Τετάρτη, Οκτωβρίου 27, 2010

Δυσοίωνο

Προς εξύψωσιν του εθνικού φρονήματος,
φωτογραφία από την περσινή μαθητική παρέλαση

Με μια παρέλαση οι Θεσσαλονικείς καλύπτουν 3 γιορτές! Αγ. Δημήτριο, απελευθέρωση, 28η Οκτωβρίου, όλα σ' ένα. Αν και βλέποντας τα πλάνα με ομαδική βόλτα καλύπτουν το τρίπτυχο. Ήταν συναρπαστικά τα πλάνα του ΣΚΑΪ από την ούτω καλούμενη παρέλαση.

Ομάδες μαθητών με ποικιλόχρωμία στολών, με το πουκάμισο να επαναστατεί έξω από το παντελόνι, χωρίς τακούνια (αυτό μάλλον είναι διαφοροποίηση από παλιά, τουλάχιστον στα πλάνα που είδα), αλλά κυριότερα χωρίς βήμα. Δεν είναι ότι δεν πήγαιναν με το σωστό βήμα, ένα στ' αριστερό δυο στο δεξί. Είναι ότι το δεξί κτυπούσε στο 0,32 στο 0,67, στο 0,86. Όπου τύχαινε. Και αντίστοιχα το αριστερό σε επόμενα τυχαία σημεία. Το εμβατήριο, η μπάντα, ο ρυθμός, ήταν σε άλλη παρέλαση. Και βέβαια η παρατήρηση είναι κρίσιμη, καθώς είναι από τις μεγάλες φιλοδοξίες πολλών από τους παρελαύνοντες να χαρούν τον εαυτό τους σε μια πίστα με ένα μικρόφωνο, ή σε μια οντισιόν μπρος στο Θεοφάνους, ή τον Ψινάκη, το Μουρατίδη και τους λοιπούς με στόχο μια πίστα και ένα μικρόφωνο. Πώς θα το κάνουν αυτό χωρίς συναίσθηση του ρυθμού; Άμα δεν τον πιάνεις όταν σου κτυπά ταμπούρλο πώς θα σταθείς στο ακαπέλα; Πρέπει να το δει η εκπαίδευση στην Ελλάδα το θέμα αυτο.

Επιφυλάσσομαι να δω αύριο την κυπριακή νεολαία στην παρέλαση. Θέλω να δω αν είναι τυχαίες οι μεγάλες επιτυχίες της νήσου στα τάλεντ σόου της μητρός πατρίδος.

Τρίτη, Οκτωβρίου 19, 2010

Εκατομμύρια του αέρα...

Τόσα χρόνια είδαμε μαθουσάλες της κυπριακής πολιτικής ζωής να περνούν λίγο πριν την πολιτική ταρίχευση τους από τα διοικητικά συμβούλια διαφόρων οργανισμών που ελέγχει το κράτος. Αλλά, όπως φαίνεται, άλλο η Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου (ναι, είναι κρατικά αμειβόμενη επιτροπή και αυτή!) και άλλο οι αεροπορικές εταιρίες. Οι αερομεταφορές εξελίσσονται τελικά σε έναν από τους τομείς που αποδεικνύουν περίτρανα ότι με τους κομματικούς φίλους στα συμβούλια των εταιριών δεν μπορείς να πας πουθενά. Eurocypria: "Insert coin to continue". Από τους πετυχημένους τίτλους που γράφηκαν για το δράμα της Eurocypria. Η εταιρία, για άλλη μια φορά μεσα σε ένα μόλις εξάμηνο ξέμεινε από ρευστό. Αυτή τη φορά ξέμεινε από τα 35 εκατομμύρια Ευρώ που (σκανδαλωδώς όπως φαίνεται) είχε εγκρίνει η κυβερνητική πλευρά. 35 εκατομμύρια από αυτά που δεν περισσεύουν αυτή την περίοδο στους προϋπολογισμούς. Η εταιρία μάλλον πάει για οριστική δύση αυτή τη φορά καθώς δεν υπάρχουν πιθανότητες σωτηρίας της. Άλλωστε και όταν ενεκρίθησαν τα 35 εκατομμύρια η κυβέρνηση είχε αποκρύψει από τη Βουλή μελέτη βιωσιμότητας της εταιρίας η οποία έδειχνε το δυσοίωνο της επιβίωσής της. Εδώ είναι που πάει το "σκανδαλωδώς", αφού δείχνει ότι ήταν σαφώς πολιτική επιλογή να πεταχτούν αυτά τα χρήματα κυριολεκτικά, αφού δεν υπήρχε πρόθεση ειλικρινούς εξυγείανσης της.

Αξίζει τον κόπο να δεί κανείς τί έλεγαν μετά την έγκριση της ενίσχυσης - αύξησης κεφαλαίου της Eurocypria οι εκπρόσωποι των κομματικών σχηματισμών της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Τελικά τα 35 εκατομμύρια που δόθηκαν τότε με τόση ζέση πού πήγαν; Σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του υπουργού οικονομικών 28 εκατομμύρια για εξόφληση δανείου και τα 7 εκατομμύρια για τρέχοντα έξοδα. Δηλαδή ξοφλήσαμε τις τράπεζες, πετάξαμε και 7 εκατομμύρια και έβγαλε η εταιρία το καλοκαίρι και τώρα την κλείνουμε. Για το κλείσιμο της εταιρίας υπολογίζουν γύρω στα 6-8 εκ. Ευρώ ότι θα κοστίσουν τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου των υπεράριθμων ενώ ποσοστό εργαζομένων θα μεταπηδήσει στις Κυριακές Αερογραμμές.

Υπενθυμίζω εδώ ότι για τις Κυπριακές Αερογραμμές είχαν δοθεί πριν λίγα χρόνια ακόμα μερικά εκατομμύρια, για προγράμματα εθελοντικών αφυπηρετήσεων ώστε να μειωθεί το προσωπικό, στα πλαίσια σχεδίου εξυγείανσης που είχε εφαρμοστεί (και φαινόταν να είχε πετύχει). Παράλληλα, κατά την ίδια περίοδο, το 2006, η Eurocypria είχε πωληθεί από τις ΚΑ στο κράτος για ακόμα μερικά εκατομμύρια. Σκοπός της εξαγοράς ήταν πρώτον να ενισχυθούν οι ΚΑ και δεύτερον να διασωθεί η Εurocypria, που ήταν επικερδής τότε, από ενδεχόμενη πτώχευση της μητρικής της εταιρίας. Από τα στοιχεία που συγκεντρώνει το stockwatch οι δυο εταιρίες ακολουθούν πάντα αντίθετες πορείες με τις ΚΑ να μειώνουν ζημιές και να προχωρούν σε κερδοφορία και την Eurocypria αντίθετα (παρόλο που κάθε χρόνο αυξάνει τον τζίρο της). Για φέτος έχουμε και τις δυο στο κόκκινο με τις ΚΑ να μιλούν για 25 εκ. ζημιά προ φόρων στο εξάμηνο και την Eurocupria για 8,8 εκατομμύρια ζημιά μέχρι τώρα.

Δυστύχημα ίσως ότι μεταξύ των δυο κυπριακών εταιριών κλείνει αυτή που είχε μακράν καλύτερη εξυπηρέτηση και συμπεριφορά εν πτήσει και μένουμε με τις ΚΑ, που πάντα δίνουν την αίσθηση εξυπηρέτησης από δημόσια υπηρεσία. Αλλά χειρότερο δυστύχημα είναι ότι αυτό το κλείσιμο το έχουμε πληρώσει χρυσό τα τελευταία χρόνια δίνοντας παρατάσεις ζωής πολλών εκατομμυρίων πότε στη μια και πότε στην άλλη εταιρία.

Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010

Αναγνώριση

Διάβαζα μέσα στην εβδομάδα τα διάφορα σχόλια, διθυράμβους και λοιπά όσα γράφτηκαν για τον τρίτο Έλληνα Νομπελίστα και πρώτο εκ Κύπρου, τον καθηγητή του London School of Economics and Political Science Χριστόφορο Πισσαρίδη. Μέσα στα διάφορα που διάβασα και μια λεπτομέρεια για το παρελθόν του.

Ο καθηγητής ήταν στην επιτροπή νομισματικής πολιτικής, επί κυπριακής λίρας, για 7 χρόνια αν το συγκράτησα ορθά. Παράλληλα όμως ήταν στο λεγόμενο short list για διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, το 2000. Τότε μεταξύ αυτού και του τότε υπουργού οικονομικών Χριστόδουλου Χριστοδούλου, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλάυκος Κληρίδης είχε επιλέξει τον δεύτερο. Μεταξύ ενός καθηγητή οικονομικών (υποψήφιο για Νόμπελ το 2007 και βραβευμένο πλέον το 2010) και ενός πρώην εκπαιδευτικού επιλέγη ο δεύτερος.

Αυτό σαν σημείωμα, αναάμεσα στα πολλά συγχαρητήρια για την υπερηφάνεια που μας χάρισε ο καθηγητής.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 13, 2010

Θαμμένοι ζωντανοί

Συγκινητικό αυτό το "παγκόσμιο" ενδιαφέρον και η πολυεθνική προσπάθεια που άρχισε από το πρωί στο ορυχείο του San Jose στη Χιλή για τη διάσωση των 33 εγκλωβισμένων μεταλλορύχων. Εντυπωσιακό το γεγονός και η προσπάθεια, η κινητοποίηση. Τα πλάνα σε απ' ευθείας σύνδεση τόσο μέσα από το ορυχείο όπου εγκαταστήθηκε κάμερα, εκεί όπου για 70 μέρες ζούσαν οι μεταλλορύχοι αλλα και από την επιφάνεια, όπου η ειδική κάψουλα Phoenix τους ξαναβγάζει στη ζωή. Στην έξοδο τους από την κάψουλα έχουν μάρτυρα μέσω ίντερνετ και τηλεόρασης σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη. Παράλληλα μετρητές των διεθνών δικτύων εν είδη progress bar καταγράφουν το σημείο στο οποίο βρίσκεται η επιχείρηση διάσωσης, που θα διαρκέσει 36 σχεδόν ώρες. Από μέρες ακούμε για προσφορές που γίνονται στους 33 για συνεντεύξεις, διαφημίσεις, δώρα, εισιτήρια ποδοσφαιρικών αγώνων, ταξίδια. βλέπουμε τους συγγενείς να μιλούν στα πρακτορεία για τους δικούς τους, τους ψυχολόγους να τους υποστηρίζουν, τα παιδιά τους να κάνουν μάθημα σε ειδικές αίθουσες που μεταφέρθηκαν στην περιοχή. Πραγματικά ο άνθρωπος ψοφάει για ριάλιτι!

Όσο εντυπωσιακό είναι το όλο σκηνικό, άλλο τόσο καταπληκτική είναι η "απουσία" όλων (καί του τοπικού κράτους!) όταν στοές κάθε μήνα καταρρέουν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και εγλωβίζουν αρκετές δεκάδες, εκατοντάδες, ανθρώπους. Το 2009 σκοτωθηκαν σε τέτοια δυστυχήματα μόνο στην Κίνα 2631 ανθρακορύχοι, ενώ το 2002 ήταν από τις χειρότερες χρονιές 6995 νεκρούς στα ορυχεία της χώρας. Καμμία ειδική επιχείρηση, κανένα ζωντανό από την περιοχή, ούτε εισιτήρια για ποδοσφαιρικούς αγώνες.

Επί του προκειμένου πάντως, η επιχείρηση πάει καλά για την ώρα και πριν λίγο απεγκλωβίστηκε ο 13ος κατά σειρά. Καλή... λευτεριά και στους υπόλοπους!

Τρίτη, Οκτωβρίου 12, 2010

Το νησί

Η πρώτη εντύπωση, βλέποντας "το νησι", τη νέα πολυσυζητημένη σειρά του Mega, είναι ότι περισσότερο το γύρισμα μου θυμίζει ταινία παρά σειρά. Παρόλο που δεν είμαι πολύ "φίλος" των δραματικών σειρών, εντούτοις, κάθε άλλο παρά μπορώ να πώ ότι μετάνοιωσα που είδα την πρεμιέρα της συγκεκριμένης.

Η ιστορία βασίζεται στο best seller της Victoria Hislop "the island" και περιστρέφεται γύρω από το λεπροκομείο της Σπιναλόγκας, στην Κρήτη. Η ιστορία του λεπροκομείου, του νησιού της Σπιναλόγκας μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας που ζούσε στο χωριό απέναντι από το νησί, την Πλάκα.

Διαβάζοντας κείμενο για την παραγωγή εντυπωσιάστηκα από το κόστος των 4000000 Ευρώ για τα 26 επεισόδια της σειράς. Κόστος που μάλλον μπορούσε κανείς να το εισπράξει από το αποτέλεσμα. Πολύ ωράια σκηνοθεσία, ωραίο μοντάζ και εκπληκτικές ερμηνείες στους περσσότερους ρόλους. Πρωταγωνιστές ο Στέλιος Μάινας και η Κατερίνα Λέχου, που ενσαρκώνουν ένα ζευγάρι, τον Γιώργη, τον βαρκάρη που μεταφέρει στην Σπιναλόγκα προμήθειες για το λεπροκομείο και τη γυναίκα του, δασκάλα του χωριού Πλάκα που προσβάλλεται από την ασθένεια και μεταφέρεται στην Σπιναλόγκα. Η συγγραφέας μάλιστα του βιβλίου, θα συμμετάσχει στη σειρά ενσαρκώνοντας μια γκουβερνάντα.

Για την ιστορία δεν μπορώ να πώ και πολλά καθώς δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά σαν παραγωγή σίγουρα αξίζει και είναι αξιέπαινη μια τέτοια επένδυση από ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι σε καιρό κρίσης.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 06, 2010

Και τον Μενβέντεφ σας έφερα...

Μεγάλες προοπτικές και μεγάλη σημασία έχει η επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο. Τουλάχιστον δίνει μια ισχυρή δυναμική για το μέλλον σε διάφορους τομείς, αναλόγως του πώς τα αποτελέσματα της επίσκεψης θα αξιοποιηθουν. Επί της επίσκεψης θέλησε σήμερα να μιλήσει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την δήλωσή του όμως να εξελίσσεται σε φθηνό προεκλογικό πυροτέχνημα.
"μεγάλη επιτυχία αυτής της Κυβέρνησης, που ελπίζω να εκτιμηθεί, η επίσκεψη Μεντβέντεβ στην Κύπρο"
[...]
Σε ερώτηση κατά πόσο αυτή η επίσκεψη στέλνει κάποια μηνύματα στο εσωτερικό μέτωπο, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε πως ο ίδιος ελπίζει όπως ''ο λαός τουλάχιστον να παίρνει αυτά τα μηνύματα και να κατανοεί τη σημασία των επισκέψεων όπως του Πάπα, του Μεντβέντεβ, της Μέρκελ και των άλλων πολλών Προέδρων που θα ακολουθήσουν, του Σαρκοζί και άλλων''
Βασικά, η δήλωση αυτή θα μπορούσε να λείπει χωρίς να στερήσει κάτι από το μεγαλείο και τη σημασία της επίσκεψης. Η αποστροφή του Προέδρου "να παίρνει ο λαός αυτά τα μηνύματα και ας κρίνει" και σαν συνέχεια το ήρθε ο Πάπας, τώρα ο Μεντβέντεφ, η Μέρκελ και άλλοι ηγέτες, ο Σαρκοζύ μου θύμισε λίγο κουβέντα καφενέ σε προεκλογική εκστρατεία. Με τον δήμαρχο στα Κορακοχώρια της Κάτω Ραχούλας για να πείσει τους συγχωριανούς του για το έργο του να φωνάζει "και το Ρέμο σας έφερα, τη Μαρινέλλα, τον Σεφερλή τον Μάρκο και τον Στάθη Ψάλτη".

Σημαντική, σημαντικότατη, η επίσκεψη, αναλόγως βεβαίως του πώς αυτή θα αξιοποιηθεί πέραν των φωτογραφικών ενσταντανέ, αλλά η διαφημισοδήλωση των επιτευγμάτων της κυβερνήσεως λίγο... δεύτερη! Τέτοια γεγονότα έχουν από μονα τους μια δυναμική που τα κάνει ευρέως και σε υπερβολικό βαθμό γνωστά στον κόσμο, δε χρειάζεται κατηχητικού τύπου προσέγγιση για να βεβαιωθεί κανείς ότι θα τα θυμόμαστε. Το αν αυτά θα είναι καταλύτης για να τα "θυμόμαστε" έπειτα, στη στιγμή που υπονοείται, μάλλον θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα των επισκέψεων και τη διαχείρισή τους.

Τρίτη, Οκτωβρίου 05, 2010

TV χαμένη στο χρόνο

Το αρχικό συμπέρασμα απλό. Βλέποντας κανείς φέτος τηλεόραση δεν ξέρει σε ποιό έτος βρίσκεται! Για διάφορους λόγους, με κύριο μάλλον την οικονομική κρίση που δεν αφήνει μάλλον πολλά περιθώρια καινών πειραματισμών με το πρόγραμμα.

Αρχικώς τα κανάλια παίζουν από τα δωρεάν και λίγο πολύ τα σίγουρα. Κυρίως τα δωρεάν. Επαναλήψεις. Απόγευμα και Σαββατουρίακο είναι ωραίες στιγμές για να θυμηθούμε (αν έχουμε ξεχάσει) τα παλιά. Όλο το καλοκαίρι είχαμε 6 δόσεις σειρών του Χάρη Ρώμα ημερησίως (ΑΝΤ1), γιατί να τις εξαφανίσουμε έτσι ξαφνικά; Από την άλλη 7 σεζόν πεθερές (MEGA), έτσι απλά θα τις αφήσουμε; Το ΡΙΚ από τη δική του πλευρά έχει αποθεματικό σειρών 40 ετών γιανα ξαναμεταδώσει. Να μην ξεχάσω και τα "Καράτε Κίτ", Police academy που χωρίς πολλή σκέψη σερβίρονται τακτικά εδώ και χρόνια.

Ιδιαιτερότητα όμως της φετινής ιδίως χρονιάς είναι οι νεκραναστάσεις. Και αυτά τα νέα προγράμματα που διαφημίζονται είναι "επαναλήψεις"! Για την ακρίβεια remakes, και αντιγραφές. Επανέρχεται ο Big Brother (χωρίς όμωςΜικρούτσικο!) από το 2001. Επανέρχεται το 50-50 από το 2005. Ξαναβιώνουμε τις ιστορίες του χωρκού από αμνημονεύτου. Βλέπουμε απόπειρες αναβιώσης των "Βουράτε Γειτόνοι" (μάλλον ανεπιτυχείς!). Μετρούμε παράλληλα ένα σωρό παραγωγές (θεο)σκοτεινών σειρών "εποχής" καθώς και ένα εγχώριο "πάμε πακέτο".

Σε όλα αυτά αυτά προσθέτουμε και όσα συνεχίζουν από πέρσι (και πιο πριν) talent shows (άφθονα: X-factor, Get on Stage, Next Top Model). Ενισχυτική προσθήκη οι διαγωνισμοί μαγειρικής που όμως δεν διώχνουν άλλες εκπομπές μαγειρικής. Αποτέλεσμα, ανά πάσα στιγμή, σε κάποιο κανάλι, κάποιος κρατά κουτάλες.

Λένε πως ό,τι δεν ανανεώνεται πεθαίνει. Ποιά όμως είναι άραγε η μοίρα αυτού που ανανεώνεται με το παρελθόν του;

ΥΓ. Εκ παραδρομής δεν ασχολήθηκα με την υπερπαραγωγή του κρατικού(!) καναλιού 3 και ο Κόκος. Αν και τώρα που το σκέφτομαι τί δουλειά θα είχε μια εκπομπή τέτοιας πολιτιστικής στάθμης με τα big brother;

Σάββατο, Οκτωβρίου 02, 2010

Περί Κύπρου

Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα pantone 137 C. Ή pantone 1385. Αναλόγως της διάθεσης του καλλιτέχνη και της σελίδας στην οποία ψάχνει κανείς*. Όσοι δεν το έχουν προσέξει τόσο η σημαία της Κύπρου όσο και το έμβλημα της Δημοκρατίας έχουν υποστεί μια αισθητική αναβάθμιση. Στη σημαία άλλαξε το μέγεθος του χάρτη της Κύπρου και οι κλάδοι ελιάς που τον πλαισιώνουν απέκτησαν καρπούς μετά από 50 χρόνια. Παράλληλα άλλαξε και το χρώμα της Κύπρου, προς το πιο πορτοκαλί.

Από την άλλη ο θυρεός της Δημοκρατίας, η γνωστή ασπίδα με το λευκό περιστέρι απέκτησε επίσης νέο χρωματισμό, έφυγαν οι μαύρες γραμμές, ενώ οι πλαϊνές δάφνες έγιναν ελιές, επίσης καρποφορούσες.

Οι νεοτερισμοί, παρότι έχουν επιβληθεί και με αποφάσεις και εντολές του υπουργικού συμβουλίου εφαρμόζονται κατά το δοκούν, με παράδειγμα ακόμα και την προεδρική λιμουζίνα που 2 χρόνια μετά την αλλαγή φέρει ακόμα τον παλαιό θυρεό. Σε έγγραφα και πινακίδες στις περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζονται οι νέοι θυρεοί. Αναφορικά με τη σημαία εκεί γίνεται το μεγάλο μπέρδεμα. Στο διαδίκτυο δεν εντόπισα δείγμα της νέας σημαίας, ενώ στους εορτασμούς της 1ης Οκτωβρίου σε πλάνο της παρέλασης μπορούσε κανείς να δει τις σημαίες στα πλαϊνά των δρόμων να είναι ανάμεικτες παλιές και νέες, με τις παλιές να υπερισχύουν. Στα κυβερνητικά κτίρια ακόμα, κατά κύριο λόγο, κυματίζουν παλιές σημαίες, ενώ ακόμα και στον επίσημο εορτασμό στο "Ελευθερία - Τάσσος Παπαδόπουλος", τόσο η σημαία που υπήρχε πίσω από το αναλόγιο όσο και η μεγάλη σημαία στη βιντεοπροβολή είχαν το παλιό σχέδιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανακολουθίας και η σελίδα της Προεδρίας, όπου παρουσιάζεται η κυπριακή σημαία και τα σύμβολα του κράτους.

Λεπτομέρια; Μάλλον, αλλά θεωρητικά κόσμος σκοτώνεται για μια σημαία, ας είναι τουλάχιστον για τη σωστή. Μια άλλη λεπτομέρια που έμαθα από τη σελίδα της Προεδρίας, στην ενότητα του Εθνικού Ύμνου: Το 1966, στην απόφαση του το υπουργικό συμβούλιο για την υιοθέτηση Εθνικού Ύμνου "14. Το Συμβούλιον απεφάσισεν όπως υιοθετηθή ως Εθνικός Ύμνος της Κύπρου η μουσική του Εθνικού Ύμνου της Ελλάδος". Ο Εθνικός Ύμνος της Κύπρου δεν έχει στίχους.

Related Posts with Thumbnails