Οπερέτα

Αν κάποιος βρεθεί στην Κύπρο, και ακούσει απλά δηλώσεις πολιτικών αρχηγών και κομματικών μελών, βουλευτών κλπ, θα εξάξει ένα εύκολο, αλλά μάλλον παραπλανητικό, συμπέρασμα. Στην Κύπρο πρόεδρος είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας, του Χριστοφή και της Αννούς που το Δίκωμο της Κερύνειας. Εν καθαρόν σαν το σιόνι, που λέει και ο ίδιος. Από εκεί και πέρα μάλλον συγκυβέρνηση πρέπει να είναι ο ΔΗΣΥ και ο κυρ Νίκος Αναστασιάδης. Αυτό είναι λίγο ομιχλώδες και όχι τόσο "καθαρό", αλλά το διακρίνεις. Αντιπολίτευση από κεί και πέρα είναι ο κυριος Κάρογιαν με το ΔΗΚΟ. Ο δε κ. Ομήρου με την ΕΔΕΚ του, εκφράζουν απόψεις και συναισθήματα με βάση τα γεγονότα και τις πολιτικές της κυβέρνησης. Κάτι σαν δοκιμιογράφοι. Πάντως σίγουρα δεν ανήκουν σε κυβέρνηση ούτε αντιπολίτευση.

Κι όμως. Στα πιο πάνω εκτός από το "σιόνι" τα υπόλοιπα είναι ανακριβή. Ο κυριος Κάρογιαν και το ΔΗΚΟ σαν σύνολο, επι μέρους δεν συμφωνούν πουθενά με τον πρόεδρο και τους χειρισμούς του. Στις συζητήσεις για τους προϋπολογισμούς, οι βουλευτές του σήκωσαν μπαϊράκι για το κυπριακό, με τον γιό του πρώην προέδρου μάλιστα σχεδόν να κατηγορεί τον Χριστόφια για προδοσία. Το κόμμα έστελλε μέχρι μηνύματα στα κινητά των βουλευτών του προτρέποντάς τους να προσέξουν τί θα αναφέρουν στις ομιλίες τους ενάντια στην κυβέρνηση. Σήμερα ο πρόεδρος του κόμματος, που σε δηλώσεις του είπε ότι η επίσημη θέση του ΔΗΚΟ είναι υπέρ των χειρισμών του προέδρου στο κυπριακό, ανέφερε αμέσως μετά ότι η μεγάλη διαφωνία του κόμματος είναι στην εκπαιδευτική μεταρύθμιση που προτείνεται και το ΔΗΚΟ την θεωρεί λανθασμένη. Επίσης το κόμμα στάθηκε κριτικά και απέναντι στους προϋπολογισμνούς με πολλούς βουλευτές να υπερψηφίζουν, λόγω της κομματικής γραμμής, αλλά και να πυροβολούν τον υπουργό. Ο ρομαντικός ποιητής κύριος Ομήρου επίσης σούρνει κάθε τόσο του προέδρου διάφορα για το κυπριακό και συχνά καλεί την κυβέρνηση να αναθεωρήσει διάφορα μέτρα της (καλά το τελευταίο είναι στα πλαίσια του άκρατου λαϊκισμού). Από την άλλη ο ΔΗΣΥ, είναι μεν αντιπολίτευση, αλλά μάλλον υπέστη λοβοτομή. Τόσο ο πρόεδρός του όσο και ο αντιπρόεδρος του βλέπουν λίγο πολύ τα πάντα με μια συναινετική διάθεση, ιδίως στο κυπριακό. Τώρα τελευταία είπαν ότι θα αρχίσουννα αντιπολιτεύονται, αλλά οψόμεθα. Με το θέμα της "απόδρασης" του "ισοβίτη", θα μπορούσε για παράδειγμα να είχε ρίξει αρκετές βολές προς προεδρικό μεριά για διαφθορά και ανικανότητα αλλά ακόμα είναι στην φάση "ουδέν σχόλιο". Ίσως εξαίρεση στην γαλήνια σχέση τους αποτέλεσε το ζήτημα με τις κομματικές προσλήψεις και απολύσεις ηθοποιών στον ΘΟΚ.

Με αυτή την κατάσταση φαρσοκωμωδίας πορευόμαστε σχεδόν στα πρώτα γενέθλια της "δίκαιης κοινωνίας, δίκαιης πολιτείας", και έχουν ακόμα να δουν τα μάτια μας.