Παρασκευή, Φεβρουαρίου 29, 2008

Τα "παραγωγικά" υπουργεία

Μετά την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν επόμενο ότι θα υπήρχαν διαβουλεύσεις "πολιτικού" περιεχομένου μεταξύ του νέου προέδρου και των κομμάτων που τον στήριξαν προκειμένου να γίνει διαμοιρασμός των υπουργείων και των λοιπών θέσεων. Ή τέλος πάντως ότι έμενα που δεν είχε συμφωνηθεί πριν την εκδήλωση στήριξης. Αυτή ήταν άλλωστε και η "πολιτική" κουβέντα της εβδομάδας μεταξύ των δυο γύρων των προεδρικών. Όλα αυτά πάντα "με γνώμονα το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου".

Το θράσος όμως ξεχείλισε. Όλοι ξέραμε ότι ο πόθος των κομμάτων είναι υπουργεία με πεδίον δόξης λαμπρών στο ρουσφέτι. Βέβαια όλα τα υπουργεία το κάτι τί τους το έχουν. Αλλά ιδιαίτερα τα υπουργεία Άμυνας και Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, τα οποία εποπτεύουν Στρατό και Αστυνομία, όπου ο υπουργός μπορεί (;) να δρα εκπληρώνοντας κομματικές επιταγές και δεσμεύσεις προς ψηφοφόρους προσφέρονται για τέτοια σπορ.

Από εκεί όμως, μέχρι το να βγαίνει ο αρχηγός του κόμματος και να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι "επιθυμούμε κάποιο εκ των παραγωγικών υπουργείων"

εννοώντας με το "παραγωγικά" αυτό που εξηγήθηκε προηγουμένως υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το να τα θέλεις και να πιέζεις για αυτό τον πρόεδρο, είναι καταδικαστέο, αλλά το βγαίνεις και να το διατυμπανίζεις κιόλας χωρίς αιδώ είναι το άκρον άωτο της ξετσιπωσιάς. Φυσικά όλα αυτά γίνονται στα πλαίσια του ανεπτυγμένου μας πολιτικού πολιτισμού (sic), που τα κόμματα τον είδαν και ενδυναμωμένο από την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση. Οι απολίτιστοι.Το παζλ των αξιωματούχων που διόρισε ο νέος πρόεδρος,
όπως το δημοσίευσε η εφημερίδα "Πολίτης"

Το μόνο παρήγορο είναι ότι, ευτυχώς, ο Πρόεδρος φρόντισε από νωρίς να καταστήσει σαφές ότι "δεν ποδηγετείται ούτε από τα κόμματα της συγκυβέρνησης ούτε από το ίδιο του το κόμμα στις αποφάσεις του". Κατά πόσο αυτό τελικά θα ισχύσει, ο χρόνος θα το δείξει.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 27, 2008

Ένας Ιερέας, εκκλησιαστικός ηγέτης

Από τις πρώτες στιγμές της εκλογής του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Ελλαδικής Εκκλησίας ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έδωσε ξεκάθαρα το μήνυμα πως η Εκκλησία είναι χώρος πνευματικής αναζήτησης για τους ανθρώπους και τέτοιος πρέπει να ξαναγίνει. Ήταν από τις πρώτες φορές που ακούγοντας έναν ιερωμένο να μιλάει δεν άλλαξα κανάλι. Ο λόγος του ήταν πειστικός και αντανακλούσε προφανέστατα την βαθιά του πίστη και σεμνότητα -επακόλουθο αυτής.

Στις πρώτες μέρες μετά την εκλογή του τα μέτρα που σύμφωνα με τον τύπο άρχισε να λαμβάνει δείχνουν ότι είναι αποφασισμένος να ξανακάνει τον "Οίκο του Θεού", οίκο προσευχής από βαρυστολισμένο παλάτι χωρίς νόημα. Και άρχισε από τα του Αρχιεπισκόπου. Πωλεί την Αρχιεπισκοπική κατοικία, την υπερπολυτελή αρχιεπισκοπική κατοικία στο Ψυχικό, επιλέγοντας ως κατοικία του ένα μικρό διαμέρισμα, πωλεί το πολυτελές αυτοκίνητο του Αρχιεπισκόπου και μειώνει αρκετά την φρουρά που του παρέχει η πολιτεία. Σημειολογικά αφαιρεί το ειδικό βάθρο όπου καθόταν ο αρχιεπίσκοπος στην Ιερά Σύνοδο, επιλέγοντας να κάθεται ως ίσος στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους.

Στους πρώτους στόχους του είναι να εφαρμόσει και διαφανή διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας χωρίς κεφαλαιοποίηση των εσόδων προς όφελος κοινωφελών έργων.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι από τους μοναδικούς μεγαλόσχημους ιερείς που δεν μπορώ να τον καταχωρήσω στην κατηγορία "παπαδολόι". Ένας άνθρωπος που νομίζω κατά λάθος οι υπόλοιποι εξέλεξαν σε αυτή την θέση, κρίνοντας από το πώς οι υπόλοιποι ούτω καλούμενοι Αρχ-ιερείς συμπεριφέρονταν και συνομιλούσαν σε τηλεοπτικά παράθυρα. Το αν τελικά καταφέρει, δια του δικού του παραδείγματος, να επαναφέρει τον εκκλησιαστικό οργανισμό, με τα δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη κάθε χρόνο, τα οποία λυμαίνονται κατά κύριο εν Χριστώ αδελφοί του, είναι κάτι που μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Πάντως η παρουσία του και μόνο στην κεφαλή της Εκκλησίας μόνο αλλαγή προς το καλύτερο μπορεί να είναι. Ίδωμεν.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2008

"Ανεξάρτητοι" - εξαρτημένοι

Ένας λαός πανηγυρίζει την "ανεξαρτησία" του. Οι αλβανόφωνοι του Κοσσόβου μετά την αυτοανακύρηξη της ανεξαρτησίας τους, όπως αυτή είχε σχεδιαστεί, σκηνοθετηθεί και υλοποιηθεί από έξω, βγήκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Τί αστείο, οι οθόνες των τηλεοράσεων γέμισαν αμερικανικές και αγγλικές σημαίες. Και ολίγες αλβανικές για να μην ξεχνιούνται. Ούτε μία σημαία του νέου κράτους τους. Ένας λαός "ανεξαρτητοποιήθηκε" γιατί έτσι ήθελαν άλλοι. Και η "πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης" να αρχίζει πάλι να μυρίζει μπαρούτι.

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 18, 2008

Ριπλέι

Το αποτέλεσμα των εκλογών χτες ήταν έκπληξη για πολλούς. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που αντλούσε δύναμη από το «Όχι» στο σχέδιο Αννάν, έμεινε εκτός δεύτερου γύρου.Αναμφίβολα το δημοψήφισμα για το σχέδιο Αννάν του 2004 ήταν η στιγμή που σημάδεψε την νεότερη πολιτική ιστορία της Κύπρου. Η επίδραση που είχε η παρουσία του για λίγο ακόμα προέδρου της Κύπρου στην καταψήφιση του σχεδίου ήταν μάλλον καταλυτική. Πολλοί είδαν στο πρόσωπο του Τάσσου -καθ' υπερβολήν μάλλον- ένα νέο Εθνάρχη. Η συγκυβέρνηση υπό τον Παπαδόπουλο παρά τις πολλές προστριβές και τις διαφωνίες φαινόταν αποφασισμένη να συνεχίσει. Τα πρώτα σύννεφα ήρθαν με την αποχώρηση του ΑΚΕΛ από τον συνασπισμό που στήριζε τον Παπαδόπουλο, και την απόφαση του κόμματος για αυτόνομη κάθοδο με τον Δημήτρη Χριστόφια ως υποψήφιο.

Σπουδάζοντας στην Ελλάδα, παρακολουθούσα, όσο μου επέτρεπε το πρόγραμμά μου, την προεκλογική διαδικασία από τηλεοράσεως και μέσω του κυπριακού e-τύπου. Διέκρινα ότι από το στρατόπεδο Παπαδόπουλου αυτό που ήταν η κορωνίδα της προεκλογικής ήταν το "ηχηρό Όχι" του 2004. Γνώριζα ότι στην Κύπρο το κυπριακό ήταν ανέκαθεν το βασικό θέμα κάθε εκλογής. Το προβάδισμα που είχε ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε σε κάτι που είχε συσπειρώσει το 76% του λαού, αναφορικά με το Κυπριακό, το θεωρούσα βέβαιο.

Βλέποντας τις δημοσκοπήσεις που έβγαιναν κατά καιρούς η πτώση του Τάσσου και ο περιορισμός του στα ποσοστά των κομμάτων που τον στήριζαν άρχισε να υποδεικνύει ότι ίσως το "Ναί" και το "Όχι" δεν θα ήταν τα μοναδικά κριτήρια ψήφου. Φαινόταν ότι η στρατηγική του επιτελείου του Τάσσου δεν μπορούσε να αποδώσει. Παράλληλα από τα άλλα δύο επιτελεία προβαλλόταν συνεχώς το σύνθημα "Μαζί" για μια δίκαιη λύση, για νέα αρχή, για να ξανακερδίσουμε τους συμμάχους στην ΕΕ κλπ. Επίσης η δυναμική που τελικά θα είχε η αριστερή υποψηφιότητα ήταν άγνωστη καθ' ότι είναι η πρώτη τέτοια κάθοδος του ΑΚΕΛ.

Η άνοδος Κασουλίδη και Χριστόφια στις δημοσκοπήσεις είχε σταματήσει μέσα στον Δεκέμβριο στα ποσοστά που λίγο πολύ φαινόντουσαν μέχρι μια βδομάδα πριν παγιωμένα ως προς τις διαφορές. 32+% ο Τάσσος, γύρω στο 30% Χριστόφιας - Κασουλίδης. Μια τελευταία έκπληξη πριν τις εκλογές αποτέλεσε, για μένα, και το debate των τριών υποψηφίων για το κυπριακό. Σε αυτό έβλεπα ένα Τάσσο, ο οποίος δεν μπορούσε να πείσει, ο οποίος έδειχνε "κουρασμένος" στο να υπερτονίζει το παρελθόν. Σε αντίθεση ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Κασουλίδης νομίζω μοιράστηκαν τις εντυπώσεις, με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ να κερδίζει ίσως στα σημεία, σκιαγραφώντας κάτι από το δικό τους σχέδιο για το μέλλον. Επίσης η διαφωνία του Χριστόφια με τον Τάσσο για τις διαπραγματεύσεις στο Μπούργκνστοκ μάλλον ήταν μια ατυχής στιγμή των δυο που έδειξε τα ρήγματα πάνω από τα οποία προσπαθούσε να βαδίσει η τριμερής (προ της διαλύσεως της) Αυτό το σημείο εκμεταλλεύθηκε και ο Κασουλίδης για να διερωτηθεί μετά το debate για το πώς οι δυο άνδρες συνεννοούνταν κατά την διακυβέρνηση.

Οι τελευταίες συζητήσεις πριν την κάλπη είχαν από την πλευρά του Παπαδόπουλου ως επίκεντρο το "'Οχι", από την πλευρά Κασουλίδη την ευρωπαϊκή στρατηγική και από την πλευρά Χριστόφια την επαναπροσέγγιση.

Στις χτεσινές εκλογές τελικά ήρθε η ανατροπή των προγνώσεων. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά δείχνουν ότι η τελευταία εβδομάδα έπαιξε σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του τελικού αποτελέσματος. Ο Κασουλίδης συγκέντρωσε σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων που αποφάσισαν τελευταία στιγμή. Τελικά ίσως μερικοί επηρεαστήκαν και από το debate. Από την άλλη από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του exit poll, που είδα στο ΡΙΚ, και από τα τελικά αποτελέσματα φαίνεται ότι ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ κατάφεραν να επανακτήσουν τα ποσοστά τους, μέρος των οποίων είχε απωλεσθεί κατά το δημοψήφισμα του '04 και όσα προηγήθηκαν. Από την άλλη το συνολικό ποσοστό του Παπαδόπουλου είναι χαμηλότερο από το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που τον στηρίζουν, πράγμα που δείχνει ότι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων, που είχαν κερδιθεί στις βουλευτικές του 2006, μάλλον την έκαναν για τα παλαιά τους στρατόπεδα.

Έτσι τελικά φαίνεται ότι το "Ναί" και το "Όχι" για το σχέδιο Αννάν σιγά σιγά, μετά από 4 σχεδόν χρόνια γίνονται δυσδιάκριτα στο εκλογικό αποτέλεσμα. Και το ερώτημα είναι: Έγινε το "Όχι" και το "Ναί", "Μαζί";

Βασικά δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς με σιγουριά κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι στον δεύτερο γύρο των εκλογών έχει περάσει ένας υποψήφιος καθαρά του "ΝΑΙ" και ένας του "ΝΑΙ περίπου". Είναι μια αλλαγή απόφασης του λαού; Ή μήπως η αλαζονεία της εξουσίας, η φθορά λόγω της πενταετούς διακυβέρνησης, και η πρόταση αβεβαιότητας του Τάσσου με βάση το παρελθόν και ανχές ελπίδες για ελπίδα στο μέλλον τρόμαξε τον κόσμο; Μήπως από την άλλη απλά τα κομματικά φρονήματα παρελθούσας της ανάγκης και του διαφαινόμενου "κινδύνου" επανισχυροποιήθηκαν;

Το καθεστώς στο οποίο φαίνεται ότι κινείται ο συσχετισμός δυνάμεων παραπέμπει περισσότερο όχι στο "Μαζί" αλλά στο προ-Αννάν "χώρια" καθεστώς. Οι δηλώσεις των δυο υποψηφίων που πέρασαν στον δεύτερο γύρο, ομολογουμένως, ήταν ιδιαίτερα προσεγμένες. Το "μαζί" δέσποζε σε κάθε πρόταση. Όπως σε κάθε φράση ήταν έκδηλο το χρύσωμα για το χάπι προς τον μεγάλο χαμένο της βραδιάς Τ. Παπαδόπουλο. Χριστόφιας και Κασουλίδης γνωρίζουν ότι η απόφαση του ΔΗΚΟ είναι κρίσιμη για τον δρόμο προς το προεδρικό και φρόντισαν αυτό να το κάνουν υπερβολικά έκδηλο στις πρώτες δηλώσεις τους, όπου τα γλοιώδη καλά λόγια μέχρι αηδίας περίσσεψαν.

Επί της ουσίας όμως, ο δεύτερος γύρος μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, θα ξυπνήσει στην Κύπρο σκηνές από τα παλιά. Ίσως τα όχι και τόσο παλιά. Σκηνές που σαν καρικατούρες βλέπουμε στα γήπεδα τα Σαββατοκύριακα. Με τις δεξιές και τις αριστερές ομάδες και τους δεξιούς και αριστερούς οπαδούς. Ή στα αριστερά και δεξιά καφενεία των χωριών. Οι εκλογικές μάχες στην Κύπρο πάντα είχαν μια μυρωδιά δεξιάς και αριστεράς. Για πρώτη φορά όμως οι δύο εκπρόσωποι δεξιάς και αριστεράς, ΔΗΣΥ - ΑΚΕΛ, αναμετρούνται αυτοπροσώπως. Με τους δικούς τους υποψηφίους. Τόσα χρόνια υποβόσκουσα στον λαό, η "μάχη" δεν φαίνεται να έχει ξεπεραστεί ποτέ στην Μεγαλόνησο.

Καλή ψήφο.

Κυριακή, Φεβρουαρίου 17, 2008

Photo Finish

Έξω τελικά έπεσαν όλες οι δημοσκοπήσεις που είδαμε το τελευταίο διάστημα για τις εκλογές στην Κύπρο. Όλες έδιναν στον Τάσσο Παπαδόπουλο ελαφρύ προβάδισμα, στα όρια του στατιστικού λάθους, και τον Δημήτρη Χριστόφια να έπεται με τον Ιωάννη Κασουλίδη τρίτο, με διαφορά δεκαδικών. Τελικά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν αυτό των δημοσκοπήσεων ανάποδα. Κασουλίδης πρώτος με διαφορά δεκαδικών από τον δεύτερο Χριστόφια και ο Τάσσος Παπαδόπουλος τρίτος με διαφορά στην 1,5 ποσοστιαία μονάδα (περίπου 7000 ψήφους).

Μιας και στα προηγούμενα θέματα μιλούσα για κούρσες και 200σάρια, στο photo finish των κυπριακών προεδρικών εκλογών (Ά Γύρος) τα αποτελέσματα ήταν τα παρακάτω:
  1. Iωάννης Κασουλίδης : Ψήφοι: 150.996, Ποσοστό: 33,51%
  2. Δημήτρης Χριστόφιας : Ψήφοι: 150.016, Ποσοστό: 33,29%
  3. Τάσσος Παπαδόπουλος : Ψήφοι: 143.249, Ποσοστό: 31,79%
  4. Μάριος Ματσάκης : Ψήφοι: 3.460, Ποσοστό: 0,77% 3.460
  5. Κώστας Κυριάκου (Ούτοπος) : Ψήφοι: 1.092, Ποσοστό: 0,24%
  6. Κώστας Θεμιστοκλέους : Ψήφοι: 753, Ποσοστό: 0,17%
  7. Ανδρέας Ευστρατίου : Ψήφοι: 713, Ποσοστό: 0,16%
  8. Χριστόδουλος Νεοφύτου : Ψήφοι: 243, Ποσοστό: 0,05%
  9. Αναστάσης Μιχαήλ : Ψήφοι: 117, Ποσοστό: 0,03%
Αναλυτικότερα στο site του Υπουργείου Εσωτερικών

Σάββατο, Φεβρουαρίου 16, 2008

Πράσιν' ήλιοι και πράσσειν άλογα

Τον τελευταίο (πολύ) καιρό το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα βλέπουν συνεχώς σκάνδαλα και παρακλάδια σκανδάλων. Σκάνδαλα που έχουν να κάνουν με δημοσιογράφους, πολιτικούς, πηδήματα, αναπηδήσεις και χρηματισμούς. Μέσα στον πανζουρλισμό τα φώτα της δημοσιότητας είδαν και οι μηνιαίες δημοσκοπήσεις του Φεβρουαρίου. Σε αυτές οι δημοσιογράφοι μένουν αρκετά στο 11% που συγκεντρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας την πτώση του δικομματισμού.

Τα δυο κόμματα στις δυο - τρεις δημοσκοπήσεις που βγήκαν συγκεντρώνουν ποσοστά κοντά και κάτω από το 30%. Όντως ο κόσμος βρίσκεται σε απελπισία με τα δυο μεγάλα κόμματα, που για 30 χρόνια κατατρώνε τον ιδρώτα και τον κόπο όλου του λαού, βάζοντας χέρι(α) στα χρήματα του κράτους και μοιράζοντας πλουσιοπάροχες μίζες σε ημετέρους. Είναι παρ' όλα αυτά δεδομένο ότι τα δυο μεγάλα κόμματα θα ανακτήσουν πολύ -ή και ολόκληρο- από το χαμένο έδαφός τους όταν πλησιάσουν εκλογές. Πάντα ακριβώς το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει και δεν μπορώ να καταλάβω προς τί η μεγάλη έκπληξη. Ο λόγος είναι ότι τα "μικρά" κόμματα πλην του καταγγελτικού και ουτοπικού τους λόγου δεν δίνουν κάποια απτή πρόταση διακυβέρνησης. Ίσως θεωρόντας ότι ρόλος τους δεν είναι να κυβερνήσουν.

Το πιο εντυπωσιακό κατ' εμένα από τις δημοσκοπήσεις είναι το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ. Το εντυπωσιακό με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι ο κόσμος δεν το θέλει για κυβέρνηση, αφού εξακολουθεί στις δημοσκοπήσεις να επιλέγει για κυβέρνηση την ΝΔ, αλλά ούτε για αντιπολίτευση! Το ποσοστό μη-ικανοποίησης από την αντιπολίτευση είναι 94% με την κυβέρνηση να έχει χαμηλότερο ποσοστό κοντά στο 75%. Είναι ίσως μοναδικό παράδειγμα αυτό στα χρονικά. Μετά τις εκλογές η κυβέρνηση να περνά μια κρίση με σκάνδαλα και, λογικά, να χάνει ποσοστά, αφού ο χειρισμός της δεν πείθει για τις καθαρές προθέσεις της, αλλά ταυτόχρονα η αντιπολίτευση να πέφτει επίσης. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι για κάθε μονάδα πτώσης της κυβέρνησης η αντιπολίτευση πέφτει 1,1- 1,2. Όχι πως αυτό δεν ίναι πλήρως δικαιολογημένο. Τα κόμματα στην Ελλάδα δίνουν το μήνυμα ότι λειτουργούν ως φατρίες. Κανεις δεν κοιτάζει στον δικό του χώρο και κανεις, ποτέ, δεν φαίνεται να φταίει από τον δικό του χώρο. Η "κομματική πειθαρχία" δένει ακόμα και τις προθέσεις όποιου θέλει να διαφοροποιηθεί από την κομματική γραμμή. Για παράδειγμα, για τα εκατομμύρια που φαγώθηκαν επί ΠΑΣΟΚ κανείς δεν έχει πληρώσει. Και καλά στην δικαιοσύνη παραγράφηκαν τα αδικήματα. Το κόμμα γιατί ακόμα τους έχει ώς προβεβλημένα στελέχη; Μήπως και το ηθικό αδίκημα έχει παραγραφεί;

Η αποτυχία του κ. Παπανδρέου, παρά το αβαντάζ που του δίνει το επώνυμό του, να εκφράσει οτιδήποτε ανανεωτικό φαίνεται με τα πιο μελανά χρώματα στα γκαλοπ. Νομίζω το σκίτσο του Ηλία Μακρή, λίγο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρη και πριν την επανεκλογή Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ στο τέλος θα γίνει προφητικό.
Ηλίας Μακρής 9,10,2007, "Κ"
(κλικ για μεγέθυνση)

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 14, 2008

Σεισμός... ερωτικός

Και ενώ έγραφα κάτι για το blog, άρχισα να νομίζω ότι είχα ζαλάδα... "Ψιλοκουνιώμουνα". Είδα αριστερά μου την πόρτα χόρευε. Ωχ, λέω πάλι σεισμός. Δεν φάνηκε πολύ ισχυρός στην αρχή και τον αγνοώ. Συνεχίζω να γράφω. Δυναμώνει. Στο μεταξύ αρχίζω να σκέφτομαι ότι κουνιέμαι για αρκετή ώρα. Πλέον χορεύει έντονα και ο Φοίβος, η μασκότ των ολυμπιακών, που κρέμεται στο δωμάτιο μου. Βάζω παπούτσια. Ακόμα κουνιόμαστε. Οπότε εκείνη ήταν η στιγμή που λέω. Πρέπει να είναι σοβαρά τα πράγματα!

Στο ΣΚΑΪ μιλούν για τον σεισμό που νιώσανε στην Αθήνα. Σε λίγο λένε και για τον σεισμό της Κρήτης, και για τον σεισμό στα Γιάννενα. Όλη η Ελλάδα τελικά κουνήθηκε. 6,5 - 6,8 ρίχτερ μόλις τώρα ανακοινώθηκε το μέγεθός του. Κοντά στην Καλαμάτα, σε θαλάσσιο χώρο το επίκεντρο (εδώ γειτονιές μας). Την διάρκεια περιμένω να ανακοινώσουν. Θα είναι νομίζω πιο τρομακτικό από τα μεγέθη που ήδη ανακοινώθηκαν!

Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2008

Ελεύθερη έκφραση

Παρακολουθούσα απόψε, όπως και σχεδόν κάθε βράδυ, τα Νέα του ΣΚΑΪ στις 9. Ενώ το δελτίο εξελισσόταν κανονικά, σε κάποια φάση μας δείχνουν άλλο παρουσιαστή από άλλο στούντιο ο οποίος αφού μας ενημέρωσε ότι κάτι συνέβη στο κεντρικό στούντιο του σταθμού, συνέχισε το δελτίο από το σημείο όπου βρισκόταν. Στο επόμενο ρεπορτάζ ανέφερε ότι το κεντρικό στούντιο του ΣΚΑΪ βρισκόταν υπό κατάληψη από μέλη του ΠΑΜΕ τα οποία διαμαρτύρονταν για το ότι τα ΜΜΕ (γενικά) δεν προέβαλαν όσο θα έπρεπε τις διεκδικήσεις των εργαζομένων κατά την απεργία της ερχόμενης Τετάρτης.

Μου φάνηκε κωμικό και εξωφρενικό! Μια άσχετη ομάδα ανθρώπων καταλαμβάνει το στούντιο ενός τηλεοπτικού σταθμού την ώρα του δελτίου ειδήσεων για δικό της λόγο και εμποδίζοντας την ομαλή ροή του δελτίου. Η απόχρωση που αφήνει πάντως το όλο συμβάν εμένα μου φαίνεται φασιστική. Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι κατά την διάρκεια της κατάληψης το δελτίο συνεχίστηκε κανονικά, και ένα από τα θέματα που μεταδόθηκαν είχε να κάνει με την απεργία, τα αιτήματα και το ποιοί απεργούν.

Ζήτω η ελευθερία της έκφρασης.

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 11, 2008

Τελευταίο 200σάρι

5 και απόψε μετρά η Κύπρος για την διεξαγωγή του πρώτου γύρου των πρώτων "ευρωπαϊκών" της προεδρικών εκλογών.

Σύμφωνα (και) με την τελευταία δημοσκόπηση, (Φιλελεύθερος, 10/02/2008) μιας εκ των εγκυροτέρων εφημερίδων της Κύπρου το παιχνίδι για είσοδο στον δεύτερο γύρο θα κριθεί στο νήμα. Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι είναι σε ποσοστά της τάξης του 30%. Τ. Παπαδόπουλος 32,7% - Ι. Κασουλίδης 30,3% - Δ. Χριστόφιας 30,0%. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές επίσης παρατηρείται και "ξεφούσκωμα" του ποσοστού του ανεξάρτητου Μ. Ματσάκη, ο οποίος, εξασφάλιζε τον Ιανουάριο ποσοστό 2,2% σε αντίθεση με το 0,5% που εξασφαλίζει τώρα.

Με βάση τα ποιοτικά στοιχεία της δημοσκόπησης, μεγαλύτερη συσπείρωση γύρω από τον υποψήφιο του κόμματος παρουσιάζουν οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ με ποσοστό 85,5%, ακολουθεί το ΔΗΚΟ του Παπαδόπουλου με ποσοστό γύρω στο 82,5 και ο ΔΗΣΥ με ποσοστό 80,8%. Χαμηλότερα στο 73,4% η σοσιαλιστική ΕΔΕΚ. Διάχυση, σχεδόν, παρατηρείται στο ΕΥΡΩΚΟ του οποίου ο δείκτης συσπείρωσης είναι στο 68%.

Ενδιαφέρον έχουν και τα ηλικιακά ιστογράμματα των ψηφοφόρων των υποψηφίων. Ο Τ. Παπαδόπουλος έχει συντριπτική υπεροχή στις ηλικίες 64+, ενώ εξασφαλίζει πιο οριακή πρωτιά στην κατηγορία 55-64. Ο Χριστόφιας στις μεσαίες ηλικίες 35-54 έχει οριακή υπεροχή, ενώ ο Κασουλίδης "παίρνει κεφάλι" στο κοινό του STAR, το κοινό 18-24.

Και από αυτά τα αποτελέσματα φαίνεται ότι, κυριολεκτικά, τα κόμματα θα βάλουν όλα τα λεφτά τους στα ταξίδια των ψηφοφόρων του εξωτερικού. Ήδη στις αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες προσέθεσαν και άλλα ποσά για ακόμα και αυθημερόν πτήσεις για Κύπρο, κυρίως φοιτητών της Ελλάδας, οι οποίοι λόγω εξεταστικής δεν επέλεξαν να φύγουν. Ψάξτε προσφορές αν ενδιαφέρεστε να κατέβετε!

"Εκπόρνευση" ανηλίκων

Το πιο αισχρό show της ελλαδικής τηλεόρασης, κατά την γνώμη μου, τα τελευταία χρόνια. Το baby dance στον Alpha, ακροβατεί πάνω σε αθώες ψυχές παιδιών για να ικανοποιήσει το κανάλι τα οικονομικά του και οι γονείς των παιδιών την ματαιοδοξία τους. Τα ίδια τα παιδιά μάλλον παιρνουν σε δεύτερη μοίρα. Ντροπη. Αίσχος.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 07, 2008

Παιχνίδια της τύχης (και του μυαλού;)

Διαβάζοντας σήμερα τον "ΠΟΛΙΤΗ", on line, στους τίτλους των οικονομικών ειδήσεων είδα δυο τίτλους συνεχόμενους, τους οποίους δεν μπορούσα να αφήσω ασχολίαστους. Όχι τους τίτλους τόσο, όσο την προβλεψη που ίσως κατά τύχη σκιαγραφούν.

» Aegean Airlines: Πάει Λονδίνο, πετά περισσότερο προς Κύπρο

» Δύσκολα αποφεύγονται τα μέτρα στις Κυπριακές Αερογραμμές

Είναι νομίζω κάτι που δείχνει την διαφορά νοοτροπίας σε μία εταιρεία που ονειρεύεται το χθες ζώντας μόνη την ψευδαίσθηση της κρατικής πλάτης και μιας ιδιωτικής εταιρίας με στόχους και πρόγραμμα να τους πετύχει. Για Λονδίνο η Aegean, για κλείσιμο - απεργιακό για την ώρα - η κυπριακές. Ποιά ελπίδα επιβίωσης μπορεί να έχει μια τέτοια εταιρεία; Και φυσικά αυτό που λέω δεν είναι ότι θέλω δεν είναι το κλείσιμο των ΚΑ, το οποίο θα οδηγήσει πολλούς εργαζόμενους στον δρόμο. Αυτό που λέω είναι ότι αν ένας εξωτερικός παρατηρητής το βλέπει αυτό, όλοι οι καρεκλοκένταυροι συνδικαλιστές και όσοι τους υποστηρίζουν δεν μπορούν να το δουν;

Εδώ και μερικά χρόνια κάθε τόσο διαβάζουμε στον τύπο άρθρα, που φέρνουν την εταιρία στα πρόθυρα της πτώχευσης. Μέχρι τώρα στο παρά πέντε σώζεται με κάποιο τρόπο και όλοι αποφασίζουν ότι ήρθε η ώρα να εφαρμόσουν σοβαρά κάποιο σχέδιο εξυγίανσης. Το οποίο σχέδιο, λίγους μήνες μετά έρχονται να ανατινάξουν οι πιλότοι, ή οι αεροσυνοδοί ή οι μηχανικοί, ή η κουτσή Μαρία, διεκδικώντας αυξήσεις και προκυρίσσοντας απεργίες. Τους οποίους θα έρθουν οι πονηροί πολιτευτές να υποστηρίξουν προς άγραν ψήφων. Μέχρι την επόμενη φορά που θα φτάσει το αγρινό στο χείλος του γκρεμού, οπότε και θα ψάξουν και πάλι για το σχέδιο αναδιάρθρωσης. Βέβαια πολλές φορές θα σωθεί, ίσως, στο χείλος του γκρεμού, αλλά μόνο μια θα χρειαστεί να πέσει.

Κυριακή, Φεβρουαρίου 03, 2008

Άρτος και θέαμα

Αν και η ενασχόλησή μου με τα αθλητικά, και δη τα ποδοσφαιρικά, είναι περιορισμένης ευθύνης, για να αντικρύσει κανείς το "ντέρμπυ" της αγωνιστικής στην Κύπρο μεταξύ Απόλλωνα (Λεμεσού) και ΑΠΟΕΛ (Λευκωσίας) δεν απαιτούνται και πολύ περισσότερες.

Δεν έδειξε άλλωστε να έχει περισσότερες γνώσεις ούτε καν ο διαιτητής της συνάντησης ο οποίος, σύμφωνα με τις φάσεις του αγώνα που μετέδωσε το ΡΙΚ, έκανε ρεσιτάλ αθλιότητας μετρώντας σε ένα απόγευμα περισσότερα λάθη από ότι έπραξε στην καριέρα του μάλλον. Ίσως σε αυτό βοήθησε και η τεταμένη ατμόσφαιρα που υπήρχε στον αγωνιστικό χώρο μεταξύ των παικτών από την αρχή του αγώνα, φούντωσε ακολούθως στην κερκίδα με τους περιβόητους «θερμοκέφαλους» (αυτό πρέπει να είναι κυπριακή πρωτοτυπία) οπαδούς, συνεχίστηκε μέσα στον αγωνιστικό χώρο με όλους τους πιο πάνω και ολοκληρώθηκε στους περί του σταδίου δρόμους μέχρι αργά το βράδυ.

Σήμερα δε, ακολούθησε ένα ρεσιτάλ βλακείας και φαμφαρολογίας όπως τελικά συνηθίσαμε να γίνεται μετά από κάθε τέτοιο γεγονός. Μέρος του "ρεσιτάλ" το κρατικό κανάλι της Κύπρου ευτυχώς μετέδωσε και στον δορυφόρο για ενημέρωση των παροικούντων στο εξωτερικό Κυπρίων. Στα δελτία και στην αθλητική εκπομπή του ΡΙΚ. Είδαμε παίκτες και οπαδούς αχταρμά μέσα στο γήπεδο, αστυνομικούς, φωτιές, καπνούς μέσα και τριγύρω και τους παράγοντες των δυο ομάδων (και κυρίως ένα «τύπο» της φυλής των Απολλωνίστας απόψε) να προσπαθούν περισσότερο να αποποιηθούν τις ευθύνες τους και να τις φορτώσουν σε άλλους. Με μια έπαρση να αρνούνται (κυρίως ο «τύπος») ακόμα και να καταδικάσουν (δηλ. το τυπικό της υποθέσεως) τα όσα έγιναν και οδήγησαν και τον δεύτερο αγώνα των δυο ομάδων να λήξει δικαστικά (ο αγώνας διεκόπη στο '99!).

Α, όπου γάμος και χαρά… είδαμε και τους πολιτικούς μαϊντανούς να (ξανά)δηλώνουν τις "προθέσεις τους" "για τις ενέργειες που πρέπει" "και το μαχαίρι να φθάσει στο κόκαλο" "για να ξηλωθεί το στίγμα που λερώνει το κυπριακό ποδόσφαιρο". Ρε δεν αρχίζουν να πηδούν από τα μπαλκόνια σιγά σιγά και στην Κύπρο. Άντε γιατί πολλοί γίναμε.

Related Posts with Thumbnails