Συντροφική συντροφιά

Στην Κύπρο, το είπαμε και παλαιότερα, κυβερνά το ΑΚΕΛ , το κατ΄ ευφημισμόν κομουνιστικό κόμμα, μαζί με τις πάλαι ποτέ δυνάμεις της Αλλαγής... Στους 4 πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του αρχίζει να εισέρχεται στην πρώτη πρόταση ένα... ερωτηματικό. Ποιός στο καλό είναι η κυβέρνηση; Ποιός στηρίζει τις αποφάσεις της; Πού πάει αυτό το βιολί;

Σε ένα σοβαρότατο θέμα, αυτό του κυπριακού, η κυβερνητική πολιτική υποστηρίζεται, κατά κύριο λόγο από το κυβερνητικό κόμμα ΑΚΕΛ και το αντιπολιτευτικό ΔΗΣΥ. Τα συγκυβερνώντα κόμματα δεν πολυσυμφωνούν στην όλη διαδικασία για την επίλυση του κυπριακού, ενίοτε μάλιστα το δηλώνουν και δημόσια.

Στο άλλο μεγάλο θέμα με το οποίο καταπιάστηκε η κυβέρνηση, την επικύρωση της Ευρωπαϊκής συνθήκης της Λισαβόνας από την Βουλή, η συνθήκη απορρίφθηκε από το κόμμα του προέδρου (!) παρόλο που ο ίδιος την υποστήριζε, δημοσίως τουλάχιστον, και έδινε διαβεβαιώσεις στους ευρωπαίους ετέρους του ότι η συνθήκη θα υπερψηφιστεί. Εν τούτοις οι βουλευτές του κόμματός του δεν την ψήφισαν, και η κυβερνητική πολιτική πέρασε πάλι λόγω των ψήφων της αντιπολίτευσης.

Στα εσωτερικά θέματα, μετά την εκλογή της αριστεράς, η οποία κατά την προεκλογική περίοδο παρουσίασε το πρόγραμμα διακυβέρνησης της, το οποίο περιείχε αρκετές παροχές. Διαβεβαίωνε δε ότι είναι πλήρως κοστολογημένο και είναι κάτι το οποίο αντέχει η κυπριακή οικονομία. Τέσσερις μήνες μετά, διαπίστωσαν ότι ... δεν βγαίνουν. Τα μέτρησαν οι σύντροφοι, τα ξαναμέτρησαν, αλλά... γιοκ, που λένε και οι γείτονες. Οι μεγάλοι φωστήρες όμως, αντί να θυσιιάσουν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, σοφίστηκαν ότι είναι πιο ορθό να ξεπουλήσουν όσο όσο τα υπάρχοντα της δημοκρατίας για να βρουν χρήματα. Είχαν την φαεινή ιδέα να πουλήσουν αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου για να δώσουν συντάξεις και επιδόματα. Ρε παιδιά, έλεος. Η οικονομική πολιτική σας στηρίζεται σε παρόμοια λογική με το να πάς να πουλήσεις το σπίτι σου για να πας 15ημέρες διακοπές. Και αυτή η περίπτωση, ευτυχώς μάλλον, δεν βρήκε και θετικές αντιδράσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά, και πάλι ευτυχώς, ούτε στην αντιπολίτευση.

Ελπίδα είναι, όλα αυτά να είναι απλά οι βρεφικές ασθένεις, των πρώτων ημερών, του πρώτου τετραμήνου, της νέας διακυβέρνησης και σύντομα να υποχωρήσουν και αυτή να βρει τα πόδια της και τα μυαλά της.