Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010

Αναγνώριση

Διάβαζα μέσα στην εβδομάδα τα διάφορα σχόλια, διθυράμβους και λοιπά όσα γράφτηκαν για τον τρίτο Έλληνα Νομπελίστα και πρώτο εκ Κύπρου, τον καθηγητή του London School of Economics and Political Science Χριστόφορο Πισσαρίδη. Μέσα στα διάφορα που διάβασα και μια λεπτομέρεια για το παρελθόν του.

Ο καθηγητής ήταν στην επιτροπή νομισματικής πολιτικής, επί κυπριακής λίρας, για 7 χρόνια αν το συγκράτησα ορθά. Παράλληλα όμως ήταν στο λεγόμενο short list για διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, το 2000. Τότε μεταξύ αυτού και του τότε υπουργού οικονομικών Χριστόδουλου Χριστοδούλου, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλάυκος Κληρίδης είχε επιλέξει τον δεύτερο. Μεταξύ ενός καθηγητή οικονομικών (υποψήφιο για Νόμπελ το 2007 και βραβευμένο πλέον το 2010) και ενός πρώην εκπαιδευτικού επιλέγη ο δεύτερος.

Αυτό σαν σημείωμα, αναάμεσα στα πολλά συγχαρητήρια για την υπερηφάνεια που μας χάρισε ο καθηγητής.

2 σχόλια:

osr είπε...

και κάτι εκτός που ανούσιους διθυράμβους

http://osr55.wordpress.com/2010/10/18/

Μια άποψη έξω από τα παναύρκα για το νομπελιστα “μας” πισσαρίδη που ασκεί την ψευτοεπιστήμη της οικονομολογίας -update οι προτάσεις του και κριτική μια προς μια

Ανήρ Πάφιος είπε...

Βασικά είναι μια άποψη όχι έξω από τα παναΰρκα αλλά απέναντι στο οικονομικό σύστημα ολόκληρο, προφανώς, αφού ξεκινά με ον όρο ψευτοεπιστήμη της οικονομολογίας. Γενικά εγώ δεν είμαι τόσο μεγάλος οπαδός της συνωμοσίας που θέλει όλο τον πλανήτη να απεργάζεται το πώς θα ελέγξει το ατίθασο Γαλατικό χωριό, την Ελλάδα. Γενικά, και επειδή είδα και το άρθρο της Καθημερινής όπου επικεντρώνεσαι σε αυτά που λέει ότι πρέπει να κοπούν, εγώ θα έλεγα ότι "δε χρειάζεται να είσαι Νομπελίστας για να το δεις". Η κατάσταση όπως είναι σήμερα στην Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει. Με το μεγάλο σπάταλο και μη παραγωγικό δημόσιο και οργανισμούς του. Απόδειξη αυτού ότι το μοντέλο αυτό πτώχευσε τον περασμένο Μάιο. Ήταν απλά τα πράγματα. Με τον πλούτο που παράγει η χώρα σήμερα τα χρήματα φθάνουν μόλις για να συντηρηθεί το δημόσιο, μισθολογικά και σε αναλώσιμα. Ούτε έργα, ούτε επιδοτήσεις ούτε κάτι άλλο. Ή πρέπει να κόψεις έξοδα, ή να αυξήσεις τα έσοδα. Οι καθηγητές προτείνουν και προς τις δυο κατευθύνσεις. Ίσως αξίζει περισσότερης προσοχής το κείμενο, από την στιγμή που κιόλας δεν έχουν προταθεί εναλλακτικές διαδρομές.

Related Posts with Thumbnails