Δια πάσαν νόσον...

Οργανωμένο ρουσφέτι και με βούλα. Για πολλοστή φορά πλέον γινόμαστε μάρτυρες του πόσο βρώμικο σύστημα έχουμε να μας διοικεί. Γινόμαστε μάρτυρες αλήθεια; Μήπως πέφτουμε και από τα σύννεφα; Μήπως δεν θέλουμε ακριβώς αυτό το σύστημα διοίκησης; Της βρωμιάς, της απάτης, της αδικίας; Αρκεί αυτά να λειτουργούν υπέρ μας.

Είδε το φως της δημοσιότητας το περασμένο Σάββατο μέσω της εφημερίδας "Φιλελεύθερος" ένα θέμα με εξυπηρετήσεις που γινόντουσαν από το γραφείο του προέδρου της Βουλής Μάριου Κάρογιαν. Η διαρροή αφορά ένα φαξ με εξυπηρετήσεις που είχαν θετική έκβαση και διεκπεραιώθηκαν από το γραφείο του τότε προέδρου της Βουλής. Το φαξ φαίνεται να είχε σταλεί προς υποψήφιους του κόμματος στη Λεμεσό (όπου και οι εν λόγω εξυπηρετήσεις) για να υπενθυμίσουν στους εξυπηρετηθέντες να εξαργυρώσουν το ρουσφέτι ψηφίζοντας το Δημοκρατικό Κόμμα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Α, παρεμπιπτόντως, το φάξ στάληκε από το γραφείο του ίδιου του προέδρου της βουλής, κάτι που βέβαια είναι τουλάχιστον ανήθικο αλλά παράλληλα και πταίσμα μπροστά στο υπόλοιπο θέμα...

«Ζητούν όπως εργοδοτήσουν 4 αλλοδαπούς για θέση εργάτη/καθαριστή. Το χειρίζεται ο Γ. Ν. οκ, έγινε».
«Υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση κυβερνητικού οικοπέδου στον Ύψωνα. Τους απάντησαν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα οικόπεδα στην περιοχή Ύψωνα. Υπέβαλαν ένσταση λόγω προβλημάτων υγείας.  Μίλησα με Π. Θα πάρει σπίτι μέσα στον Σεπτέμβρη».
«Την Πέμπτη πάει στα Δημόσια Έργα Λεμεσού. Θέση εργάτη. Εργάζεται ως έκτακτος εδώ και 4 χρόνια. Οκ, έγινε».
«Πάει σε συνέντευξη στις 16/07/07 για την πλήρωση θέσεων Λειτουργού Καταγραφής. Έδωσα στον Φ. Οκ, έγινε πήρε τη θέση».
«Λοχίας…. Προαγωγή σε υπαστυνόμος ΟΠΕ Λεμεσού. 17/09/07. Μιλήσαμε με γραφείο αρχηγού. Περιμένουμε νέα. Οκ. έγινε».
«Η κοπέλα ζητά μεταγραφή από το λύκειο Αγ. Νικολάου στο Λύκειο Λινόπετρας. Το θέμα μιλήθηκε με Γ. Ο. και διευθετήθηκε»

Απόσπασμα της λίστας από το δημοσίευμα του "Φιλελευθερου", 8/12/2012

Η λίστα αφορά ρουσφέτια πάσης φύσεως, αποδεικνύοντας την πολυδιάστατη ικανότητα προσφοράς της εξουσίας προς το κοινωνικό σύνολο. Διορισμοί, παραχώρηση κυβερνητικών οικοπέδων σε μη δικαιούχους, προαγωγές, μεταγραφές μαθητών σε σχολεία είναι μόνο μερικά θέματα με τα οποία ασχολήθηκε το γραφείο του προέδρου της βουλής. Στη λίστα αναφέρεται αναλυτικά ο αιτών, το τμήμα που αφορά η εξυπηρέτηση, σχόλια αναφορικά με το θέμα, τη διαδικασία εξυπηρέτησης αλλά και τον "σύνδεσμο" που βοηθά σε αυτή.

Η αξιοπρέπεια στο απόγειό της για μια ακόμα φορά, γιατί δεν πέρασε και πολύς καιρός από τότε που παρόμοιας φύσης email είχε διαρρεύσει από το γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και από κομματικά γραφεία. Δυστυχώς είναι τραγικό αλλά αυτή η σαπίλα είναι που μας αξίζει σαν λαός τελικά. Αυτήν επιζητούμε από τους άρχοντές μας και για αυτό τέτοιους επιδιώκουμε να εκλέγουμε στα διάφορα αξιώματα. Δεν ξέρω πραγματικά γιατί παρεξηγούμαστε όταν το διαπιστώνουν εξωτερικοί παράγοντες αλλά είναι τραγική η ευκολία με την οποία λείχοντας και έρποντας θέλουμε να ξεχωρίσουμε από τους άλλους, καταπατώντας βάναυσα και προσπερνώντας άλλους που είτε άξιζαν περισσότερο από εμάς κάποια θέση, είτε χρειάζονταν περισσότερο από εμάς κάποια παροχή.

Και στη συνέχεια συμμετέχουμε όλοι μαζί σε ένα θίασο όπου αφ'ενός μιλά ο κάθε κύριος Κάρογιαν για ανάγκη διαφάνειας και αλλαγής της νοοτροπίας και δικαιοσύνη, έτσι κι αλλιώς τα λόγια είναι δωρεάν, και αφ΄ετέρου όλοι εμείς προσποιούμαστε ότι τα λέει ωραία και συμφωνούμε με τα λεγόμενα του... Μέχρι την επόμενη φορά που θα πέσουμε (και πάλι) από τα σύννεφα διερωτώμενοι (στα πλαίσια του θιάσου) "αν είναι ποτέ δυνατόν!".

Καναλιάζοντας τη σκέψη

Το τελευταίο διάστημα είμαστε όλοι μάρτυρες μιας καλά ενορχηστρωμένης προσπάθειας να πληγεί η Αριστερά και τα στελέχη της με προεξάρχοντος τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε αυτή προέρχεται από τις δομές της αντιπολίτευσης, είτε από συγκεκριμένα ΜΜΕ που στόχο έχουν να πλήξουν τη δημοκρατία, παρά να εξυπηρετήσουν τον σκοπό ύπαρξης τους, που είναι ακριβώς η πληροφόρηση του κοινού μέσα από την ελευθερία της γνώμης.
Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες δεν μπορεί, βεβαίως, να παραγνωριστεί η δύναμη της επικοινωνίας στην σημερινή εποχή ως ισχυρή κινητήρια δύναμη της εκπροσώπησης, όπως επίσης και του ρόλου που ΜΜΕ μπορούν να διαδραματίσουν στην διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Δεν μπορεί μια ελίτ, είτε πολιτικών, είτε ακαδημαϊκών, είτε οικονομικών κύκλων να ελέγχει και να επηρεάζει την πολιτική βούληση των πολιτών. Αυτό είναι απαράδεκτο.
Τα ΜΜΕ και οι Ιδιοκτήτες τους πρέπει να αναγνωρίσουν ότι δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα η ελευθερία της γνώμης ή της πληροφορίας (όπως αγωνίζονταν στις αρχές του αιώνα να την κατακτήσουν), αλλά ότι το πρόβλημα έγκειται στη σημασία των οικονομικών συμφερόντων και πόσο αυτά μπορεί να χαλιναγωγήσουν ή να περιορίσουν την ελευθερία της γνώμης.

Ανακοίνωση ΕΔΟΝ, 28/11/2012

Το κείμενο αυτό συνοδεύει την ανακοίνωση της ΕΔΟΝ για το συνέδριο της με θέμα τα ΜΜΕ και διακριτικό τίτλο "Κανάλια για τη σκέψη ή κανάλιασμα της σκέψης". Αφού φροντίσει εξαρχής ο συγγραφέας του κειμένου να "καναλιάσει" τη σκέψη του αναγνώστη προτάσσοντας ως αδιαμφισβήτητο γεγονός τη δική του άποψη, ότι γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια να πληγεί η Αριστερά και ο Πρόεδρος (ο προεξάρχων)  από κάποιους κακούς που θέλουν να πληγεί η Δημοκρατία, έρχεται πιο κάτω να μας καλέσει να συζητήσουμε για τη λειτουργία των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της σκέψης. Αλήθεια, δεν διερωτήθηκε αυτός που έγραψε το κείμενο, κατά πόσο χρειάζεται κάποια, οποιαδήποτε προσπάθεια για να πληγεί ο Πρόεδρος; Βλέποντας απλά τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης, χωρίς να καναλιάσεις τις σκέψεις κανενός, απλά διαβάζοντας τί πήρε, τί έκανε και τί παραδίδει. Άποψη του ιστολογίου είναι ότι όλη την προσπάθεια την καταβάλει ο ίδιος συνεπικουρούμενος από την Αριστερά διοίκηση του τόπου. Ουδείς άλλος μπορούσε να αποδομήσει καλύτερα όλο τον μύθο που έπλασε τόσα η Αριστερά για το τί μπορεί να κάνει όταν βρεθεί στην εξουσία παρά η ίδια η Αριστερά μέσα σε δυο -τρία χρόνια διαχείρισης της εξουσίας. Συνθέμελη αποδόμηση σε όλα τα επίπεδα.

Στη συνέχεια ο συγγραφέας αναγνωρίζει τη σημασία και τη δύναμη της επικοινωνίας και των ΜΜΕ στη διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Κάτι άλλωστε που η Αριστερά έχει εδώ και δεκαετίες και αναγνωρίσει και χρησιμοποιήσει (βλέπε λήμμα προπαγάνδα) προς διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Είναι άλλωστε το ΑΚΕΛ και το μοναδικό κόμμα με επίσημη δική του εφημερίδα, μέσω της οποίας δίνει η Κεντρική του επιτροπή τη γραμμή της στα στελέχη του. Άρα πώς χαρακτηρίζεις απαράδεκτο κάποια "πολιτική ελίτ" μέσω των ΜΜΕ να ελέγχει και να επηρεάζει τη βούληση των πολιτών. Θεωρεί απαράδεκτο δηλαδή η ΕΔΟΝ το ότι η κεντρική επιτροπή μέσω της Χαραυγής επηρεάζει τη βούληση των πολιτών;

Είπαμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας και οι υπόλοιποι ας προσποιηθούν ότι δεν μας βλέπουν αλλά πόσο μπορεί κανείς να αντέξει αδιαμαρτύρητα την υποκρισία που διαβάζει δεξιά και αριστερά; Να έρθει η ΕΔΟΝ και να καταδικάσει ως απαράδεκτες τις πολιτικές ελίτ που δια των ΜΜΕ επηρεάζουν τη βούληση των πολιτών πάει πολύ. Είναι μεγάλο το πεπόνι και σου κάθεται βαρύ...

Η πρώτη του μηνμονίου

Άγιος Γεώργιος Πέγειας, Ακρωτήριο Δρέπανο. Τοπίο ειδυλλιακό, άγρια ομορφιά, ένα παραθαλάσσιο ξωκλήσι, τοποθετημένο μοναδικά στην κορφή ενός λαξευτού γκρεμού που σε αφήνει να απολαύσεις κάτω να απλώνεται το γραφικό λιμανάκι με τη μικρή παραλία και λίγο παραπέρα το μικρό νησάκι του Γερονησου με την ζηλευτή γεωμετρική τελειότητα. Να δεις της θάλασσας τα μπλε να σμίγουν πέρα στον ορίζοντα με τα γαλάζια τ' ουρανού.

Τόπος ερωτικός, ποιητικός και χώρος μοναδικός για ξεχωριστές στιγμές, γάμους, βαπτίσεις, προεδρικά διαγγέλματα για ένταξη σε μνημόνιο... Ο άλλος έτρεχε στα Καστελόριζα για να δώσει τον παλμό.

Τα σύνορά μας είναι...

29 χρόνων κλείνει σήμερα το "κρατικό" μόρφωμα στον βορρά. Στις ειδήσεις θα ακούσουμε με αυτό το σκωπτικό ύφος για τα "πανηγύρια" που θα γίνουν στα κατεχόμενα για τον εορτασμό της ανακήρυξης  Ενδεχομένως θα δούμε και κάποιες δηλώσεις πολιτικών που θα καταδικάζουν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους "ενάντια στο διεθνές δίκαιο και στα ψηφίσματα του ΟΗΕ". Οι μαθητές, φαντάζομαι, στα πλαίσια των κεκτημένων τους, θα διοργανώσουν "εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους" και θα γεμίσουν ασφυκτικά τις κεντρικές καφετέριες και τα καταστήματα των πόλεων.

Κι όμως, το ψευδοκράτος, στα 29 του χρόνια κατάφερε πολλά. Κατάφερε κατ' αρχήν να υπάρχει! Γιατί υπάρχει, όσο και αν φωνάζει (αν φωνάζει και κανείς), όσο και αν διαδηλώνει (αν διαδηλώνει κανείς) και όσα διαβήματα και αν κάνουμε (αν κάνουμε πλέον) σαν Κυπριακή Δημοκρατία. Το κακό είναι ότι υπάρχει πλέον και στη συνήθεια μας. Είχαμε, για πολλά χρόνια, συνηθίσει να ζούμε δίπλα του χωρίς κάποια επαφή πλην της οπτικής, και από το 2003, μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, αρχίσαμε να ζούμε μαζί με το ψευδοκράτος και αυτό άρχισε να ζει από εμάς.

Οδόφραγμα Αγ. Δομετίου. Συνωστισμός οχημάτων που μεταβαίνουν στις κατεχόμενες και τις ελεύθερες περιοχές

Εσχάτως το ψευδοκράτος κατάφερε να γίνει και οικονομικός μας εταίρος, προσφέροντας και υπηρεσίες στους κάποτε διαδηλώνοντες για το παράνομο της ύπαρξής του Ελληνοκυπρίους. Από υπηρεσίες χαλαρώματος και μασάζ, σε υπηρεσίες τζόγου, πληρωμένου έρωτα, διακοπών, σίτισης και ταξιδίων. Μέσω του "ψευδοκράτους" οι Ελληνοκύπριοι κατάφεραν να απολαμβάνουν δίχως τύψη και ντροπή φθηνές αγορές και υπηρεσίες τόσο στα κατεχόμενα όσο και την Τουρκία. Πλέον οι Ελληνοκύπριοι μπορούν να πολεμήσουν την οικονομική κρίση ψωνίζοντας αχόρταγα μαϊμούδες made in Turkey, απολαμβάνοντας φθηνό ψάρι στο γραφικό λιμανάκι της Κερύνειας και αγοραίο έρωτα στα καλντερίμια της κατεχόμενης Λευκωσίας. Μπορούν επίσης να καταφέρουν με μικρή ταλαιπωρία να επισκεφθούν την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και γιατί όχι και το Λονδίνο.

Πλέον τα συνθήματα στον κόμβο του Κολοκασίδη ξεθώριασαν, οι αφίσες στο Λήδρα Πάλας φθάρηκαν από το πέρασμα του χρόνου και ο τοίχος στο οδόφραγμα της Λήδρας έπεσε. 

Τα σύνορά μας πια είναι όπου μπορεί να μας οδηγήσει η τσέπη μας. 

Άξιον απορίας

Υπάρχει μια φράση που τη θυμούνται οι πολιτικοί ταγοί του τόπου σε κάθε προεκλογική περίοδο, μια που λέει "η γυναίκα του Καίσαρα θα πρέπει και να φαίνεται τίμια". Αυτή η φράση ταιριάζει γάντι (και) αυτή την περίοδο στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου. Εν προκειμένω στον υπουργό των οικονομικών και δι' αντανακλάσεως σε αυτόν που τον διόρισε οραματιζόμενος μια "δίκαιη κοινωνία".

Κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες το πόρισμα της έρευνας της Κεντρικής τράπεζας της Κύπρου σε σχέση με το "σκάνδαλο των αξιογράφων". Με λίγα λόγια οι δυο μεγάλες τράπεζες του νησιού, Κύπρου και Λαϊκή, καταχρώμενες την εμπιστοσύνη και την άγνοια των πελατών τους (!) υφάρπαξαν ένα ποσό 1,4 δισεκατομμυρίων Ευρώ μετατρέποντας καταθέσεις σε αξιόγραφα/χρεόγραφα, αποκρύπτοντας από τους ενδιαφερόμενους ότι πλέον τα χρήματά τους τα τοποθετούσαν σε επενδυτικά προϊόντα μεγάλου ρίσκου και όχι καταθετικά. Η κεντρική τράπεζα έκανε έρευνα για το θέμα και στο πόρισμά της φαίνεται ότι δικαιώνει τους καταθέτες και εντοπίζει ότι όντως οι τράπεζες κινήθηκαν δόλια και αποκρύβοντας τους κινδύνους της επένδυσης, παρουσιάζοντας τα αξιόγραφα σαν καταθετικά προϊόντα, αλλά και με άλλους τρόπους στην ουσία πήραν τα χρήματα των καταθετών.

Εδώ βεβαίως αναφέρω παρενθετικά ότι η Κεντρική Τράπεζα ως εποπτική αρχή των τραπεζών όφειλε να είχε ενεργήσει προληπτικά εμποδίζοντας τις τράπεζες να λειτουργήσουν όπως η ίδια εκ των υστέρων διαπιστώνει στο πόρισμά της.

Επανέρχομαι στο πόρισμα. Εκεί, με βάση τα δημοσιεύματα του τύπου -που δεν έχουν διαψευστεί από τους ενδιαφερόμενους,  αναφέρονται ως "ηθικοί αυτουργοί" συγκεκριμένα μεγαλόσχημα στελέχη των τραπεζών. Για την τράπεζα Κύπρου μεταξύ των ονομάτων και το τότε στέλεχος της τράπεζας και νυν υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Βάσος Σιαρλή. Κατά πόσο μπορεί αυτό να θεωρηθεί αποδεκτό είναι άξιον απορίας. Πώς γίνεται ένας εξ αυτών που είχαν τη γενική εποπτεία για την έκδοση των αξιογράφων και την προώθησή τους στο κοινό με τον τρόπο που αυτά προωθήθηκαν, εγκλωβίζοντας αρκετές χιλιάδες κυπρίων εν αγνοία τους στη δίνη μιας πολύ υψηλού ρίσκου επένδυσης -ώστε οι τράπεζες να βρουν χρήμα για να χρηματοδοτήσουν τις επερχόμενες ζημιές τους- να αλλάζει πλευρά και να κάθεται εκ μέρους της κυβέρνησης πλέον και να διαπραγματεύεται με την τρόικα το μέλλον των αξιογράφων και τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος. Υπάρχει ποτέ περίπτωση ο ίδιος να ζητήσει, σε περίπτωση που χρειάζεται, να διωχθούν οι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο; Ή μετά που έκαψε (μαζί με άλλους) μερικές χιλιάδες καταθετών με τον πρότερο βίο του, και αφού απολαυσε ένα πλούσιο εφ' άπαξ, από τη θέση του υπουργού θα δει με άλλο μάτι τα θύματά του;

Το μαύρο χιούμορ του εκπροσώπου

Ελπίζω να μην βρεθεί κανείς να πει ότι για την πτώση του γερανού φταίει ο πρόεδρος Χριστόφιας διότι έπρεπε να ξέρει.

Στ. Στεφάνου, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, 11/10/2012

Η δήλωση που ξεχώρισε στη χθεσινή ειδησειογραφία. Προήλθε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ο οποίος απρόκλητα -χωρίς να ερωτηθεί από τον δημοσιογράφο- τοποθετήθηκε στο θέμα που προηγήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή και αφορούσε το δυστύχημα στη Λάρνακα, όπου γερανός κατέπεσε και συνετρίβη σε οχήματα με αποτέλεσμα μια αγγλίδα να χάσει τη ζωή της.

Το σχόλιο είναι αισχρό, και για έναν αξιωματούχο του κράτους απαράδεκτο. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να περιφέρει κατ' αυτό τον τρόπο το "χιόυμορ" του για ένα γεγονός που στοίχισε τη ζωή ενός ανθρώπου. Αν δε αποδειχθεί ότι ολιγώρησαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους και δεν είχαν ελεγχθεί ως έπρεπε οι εργολάβοι τότε αντανακλάται ευθύνη προς τα πάνω για τη μη λειτουργία του κράτους (και όχι για το γεγονός). Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την απερχόμενη διοίκηση του κράτους που κώφευσε προκλητικά σε εξαιρετικά σοβαρότερα θέματα τα οποία την αφορούσαν και αμεσότερα.

Επανέρχομαι όμως στην απαράδεκτη δήλωση του εκπροσώπου. Αν δεχθούμε ότι επρόκειτο για μια ατυχή στιγμή και μια δήλωση που εκφράστηκε λανθασμένα, θα ήταν πρέπουσα μια απολογία, ακόμα και στη μορφή γραπτής ανακοίνωσης. Τραγικά όμως, και εκ του αποτελέσματος, μάλλον δεν θεωρεί ότι έκανε κάποιο λάθος. Στην δική τους λογική άλλωστε όσο πιο πάνω βρίσκεσαι τόσο πιο αλάνθαστος είσαι. Όπως συμβαίνει φυσικά και με τον ανώτερό του ιεραρχικά, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ελευθερία

Λίγες μέρες μετά την "ισλαμική" επανάσταση και το αιματηρό ξέσπασμα σε διάφορες πρεβείες "δυτικών χωρών" από πιστούς που προσβλήθηκαν από την κυκλοφορία μιας (κακής κατά τους κρητικούς) ταινίας που περιείχε προσβολές (κατά τους διαμαρτυρόμενους) στο πρόσωπο του προφήτη Μωάμεθ και γυρίζοντας στην καθημερινότητα, μαθαίνω ότι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε προσαγωγή στο δικαστήριο 27χρονου από την Εύβοια, με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων, μέσω του Facebook. Ο λόγος για αυτό; Ο νεαρός διατηρούσε προφίλ με το όνομα "Γέροντας Παστίτσιος" γράφοντας διάφορες εξυπνάδες. Μάλιστα η σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από επερώτηση βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Διαβάζοντας λίγες γραμμές από διάφορα που γράφτηκαν βλέπω πάλι τις γνωστές δυο ομάδες (που κατά κανόνα παίρνουν θέσεις στα άκρα). Από τη μια την άποψη αφήστε τον καθένα να κάνει ότι νομίζει, και από την άλλη πλευρά την άποψη "δεν αγγίζουμε τέτοια πράγματα".

Τελικά, το θέμα είναι, ως κοινωνία, το πού βάζουμε τα όρια για το κάθε τί. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ποτέ μια κατάσταση να ικανοποιήσει όλους. Ναι, από τη μια πολλούς μπορεί να προσβάλλει και να εξεγείρει η σάτιρα στο πρόσωπο ενός γέροντα μοναχού, άλλους εξεγείρει η προβολή των σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, ενδεχομένως το απαγορεύει και η πίστη τους. Άλλους μπορεί να εξεγείρει ο περιορισμός στο να λένε ότι τους κατεβαίνει. Το ζήτημα είναι ποιό σημείο ελευθερίας η κοινωνία αποφασίζει να θεσμοθετήσει σαν βέλτιστο. Πώς μπορεί κανείς να πεί "ελευθερία λόγου" αλλά το άλφα και το βήτα εξαιρούνται γιατί προσβάλλουν το γάμμα εξαιρείται διότι είναι θεσμός και υποσκάπτεται και το δέλτα γιατί είναι θρησκεία. Γνωρίζω και κόσμο που προσβάλλεται με την περιφορά του μπικίνι στις παραλίες. Υπάρχουν δε και πολιτείες στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται (χωρίς να εφαρμόζεται) η χρήση του. Από τη στιγμή που αποφασίζεις σαν κοινωνία πως θέλεις να γίνεις Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιβάλλεις και την μπούργκα. Αν πάλι θεωρείς ότι θέλεις να γυρίσεις σε πλήρη ελευθερία ετοιμάζεσαι να δεχθείς και τις συνέπειες της ελευθερίας των άλλων, ή τις συνέπειες από την υπερεκμετάλλευση της ελευθερίας που σου δίνεται.

το Κόμμα και τα μάτια σας

Εάν η Τρόικα επιμένει σε οδυνηρότατα μέτρα για να παραμείνου στη ζώνη του Ευρώ, εμείς θα πεισμώσουμε και θα πούμε ότι δε φεύγουμε από τη ζώνη του Ευρώ γιατί είναι σημαντικό αυτό το ζήτημα. Παραμένουμε, όσο οδυνηρά και αν είναι τα μέτρα;

Τάδε έφη ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ σε συνέντευξή του προ ημερών. Αυτά είναι τα ακριβή λόγια, χωρίς καμια περιστροφή ή παρερμηνεία, του ανθρώπου που διαχειρίζεται την πρόσφατη εντολή του πρωην γενικού γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια "το κόμμα και τα μάτια σας". Το ΑΚΕΛ αφού μέσα σε μια πενταετία κατόρθωσε να δημιουργήσει κρατήρες κυριολεκτικά και μεταφορικά στα θέματα με τα οποία διακυβερνητικά ασχολήθηκε αποφάσισε, για να προστατεύσει το κόμμα πρωτίστως και τα μάτια του ακολούθως, να ολοκληρώσει την παράσταση του στην εξουσία με ένα θεαματικό "Σάλτο μορτάλε".

Στη δίνη των προεδρικών εκλογών και στην προσπάθεια μέσα στην πιο αντίξοη περίοδο της ιστορίας του το κόμμα να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του η γραμμή πλεύσης του επιλέγει να γίνει το γαία πυρι μειχθείτω. Ο στόχος φαίνεται σαφής. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένας "ιδεολογικός εχθρός" για να βάλλεται από το κόμμα.

Μέχρι τώρα αυτός ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, τον οποίο μια πενταετής διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ και του Δημήτρη Χριστόφια έχει μετατρέψει από κόκκινο πανί για τους ψηφοφόρους το 2008 σε υποψήφιο "ελπίδας" το 2012. Φαίνεται και από τις τοποθετήσεις στελεχών του κόμματος που εδώ και ένα χρόνο στόχευαν στο να περάσουν το μήνυμα ότι οι μεταλλάξεις του προέδρου του ΔΗΣΥ είναι απλά μελάνι για να θολώσουν τα νερά και να ανελιχθεί στην εξουσία. Μάλλον οι μετρήσεις δείχνουν πως η ιδοελογικοποίηση των προεδρικών χτυπώντας μόνο τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ, και εσχάτως τον άλλο ανθυποψήφιο Γιώργο Λιλλήκα δε συσπειρώνει τους (πολλούς) απογοητευμένους και τρομαγμένους από τα επιτεύγματα της πενταετούς διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ ψηφοφόρους. Εδώ είναι που βρέθηκε ο καινούριος εχθρός. Η τρόικα, ο νεοφιλελεύθερος μπαμπούλας που μαζί με τον Νικόλα και τον Αβέρωφ θέλουν να κονιορτοποιήσουν τον απλό άνθρωπο και το κράτος πρόνοιας γιατί έτσι την βρίσκουν καλύτερα, αλλά το Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού θα σταθεί εμπόδιο στα σχεδιάσματα αυτά.

Ψιλά γράμματα βέβαια το ότι ο παραλογισμός του κυπριακού συστήματος τα πρώτα χρόνια της κρίσης έδινε αυξήσεις στο προσωπικό του τη στιγμή που μειώνονταν τα εισοδήματα της κεντρικής διοίκησης. Ψιλά γράμματα το ότι εν μέσω κρίσης εξασφαλιζόταν τιμαριθμική αναπροσαρμογή του μισθού με βάση τις τιμές των τσιγάρων και του ψωμιού για τον μεγαλόσχημο κρατικό υπάλληλο της κλίμακας Α16. Ψιλά γράμματα το ότι η απάθεια στην αντιμετώπιση όλης αυτής της κατάστασης από την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ οδήγησε στο να μην βρίσκει  το κράτος από αλλού πόρους χρηματοδότησης για το έλλειμμα του προϋπολογισμού που θα φθάσει στο 5%, παρά μόνο από τον δανεισμό μέσω της τρόικας. Αυτή τη στιγμή το μότο είναι το "Κόμμα και τα μάτια σας".

"Μαζί τα τρώμε"

Και αίφνης, στην Ύδρα εγένετο ταραχή! Ξέσπασε "πόλεμος", σύμφωνα με τα ελλαδικά ΜΜΕ. Ο λόγος της έντασης, το γεγονός ότι κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας πραγματοποιούσε εφόδους στις επιχειρήσεις του νησιού, που κατακλύζεται αυτή την περίοδο από τουρίστες, και σε μια από τις εφόδους συνέλαβε ιδιοκτήτρια εστιατορίου η οποία δεν έκοβε αποδείξεις. Η αστυνομία, δηλαδή, συνέλαβε μια κυρία η οποία δούλευε μαύρα, αναγκάζοντας τη ίδια στιγμή πολλούς άλλους εν Ελλάδι να πληρώνουν και να ξαναπληρώνουν "χαράτσια" και ΦΠΑ για κάθε Ευρώ που έκρυβε η εν λόγω εστιάτορας, ώστε βγάλει το κράτος τα σπασμένα.

Τώρα, για κάποιον ελληνικά μυστήριο λόγο, η είδηση αυτή προκάλεσε αντίδραση των κατοίκων του νησιού οι οποίοι προπυλάκισαν το κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας και πολιόρκησαν το κτίριο της αστυνομίας στο νησί, κόβοντας ακόμα και την παροχή ρεύματος(!). Παράλληλα οι ίδιοι προπυλάκισαν και το προσωπικό του πλοίου Flying Cat που συνδέει την Ύδρα με τον Πειραιά και το οποίο θα μετέφερε τη συλληφθείσα στην Αθήνα για τα περεταίρω. Σαν αποτέλεσμα η αστυνομία απέστειλε εσπευσμένα στην Ύδρα μια μονάδα αντιδιαδλωτική για να κατστείλει την "εξέγερση των Υδραίων"!

Όλο το σκηνικό θα μπορούσε να ήταν απλά σουρεαλιστικό και μια αστεία παρένθεση, αν τα τελευταία τρία χρόνια η χώρα δε βρισκόταν στα πρόθυρα της καταστροφής, κάνοντας σχοινοβασία σε κάθε περιοδική εξέταση των δανειστών της ώστε να καλύψει τις μύριες τρύπες στους ισολογισμούς του κράτους. Θα ήταν απλά τραγικό σαν γεγονός αν την ίδια στιγμή στις υπόλοιπες ειδήσεις της ημέρας από την Ελλάδα δεν υπήρχε θέμα με τίτλο "Νέο πακέτο μέτρων, ύψους 11,6 δισεκατομμυρίων ευρω, με νέες περικοπές μισθών, ακόμα και στον στενό δημόσιο τομέα με μείωση κατά 30%".

Η συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας του εστιατορίου είναι σημαντική τροχοπέδη στις προσπάθειες ανάκαμψης της χώρας αφού αποστερεί τα έσοδα από το κράτος, αλλά η νοοτροπία των υπολοίπων που προπυλακίζουν και επιχειρούν να εμποδίσουν τις αρχές όταν προσπαθούν να επιβάλουν τη λογική, κατ' αρχήν, και κατόπιν το νόμο είναι ακόμα πιο ανησυχητική για το μέλλον της χώρας, αφού καταδεικνείει ότι η ανομία και το ανεξέλεγκτο γίνεται βίωμα και εδραιώνει μια γενίκευση τέτοιων συμπεριφορών. Είναι όλα αυτά που περιλαμβάνονται στην περιβόητη φράση του Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", η οποία είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις. Η εστιάτορας που έκλεψε, ο πελάτης που δέχθηκε να μοιραστεί τα κλεμένα ο υδραίος που τα έβαλε με την αστυνομία και ο υδραίος που δεν αντέδρασε μπροστά στο θέατρο του παραλόγου.

Μια θέση στην κυβέρνηση

Ακούστηκε ως "φήμη", από αυτές που ακούγονται αφειδώς σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι στις διάφορες συζητήσεις για ανίχνευση του εδάφους η Τρόικα που επισκέφθηκε την Κύπρο είχε παραμάσχαλα μια έρευνα με τους τομείς εργοδότησης που επιθυμούν οι νέοι στην Κύπρο, μια από αυτές που δείχνουν ότι πέραν των μισών νέων βλέπουν σαν επιθυμητή εργοδότηση μια δουλειά "στην κυβέρνηση". Η δε δημοσκόπηση μάλλον δεν ανέλυε σε πίνακες το μέχρι πού είναι διατεθημένοι να φθάσουν ώστε να καταφέρουν να "βολευτούν" σε μια θέση στο δημόσιο.

Η Τρόικα βέβαια θα είχε παραμάσχαλα την έρευνα προφανώς ως ένδειξη του πόσο καλύτερο είναι το επίπεδο της ανταμοιβής των κρατικών υπαλλήλων σε σχέση με την εργασία που προσφέρουν, αφού κατέχουν τις πιο περιζήτητες θέσεις εργασίας στην κυπριακή οικονομία, και ως πειστήριο πως περικοπές σε ωφελήματα του δημοσίου δε θα έφερναν σε δυσμένεια τους κατόχους των "ονειρικών" αυτών θέσεων εργασίας, ασχέτως του πόσο θα ωρύετο ο Γλάυκος Χατζηπέτρου. 

Ακόμα και αν αυτή η "φήμη" ότι η Τρόικα κουβαλόυσε μαζί της την έρευνα δεν είναι αλήθεια, ακόμα και χωρίς προβλήματα στην οικονομία, ακόμα και χωρίς τρόικα, η πραγματικότητα εδώ και κάμποσα χρόνια στον τόπο μας είναι απογοητευτική για την κοινωνία μας και τρομακτική για το μέλλον μας. Αν είναι ποτέ δυνατόν στην πιο ζωντανή ομάδα του πληθυσμού, στην οποία κάθε κράτος και κάθε έθνος επενδύει τις ελπίδες της για το όποιο μέλλον, να έχει ως όνειρο στα 18 και στα 20 χρόνια να διοριστεί στο δημόσιο. Κλειδώνοντας, μέσω των πλούσιων προνομίων που προσφέρονται, τα πιο λαμπρά σου μυαλά σε μια δημόσια υπηρεσία βαρυγκομούσα, καθόλου παραγωγική και στερώντας τους οποιοδήποτε κίνητρο δημιουργίας (περισσότερο αντι-κίνητρα δίνονται στο δημόσιο) και αξιολογικής προόδου στη σταδιοδρομία τους ένα είναι το σίγουρο: ότι έχεις υποθηκεύσει το μέλλον των αρκετών επόμενων γενεών (κάτι το οποίο γινόταν τις τελευταίες δεκαετίες και εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα στην Κύπρο). Στερώντας τα δημιουργικά μυαλά από τους τομείς της οικονομίας που μπορούν να παράξουν και να οδηγήσουν την κοινωνία σε καλύτερους ορίζοντες το μόνο που καταφέρνεις είναι να πετύχεις τη στράτευση εφήμερων πελατειακών υποστηρικτών στις κομματικές φιλοδοξίες σου σε βάρος όμως, θλιβερά, της προόδου και της γενικότερης προκοπής της κοινωνίας. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο κατανοητό και φανερό σε μία περίοδο κρίσης και ύφεσης, όταν μόνη επιλογή σωτηρίας σου είναι να έχει κάποιους έτοιμους για να σε τραβήξουν από τον βάλτο. 

Τα μηνύματα στις τελετές έναρξης

Βλέποντας τις τελετές έναρξης των τριών τελευταίων θερινών Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί κανείς με σχετική βεβαιότητα και ευκολία να εντοπίσει το κύριο μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι διοργανώτριες χώρες. 

Αρχίζοντας από την Αθήνα, στους Ολυμπιακούς του 2004 το βασικό μήνυμα ήταν "Μα κοίτα πόση ιστορία και πολιτισμό έχουμε! Έχετε κι εσείς;" Μπορεί να μην έχουμε λεφτά αλλά βρήκαμε και ιδού.

Στη συνέχεια οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου το 2008 κατά τους οποίους η Κίνα έστειλε το μήνυμα "Είμαστε εδώ!" Μήνυμα από μια χώρα που επέδειξε δύναμη-ισχύ, πλούτο και πολιτισμό. Κάτι που φάνηκε και στην τελετή αλλά και στις υποδομές που ετοιμάστηκαν για τους αγώνες.

Τέλος στο Λονδίνο το 2012 η τελετή χαρακτηρίζεται από ένα βασικό μήνυμα. "Λεφτά έχουμε, είμαστε κίτς και το γουστάρουμε". Τελετή έναρξης με ύμνο στο εθνικό σύστημα υγείας (που έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια παραπαίει) και τον Mr. Bean αυτοπροσώπως δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς.

Αναφορικά με την ενότητα αφής του βωμού της ολυμπιακής φλόγας νομίζω ότι οι άγγλοι βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε ευρηματικότητα, φαντασμαγορία και εκτέλεση!

Για το φόβο της Χ.Α.

Εν ριπή οφθαλμού, πριν προλάβει κανείς να καταλάβει τί είχε γίνει η ελληνική ολυμπιακή επιτροπή άνοιξε υπολογιστή, μπήκε στο twitter, βρήκε το προφίλ της αθλήτριας, διάβασε το μήνυμα και εξέδωσε την απόφαση της για αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρίστου από τους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Παρόμοια άμεση ήταν και η αντίδραση διαφόρων κοινοβουλευτικών κομμάτων στην Ελλάδα που καλούσαν και την ΕΟΕ να λάβει μια απόφαση τιμωρίας της αθλήτριας άμεσα.

Ποίο ήταν το επίμαχο μήνυμα που δημοσιεύθηκε στο λογαριασμό της 23 χρονης αθλήτριας στο twitter; "Με τόσους αφρικανούς στην Ελλάδα τα κουνούπια του Δ. Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό". Ρατσιστικό, καθ' ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους με βάση την καταγωγή. Μειωτικό για αυτούς; Όχι. Δεν είπε ας τους φάνε αυτούς τα κουνούπια γιατί είναι αφρικανοί! Άτσαλο χιούμορ κατά ορισμένους; Ενδεχομένως. Βλακεία; Ίσως.

Από την άλλη η απόφαση της ΕΟΕ για τιμωρία της δια αποκλεισμού της από τους αγώνες, με αιτιολογικό την επίδειξη ασέβειας στο πνεύμα του Ολυμπισμού πώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Τουλάχιστον υπερβολική. Αρκετοί τη χαρακτήρισαν και υποκριτική. Σε μια χώρα όπου σε κάθε γειτονιά ο κόσμος λέει με περηφάνια ότι "σε ένα σπίτι έδω στην περιοχή έμεναν μετανάστες και τηλεφωνήσαμε στην αστυνομία για να τους διώξουμε και μας είπε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι αλλά έδωσε ένα τηλέφωνο (της Χρυσής Αυγής) και μας είπαν αυτοί θα σας κανονίσουν, και πράγματι πήραμε, ήρθαν τα παιδιά και μας είπαν σε 3 μέρες να πάτε να δείτε το σπίτι σας και όντως το σπίτι ήταν άδειο και μάλιστα και βαμμένο" δεν μπορεί να είναι πρόβλημα το tweet με τα κουνούπια της Βούλας Παπαχρίστου. Ναι η απόφαση ήταν μια βλακώδης και βεβιασμένη, γεμάτη υποκρισία και καθωσπρεπισμό, όπως και οι αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων. Η ποινή δε που της επεβλήθει είναι σαν ισόβια για παράνομη στάθμευση.

Εν πάση περιπτώση, ευτυχώς στην περίπτωση της αθλήτριας, η μάχη κερδίθηκε. Το ολυμπιακό πνεύμα και το ολυμπιακό ιδεώδες μπορούν να ξανακοιμηθούν πλάι σε στοίβες αναβολικών μέχρι που μια άλλη Βούλα να τολμήσει να τα ταράξει από το λήθαργο τους. 

Ο καταυλισμός των καθαριστών του Λονδίνου

"Ο καταυλισμός των καθαριστών", ή παραγκούπολη των καθαριστών των αγώνων. Η εφημερίδα Daily Mail σε ρεπορτάζ της (Ten to a room and one shower for 75 people: Inside the 'slum' camp for Olympic cleaners) φωτογραφίζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμένουν οι αλλοδαποί υπάλληλοι της εταιρίας καθαριότητας που ανέλαβε το συμβόλαιο για το Ολυμπιακό Πάρκο του Λονδίνου.

Οι αλλοδαποί στοιβάζονται σε ένα οικισμό αποτελούμενο από δωμάτια κοντέινερ. Στοιβάζονται ανά δεκάδα στα δωμάτια (άνδρες και γυναίκες), μοιράζονται ένα αποχωρητήριο ανά 25 και ένα shower ανά 75 άτομα και πάνω από όλα, για αυτή την υπηρεσία πληρώνουν £18 ημερησίως στην εταιρία σαν ενοίκιο για να διαμένουν στον καταυλισμό.

Η όλη εγκατάσταση σημειώνει η εφημερίδα ομοιάζει με φυλακή και εύστοχα παρατηρεί ότι αυτή κρύβεται από τα μάτια των πολυάριθμων επισκεπτών και ενοίκων του Ολυμπιακού Πάρκου με ψηλό φράκτη. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία της εφημερίδας, η εγκατάσταση είναι ακριβώς δίπλα στο Ολυμπιακό Πάρκο.

Τα δε πρόχειρα αυτά καταλύματα πλήγηκαν πρόσφατα και από τις έντονες βροχές με αποτέλεσμα αρκετά να έχουν εισροή νερού και οι ένοικοι να χρειαστεί να τα επιδιορθώσουν μόνοι τους.  Η ευκαιρία να ανακαλύψει κανείς τον Λονδρέζικο πολιτισμό και τη φιλοξενία. Από την ανάποδη.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Κι όμως, έχουν περάσει 366 φέρνοντάς μας στην τραγική πρώτη επέτειο από την καταστροφή στο Μαρί. Πριν ακριβώς ένα χρόνο η γύμνια του βασιλέως αναδείχθηκε εκτυφλωτικά. Μια έκρηξη το χάραμα της 11ης Ιουλίου ένα χρόνο πριν, άφησε πίσω της 14 θύματα, 13 νεκρούς και έναν σοβαρότατα τραυματία, μια οικονομία συντρίμμια, και ένα λαό να ψάχνει ηγέτη.

Στις ώρες που ακολούθησαν την έκρηξη μαθαίναμε εξοργιζόμενοι τα όσα εγκληματικά και τραγικά προηγήθηκαν της έκρηξης και, τελικώς, οδήγησαν σε αυτή. Ακούγαμε για τις τραγικές ελλείψεις στην διοικητική δομή του κράτους, διαβάζαμε για την ανύπαρκτη λειτουργία της ιεραρχίας. Στη φυσιολογική οργή που υπήρχε, προστίθετο περαιτέρω η διαπίστωση της ανικανότητας στο χειρισμό των συνεπειών της καταστροφής καθώς και η θρασύδειλη απόπειρα αποποίησης ευθυνών από όσους είχαν αντικειμενικά βαρύτατες ευθύνες για την καταστροφή.

Ένα χρόνο μετά εξακολουθεί να υπάρχει η θλίψη για αυτούς που χάθηκαν και η απαίτηση να μην ξαναχρειαστεί να ζήσουμε κάτι παρόμοιο, θλίψη που ξαναγίνεται οργή από το γεγονός πως -τραγικά- ακόμα οι ίδιοι ανίκανοι διαχειρίζονται τις τύχες μας.

Ένα χρόνο μετά μετρώντας ακόμα τις πληγές μας, ζητούμε να δικαιωθούν τα θύματα και ελπίζουμε πως αν κάτι θετικό μπορεί να προκύψει από αυτή την καταστροφή είναι εμείς -επιτέλους- να αντιληφθούμε τη σημασία που έχει το να μπορείς να αισθάνεσαι ασφάλεια και εμπιστοσύνη πως αυτός που εκλέγεις για να ηγείται γνωρίζει πού πάει και τί κάνει. Ας μην χρειαστεί να φθάσουμε ξανά στο μέλλον μπρος στην ίδια απόγνωση. 

Φίλοι, καλώς ορίσατε στην Κύπρο!

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012, ο ήλιος θα ανατείλει από ανατολικά και η εκκλησία θα γιορτάζει τον Υάκινθο και τη Ζουμπουλία. Αυτοί που αρχίζουν πραγματικά να γιορτάζουν από αύριο είμαστε όλοι οι παροικούντες εν Κύπρω αφού καλωσορίζουμε στην Κύπρο την αποστολή της Ε.Ε. και του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου (στο εξής "τρόικα") για τις προπαρασκευαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την εκπόνηση του κυπριακού "μνημονίου" στήριξης.

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι η στήριξη θα είναι μόνο για  τον τραπεζικό τομέα και δε θα έχει να κάνει με τα δημόσια οικονομικά, αλλά και πως θα φροντίσει να μην πληγεί ο "πολίτης" από μέτρα. Κάτι που αποτελεί συνώνυμο του ότι η στήριξη θα είναι γενικότερη και θα πληρώσουν όλοι, γιατί αυτή ακριβώς είναι η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Έτσι κι αλλιώς οι δηλώσεις από το Προεδρικό δεν έχουν ισχύ ούτε καν μέχρι να παίξουν στα δελτία των 8, αφού για ότι δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος, πηγαίνοντας κόντρα στους συμβούλους του (είτε τους διόριζε ο ίδιος ως υπουργούς, είτε τους βρήκε ως διοικητές) διαψεύστηκε μερικούς μήνες αργότερα. 

Μπορεί αλλιώς να φανταζόσασταν, κύριε Πρόεδρε, την πρώτη μέρα μετά την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κύπρο, αλλά... Για την ώρα λοιπόν, κύριε Χριστόφια -που κατέχετε κατά δήλωσή σας καλά το πώς λειτουργεί η πολιτική στην οικονομία- καλωσορίστε στα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου στη Λευκωσία τους "αποικιοκράτες", (κατά δήλωσή σας) απεσταλμένους της τρόικας.

Πέντε τοις εκατό!

Οι αριθμοί πλέον έρχονται να οριστικοποιήσουν την "αίσθηση" που επικρατεί ανάμεσα στον κόσμο. Από δημοσκόπηση του Φιλελευθέρου ενόψει των προεδρικών εκλογών, προκύπτει πως, μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, μόλις το 5% θεωρούν κατάλληλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας το πρόεδρο Χριστόφια. Ο αριθμός είναι συντριπτικός! Ο αριθμός διαλύει και την παραμικρή ψευδαίσθηση που μπορεί να αποκτά κάποιος διαβάζοντας αποκλειστικά και μόνο τον στρατευμένο τύπο.

Για να γίνει ακόμα πιο αντιληπτό το μέγεθος, μιλούμε για έναν στους είκοσι, ή με μια άλλη αναγωγή, το 5%, σε ποσοστό είναι μόλις το 15% των ψηφοφόρων του κόμματος του προέδρου, του ΑΚΕΛ. Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά της μη επαναδιεκδίκησης  της Προεδρίας και του "Πρόεδρος μιας θητείας". Με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης του Φιλελευθέρου ο Πρόεδρος Χριστόφιας δε θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος ακόμα και αν ψήφιζαν μόνο οι οπαδοί του ΑΚΕΛ!

Πέντε χρόνια μετά

Είναι πλέον 5χρόνια από τότε που θέσαμε την 1η Ιουνίου οι Έλληνες bloggers σαν "μέρα Αμαλίας". Η μέρα στην οποία δεσμευθήκαμε να μην ξεχάσουμε ως πρώτο χρέος ότι λόγω κάποιων επίορκων γιατρών σε νοσοκομεία της Ελλάδας ένα παιδί, η Αμαλία, έφυγε από τη ζωή, αφού πρώτα είχε υποστεί μια εξευτελιστική και απάνθρωπη αντιμετώπιση από γιατρούς του εθνικού συστήματος υγείας οι οποίοι για να τη δουν ως ασθενή απαιτούσαν φακελάκι. Στο προσωπικό της ιστολόγιο είχε αναρτήσει ανατριχιαστικά κείμενα ανθρώπινης αδιαφορίας περιγράφοντας τα όσα έζησε λόγω του προβλήματος υγείας της.

Πέντε χρόνια μετά λίγοι ίσως θυμούνται αυτό το κορίτσι. Σίγουρα λίγοι τη θυμούνται από όσους θα έπρεπε έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το γιατί αφαίθηκε ένας συνάνθρωπος να βασανιστεί τόσο από τους ανθρώπους που ορκίστηκαν πως θα είναι δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη και σίγουρα πολύ λιγότεροι έχασαν τον ύπνο τους από τύψεις. Τύψεις για το ότι δεν έκαναν κάτι πριν το μοιραίο αλλά και διότι δεν φρόντισαν να αλλάξει κάτι μετά. Γιατί κι άλλες Αμαλίες ακολούθησαν και θα ακολουθούν αν δεν αλλάξουμε όλοι.

Αιωνία σου η μνήμη Αμαλία, και μακάρι οι αλμπάνηδες αν γίνουν εξαίρεση, όχι κανόνας. Σε όλους τους τομεις...

ΥΓ. όπως κάθε φορά παροτρύνω τον καθένα να αφιερώσει λίγη ώρα και να διαβάσει το ιστολόγιο και τις αναρτήσεις που έκανε η Αμαλία, τουλάχιστον έτσι σίγουρα δε θα βρεθούμε εμείς στη θέση αυτών των "γιατρών".

"Το βρώμικο μυστικό της Eurovision"

Την προηγούμενη εβδομάδα όλη η Ευρώπη, και μέρος του λοιπού πλανήτη, παρακολούθησαν από τηλεοράσεως την εικονική πραγματικότητα του Αζερμπαϊτζάν, μιας χώρας επί της Κασπίας, που τοποθετείται στη Δυτική Ασία και προσπαθεί να γίνει ανατολική Ευρώπη.

Το Αζερμπαϊτζάν φιλοξενούσε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision για το 2012 στην πρωτεύουσά του, Μπακού. Η εικόνα που η χώρα ήθελε να δώσει, είναι πως πρόκειται για μια σύγχρονη δημοκρατία με μπόλικο πλούτο. Κάτι το οποίο μάλλον πέτυχε. Τουλάχιστον το δεύτερο κομμάτι, γιατί το πρώτο δεν μπορείς να το μεταδόσεις τηλεοπτικά, σίγουρα το έχει καταφέρει. Πέτυχε δείχνοντας πολλές φορές να μάθουμε ότι στην πρωτεύουσα έχουν ανεγείρει κάποιους τρίδυμους πύργους ονόματι Flame Towers και ένα νέο κλειστό στάδιο 20000 ατόμων, μια "κρουαζέτ", δρόμους, πλατείες, συντριβάνια. Το Μπακού, κατακλυσμένο από τα "πετροδόλαρα", αφού αποτελεί έναν από τους βασικούς προμηθευτές καυσίμου της Ευρώπης, έχει μεταμορφώσει τα τελευταία χρόνια αρκετές περιοχές του, ομοιάζοντας πλέον με ένα Κατάρ, ή  μια Σαουδική Αραβία του Βορρά.

Μακριά όμως από τα φώτα και τη λάμψη της τηλεοπτικής παραγωγής, πόσο φωτεινή είναι η πραγματικότητα; Πόσο σύγχρονη είναι η κοινωνία; Πόσο ελεύθερος είναι πραγματικά ο κόσμος στη χώρα; Πόσο έχει διαχυθεί αυτός ο πλούτος που ήθελαν να δούμε, στο λαό της χώρας στην παιδεία και την ανάπτυξή του; Τελικά, πόσο... δημοκρατία είναι η "Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν"; Και πόσοι από τους 9εκ. κατοίκους του θα μπορούσαν να γεμίσουν τις 20 χιλιάδες των θέσεων του σταδίου όπου φιλοξενήθηκε ο διαγωνισμός τραγουδιού όταν το εισιτήριο των 300 Ευρώ είναι σχεδόν ισότιμο του μέσου μηνιαίου μισθού της χώρας;

Το βρετανικό δίκτυο BBC και η εκπομπή panorama έκαναν μια απόπειρα παρουσίασης και της σκοτεινής πλευράς της χώρας στο ρεπορτάζ τους Eurovision's Dirty Secret.

Panorama: Eurovision's Dirty Secret από AceVideos

Απλά αναλογική

Ο ελληνικός λαός τελικώς μίλησε. Μίλησε, είπε κάτι μάλλον δυσνόητο -αν κρίνω από το πόσες ερμηνείες του εκλογικού αποτελέσματος ακούστηκαν- και εν τέλει θα κληθεί να ξαναμιλήσει σε ένα μήνα. Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου ήταν τα εικονιζόμενα πιο κάτω.

Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές οι αρχηγοί των τριών πρώτων κομμάτων έλαβαν διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για να αντιληφθούν όλοι ότι αυτά που χώριζαν μεταξύ τους τα κόμματα ήταν - προφανώς - περισσότερα από αυτά που μπορούσαν να τους ενώσουν.

Με ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή να δηλώνουν εκ προοιμίου ότι δεν ενδιαφέρονται για συνεργασία το παιχνίδι ήταν μεταξύ των υπολοίπων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεχόταν να συνεργαστεί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ο Καμμένος των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν ήθελε ούτε νεκρός το Σαμαρά και τη ΝΔ. Υπό τις συνθήκες φάνηκε πόσο ακατόρθωτη είναι η προσπάθεια δημιουργίας κυβέρνησης στη βάση συνεργασιών κομμάτων στην Ελλάδα.

Με αυτά τα δεδομένα ακούγονταν τουλάχιστον φαιδρές, αν όχι μαζοχιστικές, οι προτάσεις της αριστεράς για χρήση απλής αναλογικής. Ναι, είναι πιο δίκαιο σύστημα και έχει διάφορα στα οποία μπορεί κανείς να δεχθεί ότι είναι καλύτερο από το σημερινό  Η αριστερά στην Ελλάδα δεν μπορεί να συνεννοηθεί μεταξύ της. Στην χώρα κατεβαίνουν 4 συνδυασμοί με όνομα που περιέχει ΚΚΕ (ΚΚΕ, μ-λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ, και ΟΑΚΚΕ) συν ο ΣΥΡΙΖΑ με τις διάφορες συνιστώσες και τις ροές του, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δεν ξέρω τί άλλο. Σκεφθείτε, έχοντας υπ' όψη αυτό που ζήσαμε την περασμένη εβδομάδα το ενδεχόμενο να μπορέσουν να συσπειρωθούν πίσω από μια κυβέρνηση μερικοί (1-2-3) βουλευτές από καθεμιά τέτοια μικρή παράταξη ή ακόμα πιο δύσκολα αυτές οι παρατάξεις με βουλευτές που δια της απλής αναλογικής θα εκλέγονταν από τη φιλελεύθερη πλευρά.

Κρίση, λογοδοσία και ευθύνη

Το σύνθημα της προεκλογικής καμπάνιας του Δημήτρη Χριστόφια το 2008, όταν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο ήταν "δίκαιη λύση, δίκαιη κοινωνία", όπως φαίνεται και στη φωτογραφία από την (τότε) παγκύπρια συνδιάσκεψη του ΑΚΕΛ.

Τεσσεράμισι χρόνια μετά την ανάληψη της Προεδρίας και μέσα από ένα διάγγελμα 15 λεπτών ο Πρόεδρος "εξήγησε" στον κυπριακό γιατί δεν κατάφερε το δεύτερο σκέλος της προεκλογικής του δέσμευσης και γιατί απέτυχε στο πρώτο. Κάτι που τον οδηγεί (με βάση τα λεγόμενά του και μόνον) στη μη διεκδίκηση της προεδρίας για μια ακόμα πενταετία. Παρ' όλα αυτά εκτίμησε με βεβαιότητα ότι ο απολογισμός της διακυβέρνησής του ήταν αναμφίβολα θετικός. Αλήθεια με βάση ποιά μετρική; Πώς ακριβώς θεωρεί ότι ήταν θετική η διακυβέρνησή του για τον τόπο; Και γιατί δεν τολμά να επιβεβαιώσει δια της επαναδιεκδικήσεως εκλογής κατά πόσον και ο λαός κρίνει κάτι τέτοιο για τη διακυβέρνησή του; Πού πήγαν τα περί λογοδοσίας του Προέδρου μόνο στο λαό από τον οποίον εξελέγη; Αυτά ήταν που έλεγε μετά το Μαρί. Γιατί για να μπορούσε ο λαός να σας κρίνει κύριε Πρόεδρε, θα έπρεπε πρώτα εσείς να τολμούσατε να σταθείτε ενώπιον του.

I like it when you 're angry

"Μέσα μου έχω θυμό", δήλωσε σε πολιτική τηλεοπτική εκπομπή η σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας αναφερόμενη στο πώς ο αντέδρασε ο κόσμος απέναντι στον σύζυγό της με΄τα τα γεγονότα στο Μαρί. Η Έλση Χριστόφια - που ΔΕΝ είναι πρώτη κυρία, καθ' ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τέτοιος θεσμός στην Κύπρο - αισθάνεται ότι ήταν άδικες οι αντιδράσεις των πληβείων έξω από το Προεδρικό διότι -κατά την Κα. Χριστόφια- ο Πρόεδρος συναισθανόταν την ευθύνη που του αναλογούσε και την ανέλαβε -κατά την Κα. Χριστόφια- απολογούμενος. Σε παρατήρηση τηλεθεατή ότι ποτέ δεν απολογήθηκε, η απάντηση ήταν ότι απολογία ήταν το ότι ο Πρόεδρος δέχθηκε να πάει όπως οι απλοί άνθρωποι -σσ. δεν είναι δα και απλός άνθρωπος ο Πρόεδρος!- και να καταθέσει κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Εδώ είναι που αντιδρά η λογική, καθότι, όλοι θυμούνται την κατάθεση του Προέδρου ενοποιών του Πόλυ Πολυβίου. Ήταν τότε που έλεγε σε όλους τους τόνους "πώς θέλετε να έχει ευθύνη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Αφού δε γνώριζε και δεν είχε ενημερωθεί.". Δε γνώριζε από εκρηκτικά, δε γνώριζε από γεωγραφία, δε γνώριζε από φυσική, δε γνώριζε από βέσπα. Αυτή ήταν η κατάθεση Χριστόφια. Και αυτό, Κα. Χριστόφια, όχι απλά δεν συνιστά απολογία αλλά είναι μνημείο θράσους. Μνημείο θράσους ισότιμο με τη δική σας απόφαση, Κα. Χριστόφια, επί των γεγονότων στο Μαρί, πώς για όλα φταίνε οι στρατιωτικοί. Και μάλιστα πολύ συγκεκριμένοι στρατιωτικοί. Οι νεκροί. Γιατί αυτούς μάλλον υπαινίσσεστε με τη φράση "Γιατί αυτή η ευθύνη για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν ανήκει καθαρά σε αυτούς που φύλαγαν τα εκρηκτικά. Δεν ανήκει στον Πρόεδρο. Δηλαδή έπρεπε ο ίδιος ο Πρόεδρος να κάτσει εκεί και να προσέχει τα εκρηκτικά; Ήταν ευθύνη του στρατού." και σίγουρα αυτούς εννοούσατε με την επόμενη σας φράση "Τις ώρες τις τελευταίες, τις κρίσιμες, που ήταν οι δυνατές εκρήξεις, εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι δεν έπρεπε να τους διώξουν όλους να φύγουν και οι ίδιοι; Γιατί κάλεσαν κόσμο μέσα; Αν έδιωχναν τον κόσμο δεν θα υπήρχε κανένας νεκρός".

Μπορείτε λοιπόν Κα. Χριστόφια να είστε όσο θυμωμένη θέλετε, μπορείτε να το δηλώσετε να το φωνάξετε να διαδηλώσετε, εμείς πραξικοπηματία δε θα σας πούμε ούτε όμως δίκαιο θα σας δώσουμε, γιατί και εμείς είχαμε -και έχουμε ακόμα- θυμό μέσα μας. Ασίγαστο θυμό και με όσα έγιναν πριν την έκρηξη και με όσα κάνατε μετά, και κάθε φορά που σας βλέπουμε να συνεχίζετε, μετά από όλα όσα έχουν δεί το φως της δημοσιότητας, και να επιμένετε πως για όλα έφταιγαν οι άλλοι και επ' ουδενί ο σύζυγός σας μας ανεβαίνει ακόμα περισσότερο το αίμα στο κεφάλι.

ΥΓ.  Αλήθεια πώς μπορείτε να απευθύνεστε σε σώφρονες ανθρώπους και να υποστηρίζετε παράλληλα ότι και δεν έφταιγε ο άντρας σας και ζήτησε συγγνώμη; Για ποιό πράγμα απολογήθηκε; Αφού δεν έφταιγε;

Αναίδεια

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε προεδρική χάρη σε πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα η χάρη αφορούσε δικαστικές καταδίκες του Ανδρέα Θεμιστοκλέους, πρωην βουλευτή του ΔΗΣΥ στη Λεμεσό.

Στις τρεις από αυτές τις υποθέσεις του επιβλήθηκε πρόστιμο 250 ευρώ και δύο βαθμοί ποινής στην άδεια οδήγησης και στην τέταρτη πρόστιμο 150 ευρώ και επίσης δύο βαθμοί ποινής. Μάλιστα, εναντίον του κατηγορουμένου εκδόθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2010 φυλακιστήριο ένταλμα, σύμφωνα με το οποίο είτε θα πλήρωνε το πρόστιμο, είτε θα κατέληγε στη φυλακή για περίοδο έξι μηνών.
Παρ’ όλα αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να ασκήσει την εξουσία που του παρέχει το Σύνταγμα για απονομή χάρης και να ακυρώσει, την 1η Φεβρουαρίου 2012, τις επιβληθείσες ποινές. [...]
Προεδρική χάρη στον Α. Θεμιστοκλέους, Πολίτης, 09/04/2012

Το δημοσίευμα, αδίκως, τα βάζει με τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος από ότι φαίνεται, μάλλον διαδικαστικά έδωσε την χάρη στον πρώην βουλευτή. Ο βουλευτής απευθύνθηκε στον γενικό εισαγγελέα με επιστολή, διαμαρτυρόμενος για την καταδίκη του από δικαστήριο για τροχαίες παραβάσεις αφού οι δίκες έγιναν όσο ήταν βουλευτής και ως εκ τούτου απολάμβανε τη βουλευτική του ασυλία. Επειδή όντως ίσχυε, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα, η ασυλία και άρα δεν μπορούσαν να γίνουν οι δίκες, ο εισαγγελέας εισηγήθηκε στον Πρόεδρο την απονομή χάρης στον βουλευτή.

Το μείζον ηθικό θέμα στην ιστορία δεν είναι το ότι ο Πρόεδρος έδωσε τη χάρη, αλλά το ότι ο πρώην βουλευτής είχε το απέραντο θράσος όχι απλά να συμπεριφέρεται στους δρόμους όπως ήθελε, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή συμπολιτών του, αλλά και να βγαίνει δημόσια και να λέει ότι και σε διάφορες περιπτώσεις που τον σταματούσαν όργανα της τάξης για διάφορες τροχαίες παραβάσεις ο ίδιος υποδείκνυε σε αυτούς ότι ήταν βουλευτής και είχε ασυλία και έτσι δεν καταγγελλόταν. Στη συνέχεια ανέλυσε ότι παρατύπως ορισμένα όργανα της τάξης τον κατήγγηλαν και το δικαστήριο τον καταδίκασε στις ποινές που αναστάληκαν με την προεδρική χάρη.

Ξεδιάντροπα εντελώς και χωρίς την παραμικρή συστολή μας είπε, μιλώντας στο ΡΙΚ, ότι περίπου είχε γραμμένους τους νόμους που ψήφιζε γιατί είχε ασυλία. Οι νόμοι αυτοί προφανώς ισχύουν για τους λοιπόυς πολίτες της Δημοκρατίας - γνωστά κορόιδα, όχι γιατί πρέπει να εφαρμόζουν τους νόμους αλλά για το ότι ψηφίζουν και εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο από άτομα τέτοιας λογικής και ήθους.

Ανακαλύπτοντας την ταχινόπιτα

Κάποιοι από τους βουλευτές δεν ανησύχησαν ποτέ για το εισόδημά τους, πώς να έρθουν τώρα στη θέση του υπαλλήλου του ΡΙΚ που περιμένει τον μισθό του.

Μια φράση που άκουσα από κάποιον, προφανώς εργαζόμενο στο ΡΙΚ, ο οποίος διαμαρτυρόταν -δικαίως- για την μη καταβολή του μισθού για τον Μάρτιο στους υπαλλήλους του ιδρύματος. Ναι, έχουν δίκαιο και διαμαρτύρονται στο ΡΙΚ για την μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και έχουν ενδεχομένως δίκαιο να το προβάλουν ακόμα και στις ειδήσεις. Ενδεχομένως όχι ως πρώτη είδηση για δυο μέρες και ούτε από την 30η του Μάρτη, αλλά ας είναι.

Το πρόβλημα μου με τους υπαλλήλους στο ΡΙΚ είναι ότι μόλις τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψαν αυτή την τραγική πραγματικότητα. Το πρόβλημά μου είναι ότι θα απαιτούσα από αυτούς, δημοσιογραφικά, και να το ήξεραν ως πρόβλημα και να συναισθάνονταν την κατάσταση της κοινωνίας και να αναδείκνυαν το θέμα αυτό -κάτι που δεν γινόταν ιδιαίτερα στα έγκαιρα και αντικειμενικά δελτία ειδήσεων του καναλιού. Δυστυχώς ίσχυε και για τους ίδιους η ρήση ότι "μέχρι τώρα οι υπάλληλοι του ΡΙΚ δεν ανησυχούσαν για το εισόδημά τους και δεν μπορούσαν να έρθουν στη θέση άλλων συμπατριωτών τους που περιμένουν τους μισθούς τους". Όπως τότε που είχαν ανακαλύψει ότι στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία 2-3 χρόνια το προσωπικό χάνει μισθούς και θέσεις εργασίας, και το ανακάλυψαν επειδή ήρθε η ώρα να μειωθούν οι μισθοί και στο δημόσιο.

Μόλις τώρα ανακάλυψαν λοιπόν στο κρατικό ίδρυμα πως υπάρχουν υπάλληλοι ο οποίοι αργούν να πάρουν τον μισθό τους. Πως υπάλληλοι υπεραγορών, γαλακτοβιομηχανιών, βιομηχανιών αλλαντικών, εταιριών παροχής υπηρεσιών όπως λογιστικά, πληροφορικής κλπ. ακόμα και συνάδελφοί τους σε άλλα ΜΜΕ ζουν σε μια τόσο δραματική κατάσταση το τελευταίο διάστημα. Τώρα ήρθε ο υπάλληλος του ΡΙΚ στη θέση να "περιμένει τον μισθό του" και σχεδόν φθάνει στο σημείο να κατανοήσει το πρόβλημα που ζούσαν πολλοί εξ' ημών για ένα μεγάλο διάστημα. Ε, λοιπόν, welcome to the club.

Χάρτινο το φεγγαράκι...

Η πολιτική και η τέχνη αποδεικνύεται πως είναι σκληρές. Αδυσώπητες. Παρά το κέφι, τη χαρά και το μπρίο με το οποίο η σεβαστή υπουργός εμφανίστηκε στις "αντινακτές πατάτες" άδουσα "χάρτινο το φεγγαράκι, έρημη η ακρογιαλιά", και παρά τη ελπίδα, με την οποία άπλωνε στον ηθοποιό-Χριστόφια το χέρι λέγοντάς του με παράπονο "αν μ' αγάπαγες λιγάκι...", η πολιτική και η τέχνη της γυρίζουν την πλάτη. Τα δημοσιεύματα των δυο τριων τελευταίων ημερών θέλουν την Πραξούλλα Αντωνιάδου να είναι η επόμενη που θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό ριάλιτι. Ούτε η δεύτερη απόπειρά της με το Starry, Starry Night και το εμφανές "στόλισμα" του ηθοποιού-προέδρου μπόρεσε να σώσει την υπουργό

Now I understand what you tried to say to me
how you suffered for your sanity
how you tried to set them free.
They would not listen
they did not know how
perhaps they'll listen now. [...]

Οι ψήφοι των συμπαικτών και του κόμματος φαίνεται (σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα) πως αποφάσισαν πως τα θέματα του φυσικού αερίου θα χειρίζεται πια ο Νεοκλής Συλικιώτης, που μπορεί να μην είναι καλοφωνάρης, αλλά είναι μέλος της Κ.Ε.. Βασικά θα τα χειρίζεται πλέον ως υπουργός αρμόδιος για θέματα ενέργειας, γιατί και πριν αυτός τα χειριζόταν, αυτός μιλούσε για το αέριο, με αυτόν γίνονταν συναντήσεις αλλα ως τώρα όλα αυτά γίνονταν by the way, αφού ήταν υπουργός εσωτερικών (!) που δεν είχε αρμοδιότητα για θέματα ενέργειας, ούτε θαλάσσης, ούτε φυσικών πόρων, ούτε άμυνας.

Το βίντεο από τη -σχεδόν θλιβερή- εμφάνιση της υπουργού στις πατάτες:

Από 4 έως 5,5 ρίχτερ

Ένας Θεός ξέρει, ειλικρινά, τί σχέση με την πραγματικότητα μπορεί να έχει κάποια είδηση που διαβάζουμε. Και η μπάλα δυστυχώς δεν παίρνει μόνο τα "ανώνυμα" blogs, που αναπαράγουν με σωρηδόν αντιγραφές "ειδήσεις" από ενημερωτικά sites και άλλα blogs, αλλά και τα ίδια τα "ενημερωτικά sites". Στην Κύπρο τα πιο γνωστά ενημερωτικά sites είναι αυτό της εφημερίδας Πολίτης, του Φιλελευθέρου, της Καθημερινής και το sigmalive. Κατά κύριο λόγο, για τη ροή ειδήσεων τους (σε "πραγματικό χρόνο") αναπαράγουν ειδήσεις από το κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων και από ελλαδικά sites, και λιγότερο αναρτούν θέματα από δική τους συνεισφορά. Αυτό φαίνεται απλά και από την ανάγνωση των κειμένων που αναρτώνται, και που, πολλές φορές, είναι ίδια.

Την περασμένη Παρασκευή, στις 22:50, έγινε στην περιοχή της Πάφου αισθητή μια σεισμική δόνηση. Έντονη αλλά όχι και για να ανησυχήσει κανείς από το τράνταγμα. Σε "πραγματικό χρόνο" δεν υπήρξε κάποια ανάρτηση της είδησης από τα online. Την επόμενη μέρα, το πρωί, η είδηση που είχε αναρτηθεί ήταν η ακόλουθη:

Σεισμική δόνηση σημειώθηκε γύρω στη 1 μετά τα μεσάνυκτα στην Πάφο και έγινε αισθητή σε ολόκληρη την επαρχία.
Τα μέχρι στιγμής στοιχεία κάνουν λόγο για σχετικά ισχυρή σεισμική δόνηση της τάξης των 4 - 5,5 ρίχτερ ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία των διεθνών σεισμολογικών κέντρων σήμερα σειρά μικρότερων σεισμικών δονήσεων καταγράφηκαν στην Ελλάδα, την κεντρική Τουρκία και την Αλβανία.
Από τη σεισμική δόνηση, η οποία είχε μικρή διάρκεια, μέχρι στιγμής δεν έχουν καταγραφεί ζημιές.

Από Πολίτη, Καθημερινή, Φιλελεύθερο 

Το κείμενο έχει 3 μόλις προτάσεις και το μόνο ορθό στοιχείο που παρατίθεται είναι ότι έγινε σεισμός στην Πάφο. Δυστυχώς κανένα από τα υπόλοιπα στοιχεία δεν είναι ακριβές. Η δόνηση τοποθετήθηκε στη 1 πμ, αντί στις 11 μμ, η ισχύς της δίνεται στα 4 - 5,5 ρίχτερ (!) και για κάποιο λόγο, ο συντάκτης της είδησης συνδέει το γεγονός με "σειρά μικρότερων δονήσεων" σε Ελλάδα Τουρκία ακόμα και Αλβανία.

Το δείγμα έγκυρης δημοσιογραφίας δημοσιεύθηκε στον Πολίτη, στην Καθημερινή και τον Φιλελεύθερο και πηγή του κακού ήταν το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο λειτουργός του ΚΥΠΕ, 10 ώρες μετά το γεγονός, και προφανώς στην απουσία ανακοινωσης του τμ. γεολογικής επισκόπησης ανήγαγε τον εαυτό του σε σεισμολόγο και έκανε δική του εκτίμηση για το γεγονός. Η εκτίμηση αυτή ανακοινώθηκε στην πορεία και από τα λοιπά ΜΜΕ της Κύπρου -που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν συντάξει κάτι από μόνα τους. Η ένταση του σεισμού, τελικά, υπολογίστηκε στα 3,9 ρίχτερ από το τμ. γεολογικής επισκόπησης, οπότε ούτε το κολοσσιαίο διάστημα 4-5,5 ρίχτερ στο οποίο οι δημοσιογραφικές εκτιμήσεις τοποθέτησαν τη δόνηση είναι ορθό.

Με αυτά υπ' όψη, απλά αναλογιστείτε τί από τα υπόλοιπα που διαβάζουμε και δεν μπορούμε μόνοι να διαπιστώσουμε την ορθότητά τους έχει όντως βάση στην πραγματικότητα.

Δώστε μπάλα στον λαό

Τί ονομάζει κανείς διασπάθιση δημοσίου χρήματος; Ίσως το να πετά κάποιος οργανισμός, που εισπράττει φόρους από τον κόσμο, πακτωλούς χρημάτων για να αγοράζει μια εταιρία ποδοσφαιριστές είναι μια απάντηση που θα έμπαινε αρκετά ψηλά στην κατάταξη των πιθανών απαντήσεων. 

Πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το γεγονός ότι ο Δήμος Πάφου χορηγεί κάθε χρόνο την τοπική Αθλητική Ένωση "Πάφος" με 125000 Ευρώ ετησίως; Και ναι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάποια δαπάνη στα πλαίσια της άθλησης της νεολαίας, όπως δίνεται και ετησίως για παράδειγμα το ποσό των 3000 Ευρώ στην πετοσφαιρική ομάδα της πόλης, ή στην ομάδα χάντμπολ. Αλλά 125000 στην ποδοσφαιρική ομάδα ακούγεται απλά πρόκληση. Αν δε λάβει κανείς και την απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου της Πάφου να βάλει τον δήμο εγγυητή σε δάνεια της ΑΕΠ για 375000 Ευρώ τότε ναι μιλούμε για σκανδαλώδη διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η τοπική εφημερίδα "Επιλογές" (έκδ. 925, σελ 14), εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης ιδιαίτερα στην περιοχή της Πάφου, το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο της Πάφου αποφάσισε ο Δήμος -με χρήματα των δημοτών - να μπεί εγγυητής σε 3 δάνεια της ΑΕΠ στο Ελληνικό Συνεργατικό Ταμιευτήριο Πάφου. Δεν μπορούσαν οι ποδοσφαιρόφιλοι δημοτικοί άρχοντες να βλέπουν την ομάδα στη δεύτερη κατηγορία. Με βάση το δημοσίευμα και πάλι η ΑΕΠ έχει συγκεντρώσει χρέη μέχρι στιγμής της τάξης των 2 εκατομμυρίων Ευρώ. Το blog μαθαίνει ότι η εν λόγω απόφαση για τα δάνεια πάρθηκε σχεδόν ομόφωνα, με μόλις 2 διαφωνούντες.

Μαζωνάκης: νέο look

Κατά την πρόσφατη διαδρομή μου μέσω της ελληνικής πρωτεύουσας, διαπίστωσα ότι η Αθήνα είναι γεμάτη από αφίσες με το νέο look του Μαζωνάκη, στο οποίο είναι κάπως... κίτρινος. Βλέποντας συνεχώς όλες τις εικόνες στους δρόμους το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό είναι:

Τέλος εποχής

Μέσα σε ένα διάστημα μερικών ημερών η αεροπορική βιομηχανία της Ευρώπης διέγραψε από τους αιθέρες δυο εταιρίες. Την Ισπανική spanair ιδρυθείσα το 1986 με έδρα τη Βαρκελώνη και ένα στόλο 29 αεροσκαφών και την Ουγγρική Malev, κρατική εταιρία από το 1946 και εθνικό αερομεταφορέα της Ουγγαρίας. Και οι δυο εταιρίες παρά τα σπασμωδικά μέτρα και τις περικοπές στις οποίες κατέφυγαν δεν κατάφεραν να ανακόψουν την πορεία στην οποία εισήλθαν λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και του τρόπου λειτουργίας τους. Από την άλλη, το κενό που άφησαν πίσω τους ήρθαν να καλύψουν άλλες εταιρίες, όπως η ιρλανδική Ryanair η οποία ανακοίνωσε την ίδρυση μιας βάσης στη Βουδαπέστη με 4 αεροσκάφη εκμεταλλευόμενη το κενό που αφήνει η Malev αλλά και πακέτων "διάσωσης" των επιβατών που έμειναν καθηλωμένοι στα αεροδρόμια της Ευρώπης λόγω των πτωχεύσεων. Το εντυπωσιακό της ευελιξίας της εταιρίας είναι ότι ανακοίνωσε τη δημιουργία της βάσης και την έναρξη των πτήσεων δίνοντας χρόνο προετοιμασίας του εγχειρήματος 2 εβδομάδες. Είναι προφανές ότι επί χάρτου πρέπει να είχαν γίνει προεργασίες για να είναι έτοιμη η εταιρία σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο να εκμεταλλευτεί αμέσως το κενό. Αυτό το ακαριαίο αντανακλαστικό είναι που λείπει από πολλές αεροπορικές και μη εταιρίες που για χρόνια ζούσαν και λειτουργούσαν σε πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Αυτή η μη προσαρμογή στις συνθήκες του σήμερα είναι που άφησε στην ιστορία και την Ολυμπιακή στην Ελλάδα, τη Swissair στην Ελβετία και απειλεί και τις ντόπιες Κυπριακές Αερογραμμές. Η κυβέρνηση αυτή την περίοδο ανακοίνωσε ότι τελικώς ψάχνει για στρατηγικό επενδυτή ώστε να πωλήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της εταιρίας. Είναι η ύστατη απόπειρα διάσωσης της. Βασικά θα έλεγα ότι είναι η παρθενική απόπειρα διάσωσής της αφού είναι η πρώτη φορά που θα επιχειρηθεί να αφεθεί η εταιρία να λειτουργήσει μακριά από κρατικά διορισμένο διοικητικό συμβούλιο, το οποίο συνήθως στην ιστορία απήρτηζαν δεινόσαυροι της πολιτικής και απόμαχοι των κομματικών λιστών που ουδεμία σχέση είχαν με την αεροπορική βιομηχανία και ενίοτε και με το επιχειρείν. Αυτή λοιπόν είναι η μόνη προσπάθεια της εταιρίας να καταφέρει να κολυμπήσει στα βαθιά, χωρίς τα κυβερνητικά βαρίδια στο συμβούλιο της αλλά και χωρίς τα οικονομικά σωσίβια που της πετούσε κατά καιρούς η εξουσία ώστε να συνεχίζει να φιλοξενεί τα κρατικά βαρίδια.

Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς Wikipedia

Σήμερα η Wikipedia "βγάζει" μαύρο.

Δεν δίνει πρόσβαση στην αγγλική της έκδοση σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την προτεινόμενη νομοθεσία που συζητείται στο αμερικανικό κογκρέσο αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα και το ίντερνετ. "Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς ελεύθερη γνώση" είναι ο τίτλος στην οθόνη που βλέπει όποιος προσπαθεί να διαβάσει κάποιο άρθρο της εγκυκλοπαίδειας. "Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς Wikipedia και Google είναι ο άμεσός μου συνειρμός. Η wikipedia, κακά τα ψέματα, σε αυτή την περίοδο της ανθρωπότητας εκτελεί χρέη μεγάλου επιμορφωτή. Από καθημερινές απορίες του τύπου "τί είναι τα νησιά bikini;" μέχρι επαγγελματικά ερωτήματα αλλά και ακαδημαϊκές έρευνες. Εκπονούνται πτυχιακές εργασίες στα πανεπιστήμια του πλανήτη με (κρυφή) πηγή την wikipedia. Μια μέρα "μαύρης απεργίας" μιας online εγκυκλοπαίδειας, με τα τρωτά και τα άσχημά της,  είναι αρκετή για να αντιληφθούμε πόσο η ζωή μας σχετίζεται πλέον με αυτά τα πράγματα!

1 μέρα μετά το Μαρί

Καταδικάστηκε για εισαγωγή και εμπορία 12 κιλών κοκαΐνης και 189 κιλών κάνναβης, αλλά, παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορεί ελεύθερος με άδεια η οποία του δόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για τον επιχειρηματία Ντίνο Κωνσταντίνου, ο οποίος βρίσκεται εκτός φυλακών από τις 11 Ιουλίου, όταν και υπεγράφη από τον Πρόεδρο Χριστόφια η πρώτη αναστολή της ποινής. Αρχές Δεκεμβρίου δόθηκε η τρίτη κατά σειρά τρίμηνη αναστολή της ποινής.
Ο καταδικασθείς επικαλείται λόγους υγείας και επιτυγχάνει με αυτόν τον τρόπο να βρίσκεται εκτός των Κεντρικών Φυλακών και να κυκλοφορεί ανενόχλητος, παρά το γεγονός ότι, με απόφαση του Κακουργιοδικείου τον Απρίλιο του 2010, έχει χαρακτηριστεί «εχθρός της κοινωνίας», αφού έσπερνε τον αργό θάνατο

Ελεύθερος με προεδρική άδεια - Πολίτης, 03/01/2012

Μία μέρα μετά το Μαρί. Μια μέρα μετά που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δια των ενεργειών του και των παραλείψεών του έφερε τη χώρα μπροστά στο χαμό 13 ανθρώπων και στην καταστροφή του ενεργειακού της κέντρου. Τότε που ήμασταν στο σκοτάδι αφού η χώρα είχε χάσει την επάρκεια σε ηλεκτρικό ρεύμα ως αποτέλεσμα της καταστροφής στο Μαρί. Τότε που περιμέναμε όλοι εναγωνίως να βγεί ο Πρόεδρος να μιλήσει για το θέμα. Θυμηθείτε ότι το πρώτο διάγγελμά του ήταν 3 μέρες μετά την έκρηξη, στις 13 Ιουλίου. Σε εκείνο ακριβώς το διάστημα, που ο Πρόεδρος κρυβόταν, έκανε και κάτι άλλο. Έδινε αναστολές φυλάκισης σε ανθρώπους που καταδικάστηκαν ως "εχθροί της κοινωνίας". Σε ανθρώπους που συνελήφθησαν για εμπορία 200 κιλών ναρκωτικών. Αυτό υπέγραφε ο αθεόφοβος στις 11 Ιουλίου. Μια μέρα μετά που είχε διαλύσει τον τόπο. Και χρησιμοποιώ και την επισήμανση φίλου, ότι ο πρόεδρος δεν δίναται να παραχωρεί χάρη σε κατάδικους για εμπορία ναρκωτικών και για αυτό το λόγο του παραχωρεί τρίμηνες αναστολές της ποινής. Μπράβο ρε "δίκαιη κοινωνία" με "πρόεδρο με ανθρωπιά". Να σε χαιρόμαστε.