεν μπορεί να αλλάξει τον Πρόεδρο και αυτός δε χρειάζεται να έχει τη "δεδηλωμένη" από τη Βουλή, καθώς εκλέγεται κατ΄ευθείαν από το λαό. Ως εκ τούτου, όλη η συζήτηση στην οποία αναλωνόμαστε την τελευταία εβδομάδα με τα "θα συζητήσουν τα κόμματα για να προτείνουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας" είναι κουραφέξαλα και αρκετά εξ' αυτών είναι και επικίνδυνο να συζητούνται υπό το λαϊκιστικό πρίσμα των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών πάνελ. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει. Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου δεν μπορεί να γίνει, το αποφάσισε ο μόνος υπεύθυνος για αυτό ο Γεν. Εισαγγελέας.

Η αλήθεια είναι πως σε αυτή την ιστορία, την έκρηξη στο Μαρί, από την πρώτη στιγμή, ο Πρόεδρος έδειξε προς τα πού είχε αποφασίσει να κατευθυνθεί, και είχε επιλέξει να καλυφθεί πίσω από την σιγουριά που του προσέφερε το Προεδρικό του Γραφείο. Ενδύθηκε εξ' αρχής την στολή του ανθρώπου που δεν έχει την ανδρεία να αντιμετωπίσει την κατάσταση. "Κρύφτηκε" για μέρες στο Προεδρικό κωφεύοντας σε όλες τις φωνές που ακούγονταν υποδεικνύοντας του τις ευθύνες που απέρρεαν εκ της θέσεως και εκ των αποφάσεών του και εμφανιζόταν μόνο σε κομματικά ακτίβ με ακροατήριο που μπορούσε να ελέγχει. Ο ηγέτης του κράτους δεν έδειξε να έχει το σθένος να παραστεί στις κηδείες των θυμάτων της τραγωδίας. Δεν παρέστη καν στην κηδεία του Αρχηγού του Ναυτικού, όπου όφειλε και θεσμικά να ήταν παρών. Δεν είχε την τόλμη καν να επισκεφθεί, σε μεταγενέστερο χρόνο, και να αντικρίσει στα μάτια τις οικογένειες των θυμάτων, να εκφράσει τη λύπη του για το λάθος, την παράληψη από τον μηχανισμό του οποίου ηγείται και που οδήγησε στο θάνατο των οικείων τους. Βρήκε προσωρινά την διέξοδο κατά τις πρώτες στιγμές, μέσω του διορισμού της ερευνητικής επιτροπής και κατόπιν άφησε τα πράγματα να ξεχαστούν, μέχρι την έκδοση του πορίσματος. Και μετά, από την πρώτη στιγμή που παρέλαβε το πόρισμα (προ)αποφάσισε και το "απέρριψε κατηγορηματικά".  Ποιά η έκπληξη; Εφ´όσων δε δέχεται ότι έχει ευθύνη για οτιδήποτε και δεν είχε την παραμικρή ικμάδα θάρρους, από την αρχή, να αποδεχθεί την όποια ευθύνη και να παραιτηθεί, πλέον τελείωσε αυτό το παραμύθι. Ο Πρόεδρος θα είναι εκεί για άλλους 15 μήνες. Ας τον αφήσουμε να ζήσει το τελευταίο κομμάτι της θλιβερής προεδρίας του που ξεκίνησε με σύνθημα την ανθρωπιά και λήγει με συνέπειες σχεδόν ολέθριες για τον τόπο και τον ίδιο κλεισμένο στο καβούκι της δικής του ανανδρίας και παντελούς έλλειψης ηγετικής πάστας.

Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι, επιτέλους, με αφορμή αυτό το θέμα να δούμε με ειλικρίνεια γιατί καταλήξαμε να μετράμε πληγές στις ψυχές μας και "θρύψαλα" στο εθνικό μας μέτωπο. Αν δεν κάνει ο Χριστόφιας για ηγέτης κράτους, που εμφανώς δεν κάνει, δεν έχει αυτός μόνο την ευθύνη για την εκλογή του. Τον άνθρωπο που παρακολουθούμε άναυδοι το τελευταίο διάστημα να κουρελιάζει και να εξευτελίζει καθημερινώς τον θεσμό που εκπροσωπεί, τον έχει στηρίξει δια της ψήφου του το 53% σχεδόν του λαού, πριν τριάμισι χρόνια, έναντι του Ιωάννη Κασουλίδη και του προκατόχου του, Τάσσου Παπαδόπουλου. Τον έχουν στηρίξει όλα σχεδόν τα κόμματα κατά την εκλογή του, κρίνοντάς τον ως άξιο. Μήπως, πλην του ηγέτη, να δούμε και τις δικές μας ευθύνες για το ότι εκλέγουμε τον καθένα ως απόλυτο άρχων του κράτους;

Τ'αγαπημένο μου της ΕΡΤ

Η Ελλάδα περνά οικονομική κρίση. Η ΕΡΤ, αποφασίζει να κάνει περικοπές στις δαπάνες της. Αποφασίζει -θέλοντας και μη- αφού της έκοψαν τους προϋπολογισμούς. Και από την απόφαση -μεταξύ άλλων- αποφασίζεται και το κλείσιμο του ενός από τα επτά (!) τηλεοπτικά κανάλια που διατηρεί, της ΕΤ1 αλλά και της σκληρής διαδικασίας εφεδρείας σχεδόν 1000 εργαζομένων (ναι, έχει 6-7 χιλιάδες προσωπικό η ΕΡΤ) ώστε να επιτευχθεί κάποια εξοικονόμηση πόρων.

Στη συνέχεια αρχίζει ο παραλογισμός. Η ΕΡΤ έρχεται να δαπανήσει 26 εκατομμύρια (ακούγονται και περισσότερα) ευρώ για τα δικαιώματα των αγώνων της Τρίτης του Champions League για την τριετία 2012 -2015. Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του. 26 εκατομμύρια, ήτοι 8,5 εκατομμύρια ανά σεζόν, τη στιγμή που το επόμενο κανάλι που συμμετείχε, το MEGA έδεινε μόλις 2 εκατομμύρια ευρώ, με βάση τα δημοσιεύματα του τύπου. Είναι σαφές ότι το Champions League είναι από τα τηλεοπτικά προϊόντα με την σταθερή και αρκετή αγορά, εξ'ού και δαπανώνται τόσα χρήματα. Είναι όμως ποτέ δυνατόν ένα ιδιωτικό κανάλι να κρίνει ασύμφορο να δώσει περισσότερα από 2 εκ. ώστε να έχει κέρδος από την επένδυση, και την ίδια στιγμή το κρατικό κανάλι να εμφανίζεται με προσφορά τετραπλάσια και πενταπλάσια; Βέβαια η μεγάλη διαφορά είναι ότι η ΕΡΤ έχει απόθεμα αρκετών εκατομμυρίων Ευρώ, μέσω ανταποδοτικών τελών - ήτοι απ' ευθείας φολορόγησης του λαού, δεν έχει τις ανάγκες του MEGA να βγάζει και κέρδη από τις επενδύσεις της. Και σημειώστε ότι η UEFA, θέλει κάποιο τμήμα του Champion League να μεταδίδεται σε ελεύθερη λήψη (free to air). Άρα ποιόν ανταγωνιζόταν η ΕΡΤ με την προσφορά της;

Θλιβερή κουστωδία

Η ουσία του πράγματος είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην υπό εξέταση περίπτωση, απέτυχε να μεριμνήσει ή έστω και να λάβει στοιχειώδη μέτρα για την ασφάλεια πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και ιδιαίτερα στρατιωτών και πυροσβεστών. Τονίζω, διευκρινίζω και καταλήγω ότι δεν αναφέρομαι απλώς σε θεσμική και εξ αξιώματος πολιτική ευθύνη, που πάντα υπάρχει. Στην προκειμένη περίπτωση, καταλογίζω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σοβαρότατες προσωπικές ευθύνες για το τραγικό συμβάν και τις συνέπειες του.

Πόρισμα Ερευνας για την τραγωδία στο Μαρί

Πιο πάνω είναι η τελευταία παράγραφος του πολυαναμενόμενου πορίσματος Πολυβίου για την έκρηξη στο Μαρί. Στο πόρισμα ο ερευνών επίτροπος Π. Πολυβίου μίλησε με αιχμηρή γλώσσα, χρησιμοποίησε ξεκάθαρους όρους και κατέστησε σαφές στον καθένα, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει "αδιαμφισβήτητες και αυταπόδεικτες θεσμικές και προσωπικές ευθύνες" για την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 13 ανθρώπους και βύθισε την Κύπρο σε ενεργειακό τέλμα.

Και ενώ το τελευταίο διάστημα όλη η διαχείριση του ζητήματος από ΑΚΕΛ (και Προεδρικό) ήταν "θα αναμένουμε το πόρισμα και αν καταδειχθούν ευθύνες τότε ο Πρόεδρος πρώτος θα τις αναλάβει", από σήμερα το μεσημέρι όλα ανατράπηκαν. Ενώ, ο ίδιος ο Πρόεδρος στο διάγγελμά του με καθυστέρηση 3 ημερών και με περίλυπο ύφος δήλωνε ενώπιον του κυπριακού λαού ότι το πόρισμα θα είναι ο καταλύτης των ενεργειών του και πως θα αναλάβει τις όποιες ευθύνες θα του αποδίδει το πόρισμα από σήμερα το μεσημέρι, και κυρίως σήμερα το απόγευμα κατά την ομιλία του προέδρου σε κομματικό ακροατήριο, ο ίδιος ο Πρόεδρος ανακοίνωσε στον κυπριακό λαό, με τεράστιο θράσος, αναιδή προκλητικότητα και υπό τις επευφημίες του ελεγχόμενου πλήθους, ότι δεν δέχεται το πόρισμα -στο οποίο αυτός είχε προσδώσει διαστάσεις Θείας Δίκης το τελευταίο διάστημα- γιατί, όπως ισχυρίστηκε, το πόρισμα δεν περιορίστηκε στους όρους εντολής της επιτροπής και κατέκρινε τις πολιτικές επιλογές του προέδρου. Η επιτροπή δηλαδή, που ο Πρόεδρος διόρισε, απέτυχε να δημοσιεύσει ένα πόρισμα με το οποίο να μπορεί να συμφωνεί ο -ελεγχόμενος από την επιτροπή- Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρακολουθούμε από το μεσημέρι μια θλιβερή κουστωδία, από το προεδρικό και το ΑΚΕΛ, στα μέσα ενημέρωσης να προσπαθεί να αποδομήσει την εγκυρότητα τόσο του πορίσματος όσο και του ερευνώντος. Επιμένω να αναφέρω συνεχώς ότι μιλούμε για το πόρισμα στο οποίο οι ίδιοι είχαν επενδύσει όλες τις ελπίδες της "κάθαρσης", όταν κραύγαζαν μάλιστα (και ήταν ορθή ως διαπίστωση) πως μόνο αυτός ο Πρόεδρος είχε το ηθικό επίπεδο να διατάξει έρευνα για τυχόν ευθύνες ακόμα και του ιδίου. Πλέον, αυτός, είναι ο και πρώτος πρόεδρος που έχει την αναίδεια να απορρίπτει το πόρισμα κάποιας έρευνας που διέταξε για να τον ελέγξει, γιατί η έρευνα τον βρίσκει ένοχο, δηλώνοντας κατά λέξη πως "δεν δέχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι υπέχει προσωπικές ευθύνες για την τραγωδία".

Κι όμως, ο Πρόεδρος με τη σημερινή του εμφάνιση επιβεβαιώνει ακριβώς το πόρισμα: "Οι ενέργειες, πράξεις και αποφάσεις του Προέδρου ουδόλως ανταποκρίνονται στο ελάχιστο επίπεδο της αναμενόμενης από αυτόν επιμέλειας." Είναι φράση από τα συμπεράσματα του πορίσματος, η οποία, όμως, χαρακτηρίζει πλήρως και τη συμπεριφορά του Δημήτρη Χριστόφια μετά την δημοσιοποίηση του πορίσματος. Το ότι μετά από μια τόσο αιχμηρή και ξεκάθαρη κατακραυγή μέσα από το πόρισμα ο Πρόεδρος ακόμα όχι μόνο δεν ζήτησε το "συγγνώμη" που χρωστούσε, αλλά με περίσσια θράσους προσπάθησε να μας παρουσιάσει και τον Πόλυ Πολυβίου -που ο ίδιος διόρισε- σαν κάποιο που τον υποσκάπτει, καταδεικνύει αναμφίβολα ότι ο άνθρωπος Δημήτρης Χριστόφιας, ουδόλως ανταποκρίνεται στο ελάχιστο επίπεδο της αναμενόμενης από κάποιον Πρόεδρο Δημοκρατίας επιμέλειας.

το διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, την 14η Ιουλίου - 3 μέρες μετά το συμβάν στο Μαρί, όταν ανακοίνωσε και την έναρξη της έρευνας Πολυβίου.