Παράπλευρες απώλειες της "καπνοαπαγόρευσης"

Τα στατιστικά του εθνικού οργανισμού υγείας της Αγγλίας έδειξαν μια παράπλευρη απώλεια μετά την εφαρμογή του νόμου της "καπνοαπαγόρευσης" σε κλειστούς δημόσιους χώρους και χώρους εργασίας το 2007. Σύμφωνα με δημοσίευση που έγινε στο περιοδικό Pediatrics, οι εισαγωγές σε νοσοκομεία με παιδικό άσθμα σημείωσαν απότομη κάμψη της τάξης του 12,3% κατά τον πρώτο χρόνο της εφαρμογής του μέτρου απαγόρευσης του καπνίσματος. Οι ερευνητές μάλιστα εντόπισαν συνεχιζόμενη πτώση στους δείκτες του άσθματος και για τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Imperial College του Λονδίνου οι αριθμοί αυτοί αφορούν μείωση κατά 6802 εισαγωγές παιδιών με άσθμα σε νοσοκομεία κατά τα τρια πρώτα χρόνια της εφαρμογής του μέτρου, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων ήταν 2,2% με μέγιστο κατά το 2006/7 όταν έγιναν 26,969 εισαγωγές. Παρόμοια αποτελέσματα αναφέρθηκαν και στη Σκοτία όταν εφαρμόστηκε το εν λόγω μέτρο αλλά και στην Β. Αμερική. Επιπρόσθετα για το Λονδίνο έχουν παρατηρηθεί και μειωμένα περιστατικά καρδιακών προσβολών.

Όλα αυτά σε κάποια άλλα μέρη του πλανήτη γιατί στην "μικρή Κύπρο" απλά περάσαμε τυπικά τον νόμο γιατί "έτσι επέβαλλε η Ευρώπη" και από εκεί και πέρα θεωρούμε σαν κρυμμένοι στρουθοκάμηλοι πως όλα είναι εντάξει. Οι ιδιοκτήτες νυκτερινών κέντρων και καφετεριών είχαν διαμαρτυρηθεί πως το μέτρο θα τους έκλεινε, οι καπνιστές μίλησαν για τα δικαιώματά τους, οι αστυνομία προέβη σε 2000 τόσες καταγγελίες κατά το 2011 οπότε όλα θεωρείται ότι λειτουργούν ρολόι. Παράλληλα όλες οι καφετέριες βρήκαν μια ευκαιρία με την αφορμή της δημιουργίας χώρων καπνιστών και έφτιαξαν ένα αυθαίρετο θερμοκήπιο με τζάμια και πλαστικά στις βεράντες τους έχοντας αυξήσει την κάλυψη του χώρου τους αρκετά και όλα συνεχίζουν σαν άλλοτε.

Στοιχεία στη δημοσίευση: C. Millett et al. 'Hospital Admissions for Childhood Asthma After Smoke-free Legislation in England' Pediatrics 2013;131:1–7 doi: 10.1542/peds.2012-0001

Δια πάσαν νόσον...

Οργανωμένο ρουσφέτι και με βούλα. Για πολλοστή φορά πλέον γινόμαστε μάρτυρες του πόσο βρώμικο σύστημα έχουμε να μας διοικεί. Γινόμαστε μάρτυρες αλήθεια; Μήπως πέφτουμε και από τα σύννεφα; Μήπως δεν θέλουμε ακριβώς αυτό το σύστημα διοίκησης; Της βρωμιάς, της απάτης, της αδικίας; Αρκεί αυτά να λειτουργούν υπέρ μας.

Είδε το φως της δημοσιότητας το περασμένο Σάββατο μέσω της εφημερίδας "Φιλελεύθερος" ένα θέμα με εξυπηρετήσεις που γινόντουσαν από το γραφείο του προέδρου της Βουλής Μάριου Κάρογιαν. Η διαρροή αφορά ένα φαξ με εξυπηρετήσεις που είχαν θετική έκβαση και διεκπεραιώθηκαν από το γραφείο του τότε προέδρου της Βουλής. Το φαξ φαίνεται να είχε σταλεί προς υποψήφιους του κόμματος στη Λεμεσό (όπου και οι εν λόγω εξυπηρετήσεις) για να υπενθυμίσουν στους εξυπηρετηθέντες να εξαργυρώσουν το ρουσφέτι ψηφίζοντας το Δημοκρατικό Κόμμα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Α, παρεμπιπτόντως, το φάξ στάληκε από το γραφείο του ίδιου του προέδρου της βουλής, κάτι που βέβαια είναι τουλάχιστον ανήθικο αλλά παράλληλα και πταίσμα μπροστά στο υπόλοιπο θέμα...

«Ζητούν όπως εργοδοτήσουν 4 αλλοδαπούς για θέση εργάτη/καθαριστή. Το χειρίζεται ο Γ. Ν. οκ, έγινε».
«Υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση κυβερνητικού οικοπέδου στον Ύψωνα. Τους απάντησαν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα οικόπεδα στην περιοχή Ύψωνα. Υπέβαλαν ένσταση λόγω προβλημάτων υγείας.  Μίλησα με Π. Θα πάρει σπίτι μέσα στον Σεπτέμβρη».
«Την Πέμπτη πάει στα Δημόσια Έργα Λεμεσού. Θέση εργάτη. Εργάζεται ως έκτακτος εδώ και 4 χρόνια. Οκ, έγινε».
«Πάει σε συνέντευξη στις 16/07/07 για την πλήρωση θέσεων Λειτουργού Καταγραφής. Έδωσα στον Φ. Οκ, έγινε πήρε τη θέση».
«Λοχίας…. Προαγωγή σε υπαστυνόμος ΟΠΕ Λεμεσού. 17/09/07. Μιλήσαμε με γραφείο αρχηγού. Περιμένουμε νέα. Οκ. έγινε».
«Η κοπέλα ζητά μεταγραφή από το λύκειο Αγ. Νικολάου στο Λύκειο Λινόπετρας. Το θέμα μιλήθηκε με Γ. Ο. και διευθετήθηκε»

Απόσπασμα της λίστας από το δημοσίευμα του "Φιλελευθερου", 8/12/2012

Η λίστα αφορά ρουσφέτια πάσης φύσεως, αποδεικνύοντας την πολυδιάστατη ικανότητα προσφοράς της εξουσίας προς το κοινωνικό σύνολο. Διορισμοί, παραχώρηση κυβερνητικών οικοπέδων σε μη δικαιούχους, προαγωγές, μεταγραφές μαθητών σε σχολεία είναι μόνο μερικά θέματα με τα οποία ασχολήθηκε το γραφείο του προέδρου της βουλής. Στη λίστα αναφέρεται αναλυτικά ο αιτών, το τμήμα που αφορά η εξυπηρέτηση, σχόλια αναφορικά με το θέμα, τη διαδικασία εξυπηρέτησης αλλά και τον "σύνδεσμο" που βοηθά σε αυτή.

Η αξιοπρέπεια στο απόγειό της για μια ακόμα φορά, γιατί δεν πέρασε και πολύς καιρός από τότε που παρόμοιας φύσης email είχε διαρρεύσει από το γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και από κομματικά γραφεία. Δυστυχώς είναι τραγικό αλλά αυτή η σαπίλα είναι που μας αξίζει σαν λαός τελικά. Αυτήν επιζητούμε από τους άρχοντές μας και για αυτό τέτοιους επιδιώκουμε να εκλέγουμε στα διάφορα αξιώματα. Δεν ξέρω πραγματικά γιατί παρεξηγούμαστε όταν το διαπιστώνουν εξωτερικοί παράγοντες αλλά είναι τραγική η ευκολία με την οποία λείχοντας και έρποντας θέλουμε να ξεχωρίσουμε από τους άλλους, καταπατώντας βάναυσα και προσπερνώντας άλλους που είτε άξιζαν περισσότερο από εμάς κάποια θέση, είτε χρειάζονταν περισσότερο από εμάς κάποια παροχή.

Και στη συνέχεια συμμετέχουμε όλοι μαζί σε ένα θίασο όπου αφ'ενός μιλά ο κάθε κύριος Κάρογιαν για ανάγκη διαφάνειας και αλλαγής της νοοτροπίας και δικαιοσύνη, έτσι κι αλλιώς τα λόγια είναι δωρεάν, και αφ΄ετέρου όλοι εμείς προσποιούμαστε ότι τα λέει ωραία και συμφωνούμε με τα λεγόμενα του... Μέχρι την επόμενη φορά που θα πέσουμε (και πάλι) από τα σύννεφα διερωτώμενοι (στα πλαίσια του θιάσου) "αν είναι ποτέ δυνατόν!".

"Μαζί τα τρώμε"

Και αίφνης, στην Ύδρα εγένετο ταραχή! Ξέσπασε "πόλεμος", σύμφωνα με τα ελλαδικά ΜΜΕ. Ο λόγος της έντασης, το γεγονός ότι κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας πραγματοποιούσε εφόδους στις επιχειρήσεις του νησιού, που κατακλύζεται αυτή την περίοδο από τουρίστες, και σε μια από τις εφόδους συνέλαβε ιδιοκτήτρια εστιατορίου η οποία δεν έκοβε αποδείξεις. Η αστυνομία, δηλαδή, συνέλαβε μια κυρία η οποία δούλευε μαύρα, αναγκάζοντας τη ίδια στιγμή πολλούς άλλους εν Ελλάδι να πληρώνουν και να ξαναπληρώνουν "χαράτσια" και ΦΠΑ για κάθε Ευρώ που έκρυβε η εν λόγω εστιάτορας, ώστε βγάλει το κράτος τα σπασμένα.

Τώρα, για κάποιον ελληνικά μυστήριο λόγο, η είδηση αυτή προκάλεσε αντίδραση των κατοίκων του νησιού οι οποίοι προπυλάκισαν το κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας και πολιόρκησαν το κτίριο της αστυνομίας στο νησί, κόβοντας ακόμα και την παροχή ρεύματος(!). Παράλληλα οι ίδιοι προπυλάκισαν και το προσωπικό του πλοίου Flying Cat που συνδέει την Ύδρα με τον Πειραιά και το οποίο θα μετέφερε τη συλληφθείσα στην Αθήνα για τα περεταίρω. Σαν αποτέλεσμα η αστυνομία απέστειλε εσπευσμένα στην Ύδρα μια μονάδα αντιδιαδλωτική για να κατστείλει την "εξέγερση των Υδραίων"!

Όλο το σκηνικό θα μπορούσε να ήταν απλά σουρεαλιστικό και μια αστεία παρένθεση, αν τα τελευταία τρία χρόνια η χώρα δε βρισκόταν στα πρόθυρα της καταστροφής, κάνοντας σχοινοβασία σε κάθε περιοδική εξέταση των δανειστών της ώστε να καλύψει τις μύριες τρύπες στους ισολογισμούς του κράτους. Θα ήταν απλά τραγικό σαν γεγονός αν την ίδια στιγμή στις υπόλοιπες ειδήσεις της ημέρας από την Ελλάδα δεν υπήρχε θέμα με τίτλο "Νέο πακέτο μέτρων, ύψους 11,6 δισεκατομμυρίων ευρω, με νέες περικοπές μισθών, ακόμα και στον στενό δημόσιο τομέα με μείωση κατά 30%".

Η συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας του εστιατορίου είναι σημαντική τροχοπέδη στις προσπάθειες ανάκαμψης της χώρας αφού αποστερεί τα έσοδα από το κράτος, αλλά η νοοτροπία των υπολοίπων που προπυλακίζουν και επιχειρούν να εμποδίσουν τις αρχές όταν προσπαθούν να επιβάλουν τη λογική, κατ' αρχήν, και κατόπιν το νόμο είναι ακόμα πιο ανησυχητική για το μέλλον της χώρας, αφού καταδεικνείει ότι η ανομία και το ανεξέλεγκτο γίνεται βίωμα και εδραιώνει μια γενίκευση τέτοιων συμπεριφορών. Είναι όλα αυτά που περιλαμβάνονται στην περιβόητη φράση του Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", η οποία είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις. Η εστιάτορας που έκλεψε, ο πελάτης που δέχθηκε να μοιραστεί τα κλεμένα ο υδραίος που τα έβαλε με την αστυνομία και ο υδραίος που δεν αντέδρασε μπροστά στο θέατρο του παραλόγου.

Για το φόβο της Χ.Α.

Εν ριπή οφθαλμού, πριν προλάβει κανείς να καταλάβει τί είχε γίνει η ελληνική ολυμπιακή επιτροπή άνοιξε υπολογιστή, μπήκε στο twitter, βρήκε το προφίλ της αθλήτριας, διάβασε το μήνυμα και εξέδωσε την απόφαση της για αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρίστου από τους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Παρόμοια άμεση ήταν και η αντίδραση διαφόρων κοινοβουλευτικών κομμάτων στην Ελλάδα που καλούσαν και την ΕΟΕ να λάβει μια απόφαση τιμωρίας της αθλήτριας άμεσα.

Ποίο ήταν το επίμαχο μήνυμα που δημοσιεύθηκε στο λογαριασμό της 23 χρονης αθλήτριας στο twitter; "Με τόσους αφρικανούς στην Ελλάδα τα κουνούπια του Δ. Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό". Ρατσιστικό, καθ' ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους με βάση την καταγωγή. Μειωτικό για αυτούς; Όχι. Δεν είπε ας τους φάνε αυτούς τα κουνούπια γιατί είναι αφρικανοί! Άτσαλο χιούμορ κατά ορισμένους; Ενδεχομένως. Βλακεία; Ίσως.

Από την άλλη η απόφαση της ΕΟΕ για τιμωρία της δια αποκλεισμού της από τους αγώνες, με αιτιολογικό την επίδειξη ασέβειας στο πνεύμα του Ολυμπισμού πώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Τουλάχιστον υπερβολική. Αρκετοί τη χαρακτήρισαν και υποκριτική. Σε μια χώρα όπου σε κάθε γειτονιά ο κόσμος λέει με περηφάνια ότι "σε ένα σπίτι έδω στην περιοχή έμεναν μετανάστες και τηλεφωνήσαμε στην αστυνομία για να τους διώξουμε και μας είπε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι αλλά έδωσε ένα τηλέφωνο (της Χρυσής Αυγής) και μας είπαν αυτοί θα σας κανονίσουν, και πράγματι πήραμε, ήρθαν τα παιδιά και μας είπαν σε 3 μέρες να πάτε να δείτε το σπίτι σας και όντως το σπίτι ήταν άδειο και μάλιστα και βαμμένο" δεν μπορεί να είναι πρόβλημα το tweet με τα κουνούπια της Βούλας Παπαχρίστου. Ναι η απόφαση ήταν μια βλακώδης και βεβιασμένη, γεμάτη υποκρισία και καθωσπρεπισμό, όπως και οι αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων. Η ποινή δε που της επεβλήθει είναι σαν ισόβια για παράνομη στάθμευση.

Εν πάση περιπτώση, ευτυχώς στην περίπτωση της αθλήτριας, η μάχη κερδίθηκε. Το ολυμπιακό πνεύμα και το ολυμπιακό ιδεώδες μπορούν να ξανακοιμηθούν πλάι σε στοίβες αναβολικών μέχρι που μια άλλη Βούλα να τολμήσει να τα ταράξει από το λήθαργο τους. 

Φίλοι, καλώς ορίσατε στην Κύπρο!

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012, ο ήλιος θα ανατείλει από ανατολικά και η εκκλησία θα γιορτάζει τον Υάκινθο και τη Ζουμπουλία. Αυτοί που αρχίζουν πραγματικά να γιορτάζουν από αύριο είμαστε όλοι οι παροικούντες εν Κύπρω αφού καλωσορίζουμε στην Κύπρο την αποστολή της Ε.Ε. και του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου (στο εξής "τρόικα") για τις προπαρασκευαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την εκπόνηση του κυπριακού "μνημονίου" στήριξης.

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι η στήριξη θα είναι μόνο για  τον τραπεζικό τομέα και δε θα έχει να κάνει με τα δημόσια οικονομικά, αλλά και πως θα φροντίσει να μην πληγεί ο "πολίτης" από μέτρα. Κάτι που αποτελεί συνώνυμο του ότι η στήριξη θα είναι γενικότερη και θα πληρώσουν όλοι, γιατί αυτή ακριβώς είναι η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Έτσι κι αλλιώς οι δηλώσεις από το Προεδρικό δεν έχουν ισχύ ούτε καν μέχρι να παίξουν στα δελτία των 8, αφού για ότι δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος, πηγαίνοντας κόντρα στους συμβούλους του (είτε τους διόριζε ο ίδιος ως υπουργούς, είτε τους βρήκε ως διοικητές) διαψεύστηκε μερικούς μήνες αργότερα. 

Μπορεί αλλιώς να φανταζόσασταν, κύριε Πρόεδρε, την πρώτη μέρα μετά την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κύπρο, αλλά... Για την ώρα λοιπόν, κύριε Χριστόφια -που κατέχετε κατά δήλωσή σας καλά το πώς λειτουργεί η πολιτική στην οικονομία- καλωσορίστε στα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου στη Λευκωσία τους "αποικιοκράτες", (κατά δήλωσή σας) απεσταλμένους της τρόικας.

Πέντε τοις εκατό!

Οι αριθμοί πλέον έρχονται να οριστικοποιήσουν την "αίσθηση" που επικρατεί ανάμεσα στον κόσμο. Από δημοσκόπηση του Φιλελευθέρου ενόψει των προεδρικών εκλογών, προκύπτει πως, μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, μόλις το 5% θεωρούν κατάλληλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας το πρόεδρο Χριστόφια. Ο αριθμός είναι συντριπτικός! Ο αριθμός διαλύει και την παραμικρή ψευδαίσθηση που μπορεί να αποκτά κάποιος διαβάζοντας αποκλειστικά και μόνο τον στρατευμένο τύπο.

Για να γίνει ακόμα πιο αντιληπτό το μέγεθος, μιλούμε για έναν στους είκοσι, ή με μια άλλη αναγωγή, το 5%, σε ποσοστό είναι μόλις το 15% των ψηφοφόρων του κόμματος του προέδρου, του ΑΚΕΛ. Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά της μη επαναδιεκδίκησης  της Προεδρίας και του "Πρόεδρος μιας θητείας". Με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης του Φιλελευθέρου ο Πρόεδρος Χριστόφιας δε θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος ακόμα και αν ψήφιζαν μόνο οι οπαδοί του ΑΚΕΛ!

Πέντε χρόνια μετά

Είναι πλέον 5χρόνια από τότε που θέσαμε την 1η Ιουνίου οι Έλληνες bloggers σαν "μέρα Αμαλίας". Η μέρα στην οποία δεσμευθήκαμε να μην ξεχάσουμε ως πρώτο χρέος ότι λόγω κάποιων επίορκων γιατρών σε νοσοκομεία της Ελλάδας ένα παιδί, η Αμαλία, έφυγε από τη ζωή, αφού πρώτα είχε υποστεί μια εξευτελιστική και απάνθρωπη αντιμετώπιση από γιατρούς του εθνικού συστήματος υγείας οι οποίοι για να τη δουν ως ασθενή απαιτούσαν φακελάκι. Στο προσωπικό της ιστολόγιο είχε αναρτήσει ανατριχιαστικά κείμενα ανθρώπινης αδιαφορίας περιγράφοντας τα όσα έζησε λόγω του προβλήματος υγείας της.

Πέντε χρόνια μετά λίγοι ίσως θυμούνται αυτό το κορίτσι. Σίγουρα λίγοι τη θυμούνται από όσους θα έπρεπε έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το γιατί αφαίθηκε ένας συνάνθρωπος να βασανιστεί τόσο από τους ανθρώπους που ορκίστηκαν πως θα είναι δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη και σίγουρα πολύ λιγότεροι έχασαν τον ύπνο τους από τύψεις. Τύψεις για το ότι δεν έκαναν κάτι πριν το μοιραίο αλλά και διότι δεν φρόντισαν να αλλάξει κάτι μετά. Γιατί κι άλλες Αμαλίες ακολούθησαν και θα ακολουθούν αν δεν αλλάξουμε όλοι.

Αιωνία σου η μνήμη Αμαλία, και μακάρι οι αλμπάνηδες αν γίνουν εξαίρεση, όχι κανόνας. Σε όλους τους τομεις...

ΥΓ. όπως κάθε φορά παροτρύνω τον καθένα να αφιερώσει λίγη ώρα και να διαβάσει το ιστολόγιο και τις αναρτήσεις που έκανε η Αμαλία, τουλάχιστον έτσι σίγουρα δε θα βρεθούμε εμείς στη θέση αυτών των "γιατρών".

Αναίδεια

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε προεδρική χάρη σε πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα η χάρη αφορούσε δικαστικές καταδίκες του Ανδρέα Θεμιστοκλέους, πρωην βουλευτή του ΔΗΣΥ στη Λεμεσό.

Στις τρεις από αυτές τις υποθέσεις του επιβλήθηκε πρόστιμο 250 ευρώ και δύο βαθμοί ποινής στην άδεια οδήγησης και στην τέταρτη πρόστιμο 150 ευρώ και επίσης δύο βαθμοί ποινής. Μάλιστα, εναντίον του κατηγορουμένου εκδόθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2010 φυλακιστήριο ένταλμα, σύμφωνα με το οποίο είτε θα πλήρωνε το πρόστιμο, είτε θα κατέληγε στη φυλακή για περίοδο έξι μηνών.
Παρ’ όλα αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να ασκήσει την εξουσία που του παρέχει το Σύνταγμα για απονομή χάρης και να ακυρώσει, την 1η Φεβρουαρίου 2012, τις επιβληθείσες ποινές. [...]
Προεδρική χάρη στον Α. Θεμιστοκλέους, Πολίτης, 09/04/2012

Το δημοσίευμα, αδίκως, τα βάζει με τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος από ότι φαίνεται, μάλλον διαδικαστικά έδωσε την χάρη στον πρώην βουλευτή. Ο βουλευτής απευθύνθηκε στον γενικό εισαγγελέα με επιστολή, διαμαρτυρόμενος για την καταδίκη του από δικαστήριο για τροχαίες παραβάσεις αφού οι δίκες έγιναν όσο ήταν βουλευτής και ως εκ τούτου απολάμβανε τη βουλευτική του ασυλία. Επειδή όντως ίσχυε, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα, η ασυλία και άρα δεν μπορούσαν να γίνουν οι δίκες, ο εισαγγελέας εισηγήθηκε στον Πρόεδρο την απονομή χάρης στον βουλευτή.

Το μείζον ηθικό θέμα στην ιστορία δεν είναι το ότι ο Πρόεδρος έδωσε τη χάρη, αλλά το ότι ο πρώην βουλευτής είχε το απέραντο θράσος όχι απλά να συμπεριφέρεται στους δρόμους όπως ήθελε, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή συμπολιτών του, αλλά και να βγαίνει δημόσια και να λέει ότι και σε διάφορες περιπτώσεις που τον σταματούσαν όργανα της τάξης για διάφορες τροχαίες παραβάσεις ο ίδιος υποδείκνυε σε αυτούς ότι ήταν βουλευτής και είχε ασυλία και έτσι δεν καταγγελλόταν. Στη συνέχεια ανέλυσε ότι παρατύπως ορισμένα όργανα της τάξης τον κατήγγηλαν και το δικαστήριο τον καταδίκασε στις ποινές που αναστάληκαν με την προεδρική χάρη.

Ξεδιάντροπα εντελώς και χωρίς την παραμικρή συστολή μας είπε, μιλώντας στο ΡΙΚ, ότι περίπου είχε γραμμένους τους νόμους που ψήφιζε γιατί είχε ασυλία. Οι νόμοι αυτοί προφανώς ισχύουν για τους λοιπόυς πολίτες της Δημοκρατίας - γνωστά κορόιδα, όχι γιατί πρέπει να εφαρμόζουν τους νόμους αλλά για το ότι ψηφίζουν και εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο από άτομα τέτοιας λογικής και ήθους.

Ανακαλύπτοντας την ταχινόπιτα

Κάποιοι από τους βουλευτές δεν ανησύχησαν ποτέ για το εισόδημά τους, πώς να έρθουν τώρα στη θέση του υπαλλήλου του ΡΙΚ που περιμένει τον μισθό του.

Μια φράση που άκουσα από κάποιον, προφανώς εργαζόμενο στο ΡΙΚ, ο οποίος διαμαρτυρόταν -δικαίως- για την μη καταβολή του μισθού για τον Μάρτιο στους υπαλλήλους του ιδρύματος. Ναι, έχουν δίκαιο και διαμαρτύρονται στο ΡΙΚ για την μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και έχουν ενδεχομένως δίκαιο να το προβάλουν ακόμα και στις ειδήσεις. Ενδεχομένως όχι ως πρώτη είδηση για δυο μέρες και ούτε από την 30η του Μάρτη, αλλά ας είναι.

Το πρόβλημα μου με τους υπαλλήλους στο ΡΙΚ είναι ότι μόλις τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψαν αυτή την τραγική πραγματικότητα. Το πρόβλημά μου είναι ότι θα απαιτούσα από αυτούς, δημοσιογραφικά, και να το ήξεραν ως πρόβλημα και να συναισθάνονταν την κατάσταση της κοινωνίας και να αναδείκνυαν το θέμα αυτό -κάτι που δεν γινόταν ιδιαίτερα στα έγκαιρα και αντικειμενικά δελτία ειδήσεων του καναλιού. Δυστυχώς ίσχυε και για τους ίδιους η ρήση ότι "μέχρι τώρα οι υπάλληλοι του ΡΙΚ δεν ανησυχούσαν για το εισόδημά τους και δεν μπορούσαν να έρθουν στη θέση άλλων συμπατριωτών τους που περιμένουν τους μισθούς τους". Όπως τότε που είχαν ανακαλύψει ότι στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία 2-3 χρόνια το προσωπικό χάνει μισθούς και θέσεις εργασίας, και το ανακάλυψαν επειδή ήρθε η ώρα να μειωθούν οι μισθοί και στο δημόσιο.

Μόλις τώρα ανακάλυψαν λοιπόν στο κρατικό ίδρυμα πως υπάρχουν υπάλληλοι ο οποίοι αργούν να πάρουν τον μισθό τους. Πως υπάλληλοι υπεραγορών, γαλακτοβιομηχανιών, βιομηχανιών αλλαντικών, εταιριών παροχής υπηρεσιών όπως λογιστικά, πληροφορικής κλπ. ακόμα και συνάδελφοί τους σε άλλα ΜΜΕ ζουν σε μια τόσο δραματική κατάσταση το τελευταίο διάστημα. Τώρα ήρθε ο υπάλληλος του ΡΙΚ στη θέση να "περιμένει τον μισθό του" και σχεδόν φθάνει στο σημείο να κατανοήσει το πρόβλημα που ζούσαν πολλοί εξ' ημών για ένα μεγάλο διάστημα. Ε, λοιπόν, welcome to the club.

Χάρτινο το φεγγαράκι...

Η πολιτική και η τέχνη αποδεικνύεται πως είναι σκληρές. Αδυσώπητες. Παρά το κέφι, τη χαρά και το μπρίο με το οποίο η σεβαστή υπουργός εμφανίστηκε στις "αντινακτές πατάτες" άδουσα "χάρτινο το φεγγαράκι, έρημη η ακρογιαλιά", και παρά τη ελπίδα, με την οποία άπλωνε στον ηθοποιό-Χριστόφια το χέρι λέγοντάς του με παράπονο "αν μ' αγάπαγες λιγάκι...", η πολιτική και η τέχνη της γυρίζουν την πλάτη. Τα δημοσιεύματα των δυο τριων τελευταίων ημερών θέλουν την Πραξούλλα Αντωνιάδου να είναι η επόμενη που θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό ριάλιτι. Ούτε η δεύτερη απόπειρά της με το Starry, Starry Night και το εμφανές "στόλισμα" του ηθοποιού-προέδρου μπόρεσε να σώσει την υπουργό

Now I understand what you tried to say to me
how you suffered for your sanity
how you tried to set them free.
They would not listen
they did not know how
perhaps they'll listen now. [...]

Οι ψήφοι των συμπαικτών και του κόμματος φαίνεται (σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα) πως αποφάσισαν πως τα θέματα του φυσικού αερίου θα χειρίζεται πια ο Νεοκλής Συλικιώτης, που μπορεί να μην είναι καλοφωνάρης, αλλά είναι μέλος της Κ.Ε.. Βασικά θα τα χειρίζεται πλέον ως υπουργός αρμόδιος για θέματα ενέργειας, γιατί και πριν αυτός τα χειριζόταν, αυτός μιλούσε για το αέριο, με αυτόν γίνονταν συναντήσεις αλλα ως τώρα όλα αυτά γίνονταν by the way, αφού ήταν υπουργός εσωτερικών (!) που δεν είχε αρμοδιότητα για θέματα ενέργειας, ούτε θαλάσσης, ούτε φυσικών πόρων, ούτε άμυνας.

Το βίντεο από τη -σχεδόν θλιβερή- εμφάνιση της υπουργού στις πατάτες:

1 μέρα μετά το Μαρί

Καταδικάστηκε για εισαγωγή και εμπορία 12 κιλών κοκαΐνης και 189 κιλών κάνναβης, αλλά, παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορεί ελεύθερος με άδεια η οποία του δόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για τον επιχειρηματία Ντίνο Κωνσταντίνου, ο οποίος βρίσκεται εκτός φυλακών από τις 11 Ιουλίου, όταν και υπεγράφη από τον Πρόεδρο Χριστόφια η πρώτη αναστολή της ποινής. Αρχές Δεκεμβρίου δόθηκε η τρίτη κατά σειρά τρίμηνη αναστολή της ποινής.
Ο καταδικασθείς επικαλείται λόγους υγείας και επιτυγχάνει με αυτόν τον τρόπο να βρίσκεται εκτός των Κεντρικών Φυλακών και να κυκλοφορεί ανενόχλητος, παρά το γεγονός ότι, με απόφαση του Κακουργιοδικείου τον Απρίλιο του 2010, έχει χαρακτηριστεί «εχθρός της κοινωνίας», αφού έσπερνε τον αργό θάνατο

Ελεύθερος με προεδρική άδεια - Πολίτης, 03/01/2012

Μία μέρα μετά το Μαρί. Μια μέρα μετά που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δια των ενεργειών του και των παραλείψεών του έφερε τη χώρα μπροστά στο χαμό 13 ανθρώπων και στην καταστροφή του ενεργειακού της κέντρου. Τότε που ήμασταν στο σκοτάδι αφού η χώρα είχε χάσει την επάρκεια σε ηλεκτρικό ρεύμα ως αποτέλεσμα της καταστροφής στο Μαρί. Τότε που περιμέναμε όλοι εναγωνίως να βγεί ο Πρόεδρος να μιλήσει για το θέμα. Θυμηθείτε ότι το πρώτο διάγγελμά του ήταν 3 μέρες μετά την έκρηξη, στις 13 Ιουλίου. Σε εκείνο ακριβώς το διάστημα, που ο Πρόεδρος κρυβόταν, έκανε και κάτι άλλο. Έδινε αναστολές φυλάκισης σε ανθρώπους που καταδικάστηκαν ως "εχθροί της κοινωνίας". Σε ανθρώπους που συνελήφθησαν για εμπορία 200 κιλών ναρκωτικών. Αυτό υπέγραφε ο αθεόφοβος στις 11 Ιουλίου. Μια μέρα μετά που είχε διαλύσει τον τόπο. Και χρησιμοποιώ και την επισήμανση φίλου, ότι ο πρόεδρος δεν δίναται να παραχωρεί χάρη σε κατάδικους για εμπορία ναρκωτικών και για αυτό το λόγο του παραχωρεί τρίμηνες αναστολές της ποινής. Μπράβο ρε "δίκαιη κοινωνία" με "πρόεδρο με ανθρωπιά". Να σε χαιρόμαστε.

Σε παράλληλο σύμπαν

Διαβάζω στον τύπο, αναφορικά με το θέμα που προέκυψε αιφνιδίως και Χριστουγεννιάτικα (!), όταν η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε άρον άρον να θέσει υπό σύλληψη τον γέροντα της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους Εφραίμ. Πέφτω σε δηλώσεις που έκανε για το θέμα ο Μητροπολίτης Πάφου:

Ο Πάφου Γεώργιος ανέφερε ότι όσοι επέλεξαν να ακολουθήσουν το μοναχικό βίο «δεν πρέπει να ασχολούνται με δραστηριότητες, οι οποίες τους αποπροσανατολίζουν από το στόχο τους και σκανδαλίζουν τον κόσμο».

Αποπροσανατολίζουν και σκανδαλίζουν επίσης, είπε, «άμεσες δοσοληψίες, οικονομικές, εμπορικές και κτηματικές, όπως και η περιφορά ιερών κειμηλίων ανά τον κόσμο με έμμεσο στόχο το κέρδος».[...]

Αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις Μητροπολιτών για τον Εφραίμ, kathimerini.com.cy

Προσπερνώ το ότι από τις δηλώσεις απουσιάζει πλήρως ένας λόγος συμπόνιας για τον δοκιμαζόμενο εν Χριστώ αδελφό του και ιερωμένο, έστω και λόγω Χριστουγεννιάτικης αβροφροσύνης ή Χριστιανικής αγάπης. Μένω άναυδος διαβάζοντας με πόση υποκρισία προσφέρονται νουθεσίες και συμβουλές προς τους ιερωμένους στις επόμενες προτάσεις. "Δεν πρέπει να ασχολούνται με δραστηριότητες οι οποίες τους αποπροσανατολίζουν από το στόχο τους και σκανδαλίζουν". Και το λέει ο άνθρωπος που έχει κάνει άνω κάτω μια πόλη επειδή με το έτσι θέλω του ήρθε να κτίσει μεγαλοπρεπή ναό μέσα στο δημόσιο κήπο, ξεπαστρεύοντας κάθε δόση πρασίνου που άφησε ο δήμος. Μιλά για δοσοληψίες οικονομικές εμπορικές και κτηματικές οι οποίες σκανδαλίζουν, ο Μητροπολίτης του οποίου η Μητρόπολη πριν λίγα χρόνια αγόραζε και πουλούσε γήπεδα γκόλφ και καταλήμματα που διατηρούσε στην Τσάδα. Και που ακόμα λειτουργεί ξενοδοχεία 5 αστέρων στην Πάφο. Για να μην επεκταθούμε και στην υπόλοιπη επιχειρηματική δραστηριότητα των αδελφών Μητροπόλεων της Κύπρου ή της Αρχιεπισκοπής. Εδώ ο Αρχιεπίσκοπος γύριζε την Ελλάδα και έκανε πριν μερικά χρόνια εγκαίνια στα υποκαταστήματα της τράπεζας στην οποία είναι μεγαλομέτοχος η Εκκλησία της Κύπρου. Δύο είναι τα τεινά. Είτε οι ιεράρχες της Κύπρου ζούν σε ένα παραμυθένιο κόσμο όπου η ενημέρωση του ποιμνίου -θεωρούν ότι- γίνεται μόνο από άμβωνος τις Κυριακές μετά τη λειτουργία, είτε απλά νιώθουν αρκετά δυνατοί ώστε πιστεύουν πως δεν τους αγγίζει η φθορά που υφίστανται στα μάτια του λαού με παρόμοιου τύπου υποκριτικές εμφανίσεις.

Η Βόρεια Κορέα της ανάπτυξης

Η ΚΕ του ΚΚΕ απέστειλε στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας το ακόλουθο συλλυπητήριο μήνυμα για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ:
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας, στην ηγεσία της ΛΔ Κορέας και στο λαό της για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, Γενικού Γραμματέα του Κόμματος Εργατών Κορέας.
Ο λαός της ΛΔ Κορέας έχει δικαίωμα να προχωρήσει στο δρόμο ανάπτυξης που έχει επιλέξει ενάντια στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που καιροφυλακτούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εντείνουν την επιθετικότητα και πληθαίνουν τους τυχοδιωκτισμούς τους κατά της ΛΔ Κορέας.
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται στα σχέδια αυτά. Στέκεται αλληλέγγυο με τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Κόμματος Εργατών Κορέας και του κορεάτικου λαού».

Συλλυπητήριο για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, Ριζοσπάστης - 20/12/2011

Ναι, το εν Ελλάδι αδελφό κόμμα του κόμματος του Κιμ Γιογκ Ιλ συλλυπάται το λαό της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας για την οδύνη που τον βρήκε. Την απώλεια του ηγέτη που θεμελίωσε την ανάπτυξη και ρίζωσε τη δημοκρατία στον ευημερών λαό της Βορείου Κορέας. Το ΚΚΕ πρέπει να είναι και ο μόνος οργανισμός ανά το παγκόσμιο που μπορεί να δει τί πραγματικά γίνεται στην χώρα αυτή. Οι υπόλοιποι νοήμονες δεν μπορούν να εντοπίσουν αυτά όλα τα στοιχεία που σε τρεις μεστές προτάσεις αποτυπώνει ο συγγραφέας του Περισσού.

"Ο λαός έχει το δικαίωμα να προχωρήσει στο δρόμο της ανάπτυξης που διάλεξε" διαπιστώνει ο συγγραφέας του συλλυπητηρίου μηνύματος. Φαίνονται άλλωστε τα αποτελέσματά του. Δείτε τη νυχτερινή φωτογραφία από το διάστημα απεικονίζει τα νησιά της Ιαπωνίας, ακτές της Ρωσίας, μέρος της Κίνας και την Βόρεια και Νότια Κορέα. Τα σκοτεινά τμήματα στην εικόνα έιναι η Βόρεια Κορέα της ανάπτυξης και η θάλασσα.

Ο λιμός του '96, στα πλαίσια της εδραίωσης του καθεστώτος είχε φέρει το θάνατο σχεδόν 3 εκατομμυρίων βορειοκορεατών, ενώ και σήμερα οι καταγγελίες του καθεστώτος για υποσιτισμό του πληθυσμού είναι συνεχείς. Συνεχείς είναι και οι καταγγελίες από αυτομολούντες για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για στρατόπεδα συγκέντρωσης αντιφρονούντων και εκτελέσεις, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Κατά τα άλλα οι κάτοικοι της Κορέας δεν μπορούν να μοιραστούν μαζί μας την ευμάρεια και την ευγνωμοσύνη τους, όχι μόνο γιατί φοβούνται ότι μπορεί και να εκτελεστούν δημοσίως, αλλά και επειδή τα 1,2 εκατομμύρια γραμμών τηλεφώνου δεν είναι προσβάσιμα από τα 25 εκατομμύρια του πληθυσμού ενώ δεν υπάρχει ούτε κινητή τηλεφωνία και διαδίκτυο. Ακόμα και η τηλεόραση είναι μόνο κρατικά ελεγχόμενη, και δεν εννοώ μόνο τα κανάλια αλλά και οι δέκτες.

Αυτή επιγραμματικά είναι η Βόρεια Κορέα που κατά το ΚΚΕ "αντιτάσσεται στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις" ζώντας στη δική της "ανάπτυξη", προς όφελος του κόμματος και του λαού της.

Όσοι μπορείτε δείτε και το ντοκιμαντέρ της Εμπόλεμης Ζώνης με τίτλο "Η παράσταση" που αποτυπώνει την κατάσταση στη χώρα, με χρώματα ελαφρώς διαφορετικά από τα φαντακτερά του ΚΚΕ.

"The protester"

Το εξώφυλλο του περιοδικού

"Πρόσωπο της Χρονιάς" όπως αυτό αναδεικνύεται από το περιοδικό TIME είναι για το 2011 ο διαδηλωτής - the protester. Ανώνυμος, επώνυμος, Έλληνας του Συντάγματος, Αμερικάνος της Wall Street, Αιγύπτιος της Ταχρίρ, Ιταλός, Τυνήσιος, Λίβυος, Ισπανός. Άνθρωποι άγνωστοι, άλλοι με πρόσωπα καλυμμένα, άλλοι με μάσκες, άλλοι με πληγές από την καταστολή των κινητοποιήσεων, γυναίκες που βγήκαν μπροστά, αλλά και ο πλέον διάσημος σκύλος, ο "Λουκάνικος" από την πλατεία Συντάγματος, είναι που περιλαμβάνονται στο φωτογραφικό άλμπουμ που συνοδεύει την ανακοίνωση.

"Ένα χρόνο μετά που ένας Τυνήσιος πωλητής φρούτων αυτοπυρπολήθηκε, η αντίδραση επεκτάθηκε στη Μέση Ανατολή, έφτασε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επαναπροσδιορίζοντας την παγκόσμια πολιτική σκηνή και επανακαθορίζοντας τη δύναμη των λαών." σημειώνει το περιοδικό εξηγώντας την απόφασή του.

Όντως η απόφαση είναι δίκαιη. Αν κάτι έχει σημαδέψει τη χρονιά που τελειώνει είναι οι διαδηλώσεις και οι εξεγέρσεις σε ολόκληρο τουλάχιστον τον δυτικό και τον αραβικό κόσμο. Για λόγους διαφορετικούς κατά περίπτωση, με αιτήματα ποικίλα, αλλά με ένα κοινό παρονομαστή. Τον κόσμο να οργανώνεται και να διαδηλώνει, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά την μεγάλη δύναμη που έδωσε το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα. Όλα ξεκίνησαν από ένα απελπισμένο Τυνήσιο για να καταλήξουμε μερικούς μήνες μετά να μετρούμε ήδη τρία πολύχρονα καθεστώτα της Μεσογείου να έχουν καταρρεύσει σε Τυνησία, Αίγυπτο και εσχάτως στην Λιβύη. Το παράδειγμα να ακολουθείται σιγά σιγά και από τους Ευρωπαίους "PIIGS" που καταλαμβάνουν τις πλατείες και τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την ανέχεια στην οποία βυθίζονται λόγω της οικονομικής κρίσης και άλλους διαδηλωτές στις ΗΠΑ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που βλέπουν και τη δική τους μοίρα συνδεδεμένη με αυτή των υπολοίπων διαμαρτυρόμενων της Ευρώπης και επιχειρούν να καταλάβουν συμβολικά διάφορα οικονομικά κέντρα του πλανήτη.

Αρχή άνδρα δείκνυσι

Στην Κύπρο το σύστημα είναι Προεδρικό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια και παραμένει αμετακίνητος από τη θέση του μέχρι τη λήξη της πενταετίας του. Δε χρειάζεται ούτε ανανέωση ούτε επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής. Μπορεί να παραιτηθεί ή να παυθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αυτό το κατοχυρώνει το σύνταγμα. Η Βουλή δεν μπορεί να ρίξει τον Πρόεδρο, δεν μπορεί να αλλάξει τον Πρόεδρο και αυτός δε χρειάζεται να έχει τη "δεδηλωμένη" από τη Βουλή, καθώς εκλέγεται κατ΄ευθείαν από το λαό. Ως εκ τούτου, όλη η συζήτηση στην οποία αναλωνόμαστε την τελευταία εβδομάδα με τα "θα συζητήσουν τα κόμματα για να προτείνουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας" είναι κουραφέξαλα και αρκετά εξ' αυτών είναι και επικίνδυνο να συζητούνται υπό το λαϊκιστικό πρίσμα των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών πάνελ. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει. Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου δεν μπορεί να γίνει, το αποφάσισε ο μόνος υπεύθυνος για αυτό ο Γεν. Εισαγγελέας.

Η αλήθεια είναι πως σε αυτή την ιστορία, την έκρηξη στο Μαρί, από την πρώτη στιγμή, ο Πρόεδρος έδειξε προς τα πού είχε αποφασίσει να κατευθυνθεί, και είχε επιλέξει να καλυφθεί πίσω από την σιγουριά που του προσέφερε το Προεδρικό του Γραφείο. Ενδύθηκε εξ' αρχής την στολή του ανθρώπου που δεν έχει την ανδρεία να αντιμετωπίσει την κατάσταση. "Κρύφτηκε" για μέρες στο Προεδρικό κωφεύοντας σε όλες τις φωνές που ακούγονταν υποδεικνύοντας του τις ευθύνες που απέρρεαν εκ της θέσεως και εκ των αποφάσεών του και εμφανιζόταν μόνο σε κομματικά ακτίβ με ακροατήριο που μπορούσε να ελέγχει. Ο ηγέτης του κράτους δεν έδειξε να έχει το σθένος να παραστεί στις κηδείες των θυμάτων της τραγωδίας. Δεν παρέστη καν στην κηδεία του Αρχηγού του Ναυτικού, όπου όφειλε και θεσμικά να ήταν παρών. Δεν είχε την τόλμη καν να επισκεφθεί, σε μεταγενέστερο χρόνο, και να αντικρίσει στα μάτια τις οικογένειες των θυμάτων, να εκφράσει τη λύπη του για το λάθος, την παράληψη από τον μηχανισμό του οποίου ηγείται και που οδήγησε στο θάνατο των οικείων τους. Βρήκε προσωρινά την διέξοδο κατά τις πρώτες στιγμές, μέσω του διορισμού της ερευνητικής επιτροπής και κατόπιν άφησε τα πράγματα να ξεχαστούν, μέχρι την έκδοση του πορίσματος. Και μετά, από την πρώτη στιγμή που παρέλαβε το πόρισμα (προ)αποφάσισε και το "απέρριψε κατηγορηματικά".  Ποιά η έκπληξη; Εφ´όσων δε δέχεται ότι έχει ευθύνη για οτιδήποτε και δεν είχε την παραμικρή ικμάδα θάρρους, από την αρχή, να αποδεχθεί την όποια ευθύνη και να παραιτηθεί, πλέον τελείωσε αυτό το παραμύθι. Ο Πρόεδρος θα είναι εκεί για άλλους 15 μήνες. Ας τον αφήσουμε να ζήσει το τελευταίο κομμάτι της θλιβερής προεδρίας του που ξεκίνησε με σύνθημα την ανθρωπιά και λήγει με συνέπειες σχεδόν ολέθριες για τον τόπο και τον ίδιο κλεισμένο στο καβούκι της δικής του ανανδρίας και παντελούς έλλειψης ηγετικής πάστας.

Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι, επιτέλους, με αφορμή αυτό το θέμα να δούμε με ειλικρίνεια γιατί καταλήξαμε να μετράμε πληγές στις ψυχές μας και "θρύψαλα" στο εθνικό μας μέτωπο. Αν δεν κάνει ο Χριστόφιας για ηγέτης κράτους, που εμφανώς δεν κάνει, δεν έχει αυτός μόνο την ευθύνη για την εκλογή του. Τον άνθρωπο που παρακολουθούμε άναυδοι το τελευταίο διάστημα να κουρελιάζει και να εξευτελίζει καθημερινώς τον θεσμό που εκπροσωπεί, τον έχει στηρίξει δια της ψήφου του το 53% σχεδόν του λαού, πριν τριάμισι χρόνια, έναντι του Ιωάννη Κασουλίδη και του προκατόχου του, Τάσσου Παπαδόπουλου. Τον έχουν στηρίξει όλα σχεδόν τα κόμματα κατά την εκλογή του, κρίνοντάς τον ως άξιο. Μήπως, πλην του ηγέτη, να δούμε και τις δικές μας ευθύνες για το ότι εκλέγουμε τον καθένα ως απόλυτο άρχων του κράτους;

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Μετά την (πολυήμερη) ανάπαυλα λόγω διακοπών και το (πιο πολυήμερο) διάλειμμα στο blog λόγω διακοπών ρεύματος προσγειώθηκα και πάλι στην πραγματικότητα. Σήμερα άνοιξα και "Από Μέρα σε Μέρα" στο ΡΙΚ το μεσημέρι! Παρακολούθησα μια συζήτηση αναφορικά με τις αυξήσεις που έρχονται στο ηλεκτρικό ρεύμα μεταξύ της υπουργού Εμπορίου, και των βουλευτών Βότση (ΔΗΚΟ) και Χριστοφόρου (ΔΗΣΥ). Από τους τρεις μπορούσες μόνο να συμφωνείς με την υπουργό εμπορίου. Δυστυχώς δε συμφωνούσες μόνο με την άποψη που θα κόστιζε στην τσέπη σου τελικά. Ο αιώνια λαϊκιστής Λευτέρης Χριστοφόρου ζητούσε "να μην πληρώσει ο φτωχός λαός τα λάθη της κυβέρνησης", ο Άγγελος Βότσης μετά το διαζύγιο του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ σαν να θέλει να κρύψει το πάθος για το ΑΚΕΛ (θυμάστε φαντάζομαι όλοι τα περί "μετοχίου στο ΔΗΚΟ", "αρχιμανδρίτη" κλπ) περνά μια έντονα αντικυβερνητική περίοδο και έμενε μόνο μια φωνή που μπορούσε κανείς να διακρίνει στον τόνο της μια λογική δομή σκέψης. Αυτή της υπουργού Εμπορίου. Η οποία ήταν η φωνή που μετέφερε το μαντάτο ότι θα ακριβύνει κατά 6,96% το ρεύμα για ένα 10μηνο, μέχρις ότου επανέλθει στην παραγωγή το τμήμα του Βασιλικού που σώζεται. Βέβαια κατάπιε λίγο τη γλωσσα της η υπουργός αναφορικά με μια προηγούμενη έγκριση της ΡΑΕΚ προς την ΑΗΚ με την οποία η δεύτερη θα αυξήσει από 01/01/12 την τιμή το ρεύμα κατά κάποιο ποσοστό. Αυτό μπορεί να αναθεωρηθεί ίσως πλέον.

Στην "πραγματικότητα" λοιπόν, ακόμα τα γεγονότα στο Μαρί, αλλά στο επόμενο και πιο μακροσκελές τους επεισόδιο. Στην "επόμενη μέρα" όπου με γεννήτριες δανεικές, προϊστορικές και ενοικιαζόμενες και με το "ρεύμα της προδοσίας" προσπαθούμε να καλύψουμε τις συνέπειες του κυπριακού big bang. Στην επόμενη μέρα με τη συζήτηση του κατά πόσο πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες όλοι ή όχι. Λες και υπάρχει λογική σε ένα τέτοιο ερώτημα. Φυσικά και όλοι θα τηγανιστούμε στις συνέπειες των δικών μας επιλογών. Ο λαός επέλεξε την ηγεσία του. Ο λαός ανέκτηκε (και ανέχεται) την ηγεσία του. Τμήματα του λαού ήταν εμπλεκόμενα στη λήψη των αποφάσεων και στη διαχείριση των καταστάσεων και όση "φιλανθρωπία", συμπαράσταση ή βοήθεια και αν δόσουν οι έξω δεν παύει να είναι δικό μας το πρόβλημα και εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Ας γίνει τουλάχιστον μάθημα για τη μεθεπόμενη μέρα. (Αλλά μπα...)

Με την ησυχία σας...

Είμαστε σχεδόν μια εβδομάδα με ολόκληρη την κυβέρνηση υπό παραίτηση. Δυο εβδομάδες με τον υπουργό εξωτερικών υπό παραίτηση. Τρεις εβδομάδες με τον υπουργό γεωργίας να ασκεί και (προσωρινά) καθήκοντα υπουργού άμυνας. Έξι εβδομάδες από τότε που ο επικεφαλής της Γραμματείας της Οργάνωσης της Κυπριακής Προεδρίας του ΣτΕ, Α. Μολέσκης παραιτήθηκε, με την ανάληψη της προεδρίας να είναι σε 11 μήνες. Είμαστε προ της περαιτέρω υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Οδεύουμε ολοταχώς στην υπαγωγή μας στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ. Εδώ και δυο χρόνια κρίνεται αναγκαία η λήψη μέτρων για ανακοπή της ύφεσης της οικονομίας που μέρα με τη μέρα αυξάνεται. Είμαστε τρεις εβδομάδες μετά το big bang στον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό του Βασιλικού που άφησε 13 νεκρούς, τη χώρα χωρίς ρεύμα και την οικονομία του τόπου μερικά βήματα πάνω από την κατηγορία junk.

Υπό αυτές τις συνθήκες το μόνο πράγμα που θα έδινε μια ανάσα στον λαό και μια ακτίδα αισιοδοξίας πως θα αποφύγουμε διαφαινόμενες συνέπειες που ακολουθούν την κατάστασή μας, θα ήταν η επίγνωση ότι στο τιμόνι της χώρας υπάρχει ηγέτης. Υπάρχει ένας άνθρωπος και ένα επιτελείο που μπορεί να σκεφτεί στρατηγικές και λύσεις, και θα τολμήσει να λάβει αποφάσεις ώστε να οδηγήσει τη χώρα μακριά από το προδιαγραφόμενο τέλμα. Δυστυχής διαπίστωση κάθε εχέφρονος είναι πως, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ουσιαστικά ούτε καν τιμονιέρης. Ακόμα και αυτός που καμωνόταν ως τώρα πως ηγείτο, έχει αφήσει το τιμόνι του κράτους και προσπαθεί μόνο να συσπειρώσει και να περισώσει το κόμμα του.

Ο πρόεδρος μετά την έκρηξη φρόντισε να επιβεβαιώσει πως φοβάται και πως δεν τολμά να πάρει επιτέλους την απόφαση, έστω και αργά, ακόμα και μέσα από τα ερείπια στα οποία μας οδήγησε η στάση και η νοοτροπία του, να κυβερνήσει τον τόπο. Ακόμα και υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες το μόνο που βλέπουμε είναι τις αλλεπάλληλες συναντήσεις στο προεδρικό, μεταξύ προέδρου και "συγκυβερνήτη", για κατάρτιση κυβέρνησης να λήγουν η μια μετά την άλλη άκαρπες και τον χρόνο βασανιστικά να περνά. Παράλληλα την Κύπρο να βυθίζεται περισσότερο με την οικονομία να στενάζει και τους οίκους να στέλλουν απανωτά χαστούκια κάθε δίμηνο. Η θλιβερή αυτή εικόνα και μόνο φωνάζει για το ποιοί είναι οι λόγοι που ανατιναχτήκαμε μόνοι μας. Έτσι ακριβώς λειτουργούσαν και πριν την έκρηξη, μόνο που τα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα και τα εκρηκτικά δεν επέδειξαν την υπομονή (ή και την αδιαφορία) που επιδεικνύουμε εμείς καθημερινά.

Ελευθερία γνώμης

Τούτες τις μέρες κατά διαστήματα διαβάζω "Χαραυγή". Κυρίως ξεκίνησα από περιέργεια, να δώ τί λέει η "κυβερνώσα εφημερίδα" για το κακό που έφερε στον τόπο η κυβέρνηση που στηρίζει. Ανάμεσα στα διάφορα άρθρα κέντρισε το ενδιαφέρον μου μια δημοσκόπηση στην δεξιά κολώνα της διαδικτυακής παρουσίας της εφημερίδας, υπό τον τίτλο "Εκφράζω Άποψη". Προφανώς το "εκφράζω άποψη" έχει ως υποκείμενο την εφημερίδα. Αυτή "εκφράζει άποψη", υπό μορφή "ρητορικής" ερώτησης.

Η ερώτηση, όπως αυτή τίθεται, φανερώνει σαφώς τί σκοπό έχει η δημοσκόπηση: Πως δικαιολογείτε τις μεταλλάξεις ΔΗΣΥ στο Κυπριακό;. Και οι απαντήσεις που δίνει για να επιλέξουν οι αναγνώστες: α)Δικαιολογημένες; και β) Στηρίζονται σε μικροκομματικές σκοπιμότητες; Αν με την ίδια λογική άλλο έντυπο έκανε δημοσκόπηση για την έκρηξη στο Μαρί, η ερώτηση που θα έθετε μπορούσε να είναι: Ποιά είναι η πασιφανής ευθύνη του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια για την έκρηξη στο Μαρί; α) εξαιρετικά βαριά; β) ασήκωτη;

Ενδιαφέρον, όμως, έχουν και τα αποτελέσματα της εκφρασθείσας άποψης. Στο σύνολο των απαντήσεων 23,55% είπαν "δικαιολογημένες" και 33,38% "μικροκομματικές σκοπημότητες". Στο σύνολό τους αθροίζουν 56,93%...

Ημέρα 14

Με το ηλεκτρικό ρεύμα να διακόπτεται μέχρι και 4 ώρες στις 16 που είμαστε ξύπνιοι, με τα οχήματα της πυροσβεστικής να ουρλιάζουν κάθε μισή ώρα και να τρέχουν προς απεγκλωβισμό ατόμων από ανελκυστήρες, με τη θερμοκρασία και την υγρασία στα ύψη χωρίς την δυνατότητα χρήσης κλιματιστικών, τα οχήματα να μποτιλιάρονται στους κεντρικούς δρόμους λόγω μη λειτουργίας των φώτων τροχαίας, με τους υπαλλήλους στα γραφεία να εργάζονται πρακτικά εξάωρο και πεντάωρο και υπό τις καθόλου παραγωγικές συνθήκες "Σαχάρας", την ΑΗΚ να θρηνεί στα ερείπια του καινούριου της ηλεκτροπαραγωγού σταθμού στο Βασιλικό, την επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία να εξαρτάται ενεργειακά από τις κατεχόμενες περιοχές της και τις άμεσες ζημιές στην οικονομία να ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια οι εκπρόσωποι του Ανορθωτικού Κόμματος του Εργαζόμενου Λαού που επειχειρούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την καταστροφική έκρηξη στο Ματί δεν είναι δα και τόσο τραγική, όπως επιχειρεί η αντιπολίτευση να την περιγράψει, θα έπρεπε να γίνονται κόκκινα πανιά στα μάτια κάθε σώφρονα.

Κι όμως ακόμα υπάρχει κόσμος που διαλαλεί "ΨΗΛΑ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ" και συσπειρώνεται πίσω από τις γραμμές ότι στον κόσμο ξύπνησε η φασιστική διάθεση να κάνει "πραξικόπημα" για να ρίξει τον "κομμουνιστή" (όπως νομίζεί ότι είναι) πρόεδρο. Ώρες ώρες χαίρεσαι ότι ξύπνησε ο λαός κι η νεολαία...

Διαδικασίες και υπευθυνότητα

Ένα από τα πράγματα που απέδειξε περίτρανα η πρόσφατη καταστροφή στον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό με τους 13 νεκρούς είναι την προχειρότητα με την οποία τείνουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα, αρνούμενοι ότι οι διαδικασίες και οι κανόνες αφορούν τις δικές μας περιπτώσεις. Γιατί στην πρόσφατη καταστροφή φάνηκε ότι δεν ακολουθήκαν ούτε οι λογικές και επιβεβλημένες διαδικασίες ασφαλούς φύλαξης του επικίνδυνου φορτίου, ούτε οι κανόνες διαχείρισης του φορτίου μετά την αποθήκευση, αλλά όπως καταδεικνύεται, ούτε οι κανόνες ασφαλούς προσέγγισης του χώρου της καταστροφής μετά. Θα είδατε ότι τα συνεργεία που έσπευσαν στην περιοχή δεν ήταν εφοδιασμένα ούτε με ειδικές στολές, ούτε καν με γάντια. Παρά μόνο 6 μέρες μετά το προσωπικό που φρουρεί τους χώρους της βάσης εφοδιάστηκε προληπτικά (!) με γάντια και μάσκες.

Και απορεί κανείς, γιατί; Για για όλα, την ανευθυνότητα, την προχειρότητα. Γιατί; Για όλα αυτά υπάρχουν σίγουρα και πάγιες διαταγές στο στράτευμα, και κανόνες στο υπουργείο εργασίας, και κανόνες στην ΑΗΚ, και στην Πυροσβεστική, την Αστυνομία, την Πολιτική Άμυνα. Σίγουρα έχουν πραγματοποιηθεί και ασκήσεις με την "εμπλοκή όλων των συνεργαζομένων τμημάτων" και είχαν δει με ικανοποίηση την αντιμετώπιση του σεναρίου της άσκησης οι ηγεσίες των τμημάτων. Όμως, στην πράξη τελικά τί εφαρμόστηκε από αυτά;

Δεν συνηθίζουμε, κακώς, ποτέ να ασχολούμαστε με κανόνες και διαδικασίες, από τα πιο απλά στα πιο σύνθετα. Και επειδή τα απλά, συνήθως, δεν έχουν συνέπειες ίσως επαναπαυόμαστε και για τα σύνθετα. Μπορεί να μην "χάλασε ο κόσμος" που ακόμα οι σημαίες 3 μέρες μετά τη λήξη του πένθους είναι μεσίστιες. Μπορεί να μην είχε τραγικό αποτέλεσμα που στις κηδείες ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ (πχ) κατέθεσε στεφάνι μετά τις οργανώσεις και τις δημοτικές ομάδες. Μπορεί να μην χάλασε ο κόσμος επειδή ακόμα το ΓΕΕΦ στη σελίδα του δεν έχει ανακοινώσει ότι συνέβηκε το αιματηρό περιστατικό και πως η ΕΦ θρηνεί το χαμό του διοικητή του ναυτικού της και τα άλλα στελέχη και οπλίτες (και απότιση φόρου τιμής σε αυτούς), ούτε ότι παραιτήθηκε ο αρχηγός ΓΕΕΦ.

Παρομοίως και πριν από την έκρηξη. Την Τετάρτη μετά τις πρώτες εκρήξεις στα εμπορευματοκιβώτια έγινε σύσκεψη στη βάση για το θέμα. Ήταν η συσκεπτόμενη ομάδα δίπλα σε μια στοίβα εκρηκτικών υλών σε εμπορευματοκιβώτια και συνειδητοποίησε ότι τα εκρηκτικά άρχισαν αν εκρήγνυνται. Αλήθεια, πόσα από τα πρακτικά συντάχθηκαν την ίδια μέρα; Αν την ώρα της κρίσης Δευτέρα γίνεται το "προειδοποιητικό" μπαμ (γιατί τα εμπορευματοκιβώτια φαίνεται ότι προειδοποιούσαν πριν την μεγάλη έκρηξη), Τρίτη αποφασίζεις να κάνεις σύσκεψη, Τετάρτη κάνεις επί τόπου σύσκεψη, Πέμπτη γράφεις πρακτικό (ορισμένα πρακτικά γράφτηκαν και "από Δευτέρας") με τις οδηγίες και Παρασκευή καταλήγεις να γράφεις εντολές για δράσεις, οι οποίες θα εφαρμοστούν από Δευτέρας γιατί μεσολαβεί Σαββατοκύριακο, τότε μάλλον είμαστε τυχεροί που για την ώρα μόνο αυτό το κακό μας βρήκε.

Δεν επιχειρώ με κανένα τρόπο να συγκρίνω την αλυσίδα των παραλείψεων που οδήγησε στην μεγάλη έκρηξη με τα πιο πάνω παραδείγματα, απλά διαπιστώνω ότι υπάρχει παρόμοια αντιμετώπιση των πραγμάτων σε όλα τα επίπεδα, και για αυτό ευθυνόμαστε όλοι. Όλα ξεκινούν από ένα "δε βαριέσαι, άστο για μετά", ή "ας αποφασίσει ο άλλος να μην μπλέξω εγώ" των ατόμων που είναι επιφορτισμένα με την ευθύνη. Έτσι κι αλλιώς γνωρίζει αυτός που μεταθέτει τις ευθύνες του ότι η κοινωνία ποτέ δε θα του ζητήσει τον λόγο που δεν ενήργησε.