"Υπόσκαψη"

Ζωτικής σημασίας θέμα τον τελευταίο καιρό στην Κύπρο. Φθάνει δηλαδή τα όρια της συζήτησης περί ορίων της σάτιρας. Τόσο ζωτικής σημασίας. Το βασανιστικό ερώτημα στο οποίο τοποθετούνται ολημερίς και ολονυκτίς οι πολιτικάνθρωποι στην Κύπρο είναι "Τί αποτελεί καλόπιστη κριτική στο έργο και τις προσπάθειες του προέδρου και τί υπόσκαψη (sic) του προέδρου (όχι του έργου του)". Σε αυτό το θεμελιώδες έχουμε κολλήσει με την κυβερνητική και εξωκυβερνητική πτέρυγα του ΑΚΕΛ να μην αφήνει απαρατήρητο ούτε τόνο από συγκυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους πολιτικανθρώπους οι οποίοι θα βάλουν σε δήλωση τους τις λέξεις "ο πρόεδρος της Δημοκρατίας".

Βέβαια αρχίζοντας από τα βασικά του θέματος θα έπρεπε να είχαν ρίξει και ένα βλέφαρο σε κάποιο λεξικό της ελληνικής, την οποία υποσκάπτουν εργολαβικά καθημερινά με τις δηλώσεις τους οι περισσότεροι, και να είχαν προσέξει ότι δεν υπάρχει η λέξη "υπόσκαψη". Όπως μας διαφωτίζει και το λεξικό του Μπαμπινιώτη το υποσκάπτω δίνει το ουσιαστικό "υποσκαφή". Αρχίζοντας από εδώ ας διερευνήσουμε τα όρια μεταξύ κριτικής (καλόπιστης) και υποσκαφής.

Η Κοπεγχάγη πέθανε. Ζήτω η Κοπεγχάγη.

Υπήρχε κόσμος που μετρούσε μέρες για τη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα, που ολοκληρώθηκε τις προάλλες στην Κοπεγχάγη. Υπήρχε κόσμος που είχε προσδοκίες από τις πομπώδεις δηλώσεις των ηγετών του πλανήτη για την ανάγκη λήψης μέτρων για περιορισμό των αιτίων της επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής. Είχαν δε επενδυθεί και πολλά στην παρουσία του ιδίου του προέδρου των ΗΠΑ κ. Ομπάμα στη σύνοδο. Όχι άδικα αφού ο ίδιος ο Ομπάμα είχε φροντίσει ρητορικά να γεμίσει με προσδοκίες τον κόσμο για την δική του παρουσία εκεί. Και πως να μην έχεις προσδοκίες όταν ακούς τέτοιες διακυρήξεις από το στόμα του ηγέτη της μιας εκ των δυο μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη (ΗΠΑ και Κίνα ευθύνονται για το 50% σχεδόν των εκπομπών). Βεβαίως κρατούσε κανείς και στα δεδομένα ότι η χώρα του κυρίου Ομπάμα, ούτε επί Μπους, ούτε επί "αλλαγής" δεν είχε υπογράψει την προκάτοχο συνθήκη της Κοπεγχάγης, αυτής του Κιότο.

Στην Κοπεγχάγη είχαμε επί ένα δεκαήμερο προσχέδια επι προσχεδίων να προτείνονται και να εξαφανίζονται. Αντιπροσωπίες να ζητούν περισσότερα από τις ισχυρές χώρες του πλανήτη και να αποχωρούν από τη σύνοδο διαμαρτυρόμενες. Σκληρά παζάρια μεταξύ των μεγάλων βιομηχανικά χωρών που αν μπορούσαν θα βάπτιζαν την ρύπανση "μάννα" για να συνεχίσουν να ρυπαίνουν προς όφελος την δικής τους βραχυπρόθεσμης ανάπυξης. Το παζάρι που δέσποζε όμως ήταν αυτό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ. Οι δυο καταστροφείς διαφωνούσαν για το ποια από τις δυο χώρες θα έπρεπε να αρχίσει να μειώνει τους εκπεμπόμενους από αυτή ρύπους. Διαφωνία που έδειχνε ότι δεν θα άφηνε κάποια περιθώρια συμφωνίας, τουλάχιστον μη προσχηματικής.

Στις τελευταίες μέρες την συνόδου μπήκε στην Κοπεγχάγη ωσάν ελευθερωτής ο μελαχρινός καβαλάρης κύριος Ομπάμα. Αμέσως ότι προσχέδιο είχε αρχίσει να διαμορφώνεται αχρηστεύθηκε όταν ο ίδιος άρχισε διμερείς επαφές με την Κίνα. Οι επαφές αυτές κατέληξαν σε ένα μνημειώδες τίποτα, το οποίο ο κύριος Ομπάμα επιχείρησε να πουλήσει σαν συμφωνία για το κλίμα με διάσκεψη τύπου που παραχώρησε. Μικρή λεπτομέρεια για τη διάσκεψη τύπου: επιτράπηκε η παρουσία μόνο διαπιστευμένων ρεπόρτερ του λευκού οίκου και κανενός άλλου δημοσιογράφου από άλλα μέσα ενημέρωσης. Στη διάσκεψη τύπου ο Ομπάμα παρουσίασε τη μη δεσμευτική συμφωνία στην οποία κατέληξαν και η οποία χαρακτηρίζεται σαν οπισθοδρόμηση σε σχέση με την προϋπάρχουσα συνθήκη του Κιότο, και τελικά άνοιξε ένα νέο κύκλο προσδοκιών για την επόμενη προπαρασκευαστική σύνοδο για το κλίμα που θα πραγματοποιηθεί το 2010. Κατά την επιστροφή του στις ΗΠΑ η χώρα του μετρούσε μερικές δεκάδες νεκρούς λόγω των "ακραίων καιρικών φαινομένων" στις ανατολικές πολιτείες.

Το αφεντικό τρελάθηκε!

Στην Αθήνα είχα ακούσει κάποτε στις ειδήσεις ότι το κόστος για να ενοικιάσει κανείς μια θέση στάθμεσης για ένα μήνα συγκρίνεται με το ενοίκιο γκαρσονιέρας σε ορισμένες περιοχές.

Στην Πάφο από την άλλη το κόστος ενοικίασης ενός ολόκληρου χώρου στάθμευσης στο κέντρο της πόλης, με 35 περίπου θέσεις στάθμευσης, από τον Δήμο Πάφου είναι χαμηλότερο από την τιμή 2 γκαρσονιέρων.

Χώρος στάθμευσης δημοτικής βιβλιοθήκης, τιμάται προς 20 Ευρώ την ημέρα!

Οbamaφρένεια

Διαβάζω κάτι δημοσιεύματα στον τύπο που μιλούν με μεγάλο ενθουσιασμό για το γεγονός της παρουσίας του Ομπάμα στην λήξη της διάσκεψης της Κοπεγχάγης. Είναι λέει ο Ομπάμα αισιόδοξος για την έκβαση της συνόδου. Και είναι αισιόδοξος, λέει, ότι θα καταλήξουν σε μια συμφωνία - οδηγό για την περιβαλλοντική συμπεριφορά των χωρών του πλανήτη ενόψη της πλήρους καταστροφής του δεύτερου, η οποία και θα αντικαταστήσει τη συνθήκη του Κιότο.

Συγγνώμη αλλά είναι η ιδέα μου ή η χώρα της οποίας ηγείται ο ρομαντικός κατά τα άλλα κύριος Ομπάμα είναι από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη, χωρίς να επιδεικνύει καμμιά ιδιαίτερη διάθεση να ρυπαίνει λιγότερο, θυσιάζοντας μέρος της ανάπτυξής της;

Είναι η ιδέα μου ή η χώρα του κυρίου Ομπάμα, ο οποίος αισιοδοξεί ότι θα έχουμε μια νέα συμφοωνία που θα αντικαταστήσει αυτήν του Κιότο (που λήγει σε λίγα χρόνια), ΔΕΝ έχει ακόμα υπογράψει (και άρα εφαρμόσει) τη συνθήκη του Κιότο; Τί τον έπιασε τότε ο καημός αν θα έχουμε μια νέα συμφωνία και γιατί ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι για τους υπόλοιπους κάτι αισιόδοξο;

Τora tora tora

Η φωτογραφία είναι από την έκτακτη έκδοση εφημερίδας στη Χονολουλού, το πρωινό της 7ης Δεκεμβρίου 1941, η οποία ενημέρωνε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η πρωινή φασαρία στον ναύσταθμο ήταν πολεμική ενέργεια από μέρους της Ιαπωνίας.

Μια εντυπωσιακή επιχείρηση που θα μπορόύσε να είχε μείνει στην ιστορία όπως έμεινε η αρχική ενέργεια του Ισραήλ στον πόλεμο των έξι ημερών, σαν ένα παράδειγμα αιφνιδιασμού. Βέβαια ήταν παράδειγμα αιφνιδιασμού. Αμφίπλευρου. Οι αμερικάνοι δεν το περίμεναν (;) και υπέστησαν μια κάποια ζημιά χωρίς όμως αυτή να είναι αρκετή για να τους εμποδίσει να εισέλθουν στον πόλεμο. Οι δε Ιάπωνες αιφνιδιάστηκαν από το αποτέλεσμα, αφού οι πολυπόθητοι στόχοι τους, τα αεροπλανοφόρα του στόλου του Ειρηνικού ήταν αρκετά μακριά από την επίθεση και ασφαλή.

Η εξέλιξη των γεγονότων δικαιώνει την εκτίμηση του Ιάπωνα στρατηγού Γιαμαμότο ότι ίσως είχε αφυπνησθεί ένας γίγαντας. Η εντυπωσιακή εξοπλιστική ορμή που έδωσε στον αμερικανικό στρατό η βιομηανία της χώρας σύντομα είχε φέρει τη χώρα σε πολύ μεγαλύτερο στρατιωτικό πλεονέκτημα από αυτό που είχε πριν την επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ, τόσο στην πλευρά του Ειρηνικού όσο και στα άλλα θέατρα των επιχειρήσεων.

Ουπς

Ουπς! Το διαμάντι των αερομεταφορών βράχηκε (και λασπώθηκε).

Αλλά εντάξει συγχωρείται η μικρή αστοχία στις αποχετεύσεις, που οδήγησε με την πρώτη βροχή την αίθουσα επιβατών του πολυτελούς (...) αεροδρομίου της Λάρνακας σε σκηνές απείρου κάλλους. Είναι για να θυμόμσατε ότι στην Κύπρο τα έργα γενικότερα ετοιμάζονται για συνθήκες ηλιοφάνειας και ανομβρίας. Πάντως η διαχειρίστρια εταιρία είχε αμέσως έτοιμους κουβάδες για να συλλέγει το νερό ενώ υποσχέθηκε ότι όταν ξαναβρέξει δεν θα ξαναστάξει!

Εκατομμύρια για πέταμα;

Διαβάζω στον Φιλελεύθερο.

Και διερωτόμαι, ποιά η είδηση;
Θα πετάξουμε΄αλλο ένα εκατομμύριο Ευρώ για κάθε γήπεδο, για να βάλουμε προηγμένα συστήματα επιτήρησης των φιλάθλων, για να παίζουμε "μάππα".

Μόνο εγώ βλέπω την υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της στα όσα μάθαμε; Αγγλική τεχνογνωσία ή αγγλική νοοτροπία στο θέμα της σύλληψης των ταραχοποιών είναι αυτό που χρειαζόμαστε; Όταν, μέχρι ο συλληφθής από το ΓΣΠ να φθάσει σε αστυνομικό σταθμό, θα έχουν τηλεφωνήσει δύο βουλευτές, ή παράγοντες, ή ξέρω 'γω τί, και τελικά αυτός θα αφεθεί ελεύθερος, σε τί θα μας βοηθήσει το ακριβό σύστημα εντοπισμού κλπ κλπ;

Ασυμφωνία χαρακτήρων, αλλά...

Και μαζί και χώρια... Κάπως έτσι είναι η κατάσταση, όπως νομίζω ότι την βλέπουν όλοι, στο στρατόπεδο της - ο Θεός να την κάνει - συγκυβέρνησης. Τα συγκυβερνώντα κόμματα ΕΔΕΚ και ΔΗΚΟ δεν θυμάμαι ποιά ήταν η τελευταία φορά που μίλησαν θετικά για κάποια γενική δράση της κυβέρνησης. Φυσικά δεν υπάρχει ούτε μία θετική δήλωση και αναφορά των δυο κομμάτων για οποιαδήποτε κίνηση και χειρισμό έχει κάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στο θέμα του κυπριακού.

Και τα δυο κόμματα διαφωνούν με όλα, ακόμα και με την ίδια την δομή των συνομιλιών που διεξάγονται. Εντονες διαφωνίες εκφράζονται σχεδον σε ομοβροντία από τα στελέχη των δυο κομμάτων για τις διαφαινόμενες προτάσεις στο περιουσιακό, για την εκ περιτροπής προεδρία, στη διακυβέρνηση, στα πάντα. Η διαφορά των δράσεων των δυο κομμάτων έγκειται στο ότι στην μεν ΕΔΕΚ και ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος εκφράζεται ενάντια στους χειρισμούς του προέδρου, ενώ στο ΔΗΚΟ από την ηγετική πυραμίδα μόνο ο πρόεδρος του κομματος προσπαθεί να τηρήσει τα προσχήματα. Η ομοιότητα των δυο κομμάτων που, επαναλαμβάνω για έμφαση, είναι συγκυβερνώντα με το ΑΚΕΛ, είναι ότι οι διαφωνίες τους αυτές δεν κρίνονται - γιατί; - ικανές να προκαλέσουν την έξοδό τους από την κυβέρνηση, την οποία έτσι κι αλλιώς όχι μόνο δεν στηρίζουν αλλά επιπρόσθετα την πυροβολούν. Είμαστε στο πολιτικά γελοίο σημείο τα δυο από τα 3 κόμματα που θεωρητικά στηρίζουν τον πρόεδρο να διαφωνούν πλήρως μαζί του αλλά δεν έχουν την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση.

Και αυτή η ανώμαλη κατάσταση συμπληρώνεται από μια ακόμη παράνοια. Η αντιπολίτευση σε πολλά από τα σημεία τριβής της συγκυβέρνησης συμφωνεί και υποστηρίζει τον πρόεδρο, κατά κύριο λόγο και σχεδόν αποκλειστικά στα του κυπριακου.

Φυσικά τα πιο πάνω ολίγον διαφοροποιούν την εξουσία του προέδρου, δηλαδή ακόμα και χωρίς την στήριξη κανενός, ούτε του ιδίου του του κόμματος, ο πρόεδρος δεν πέφτει πριν λήξει η πενταετία. Από την άλλη όμως δεν μπορώ να δω και κάποιο λόγο, πέραν της εξουσιολαγνείας (και των συνακόλουθων οφελημάτων αυτης), για τον οποίο ένα κόμμα μπορεί να συνεχίζει να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση με τις δράσεις της οποίας διαφωνεί τόσο έντονα.

Αποχαιρετισμός στο χαλαμάντουρο

Ανοίγει σήμερα το νέο κτήριο του αεροδρόμιο της Λάρνακας για το κοινό, και συγκεκριμένα για το κοινό των Κυπριακών Αερογραμμών που για μια εβδομάδα θα χρησιμοποιεί αποκλειστικά το νέο κτήριο του αεροδρομίου.

Αποχαιρετισμός λοιπόν στο "παλαιό" κτήριο του αεροδρομίου το οποίο βέβαια πολύ παλιό δεν είναι αφού τα τελευταία "πιντώματα" στις κτηριακές του εγκαταστάσεις έγιναν μόλις πρόπερσι. Το παλιό αεροδρόμιο έτσι είχε αναπτυχθεί. Άρχίζοντας με το πρώτο κτήριο, αποτελούμενο από τρία λυόμενα δίπλα σε ένα δίαυλο, το 1975, όταν αιφνιδίως αντικατέστησε λόγω ανωτέρας βίας το τότε νέο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Τα τρία λυόμενα έγιναν σιγά σιγά έξι. Τα έξι, επτά. Μετά προστέθηκε και ένα πολυτελές πάτωμα για να νιώθεις την χλιδή που δεν σου πρόσφερε το υπόλοιπο κτήριο. Σιγά σιγά η παραγκούπολη απόκτησε μόνιμη όψη.
Από το 1985 ξεκίνησαν να βλέπουν την ανάγκη για ένα νέο αεροδρόμιο, και σιγά σιγά το 2009 καταφέρνουμε να το ανοίγουμε. Το παλαιό terminal είχε κορεστεί εδώ και χρόνια και όσο και αν του έκαναν προσθετικές επεμβάσεις, το αποτέλεσμα θύμιζε ελαφρό λίφτιγκ σε 95αρα γυναίκα.

Απο σήμερα λοιπόν τέλος σε αυτά. Το παλιό κτήριο περνά στην ιστορία, στην ιστορία της Κύπρου, όχι της αρχιτεκτονικής, σαν το αεροδρόμιο που συνέβαλε σε αυτό το οικονομικό θαύμα της Κύπρου υποδεχόμενο και αποχαιρετώντας καθημερινά,εκτός από τις μέρες που είχε ομίχλη, τους επισκέπτες του νησιού. Αποτέλεσε για τους περισσότερους την αφετηρία για το πρώτο ταξίδι μακριά από το νησί, και έδωσε σε όλους στιγμές περηφάνειας για την οργάνωσή μας όταν επιβάτες και περαστικοί, αγρότες και φορτηγατζήδες μπαινόβγαιναν από τις περιφράξεις χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και σουλατσάριζαν χαρωποί σε διαύλους πίστες (κάτι που κατά που φαίνεται ίσως το δούμε και στο μέλλον).

Πάλη και αγώνας για επικράτηση

Ίσως το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη στην Ελλάδα βοηθά λίγο στο να εξηγήσει κανείς και την αρχική άρνηση Χριστόφια στο να επισκευθεί την Γερμανία. "Παλεύουμε για το σοσιαλισμό, που αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα" λέει ο τίτλος της εφημερίδας, για την επέτειο της πτώσης του τείχους, και την κατάρρευση παράλληλα του "υπαρκτού σοσιαλισμού", και σημειώνει στον υπέρτιτλο της "Αντικομμουνιστικές Εκδηλώσεις στο Βερολίνο".

Λάδι ο υπουργός

Να πώ τώρα ότι εξεπλάγην; Θα πω ψέματα. Υπήρχε ένας, έστω ένας, που περίμενε ότι η ανακριτική ομάδα για το θέμα των καταγγελιών για τον υπουργό γεωργίας θα κατέληγε σε άλλα συμπεράσματα; Ο υπουργός καταγγέλθηκε από υφιστάμενό του ότι παρενέβαινε προς την επιτροπή διορισμών ωρομισθίων του υπουργείου του "βολεύοντας" δικούς του. Είναι αληθεια όμως ότι και η περίπτωση του λειτουργού δεν είναι από αυτές που θα έλεγε κανείς φυσιολογικές (κυπριακώς "νορμάλ"). Είκοσι χρόνια βρίσκεται σε απόσπαση στην θέση του ως μέλος της επιτροπής διορισμών ωρομισθίων.

Τελος πάντων, το αποτέλεσμα από τις αστυνομικές ανακρίσεις είναι ότι δεν προκύπτει ικανοποιητική μαρτυρία που να στοιχειοθετεί τις καταγγελείες εις βάρος του υπουργού. Αντίθετα ο καταγγέλλων κατηγορείται για ποινικό αδίκημα, αφού με βάση τους νόμους για τις επιτροπές διορισμών κλπ, όφειλε να είχε καταγγείλει ενδεχόμενες παρεμβάσεις του υπουργού ή άλλου εντός 3 ημερών από αυτές και όχι μετά από μήνες.

Να χαρώ εγώ την τίμια γυναίκα του Καίσαρα, με τα μαχαίρια στα κόκαλα... Και να δω ποιος θα είναι ο επόμενος υφιστάμενος που θα τολμήσει να καταγγείλει παρέμβαση από προϊστάμενό του...

Το τείχος ζεί...

Μια σκιά θα πλανάται πάνω από την πύλη του Βραδεμβούργου κατά τους εορτασμούς για τα 20χρονα από την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Μια σκιά και ένα τεράστιο "Γιατί;". Τελικά απέρριψε ο Χριστόφιας πρόσκληση της Αγκελα Μέρκελ να παραστεί στους εορτασμούς.

Τί κι αν η πρωτεύουσα της χώρας του είναι η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης; Τί κι αν η πτώση του τείχους σήμαινε την επανένωση της Γερμανίας; Τί κι αν ο παραλληλισμός του τείχους της Λευκωσίας και του Βερολίνου θα ήταν μια θαυμάσια στιγμή προβολής και ανάδειξης του προβλήματος και των προσπαθειών, και του ιδίου, για επίλυση του κυπριακού.

Ο πρόεδρος απάντησε ότι δε θα μπορέσει να παραστεί λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας. Εργασίας εν' όψη Δεκεμβρίου, διευκρίνισε ο εκπρόσωπός του. Το δεκαήμερο πανηγύρι στην Κούβα, τα πολλά μαγειρέματα στο Κελλάκι και οι λοιπές εκδηλώσεις, γάμοι, βαπτίσεις στις οποίες παρευρίσκεται ο πρόεδρος απαιτούν μεγάλο ποσοστό από τον χρόνο του. Ως εκ τούτου ένα επιπλέον ταξίδι στη Γερμανία θα ήταν αδύνατο να στριμωχθεί κάπως στο πρόγραμμα.

Προφανώς στην επίσημη δικαιολογία δεν μπορούσε να χωρέσει το γεγονός ότι η κατάρρευση του τείχους και τα συνεπακόλουθά του, που αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της μεταπολεμικής Ευρώπης, βρίσκουν την ηγεσία του Ανορθωτικού Κόμματος του Εργαζόμενου Λαού της Κύπρου ιδεολογικά απέναντί τους. Το τείχος είναι εκεί και φωτίζει τις ελπίδες μας για το μέλλον.

NUP όπως ICL

Βήμα βήμα προχωρεί η ίδρυση του νέου πανεπιστημίου "Neapolis University Pafos" με ένα πρωην ξενοδοχείο να ανακαινίζεται ήδη ως κτήριο του πανεπιστημίου. Για την ώρα μόνο αυτόυπάρχει αν και τα σχέδια είναι μεγαλεπίβολα. Το "look and feel" όμως του πανεπιστημίου, τουλάχιστον σε λογότυπα και σε ιστοσελίδα, εμένα κάτι μου θυμίζει...

Ίσως να φταίει ο πρώτερος βίος στο Λονδίνο.

Το πανεπιστήμιο έχει ήδη εγγραφεί στο Μητρώο Πανεπιστημίων της Κύπρου και έχουν καθοριστεί οι Σχολές και τα προγράμματα σπουδών που θα προσφέρει όταν θα αποκτήσει Αρχική Άδεια Λειτουργίας. Σύμφωνα με την επιτροπή αξιολόγησης ιδιωτικών πανεπιστημίων αυτό αναμένεται κατά το ακαδημαίκό έτος 2010-2011.

Ωχ, βρέχει

Συγγνώμη για το αφελές του ερωτήματος, αλλά στην Κύπρο έχουμε ξεγράψει από κάθε προγραμματισμό και σχεδιασμό τις πιθανότητες Α) να βρέχει, Β) να βρέχει δυνατά, Γ) να βρέχει καταρρακτωδώς; Δεχόμαστε μόνο την βροχόπτωση υπό τύπον ψιχάλας; Άμα δεν βρέχει θα κάνουμε δεήσεις να βρέχει και όταν τελικά βρέχει θα κάνουμε νέες δεήσεις να βρέχει πιο σιγά;

Δεν καταλαβαίνω με πoιο προγραμματισμό δέχονται να περιορίζουν παλιά ρέματα που περνούν μέσα από τις πόλεις σε σωλήνες διατομής 2 μέτρων, την στιγμη που η φυσική λεκάνη του ρέματος ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό τον αριθμό. Και αφού περιορίσουν την παροχετευτική ικανότητα των ρεμάτων διοχετεύουν όλα τα νερά της βροχής σε αυτά και έχουν την απαίτηση όλα να περάσουν από τις καθορισμένες σωληνώσεις. Και σαν επιπρόσθετο βαθμό δυσκολίας, ποτέ κράτος, δήμοι και κυρίως κάτοικοι των περιοχών δεν θα καθαρίσουν τα σκουπίδια (που με γαϊδουρινή ανασθησία οι ίδιοι εναποθέτουν) από τα δίπλανα χωράφια οπότε με μια βροχή αυτά θα κλείσουν τα δυο μέτρα της διατομής και ως εκ θαύματος (πάλι) θα πλημμυρίσει η γειτονιά τριγύρω...

Μια απλή σκέψη αρκεί για να περιγράψει την ανοησία η οποία οδήγησε τη Λευκωσία το τελευταίο διήμερο, να μετρά ζημιές χιλιάδων Ευρώ σε υποδομή και περιουσίες. Για τις περιουσίες δε, υπάρχει άλλη μια μικρή πινελιά διάνοιας. Θεωρείται μάλλον υπερβολική πρόνοια να λάβει κανείς μέτρα αποχέτευσης ομβρίων υδάτων κατά την κατασκευή υπόγειων σε κτίρια, ίσως γιατί θεωρείται ως δεδομένο ότι νερό δεν θα μπεί εκεί μέσα ποτέ, και άρα γιατί να σκάσεις για το πώς θα βγει από εκεί.

Τελικά ίσως και για το παρατεταμένο ψιχάλισμα δεν έχουμε ετοιμότητα.

Ηλεκτρονικός Δαίμων

Απο το αποψινό δελτίο ειδήσεων το Mega Κύπρου είναι η φωτογραφία. Κατά λάθος, προφανώς, ο τίτλος που χρησιμοποίησαν για τα καμώματα της οικογάνειας Σαρκοζύ στη Γαλλία έγινε πιο ευφάνταστος.

Στην γωνιά και όρθιοι

"Τί είναι τούτες οι ασχημίες; Εσείς εδώ τώρα ήρθετε δια να υπερασπιστείτε την Ορθοδοξίαν; Οι κληρικοί την Δευτέραν να παρουσιαστείτε εις το γραφείον μου".

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β', 19/10/2009

Είναι ο σουρεαλιστικός μονόλογος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου όταν παρατηρεί τους συγκεντρωμένους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς που συγκεντρώθηκαν έξω από το ξενοδοχείο "Άγιος Γεώργιος" στην Πάφο και διαμαρτύρονταν για τον διάλογο που πραγματοποιείται μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας. Ο διάλογος, ή τουλάχιστον το συγκεκριμένο συνέδριο πραγματοποιείται από την Κυπριακή Εκκλησία και έγινε πόλος έλξης διαφόρων σκληροπυρηνικών ορθοδόξων (τύπου Ε. Λουκά) που προβλέπουν ότι αυτός ο διάλογος θα οδηγήσει στην υπόταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα. Μάλιστα σήμερα είχαμε και περισσότερη δράση με συλλήψεις των "ασχημονούντων" από την Αστυνομία.

Ο Αρχιεπίσκος πάντως δέχθηκε στο γραφείο του τους κληρικούς, όπως τους το είχε τάξει, και τους έθεσε σε αργεία και στέρηση μισθού, σαν τιμωρία για τις "ασχημίες", ενώ έθεσε και τους μοναχούς εκτός Θείας Κοινωνίας υπ' ευθύνη των ηγουμένων τους, τους οποίους μάλιστα ηγούμενους απείλησε από τηλεοράσεως ότι θα τιμωρηθούν αν δεν υπακούσουν στις εντολές του.

Καινά ήθη στην Εκκλησίαν; Heil.

Επαναληπτική "δημοσιογραφία"

Ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης τείνει να επαναλαμβάνεται σπαστικά μπροστά στις κάμερες, αλλά όταν βρίσκει απέναντι του τον Γιώργο Αυτιά η κατάσταση του γίνεται ανησυχητική.



Συγγνώμη, ο κύριος Αυτιάς πίστεψε ότι την κονσέρβα την έχει σερβίρει με τόσο πειστικό τρόπο, που κανείς δεν θα προσέξει ότι ο νομάρχης κτυπιέται με τον ίδιο τρόπο και τα ίδια λόγια επί τριημέρου; Σε πολλή υπόλειψη έχει τον "τηλεθεατούλη" του...

"Στρατηγός Άνεμος"

Αν και η φράση είναι κρατημένη από άλλον πολιτικό, εντούτοις μετα την έκδοση του βίβλίου "Ίμια" των Έλλις και Ιγνατίου φαίνεται πώς ο Στρατηγός Άνεμος δηλώνει εκκωφαντικά "παρών" διαχρονικά στην ελλαδική πολιτική πραγματικότητα συνδεόμενος με όχι και τόσο θετικά αποτελέσματα.

Η πρώτη περίπτωση είναι αυτή του Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος επικαλούμενος την εχθρική στάση του στρατηγού ανέμου το 2007 και παραγνωρίζοντας πολλούς, μα πάρα πολλούς, άλλους παράγοντες διακιολόγησε το ότι η ελληνική κυβέρνηση παρέδοσε στις φλόγες ολόκληρη την Πελοπόννησο.

Η δεύτερη περίπτωση επίκλισης του "στρατηγού ανέμου" έχει να κάνει με την κρίση των Ιμίων, και την απίστευτου θράσους παραδοχή του τότε υπουργού εξωτερικών της Ελλάδος θεόδωρου Πάγκαλου (και νυν αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως), ότι ρώτησε τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ κατά πόσο μια απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας από τις νήσους Ίμια θα ήταν τόσο "σοβαρό πράγμα". Μπορούμε να πούμε ότι την πήρε ή την έσχισε ο αέρας και να μην την αντικαταστήσουμε, φαίνεται να δηλώνει ακόμα και σε αμερικανούς διπλωμάτες ο Πάγκαλος. Όταν ο υπουργός εξωτερικών σου, προθημοποιείται να υποστείλει την σημαία από εδάφη της χώρας, τα οποία οι Τούρκοι διεκδικούν και εσύ τον επανεκλέγεις πανηγυρικά βουλευτή κάτι δεν πάει καλά.

Θέλω νόμπελ τώρα

Βραβείο νόμπελ ειρήνης απονεμεται για φέτος στον Μπαρακ Ομπάμα, τον για μόλις ένα έτος πρόεδρο των ΗΠΑ, με την Ακαδημία να δηλώνει ότι αυτό έγινε επειδή δόθηκε «ιδιαίτερη σημασία στο όραμα του Ομπάμα και στην προσπάθειά του να δημιουργήσει έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα», ενώ «δημιούργησε νέα διεθνή πολιτική για το κλίμα».

Συγγνώμη για το ολίγον στριμμένο, αλλά και εγώ έχω όραμα για ένα πλανήτη χωρίς πυρηνικά όπλα, χωρίς να έχω και στρατεύματα κατοχής σε άλλες χώρες του πλανήτη, και εγώ έχω όραμα για την βελτίωση του κλίματος και μάλιστα προσπαθώ να γίνομαι πιο "ουδέτερος" στο περιβάλλον αν όχι οφέλιμος, χωρίς να αγοράζω δικαιώματα εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου από "τρίτες" χώρες. Κι όμως παρόλο που τα έχω όλα αυτά εμένα δεν μου δώσανε κανένα νόμπελ ειρήνης. Μήπως, λέω μήπως, έχει λίγο γίνει κωμωδία η όλη ιστορία της απνομής των βραβείων νόμπελ;

Κλίμα

Μια βόλτα στη κέντρο της ΑΘήνας την ώρα που έκλειναν οι κάλπες έδινε το στίγμα της 4ης Οκτωβρίου. Δεν έβλεπες πουθενά οτιδήποτε μπλέ. Εκτός των (πάρα πολλών) διαφημιστικών πινακίδων από τις οποίες το προφίλ του Καραμανλή, με το σλόγκαν "Απόφση Ευθύνης", ατένιζε το άπειρο, όλα τα υπόλοιπα ήταν πράσινα. Πολλά πράσινα ανθρωπάκια με πολλές πράσινες σημαίες σε πολλά πράσινα αυτοκίνητα υποδείκνυαν τί θα έλεγαν λεπτά μετά οι κάλπες.

Λίγες ώρες μετά ένας Παπανδρέου αναλάμβανε για άλλη μια φορά την τύχη της χώρας από έναν Καραμανλή, καλώντας τον λαό "μαζί" του για να "πάμε την Ελλάδα μπροστά".

Αυτό το τελευταίο είναι που εγχώριος αλλά και διεθνής τύπος είναι που βλέπει σαν βουνό. Οι αρθρογράφοι στο εξωτερικό, αποστασιοποημένοι από σημαιάκια και διθυράμβους βλέπουν την εκλογή σαν τεράστιο βάρος. Η διαχείριση, αλλά κυρίως η αλλαγή, της ελληνικής πραγματικότητας είναι το μέγα στοίχημα για τη νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, οικονομία και κοινωνία.

Ο συντριπτικός τρόπος της κατάρρευσης του Καραμανλή, ίσως βοηθήσει τον Παπανδρέου και τους γύρω του να αντιληφθούν γιατί τους ψήφισε ο κόσμος. Ότι, δηλαδή, δεν φανηκε ότι αντιλαμβανόταν ο προηγούμενος πρωθυπουργός και η ομάδα του. Ηθος στην διακυβέρνηση και δράση. Λάθη συγχωρούνται σε κάποιον που προσπαθεί, λάθη δεν μπορούν να συγχωρεθούν σε κάποιον που βαριέται να δράσει.

Εμπρός της γης οι κολασμένοι...

... η αριστερά τώρα αντεπιτίθεται! Παρ' ότι συμφωνώ με την αστυνομική επιχείρηση και τη γενικότερη λογική ελέγχου των μεταναστών εντούτοις ήθελα πάρα πολυ να γράψω αυτό το "η αριστερά αντεπιτίθεται". Κομουνιστική (και καλά) κυβέρνηση στην Κύπρο, σε κυνήγι και επιχειρήσεις "σκούπα" με στόχο μετανάστες (ας μην ξεχνάμε ότι οι σύντροφοι τους εν Ελλάδι δεν αποδέχονται τον όρο παράνομοι μετανάστες).

Βέβαια τελικά φαίνεται ότι, ωραία να τα λές στο θεωρητικό και στη σφαίρα της φλυαρης λαϊκολογίας, οπότε και θέλεις να βοηθήσεις ολους τους κατατρεγμένους του πλανήτη, αλλά όταν είσαι κυβέρνηση βλέπεις την πράξη και παραβλέπεις την ιδέα. Τουλάχιστον έτσι διαβάζω εγώ την προχθεσινή επιχείρηση.

Υπήρχε όμως και άλλη μια παράμετρος ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η μια ήταν να κυνηγίσει τους ίδιους τους μετανάστες (το οποίο για την ώρα έκανε), αυτό όμως που θα περίμενα από την "κομουνιστική" κυβέρνηση Χριστόφια, και που θα έδιχνε και λίγο πιο "αριστερό" ήταν να κυνηγήσει τους εργοδότες των παράνομων αλλοδαπών. Να προσπαθούσαν να ελέγξουν την παράνομη εργασία κυνηγώντας το "αδηφάγο κεφάλαιο" που εκμεταλλεύεται αισχρά τη δουλειά του μετανάστη καταπιέζοντας τα δικαιώματα του. Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει με τους παράνομα εργαζόμενους. Ακουγόταν ωραίο στα αυτιά τους και το λέγανε, όταν δεν ήταν κυβέρνηση. Κι όμως, και πάλι το πρακτικό αποτέλεσμα διαψεύδει την ειλικρίνεια των λεγομένων. Δεν κυνήγησαν τους εκμεταλλευτές. Προτίμησαν να μείνουν στους αλλοδαπους. Και πιο αδύναμοι είναι, και πιο ευκολος στόχος και, πάνω από όλα, ΔΕΝ ψηφίζουν στην Κύπρο...

Δημοκρατία;

Τί ωραία που λειτουργεί η δημοκρατία; Ένας άνθρωπος ο οποίος καταψηφίστηκε δις από τον λαό (και τρις ως κόμμα) τελικά θα κυβερνήσει. Και ο μόνος λόγος που θα το κάνει είναι επειδή η έτερη μετριότητα αποδείχθηκε τραγικά ανίκανη για να το πράξει. Και η απορία, στα 10 εκατομμύρια Έλληνες, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο πλην των μετρίων και των αδιξόδων με τα φανταζί ονόματα για να προχωρήσει η χώρα;

Διαφήμιση

Είδα σήμερα στον Φιλελεύθερο τη διαφημιστική εικόνα του Debenhams για τις ημερήσιες προσφορές του.

Συγγνώμη, αν έχω καταλάβει ορθώς 9.50 Ευρώ είναι η τιμή για 2 Σάντουιτς τα οποία είναι σε προσφορά τόσο μόνο για σήμερα; Μήπως αυτός είναι ένας καλός λόγος να μην ήταν αυτό το προϊόν η διαφήμιση;

BSc/MSc in Carnival

Τελικά είναι τυχαίο; Όπου σπουδάζω εγώ έχει καρναβάλια! Πάτρα, για 5 χρόνια και τώρα για μια και μόνο χρονιά Notting Hill. Το τελευταίο διήμερο είχαμε το καρναβάλι των μεταναστών της Καραϊβικής και ένα από τα μεγαλύτερα καρναβάλια στον κόσμο. Κοντά στο ένα εκατομμύριο κόσμος μαζεμένος στις γειτονιές του Notting Hill, να μεθά, να μαστουρώνει και να χορεύει (όχι μέχρι πολύ πρωίας).

Οι εικόνες ήταν γνώριμες αρκετά από το φοιτητικό μου παρελθόν.

Προετοιμασία από τις επιχειρήσεις της περιοχής να υποδεχθούν τον κόσμο. Οχυρωματικά έργα και εφαρμογή ειδικής "καρναβαλικής τιμολογιακής πολιτικής", κοινώς "οι τιμές που είχα επί δυο".

Οι στιγμές του καρναβαλιού

Και για να μην ξεχνάμε και το πού είμαστε, η αστυνομία πανταχού παρούσα, με ελικόπτερα, ποδήλατα, άλογα και περίπολα μέσα στον κόσμο. Σε βαθμό που για να σε αφήσουν να μπείς στο σπίτι σου ζητούσαν ταυτότητες.

Του χρόνου δεν ξέρω που θα είμαι πάντως δεν προβλέπω ούτε σπουδές, ούτε καρναβάλι!

Figaro figaro fiiiiigaro....

Το ρετρό γίνεται μόδα. Άμεσο συμπέρασμα από το ότι έχει γεμίσει το Notting Hill με τα αυτοκινητάκια Figaro. Το ρετρό μοντέλο που -για ποιό λόγο δεν μπορώ να φανταστώ- λάνσαρε η Nissan. Figaro σε ροζ, σε λαχανί, σε γαλάζιο, γενικά σε fainted αποχρώσεις προηγούμενων δεκαετιών.

Μην σας ξεγελά η εμφάνιση του εξωτερικά. Μπορεί να θυμίζει λίγο το αυτοκίνητο της "Σωφερίνας" αλλά το figaro, είναι ένα ολοκαίνουριο αυτοκίνητο με πολλές 60s καμπύλες και πολλά στρογγυλά φανάρια και τροχούς που θυμίζουν γιγάντιες polo. Εσωτερικά έχει ότι σύγχρονο κυκλοφορεί. Ηχοσυστήματα, υδραυλικό τιμόνι, κλιματισμό κλπ. Είπαμε το ρετρό γίνεται μόδα αλλά εμφανισιακά μονο. Δεν θα θυσιάσει ο άλλος το cd-mp3-combo-player για ρετρό τρανσιστοράκι αυτοκινήτου.

Φθηνοτερο το roaming;(!)

Λόγω του ελέγχου των τελών περιαγωγής για την κινητή τηλεφωνία εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόστηκε, κατάφερα την περασμένη εβδομάδα να ζήσω και το εντυπωσιακό παράδοξο να χρεώνονομαι για μηνύματα πιο φθηνά όταν τα στέλνω από το εξωτερικό αντί από τη "βάση" μου!
Συγκεκριμένα, ήμουν στην Ολλανδία και χρησιμοποιούσα τον αγγλικό (Ο2, top up) αριθμό μου. Στην αγγλία για να στείλω ένα sms σε αγγλικό κινητό χρεώνομαι £0,10. Για αποστολή sms στο εξωτερικό η χρέωση διπλασιάζεται, £0,20. Ώντας στην Ολλανδία το μήνυμα που έστελλα είτε σε αγγλικό είτε σε μη αγγλικό κινητό κόστιζε £0,11. Πιο εντυπωσιακό ήταν το κόστος κλήσης που ακόμα και προς αγγλικά κινητά ήταν 1+ σεντ πιο φθηνα. Για διεθνείς κλήσεις, το άφησα καλύτερα στην άγνοια...

Στάχτη τα Burberry

Αν ήταν αθλητικογράφος θα έλεγε για τη "διαδρομή Κόλαση - Παράδεισος". Βλέποντας τις φλόγες να καίνε την Αττική και να απειλούν την Πολιτεία και την Εκάλη σκιάχτηκα. Είναι δυνατόν να αφησαν τη φωτιά από το Γραμματικό να απειλήσει τις cayenne και τα burberry; Ντροπή. Είπαμε να τα κάψουμε λίγο να κάνουμε λίγο χώρο να αναπτυχθούμε, αλλά όχι και έτσι.

Πέραν από τον απότατο στόχο όμως, ήταν πραγματικά τραγικό να βλέπει κανείς αυτή την κατάσταση δίπλα από την Αθήνα. Να βλέπεις αυτή την τραγική έλλειψη οποιασδήποτε οργάνωσης και προληπτικής δράσης σε περιοχές που έγιναν στάχτη πριν μόλις 10 χρόνια. Και αυτό αφορά και τις αρχές και τους πολίτες. Εκτός του πώς στο καλό χτίστηκαν τα σπίτια εκεί, δεν αντέχω να βλέπω κόσμο που ζει μέσα στο δάσος, να έχει τα κλαδιά των δέντρων να

ξαπλώνουν πάνω στο σπίτι του, να έχει ενός μέτρου ξερά χόρτα να φιλούν τις αυλές του και τελικά να έχει το περισσό θράσος να φωνάζει γιατί ο δήμος και το κράτος, χάρη στην δυσλειτουργία των οποίων αυτός έκτισε το σπίτι μέσα στο δάσος, δεν προστατεύει το σπίτι του.

Η προέλαση από Γραμματικό προς το κέντρο

Και αυτά δυο χρόνια μετά που η Ελλάδα βίωσε τον θάνατο τόσων ανθρώπων στην Ηλεία από τις πυρκαϊές. Ποιά η πιθανότητα αυτή η πυρκαϊά να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και δράσης πολιτών και κράτους (ρητορική ερώτηση, η απάντηση είναι: μηδενική). Βλέποντας την εξέλιξη της πυρκαϊάς από ψηλά, μέσω ελικοπτέρου, μπορούσε εύκολα κανείς να δεί ότι δεν υπήρχε καμμιά περιμετρική προστασία των κατοικημένων περιοχών, αντιπυρική ζώνη. Βλέποντας από χαμηλά τις εικόνες μπορούσες να δεις ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός εντός των κατοικημένων περιοχών. Δεν υπήρχαν καν πεζοδρόμια, πόσο μάλλον κρουνοί νερού μέσα στα δασώδη προάστια τηα Αθήνας. Απλά κάθονταν όλοι περίμεναν ελικόπτερα και αεροπλάνα και τηλεφωνούσαν στα κανάλια.

Το αποτέλεσμα μετά από την τέταρτη μέρα

Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης άλλωστε που έσπευσαν στην περιοχή για τις νέες φωτιές, διαπίστωναν, ίσως με ευκολία, ότι τίποτα δεν διδάχθηκε η Ελλάδα από τις πρόσφατες πυρκαϊές που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο. Ούτε σε μέσα, ούτε σε οργάνωση, ούτε σε σχεδιασμό. Βέλγοι και γερμανοί δεν χαρίστηκαν καθόλου στην Ελλάδα, με εξαιρετικά σκληρούς τίτλους στις εφημερίδες όπως "Ο αιώνιος επαίτης" της Sued Deutsche Zeitung.

Τελικά το μόνο που μένει είναι, μετά που θα τα κτίσετε τα νέα καμένα, πάρτε τουλάχιστον κανένα μέτρο πυρασφάλειας. Μην φωνάζετε σε 10 χρόνια ότι το κράτος δεν προστατεύει τους "κόπους μιας ζωής".

14/8

14 Αυγούστου 2005. Καλοκαίρι στην Κύπρο και ώντας στη θάλασσα μαθαίνω από άλλους λουόμενους ότι έπεσε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών. Τρέχοντας στην παραλία διαπιστώνω ότι η είδηση είχε κυκλοφορήσει ήδη και παντού υπήρχε μια παγωμάρα. Κόσμος προσπαθούσε να επικοινωνήσει με γνωστούς του που πετούσαν εκείνες τις ώρες. Όλοι ψέλιζαν τις λέξεις "έπεσε", "αεροπλάνο", "Αθήνα".

Σιγά σιγά συντονίζονταν οι τηλεοράσεις των εστιατορίων στο έκτακτο δελτίο της ΕΡΤ. Ο τίτλος από κάτω "Κατέπεσε αεροσκάφος των Κυπριακών αερογραμμών" δεν μπορούσε να ήταν πιο σαφής.Ένας πολύ καλός φίλος μου ήταν μέσα στην πτήση των κυπριακών για Αθήνα. Το δίκτυο της ΑΤΗΚ στο governor's beach ήταν αρκετά φορτωμένο και δεν μπορούσες εύκολα να πιάσεις γραμμή. Δεν μπορούσσα να τον εντοπίσω στο τηλέφωνο του για μια ώρα από τότε που έμαθα για το συμβάν και ανησυχούσα για το χειρότερο. Ήταν πραγματικά αρκετά δύσκολη στιγμή.

Με την ώρα, τα πρώτα πλάνα από το σημείο της συντριβής ήταν στον αέρα. Τα νέα για τον φίλο μου ήταν θετικά. Το πλάνο, εκείνο το τραγικό πλάνο, με την ουρά του αεροσκάφους της "ΗΛΙΟΣ" να στέκει στον λόφο με διαβεβαίωνε ότι η πτήση των κυπριακών για Αθήνα ήταν σώα και η αγωνία μου τελείωνε. Τραγικά όμως το πλάνο του μοιραίου "ΗΛΙΟΥ" έκαιγε από εκείνη τη στιγμή τις ψυχές των οικογενειών 121 ατόμων που επέβαιναν στο αεροσκάφος. Οι επόμενες ώρε, οι επόμενες μέρες ήταν εξαιρετικά παράξενες. Σε όλο το νησί είχε πέσει πένθος. Με ένα αεροπορικό δυστύχημα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει το πόσο μικρή ήταν η Κύπρος.

Τέσσερα χρόνια από τότε μάθαμε το γιατί έπεσε το αεροπλάνο, είδαμε τα πορίσματα και περιμένουμε να μάθουμε τελικά αν θα δικαστεί κάποιος και αν θα κατηγορηθεί κάποιος για την τραγωδία. Στην πρόσφατη ειδησειογραφία είχαμε το θέμα του δυστυχήματος και της δίκης να γίνεται μπαλάκι μεταξύ κυπριακής και ελληνικής δικαιοσύνης, για το πού θα γίνει τελικά η δικαστική διερεύνηση. Δεν ξέρω κατά πόσο τελικά θα αρχίσει κάτι τέτοιο σύντομα και κατά πόσο αυτό θα είναι αρκετό, αρκετό για τους ζώντες. Δεν ξέρω τελικά αν υπάρχεικαι οτιδήποτε το οποίο θα είναι αρκετό για τους επιβάτες της πτήσης.

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Είμαστε σε συνομιλίες για τη διευθέτηση του κυπριακού. Πλέον η λύση άρχισε να ονομάζεται και διευθέτηση. Δεν ξέρω αυτό τί αντίκτυπο έχει στην ποιότητα της λύσης. Και είμαι υπέρ μιας λύσης στο κυπριακό, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι υπέρ μιας πλήρους άφεσης αμαρτιών για τα εγκλήματα του παρελθόντος. Μια νέα αρχή δεν μπορεί να χτιστεί πάνω σε ένα σάπιο βάθρο γεμάτο καλυμμένο μίσος. Έχουμε την Τουρκία να έχει διαπράξει εγκλήματα και να το παίζει σήμερα μεγάλη ειρηνική δημοκρατική και φιλελεύθερη χώρα. Μια χώρα η οποία προεδρεύει σαν μή μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ και που την ίδια στιγμή συνεχίζει να μεταφέρει επoίκους σε μια χώρα μέλος του ΟΗΕ, να διατηρεί στρατεύματα κατοχής και σε τακτική, σχεδόν, βάση να δημοσιεύονται νέα περιστατικά από τη βάρβαρη συμπεριφορά της, σύγχρονα και παλαιότερα.

Στις 14 Αυγούστου, θα τελεστεί η κηδεία των οστών πέντε φαντάρων της Εθνοφρουράς που ταυτοποιήθηκαν μεσω DNA πρόσφατα. Το έγκλημα πίσω από την είδηση είναι ότι οι πέντε αυτοί στρατιώτες δεν σκοτώθηκαν σε μάχη, αλλά εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον τουρκικό στρατό. Από την ταυτοποίηση προέκυψε ότι οι πέντε είναι οι στρατιώτες τους οποίους είχε απαθανατίσει τουρκος ή τούρκος φωτογράφος το 1974 να συλλαμβάνονται από τον τουρκικό στρατό, και οι οποίοι ποτέ δεν είχαν δηλωθεί σαν αιχμάλωτοι πολέμου από την "ειρηνοποιό" Τουρκία. Πρόκειται για την πιο κάτω φωτογραφία στην οποία εικονίζονται οι

Αντωνάκης Κορέλλης, Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκους, να συλλαμβάνονται από Τούρκους στρατιώτες στις 14 Αυγούστου 1974. Τα οστά τους μαζί με 14 άλλα βρέθηκαν σε πηγάδι στο χωριό Τζιάος. πηγή

Μήπως τελικά το να αφήνουμε να περνούν όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν τότε στο αδιάφορο με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα δείχνει καλή θέληση για τη συνέχεια είναι ουτοπικό και αυτοκαταστροφικό; Μήπως τελικά θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το παρελθόν; Μήπως θα πρέπει να προχωρήσει η Κύπρος σε (άλλη μια) καταγγελία της Τουρκίας για (ακόμα ένα) έγκλημα πολέμου;

Βρείτε τις διαφορές

Είχα γράψει στις αρχές της μπλοκοπαρουσίας μου για την μανία του πρώην μητροπολίτη Πάφου και νυν αρχιεπισκόπου Κύπρου να κτίζει μεγάλους ναούς. Μεγάλους σε οικοδομικό (και μόνο) μέγεθος. Αυτός είχε αρχίσει τις προσπάθειες να κτίσει νέο μητροπολιτικό ναό στην Πάφο, και μάλιστα να τον κτίσει μέσα στο δημόσιο κήπο της πόλης. Με πείσμα και αδιαφορόντας για την αντίδραση του "ποιμνίου" του τις προσπάθειες του μέντορά του συνεχίζει ακατάπαυσα και ο διάδοχός του στο θρόνο, Μητροπολίτης Γεώργιος.

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να υπάρχει μια κινητικότητα στο θέμα του ναού και πάλι και δίνεται η εντύπωση ότι η απόφαση έχει ληφθεί και από πλευράς δήμου. Η μητρόπολη παρουσίασε σε αυτά τα πλαίσια μια φωτογραφία - μακέτα του ναόυ στον χώρο όπου σκοπεύει να τον τοποθετήσει.
Η εφημερίδα "Φωνή της Πάφου" δημοσιεύει σήμερα την εικόνα που φαίνεται στη συνέχεια της δημοσίεσης. Στο Α΄ μέρος φαίνεται η μακέτα του ναού που έδωσε η μητρόπολη. Η εφημερίδα, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που κατάθεσε η ΜΜητρόπολη με τα χαρακτηριστικά του ναού προχώρησε στην ανακατασκευή της εικόνας του ναού χρησιμοποιώντας ορθή κλίμακα. Από αυτό εξάγεται το Β' μέρος της εικόνας. Είναι σαφές ότι μιλάμε για κάτι τεράστιο. Για ένα οικοδόμημα που κατά την άποψή μου θα χαλάσει ότι κλασσικό απέμεινε (ίσως κακοσυντηρημένο) στην περιοχή του δημαρχείου της Πάφου. Μια περιοχή που ήδη έπρεπε να είχε αναπλαστεί σε ένα χώρο ζώντα για την πόλη, και που ήδη κακοποιείται αισθητικά από την εκτρωματική αρχιτεκτονική του κεντρικού αστυνομικού σταθμού, πλάι στα κλασσικά κτίσματα του δημαρχείου ,της βιβλιοθήκης, των εκπαιδευτηρίων. Πλέον φαίνεται ότι θα προστεθούν και τα ναοδομικά έργα που θα ικανοποιούν τη ματαιοδοξία ορισμένων ηγετών, και δη "πνευματικών".

Φωτιά στα.. πατζάκια του

Αν και ο τίτλος της London Paper είναι πιο περιγραφικός από τον δικό μου. Μιλά για το αποτέλεσμα της βραδυνής εξόδου ενός άγγλου τουρίστα στα Μάλια της Κρήτης, όταν οι "επιδείξεις του αντρισμού" του τουρίστα δεν άρεσαν σε μια κοπέλα από την Κρήτη η οποία αντιδρώντας του περιέλουσε τον αντρισμό με σαμπούκα και του τον άναψε -σύμφωνα με την Londonpaper- Brit Stuart Feltham's genitals set on fire on Greece holiday

Νομίζω ανήκω σε αυτούς που η εφημερίδα αναφέρει ότι "have hailed the woman as a heroine". Ίσως ηρωίδα είναι δημοσιογραφική υπερβολή, αλλά όταν μου έλεγαν την ιστορία τις προάλλες η (φυσιολογική) αντίδραση μου ήταν "καλά να του κάνει!" Με δευτέρου βαθμού εγκαύματα στο νοσοκομείο νομίζω ότι πια ο κύριος Στιούαρτ θα ξέρει ότι την υπογραφή του και το... κάτι άλλο του πρέπει να προσέχει πώς τα χρησιμοποιεί.

Hiroshima

Είναι το ποσοστό των αμερικανών πολιτών που πιστεύουν σήμερα ότι ορθώς ο Τρούμαν βομβάρδισε με πυρηνικά τις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι σύμφωνα με έρευνα, προφανώς με αφορμή την 64η επέτειο. Δεν ξέρω βέβαια τί ποσοστό γνωρίζει τί είναι η ατομική βόμβα, τί η Χιροσίμα, τί το Ναγκασάκι. Για τον Τρούμαν έχω κάποιες ελπίδες ότι θα γνωρίζουν.

Αν και και από ιστορικούς έχω διαβάσει κατά καιρούς διάφορες εκτιμήσεις για το αναγκαίο ή μή της χρήσης της πρώτης ατομικής στη Χιροσίμα, και για το κατά πόσο αυτό γλύτωσε το ανατολικό μέτωπο από μεγαλύτερο αιματοκύλησμα, πιστεύω ότι οι λόγοι για αυτό το 60% δεν πηγάζουν από αυτές τις αναλύσεις. Παρεμπιπτόντως μιλούμε για σχεδόν 150 χιλιάδες νεκρούς στη Χισροσίμα, που είναι όντως φρικτά μεγάλος αριθμός. Βέβαια αν τον ποσοστοποιήσει κανείς σε σχέση με τους νεκρούς του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που υπολογίζονται στα 65 εκατομμύρια (στρατιώτες-άμαχοι) μιλούμε για ένα ποσοστό 2 τοις χιλίοις.

Λίγη ιστορία για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (wiki)

Ενδιαφέρουσα ανάλυση για τον αριθμό των θυμάτων του ΔΠΠ (wiki)

Excited Mr. Christofias

Θυμήθηκα, τότε που είχαμε τις προεκλογικές εκστρατείες, που κατηγορούσαν τον Χριστόφια ότι δεν ήξερε αγγλικά και αυτό ήταν πρόβλημα. Και μετά διαβάζουμε τις χτεσινές του δηλώσεις για τους ημικρατικούς οργανισμούς και τα διοικητικά τους συμβούλια. Ναι, αυτό το θέμα ακόμα τρέχει στη Μεγαλόνησο...

Σε παρατήρηση πως κυριαρχεί το θέμα του ΚΟΤ διερωτήθηκε γιατί θα είναι έκπληξη αν μετακινηθεί ο ΚΟΤ ή ο οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός από οποιονδήποτε κόμμα.

«Τι σημαίνει έκπληξη; Υπάρχουν δηλαδή τιτλοποιημένοι οργανισμοί πάνω σε κόμματα;”, διερωτήθηκε και εξέφρασε την εκτίμηση πως «έχουν ευθύνη και κόμματα για όλη αυτή τη συζήτηση και το excitement (ενθουσιασμός) που δημιουργείται».

Δ. Χριστόφιας, 30/07/2009

Ναι, ο ίδιος χρησιμοποίησε τη λέξη excitement ακριβώς όπως πιο πάνω! Η μετάφραση είναι επιπρόσθετη. Νά λοιπόν και η απόδειξη ότι τα αγγλικά είναι μέσα στην κουλτούρα του προέδρου και άδικα ανησυχούσαν τότε οι αντίπαλοί του...

[μετάβαση στο κείμενο της είδησης - Sigmalive/ΚΥΠΕ]

Σολάριουμ στοπ!

Στην υψηλότερη κατηγορία κινδύνου πρόκλησης καρκίνου κατέταξαν οι επιστήμονες τις συσκευές τεχνητού μαυρίσματος (σολάριουμ) και άλλες συναφείς πηγές εκπομπής υπεριώδους ακτινοβολίας, θεωρώντας τες εξίσου θανατηφόρες όσο το δηλητήριο αρσενικό και το αέριο μουστάρδας.

ΣΚΑΪ.gr

Ενδιαφέρον! Κάτι που βέβαια δεν ήθελες και παπά να σου το πεί. Μπαίνεις άσπρος κάθεσαι μέσα στις λάμπες και γ'ινεσαι μπορντοροδοκόκκινος -© Μιραράκη. Αλλά άλλο να ψυχανεμίζεσαι την επικινδυνότητα του και άλλο να στο κατατάσσουν μαζί με το αρσενικό και το αέριο μουστάρδας. Υπ' όψη δε ότι το αέριο μουστάρδας [1] αποτελούσε δημοφιλές χημικό όπλο κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και έχω την εντύπωση ότι τώρα άμα παίζουν πόλεμο είναι μέσα στα απαγορευμένα αξεσουάρ. Το δε αρσενικό [2] είναι απλά ένα άοσμο και ύπουλο, θανατηφόρο χημικό στοιχείο. Με αυτά τα δυο είναι που συγκρίνουν πλέον τις επιπτώσεις του σολάριουμ. Ως τώρα απλά μιλούσαν για εμφάνιση μελανωμάτων και πιο πεζά πράγματα.

Συμπέρασμα ένα: αφήστε το σολάριουμ, πηγαίνετε παραλία!

Ολυμπιακό λίφτιγκ

Αυτό θα είναι το νέο "ύφος" των αεροσκαφών της νέας Ολυμπιακής αεροπορίας υπό τον όμιλο MIG. Η έναρξη των πτήσεων της εταιρίας θα είναι τον προσεχή Οκτώβριο και θα εκτελεί περίπου το 65% του σημερινού πτητικού προγράμματος της Ολυμπιακής.

Για τις άμεσες ανάγκες τις νέας εταιρίας φαίνεται ότι έχει ήδη συμφωνηθεί 14 καινούρια ή σχεδόν καινούρια Airbus 319/320 αλλά και 8 μικρότερα ελικοφόρα αεροσκάφη Q400(και

NG).

Η ανανέωση στην εμφάνιση είναι μικρή σχετικά αλλά εύχομαι να είναι καλύτερη η ανανέωση εσωτερικά αλλά και στις τιμές!

Αψιού

Έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε λεωφορείο. Αν είστε στριμωγμένοι βήξτε και φτερνιστείτε, ίσως κατ' επανάληψη. Οι γύρω σας θα κάνουν πίσω και θα είστε πλέον άνετα. Τελικά αυτή η κατάσταση με τη νέα γρίπη θα εξελιχθεί σε ένα μαρκετιστικο κόλπο γκρόσσο; Ακούς από τη μια διάφορους επιστήμονες και γιατρούς να μιλούν και απεγνωσμένα να προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι η περιβόητη "νέα γρίπη" στην Ευρώπη και όπως πλέον εξελίσσεται φαίνεται να είναι ίσως πιο ήπια και από την κοινή βλέπεις ταυτόχρονα γύρω σου την κατάσταση με έναν ιό υπερβολής να βασιλεύει. Και απορείς, εκτός από τη διαφημιστική καμπάνια για το όλο θέμα τί άλλο προκαλεί, πλέον, αυτή την ανησυχία;

Τώρα στην Αμερική ετοιμάζονται οι φαρμακευτικές να περάσουν στην αγορά εμβόλια αντιγριπικά. Οπότε από Σεπτέμβριο-Οκτώβριο θα αρχίσει άλλο γιουρούσι...

Στη Σιβηρία κανείς;

Μου είπε πριν λίγο φίλος δημοσιογράφος εδώ στο Λονδίνο ότι χτες έγινε μια αντικατοχική εκδήλωση διαμαρτυρίας στην Κύπρo. Σε αυτήν λέει είχαν ακουστεί και κάποια συνθήματα κατά του Προέδρου Χριστόφια. Ε, αυτούς τους συλλάβανε. Τέσσερις πιάσανε. Είδηση πρωτότυπη ομολογώ. Χρόνια είχε να ακούσω κάτι τέτοιο, για την ακρίβεια δεν είχα ξαναακούσει ποτέ! Πάντως ψύχραιμο σήμερα λέει το ΑΚΕΛ όταν επέκρινε και καταδίκασε, δεν ζήτησε εξορία στη Σιβηρία για κανέναν.

Δεν μάθαμε βέβαια τί ήταν το σύνθημα, κανένα κουτσομπολιό..

Μην ξεχάσω: Δεν ξεχνώ

Ένα σύνθημα που σιγά σιγά μάλλον ξεχνιέται. Παλαιότερα το θυμάμαι σε εικόνες στους τοίχους, σε τετράδια στο σχολείο, πριν τις ειδήσεις, μετά τις ειδήσεις. Ήταν ένα σύνθημα που στη μνήμη των συνομηλίκων μου συνδέθηκε με μαυρόσπρες εικόνες της Αμμοχώστου, με την έγχρωμη εικόνα της γιορτής του πορτοκαλιού και στιγμιότυπα από την ζωή πριν την βάρβαρη παύση. Σιγά σιγά τα τηλεοπτικά σήματα μειώθηκαν, οι εικόνες στους τοίχους ξεθώριασαν, τα τετράδια άλλαξαν...

10 χρόνια πέρασαν από κείνο το πρωινό του Ιούλη του 74....

20 χρόνια πέρασαν από τότε που ο "Αττίλας" πατούσε σε γη κυπριακή...

30 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ώρα του Ιούλη του 74...

35 χρόνια φθάσαμε και ακόμα... Η αναφορά στην "μαύρη επέτειο" όλο και συρρικνώνεται στις στήλες των εφημερίδων, όλο και μικραίνει στις αναφορές των δελτίων, όλο και φαίνεται πιο μακρυνή. Μα είναι μακρυνή.

35 χρόνια μετά και μαζί με το "δεν ξεχνώ" ξεθωριάζουν (μέχρι που πέθαναν) και διάφορα άλλα συνθήματα. Κάτι μεγαλόστομα "όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους" και "τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια". 35 χρόνια μετά και μιλάμε με την Τουρκία για λιμάνια, αεροδρόμια και πετρέλαιο. 35 χρόνια μετά και επισκεπτόμαστε σαν τουρίστες την Κερύνεια για φθηνό ψάρι. Την κατεχόμενη Λευκωσία για καζίνο και για φθηνό "κρέας"....

ΦΩΤΟ: Για τη δύναμη

του "δεν ξεχνώ".

Λίστες διορισμών

Οι διορισμοί των συμβουλίων των ημικρατικών είναι το μέγα θέμα των ημερών στην Κύπρο. Τα κόμματα, όπως ανερυθρίαστα ανακοινώνουν, βρίσκονται σε εσωτερικές διεργασίες για να καταρτίσουν λίστες με ονόματα που θα δόσουν στον πρόεδρο της δημοκρατίας. Οι λίστες περιέχουν τις επιλογές τους για τους διορισμούς. Ταυτόχρονα θέλουν να είμαστε ήσυχοι γιατί, όπως διαδίδουν, σέβονται το προνόμιο του προέδρου ΑΥΤΟΣ να επιλέγει τα άτομα που θα διορίσει. Τα κόμματα απλά του δίνουν τις επιλογές και αυτός δικαιούται να τους επιλέξει. Έτσι το ερμηνεύουν.

Πέραν όμως των ονομάτων έχουμε και τις κοκορομαχίες μεταξύ των κομμάτων για το πόσες θέσεις θα πάρει το καθένα και πόσες προεδρίες. Όλη η μάχη για την καρέκλα χωρίς καμμιά ντροπή ζωντανά στις οθόνες της τηλεόρασης. Πρέπει να είναι η πλέον πασιφανής ένδειξη της μετριοκρατίας και αθλιότητας που επικρατεί στον τόπο. Αυτή μάλιστα η κατάσταση είναι που περιγράφεται από τους κομματάρχες ως "λογική" και ως "δίκαιη".

Το ενδεχόμενο να διορίσει ο πρόεδρος στους ημικρατικούς οργανισμούς τεχνοκράτες και άξιους ανθρώπους που μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους και που δεν περιλαμβάνονται απαραίτητα στις λίστες των κόκκινων και των βένετων γιατί δεν περιλαμβάνεται στις επιλογές; Αλήθεια, ακόμα σε αυτή τη λογική αντιλαμβανόμαστε την Δίκαιη κοινωνία και τη δίκαιη πολιτεία;

Πάει ο Μάικλ

Έγινε και η κηδεία του King of Pop, ο οποίος κόντεψε να σαραντώσει άταφος. Βέβαια ξέρω γω, κηδεία το λες το υπερθέαμα που ετοιμάσανε; Το φέρετρο μέσα στη μέση του σταδίου και γύρω γύρω κόσμος να τραγουδά και χορεύει. Αυτά απαιτεί η show biz μάλλον. Αμέρικα, ακόμα και η κηδεία γίνεται τηλεοπτικό σόου. Αν και τί λέω, εμείς δεν κάνουμε παρόμοια άμα λάχει;

R.I.P.

Rush hour

Rush hour, the chinese way. Το βίντεο πιο κάτω θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο με τους ελέφαντες και το mini. Εδώ είναι Κινέζοι (ή Ιάπωνες) και μετρό. Αστείο; Μπορεί, τουλάχιστον για τους σπρώκτες και τους θεατές.



Η απορία όμως είναι: αυτοί οι καλοί άνθρωποι που σπρώχνουν τους άλλους μέσα στα βαγόνια, καταβάλλοντας και αρκετή προσπάθεια, μέχρι να καλυφθεί κάθε τετραγωνικό χιλιοστό βαγονιόυ, τί ακριβώς επαγγέλλονται; Στη μισθοδοσία των σιδηροδρόμων πώς τους έχουν καταχωρημένους;

1η Ιουλίου, η της ακάπνου

Ήθελα λίγο να το ζήσω αυτό το σημερινό στην Ελλάδα... Aπαγόρευση καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, σε κέντρα εστίασης, διασκέδασης clubs, καφετεριες, εστιατόρια. Δεν μπορώ καθόλου να φανταστώ πώς μπορεί να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο, αλλά για την Ελλάδα το βλέπω να είναι θεωρείται εντελώς αδιανόητο! Πάντως ζώντας στην Αγγλία το τελευταίο διάστημα είναι πραγματικά πολύ πιο ωραίο το να βγαίνεις τη νύκτα χωρίς να πεθαίνεις από τον καπνό των δίπλα.

Ας είναι, θα το ζήσω σε λίγα (!) χρόνια στη μεγαλόνησο. Πού θα πάει, όσο και αν αντιστέκεται η επιτροπή της Βουλής, λόγω των προσωπικών παθών των ιδίων των βουλευτών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, και η (κύπρια) επίτροπος υγείας, θα τα καταφέρουν.

Ώρα(μς) μηδέν

Είχα δει τις προάλλες ένα ρεπορτάζ του βρετανικού ITV και του Μichael Nicholson για την υπόθεση Όραμς - Αποστολίδη με αφορμή την απόφαση, πρόσφατα, του Δικαστηρίου των Ευρ. Κοινοτήτων. Γίνεται μια γενική αναφορά σε όλη την ιστορία της δικαστικής διαμάχης μεταξύ Όραμς και Αποστολίδη και της προέκτασης της σήμερα στην ανάπτυξη και τις αγοραπωλησίες κατεχόμενης Ελληνοκυπριακής γης. Έχει αξιόλογα στοιχεία μέσα, αν και περιλαμβάνει και γκρίζα σημεία και αναφορές από τον δημιουργό του.
Αξιοσημείωτο - άσχετο με την υπόθεση αυτή καθ' αυτή - ότι ο ίδιος ο δημοσιογράφος ήταν παρών το 1974 στην Κύπρο κατά την τουρκική εισβολή και μάλιστα μέσα στο ρεπορταζ περιλαμβάνεται και ένα δικό του σχετικό πλάνο από την εισβολή των τούρκων αλεξιπτωτιστών στην Κύπρο. Νομίζω δε ότι πρόκειται για το γνωστό βίντεο που έχουμε από την στιγμή εκείνη.

Το ρεπορτάζ εστιάζει βασικά στην "αγγλική" πτυχή της υπόθεσης επιχειρώντας να προειδοποιήσει περισσότερο τους φιλόδοξους αγοραστές για τις κακοτοπιές μιας τέτοιας ενέργειας. Αναπτύσσεται η θέση των Όραμς ενώ φιλοξενείται και ο δικηγόρος του Αποστολίδη για την υπόθεση. Για τις προεκτάσεις της απόφασης του Δικαστηρίου μιλά ένας εργολάβος στα κατεχόμενα που παλαιότερα διαβεβαίωνε, με κυνικό αλήθεια τρόπο, τους υποψήφιους αγοραστές-καταπατητές ελληνοκυπριακής γης ότι κανένα πρόβλημα δεν θα είχε η επένδυσή τους. Φιλοξενείται και άλλη μια αγγλίδα γιαγιά η οποία με περισσό θράσος και αναισθησία φαίνεται να απορεί με το Ευρωπαϊκό δικαστήριο και την προδιαγραφόμενη απόφασή του υπέρ Αποστολίδη. "how can they just make people homeless?". Δεν είμαι και πολύ σίγουρος αν έχει πολλή σχέση με την πραγματικότητα η συγκεκριμένη. Με μια ματιά βλέπουμε και πλάνα από τα μεγαλεπίβολα σχέδια τσιμεντώματος χωρίς έλεος του κάθε βράχου και της κάθε σχισμάδας, τα οποία όμως λόγω και της οικονομικής κρίσης αλλά και και λόγω της αβεβαιότητας της επένδυσης από ξένους έχουν παγώσει.

"Το πρόβλημα στην Κύπρο είναι μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και είναι κάτι που δεν πολυαφορά τους Βρετανούς που έρχονται στο νησί για να μείνουν ή για τις διακοπές τους" σημειώνει στην αποφώνηση του ο Nicholson. Φαίνεται βέβαια να λησμονεί εντέχνως την αξιοσημείωτη βοήθεια, ιστορικά, των Βρετανών - όχι προφανώς των περιηγητών - στο να φθάσει η κατάσταση στην Κύπρο στο σημερινό status της...

Μπορείτε να δείτε το ρεπορτάζ Online από εδώ. (UK viewers only). Ο τίτλος είναι Mediterranean Nightmares από την εκπομπή Τonight.

Σέχτες ηλιθίων

Οι αποστάτες του ήσυχου ύπνου. Η συνθήκη των Ανόμων/ Πρεσβευτές του Ερέβους. Η Σύμπραξη Εμπρηστών. Οι πιο πάνω είναι οι ομάδες τις οποίες χαιρετούν στην προκύρηξη-κωμωδία τους, οι "Πύρινες Σκιές". Τί είναι αυτές οι σκιές; Είναι μια οργάνωση που (ώ, ποία πρωτοτυπία) αυτή την περίοδο κτυπά το σύστημα και με την προκήρυξη αναλαμβάνει τον εμπρησμό αστικών λεωφορείων (μέσα σε αμαξοστάσιο) στην Αθήνα . Ναι, πρόκειται για μια μόδα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, ένα ολέθριο κακόγουστο αστείο που μπαίνει στη ζωή των Νεοελλήνων με όλο και περισσότερη συχνότητα. Ο κάθε τρελός βρίσκει ένα φαιδρό όνομα και κάνει φατρία απέναντι στο σύστημα, την κοινωνία, τη λογική κλπ. Κάθε κάποιο διάστημα πραγματοποιεί και ένα κτύπημα, το οποίο απαραίτητα συνοδεύει με κάποιο ιλαροτραγικό, μακροσκελές κείμενο (η ούτω καλούμενη προκήρυξη) στο οποίο απαραίτητα γράφει για αντάρτικο, "μορφές αγώνα", πάλη, καπιταλισμό, σύστημα, θύματα, επανάσταση, θυμάται και κάποιο μανδύα ιδεολογίας που συνήθως καμμία σχέση δεν έχει με το υπόλοιπο κείμενο και κλείνοντας στέλνει και αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε άλλες οργανώσεις, συναγωνιστάς και λοιπους.

Σχεδόν μιλάμε για τον ορισμό της γελοιότητας. Το τραγικό είναι αν όντως νομίζουν ότι αλλάζουν τον κόσμο διακόπτωντας για λίγο το PS2 και πετώντας μια μολότοφ σε "ανυπεράσπιστα" σταθμευμένα λεωφορεία.

Και για να βοηθήσω το ανέκδοτο να προχωρήσει, προτείνω για όνομα μιας μελλοντικής οργάνωσης το "ερυθροί πυρήνες της αποχαύνωσης" και σαν δεύτερη επιλογή την "επαναστατική ερπύστρια".

[...] Αναλαμβάνουμε λοιπόν την ευθύνη για την επίθεση στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στα σύνορα Νέας Σμύρνης και Αγίου Δημητρίου στην οδό Κουντουριώτη. Στόχος μας να προκαλέσουμε πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο, να σαμποτάρουμε τις υποδομές του δημοσίου, να επιβραδύνουμε έστω και λίγο την παραγωγή και την κατανάλωση, να αυξήσουμε το δημόσιο χρέος και να δημιουργήσουμε ακόμα μια εστία πολέμου και στην πιο απόμερη γωνιά της μητρόπολης.

Αποστέλλουμε τη συμπάθεια μας και την εκτίμηση μας στους συντρόφους των ομάδων: αποστάτες του ήσυχου ύπνου, συνθήκη των Άνομων/Πρεσβευτές του Ερέβους, στους συντρόφους από την Σύμπραξη Εμπρηστών και σε όσους επιλέγουν συνειδητά κατά μονάς η οργανωμένα να προωθούν και να εργάζονται για το σκοπό της επανάστασης.

Πιο πάνω, το τελευταίο τμήμα της μνημειώδους προκήρυξης των "σκιών".

Απεργία στην Google, έκλεισε η Yahoo!

Ναί, ο τίτλος είναι φανταστικός. Ναί, επίσης θα ήταν πολύ αστείο ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Όπως και το να απεργούσε η Aegean εαν έκλεινε η Ολυμπιακή. Κι όμως στην Ελλάδα οι δημοσιογράφοι είχαν 24ωρη απροειδοποίητη απεργια γιατί έκλεισε η εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ" και μαζί της και το ραδιόφωνο city του ιδίου ομίλου, ιδιοκτησίας του Θεόδωρου και της Γιάννας (2004) Αγγελοπούλου.

Τραγική κατάληξη ασφαλώς κάτι τέτοιο. Όπως και κάθε παρόμοιο γεγονός, το οποίο αφήνει στο δρόμο τόσο κόσμο. Ακόμα όμως δεν μπόρεσα να καταλήξω στο τί ακριβώς μπορούσε να απαιτεί μια απεργία για αυτό τον λόγο.

Το άλλο που εγώ τουλάχιστον μπορώ να δω είναι ότι τόσο καιρό που σπούδαζα στην Ελλάδα άκουγα τόσο συχνά να μιλούν για το ότι ο κόσμος διαβάζει όλο και λιγότερο εφημερίδες. Ίσως λόγω του ότι ο κόσμος δεν ενημερώνεται τόσο όσο παλαιότερα; Ίσως και λόγω της εισόδου του ίντερνετ στις ζωές μας, το οποίο έφερε μια νέα μορφή ενημέρωσης, άμεση και συνεχή, αλλά με προβληματική εγκυρότητα. Οι εφημερίδες μπορούσαν να κερδίσουν το ίντερνετ πάνω στο τελευταίο. Την εγκυρότητα. Και εκεί είναι που έρχονται τα περιστατικά όπως αυτό του ΒΗΜΑτος την περασμένη κυριακή, που ενισχύουν την πεποίθηση ότι ναι για ενημέρωση καλύτερο το διαδίκτυο. Από την άλλη, σε απλά μαθηματικά, σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων κυκλοφορούν 30 ειδησειογραφικές και 50 αθλητικές εφημερίδες κάθε πρωί. Πώς στο καλό μπορούν να συντηρηθούν στη ζωή;

Η φωτογραφική σύνθεση είναι του "Ατσάραντου"

• Στην ανεργία με το κλείσιμο του city και η Λιάνα Κανέλη, και ο Μάνος και ο Πάγκαλος. Οι σκέψεις μου και μαζί τους.

Κέντρο Ισχυρής Ενόρασης: ΤΟ ΒΗΜΑ

Το ΒΗΜΑ σήμερα έχει μια αποκλειστική δημοσίευση. Μια είδηση βόμβα από τη χθεσινή συνάντηση Καραμανλή Ερντοάν. Οι του ΒΗΜΑτος είδαν και παγωμένα χαμόγελα των δυο. Σε μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ, γιατί ο Ερντοάν δεν είχε έρθει τελικά χτες στην Αθήνα! Η μη συνάντηση διεξήχθη και σε βαρύ κλίμα, και αυτό συνάγεται και από το ότι δεν προέβησαν οι δυο ηγέτες σε δηλώσεις μετά το πέρας της, λέει το ΒΗΜΑ.
Η φωτογραφία από το άρθρο του ΒΗΜΑτος (σελ. Α11) και η αποκάλυψη του θέματος γίνεται από το troktiko. Είναι λίγο κωμικοτραγικό περιστατικό για μια μεγάλη και θεωρητικά σοβαρή εφημερίδα. Πέραν του αστείου της υπόθεσης, γιατί αφού δεν έγινε η συνάντηση απλά σου προκαλεί ένα γέλιο το δημοσίευμα, ίσως να είναι και μια καλή αφορμή να σκεφτούμε τί σκατά μας σερβίρονται καθημερινά ως γεγονότα.

Σκεφτείτε ότι στην περίπτωση που είχε έρθει ο Τούρκος πρωθυπουργός και είχε συναντηθεί όντως με τον Καραμανλή τότε το άρθρο του ΒΗΜΑτος θα ήταν εγκυροφανές και - γιατί όχι - πιστευτό. Και όσα γράφονταν μέσα στο άρθρο θα ήταν αυτά που ο αναγνώστης μιας μεγάλης εφημερίδας θα πίστευε ως τα πραγματικά γεγονότα και τεκταινόμενα της συνάντησης. Με μια λεπτομέρια. Αν αυτά ήταν όντως τα γεγονότα τότε ο συντάκτης θα ήταν άριστος μελλοντολόγος αφού σαφώς η είδηση γράφτηκε πριν από το γεγονός, άρα είναι σαφές ότι γράφτηκε στο ρεπορτάζ γράφτηκε υπό τύπον "πρόβλεψης" από τον συντάκτη της εφημερίδας, ή γράφτηκε με κάποιο σκοπό.

Πόσα άλλα άρθρα έχουν άραγε γραφτεί και δημοσιευθεί με τον ίδιο τρόπο, δημιουργώντας κλίμα και κατευθύνοντας τον κόσμο όπως και όπου θέλουν συντάκτες και εκδότες; Αυτή είναι η αντικειμενική δημοσιογραφία την οποία υπηρετούν οι λειτουργοί του τύπου;

Πάλι στα κλεμένα θα γυρνάω

The world’s most famous frieze, amputated against the backdrop of the temple it once adorned, has a peculiar effect. If you are an art lover you want to scream at the pity of it all. If you are English you want to curl up beneath one of the marbles in embarrassment and cry out: “Give them back!

Helena Smith - The Guardian

Τα λόγια είναι της ανταποκρίτριας της Guardian στην Αθήνα, μετά την επίσκεψη - ξενάγησή της στο νέο μουσείο της Ακρόπολης από τον υπουργό πολιτισμού της Ελλάδας. Τα συναισθήματα είναι η κατάληξη της περιγραφής της αίθουσας των γλυπτών της ζωφόρου. Αναφέρει την εικόνα των άσχημων εκμαγείων τα οποία τοποθετήθηκαν στην θέση αυτών που οι Άγγλοι έχουν στο Μουσείο τους. Των κλεμένων μαρμάρων. Αυτή η εικόνα της προκαλεί την ντροπή και την ανάγκη να φωνάξει "δώστε τα πίσω".

Επανέρχομαι στο θέμα του νέου μουσείου που εγκαινιάζεται σήμερα στην Αθήνα. Θα άρχιζα με το βίντεο με τη Μερκούρη και τον τότε διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου αλλά μάλλον αυτό θα παίξει πολύ αυτές τις μέρες, και έτσι προτίμησα τον επίλογο της Helena Smith, τα άρθρα της οποίας συχνά με εκνευρίζουν με την απολυτότητα τους. Η θέση της για τα μνημεία του Παρθενώνα άλλαξαν αρκετά μετά την ξενάγηση καθώς σε προηγούμενα άρθρα της στεκόταν πολύ ψυχρά απέναντι στο αίτημα των γραφικών Ελλήνων να τους δώσουν τα Μάρμαρα πίσω. Άμα το νέο μουσείο καταφέρνει να λιώσει τέτοιους πάγους ίσως στο μέλλον γίνει πραγματικότητα και η επανένωση...

ΞΕΡΙΖΑ

Είσοδος στη Βουλή. Αλλαγή αρχηγού με μιντιακές φανφάρες. Ο Αλέκος παραδίδει στον τότε εκλεκτό του Αλέξη την ηγεσία του κόμματος. Φούσκωμα μυαλών και ποσοστών. Και άλλο φούσκωμα επικαιρικό λόγω ταραχών, κουκούλας, Λαζόπουλου και επικοινωνιακού βομβαρδισμού. Και ξαφνικά... το εκρηκτικό ξεφούσκωμα και η ανώμαλη προσγείωση. Εκεί που όλοι ήταν γεμάτοι (δήθεν;) χαμόγελα και ο ΣΥΡΙΖΑ (φαινόταν ότι) πορευόταν μπροστά με το πρόσωπο του Αλέξης και το σύστημα του Αλέκου συννέφιασε. Πλέον ο Αλέκος δεν πάει τον Αλέξη. Οι δύο καπεταναίοι μέσα στη φουρτούνα στρίβουν προς άλλες κατευθύνσεις και το καράβι πάει στα βράχια.

Οι αναμενόμενες νίκες φαίνεται να ένωναν ιδιαίτερα τη "ριζοσπαστική Αριστερά" στην Ελλάδα αλλά στο πρώτο χαστούκι άρχισε να γίνεται διασπαστική και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι ένα βήμα από του να διασπαστεί στα εξ΄ων συνετέθη. Και να σκεφτεί κανείς ότι η ήττα ήταν ήττα προσδοκιών, αφού σε εκλογικά νούμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε. Το κρίμα με αυτή την παράταξη είναι ότι υπήρχαν αξιόλογες φωνές που σκεπάστηκαν και δεν ακούστηκαν καθόλου, νομίζω κατά την μικρόχρονη πορεία του. Θυσίασε αρκετά την πολιτική για την προβολή. Παπαδημούλης, Κουβέλης και άλλοι μπορούσαν να είχαν ακουστεί περισσότερο...

Κιμ Γιογκ Μπάμ

Έχω την απορία, τώρα που και η Βόρειος Κορέα μάλλον αποκτά πυρηνικά όπλα, όλοι όσοι αντιμετώπιζαν προηγουμένως αυτό το ενδεχόμενο υπό το πρίσμα "με ποιά λογική να έχει η Αμερική, η Ρωσία και τόσοι άλλοι και όχι και αυτοί;" πώς ακριβώς αντιδρούν;

Δεν λέω, θα ήμασταν όλοι πιο σίγουροι αν κανένας δεν είχε γιατί ποτέ δεν ξέρεις, αλλά σίγουρα το να αποκτήσουν όλοι τέτοια όπλα δεν είναι κάτι που θα μας κάνει να κοιμόμαστε χωρίς σκέψεις. Ιδιαίτερα όταν κάπως "ιδιότυπα" καθεστώτα με "ιδιαίτερους" άρχοντες, όπως αυτό της Βορείου Κορέας, ή του Ιραν (που μάλλον θα καταλήξει να είναι το επόμενο) καταφέρουν να φθάσουν στο σημείο να παίζουν με τέτοια παίγνια και να περιπαίζουν τον υπόλοιπο πλανήτη σαν οι 15χρονοι νταήδες τα υπόλοιπα γυμνασιόπαιδα.

Παρεμπιπτόντως και μια και μίλησα για την Βόρεια Κορέα ο Κιμ Γιογκ Ιλ., γιός του αιωνίου ηγέτη της χώρας Κιμ Ιλ Σούγκ, αποφάσισε ότι είναι η ώρα της διαδοχής του. Ο Κιμ έχει ονομάσει ένα εκ των γιών του, σαν διάδοχό του. Ο 25χρονος είχε θέσει και υποψηφιότητα στις πρόσφατες εκλογές των οποίων το αποτέλεσμα δεν είχε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη στιγμή που όλοι οι υποψήφιοι ήταν επιλεγμένοι από την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα με μόνο ένα υποψήφιο σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Προφανώς και νίκησε το κυβερνών κόμμα...

theacropolismuseum.gr

Το ερχόμενο Σάββατο έρχεται να κλείσει, με πολλά χρόνια καθυστέρησης, ένα χρέος της Ελλάδας προς την ιστορία της. Εγκαινιάζεται επιτέλους το Νέο Μουσείο της Ακροπόλεως. Είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να επισκεφθώ μολις βρεθώ στην Αθήνα. Από τη συλλογή του μουσείου θα είναι τα πάντα έτοιμα και όλα θα είναι στη θέση τους. Εκτός από τα κλεμμένα. Δυστυχώς ακόμα το Βρεττανικό Μουσείο δεν είναι σε θέση να συμφωνήσει στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι με το νέο μουσείο ήταν μια καλή ευκαιρία για την συνένωση και πάλι του μνημείου και των μελών του αλλά δυστυχώς η άρνηση των εγγλέζων δεν το επέτρεψε. Λογικό ίσως αφού η αίθουσα των Μαρμάρων φαίνεται να είναι μια από τις σημαντικότερες ατραξιόν του Λονδρέζικου Ιδρύματος. Βεβαίως αναμένει κανείς από ανθρώπους που διαχειρίζονται πολιτισμό να μπορούν να δουν και λίγο πέρα από τη μύτη τους. Ίδωμεν...

http://www.theacropolismuseum.gr
o δικτυακός τόπος του μουσείου Ακροπόλεως.

Ending the line...

Μια είδηση που μου προκέλεσε εντύπωση είδα χτες στις εφημερίδες στο Λονδίνο. Μια αλυσίδα έτοιμου φαγητού, τα Pret a Manger, εν μία νυκτί αποφάσισε να εξαφανίσει από τα ράφια της τα σάντουιτς που περιείχαν τόνο. Συγκεκριμένα το είδος του κυανόπτερου (bluefin) τόνου. Ο λόγος που οδήγησε στην απόφαση αυτή ήταν η ταινία End of the Line, την οποία o ιδιοκτήτης των καταστημάτων είδε σε ιδιωτική προβολή. Η ταινία καταπιάνεται με ένα σοβαρό οικολογικό πρόβλημα που διαταράσσει την ζωή και την τροφική αλυσίδα στους ωκεανούς του πλανήτη, την υπεραλεία. Συγκεκριμένα για τον κυανόπτερο τόνο αναφέρεται ότι τα τελευταία 30 χρόνια ο πληθυσμός του έχει μειωθεί κατά 90% και μέσα στα επόμενα 3 το είδος ενδέχεται να έχει εξαφανιστεί εντελώς. Λίγο αργά ίσως για να λάβουμε μέτρα, αλλά είναι θετικό ότι η επιχειρηματικότητα καμμιά φορά μπορεί να συνδυαστεί με άλλου είδους ευαισθησίες. Άλλα καταστήματα με παρόμοια είδη άρχισαν ήδη να ανακοινώνουν παρόμοιες αποφάσεις ακολουθώντας την Pret.

Γιουρελέξιονς

Ανήκω στην μερίδα των κυπρίων του εξωτερικού που ψήφισαν στα εκλογικά κέντρα της προσωρινής διαμονής τους. Βλέπετε στο Λονδίνο το δίλημμα εκλογές ή θάλασσα δεν υπήρχε. Έτσι και αλλιώς σήμερα έβρεχε.

Στην Κύπρο πάλι, εξ' όσων είδα, τέθηκε, τουλάχιστον από τα ΜΜΕ, το δίλημμα "εκλογές ή θάλασσα". Και επίσης στα ΜΜΕ απεφάνθησαν ότι νίκησε η θάλασσα. Και αρχίζει τώρα η συζήτηση γιατί τόση αποχή; Τί φταίει; Γιατί ο κόσμος να μην προτιμήσει να ψηφίσει;

Είναι τώρα σοβαρός αυτός ο προβληματισμός; Υπάρχει δείγμα λογικής στην διερεύνηση του ερωτήματος; Αν κάποιος θεωρεί ότι του προσφέρει περισσότερα το να πάει θάλασσα από ότι το να πάει να ψηφίσει, είναι ποτέ δυνατόν να είναι αναγκαία για την δημοκρατία η άποψη του στην κάλπη; Με το ζόρι δηλαδή θα τραβοκοπούμε τον καθένα, για να μας κάνει την χάρη να αποφασίσει πώς θα πορευθούμε, από την στιγμή που δεν θέλει; Ας πάει θάλασσα. Και αν στο μέλλον δεν του αρέσει η κατάσταση και το αποτέλεσμα της εκλογής ας ξαναπάει στη θάλασσα να φουντάρει. Έλεος πια με την μανία να ψηφίσουν όλοι.