"Ψευδοδιαμαρτυρόμενοι"

25η επέτειο της ανακήρυξης "κράτους" γιορτάζουν στην βόρεια Κύπρο, σε μια χρονική συγκυρία που ο παραλογισμός στην διεθνή σκηνή θέλει τα περιστατικά εισβολής σε ξένη χώρα και δημιουργίας μαριονετο-κρατών λογικές ανακατατάξεις.Την ίδια στιγμή, εντός άλλης μιας περιόδου συνομιλιών μεταξύ των δυο πλευρών στην Κύπρο, για 24η ή 25η φορά εμείς οργανώνουμε "εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους".

Διαβάζω στον τύπο, ότι από τις εκδηλώσεις των μαθητών και των φοιτητών φέτος σημαντική είδηση ήταν στην Λεμεσό ότι ξυλοκοπήθηκαν μεταξύ τους οι διαδηλωτές, στην Πάφο ότι κατέκλυσαν οι μαθητές τα καφέ αντί τους δρόμους και στην Λευκωσία ότι κάθε οργάνωση έκανε και δική της εκδήλωση καταδίκης. Τόση αγωνιστικότητα και τόση ομόνοια. Ακούω τους ομιλητές στις εκδηλώσεις (πάντα έκαστος στο κόμμα του), να συγχαίρουν την νεολαία που συνεχίζει τον αγώνα για επίλυση του προβλήματος, την στιγμή που αρκετοί από αυτούς είναι οι ίδιοι μέρος της αιτίας του προβλήματος, και υποκριτικά να ενθουσιάζονται με τον παλμό των αγωνιζομένων φωνασκούντων. Κάτι τέτοια ζήσαμε σαν μαθητές και εμείς. Αυτό το αγωνιστικό κλίμα στα καφέ της Πάφου συγκεκριμένα.

Αλλά όχι μόνο αυτό, στην φοιτητική περίοδο της ζωής μου, έζησα τις εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους εν Ελλάδι. Σε πορεία μέσα στο κέντρο της Πάτρας 500 με 700 ατόμων, τα οποία υποτίθεται ότι εκείνη την στιγμή καταδίκαζαν την ανακύρηξη ενός "κράτους" μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, σε ένα τμήματης που προσπαθούν με την βία να αποσπάσουν, ακούγονταν ταυτόχρονα από ομάδες μέσα στην πορεία 2 συνθήματα, ή και 3. Ο σκοπός ήταν η μια παράταξη να υπερκαλύψει τα συνθήματα της άλλης για να ακουστούν μόνο τα δικά της. Τέτοιας μορφή γελοιότητα ήταν ο παλμός της πορείας. Σε σημείο που ο κόσμος που περπατούσε στα γύρω πεζοδρόμια να μας ρωτά απορημένος τί στο καλό κάνουμε και τί φωνάζουμε... Η δε κορύφωση ήταν μια αντικατοχική συναυλία, στην οποία πάλι οι παρατάξεις στέκονταν σε ομάδες και φώναζαν επικαλυπτόμενα τα συνθήματά τους. Αυτή ήταν η εκδήλωση καταδίκης. Προφανώς καταδίκης της λογικής.

Την ίδια στιγμή που εμείς με γραφικό τρόπο αντιμετωπίζουμε την κατάσταση, με τυπικές εκδηλώσεις, οι άλλοι θα έχουν λόγο να γιορτάζουν. Σαν ένδειξη μόνο, το Λονδίνο είναι γεμάτο διαφημίσεις, σε ταξί, λεωφορεία, μετρό, εφημερίδες για διακοπές στα κατεχόμενα. Διαφημίσεις για πτήσεις στην Βόρεια Κύπρο. Καταχωρήσεις στον τύπο για επενδύσεις σε ακίνητα στις κατεχόμενες από την Τουρκία περιοχές περιοχές τηε Κύπρου. Οι άλλοι δεν παίζουν με το παιχνίδι επειδή τυπικά πρέπει. Παίζουν για να κερδίσουν.

Τέλος θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσοι ελληνοκύπριοι σήμερα, ανήμερα της επετείου, θα περάσουν τα οδοφράγματα για να πάνε στα κατεχόμενα. Όχι πως πρακτικά έχει μεγάλη διαφορά αλλά σημειολογικά νομίζω, ειδικά αυτή η μέρα, έπρεπε να έχει ακόμα κάποια σημασία για μας.