Φίλοι, καλώς ορίσατε στην Κύπρο!

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012, ο ήλιος θα ανατείλει από ανατολικά και η εκκλησία θα γιορτάζει τον Υάκινθο και τη Ζουμπουλία. Αυτοί που αρχίζουν πραγματικά να γιορτάζουν από αύριο είμαστε όλοι οι παροικούντες εν Κύπρω αφού καλωσορίζουμε στην Κύπρο την αποστολή της Ε.Ε. και του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου (στο εξής "τρόικα") για τις προπαρασκευαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την εκπόνηση του κυπριακού "μνημονίου" στήριξης.

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι η στήριξη θα είναι μόνο για  τον τραπεζικό τομέα και δε θα έχει να κάνει με τα δημόσια οικονομικά, αλλά και πως θα φροντίσει να μην πληγεί ο "πολίτης" από μέτρα. Κάτι που αποτελεί συνώνυμο του ότι η στήριξη θα είναι γενικότερη και θα πληρώσουν όλοι, γιατί αυτή ακριβώς είναι η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Έτσι κι αλλιώς οι δηλώσεις από το Προεδρικό δεν έχουν ισχύ ούτε καν μέχρι να παίξουν στα δελτία των 8, αφού για ότι δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος, πηγαίνοντας κόντρα στους συμβούλους του (είτε τους διόριζε ο ίδιος ως υπουργούς, είτε τους βρήκε ως διοικητές) διαψεύστηκε μερικούς μήνες αργότερα. 

Μπορεί αλλιώς να φανταζόσασταν, κύριε Πρόεδρε, την πρώτη μέρα μετά την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κύπρο, αλλά... Για την ώρα λοιπόν, κύριε Χριστόφια -που κατέχετε κατά δήλωσή σας καλά το πώς λειτουργεί η πολιτική στην οικονομία- καλωσορίστε στα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου στη Λευκωσία τους "αποικιοκράτες", (κατά δήλωσή σας) απεσταλμένους της τρόικας.

"Το βρώμικο μυστικό της Eurovision"

Την προηγούμενη εβδομάδα όλη η Ευρώπη, και μέρος του λοιπού πλανήτη, παρακολούθησαν από τηλεοράσεως την εικονική πραγματικότητα του Αζερμπαϊτζάν, μιας χώρας επί της Κασπίας, που τοποθετείται στη Δυτική Ασία και προσπαθεί να γίνει ανατολική Ευρώπη.

Το Αζερμπαϊτζάν φιλοξενούσε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision για το 2012 στην πρωτεύουσά του, Μπακού. Η εικόνα που η χώρα ήθελε να δώσει, είναι πως πρόκειται για μια σύγχρονη δημοκρατία με μπόλικο πλούτο. Κάτι το οποίο μάλλον πέτυχε. Τουλάχιστον το δεύτερο κομμάτι, γιατί το πρώτο δεν μπορείς να το μεταδόσεις τηλεοπτικά, σίγουρα το έχει καταφέρει. Πέτυχε δείχνοντας πολλές φορές να μάθουμε ότι στην πρωτεύουσα έχουν ανεγείρει κάποιους τρίδυμους πύργους ονόματι Flame Towers και ένα νέο κλειστό στάδιο 20000 ατόμων, μια "κρουαζέτ", δρόμους, πλατείες, συντριβάνια. Το Μπακού, κατακλυσμένο από τα "πετροδόλαρα", αφού αποτελεί έναν από τους βασικούς προμηθευτές καυσίμου της Ευρώπης, έχει μεταμορφώσει τα τελευταία χρόνια αρκετές περιοχές του, ομοιάζοντας πλέον με ένα Κατάρ, ή  μια Σαουδική Αραβία του Βορρά.

Μακριά όμως από τα φώτα και τη λάμψη της τηλεοπτικής παραγωγής, πόσο φωτεινή είναι η πραγματικότητα; Πόσο σύγχρονη είναι η κοινωνία; Πόσο ελεύθερος είναι πραγματικά ο κόσμος στη χώρα; Πόσο έχει διαχυθεί αυτός ο πλούτος που ήθελαν να δούμε, στο λαό της χώρας στην παιδεία και την ανάπτυξή του; Τελικά, πόσο... δημοκρατία είναι η "Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν"; Και πόσοι από τους 9εκ. κατοίκους του θα μπορούσαν να γεμίσουν τις 20 χιλιάδες των θέσεων του σταδίου όπου φιλοξενήθηκε ο διαγωνισμός τραγουδιού όταν το εισιτήριο των 300 Ευρώ είναι σχεδόν ισότιμο του μέσου μηνιαίου μισθού της χώρας;

Το βρετανικό δίκτυο BBC και η εκπομπή panorama έκαναν μια απόπειρα παρουσίασης και της σκοτεινής πλευράς της χώρας στο ρεπορτάζ τους Eurovision's Dirty Secret.

Panorama: Eurovision's Dirty Secret από AceVideos

Δώστε μπάλα στον λαό

Τί ονομάζει κανείς διασπάθιση δημοσίου χρήματος; Ίσως το να πετά κάποιος οργανισμός, που εισπράττει φόρους από τον κόσμο, πακτωλούς χρημάτων για να αγοράζει μια εταιρία ποδοσφαιριστές είναι μια απάντηση που θα έμπαινε αρκετά ψηλά στην κατάταξη των πιθανών απαντήσεων. 

Πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το γεγονός ότι ο Δήμος Πάφου χορηγεί κάθε χρόνο την τοπική Αθλητική Ένωση "Πάφος" με 125000 Ευρώ ετησίως; Και ναι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάποια δαπάνη στα πλαίσια της άθλησης της νεολαίας, όπως δίνεται και ετησίως για παράδειγμα το ποσό των 3000 Ευρώ στην πετοσφαιρική ομάδα της πόλης, ή στην ομάδα χάντμπολ. Αλλά 125000 στην ποδοσφαιρική ομάδα ακούγεται απλά πρόκληση. Αν δε λάβει κανείς και την απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου της Πάφου να βάλει τον δήμο εγγυητή σε δάνεια της ΑΕΠ για 375000 Ευρώ τότε ναι μιλούμε για σκανδαλώδη διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η τοπική εφημερίδα "Επιλογές" (έκδ. 925, σελ 14), εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης ιδιαίτερα στην περιοχή της Πάφου, το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο της Πάφου αποφάσισε ο Δήμος -με χρήματα των δημοτών - να μπεί εγγυητής σε 3 δάνεια της ΑΕΠ στο Ελληνικό Συνεργατικό Ταμιευτήριο Πάφου. Δεν μπορούσαν οι ποδοσφαιρόφιλοι δημοτικοί άρχοντες να βλέπουν την ομάδα στη δεύτερη κατηγορία. Με βάση το δημοσίευμα και πάλι η ΑΕΠ έχει συγκεντρώσει χρέη μέχρι στιγμής της τάξης των 2 εκατομμυρίων Ευρώ. Το blog μαθαίνει ότι η εν λόγω απόφαση για τα δάνεια πάρθηκε σχεδόν ομόφωνα, με μόλις 2 διαφωνούντες.

Τέλος εποχής

Μέσα σε ένα διάστημα μερικών ημερών η αεροπορική βιομηχανία της Ευρώπης διέγραψε από τους αιθέρες δυο εταιρίες. Την Ισπανική spanair ιδρυθείσα το 1986 με έδρα τη Βαρκελώνη και ένα στόλο 29 αεροσκαφών και την Ουγγρική Malev, κρατική εταιρία από το 1946 και εθνικό αερομεταφορέα της Ουγγαρίας. Και οι δυο εταιρίες παρά τα σπασμωδικά μέτρα και τις περικοπές στις οποίες κατέφυγαν δεν κατάφεραν να ανακόψουν την πορεία στην οποία εισήλθαν λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και του τρόπου λειτουργίας τους. Από την άλλη, το κενό που άφησαν πίσω τους ήρθαν να καλύψουν άλλες εταιρίες, όπως η ιρλανδική Ryanair η οποία ανακοίνωσε την ίδρυση μιας βάσης στη Βουδαπέστη με 4 αεροσκάφη εκμεταλλευόμενη το κενό που αφήνει η Malev αλλά και πακέτων "διάσωσης" των επιβατών που έμειναν καθηλωμένοι στα αεροδρόμια της Ευρώπης λόγω των πτωχεύσεων. Το εντυπωσιακό της ευελιξίας της εταιρίας είναι ότι ανακοίνωσε τη δημιουργία της βάσης και την έναρξη των πτήσεων δίνοντας χρόνο προετοιμασίας του εγχειρήματος 2 εβδομάδες. Είναι προφανές ότι επί χάρτου πρέπει να είχαν γίνει προεργασίες για να είναι έτοιμη η εταιρία σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο να εκμεταλλευτεί αμέσως το κενό. Αυτό το ακαριαίο αντανακλαστικό είναι που λείπει από πολλές αεροπορικές και μη εταιρίες που για χρόνια ζούσαν και λειτουργούσαν σε πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Αυτή η μη προσαρμογή στις συνθήκες του σήμερα είναι που άφησε στην ιστορία και την Ολυμπιακή στην Ελλάδα, τη Swissair στην Ελβετία και απειλεί και τις ντόπιες Κυπριακές Αερογραμμές. Η κυβέρνηση αυτή την περίοδο ανακοίνωσε ότι τελικώς ψάχνει για στρατηγικό επενδυτή ώστε να πωλήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της εταιρίας. Είναι η ύστατη απόπειρα διάσωσης της. Βασικά θα έλεγα ότι είναι η παρθενική απόπειρα διάσωσής της αφού είναι η πρώτη φορά που θα επιχειρηθεί να αφεθεί η εταιρία να λειτουργήσει μακριά από κρατικά διορισμένο διοικητικό συμβούλιο, το οποίο συνήθως στην ιστορία απήρτηζαν δεινόσαυροι της πολιτικής και απόμαχοι των κομματικών λιστών που ουδεμία σχέση είχαν με την αεροπορική βιομηχανία και ενίοτε και με το επιχειρείν. Αυτή λοιπόν είναι η μόνη προσπάθεια της εταιρίας να καταφέρει να κολυμπήσει στα βαθιά, χωρίς τα κυβερνητικά βαρίδια στο συμβούλιο της αλλά και χωρίς τα οικονομικά σωσίβια που της πετούσε κατά καιρούς η εξουσία ώστε να συνεχίζει να φιλοξενεί τα κρατικά βαρίδια.

1 μέρα μετά το Μαρί

Καταδικάστηκε για εισαγωγή και εμπορία 12 κιλών κοκαΐνης και 189 κιλών κάνναβης, αλλά, παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορεί ελεύθερος με άδεια η οποία του δόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για τον επιχειρηματία Ντίνο Κωνσταντίνου, ο οποίος βρίσκεται εκτός φυλακών από τις 11 Ιουλίου, όταν και υπεγράφη από τον Πρόεδρο Χριστόφια η πρώτη αναστολή της ποινής. Αρχές Δεκεμβρίου δόθηκε η τρίτη κατά σειρά τρίμηνη αναστολή της ποινής.
Ο καταδικασθείς επικαλείται λόγους υγείας και επιτυγχάνει με αυτόν τον τρόπο να βρίσκεται εκτός των Κεντρικών Φυλακών και να κυκλοφορεί ανενόχλητος, παρά το γεγονός ότι, με απόφαση του Κακουργιοδικείου τον Απρίλιο του 2010, έχει χαρακτηριστεί «εχθρός της κοινωνίας», αφού έσπερνε τον αργό θάνατο

Ελεύθερος με προεδρική άδεια - Πολίτης, 03/01/2012

Μία μέρα μετά το Μαρί. Μια μέρα μετά που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δια των ενεργειών του και των παραλείψεών του έφερε τη χώρα μπροστά στο χαμό 13 ανθρώπων και στην καταστροφή του ενεργειακού της κέντρου. Τότε που ήμασταν στο σκοτάδι αφού η χώρα είχε χάσει την επάρκεια σε ηλεκτρικό ρεύμα ως αποτέλεσμα της καταστροφής στο Μαρί. Τότε που περιμέναμε όλοι εναγωνίως να βγεί ο Πρόεδρος να μιλήσει για το θέμα. Θυμηθείτε ότι το πρώτο διάγγελμά του ήταν 3 μέρες μετά την έκρηξη, στις 13 Ιουλίου. Σε εκείνο ακριβώς το διάστημα, που ο Πρόεδρος κρυβόταν, έκανε και κάτι άλλο. Έδινε αναστολές φυλάκισης σε ανθρώπους που καταδικάστηκαν ως "εχθροί της κοινωνίας". Σε ανθρώπους που συνελήφθησαν για εμπορία 200 κιλών ναρκωτικών. Αυτό υπέγραφε ο αθεόφοβος στις 11 Ιουλίου. Μια μέρα μετά που είχε διαλύσει τον τόπο. Και χρησιμοποιώ και την επισήμανση φίλου, ότι ο πρόεδρος δεν δίναται να παραχωρεί χάρη σε κατάδικους για εμπορία ναρκωτικών και για αυτό το λόγο του παραχωρεί τρίμηνες αναστολές της ποινής. Μπράβο ρε "δίκαιη κοινωνία" με "πρόεδρο με ανθρωπιά". Να σε χαιρόμαστε.

"The protester"

Το εξώφυλλο του περιοδικού

"Πρόσωπο της Χρονιάς" όπως αυτό αναδεικνύεται από το περιοδικό TIME είναι για το 2011 ο διαδηλωτής - the protester. Ανώνυμος, επώνυμος, Έλληνας του Συντάγματος, Αμερικάνος της Wall Street, Αιγύπτιος της Ταχρίρ, Ιταλός, Τυνήσιος, Λίβυος, Ισπανός. Άνθρωποι άγνωστοι, άλλοι με πρόσωπα καλυμμένα, άλλοι με μάσκες, άλλοι με πληγές από την καταστολή των κινητοποιήσεων, γυναίκες που βγήκαν μπροστά, αλλά και ο πλέον διάσημος σκύλος, ο "Λουκάνικος" από την πλατεία Συντάγματος, είναι που περιλαμβάνονται στο φωτογραφικό άλμπουμ που συνοδεύει την ανακοίνωση.

"Ένα χρόνο μετά που ένας Τυνήσιος πωλητής φρούτων αυτοπυρπολήθηκε, η αντίδραση επεκτάθηκε στη Μέση Ανατολή, έφτασε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επαναπροσδιορίζοντας την παγκόσμια πολιτική σκηνή και επανακαθορίζοντας τη δύναμη των λαών." σημειώνει το περιοδικό εξηγώντας την απόφασή του.

Όντως η απόφαση είναι δίκαιη. Αν κάτι έχει σημαδέψει τη χρονιά που τελειώνει είναι οι διαδηλώσεις και οι εξεγέρσεις σε ολόκληρο τουλάχιστον τον δυτικό και τον αραβικό κόσμο. Για λόγους διαφορετικούς κατά περίπτωση, με αιτήματα ποικίλα, αλλά με ένα κοινό παρονομαστή. Τον κόσμο να οργανώνεται και να διαδηλώνει, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά την μεγάλη δύναμη που έδωσε το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα. Όλα ξεκίνησαν από ένα απελπισμένο Τυνήσιο για να καταλήξουμε μερικούς μήνες μετά να μετρούμε ήδη τρία πολύχρονα καθεστώτα της Μεσογείου να έχουν καταρρεύσει σε Τυνησία, Αίγυπτο και εσχάτως στην Λιβύη. Το παράδειγμα να ακολουθείται σιγά σιγά και από τους Ευρωπαίους "PIIGS" που καταλαμβάνουν τις πλατείες και τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την ανέχεια στην οποία βυθίζονται λόγω της οικονομικής κρίσης και άλλους διαδηλωτές στις ΗΠΑ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που βλέπουν και τη δική τους μοίρα συνδεδεμένη με αυτή των υπολοίπων διαμαρτυρόμενων της Ευρώπης και επιχειρούν να καταλάβουν συμβολικά διάφορα οικονομικά κέντρα του πλανήτη.

Αρχιεπισκοπική κοροϊδία

Το ποσοστό των ψήψων που έλαβε ο κάθε υποψήφιος για τον Μητροπολιτικό Θρόνο της Κερύνειας δεν έχει καμία σημασία για την Ιερά Σύνοδο, δήλωσε σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β'.

Πρόσθεσε ότι δεν έχει καμία σχέση αν ένας έλαβε περισσότερες ψήφους από τον άλλο, επισημαίνοντας ότι σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, ακόμη και στις εκκλησιαστικές, «ανακατεύονται τα κόμματα, συμπαρίσταται ο πλούτος», με αποτέλεσμα, όπως είπε, πολλές φορές να συγκεντρώνονται ψήφοι σε κάποιον που δεν τις αξίζει.

Γι’ αυτό το λόγο, σημείωσε, η Ιερά Σύνοδος θα επιλέξει εκείνον που κατά τη γνώμη της είναι καλύτερος για το θρόνο, ανεξάρτητα από τη σειρά με την οποία κατετάγησαν στην ψηφοφορία οι τρεις. [...]

Τον καλύτερο θα βγαλουμε λεει ο Αρχιεπίσκοπος - Πολίτης 20/11/2011

Ο κάθε οργανισμός έχει πάντα τις δικές του διαδικασίες για την πλήρωση κενών θέσεων, μια εταιρία για παράδειγμα καλεί ενδιαφερόμενους από την "αγορά" να στείλουν βιογραφικά και κατόπιν αξιολογεί τους υποψήφιους για να βρει τον καταλληλότερο. Σε πολιτειακές θέσεις συνήθως γίνονται εκλογές και ο λαός ψηφίζει μέσα από κάποιους υποψήφιους για τη θέση, αυτόν που κρίνει ως αξιότερο, ή αυτόν που του υποσχέθηκε ότι άμα εκλεγεί θα του διορίσει τον γιό. Στον οργανισμό της εκκλησίας της Κύπρου η διαδικασία είναι ξεχωριστή, δημοκρατική και διαφορετική.

Η Εκκλησία επιθυμεί (λέει) οι αρχιερείς να έχουν λαϊκή αποδοχή, για αυτό το λόγο θέλει να εμπλέκει και τους πιστούς στη διαδικασία εκλογής μέσω λαϊκής ψηφοφορίας. Για αυτό το λόγο, δεν επιλέγει η Ιερά Σύνοδος κάποιον και απλά τον κάνει Μητροπολίτη, αλλά κατεβαίνουν τρεις υποψήφιοι και καλείται, ακολούθως, το "ποίμνιο" να προσέλθει και να ψηφίσει ποιόν επιθυμεί. Στη συνέχεια οι τρεις υποψήφιοι μπαίνουν σε ένα νέο γύρο εκλογής κατά τον οποίο η Ιερά Σύνοδος θα αποφασίσει ποιόν θέλει για Μητροπολίτη. Αυτός θα είναι και ο νέος Μητροπολίτης. Σε αυτό γύρο, με βάση τα λεγόμενα του Αρχιεπισκόπου, οι Συνοδικοί απλά χέστηκαν για το πόσοι από αυτούς που έτρεξαν να ψηφίσουν επέλεξαν καθένα από τους υποψήφιους. Συγγνώμη αλλά πόσο ποίμνιο πρέπει να θεωρούν ότι είναι ο κόσμος, και πόσο ποίμνιο είναι τελικά ο κόσμος που κάθεται και τους λαμβάνει υπ όψη και ασχολείται με τα καπρίτσια τους;

Αντιγράφοντας τη διαχρονικότητα

Ο Χρύσανθος Τσουρούλλης έκανε λογοκλοπή, ή.. λογοδάνειο. Όπως φαίνεται ο δημοσιογράφος του Σίγμα, στο blog που διατηρεί στην ιστοσελιδά του ομίλου, σε διάφορα άρθρα του αναδημοσίευε φράσεις από άρθρα του Ελλαδίτη δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη. Τις αναδημοσίευε "προσαρμώζοντας", κατά τον ίδιο, τις φράσεις στην Κυπριακή πραγματικότητα. Ήτοι, άλλαζε τα ονόματα ανθρώπων και κομμάτων για να ταιριάζουν στα της Κύπρου. Μάλλον είναι κάτι που δεν θα περίμενε κάποιος από ένα δημοσιογράφο, αν μη τι άλλο να αντιγράφει χωρίς παράθεση πηγής.

Το θέμα έφερε στο προσκήνιο η κομματική εφημερίδα του ΑΚΕΛ. Μάλιστα η εφημερίδα μίλησε και με τον Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος ανέφερε ότι δε γνωρίζει κάτι για το θέμα, ή τον Τσουρούλλη. Βέβαια, ο στόχος της εφημερίδας δεν είχε να κάνει επ' ουδενί με το θέμα της δημοσιογραφικής δεοντλογίας, αλλά καθίσταται προφανής μέσα από το κείμενο της είδησης όπως αυτή δημοσιεύθηκε. "Σε όλα τα «κλοπιμαία» άρθρα ο Χρ. Τσουρούλης στοχοποιεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ, όπως ακριβώς στοχοποιούσε και ο Γ. Πρετεντέρης τον Σημίτη, τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ." αναφέρει στο καταγγελτικό άρθρο της η Χαραυγή. Ο Τσουρούλλης είναι από τους τηλεοπτικά προβεβλημένους δημοσιογράφους της Κύπρου που κτύπησαν έντονα τον πρόεδρο Χριστόφια. Άρα αυτομάτως με μια κίνηση πλήττεται (ορθώς) η αξιοπιστία του δημοσιογράφου και αποκαλύπτεται στον κόσμο "το ποιόν αυτών που πολεμούν τον Πρόεδρο" (όπως σχολίαζε οπαδός του Κόμματος σε διαδικτυακό τόπο).  Εδώ είναι μάλλον και η απάντηση στο γιατί τόση εμμονή με το θέμα. Μετά τους "τάχα αγανακτισμένους", την αποκαθήλωση του Πολυβίου και του πορίσματος του μέσω και της παραεπιτροπής που διόρισε το κόμμα, ήρθε και ένα κτύπημα δώρο, μέσω Τσουρούλλη, σε όσους αρθρογραφούν ενάντια στον Πρόεδρο.

Ασχέτως όμως των σκοπιμοτήτων, σημασία έχει το γεγονός. Ότι ένας δημοσιογράφος κάνει κάτι τέτοιο και κατ' επανάληψη. Από την πλευρά του μάλιστα ο δημοσιογράφος, με ανάρτηση στο blog του, ενώ αρχικώς επιχειρεί να απολογηθεί για τα περιστατικά, εφευρίσκει ευφάνταστα σενάρια ως προς το γιατί προέβη στην πράξη του, μιλά για ανταλλαγή ιδεών και διαφορετικές προσλαμβάνουσες και εξηγεί πως στόχος του ήταν να αναδίξει τη... διαχρονικότητα των γραπτών "εκλεκτών συναδέλφων". Κρίμα. Ιδιαιτέρως διότι στα άρθρα το μιλούσε για ευθύνη, και μεγαλείο αυτών που αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους. 

Αρχή άνδρα δείκνυσι

Στην Κύπρο το σύστημα είναι Προεδρικό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια και παραμένει αμετακίνητος από τη θέση του μέχρι τη λήξη της πενταετίας του. Δε χρειάζεται ούτε ανανέωση ούτε επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής. Μπορεί να παραιτηθεί ή να παυθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αυτό το κατοχυρώνει το σύνταγμα. Η Βουλή δεν μπορεί να ρίξει τον Πρόεδρο, δεν μπορεί να αλλάξει τον Πρόεδρο και αυτός δε χρειάζεται να έχει τη "δεδηλωμένη" από τη Βουλή, καθώς εκλέγεται κατ΄ευθείαν από το λαό. Ως εκ τούτου, όλη η συζήτηση στην οποία αναλωνόμαστε την τελευταία εβδομάδα με τα "θα συζητήσουν τα κόμματα για να προτείνουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας" είναι κουραφέξαλα και αρκετά εξ' αυτών είναι και επικίνδυνο να συζητούνται υπό το λαϊκιστικό πρίσμα των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών πάνελ. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει. Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου δεν μπορεί να γίνει, το αποφάσισε ο μόνος υπεύθυνος για αυτό ο Γεν. Εισαγγελέας.

Η αλήθεια είναι πως σε αυτή την ιστορία, την έκρηξη στο Μαρί, από την πρώτη στιγμή, ο Πρόεδρος έδειξε προς τα πού είχε αποφασίσει να κατευθυνθεί, και είχε επιλέξει να καλυφθεί πίσω από την σιγουριά που του προσέφερε το Προεδρικό του Γραφείο. Ενδύθηκε εξ' αρχής την στολή του ανθρώπου που δεν έχει την ανδρεία να αντιμετωπίσει την κατάσταση. "Κρύφτηκε" για μέρες στο Προεδρικό κωφεύοντας σε όλες τις φωνές που ακούγονταν υποδεικνύοντας του τις ευθύνες που απέρρεαν εκ της θέσεως και εκ των αποφάσεών του και εμφανιζόταν μόνο σε κομματικά ακτίβ με ακροατήριο που μπορούσε να ελέγχει. Ο ηγέτης του κράτους δεν έδειξε να έχει το σθένος να παραστεί στις κηδείες των θυμάτων της τραγωδίας. Δεν παρέστη καν στην κηδεία του Αρχηγού του Ναυτικού, όπου όφειλε και θεσμικά να ήταν παρών. Δεν είχε την τόλμη καν να επισκεφθεί, σε μεταγενέστερο χρόνο, και να αντικρίσει στα μάτια τις οικογένειες των θυμάτων, να εκφράσει τη λύπη του για το λάθος, την παράληψη από τον μηχανισμό του οποίου ηγείται και που οδήγησε στο θάνατο των οικείων τους. Βρήκε προσωρινά την διέξοδο κατά τις πρώτες στιγμές, μέσω του διορισμού της ερευνητικής επιτροπής και κατόπιν άφησε τα πράγματα να ξεχαστούν, μέχρι την έκδοση του πορίσματος. Και μετά, από την πρώτη στιγμή που παρέλαβε το πόρισμα (προ)αποφάσισε και το "απέρριψε κατηγορηματικά".  Ποιά η έκπληξη; Εφ´όσων δε δέχεται ότι έχει ευθύνη για οτιδήποτε και δεν είχε την παραμικρή ικμάδα θάρρους, από την αρχή, να αποδεχθεί την όποια ευθύνη και να παραιτηθεί, πλέον τελείωσε αυτό το παραμύθι. Ο Πρόεδρος θα είναι εκεί για άλλους 15 μήνες. Ας τον αφήσουμε να ζήσει το τελευταίο κομμάτι της θλιβερής προεδρίας του που ξεκίνησε με σύνθημα την ανθρωπιά και λήγει με συνέπειες σχεδόν ολέθριες για τον τόπο και τον ίδιο κλεισμένο στο καβούκι της δικής του ανανδρίας και παντελούς έλλειψης ηγετικής πάστας.

Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι, επιτέλους, με αφορμή αυτό το θέμα να δούμε με ειλικρίνεια γιατί καταλήξαμε να μετράμε πληγές στις ψυχές μας και "θρύψαλα" στο εθνικό μας μέτωπο. Αν δεν κάνει ο Χριστόφιας για ηγέτης κράτους, που εμφανώς δεν κάνει, δεν έχει αυτός μόνο την ευθύνη για την εκλογή του. Τον άνθρωπο που παρακολουθούμε άναυδοι το τελευταίο διάστημα να κουρελιάζει και να εξευτελίζει καθημερινώς τον θεσμό που εκπροσωπεί, τον έχει στηρίξει δια της ψήφου του το 53% σχεδόν του λαού, πριν τριάμισι χρόνια, έναντι του Ιωάννη Κασουλίδη και του προκατόχου του, Τάσσου Παπαδόπουλου. Τον έχουν στηρίξει όλα σχεδόν τα κόμματα κατά την εκλογή του, κρίνοντάς τον ως άξιο. Μήπως, πλην του ηγέτη, να δούμε και τις δικές μας ευθύνες για το ότι εκλέγουμε τον καθένα ως απόλυτο άρχων του κράτους;

Θλιβερή κουστωδία

Η ουσία του πράγματος είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην υπό εξέταση περίπτωση, απέτυχε να μεριμνήσει ή έστω και να λάβει στοιχειώδη μέτρα για την ασφάλεια πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και ιδιαίτερα στρατιωτών και πυροσβεστών. Τονίζω, διευκρινίζω και καταλήγω ότι δεν αναφέρομαι απλώς σε θεσμική και εξ αξιώματος πολιτική ευθύνη, που πάντα υπάρχει. Στην προκειμένη περίπτωση, καταλογίζω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σοβαρότατες προσωπικές ευθύνες για το τραγικό συμβάν και τις συνέπειες του.

Πόρισμα Ερευνας για την τραγωδία στο Μαρί

Πιο πάνω είναι η τελευταία παράγραφος του πολυαναμενόμενου πορίσματος Πολυβίου για την έκρηξη στο Μαρί. Στο πόρισμα ο ερευνών επίτροπος Π. Πολυβίου μίλησε με αιχμηρή γλώσσα, χρησιμοποίησε ξεκάθαρους όρους και κατέστησε σαφές στον καθένα, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει "αδιαμφισβήτητες και αυταπόδεικτες θεσμικές και προσωπικές ευθύνες" για την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 13 ανθρώπους και βύθισε την Κύπρο σε ενεργειακό τέλμα.

Και ενώ το τελευταίο διάστημα όλη η διαχείριση του ζητήματος από ΑΚΕΛ (και Προεδρικό) ήταν "θα αναμένουμε το πόρισμα και αν καταδειχθούν ευθύνες τότε ο Πρόεδρος πρώτος θα τις αναλάβει", από σήμερα το μεσημέρι όλα ανατράπηκαν. Ενώ, ο ίδιος ο Πρόεδρος στο διάγγελμά του με καθυστέρηση 3 ημερών και με περίλυπο ύφος δήλωνε ενώπιον του κυπριακού λαού ότι το πόρισμα θα είναι ο καταλύτης των ενεργειών του και πως θα αναλάβει τις όποιες ευθύνες θα του αποδίδει το πόρισμα από σήμερα το μεσημέρι, και κυρίως σήμερα το απόγευμα κατά την ομιλία του προέδρου σε κομματικό ακροατήριο, ο ίδιος ο Πρόεδρος ανακοίνωσε στον κυπριακό λαό, με τεράστιο θράσος, αναιδή προκλητικότητα και υπό τις επευφημίες του ελεγχόμενου πλήθους, ότι δεν δέχεται το πόρισμα -στο οποίο αυτός είχε προσδώσει διαστάσεις Θείας Δίκης το τελευταίο διάστημα- γιατί, όπως ισχυρίστηκε, το πόρισμα δεν περιορίστηκε στους όρους εντολής της επιτροπής και κατέκρινε τις πολιτικές επιλογές του προέδρου. Η επιτροπή δηλαδή, που ο Πρόεδρος διόρισε, απέτυχε να δημοσιεύσει ένα πόρισμα με το οποίο να μπορεί να συμφωνεί ο -ελεγχόμενος από την επιτροπή- Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρακολουθούμε από το μεσημέρι μια θλιβερή κουστωδία, από το προεδρικό και το ΑΚΕΛ, στα μέσα ενημέρωσης να προσπαθεί να αποδομήσει την εγκυρότητα τόσο του πορίσματος όσο και του ερευνώντος. Επιμένω να αναφέρω συνεχώς ότι μιλούμε για το πόρισμα στο οποίο οι ίδιοι είχαν επενδύσει όλες τις ελπίδες της "κάθαρσης", όταν κραύγαζαν μάλιστα (και ήταν ορθή ως διαπίστωση) πως μόνο αυτός ο Πρόεδρος είχε το ηθικό επίπεδο να διατάξει έρευνα για τυχόν ευθύνες ακόμα και του ιδίου. Πλέον, αυτός, είναι ο και πρώτος πρόεδρος που έχει την αναίδεια να απορρίπτει το πόρισμα κάποιας έρευνας που διέταξε για να τον ελέγξει, γιατί η έρευνα τον βρίσκει ένοχο, δηλώνοντας κατά λέξη πως "δεν δέχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι υπέχει προσωπικές ευθύνες για την τραγωδία".

Κι όμως, ο Πρόεδρος με τη σημερινή του εμφάνιση επιβεβαιώνει ακριβώς το πόρισμα: "Οι ενέργειες, πράξεις και αποφάσεις του Προέδρου ουδόλως ανταποκρίνονται στο ελάχιστο επίπεδο της αναμενόμενης από αυτόν επιμέλειας." Είναι φράση από τα συμπεράσματα του πορίσματος, η οποία, όμως, χαρακτηρίζει πλήρως και τη συμπεριφορά του Δημήτρη Χριστόφια μετά την δημοσιοποίηση του πορίσματος. Το ότι μετά από μια τόσο αιχμηρή και ξεκάθαρη κατακραυγή μέσα από το πόρισμα ο Πρόεδρος ακόμα όχι μόνο δεν ζήτησε το "συγγνώμη" που χρωστούσε, αλλά με περίσσια θράσους προσπάθησε να μας παρουσιάσει και τον Πόλυ Πολυβίου -που ο ίδιος διόρισε- σαν κάποιο που τον υποσκάπτει, καταδεικνύει αναμφίβολα ότι ο άνθρωπος Δημήτρης Χριστόφιας, ουδόλως ανταποκρίνεται στο ελάχιστο επίπεδο της αναμενόμενης από κάποιον Πρόεδρο Δημοκρατίας επιμέλειας.

το διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, την 14η Ιουλίου - 3 μέρες μετά το συμβάν στο Μαρί, όταν ανακοίνωσε και την έναρξη της έρευνας Πολυβίου.

Ο Όμηρος χάλασε την Αφροδίτη

Η είδηση: Άρχισαν χτες από την πλατφόρμα - γεωτρύπανο "Όμηρος" για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρίας Noble Energy, οι εργασίες για τις γεωτρήσεις στα πλάισια των ερευνών για κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου. Οι έρευνες είναι εντός του "Οικοπέδου 12", που η Noble έχει ονομάσει "Αφροδίτη", και βρίσκονται στο νοτιότερο τμήμα της ΑΟΖ της Κύπρου που συνορεύει με τις ΑΟΖ του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Οι έρευνες άρχισαν στη σκιά των απειλών που εκτόξευε κατ' εξακολούθηση η Τουρκία, που ισχυριζόταν ότι δεν δικαιούται η Κυπριακή Δημοκρατία (εντάξει δεν μας αποκαλεί έτσι) να προβεί σε κάτι τέτοιο και ενδεχόμενη έναρξη εργασιών εντός της κυπριακής ΑΟΖ θα αποτελούσε λόγο για αντίδραση "άνευ ορίων" από πλευράς της.

Θεώρησα ότι για το ιστορικό του πράγματος έπρεπε να περιλάβω και την είδηση στο ποστ. Λογικό είναι το θέμα να τυγχάνει εκτενέστατης κάλυψης -και με αρκετές υπερβολές και ανακρίβειες- από πλευράς των ΜΜΕ, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.  Και βέβαια οι εκτενείς αναφορές σε συνδυασμό με τις επιλεγμένες ονομασίες που αφορούν το γεγονός δίνει ευφάνταστους τίτλους με αστείες προεκτάσεις.

Αρχικά η επιλογή του ονόματος του οικοπέδου. Είναι πρώτα από όλα γυναικείο και κατά δεύτερον φέρει το όνομα της αρχαίας Θεάς του Έρωτα... Που ναι μεν σχετίζεται με την Κύπρο, αλλά ως συνέπεια της επιλογής υπάρχει ένας συνειρμός σε φράσεις τύπου "Ξεκίνησε το τρύπημα της Αφροδίτης", "Άρχισαν να δουλεύουν στην Αφροδίτη" κλπ. Και σαν να μην έφτανε αυτό η πλατφόρμα που χρησιμοποιείται ονομάζεται Όμηρος. Ε, αυτό έρχεται και δένει. "Ο Όμηρος τρυπά την Αφροδίτη" έλεγε η Καθημερινή στην online εκδοσή της. Δε χρειάζεται κάτι περισσότερο, έχουμε ήδη μπει στο αχανές σύμπαν των τίτλων πορνοταινιών. Ήδη παρόμοιοι τίτλοι παίζουν στο twitter αλλά και στα ενημερωτικά portals. Μάλιστα ο τίτλος της διαδικτυακής έκδοσης του Πολίτη σήμερα το πρωί (κάτω εικόνα) τα είχε πεί όλα. "Διείσδυση στην «Αφροδίτη»".

Μικρός, τραγικός, επικίνδυνος

Ο πρόεδρος καταθέτει

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, στη σημερινή του κατάθεση στον ερευνώντα επίτροπο για τα γεγονότα που οδήγησαν στην θανατηφόρα έκρηξη στο Μαρί έχει καταλήξει στην υπερασπιστική γραμμή "εγώ δεν ήξερα". Η άποψη του είναι πως "φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός εμού, επειδή εγώ δεν ήξερα". Η εικόνα του προέδρου της Δημοκρατίας μπροστά στο γεγονός που συγκλόνισε το νησί μαρτυρεί το πόσο λίγος είναι για να εκτελεί τα καθήκοντα που ο λαός του ανέθεσε και πόσο τραγική σύμπτωση ήταν για την Κύπρο η ανάληψη της ηγεσίας του κράτους από έναν άνθρωπο χωρίς αν μη τι άλλο την τόλμη και το θάρρος να αναγνωρίζει ότι (και αυτός) μπορεί να κάνει και λάθη.

Ο πρόεδρος στην προσπάθεια του να εξαιρέσει τον εαυτό του από οποιαδήποτε ευθύνη σε σχέση με την τραγωδία επιχειρεί να μεταθέσει το βάρος των ευθυνών αποκλειστικά και μόνον στους υφιστάμενους του υπουργούς και στους επιτελείς και τους τεχνοκράτες των υπουργείων και των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών. Δεν ήξερε, ανέφερε, που ήταν το φορτίο, δεν ήξερε, είπε, ότι αυτό ήταν επικίνδυνο. Από κεκτημένη μάλιστα ταχύτητα απάντησε και ότι δεν ήξερε ούτε που ήταν ο ηλεκτροπαραγωγός σταθμός της ΑΗΚ. Δεν ήξερε ότι ήταν σε άμεση γειτνίαση με τη ναυτική βάση (μοναδική ΝΒ) στο Μαρί. (Σημειώνω ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται και επί της διαδρομής Λευκωσία - Κελλάκι την οποία λογικώς ο πρόεδρος ακολουθεί κατά τις περιόδους ανάπαυσης του στο εξοχικό που διατηρεί)

Εγώ από την πλευρά μου δεν ξέρω αν ο πρόεδρος μπορεί κοιμάται ήσυχος τα βράδια, δεν ξέρω αν αυτή του η στάση σήμερα οφείλεται στο ότι ζει σε μια ψευδαίσθηση που έστησε γύρω του ένας μηχανισμός προπαγάνδας και κολάκων ή αν είναι η πραγματική του συναίσθηση ευθύνης, δεν ξέρω αν κοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη και αν τολμά να κοιτάξει τον κυπριακό λαό και τους συγγενείς των θυμάτων κατάματα, αλλά είμαι βέβαιος ως πολίτης αυτού του τόπου ότι άνθρωπος εμφανίζει εικόνα ατόμου μικρού και άνανδρου. Ατόμου εκτός πραγματικότητας.  Ως τέτοιος είναι (προφανώς και εκ των αποτελεσμάτων) και επικίνδυνος όταν ασκεί καθήκοντα αρχηγού κράτους.

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Μετά την (πολυήμερη) ανάπαυλα λόγω διακοπών και το (πιο πολυήμερο) διάλειμμα στο blog λόγω διακοπών ρεύματος προσγειώθηκα και πάλι στην πραγματικότητα. Σήμερα άνοιξα και "Από Μέρα σε Μέρα" στο ΡΙΚ το μεσημέρι! Παρακολούθησα μια συζήτηση αναφορικά με τις αυξήσεις που έρχονται στο ηλεκτρικό ρεύμα μεταξύ της υπουργού Εμπορίου, και των βουλευτών Βότση (ΔΗΚΟ) και Χριστοφόρου (ΔΗΣΥ). Από τους τρεις μπορούσες μόνο να συμφωνείς με την υπουργό εμπορίου. Δυστυχώς δε συμφωνούσες μόνο με την άποψη που θα κόστιζε στην τσέπη σου τελικά. Ο αιώνια λαϊκιστής Λευτέρης Χριστοφόρου ζητούσε "να μην πληρώσει ο φτωχός λαός τα λάθη της κυβέρνησης", ο Άγγελος Βότσης μετά το διαζύγιο του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ σαν να θέλει να κρύψει το πάθος για το ΑΚΕΛ (θυμάστε φαντάζομαι όλοι τα περί "μετοχίου στο ΔΗΚΟ", "αρχιμανδρίτη" κλπ) περνά μια έντονα αντικυβερνητική περίοδο και έμενε μόνο μια φωνή που μπορούσε κανείς να διακρίνει στον τόνο της μια λογική δομή σκέψης. Αυτή της υπουργού Εμπορίου. Η οποία ήταν η φωνή που μετέφερε το μαντάτο ότι θα ακριβύνει κατά 6,96% το ρεύμα για ένα 10μηνο, μέχρις ότου επανέλθει στην παραγωγή το τμήμα του Βασιλικού που σώζεται. Βέβαια κατάπιε λίγο τη γλωσσα της η υπουργός αναφορικά με μια προηγούμενη έγκριση της ΡΑΕΚ προς την ΑΗΚ με την οποία η δεύτερη θα αυξήσει από 01/01/12 την τιμή το ρεύμα κατά κάποιο ποσοστό. Αυτό μπορεί να αναθεωρηθεί ίσως πλέον.

Στην "πραγματικότητα" λοιπόν, ακόμα τα γεγονότα στο Μαρί, αλλά στο επόμενο και πιο μακροσκελές τους επεισόδιο. Στην "επόμενη μέρα" όπου με γεννήτριες δανεικές, προϊστορικές και ενοικιαζόμενες και με το "ρεύμα της προδοσίας" προσπαθούμε να καλύψουμε τις συνέπειες του κυπριακού big bang. Στην επόμενη μέρα με τη συζήτηση του κατά πόσο πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες όλοι ή όχι. Λες και υπάρχει λογική σε ένα τέτοιο ερώτημα. Φυσικά και όλοι θα τηγανιστούμε στις συνέπειες των δικών μας επιλογών. Ο λαός επέλεξε την ηγεσία του. Ο λαός ανέκτηκε (και ανέχεται) την ηγεσία του. Τμήματα του λαού ήταν εμπλεκόμενα στη λήψη των αποφάσεων και στη διαχείριση των καταστάσεων και όση "φιλανθρωπία", συμπαράσταση ή βοήθεια και αν δόσουν οι έξω δεν παύει να είναι δικό μας το πρόβλημα και εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Ας γίνει τουλάχιστον μάθημα για τη μεθεπόμενη μέρα. (Αλλά μπα...)

Ανασήκωσε την πλάτη

"Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισε τους Πενταδάκτυλέ μου" ήταν το τραγούδι μας πριν μερικά, όχι πολλά, χρόνια. Ακόμα και τότε, που ακουγόταν πιο πολύ τέτοιες μέρες αυτό και άλλα αντικατοχικά τραγούδια, μπορούσε κανείς να δει στο στίχο το "Ανασήκωσε (εσύ, μόνος σου) την πλάτη κι απόσεισέ τους (εσύ, μόνος σου)".

Σιγά σιγά, στα 37 χρόνια, με μηδενική διάθεση για οποιοδήποτε αγώνα, μέσα από τη βολή και την καλοπέραση που έδωσαν στον τόπο τα μετά την εισβολή χρόνια κρυφτήκαμε πίσω από την ρεαλ-πολιτικ, αισθανθήκαμε ότι υπάρχουν πραγματικότητες στο νησί και ότι αυτές είναι ανυπέρβλητες. Ή τουλάχιστον δεν αξίζει τον κόπο καν να οργανώσουμε ένα σχέδιο για υπερπήδηση των "πραγματικοτήτων" που θέτουμε στους εαυτούς μας.

Μια τραγωδία πρόσφατα ήρθε να αποδείξει περίτρανα ποιες είναι η πραγματικότητες που μας εμποδίζουν. Η βολή μας. Παρά την δυσχερή κατάσταση στην ηλεκτροδότηση μετά την καταστροφή του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού, ήταν πολλοί, και νεότεροι και γηραιότεροι τους οποίους άκουσα με θλίψη να δηλώνουν "δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το εαρ κοντίσιον μου".

Κάπως έτσι αφήσαμε τόσα χρόνια, όπως άρχισα με το τραγούδι, μόνο του τον Πενταδάκτυλο (και τον όποιονδήποτε άλλο πλην ημών) να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Έτσι κι αλλιώς εμείς φροντίσαμε να έχουμε λάβει στην ιστορία τον ρόλο της "μικρής Κύπρου" που είναι απλά και μόνο το μόνιμο θύμα παγκόσμιων πλεκτανών.

Ηθική Αυτουργία

Δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα. Έγκλημα αδιαφορίας και ανικανότητας διοίκησης και διαχείρισης. Όπως επίτασσε η υποχρέωση της Κύπρου, αποφασίστηκε να κατασχεθεί μια τεράστια ποσότητα εκρηκτικών, που ήταν φορτίο πλοίου από το Ιράν. Ορθώς ο Πρόεδρος και τα ανάλογα τμήματα του κράτους προχώρησαν στην κατακράτηση του φορτίου. Αλλά από 'κει και πέρα, ήταν πολιτικές αποφάσεις που έλαβε ο Πρόεδρος και οι επιτελείς του αυτές που καθόρισαν τα τραγικά γεγονότα της 11ης Ιουλίου. Εσύ, Πρόεδρε και οι επιτελείς σου αποφάσισατε να τα αποθέσετε και να τα ξεχάσετε για 2,5 χρόνια δίπλα από την, ίσως, πιο νευραλγικής σημασίας ενεργειακή εγκατάσταση του νησιού. Τον μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της Κύπρου στο Βασιλικό. Εκεί βρήκατε να κάνετε μια εγκληματικά προχειρη απόθεση του επικίνδυνου υλικού μέσα σε εμπορευματοκιβώτια σε ένα χωράφι. Αρχικά λοιπόν ήταν η επιλογή εμείς να τα κρατήσουμε και να τα αποθηκεύσουμε "μέχρι πάρα τζει", μετά ο τόπος και κατόπιν ο τρόπος αποθήκευσης των υλικών.

Γιατί πριν φθάσει κανείς στο έγκλημα της φύλαξης του υλικού πρέπει να περάσει από την προηγούμενη απόφαση. Την επιλογή του χώρου απόθεσης του υλικού. Όπως φαίνεται στον χάρτη, το υλικό (2 χιλιάδες τόνοι εκρηκτικού σύμφωνα με τα έγγραφα της wikileaks) είχε τοποθετηθεί σε ένα χώρο μεταξύ των κτηρίων της ναυτικής βάσης και του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού της ΑΗΚ. 300 και 400 μέτρα (!) μακριά από τις εγκαταστάσεις παραγωγής ρεύματος και τις αποθήκες καυσίμων της ΑΗΚ. Αν δεν είχες κάποιο σύμβουλο να σου πεί για τον κίνδυνο που αναλάμβανες με την απόφασή σου αυτή κύριε Πρόεδρε, τότε μάλλον έχεις επιλέξει κακούς συμβούλους. Και είναι σαφές από το μέγεθος των γεγονότων τότε (είχε εμπλακεί ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ, κλπ) ότι ήταν σε υψηλότατο επίπεδο, Προέδρου και υπουργών, που γινόταν η λήψη των αποφάσεων. Η απόφαση της αποθήκευσης του υλικού δεν μπορεί να αφέθηκε σε χαμηλόβαθμους τεχνοκράτες.
Και φθάνει κανείς αμέσως στο επόμενο λογικό σημείο. Πώς αποθηκεύονται τα εκρηκτικά; Στοίβα; Μέσα σε 98 στοιβαγμένα εμπορευματικιβώτια; Προσωρινά για 2,5 χρόνια; Η αναβλητικότητα της αναβλητικότητας... Γιατί το πιγκ πογκ των έγγραφων μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών δείχνουν ότι η απόφαση να ανατιναχθεί με τόσο άδοξο τρόπο ο τόπος ήταν καθαρά πολιτική. Έγγραφα προς τα αρμόδια υπουργεία και τους υπουργούς υπήρχαν από την Εθνική Φρουρά, αλλά οι απαντήσεις από την πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης ήταν ότι θα έπρεπε να πράγματα να μείνουν όπως ήταν για πολύ καιρό.

Είναι έγκλημα να θεωρείται και να αποδίδεται στην κακιά στιγμή, και τον μαύρο Ιούλιο το περιστατικό. Θα έπρεπε ολόκληρη η διοικητική αλυσίδα να χάσει τον ύπνο της, με πρώτο τον Πρόεδρο και τους γύρω από του, οι οποίοι με περισσό θράσος εμφανίζονται στην τηλεόραση αναιδώς να ωρύονται. Είναι τραγικό ακόμα και ως επιχείρημα κατευνασμού της κοινωνίας να παρουσιάζονται ως μεγαλείο ήθους οι παραιτήσεις των δυο, του υπουργού Άμυνας και του Αρχηγού ΓΕΕΦ. Αυτό έλειπε να μην είχαν υποβάλει και παραιτήσεις. Βεβαίως ο αρχηγός παραιτήθηκε αλλά είχε και το θάρρος να μιλήσει με τους συγγενείς και τους τραυματίες και να παραστεί στις κηδείες των θυμάτων.

Είναι απόδειξη οικτρής αποτυχίας των επιλογών του προέδρου της Δημοκρατίας η επιχειρούμενη από τον περίγυρο του (γιατί ο ίδιος μετά το συμβάν κρύβεται) αθώωση του Προέδρου λόγω άγνοιας και βλακείας. Δεν μπορεί να ισχυρίζεται το προεδρικό ότι ο Πρόεδρος δεν ήξερε για τα εκρηκτικά, δεν κατάλαβε την επικινδυνότητα της απόθεσής τους για 3 χρόνια δίπλα στο ενεργειακό κέντρο του νησιού. Ο Ο ισχυρισμός και μόνο των πιο πάνω από τους στενούς του συνεργάτες ακούγεται ως περισσότερο από ατράντακτη απόδειξη ανεπάρκειας και πολιτικής ευθύνης. Ως εκ τούτου η λύση της υποβολής της παραίτησης του και της ειλικρινούς του απολογίας για αυτά που έκανε και για όσα δεν κατάλαβε ότι πρέπει να κάνει, φαίνεται ως η μόνη ηθική για αυτόν έξοδος.

Αρχοντοχωριατισμός;

Σε σεμνή τελετή που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη το πρωί στο αεροδρόμιο Λάρνακας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, αποκάλυψε τρεις κίονες που έχουν τοποθετηθεί απέναντι από την είσοδο αναχωρήσεων του αεροδρομίου, για να υπενθυμίζουν τις ιστορικές επισκέψεις στην Κύπρο Πάπα Βενέδικτου XVI, του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μετβιέντεφ και της Καγκελαρίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ. Μετά τις πετυχημένες επισκέψεις ξένων ηγετών, η Κύπρος βγήκε πιο ισχυρή στο διεθνή χώρο, δήλωσε ο πρόεδρος Χριστόφιας, προσθέτοντας ότι η ενίσχυση της συνεργασίας της Κύπρου με τους ξένους ηγέτες ενίσχυσε και τις πρωτοβουλίες και θέσεις της κυβέρνησης στη διαδικασία για την επανένωση του τόπου.

Σε χαιρετισμό του στην τελετή εγκαινίων του Πάρκου Αρχηγών Κρατών στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της εταιρείας Hermes Airports, ο πρόεδρος Χριστόφιας ανέφερε ότι το Πάρκο δημιουργήθηκε προς τιμή των ξένων ηγετών που επισκέπτονται την Κύπρο και περιλαμβάνει ένα ομοίωμα αρχαίου κίονα για κάθε επίσκεψη ξένου ηγέτη.
Πάρκο Αρχηγών Κρατών εγκαινιάστηκε στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας, ο Φιλελεύθερος, 23/06/2011

Αρχοντοχωριατισμός είναι να νομίζεις ότι έγινες κάτι επειδή στάθηκε δίπλα σου κάποιος που θεωρείς σημαντικό, και να το λες και να το λες και να το λες... Αρχοντοχωριατισμός είναι να στήνεις κολόνες στο αεροδρόμιο προς τιμήν των ξένων ηγετών που επισκέπτονται την Κύπρο. Τελεία. Βέβαια, πρέπει να ομολογήσω και την μεγάλη παράλειψη. Δεν δεν έβαλε και μια κολόνα για τον φίλο πρόεδρο της Συρίας Ασαντ. Γιατί και αυτός ήρθε στην Κύπρο. Ή δεν βάζουμε κολόνες για όλους; Μαζί και μια κολόνα για τον πρόεδρο της Σέρβίας που δεν πρόλαβε σχεδόν να φύγει από το νησί. Άρα, χρωστούμε κολώνες σε κόσμο.

Επίσης, παλαιότερα ήρθε και ο Στεφανόπουλος στην Κύπρο, άρα μια κολόνα γαλανόλευκη επιβάλλεται για την επίσκεψη του. Όλοι δε θυμούνται και την επίσκεψη στην Κύπρο της Βασίλισσας της Αγγλίας, η οποία είναι αρχηγός και του κράτους της Αυστραλίας αλλά και του Καναδά, άρα τρεις κολόνες στην Ελισάβετ.

Φανταστείτε δε, τί χαμός από κολώνες θα γινόταν στο αεροδρόμιο στην Ουάσιγκτον, ή στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο, όπου κάνουν αβέρτα επισκέψεις οι αρχηγοί κρατών...

Δείξε μου τον φίλο σου

O tempora! O mores! Κάποιος που κλέβει και συλληφθεί, πώς τιμωρείται; Επιστρέφει τα κλεμμένα και συγχωρείται. Αν δεν συλληφθεί; "Σε καλή μεριά" τα κλεμμένα και αλί σε αυτόν που τα κλαίει.

Σταχυολογώντας τα πρακταία κορυφαίων αξιωματούχων της Δημοκρατίας βρίσκει κανείς ότι: Ο ένας πήρε με αδιαφανή και παράτυπο τρόπο χρήματα για εμφυτεύσεις δοντιών (σε κάποιον). Ο άλλος αμέλησε να κάνει φορολογικές δηλώσεις επί μια δεκαετία. Ο τρίτος μόνο που δεν πρόλαβε να διορίσει και τα γατιά του στην υπηρεσία της οποίας προΐστατο (μέχρι χθες). Ο άλλος είχε στήσει μηχανογραφικό σύστημα για έλεγχο της προόδου των ρουσφετιών μέσα στην ίδια την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όλοι τους υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, αδρά αμοιβόμενοι για τις υπηρεσίες που κλήθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παράσχουν. Αρκετοί δε εξ΄αυτών και φίλοι του Προέδρου. Ατυχώς για αυτούς, ήλθε η αποκάλυψη των πραξεων τους από τον τύπο. Κοινό χαρακτηριστικό της αντίδρασης των αξιωματούχων; Όλοι τους είχαν την καλή διάθεση και τιμιότητα, ή το απύθμενο θράσος και καθόλου αιδώ, να αναγνωρίσουν ότι, αφού τους έπιασαν να παρανομούν και αυτό κατέληξε και πρωτοσέλιδο στον ημερήσιο τύπο, όφειλαν να διορθώσουν τις ανομίες τους. Ο πρώτος δίνοντας τα χρήματα, ο δεύτερος υποβάλλοντας φορολογικές δηλώσεις τελικά και οι άλλοι δυο παραιτούμενοι των καθηκόντων τους. Τί τίμια κοινωνία, τί ωραίοι άνθρωποι, τί αγνότις προθέσεων!

Αυτός δε, που τους διόρισε στις θέσεις τους και τους ανεχόταν τόσο καιρό (έστω εν αγνοία) να παρανομούν, αφού αποκαλύφθηκαν οι πομπές τους, γιατί ποτέ δεν επεμβαίνει; Και δεν εννοώ παρασκηνιακά που και αν το κάνει δε φαίνεται, εννοώ δημόσια. Κάθε μέρα μιλά 3 ώρες σε κανάλια. Ούτε ένα νί δεν βρίσκει να πει; Να αποστασιοποιηθεί έστω; Να καλέσει τη δικαιοσύνη να ελέγξει τα περιστατικά βαθύτερα από όσο έπραξε ο τύπος; Δε χρειάζεται να γίνει κάτι περισσότερο; Απλά πιάσαμε τον αξιωματούχο να παρανομεί, το παραδέχθηκε και όλα πλέον είναι εντάξει; Αυτή είναι η αποφασιστικότητα με την οποία δομείται η δίκαιη κοινωνία; Η αριστερή επανάσταση και η ιδεολογία συμψηφισμένες τελικά, σε όρους εξουσίας, δεν έφεραν άλλο αέρα, παρά μοναχά μια άλλη μπόχα σαπίλας.

"Μπάτε σκύλοι..." η Προεδρία

Ξεκινήσαμε με τον διορισμό του "φίλου" και συγκατοίκου στις Βρυξέλλες της κόρης του Ανδρέα Μολέσκη, Θάνου Καγιάρα, ως συντονιστή οργανωτικών θεμάτων της προεδρίας στις Βρυξέλλες, πόστο για το οποίο θα λάμβανε €120000 σε 24 μήνες. Ο Καγιάρας είχε παραιτηθεί τελικά από τη θέση μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδας "Πολίτης" προ εβδομάδων,τόσο για την πληρότητα του βιογραφικού του, όσο και για τον τρόπο επιλογής του για τη θέση. Ο κ. Μολέσκης αρχικώς δήλωνε ότι μόνο κοινωνική γνωριμία είχε με την κόρη του ο συγκεκριμένος (μέχρι που μάθαμε ότι συγκατοικούν) και ότι διορίσθηκε ως ο καταλληλότερος με βάση τα προσόντα του στη θέση.

Η γενική ελέγκτρια πάντως (ευτυχώς για μας) σχημάτισε άλλη άποψη για το θέμα και για τις προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού στις Βρυξέλλες για την προεδρία, και σήμερα συζητείται το θέμα στη Βουλή.

Η έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας, αναφέρει με πάσα λεπτομέρεια τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και βήμα με βήμα καταλήγει σε συμπεράσματα, που εκθέτουν τόσο τον ίδιο τον κ. Μολέσκη, όσο και τους υφιστάμενους του, που εξέτασαν τις αιτήσεις και είχαν ευθύνη για τη διαδικασία.

Η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη εντοπίζει ακόμα και «επιστολές προθέσεως» υποψηφίων (και του κ. Καγιάρα, που τελικά προσλήφθηκε) «γραμμένες με το ίδιο λεκτικό και την ίδια ακριβώς φρασεολογία και σειρά», ενώ μ’ αυτό και άλλα στοιχεία αφήνει σαφώς να φανεί ότι όλη η διαδικασία ήταν στημένη και γεμάτη παρατυπίες.

Πόρισμα-«φωτιά» της Γ.Ελέγκτριας, Ο Φιλελευθερος, 21/6/2011

[...] Ενδεικτικό στοιχείο της Έκθεσης είναι η διαπίστωση ότι οι επιστολές προθέσεως που απέστειλαν οι Αθανάσιος Καγιάρας και η υποψήφια Φούλα Τελεβάντου, με τις οποίες εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους για υποβολή προσφοράς ήταν σε μεγάλο βαθμό ίδιες, τόσο που η γενική ελέγκτρια αναφέρει: «Συνάγεται ότι ετοιμάστηκαν κατόπιν συνεργασίας, γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η χρήση της ίδιας φρασεολογίας και δομής από τους μειοδότες;» Φυσικά η μόνη διαφορά ήταν πως ο κ. Καγιάρας ζήτησε 119.000 ευρώ (από τα 120.000 που ήταν και το όριο που έθεσε η Γραμματεία) ενώ η Φούλα Τελεβάντου –όπως και οι υπόλοιποι προσφοροδότες και φίλοι–, ζήτησαν 119.500 ευρώ. Χαρακτηριστικά το πόρισμα της έκθεσης αναφέρει πως: «οι δύο επιστολές διαφέρουν μόνο στο όνομα, στους τίτλους σπουδών και τα χρόνια [...]

Ξεσκεπάζονται οι ενέργειες Μολέσκη, Καθημερινή, 21/06/2011

Η ελέγκτρια δηλαδή μιλά ξεκάθαρα για διορισμό ημετέρου, με στημένους διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν φίλοι με σκοπό να διοριστεί ο Καγιάρας. Χθες εξάλλου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος ότι και η κόρη Μολέσκη από την 1η Ιουλίου θα εργάζεται στις Βρυξέλλες για τις ανάγκες της κυπριακής προεδρίας. Ο διορισμός της σύμφωνα με το δημοσίευμα προέκυψε ύστερα από συνέντευξη σε τριμελή επιτροπή υπό την προεδρία λειτουργού του υπ. οικονομικών, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ερωτηθείς απάνάντησε ότι το θέμα ελέγχει η γενική ελέγκτρια. Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, ακόμα, δεν έχει προκύψει κάτι για το διορισμό της κόρης. Απλά σημειώνεται ως γεγονός ότι και η κόρη προσλήφθηκε και ο φίλος της κόρης.

Πάντως τα περιστατικά που ακούγονται το τελευταίο διάστημα και η στάση που επιδεικνύει ο κ. Μολέσκης είναι εξόχως προκλητικά για την κοινή γνώμη και καλό θα ήταν να βοηθήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (επιλογή του οποίου ήταν ο διορισμός) με την υποβολή της παραίτησής του, ή ο Πρόεδρος, στο τέλος της ημέρας, να δείξει στον κ. Μολέσκη την πόρτα τη εξόδου αφού ο ίδιος δεν επιδεικνύει την ανάλογη ευθιξία. Είναι ήδη απαράδεκτο το ότι τόσες εβδομάδες εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του μετά από το όλο θέμα που προέκυψε με τον διορισμό.

Agia Napa Flood Event

Χωρίς περισσότερα σχόλια, η διαφήμιση του Δήμου Αγίας Νάπας για τις εκδηλώσεις του Κατακλυσμού, όπως δημοσιεύθηκε σε κυριακάτικο έντυπο. Δώστε προσοχή στον αγγλικό υπότιτλο της εκδήλωσης. Agia Napa Flood Festival.
Σεισμοί, λοιμοί καταποντισμοί...

Μίκης Θεοδωράκης

Συγγνώμη, αλλά υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα που θεωρούν ιδεολογία τα όσα λέει ο Μίκης Θεοδωράκης; Δεν κρίνω ούτε την υπόλοιπη του πολιτική πορεία (η οποία είχε και τα πάνω και τα κάτω της και τις στροφές της) παρά μόνο τα τις τελευταίες δράσεις του. Συγκεκριμένα, μετά τις επιστολές στο "Δεν πληρώνω" και τους "αγανακτισμένους", ακούγοντας μόνο μερικά αποσπάσματα της ομιλίας του Μίκη στα Προπύλαια το μόνο βέβαιο συμπέρασμα είναι ότι οι γύρω από αυτόν θα πρέπει να τον προστατεύσουν.

Τα όσα "επαναστατικά" και "ρηξικέλευθα" είπε, περιορίζονται σε συνθήματα πλατείας και μόνο. Λόγια προς τέρψη των φωνασκούντων ακροατών του και τίποτα πέραν αυτού... Δυστυχώς από τα όσα σχόλια άκουσα για τα λεγόμενα του Μίκη, φένεται ότι η αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνουν είναι ως σαν να αναφέρονται σε θεία λόγια. Ίσως χρειάζεται μόνο κάποιος από το πλήθος να αναφωνήσει πως "ο βασιλιάς είναι γυμνός", πως αυτά δεν μπορεί να είναι οι λύσεις του σοβαρού προβλήματος της Ελλάδος.

Κάλεσε, μεταξύ άλλων, τον κόσμο σε "ειρηνική επανάσταση" για να δημιουργήσει μια νέα επαναστατική κυβέρνηση με στόχο να κυρήξει απεχθή τα 3/4 των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας προς την τρόικα και να ζητήσει εν συνεχεία (η νέα κυβέρνηση) δανεικά από τη Ρωσία και την Κίνα. Βεβαίως δεν είπε πώς θα πείσει την Κίνα και τη Ρωσία να δώσουν δανεικά γνωρίζοντας ότι ο προηγούμενος που δάνεισε τη χώρα έχασε το 75% των χρημάτων που θα λάμβανε. (Σημειώνω εδώ ότι και ο κινεζικός οίκος αξιολόγησης αξιολογεί τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου στην κατηγορία junk από προχτές) Στη συνέχεια κάλεσε το πλήθος να τραγουδήσει το "Ένα το χελιδόνι" από το Άξιον Εστί, παρομοιάζοντας την παρούσα κατάσταση της χώρας με τη γερμανική κατοχή του '40, αξιολογώντας την δε και ως χειρότερη.

Η κατάσταση στη χώρα είναι πολύ δύσκολη και η κυβέρνηση δε δίνει στον κόσμο σχεδόν την παραμικρή ελπίδα ότι αντιλαμβάνεται και μπορεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα στην κρατική δομή και λειτουργία, αλλά ταυτόχρονα και τα διάφορα μανιφέστα διαφόρων φιλόδοξων νοσταλγών επανάστασεων, που βλέπουν τον εαυτό τους ως αναγεννόμενους φοίνικες, περισσότερο μπερδεύουν παρά βοηθούν την όλη κατάσταση. Το πρώτο βήμα για να λυθεί το πρόβλημα είναι να συνειδητοποιήσει κανείς ποιά είναι η κατάσταση. Η προσγείωση στην πραγματικότητα απαιτεί την απεμπόληση των greek statistics, αλλά και των θεωριών συνωμοσίας, σύμφωνα με τις οποίες πάντα κάποιοι ξένοι θέλουν το κακό μας, και να δούμε πως εμείς δουλεύουνε για το καλό μας.