Πέμπτη, Ιουλίου 29, 2010

Γραμματείς και Φαρισσαίοι

Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα, τελικά, κρύβεται μια γραμματέας! μια γραμματέας που του ροκανίζει τη θέση! Δεν εξηγείται αλλιώς. Μετά τη γραμματέα του Άντρου Κυπριανού που πριν ένα μήνα έστειλε τους ρουσφετοκαταλόγους του Άντρου στα ΜΜΕ, ήρθε η γραμματέας του διευθυντή του γραφείου του προέδρου της Δημοκρατίας, Βάσου Γεωργίου. Αυτή, βέβαια, δεν έστειλε καταλόγους στα ΜΜΕ, αυτή έκανε η ίδια ρουσφέτι, εις το όνομα του Προέδρου, του Διευθυντή του και του μεγάλου κόμματος. Αυτό βγήκε ανερυθρίαστα και είπε ο ίδιος ο Βάσος Γεωργίου, του οποιόυ οι υπογραφές ήταν πάνω στα αιτήματα για μετακινήσεις στρατιωτών που στάληκαν στο ΓΕΕΦ. Δικές του ήταν οι υπογραφές, αλλά δηλώνει και αυτός αθώος. Και γιατί παραιτήθηκε; Και γιατί ο Πρόεδρος δέχθηκε την παραίτηση αν η γραμματέας έκανε τη δουλειά; Και γιατί η γραμματέας δε είναι υπο κράτηση για πλαστογραφία; Αντί να απαντήσει σε τέτοιου είδους θέματα βγήκε στα κανάλια και έλεγε για το πραξικόπημα.

"Κάποιοι πριν λίγα χρόνια δεν ζήτησαν τη μετακίνηση ολίγων στρατιωτών κύριε Παπαδόπουλε" έλεγε χθες βράδυ με έπαρση και ύφος καθηγητή στο MEGA, παραδεχόμενος εμμέσως ότι "κάποιοι" λίγα χρόνια μετά τη ζήτησαν, "Κάποιοι πήραν χιλιάδες στρατιωτών πριν λίγα χρόνια και τους οδήγησαν στο θάνατο". Τί μας λέτε κύριε Γεωργίου; Τί αηδίες είναι αυτές; Επειδή κάποτε οι "κάποιοι" έκαναν πραξικόπημα και οι Τούρκοι εισβολή, νομιμοποιείται το ΑΚΕΛ να μετακινεί σήμερα στρατιώτες με κομματικές παραγγελείες; Σας αφιερώνω αυτόυσιο το σχόλιο του κυβερνητικού σας εκπροσώπου "Απ' όν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του".

Αφού αποφάσισε να κρατήσει μια "αξιοπρεπέστερη" στάση παραιτούμενος του αξιώματός του και άρα αναλαμβάνοντας ευθύνη για όσα γίνονταν, γιατί δεν έμεινε σε αυτή τη στάση παρά άρχισε να περφέρεται στα τηλεοπτικά παράθυρα και να υποβιβάζει τη νοημοσύνη των τηλεθεατών; Γιατί αυτά τα είπε και το μεσημέρι στο ΡΙΚ, αυτούσια. Βρέθηκαν τα έγγραφα με τα αιτήματα, φέροντας την υπογραφή του στο ΓΕΕΦ, ακολούθως παραιτείται, αλλά κατηγορεί τη γραμματέα για το ότι αυτή έστησε εν αγνοία δική του το παραμάγαζο, και τελικά με φαρισσαϊκή υποκρισία περιφέρεται στα ΜΜΕ κατηγορώντας "κάποιους" που έκαναν πραξικόπημα. O tempora, o mores!

Τετάρτη, Ιουλίου 21, 2010

"Οι Ε/Κ χάνουν την Κύπρο"

Ένα άρθρο δημοσιεύθυκε στο tvxs.gr του Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (ευχαριστώ τον par...alogo για την παράθεση) με μια ανάλυση του δημοσιογράφου για την κατάσταση στην Κύπρο. Είναι ενδιαφέρουσα ανάλυση και τρομάζει το γεγονός να επαληθευθούν ορισμένα από τα σενάρια του. Τρόμάζει; Ίσως. Μερικοί αυτά αναμένουν έτσι κι αλλιώς.
Στην πορεία της χώρας (Τουρκία) προς την Ε.Ε., λέγοντας «ναι» στο σχέδιο Ανάν, ο Ερντογάν κατεδάφισε και ένα σημαντικό ταμπού.

Όμως, αυτή τη φορά οι Ελληνοκύπριοι έπεσαν έξω στους λογαριασμούς τους. Άρχισαν να χρησιμοποιούν λανθασμένα «το καθεστώς του πλήρους μέλους», που τους παραχώρησε η Ευρώπη και μετά το μετάνιωσε.

Υπολόγιζαν ότι η Τουρκία, προκειμένου να καταστεί πλήρες μέλος της Ε.Ε., στο τέλος θα έκανε και τις αναγκαίες υποχωρήσεις στην Κύπρο. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες. Όμως, υπάρχει και ένα σημείο, το οποίο δεν λογαριάζουν. Η Άγκυρα, όσο δεν μπορεί να αποκτήσει αυτό το οποίο αναμένει από την Ε.Ε., δεν πρόκειται να δώσει την έγκρισή της για μια λύση στην Κύπρο.
Το θέμα μου είναι στο σημείο που λέει ότι "οι ΕΚ συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες" το οποίο είναι μάλλον εντελώς λάθος. Μάλλον (και ιδιαίτερα μετά τις ευέλικτες πραγματικότητες της νυν ηγεσίας της Κύπρου) οι Ελληνοκύπριοι έχουν δόσει πάρα πολλά και τείνουμε προς το να μένει μοναχά να δόσουν το status του ανεξάρτητου κράτους στο βορρά. Οι ΤΚ από την άλλη, ιδιαιτέρως και μετά την ανάληψη της εκπροσώπησης τους από τον Έρογλου, έχουν ουσιαστικά ξετινάξει μέσω των δηλώσεων Έρογλου τουλάχιστον κάθε έννοια συμβιβασμού.

Η γνώμη μου είναι ότι το παιχνίδι των "ενδοκοινοτικών" συνομιλιών έχει ήδη γίνει παιχνίδι blame game. Κανείς, δηλαδή, δεν νομίζω ότι βλέπει να προκύπτει κάποια λύση από τη διαδικασία με τις απ' ευθείας συνομιλίες που ξεκίνησε πανηγυρικά και που τελικά ευχόμαστε το μόνο που θα αφήσει να είναι οι ελιές στο αεροδρόμιο Λευκωσίας

Από όσα τεκτένονται δε, φαίνεται ότι η Τουρκία είναι πολύ πιο οργανωμένη και έχει τις δυνατότητες, λόγω και των ισορροπιών που επιδιώκουν οι δυτικοί και οι βόρειοι, στο να σπρώξει το "blame" σε εμάς. Αυτό δείχνουν και οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις των Η.Ε και του εκπροσώπου τους, που είναι συνήθως προς όφελος της απέναντι πλευράς και μόνο κατόπιν δικής μας διαμαρτυρίας μερικές φορές ανασκευάζονται. Κρίνοντας δε και από το γεγονός ότι στα κεφάλαια που ανοίξαμε ως τώρα η πλευρά μας ήταν αυτή που έδινε, ενώ στα επόμενα θα πρέπει να γίνουν αμοιβαίες παραχωρήσεις και από τις δυο πλευρές, μάλλον γίνεται ανησυχητική η διαδικασία επίρριψης των ευθυνών.
Εν περιλήψει, εδώ και 36 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι είχαν δημιουργήσει μια υπόθεση η οποία έλεγε: «Εάν η Τουρκία θέλει να προχωρήσει στην Ευρώπη, πρέπει να συμφωνήσει με τους Ελληνοκύπριους». Η Ευρώπη υποστήριξε την προσέγγιση αυτή.

Σήμερα, όμως, η υπόθεση αυτή έχει αντιστραφεί. Η Τουρκία στέλνει το εξής μήνυμα: «Εάν οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούν τη λύση, τότε να ανοίξει ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ευρώπη». Όμως, κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει καν την Ευρώπη.
Και αυτό είναι εν μέρει σωστό. Το θέμα είναι ότι η υπόθεση δεν έχει αντιστραφεί απαραίτητα από τις κινήσεις στη σκακιέρα του Κυπριακού, αλλά από το ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι στην περιοχή, όπου οι δυνατότητες μας να έχουμε κάποιο λόγο είναι περιορισμένες. Με τις επιλογές μας μάλιστα και την ομφαλοσκοπική προσέγγιση της πολιτικής μας (ως τώρα) η οποία έχει αποκλειστικό γνώμονα άμεσα το κυπριακό, δεν φαίνεται να προβάλλουν και πολλές ελπίδες.

Πέμπτη, Ιουλίου 15, 2010

Κοινωνική Ασφάλιση

Μου στάληκε με email και είχε ενδιαφέρον! Απαντά σε πολλά φιλοσοφικά "Γιατί" περί της δημιουργίας:

Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι, πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.

Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs και τα διάφορα cookies. Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;» και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!» και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!». Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.

Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε. Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.

Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»

Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά. Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.

Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!»

Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο, από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε βούτυρο μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου. Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια.

Ετσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει μερικά κιλά με την άθληση.

Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί με τα τηλεχειριστήρια, για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ. Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά την οθόνη και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος.

Ετσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και γεμάτη θρεπτικές ουσίες.

Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε πατατάκια, τα οποία τηγάνησε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι... Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη...

Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν προλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες.

Και ο σατανάς έφερε τα McDonalds και το cheeseburger των 99 σεντ. Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;». Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!». Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Ετσι μπράβο!». Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.

Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό μπαϊ-πάς της καρδιάς. Και τότε ο σατανάς είπε 'είπαμε να παίζουμε τίμια':

Και δημιούργησε το ΙΚΑ.

Τριακοστή έκτη δεκάτη πέμπτη

Η μαύρη μέρα του Ιούλη; Μια μαύρη ημέρα του Ιούλη; Άλλη μια μαύρη μέρα του Ελληνισμού, που τα τελευταία χρόνια ανήξε τη συλλογή μελανών στιγμάτων στην ιστορία του σε πρωταθλητισμό;

36 χρόνια από τότε που άλλαζε η σελίδα της Ιστορίας στην Κύπρο. Παρότι το γεγονός στάθηκε σαν αφορμή για την εισβολή της Τουρκίας, η επέτειος σήμερα δε περιλαμβάνει Τούρκους. Περιλαμβάνει μόνο Έλληνες. Έλληνες εναντίων Ελλήνων.

Το "να μην ξεχάσουμε" είναι ορθό, το θέμα είναι ότι 36 χρόνια μετά όποιον και να ρωτήσεις θα θυμάται άλλα πράγματα...

Τετάρτη, Ιουλίου 14, 2010

Στην πυρά!

Κατά την (ακριβούτσικη) διακίνηση μας από τη Γαλλία στη Γερμανία με τρένο βιώσαμε τις προάλλες κατά ένα μέρος την απομυθοποίηση των περιβόητων Γερμανικών σιδηροδρόμων. Παρότι η ακρίβεια και η οργάνωση τους γενικά είναι υποδειγματική. Αυτό δεν το απομυθοποιήσαμε!

Χαρη στην τεχνολογία και την πρόοδο των μεταφορών, εν μέσω καύσωνα καταλήξαμε όρθιοι, χωρίς αλλη επιλογή σε ένα βαγόνι-κολαστήριο. Η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 37 βαθμούς. Έξω από το βαγόνι της γερμανικής υπερταχείας, ICE. Γιατί μέσα στο βαγόνι, με τα κλιματιστικά να είναι χαλασμένα, όπως μας ενημέρωσε ο μηχανοδηγός, η θερμοκρασία μπορεί και να ξεπερνούσε τους 45 βαθμούς. Η κατασκευή του τρένου όμως δεν επέτρεπε να ανοίξει κανείς κάποιο παράθυρο, καθώς δεν υπήρχε τέτοιο, ούτε την εναλλακτική εισαγωγή αέρα στο βαγόνι.

Το θέμα είναι είδηση στη Γερμανία απασχολώντας και τη Βουλή, καθώς η δική μας περίπτωση ήταν απλά μια από τις πάρα πολλές που παρατηρήθηκαν. Μπορεί τα τρένα να κινούνται με ταχύτητες 245 χιλιομέτρων την ώρα, και να προσφέρουν τρομερές ανέσεις εσωτερικά, αλλά αυτό συμβαίνει όσο οι θερμοκρασίες εκτός τρένου είναι κάτω από 32 βάθμους. Οι οδηγίες που έχουν οι μηχανοδηγοί, σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο, είναι πάνω από 32 βαθμούς να απενεργοποιούν τα κλιματιστικά καθώς αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ήδη έχουν αντιμετωπίσει τις τελευταίες μέρες πολλά περιστατικά με δυσφορίες και λυποθυμίες στα τρένα που ανάγκασαν πολλά δρομολόγια να καθυστερήσουν ενώ πολλοί επιβάτες υπέβαλαν και μηνύσεις στους γερμανικούς σιδηρόδρομους για τις συνθήκες μεταφοράς των επιβατών.

Πέμπτη, Ιουλίου 08, 2010

Γερμανική οργάνωση

Ποιός μίλησε για τη γερμανική οργάνωση και τη γερμανική προνοητικότητα; Νομίζω είναι η ώρα να βάλει λίγη αμφιβολία στη βεβαιότητα ύπαρξης τους! 7/7/10, πρωί. Άφιξη στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γερμανίας και σημαντικότατο συγκοινωνιακό κόμβο της Ευρώπης.

Ενώ το αεροσκάφος έχει κανονικά σταθμεύσει, περιμένουμε (υπομονετικά αλήθεια) αρκετή ώρα και δεν γίεται αποβίβαση. Μας ενημερώνει ο πιλότος ότι στο αεροδρόμιο υπάρχει πρόβλημα με τα ηλεκτρονικά συστήματα και θα αποβιβαστούμε σε περίπου 15 λεπτά. Λόγω του προβλήματος δεν είχαν έρθει τα λεωφορεία που θα μας παραλάμβαναν από το αεροπλάνο και γι΄αυτό η καθυστέρηση.

Αισίως, τελικά, στα 30 λεπτά από τη στάθμευση βρισκόμασταν στο λεωφορείο κατευθυνόμενοι, και κατευθυνόμενοι, στο κτήριο αφίξεων. Σημειώνω εδώ ότι το λεωφορείο ήταν γεμάτο γερμανικές σημαίες, όπως και τα περισσότερα αυτοκίνητα του αεροδρομίου ελέω μουντιάλ. Ύστερα από μια "σαφαρικού" τύπου διαδρομή καταλήξαμε επιτέλους στην αίθουσα παραλαβής αποσκευών. Η ιστορία αρχίζει αμέσως τώρα!

Οι οθόνες στην (τεράστια) αίθουσα αποσκευών ήταν όλες γαλάζιες και είχαν ένα χαρακτηριστικό πράσινο "Start" στην αριστερή άκρη τους. Εκείνο το γνωστό, χαρακτηριστικό κουμπί των Windows. Μέσα σε μια αχανή (σχεδόν!) αίθουσα και μπροστά στον ιμάντα παραλαβής με αριθμό 17, δεν είχαμε ιδέα πού θα βρούμε τις αποσκευές μας. Το ανησυχητικό ήταν ότι ούτε οι υπεύθυνοι είχαν την παραμικρή ιδέα. Μόλις κάποιος έβλεπε υπάλληλο με στολή του αεροδρομίου ή της Lufthansa του έλεγε ένα κωδικό πτήσης και ρωτούσε πού να πάει. Και οι αλλεπάλληλες κρούσεις συνεπιβατών στη διαχείριση αποσκευών της Lufthansa μας έδιναν την ίδια άκρως κατατοπιστική απάντηση. "Φρανκφουρτ ις α μπιγκ έαρπορτ, ουι καν νοτ χαβ ανυ αηδία χουερ ισ δε λαγκειτς. Φάηλ ε ριπόρτ ιφ γιου λάικ".

Λίγη ώρα μετά βλέπουμε έναν ιταλό και ένα τούρκο, υπαλληλους του αεροδρομίου να επιστρατεύουν τελικά άλλη τεχνολογία προς εξυπηρέτηση μας. Μέσω σταθερού καρτοτηλεφώνου και ασυρμάτου συνεννοούνται με τα υπόγεια του αεροδρομίου. Ελπίδα! Η μέθοδος μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες για το τί να κάνουμς. Σιγά σιγά αναρτώνται σε κασόνια (στο πίσω μέρος τους) οι αριθμοί πτήσης και οι αντίστοιχοι ιμάντες παραλαβής αποσκευών. Επιτέλους θα φύγουμε από το αεροδρόμιο. Αλλά φευ! Ούτε αυτό καταλήγει σωστά. Η πτήση μας δηλώθηκε στον 11 ιμάντα, αλλά 1 ώρα αργότερα και ενώ περιμέναμε στον 11 οι αποσκευές μας βγήκαν στον 14, στο 11 αντί για τις δικές μας αποσκευές βλέπαμε να σουλατσάρουν αποσκευές αμερικάνικες, από πτήση της United, που κανονικά θα έπρεπε να είχαν βγει στο 12 και της Εθιόπιαν, που όμως είχαν βγει σωστά. Η κατάσταση ομαλοποιήθκε όταν επανεκκίνησε το σύστημα, οπότε και επήλθε και η οριστική λύτρωση!

Willkommen in Deutschland! Γενικά η εικόνα στον χώρο αποσκευών για τις 2 ώρες που περιμέναμε ήταν χαοτική και μάλλον αποκαρδιωτική για τη Γερμανία της τάξης και της οργάνωσης.
Related Posts with Thumbnails