[..]άξονας συνοχής της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι η κοινωνούμενη εμπειρική αναζήτηση αλήθειας, δηλαδή «νοήματος» της ύπαρξης και της συνύπαρξης. [..]Να δεχθούμε ότι η αφορμή οργής είναι δικαιολογημένη. Οτι υπάρχουν αστυνομικοί που αυθαιρετούν, φτάνουν σε αδικοπραγίες, κάποιοι και σε φόνο. Οτι οι προφανώς ένοχοι δικάζονται μεροληπτικά, τους επιβάλλονται μικρές ή καθόλου ποινές. Ομως γιατρεύεται το κακό με το να προπηλακίζουμε χυδαία όλους ανεξαίρετα όσους βγάζουν το ψωμί τους σαν αστυνομικοί υπάλληλοι; Να προσπαθούμε να τους κάψουμε ζωντανούς, να τους λυώσουμε με λοστούς και τσεκούρια μόνο επειδή φοράνε στολή; Οταν βγαίνει αρχηγός κόμματος ή περιώνυμος σατυρικός σχολιαστής και δικαιώνουν εξυμνητικά τις ωμές απόπειρες δολοφονίας αστυνομικών, ποιος θεσμός μπορεί να συμμαζέψει την παράνοια; [..] Υπάρχει εγκληματικότερος (χιτλερικότερος) ρατσισμός από το μεθοδευμένο συλλογικό μίσος για συγκεκριμένη επαγγελματική τάξη;Παραθέτω ένα απόσπασμα από το σημερινό άρθρο του Γιανναρά στην Καθημερινή των Αθηνών, το οποίο ασχολείται με τα όσα βίωσε η Αθήνα και η Ελλάδα μερικές μέρες πριν, τότε που τα σχολεία ήταν ανοικτά. Γιατί φαίνεται ότι η οργή των μαθητών ξεχειλίζει και ξεσπά μόνο σε περιόδους σχολικής εργασίας. Στις διακοπές καλά παιρνάμε και με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του συστήματος. Για αυτό σας λέω, δυστυχώς ούτε η "λαϊκή κινητοποίηση" όπως της ήθελε ο "περιώνυμος σατυρικός σχολιαστής" κ. Λαζόπουλος αποτελεί λύση στο τέλμα της ελληνικής κοινωνίας του σήμερα.Η παράνοια φίμωσε τη Γιορτή, Χρ. Γιανναράς - Καθημερινή 28/12/08
Κυριακή, Δεκεμβρίου 28, 2008
"Η παράνοια φίμωσε την γιορτή"
Κατηγορια
Κοινωνία,
Παρεμπιπτόντως,
Τύπος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου