Οι φράουλες της οργής

Άνθρωποι, ξεριζωμένοι από τη γη τους για λόγους που τις περισσότερες φορές δεν μπορούν ούτε να ελέγξουν, ούτε να αντιληφθούν. Χιλιάδες εξαθλιωμένοι αγρότες του εγκαταλείπουν τις εστίες τους κατευθυνόμενοι προς τη Γη της Επαγγελίας. Με τα λιγοστά υπάρχοντά τους ζουν ένα ταξίδι εφιαλτικό ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμί. Φθάνοντας στον προορισμό τους, δεν άργησαν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει: τους περίμεναν η καχυποψία, η εχθρότητα, η αναδουλειά, η πείνα και η ανάλγητη συμπεριφορά των εργοδοτών και των εκπροσώπων του κράτους.

Ιστορία που μάλλον σε όσους ζουν στην Ελλάδα κάτι θυμίζει. Μια πολύ προσφατη ιστορία. Την ημέρα που έφευγα για Κύπρο, στις 21 Απριλίου είχε προκύψει στην Ελλάδα ένα θέμα το οποίο περιγράφει η εισαγωγική παράγραφος. Οι παραγωγοί φράουλας στην Ηλεία απείλησαν, επιτέθηκαν και κτύπησαν αλλοδαπούς σκλάβους υπό τα άγρυπνα όμματα της αστυνομίας. Αλλοδαποί που δούλευαν στα χωράφια τους, αρκετοί προφανώς παράνομα, επειδή ζήτησαν αύξηση στο μεροκάματό τους.

Η πραγματικότητα είναι ότι η περιγραφή αφορά μια ίδια ιστορία. Την ιστορία που περιγράφει ο νομπελίστας συγγραφέας John Steinbeck στο βιβλίο του "τα Σταφύλια της οργής"(The Grapes of Wrath) . Η ιστορία των αγροτών του Αμερικανικού βορρά στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, οι οποίοι έλπιζαν σε μια καλύτερη ζωή στην δική τους γη της επαγγελίας, την Καλιφόρνια.

Πάσχα Κυπρίων

Τέλος για φέτος το πασχαλινό πρόγραμμα της τηλεόρασης. Τελείωσε και η "Κλεοπάτρα", και η "Ρώμη", και ο "Ναζοραίος", και ο "Σαμψών" με την "Δαλιδά" και η "Σαλώμη". Από την μια οι μίνι σειρές των οποίων τα σενάρια και τους διαλόγους τα έχουμε αποστηθίσει δια της επανάληψης, και από την άλλη η υπόλοιπη καλή τηλεόραση, την οποία τί στο καλό να την κάνεις... Τουλάχιστον φέτος υπήρξε και ανανέωση των μεταδόσεων με την προσθήκη των "Παθών του Χριστού" από τον Mel Gibson.

Υποψήφιος οβελίας

Kατά τα άλλα το Πάσχα κύλησε ομαλά στην Μεγαλόνησο. Λίγοι τραυματισμοί και ακρωτηριασμοί από τα "έθιμα της Λαμπρής", λίγο οι προετοιμασίες για το πασχαλινό τραπέζι. Λίγο οι εθιμοτυπικοί εκκλησιασμοί και το πατροπαράδοτο έθιμο της τροχαίας με το μοίρασμα φλαουνων και κόκκινων αυγών στους οδηγούς. Άντε και του χρόνου.

Τώρα αρχίζουν οι παραδοσιακές προετοιμασίες για την επιστροφή των εκδρομέων και βέβαια τα αυστηρά μέτρα της τροχαίας. Και να μην ξεχάσω τα παραδοσιακά πάντα παιχνίδια, όπως αυτά που αντιγράφουν από μάς και οι αμερικάνοι στις ταινίες τους, σακουλοδρομίες και αυγοδρομίες.

Χρόνια Πολλά εύχομαι, σε όλους και είθε Πάσχα στις ψυχές μας.

Και άλλη σύσκεψη;

Η υποκρισία και η αγάπη μας να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί αγγίζει σιγά σιγά τα όρια του βίτσιου. Είναι απίστευτη η υποκρισία που κρύβεται μέσα στις "συσκέψεις" για μελέτη της κατάστασης και λήψη μέτρων που συγκαλούνται από τους "υπεύθυνους φορείς" όταν συμβεί κάτι.

Για αύριο έχει συγκαλέσει σύσκεψη για την βία και την παραβατικότητα ο πρόεδρος Χριστόφιας. Η αφορμή η επίθεση και ο σοβαρός τραυματισμός οπαδού στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ από κουκουλοφόρους. Προφανώς ένα επεισόδιο ενόψει του αγώνα ΑΠΟΕΛ - ΟΜΟΝΟΙΑ για το κύπελο. Λόγω μάλιστα του επεισοδίου και των ενστάσεων της αστυνομίας το παιχνίδι αναβλήθηκε για μια εβδομάδα.

Για το θέμα της βίας λοιπόν θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη αύριο στο προεδρικό. Το πρόβλημα δεν είναι όμως το να γίνει η σύσκεψη. Ή καλύτερα να γίνει ακόμα μια σύσκεψη. Το θέμα είναι να υπάρξει όντως η αποφασιστικότητα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και όχι να αναζητηθούν οι τρόποι για να κρύψουμε πάλι την κατάσταση πίσω από μια καταδικαστική ανακοίνωση και μια δέσμη μέτρων. Τέτοιες ανακοινώσεις και δέσμες μέτρων που έμειναν ανεφάρμοστα ως δέσμη είναι άλλωστε που έφεραν την κατάσταση εδώ που βρίσκεται.

Είναι η πρώτη παρόμοια σύσκεψη υπό την προεδρία του Δημήτρη Χριστόφια. Αν όντως υπάρχει η δεδηλωμένη βούληση για λύση του προβλήματος θα φανεί από το αν σε 6-8 μήνες θα συγκληθεί νέα σύσκεψη για μελέτη της κατάστασης και λήψη μέτρων. Και τότε και το χαρτί αυτό θα έχει και πλέον καεί.

Πασχαλινά "έθιμα"

Η τηλεόραση στην Κύπρο εδώ και μέρες ασχολείται με την εκστρατεία της αστυνομίας (και για φέτος) ώστε να περιοριστεί το κακό με τα εκτροχιασμένα εθίματα της Λαμπρής. Τα οποία δυστυχώς κάθε χρόνο έχουν και θύματα...

Κροτίδες, βόμβες, και η αγωνία για ένα μεγάλο "μπαμ". Κάθε χρόνο τις ημέρες του Πάσχα αναβιώνει ένα καινό έθιμο στην Κύπρο. Αρκετοί νεαροί, ενώ μπαίνουν στην Σαρακοστή αρτιμελείς, στο κυνήγι του μεγάλου κρότου καταφέρνουν να περάσουν τις γιορτές του Πάσχα σε νοσοκομεία και την υπόλοιπη τους ζωή με αναπηρία στα χέρια.

Μια βαρία θυσία στο "έθιμο (;)" που θέλει για κάποιο λόγο την νύκτα της Ανάστασης στις εκκλησίες να μην μπορεί να ακουστεί το Χριστός Ανέστη από τις εκρήξεις. Αρκετοί εκ των νεαρών έτσι κι αλλιώς θα είναι ήδη στα νοσοκομεία πριν απο αυτό. Γιατί κατά την ετοιμασία των αυτοσχέδιων βομβών κάτι πήγε λάθος. Μείγματα και τεχνικές που μεταχειρίζονται αντάρτικα κινήματα γίνονται "παιχνίδι". Παιχνίδι με την ζωή. Κάθε χρόνο έχουμε την ίδια αρρωστημένη κατάσταση.

Πρώτο μέλημα είναι η δική τους κροτίδα να κάνει πιο μεγάλο μπαμ, και δεύτερο μέλημα η "λαμπρατζιά" όπου θα "καεί" ο Ιούδας να είναι μεγαλύτερη από αυτή των άλλων ενοριών. Νέο άγχος. Πού θα βρεθούν ξύλα. εύκολοι στόχοι τα σχολικά θρανία. Ακόμα ευκολότερη τα δέντρα. Βέβαια μια πιο ριψοκίνδυνη λύση αυτή της κλοπής από άλλες λαμπρατζιές ή αυτή του σαμποτάζ, δηλαδή του "εμπρησμού" των αντίπαλων λαμπρατζιών. Όλα αυτά μέσα στα πλαίσια των άκρως Χριστιανικών εθίμων.

Livin' Patras

Επισκεπτόμενος κανείς την Πάτρα δεν ξέρω τί ακριβώς θα κρατήσει στην μνήμη του για αυτή την πόλη. Για εμένα μετά τα 5 χρόνια που την ζω αυτό που μένει είναι ότι πρόκειται για μια πόλη που είχε όλες τις προοπτικές να ήταν μια όμορφη πόλη, καθαρή, με πολλή κλασσική αρχιτεκτονική και γραφικές συνοικίες. Τουλάχιστον το κέντρο της Πάτρας. Κάτι σαν ένα μεγάλο Ναύπλιο.

Αντί αυτού, λόγω της συμπεριφοράς των κατοίκων της και της σαφούς αδιαφορίας των αρχόντων της, η Πάτρα είναι μια αρκετά βρώμικη πόλη, με μαυρισμένα, ετοιμόρροπα κλασσικά κτίσματα, ακαλαίσθητες μαυρισμένες παλιές πολυκατοικίες - κουτιά (δεκαετίας 70), σπρέι και αφίσες παντού. Μια πόλη με μια από τις πιο μολυσμένες ατμόσφαιρες της Ελλάδας (και της Ευρώπης) . Χωρίς ιδιαίτερη αστική συγκοινωνία παρ΄ ότι φιλοξενεί πέραν των 30000 φοιτητών.

Η νέα προσθήκη στον καμβά της Πάτρας είναι η εναλία της ζώνη. Μια ζώνη η οποία υποφέρει από αστικά λύματα στο μισό της μέρος (περιοχή λιμανιού) και από τα όσα, σαφώς πιο επικίνδυνα, έριχνε κάποτε η βιομηχανία της Πάτρας (περιοχή νέου λιμανιού). Ένα αστικό κέντρο με περισσότερους από 200,000 κατοίκους της οποίας ο βιολογικός καθαρισμός επεξεργάζεται το 65% των λυμάτων της, ενώ το υπόλοιπο καταλήγει στον πολύπαθο Πατραϊκό κόλπο. Δηλαδή τα λύματα που παράγουν 70,000 περίπου κάτοικοι. Σε αυτά προστίθεται και η μόλυνση λόγω της λειτουργίας ενός μεγάλου λιμανιού.

Όλα αυτά φυσικά μπορούν να αλλάξουν, ακόμα και μέσα σε5 χρόνια, αν μπει σαν προτεραιότητα το να γίνει η Πάτρα πόλη ανθρώπων. Αλλά αυτό είναι μόνο σύνθημα για τις προεκλογικές αφίσες των δημάρχων. Πατρινό καρναβάλι για πάντα.

Εκτός κομματικής γραμμής

Ένας κυβερνητικός βουλευτής τολμά να εκφράσει σε κομματικό όργανο την άποψή του για την κυβερνητική πολιτική. Ένας βουλευτής τόλμησε να κατακρίνει την κυβέρνηση για ορισμένους χειρισμούς. Τόλμησε να μιλήσει για την αδικία που νιώθει ο ανώνυμος πολίτης όταν αυτός διώκεται, όρθώς, για κάτι παράνομο που κάνει την στιγμή που αφήνονται να αυθαιρετούν άλλοι πολιτειακοί και οικονομικοί παράγοντες ακόμη και με ειδικούς νομικούς διακανονισμούς.

Επικριτικές φωνές από το κυβερνητικό κόμμα αμέσως πρόθυμα κατέκλεισαν τα ΜΜΕ. Επικριτικές για τον βουλευτή που μίλησε. Όχι επικριτικές για τα όσα ανέφερε. Σενάρια για διαγραφή του βουλευτή, ή για φλέρτ του με το ΠΑΣΟΚ ή ξέρω και εγώ τί επιστρατεύθηκαν αμέσως καλύπτοντας την ουσία των όσως είπε ο βουλευτής. Τί βίτσιο και αυτό! Ένας άνθρωπος, και μάλιστα βουλευτής, μιλά ειλικρινά για αυτά που όλος ο κόσμος βλέπει και εκνευρίζεται (ή τουλάχιστον πρέπει να εκνευρίζεται) και όλο το σύστημα πέφτει όχι για να μας πείσει ότι αυτά δεν ισχύουν, αλλά για να πουν ότι αυτά δεν έπρεπε να ειπωθούν.

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου το γιατί είπε αυτά που είπε ο βουλευτής. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι αυτά που είπε, για οποιοδήποτε λόγο και αν το έκανε, είναι αληθή και θα έπρεπε για αυτά να παρέμβουν οι επικριτικές φωνές. "Κομματική τάξη και εσκαμμένα", τί θλιβεροί άνθρωποι. Ε, ναι έτσι δεν κάνετε μεταρρυθμίσεις. Έτσι δεν κάνετε τίποτα.

δείτε Το θέμα όπως το κάλυψε χθες ο ΣΚΑΪ

ΑΜΑΝ... επανέρχονται (!)

Έκανε χθές (πλέον!) στον ΑΝΤ1 πρεμιέρα η νέα τηλεοπτική απόπειρα των παλαιών ΑΜΑΝ. Ή τουλάχιστον όσων έμειναν. Κανάκης και Σερβετάς, στο πιο συγκεκριμένο, θα μεταφέρουν καθημερινά το δικό τους ράδιο... αρβύλα. Αν και δεν είδα ολόκληρη την εκπομπή παρά μόνο το τέλος της σήμερα, καλή φάνηκε. Αυτό βέβαια ο χρόνος θα το δείξει.

Ξεχωριστό το κομμάτι που έδειξαν κάτι βίντεο από τις φοιτητικές εκλογές και στην συνέχεια ένα βίντεο με κάτι μπουνίδια σε σχολές. Αυτό το βίντεο κάτι έλεγε σε όλους μας εδώ στο CEID! Αν και λίγο ράδιο αρβύλα η χρονική του τοποθέτηση αφού τα γεγονότα είναι σχεδόν περσινά και μεταδόθηκαν ως πρόσφατα!

Ελεύθερη Έκφρραση

Έχει τα τελευταία 24ωρα προκύψει ένα θέμα με μηνύσεις που κατέθεσε ο αντιπρόεδρος (ή διευθύνων δεν είναι και σίγουρος) της Μαρφίν, Α. Βγενόπουλος εναντίων του Τσίπρα και του τηλεοπτικού σταθμού ΣΤΑΡ για δυσφήμιση. Σύσσωμοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί έπεσαν πάνω του να τον φάνε γιατί λέει φιμώνει την δημοκρατία και είναι κίνδυνος για την δημοκρατία.

Αφήνοντας για την ώρα τους πολιτικούς και ασχολούμενος μόνο με το ΣΤΑΡ. Το δελτίο "ειδήσεων" του σταθμού, όταν μετέδιδε τα της πώλησης του μεριδίου του ΟΤΕ που είχε η Μαρφίν, μας έλεγε με σχετική σιγουριά για απατεωνιές, για σκάνδαλο και μαύρα λεφτά που διαχειρίζεται η Μαρφίν. Εγώ δεν στέκομαι στο αν ήταν ή όχι σκάνδαλο. Προφανώς δεν είναι και θέμα άποψης. Αν ήταν ή όχι υπάρχουν δικαστήρια, ας το κρίνουν αν κάποιος προσφύγει σε αυτά. Ο ισχυρισμός βέβαια για τις απάτες γινόταν χωρίς κάποια αποκάλυψη κάποιου στοιχείου για αυτό. Όπως δηλαδή γίνονται και αρκετές άλλες "δημοσιογραφικές" αποκαλύψεις. Σας το λέμε, πιστέψτε το. Και αυτά στα πλαίσια της ελευθεροτυπίας, η οποία δεν υποσκάπτεται από τέτοιες ανακρίβειες αλλά υποσκάπτεται από την διαμαρτυρία των θιγομένων. Απόψε πάντως και πάλι στα πλαίσια της ελευθεροτυπίας το δελτίο είχε ένα αφιέρωμα στο θέμα όπου, αντικειμενικά και αμερόληπτα, ο ίδιος ο Βγενόπουλος σατιριζόταν από το ρεπορτάζ. Αυτή την ελευθεροτυπία πλήττει η αγωγή της Μαρφίν; Για αυτήν την ελευθεροτυπία κοπτόμεθα;

Υπερβολικές δε, θεωρώ και τις αντιδράσεις των πολιτικών που δημόσια τάχθηκαν ενάντια στην αγωγή στον Τσίπρα χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την φίμωση και την ποινικοποίηση της πολιτικής. Εφόσον όμως αυτή η υπόθεση θα πάει στα δικαστήρια, τα οποία θα πρέπει να αποφασίσουν για το δίκαιο ή όχι της διαμαρτυρίας του επιχειρηματία, δεν έπρεπε τουλάχιστον οι βουλευτές, που εκπροσωπούν την νομοθετική εξουσία, να μην μπαίνουν με δημόσιες τοποθετήσεις τους στα χωράφια της δικαστικής; Ιδιαίτερα πριν αυτή λάβει απόφαση.

Νόμιζα ότι σε μια δημοκρατία και σε μια κοινωνία οι νόμοι είναι αυτοί που θέτουν τα πλαίσια για το που ξεκινούν και που τελειώνουν οι ελευθερίες του καθενός, και στις συντεταγμένες πολιτείες, τα δικαστήρια είναι αυτά που αποφασίζουν σε κάθε περίπτωση το δίκαιο ή όχι. Το ότι κάθε λειτουργός του τύπου και κάθε πρόεδρος ή εκπρόσωπος κόμματος δικαιούται να λέει ότι θέλει και για όποιον θέλει, χωρίς στον "όποιο" να δίνεται το δικαίωμα αν νιώθει ότι θίγεται να προσφύγει στα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας για να βρει (ή όχι) το δίκιο του δεν νομίζω να είναι κάπου διατυπωμένο.

Φλογισμένες διαμαρτυρίες

Βλέπω το τελευταίο διήμερο μέσα από τα δελτία ειδήσεων την πορεία της ταλαίπωρης ολυμπιακής φλόγας στην Ευρώπη. Μια πορεία που έχει βγάλει στον δρόμο πολλές εκατοντάδες ανθρώπων, οι οποίοι φωνάζουν και διαδηλώνουν για την κατάσταση στο Θιβέτ και την καταπίεση που υφίστανται λαός και μοναχοί.

Δεν έχει σχέση ιδιαίτερη με το, έτσι κι αλλιώς μάλλον νεκρό, ολυμπιακό μήνυμα. Αλλά τουλάχιστον η φλόγα γίνεται φορέας του μηνύματος για το τί γίνεται στο Θιβέτ. Η επεισοδιακή τελετή αφής στην καμένη Ολυμπία ήταν απλά μια μικρή, πολύ μικρή γεύση του τί θα ακολουθούσε σε άλλες πόλεις.

Η φλόγα περνά την Τower Bridge στο Λονδίνο.

Ίσως βλέπετε στο κέντρο της εικόνας με λευκά
ρούχα τον λαμπαδηδρόμο. Όλοι οι άλλοι
είναι αστυνομια και συνοδοί.

Στο Λονδίνο η φλόγα ούτως ή άλλως δεν φαινόταν, είτε υπήρχε λαμπαδηδρόμος είτε όχι, υπήρχαν γύρω του τόσοι πολλοί υπεύθυνοι ασφαλείας που ήταν αόρατος. Ένας κλοιός ασφαλείας ανθρώπων από την οργανωτική επιτροπή, ένας εξωτερικός κλοιός ανδρών της μητροπολιτικής αστυνομίας και άλλοι ασφαλίτες πιο έξω, και κατά μήκος της διαδρομής σταθεροί αστυνομικοί επέβλεπαν την πορεία της φλόγας, σίγουρα όμως δεν είδε κανείς την φλόγα. Παρ' όλα αυτά κατάφεραν οι συγκεντρωμένοι ακτιβιστές να "επιτεθούν" με πυροσβεστήρες στον λαμπαδηδρόμο.

Στο Παρίσι, οι μεγάλες προετοιμασίες της
αστυνομίας δεν κατάφεραν να αποτρέψουν
το σβήσιμο της φλόγας 4 φορές

Σήμερα στο Παρίσι η φλόγα έσβησε 4 φορές. Και στην γαλλική πρωτεύουσα οι συλλήψεις διαδηλωτών και τα επεισόδια ήταν αυτά που ξεχώρισαν από την επίσκεψη της ολυμπιακής φλόγας στην πόλη του Φωτός.

Το μήνυμα αυτής της ολυμπιάδας χάνεται μέσα στις φωνές των διαδηλωτών στο Θιβέτ και στις κινεζικές φυλακές, χάνεται μέσα στις διαδηλώσεις, απέναντι σε οτιδήποτε και αν συμβολίζει την διοργάνωση των αγώνων του Πεκίνου.

Μέσα από την διοργάνωση ήρθε στο παγκόσμιο προσκήνιο μια εικόνα που, όπως αρκετές παρόμοιες, κρύβεται κάτω από το χαλί τόσο καιρό. Άλλη μια ιστορία μπροστά στην οποία οι "μεγάλοι" και "πολιτισμένοι" νίπτουν τας χείρας των. Τελικά αυτό είναι το μήνυμα αυτών των αγώνων και η ολυμπιακή λαμπαδηδρομία αυτό είναι που μεταδίδει σε όλους.

Συdream team

[update: 5/4/08]
11 αθλητές της εθνικής ομάδας άρσης βαρών εντοπίστηκαν σήμερα από την WADA θετικοί σε στεροϊδή. Βάση του ρεπορτάζ του T. Τέλλογλου η ουσία που εντοπίστηκε λέγεται trebulon assist, αν και όπως και να την λέγανε το αποτέλεσμα αυτής λέγεται επιτυχίες αν δεν σε πιάσουν και ξεφτίλα στην αντίθετη περίπτωση.

Όλη η ομάδα που έκανε για αρκετά χρόνια περίφανη την Ελλάδα δεν κόβει ούτε εισητήριο για το Πεκίνο αν και τα δεύτερα δείγματα είναι θετικά. Διαβάζω ότι σε διαθεσιμότητα τέθηκε και ο Ιακώβου, ο προπονητής της ομάδας.

Αυτό που αρκετοί υποψιάστηκαν στην Ολυμπιάδα της Αθήνας με το (μεμονομένο τότε) περιστατικό της αποβολής αθλητή της εθνικής ομάδας λόγω χρήσης απαγορευμένων ουσιών φαίνεται πλέον ως εφιάλτης να σκεπάζει όλη την ομάδα.

Ντροπή και κρίμα.

Μακεδονικό, Ελληνικό Βέτο

Το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι. Η όψη του Ελληνικού αναστήματος, που με βια μετράει τη γή, απέναντι στον Μπους. Η μεγάλη ελληνική νίκη στο ΝΑΤΟ. Η δυσαρεστημένοι Σκοπιανοί, Νεομακεδόνες, Ανωμακεδόνες, Βαρδαρσκαγοί ή Φυρομίτες.

Περίπου αυτό ήταν το σκηνικό των δελτίων ειδήσεων των ελλαδικών ΜΜΕ χθες βράδυ. Σε αυτό το κλίμα μάλλον ζούμε εδώ και λίγες μέρες, κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων για την ονομασία της ΠΓΔΜ και των γεγονότων που προηγήθηκαν της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Ο φόβος για το αντίθετο συναίσθημα κυριαρχούσε βέβαια προηγουμένως. Αλλά απόψε η χαρά περίσσευε στα δελτία και στα παράθυρα. Στο ΜΕGA, που κατά κύριο λόγο παρακολούθησα, η Τρέμη, ο Πρετεντέρης και οι λοιποί δεν σταμάτησαν να χαμογελούν. "Ήταν μια μεγάλη επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής", συμπλήρωναν συνεχώς.

Το κλίμα και μόνο, το αίσθημα που ένοιωθες βλέποντάς τους έδειχνε ανθρώπους που περίμεναν για χρόνια να ερθει μια στιγμή που να μπορέσουν να πουν: ναί, κάναμε κάτι καλά, πετύχαμε σε κάτι. Ήταν μια νύκτα με το δελτίο να μην μιζεριάζει, ήταν ένα δελτίο με χαρούμενα πρόσωπα.

Άνοιξεν ο Μακρύδρομος

Με βάση τον τίτλο του ΡΙΚ ψες, στο κεντρικό του δελτίο, υποψιάζεται κανείς ότι όλοι γνωρίζουν ότι "Μακρύδρομος" είναι η οδός Λήδρας στην Λευκωσία. Μια οδός που για καμμιά 40ριά χρόνια ήταν κλειστή από κάποιο σημείο της και πέρα λόγω των ταραχών του '63 και της μετέπειτα κατοχής του μισού τμήματος της πρωτεύουσας από τον Τουρκικό Στρατό.

Από σήμερα το πρωί το ελεύθερο και το κατεχόμενο τμήμα της εμπορικής οδού της Λευκωσίας επανενώθηκαν. Επανενώθηκαν προσωρινά. 'Όπως επανενώθηκαν προσωρινά οι κατεχόμενες περιοχές και μέσω άλλων σημείων διέλευσης, στο Λήδρα Πάλας, στον Αγ. Δομέτιο και αλλού. Περάσματα τα οποία τα υποδεχθήκαμε, τουλάχιστον έτσι λέγαμε, με την ελπίδα ότι θα αποτελέσουν την ευκαιρία ο λαός να επανενωθεί.

Φαίνεται όμως ότι σε μεγάλο βαθμό η διάνοιξη των οδοφραγμάτων δε λειτούργησε ψυχολογικά όπως θα αναμενόταν στον λαό, μάλλον ανάποδα λειτούργησε. Στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που έγιναν κατά τις προεδρικές εκλογές φάνηκε ότι τα ποσοστά αυτών που επιθυμούσαν επανένωση ελαφρώς μειώθηκαν σε σχέση με πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Αννάν το 2004. Πολλοί ελληνοκύπριοι, νομίζω, ικανοποιούνται από την δυνατότητα "τουριστικών" επισκέψεων στα κατεχόμενα, τα οποία έχουν αλωνίσει τουριστικά και όχι μόνο.

Εγώ προσωπικά δεν έχω πάει ακόμα στα κατεχόμενα και δεν προτίθεμαι να πάω αν δεν λυθεί το Κυπριακό. Ασχέτως αν νομικά θεωρείται ή όχι αναγνώριση η επίδειξη διαβατηρίου στις κατοχικές αρχές, ηθικά πιστεύω ότι είναι αναγνώριση. Το γεγονός ότι πλέον πηγαίνω, σε αντίθεση με παλαιότερα, επειδή πια μου "επιτρέπει" ο τουρκικός στρατός να κάνω την βόλτα μου στην βόρεια Κύπρο το θεωρώ αναγνώριση. Δέχομαι ότι πολλοί πρόσφυγες ήθελαν να πάνε στα κατεχόμενα για να δουν τα σπίτια και τους τόπους τους. Και αυτοί καταλαβαίνω απόλυτα γιατί ήθελαν να πάνε. Όμως το να πας στα κατεχόμενα για να φας ψάρι στην Κερύνεια επειδή το βρίσκεις και φθηνότερα είναι τουλάχιστον ανήθικο.

Καλώς να ορίσει το άνοιγμα της Λήδρας, και της κάθε Λήδρας, στα πλαίσια μιας συνολικής λύσης του κυπριακού. Η διάνοιξη όμως των οδοφραγμάτων ως τώρα, τουλάχιστον για την ελληνοκυπριακή πλευρά, δυστυχώς, περισσότερο με μονιμοποίηση και σταδιακή αποδοχή του status quo από τον καθένα μου φαίνεται, παρά σαν βήμα για λύση.

Με πολυχρωμα μπαλόνια να αφήνονται στον αέρα από τους επισήμους των δυο κοινοτήτων, και παρουσία στελεχών του διπλωματικού σώματος και των Η.Ε. το οδόφραγμα της οδού Λήδρας μετατράπηκε πλεον σε δίοδο