Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη

Στην πρώτη ημέρα μου στο Imperial, κατά το καλωσόρισμα από τον πρύτανη μας αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων διάφορες προσπάθειες του κολλεγίου για καλυτέρευση των συνθηκών. Μέσα σε αυτά που ειπώθηκαν ήταν ότι δόθηκαν 12 και κάτι εκατομμύρια στερλίνες μόνο και μόνο για ανακαίνιση του ισογείου της κεντρικής βιβλιοθήκης, το οποίο είναι καφέ και "study rooms". Ακόμα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δόθηκαν για ανανέωση των εστιατορίων. Ή μερικά εκατομμύρια για την δημιουργία εστιών. Και ήταν εκεί που έλεγες, πόσα επιτέλους χρήματα έχει αυτό το ίδρυμα;

Ε, λοιπόν 556.2 εκατομμύρια στερλίνες, ήτοι 664 εκ. Ευρώ ήταν ο κύκλος εργασιών (αν μεταφράζω ορθά το turnover) του Imperial College κατά την ακαδημαϊκή χρονιά 2006 - 2007, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του πανεπιστημίου, με τα έσοδα από την έρευνα να φθάνουν το μισό σχεδόν ποσό αγγίζοντας τα £230 εκ.

Με τόσα λεφτά πώς να μην τραγουδούν οι άνθρωποι μέσα στην βροχή.

Το όνειρο και ο εφιάλτης

Η "Ανόρθωση" φέτος είναι στην Κύπρο συχνό πρωτοσέλιδο θέμα στον ημερήσιο τύπο, όχι μόνο στον αθλητικό. Οι επιτυχίες, στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά σαλόνια, της Μεγάλης προσφυγοποιημένης Κυρίας της Αμμοχώστου είχαν συνεπάρει όλους τους Κύπριους σε ένα ωραίο ταξίδι. Και ο σημερινός τύπος στην Κύπρο όμως ασχολείται πρωτοσέλιδα με την Μεγάλη Κυρία. Αυτή την φορά όμως είναι προσγειωτικά τα δημοσιεύματα. Από τις χαρές της επιτυχίας στην μιζέρια και την αντιπαλότητα κατά την "διαχείριση" αυτής και των κερδών που απέφερε στο σωματείο.

Χθες βράδυ, τα μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου κατήγγειλαν τον πρόεδρο της ομάδας για οικονομικέςατασθαλίες και για προσπάθεια υπεξαίρεσης ενός ποσού διόλου ευκαταφρόνητου, της τάξης του μισού εκατομμυρίου από το σωματείο. Στο πλευρό του προέδρου στάθηκε και ο προπονητής της ομάδας Κατσπάγια. Η αστυνομία συνέλαβε ήδη τον πρόεδρο του ΔΣ και ανακοίνωσε ότι διερευνά υπόθεση πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστών εγγράφων, κλοπής από αντιπρόσωπο, απόσπασης χρημάτων και απόπειρας απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις, καθώς και αδικήματα συγκάλυψης, τα οποία φαίνεται να διαπράχθηκαν μεταξύ των μηνών Αυγούστου και Νοεμβρίου, 2008 στις επαρχίες Λευκωσίας και Λάρνακας. Από την αστυνομία φαίνεται ότι θα παρελάσει μεγάλο μέρος του ΔΣ και των παικτών για καταθέσεις μέχρι να ξεκαθαριστεί το ποιοί και πόσοι εμπλέκονται στην υπόθεση...

Έκπληξη στην έκπληξη ήταν η πορεία του σωματείου στο champions league φέτος και είναι η πιο δυσάρεστη έκπληξη να ξεσπά τέτοιος εμφύλιος μερικές μόλις μέρες πριν τον αγώνα που τελικά θα κρίνει την έκβαση όλης αυτής της προσπάθειας. Κρίμα πάντως.

Παράλογισμοί

Από την μια σκεφτομαι ότι η Τουρκία από την πρώτη του Γενάρη θα είναι ανάμεσα στα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ και διερωτόμαι: Πώς στο καλό μια χώρα η οποία α) έχει τόσες καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ για την εισβολή και κατοχή από τα στρατεύματά της εδάφους άλλης χώρας μέλους του οργανισμού, β) έχει προστριβές με σχεδόν όλες τις γειτονικές τις χώρες, γ) δεν αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτονικώς της χωρών και γενικότερα συμπεριφέρεται σαν ο νταής της γειτονιάς καταφέρνει να ενταχθεί στην ομάδα των μη μονίμων για δυο χρόνια. Πραγματικά είναι σχήμα οξύμωρο.

Από την άλλη σκέφτομαι ότι στα μόνιμα μέλη του οργανισμού ανήκουν οι ΗΠΑ, η Ρωσία η Αγγλία.

Vietato fumare

Πρωτοβουλία-οδηγία της ΕΕ που θα ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη και με βάση αυτήν θα απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους χώρους εργασίας ανήγγηλε σε συνέντευξή της η επίτροπος υγείας της ΕΕ, Ανδρούλα Βασιλείου. Η κ. Βασιλείου έδωσε σαν χρονικό ορίζοντα για την έκδοση της απόφασης τα μέσα του 2009.

Την ίδια στιγμή στο κυπριακόκοινοβούλιο, ο Θεός να το κάνει , οι εκπρόσωποι μας κυριολεκτικά τσακώνονται για το πώς θα περάσουν από το 2010 την απαγόρευση του καπνίσματος στην Κύπρο. Με τους καπνιστές κυρίως βουλευτές να θυμούνται τα δικαιώματα των καπνιστών και να είναι αντίθετοι στην πλήρη απαγόρευση του σε όλους τους δημόσιους χώρους και τον Περδίκη να κάνει εκδηλώσεις έξω από την βουλή για το αντίθετο. Γενικά στις συζητήσεις, αποσπάσματα των οποίων είδα στο δελτίο του ΡΙΚ, κυριαρχεί η κλασσική συζήτηση αλάνας που συνήθως επικρατεί στις αίθουσες των επιτροπών. Τώρα αν θα προλάβουν να πάρουν απόφαση, ή αν θα τους προλάβει η ΕΕ

Να σημειωθεί επίσης ότι αρκετοί βουλευτές είναι με τα τσιγάρα στο χέρι εντός της Βουλής, μέσα στις επιτροπές, παρόλο που μέσα στην βουλή, προφανώς κατόπιν σχετικού νόμου που οι ίδιοι ψήφισαν, το κάπνισμα απαγορεύεται.

Α, στο βίντεο που παρέθεσα, έχει απόψεις από πολίτες στην Ελλάδα για το θέμα. Μία εξ' αυτών, ξεχωριστή, "Αυτό που μας ξεχωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη είναι ότι αντιδρούμε σε μερικά πράγματα. Αν είναι να καταντήσουμε και εμείς Ιταλοί, ή Ισπανοί, πού είναι η διαφορετικότητά μας." Τώρα ο ποιητής πώς ακριβώς το βλέπει δεν είμαι και σίγουρος, αλλά η επανάσταση είναι στο αίμα του!

Η δική μας "Κάτια"

CATE, ένα όνομα που εδώ που σπουδάζω έχει μια κάποια ιστορία και τείνει να γίνει εφιάλτης! Με την κωδική ονομασία CATE, εννοούμε ένα σύστημα ηλεκτρονικό, με άθλια επιοικώς σχεδίαση της εικόνας προς τον χρήστη, κάτι σαν ένα ημερολόγιο εργασιών του εξαμήνου για το τμήμα ηλ. υπολογιστών στο Imperial. Για την ακρίβεια το όνομα Κάτια προέρχεται από τα αρχικά των Continuous Assessment Tracking Engine. Αυτός λοιπόν ο "θησαυρός" περιαλαμβάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με το κάθε μάθημα. Σημειώσεις, και υλικό αλλά κυρίως εργασίες. Οι οποίες από την ανάθεσή τους ωςτην λήξη της προθεσμίας παράδοσής τους είναι εκεί και περιμένουν την δική μας ανταπόκριση. Το θέμα με την Κάτια είναι ότι ούσα ηλεκτρονική δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ούτε αργό internet, ούτε πολύ φόρτο εργασίας ούτε δεν πρόλαβα, μα δεν κατάλαβα μα έτσι ή αλλιώς. Παρελθούσας της προθεσμίας κατεβάζει ρολα στην εργασία και θες την παρέδωσες, θες όχι. Κόψε λαιμό...

Ομολογουμένως αν κάτι είναι που σου κάνει αμέσως εντύπωση σπουδάζοντας σε αυτό το κομμάτι του αγγλικού συστήματος εκπαίδευσης είναι ακριβώς αυτό. Η οργάνωση μέχρι αηδίας και ο αρκετά μεγάλος και συνεχής φόρτος, μερικές φορές ίσως και άσκοπος. Τα πάντα, και όταν λέω τα πάντα εννοώ τα πάντα, έχουν προγραμματιστεί πριν έρθουμε καν στο πανεπιστήμιο, από το καλοκαίρι. Ημερομηνίες, προγράμματα διδασκαλίας των μαθημάτων, πλάνα διδασκαλίας, εισαγωγικά θέματα κλπ. Και το εντυπωσιακό είναι ότι όλα πάνε ρολόι. Δεν έχουμε χάσει τίποτα από όσα είχαν προγραμματιστεί εκτός από την ημέρα της ορκωμοσίας του Imperial όπότε και ακυρώθηκαν τα μαθήματα. Α, χάσαμε και ένα 25λεπτο όταν κάναμε (άλλη) μια άσκηση πυρασφάλειας. Οι ημερομηνίες του εξαμήνου όπως έχουν οριστεί ακολουθούνται ευλαβικά. Ούτε αλλαγές, ούτε παρατάσεις, ούτε ακυρώσεις. Το άλλο πράγμα που προσωπικά με ενθουσιάζει είναι πραγματικά ο σεβασμός στον χώρο του πανεπιστημίου, όπου επικρατεί τάξη, επίσης μέχρι αηδίας. Ούτε σπρέυ, ούτε αφίσες ούτε άλλες χαζομάρες που μου χαλούσαν την διάθεση παλαιότερα...

"Ψευδοδιαμαρτυρόμενοι"

25η επέτειο της ανακήρυξης "κράτους" γιορτάζουν στην βόρεια Κύπρο, σε μια χρονική συγκυρία που ο παραλογισμός στην διεθνή σκηνή θέλει τα περιστατικά εισβολής σε ξένη χώρα και δημιουργίας μαριονετο-κρατών λογικές ανακατατάξεις.Την ίδια στιγμή, εντός άλλης μιας περιόδου συνομιλιών μεταξύ των δυο πλευρών στην Κύπρο, για 24η ή 25η φορά εμείς οργανώνουμε "εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους".

Διαβάζω στον τύπο, ότι από τις εκδηλώσεις των μαθητών και των φοιτητών φέτος σημαντική είδηση ήταν στην Λεμεσό ότι ξυλοκοπήθηκαν μεταξύ τους οι διαδηλωτές, στην Πάφο ότι κατέκλυσαν οι μαθητές τα καφέ αντί τους δρόμους και στην Λευκωσία ότι κάθε οργάνωση έκανε και δική της εκδήλωση καταδίκης. Τόση αγωνιστικότητα και τόση ομόνοια. Ακούω τους ομιλητές στις εκδηλώσεις (πάντα έκαστος στο κόμμα του), να συγχαίρουν την νεολαία που συνεχίζει τον αγώνα για επίλυση του προβλήματος, την στιγμή που αρκετοί από αυτούς είναι οι ίδιοι μέρος της αιτίας του προβλήματος, και υποκριτικά να ενθουσιάζονται με τον παλμό των αγωνιζομένων φωνασκούντων. Κάτι τέτοια ζήσαμε σαν μαθητές και εμείς. Αυτό το αγωνιστικό κλίμα στα καφέ της Πάφου συγκεκριμένα.

Αλλά όχι μόνο αυτό, στην φοιτητική περίοδο της ζωής μου, έζησα τις εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους εν Ελλάδι. Σε πορεία μέσα στο κέντρο της Πάτρας 500 με 700 ατόμων, τα οποία υποτίθεται ότι εκείνη την στιγμή καταδίκαζαν την ανακύρηξη ενός "κράτους" μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, σε ένα τμήματης που προσπαθούν με την βία να αποσπάσουν, ακούγονταν ταυτόχρονα από ομάδες μέσα στην πορεία 2 συνθήματα, ή και 3. Ο σκοπός ήταν η μια παράταξη να υπερκαλύψει τα συνθήματα της άλλης για να ακουστούν μόνο τα δικά της. Τέτοιας μορφή γελοιότητα ήταν ο παλμός της πορείας. Σε σημείο που ο κόσμος που περπατούσε στα γύρω πεζοδρόμια να μας ρωτά απορημένος τί στο καλό κάνουμε και τί φωνάζουμε... Η δε κορύφωση ήταν μια αντικατοχική συναυλία, στην οποία πάλι οι παρατάξεις στέκονταν σε ομάδες και φώναζαν επικαλυπτόμενα τα συνθήματά τους. Αυτή ήταν η εκδήλωση καταδίκης. Προφανώς καταδίκης της λογικής.

Την ίδια στιγμή που εμείς με γραφικό τρόπο αντιμετωπίζουμε την κατάσταση, με τυπικές εκδηλώσεις, οι άλλοι θα έχουν λόγο να γιορτάζουν. Σαν ένδειξη μόνο, το Λονδίνο είναι γεμάτο διαφημίσεις, σε ταξί, λεωφορεία, μετρό, εφημερίδες για διακοπές στα κατεχόμενα. Διαφημίσεις για πτήσεις στην Βόρεια Κύπρο. Καταχωρήσεις στον τύπο για επενδύσεις σε ακίνητα στις κατεχόμενες από την Τουρκία περιοχές περιοχές τηε Κύπρου. Οι άλλοι δεν παίζουν με το παιχνίδι επειδή τυπικά πρέπει. Παίζουν για να κερδίσουν.

Τέλος θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσοι ελληνοκύπριοι σήμερα, ανήμερα της επετείου, θα περάσουν τα οδοφράγματα για να πάνε στα κατεχόμενα. Όχι πως πρακτικά έχει μεγάλη διαφορά αλλά σημειολογικά νομίζω, ειδικά αυτή η μέρα, έπρεπε να έχει ακόμα κάποια σημασία για μας.

Ωά πτερόεντα

ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Βρήκα και video από το περιστατικό


Ήρθε προ ολίγου ένας "συγκάτοικος", φοιτητής στο London School of Economics, και μας ενημέρωσε ότι σε εκδήλωση στο πανεπιστήμιο του μιλούσε ο υπουργός οικονομικών της Ελλάδας, Γιώργος Αλογοσκούφης, όταν μια ομάδα (αναρχικών) μπήκε στην αίθουσα οργανωμένα και πέταξε στον υπουργό αυγά, ενώ άλλοι την ίδια στιγμή από τον εξώστη έριξαν στην αίθουσα φυλλάδια και αποχώρησαν, ενώ ο υπουργός φυγαδεύθηκε από τους οργανωτές για λίγο, μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση.

Τελικά, λίγο αργότερα, μαθεύθηκε ότι επρόκειτο για αναρχικούς οι οποίοι φαίνεται να διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές της Ελλάδας, με αυτή τους την ενέργεια. Τώρα ειλικρινά, το αν αυτοί οι άνθρωποι όντως ήθελαν να διαμαρτυρηθούν ή απλά έψαχναν ένα χαζό λόγο για να κάνουν σαματά και για να γελοιοποιήσουν ένα υψηλά ιστάμενο εκπρόσωπο της χώρας τους στο εξωτερικό είναι απορίας άξιον. Είναι η πρώτη φορά που ακούω για αναρχικούς χωρίς σύνορα και μου έκανε εντύπωση. Είμαι βέβαιος πάντως ότι το ακροατήριο έχει κερδίσει μια ωραία ιστορία με πρωταγωνιστή τον έλληνα υπουργό οικονομικών, τον οποίον οι συμπατριώτες του παίρνουν με τα αυγά όπου τον βρουν, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης...

Τί να πει κανείς... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και άπειρη η βλακεία του... (Για να μην μπώ τώρα σε συζήτηση για τα αιτήματα και με παρει το ξημέρωμα)

Ψύλλου πήδημα

Εσείς πάτε να αγοράσετε ένα χάπι, μάλλον παυσίπονο, το οποίο θέλετε να μειώνει τον πόνο που δέχεστε κατά την επαφή σας με το ρεύμα. Υποθετικά πάντα. Τί θα επιλέγατε, ένα χάπι που κόστιζε $2.50 ή ένα χάπι των $0,10; Σε κάθε περίπτωση, έρευνα έδειξε ότι το ακριβό χάπι κάνει καλύτερη δουλειά. Σε 82 εθελοντές δόθηκε ένα εικονικό φάρμακο (placebo) και σε ορισμένους ειπώθηκε ότι ήταν το ακριβό και σε άλλους ότι ήταν το φθηνό. Αυτοί που νόμιζαν ότι είχαν το ακριβό χάπι δήλωσαν ότι ένιωσαν λιγότερο πόνο από ότι αυτοί που πήραν το φθηνό. Αυτή η έρευνα βραβέυθηκε με το φετινό Ig Nobel (τί 'ναι πάλι τούτο;) Ιατρικής και έχει δημοσιευθεί, αν θέλετε να το πολυψάξετε, στο περιοδικό της αμερικανικής ιατρικής εταιρίας.

Το Ig Nobel βιολογίας από την άλλη το πήρε μια άλλη έρευνα γάλλων, που απέδειξε ότι οι ψύλλοι που ζουν στα σκυλιά μπορούν να πηδούν ψηλότερα από αυτούς που ζουν πάνω σε γάτες. Ενδιαφέρον; Άντε και του χρόνου να ερευνήσουμε αν έχει κάποια επίδραση η coca cola στον ρυθμό αναπαραγωγής της κουκουβάγιας.

Η θεωρία του θλιβερού εκκρεμούς

Διαβάζω στον Ελλαδικό κυριακάτικο τύπο τις δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις όπου, από ότι φαίνεται, το ΠΑΣΟΚ παγιώνει την υπεροχή του στην πρόθεση ψήφου και την Νέα Δημοκρατία αυξάνει την διαφορά των δυο κομμάτων πέφτωντας κι άλλο. Η κατάρρευση της εικόνας του νυν πρωθυπουργού, στον οποίο είχε εμπιστευθεί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού την ελπίδα για αλλαγή στην πολιτική κατάσταση της χώρας φαίνεται ότι είναι αναπόφευκτη. Έτσι κι αλλιώς η εικόνα του πρωθυπουργού είναι θαμπή και σχεδόν ξεχασμένη. Το ίδιο και η εικόνα των έργων, των μεταρυθμίσεων, της επανίδρυσης του κράτους, των "Μπαϊρακτάρηδων". Όλων όσων ο τόπος χρειαζόταν και ο ίδιος υποσχόταν. Και όλων όσων ο λαός του έδωσε και δεύτερη ευκαιρία εν μέσω καταστροφής το 2007 για να πραγματοποιήσει. Δυστυχώς η μισή του θητεία πάει να φύγει, αν δεν έφυγε κιόλας και ακόμα καμμία πρωτοβουλία δεν φάνηκε. Αντί αυτού ένα ένα τα πρόσωπα γύρω του καταρρέουν μέσα σε δίνες σκανδάλων και εικόνων από το παρελθόν. Νομίζω ο όρος "ατολμία" είναι αυτός που καλύτερα θα χαρακτήριζε την αδράνεια του όλο αυτό τον καιρό.

Και ενώ καταρρέει η μια επιλογή δεν έχει φανεί καμμιά άλλη εναλλακτική. Οι υπόλοιπες επιλογές παραμένουν σχιζοφρενικά ίδιες. Ακριβώς όπως ήταν το 2004, το 2007. Οι εκλογικές μάχες του παρελθόντος αυτό που καθόρισαν φαίνεται να είναι το με ποιά σειρά θα εφαρμοστούν αυτές οι επιλογές. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει το ίδιο, με τα ίδια στελέχη που δις μαυρίστηκαν και απλά αναμένει την πτώση του πρώτου, σε σημείο που το μικρό του ύψος να είναι φαίνεται μεγαλύτερο. Τίποτα φρέσκο, καμμιά νέα πρόταση, απλά αναμονή.

Μόνος δείκτης που ακόμα κρατά η κυβερνητική πλευρά είναι ο δείκτης του καταλληλότερου ως πρωθυπουργού. Ακόμα ο κ. Καραμανλής δεν έπεισε ότι είναι χειρότερος από τον Γ. Παπανδρέου και έτσι διατηρεί το προβάδισμα που είχε τατελευταία 7 χρόνια.

Η επιλογή φαίνεται να έχει φύγει από τα χέρια των ψηφοφόρων, η λειτουργία της Δημοκρατίας σήμερα μοιάζει περισσότερο με βασανιστικό εκκρεμές. Κάθε τέσσερα ή 7 ή 8 χρόνια ταλαντώνεται από την μια μεριά στην απέναντι, χωρίς να φαίνεται κάτι που να το σταματά. Μοιραία, κάθε μια από τις πλευρές θα την υποστεί ο κόσμος μέχρι το εκκρεμές να φθάσει στους απέναντι.

"Η αλλαγή ήρθε"

Η εκλογή του Ομπάμα είναι σημαντικό γεγονός έτσι κι αλλιώς, τόσο για την Αμερική όσο και για τις χώρες στις οποίες αυτή ανακατεύεται, και των οποίων αρκετές φορές επηρεάζει την τύχη. Το 70% του πληθυσμού που κατέβηκε να ψηφίσει οι αναλυτές το θεωρούν από μόνο του ρεκόρ. Εγώ νομίζω ότι οφείλεται σε δυο παράγοντες.

Πρώτον στην απελπισία που έχει καταλήξει η ψυχολογία των αμερικανών μετά την κατρακύλα σε όλους τους τομείς που φαίνεται να έφερε η διακυβέρνηση Μπούς. Δεύτερον στο ότι πραγματικά ο Μπαράκ Ομπάμα έχει ένα χάρισμα, μια ρητορία και μια πειθώ που μαγνιτίζει τα πλήθη και πείθει τον κόσμο.

Είναι εντυπωσιακό το ποσοστό, λένε οι αναλυτές του CNN και υπό το πρίσμα του ότι μιλούμε για ένα υποψήφιο μαύρου χρώματος. Όσο και αν ήταν μάλλον καθαρό από τις δημοσκοπήσεις τις τελευταίες ημέρες ότι πήγαινε για την νίκη, το χρώμα του υποψηφίου μπορούσε να κρύβει εκπλήξεις την τελευταία στιγμή, αφού και το αποτέλεσμα κρινόταν σε ορισμένες πολιτείες.

Τελικά όπως δήλωσε και ο ίδιος ο νικητής των εκλογών και 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ "η αλλαγή ήρθε".

Οι Αμερικανοί ήθελαν ένα άνθρωπο για να τους ξυπνήσει την ελπίδα και την πίστη στην χώρα τους και ο υπόλοιπος πλανήτης ένα άνθρωπο, ο οποίος να μπορεί να σκεφτεί στο τιμόνι της "υπερδύναμης". Αν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος έχει και μια καταγωγή μη αριστοκρατική και ίσως μπορεί να δει πιο ανθρώπινα τότε η εκλογή του Ομπάμα μπορεί να γεννήσει κάποιες ελπίδες.

Κέρδη δεν είχατε;

Επενδυτές σε απόγνωση

Μέσα στην γενικότερη εικόνα κατάρρευσης των οικονομιών, ή κατάρρευσης του υπαρκτού νεοφιλιλευθερισμού - όπως προέβλεπε αναλυτής σε άρθρο του στην Ελευθεροτυπία, βλέπουμε τις διάφορες κυβερνήσεις νααναλαμβάνουν πρόθυμα τα άπλυτα των τραπεζοπιστωτικών ιδρυμάτων, κρατικοποιώντας δάνεια κλπ. Και όλα αυτά είναι σε μια φάση ακροβασίας μεταξύ των επιλογών κατάρρευση της οικονομίας ή κατάρρευση της οικονομίας. Ήδη το πρώτο παράδειγμα είναι πραγματικότητα, στην Ισλανδία σε μια εβδομάδα πτώχευσαν οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες, η κυβέρνηση κρατικοποίησε τις οφειλές τους οι οποίες όμως ήταν 10πλάσιες του ΑΕΠ της χώρας με αποτέλεσμα και η χώρα να είναι σε φάση πτώχευσης. Τώρα από αυτά δεν είμαι και πολύ σε θέση να καταλάβω τί γίνεται. Οικονομικά και νομικά για μένα είναι "κόκκινες γραμμές"...

Στην γενικότερη όμως κατάσταση είχαμε στην Ελλάδα και την Κύπρο τους τραπεζίτες να μιλούν για υγειέστερα συστήματα και για μειωμένο κίνδυνο παρόμοιων φαινομένων. Μάλιστα μέσα σε αυτή την περίοδο είδαμε και αυξήσεις κερδών των ιδρυμάτων ακόμα και 100%! Μιλούμε για κέρδη της τάκης των εκατοντάδων εκατομμυρίων. Σε αυτό το σημείο είναι που ακούω και την πρόθεση της κυβέρνησης στην Ελλάδα να ενισχύσει τις τράπεζες με ένα ποσό 28δις Ευρώ. Το πρώτο ερώτημα είναι, καλά πού τα βρήκε τόσο εύκολα τόσα λεφτά! Και το δεύτερο και φυσιολογικό είναι, καλά τόσα εκατομμύρια κέρδη, όχι είσοδα, κέρδη, δεν μπορούν να αποτελέσουν αρκετό βοήθημα για τις τράπεζες; Χρειάζεται κι άλλο να πληρώσει ο κόσμος τους κολοσσούς αυτούς; Ευτυχώς για δικούς τους λόγους "επιχειρηματικής αγάπης" τραπεζίτες άρχισαν να αποστασιοποιούνται από το σχέδιο και εδώ είναι που αρχίζει η όλη υπόθεση να μυρίζει... Κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε σιωπηλή συμφωνία θα τα έκαναν πάλι πλακάκια με τους οικονομικούς παράγοντες; Αυτό ήταν το νόημα μάλλον του πακέτου;

Απορίες ενός αδαούς περί των οικονομικών. Μπορεί να είναι και βλακείες, αλλά και οι ειδήμονες επί του θέματος κατά τα φαινόμενα μάλλον θάλασσα τα έκαναν!

Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε

Καλό μήνα. Σήμερα μπαίνει Νοέμβρης και ακόμα η παλιά μου σχολή δεν μου έχει απαντήσει αν με αποδέχεται ή όχι για μεταπτυχιακές σπουδές. Μάλιστα το πρόγραμμα που θα παρακολουθούσα υποτίθεται θα άρχιζε τον Οκτώβρη, δηλαδή έπρεπε να ήξερα αν με δέχονται ή όχι μέσα στον Σεπτέμβρη. Κοινώς, ενώ τώρα έπρεπε να μετρώ ένα μήνα στο πρόγραμμα, ακόμα μετράω τ' άστρα. (Στην κυριολεξία δηλαδή γιατί ώρες ώρες από το διάβασμα εδώ αστεράκια βλέπουμε...)

Αυτά τα ωραία κάνουν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και κάνουν τους (αρκετούς) επικριτές τους να έχουν δίκαιο. Το κρίσιμο ερώτημα πλέον είναι, θα προλάβουν μέχρι τα Χριστούγεννα να βγάλουν την λίστα;