"Τελευταία ευκαιρία..."

Διαβάζοντας το τελευταίο άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή, σε παραλληλία με τα κατρακυλούντα ποσοστά της κυβέρνησης στην Ελλάδα, νομίζω ότι ένοιωθα πλήρως αυτό που έπνιγε τον δοκιμιογράφο...

[...] Οι δημοσκοπήσεις τον διαπομπεύουν, τα ανέκδοτα, για το θαύμα να «αναστήσει εκ νεκρών» τον θλιβερά μειονεκτικό αντίπαλό του, φουντώνουν. Είναι ο χαμένος, θα γυρίσει σπίτι του και θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του με την ντροπή δυσφόρητου προσωνύμιου στην Ιστορία: «ο μικρός», αυτός που μπορούσε και δεν τόλμησε.

Μια τέτοια επίγνωση υπάρχει ακόμα χρόνος για να τον αφυπνίσει. Εχει μπροστά του δύο ολόκληρα χρόνια, ίσως και τρία. Αν τώρα αφυπνιστεί, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Ναι, ρεαλιστικά, όχι ρητορικά, να αναστήσει την ελλαδική κοινωνία, να επανιδρύσει το κράτος. Δεν έχει τίποτα να χάσει. Ακόμα και αν τολμήσει και δεν πετύχει, θα γυρίσει στο σπίτι του αξιοπρεπής, όχι εξευτελισμένος. Η αποτυχία στη διακινδύνευση είναι τίτλος τιμής, δεν προσδίδει ταπεινωτικό προσωνύμιο. [...]

Η Καθημερινή 30/11/08 - "Τελευταία ευκαιρία για τον πρωθυπουργό"

Πιστεύω ότι είναι αυτό το πράγμα που δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. "Ρέ Καραμανλή κάνε κάτι!" Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα φανερά βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η μια επιλογή είναι δοκιμασμένη και από τότε που την "αφήσαμε" δεν έχει καν ρετουσαριστεί, ενώ η δεύτερη αποδεικνύεται αποτυχημένη επίσης.

Μόνη ελπίδα στον εναπομείναντα χρόνο να γίνει ένα θαύμα και ο Καραμανλής να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, στο ότι μπορεί να χειριστεί την κυβέρνησή του, ότι μπορεί να ελέγξει τουλάχιστον τους στενούς συνεργάτες του, πρώτ' απ' όλα, και ακολούθως να επιχειρήσει να κάνει κάποια από τις τομές που υποσχόταν υπό το μότο "επανίδρυση του κράτους" με το οποίο δις εξελέγη στην πρωθυπουργία της χώρας. Κάτι που για την ώρα φαίνεται δύσκολο να γίνει πραγματικότητα...

Εδώ είναι που καταλαβαίνω και την φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου το 2004, Πώς θα κυβερνήσει ο Καραμανλής την Ελλάδα; Ο άνθρωπος δεν έχει, στην ζωή του, διοικήσει ούτε περίπτερο.