Το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι. Η όψη του Ελληνικού αναστήματος, που με βια μετράει τη γή, απέναντι στον Μπους. Η μεγάλη ελληνική νίκη στο ΝΑΤΟ. Η δυσαρεστημένοι Σκοπιανοί, Νεομακεδόνες, Ανωμακεδόνες, Βαρδαρσκαγοί ή Φυρομίτες.
Περίπου αυτό ήταν το σκηνικό των δελτίων ειδήσεων των ελλαδικών ΜΜΕ χθες βράδυ. Σε αυτό το κλίμα μάλλον ζούμε εδώ και λίγες μέρες, κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων για την ονομασία της ΠΓΔΜ και των γεγονότων που προηγήθηκαν της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Ο φόβος για το αντίθετο συναίσθημα κυριαρχούσε βέβαια προηγουμένως. Αλλά απόψε η χαρά περίσσευε στα δελτία και στα παράθυρα. Στο ΜΕGA, που κατά κύριο λόγο παρακολούθησα, η Τρέμη, ο Πρετεντέρης και οι λοιποί δεν σταμάτησαν να χαμογελούν. "Ήταν μια μεγάλη επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής", συμπλήρωναν συνεχώς.
Το κλίμα και μόνο, το αίσθημα που ένοιωθες βλέποντάς τους έδειχνε ανθρώπους που περίμεναν για χρόνια να ερθει μια στιγμή που να μπορέσουν να πουν: ναί, κάναμε κάτι καλά, πετύχαμε σε κάτι. Ήταν μια νύκτα με το δελτίο να μην μιζεριάζει, ήταν ένα δελτίο με χαρούμενα πρόσωπα.
5 σχόλια:
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
η ιστορια το λεει, κανενα βετο
Πάντως αναφορικά με την σύνοδο μάλλον ήταν η χειρότερη εμφάνιση αμερικανού προέδρου στην ιστορία του ΝΑΤΟ. Εκτός του θέματος της Ελλάδας, ο Μπούς έφαγε μεγάλα όχι σε όλα τα θέματα της ατζέντας.
ο Πρετεντέρης και η Τρέμη και όποιοι άλλοι στην TV δεν περίμεναν καιρό για να πουν κάναμε κάτι καλά.
Περίμεναν τι να τους πουν για να μεταδώσουν μαζί με τα χαμόγελα, όπως πάντα περιμένουν οδηγίες για το πως να πουν και τι να πουν.
Απλά είναι οι ενδιάμεσοι μεταξύ εμάς και αυτών που θέλουν να διαμορφώνουν ακόμη και τις διαθέσεις μας εκτός των άλλων.
Αν νομίζεις ότι αυτοί ασκούν ελεύθερη δημοσιογραφία, τότε είσαι λάθος.
Πληρώνονται για να κάνουν μια δουλειά. Έχουν προϊσταμένους που παίρνουν οδηγίες από άνωθεν.
Με λίγα λόγια είναι η σχέση εργοδότη-υπαλλήλου.
Καμία έννοια δημοσιογραφίας στα show των 8:00.
Σε αυτό που λές cookboy δεν νομίζω να έχεις και άδικο, αν και εγώ είμαι μιας πιο "μετριοπαθούς" άποψης στα περί ελεύθερης άσκησης της δημοσιογραφίας. Προφανώς και θέματα που πλήττουν την ιδιοκτησία και τα συμφέροντά της ατονίζουν ή εξαφανίζονται, εκτ΄ςο και εαν το νέο συμφέρον στην ιδιοκτησία (πχ μια μεγάλη τηλεθέαση) είναι μεγαλύτερο. Γενικά η είδηση πριν την ακούσουμε περνά από πολλά φίλτρα. Ιδιοκτησίας, αρχισυνταξίας, απόψεων του δημοσιογράφου. Και βεβαίως υπάρχουν και θέματα στις ειδήσεις στρατευμένα και ραμμένα για εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Την συγκεκριμένη βραδιά πάντως το συναίσθημα που έβγαινε ήταν νομίζω γνήσιο. Και ήταν ένα συναίσθημα που υπήρχε και εκτός τηλεόρασης (σε μπαλκόνια είχα δει ακόμα και ανάρτηση σημαιών!) Είχε περισσότερο ένα χρώμα συνωμοτικό "τα καταφέραμε, σας την φέραμε". Πράγμα βεβαίως "δημοσιογραφικά" και "ειδησειογραφικά" λάθος, αφού είδηση δεν είναι η άποψη. Η είδηση στη ΠΓΔΜ και στην Ελλάδα ήταν η ίδια. Αλλά είμαι σίγουρος ότι άλλα μεταδόθηκαν στην ΠΓΔΜ και άλλα στην Ελλάδα.
ΤΟ ενδιαφέρον με αυτή την προπαγάνδιση είναι ηχρήση της σημαίας σαν είδος εθνικότητας. Στην επιλογή του παίχτη χρησιμοποιείται η ελληνική σημαία, πράγμα που επίσης δεν κολλά αφού το σύμβολο ως τέτοιο δεν υπήρχε προ του 21 και στην "σωστή" κατά τους φίλους αμερικανούς απάντηση έρχεται η "μακεδονική" κατά αυτούς σημαία, που είναι η κρατική σημαία του σλαβικού κρατιδίου μετά το 90 (αν θυμάμαι καλά..)
Αλλά για τον υπόλοιπο πλανήτη η έννοιες της "ιστορίας" και της συνέχειας είναι μακρινά πράγματα και άγνωστα
Δημοσίευση σχολίου