Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;

Η -για ακόμα μια φορά υπεροπτική- παρουσία του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας στην διερευνητική επιτροπή για την οικονομία δεν επιφύλαξε για μας κάποια έκπληξη. Η περιφρονητική του στάση στα μέλη της επιτροπής, η αναίδής απαίτησή του να θέσει αυτός τους όρους της εξέτασής του, το θράσος του να φύγει από την επιτροπή αρνούμενος να καταθέσει και τελικά ο ισχυρισμός του ότι η επιτροπή επιχείρησε να τον φιμώσει είναι ακριβώς ότι κανείς περίμενε από τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η φυσική συνέχεια της παρουσίας του επί 5 συναπτά έτη στο ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας. Η λογική προέκταση της αντίδρασής του μετά την έκρηξη στο Μαρί, όταν αποκαλούσε πραξικοπηματίες όσους διαδήλωναν στην Κύπρο για την καταστροφή που η αναποτελεσματικότητα και η αδιαφορία των χειρισμών της κυβέρνησής του επέφεραν. Η αναμενόμενη εποδός του μνημειώδους τρόπου με τον οποίο δήλωνε μπροστά στο κομματικό του ακροατήριο πως "ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απορρίπτει κατηγορηματικά το πρόσιμα της επιτροπής Πολυβίου".

Για αυτό τον λόγο και πάλι είχε μαζευτεί ολόκληρο το κομματικό του ακροατήριο στην αίθουσα. Αυτό περίμεναν και αυτό ήθελαν να γίνει. Αυτός είναι ο Δ. Χριστόφιας. Και δυστυχώς αυτό έπρεπε να το είχε προσέξει το 53% του λαού που ελαφρά τη καρδία το 2008 τον οδήγησε στο τιμόνι του κράτους.

Η προσμονή της λύτρωσης

Σκίτσο του Πιν, Φιλελεύερος

Όπως θα έχετε προσέξει το τελευταίο διάστημα σχεδόν απέχω από το blog. Σε σημείο μάλιστα που δεν ασχολήθηκα καν με κάποια δημοσίευση για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Μια κρίσιμη εκλογική μάχη κυρίως λόγω της επικίνδυνα κρίσιμης κατάστασης στην οποία περιήλθε η Κύπρος και η κοινωνία της ένεκα της μαύρης πενταετίας που διήνησε ο τόπος από το 2008 ως σήμερα.

Έχω την αίσθηση ότι η αποχή μου αυτή οφείλεται στην απίστευτη απέχθεια και την αηδία που ένιωθα όποτε σκεφτόμουνα τα κοινά κατά το τελευταίο διάστημα. Δεν υπήρξε άλλη περίοδος της ζωής μου που συσχέτιζα τόσο έντονα την αηδία και τα κοινά. Δεν υπήρξε άλλωστε και άλλη περίοδος στη ζωή μου που έβλεπα γύρω μου τόση απόγνωση και μαρασμό. Τόση ερημιά και απελπισία στις ζωές και τα αισθήματα των ανθρώπων.

Το πιο τραγικό; Σε αυτή την κατάσταση δεν ήμουν μόνος. Δεν είχα πάθει εγώ κάποιου είδους παράκρουση, ούτε αντιπάθησα την κατάσταση αυτή από την πρώτη μέρα. Είναι κάτι που συσσωρεύθηκε από τις δράσεις και τις αντιδράσεις της κυβερνήσεως σε διάφορα ερεθίσματα και καταστάσεις. Και είναι κάτι που το βλέπω και το αισθάνομαι σε όλη την κοινωνία. Φοιτητές που θέλουν να δικαιούνται να έχουν όνειρα, νέους οικογενειάρχες που θέλουν να ξέρουν ότι θα υπάρχει μέλλον για τα παιδιά τους, γονείς που απογοητεύονται βλέποντας τα παιδιά τους να να ζουν σε μοίρα χειρότερη από αυτούς. 

Αυτή η κατάσταση κορυφώθηκε μετά την έκρηξη στο Μαρί. Αηδία, οργή και θυμός, ένας συνδυασμός των συναισθημάτων αυτών οποτεδήποτε έβλεπα ή άκουγα τον Πρόεδρο να μιλά, απογοήτευση και απελπισία όταν συνειδητοποιούσα τί έλεγε. Αποστροφή για το πόσο πολύ έχει ευτελισθεί ο Θεσμός από το άτομο. Η προεδρική δημοκρατία μπορεί να είναι ένα επικίνδυνο πολίτευμα. Και το ζήσαμε όλοι.

Είχαμε αρχίσει από νωρίς να παίρνουμε γεύση του τί θα ακολουθούσε. Ήταν οι "εισβολές των δυο μητέρων πατρίδων, ήταν οι δηλώσεις περί αλώβητης οικονομίας και η συνακόλουθη αδράνεια όταν όλοι έβλεπαν το τσουνάμι να πλησιάζει και όταν όντας σε ύφεση δίνονταν αυξήσεις στο προσωπικό του κράτους, ήταν οι λίστες διορισμών που διέρρεαν σωρηδόν. Και μετά, το γινάτι, η ατολμία δράσης, όταν ψήφιζε το "κούρεμα" στα ελληνικά ομόλογα αρνούμενος να μιλήσει με την Κεντρική Τράπεζα για τις συνέπειες, όταν στοίβαζε τα πυρομαχικά στο Μαρί αρνούμενος να δεχθεί ότι άλλοι μπορεί να ήξεραν καλύτερα, όταν με θράσος ακόμα και στο τέλος προτιμούσε να κόψει τα επιδόματα βοήθειας από ομάδες του πληθυσμού όπως οι ανάπηροι αλλά δεν άλλαξε τη θέση του για να προχωρήσει, παραδείγματος χάριν, στην παραχώρηση αδειών για καζίνο -κάτι που με μαθηματική ακρίβεια θα έφερνε περισσότερα και σιγουρότερα έσοδα στα κρατικά ταμεία και αυτό το ύφος του αλάνθαστου και μαζί του κατατρεγμένου και του πολεμούμενου από μια διαπλανητική συνωμοσία. Λες και όλοι οι υπόλοιπο άλλη δουλειά δεν έχουν από το να πολεμούν την κυβέρνηση της Κύπρου για να αποτύχει επειδή αυτή νομίζει (και είναι περήφανη για αυτό που νομίζει) πως είναι κομμουνιστική. Λες και δεν έφθαναν οι ενέργειες (και μη) της κυβέρνησης, χρειαζόταν και συμπαιγνία του σύμπαντος για να οδηγηθούμε στην καταστροφή.

Εδώ και ενάμιση χρόνο, μετά την καταστροφή στο Μαρί, ουσιαστικά δεχόμαστε ως κοινωνία στωικά τα απανωτά χαστούκια στην περηφάνια μας, στη ζωή μας στην καθημερινότητα μας και μετράμε τις μέρες. Μετράμε τις μέρες μέχρι τη λύτρωση μας. Η 17η Φεβρουαρίου μπορεί είναι μέρα λύτρωσης. Είναι η μέρα που η ελπίδα μπορεί να επανέλθει στον τόπο, αρκεί να φύγουν αυτοί που οδήγησαν και ακολούθως έσπρωξαν τον τόπο στον γκρεμό και ακόλουθα, χωρίς ίχνος αιδούς, επαίρονται για τα κατορθώματα της διακυβέρνησής τους. Οποιοσδήποτε άλλος είμαι βέβαιος ότι μπορεί καλύτερα. Άλλωστε τί μπορεί να είναι χειρότερο από αυτό που περάσαμε; Εύχομαι προσεκτική ψήφο και καλή λύτρωση σε όλους μας. 

Χάρτινο το φεγγαράκι...

Η πολιτική και η τέχνη αποδεικνύεται πως είναι σκληρές. Αδυσώπητες. Παρά το κέφι, τη χαρά και το μπρίο με το οποίο η σεβαστή υπουργός εμφανίστηκε στις "αντινακτές πατάτες" άδουσα "χάρτινο το φεγγαράκι, έρημη η ακρογιαλιά", και παρά τη ελπίδα, με την οποία άπλωνε στον ηθοποιό-Χριστόφια το χέρι λέγοντάς του με παράπονο "αν μ' αγάπαγες λιγάκι...", η πολιτική και η τέχνη της γυρίζουν την πλάτη. Τα δημοσιεύματα των δυο τριων τελευταίων ημερών θέλουν την Πραξούλλα Αντωνιάδου να είναι η επόμενη που θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό ριάλιτι. Ούτε η δεύτερη απόπειρά της με το Starry, Starry Night και το εμφανές "στόλισμα" του ηθοποιού-προέδρου μπόρεσε να σώσει την υπουργό

Now I understand what you tried to say to me
how you suffered for your sanity
how you tried to set them free.
They would not listen
they did not know how
perhaps they'll listen now. [...]

Οι ψήφοι των συμπαικτών και του κόμματος φαίνεται (σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα) πως αποφάσισαν πως τα θέματα του φυσικού αερίου θα χειρίζεται πια ο Νεοκλής Συλικιώτης, που μπορεί να μην είναι καλοφωνάρης, αλλά είναι μέλος της Κ.Ε.. Βασικά θα τα χειρίζεται πλέον ως υπουργός αρμόδιος για θέματα ενέργειας, γιατί και πριν αυτός τα χειριζόταν, αυτός μιλούσε για το αέριο, με αυτόν γίνονταν συναντήσεις αλλα ως τώρα όλα αυτά γίνονταν by the way, αφού ήταν υπουργός εσωτερικών (!) που δεν είχε αρμοδιότητα για θέματα ενέργειας, ούτε θαλάσσης, ούτε φυσικών πόρων, ούτε άμυνας.

Το βίντεο από τη -σχεδόν θλιβερή- εμφάνιση της υπουργού στις πατάτες:

1 μέρα μετά το Μαρί

Καταδικάστηκε για εισαγωγή και εμπορία 12 κιλών κοκαΐνης και 189 κιλών κάνναβης, αλλά, παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορεί ελεύθερος με άδεια η οποία του δόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για τον επιχειρηματία Ντίνο Κωνσταντίνου, ο οποίος βρίσκεται εκτός φυλακών από τις 11 Ιουλίου, όταν και υπεγράφη από τον Πρόεδρο Χριστόφια η πρώτη αναστολή της ποινής. Αρχές Δεκεμβρίου δόθηκε η τρίτη κατά σειρά τρίμηνη αναστολή της ποινής.
Ο καταδικασθείς επικαλείται λόγους υγείας και επιτυγχάνει με αυτόν τον τρόπο να βρίσκεται εκτός των Κεντρικών Φυλακών και να κυκλοφορεί ανενόχλητος, παρά το γεγονός ότι, με απόφαση του Κακουργιοδικείου τον Απρίλιο του 2010, έχει χαρακτηριστεί «εχθρός της κοινωνίας», αφού έσπερνε τον αργό θάνατο

Ελεύθερος με προεδρική άδεια - Πολίτης, 03/01/2012

Μία μέρα μετά το Μαρί. Μια μέρα μετά που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δια των ενεργειών του και των παραλείψεών του έφερε τη χώρα μπροστά στο χαμό 13 ανθρώπων και στην καταστροφή του ενεργειακού της κέντρου. Τότε που ήμασταν στο σκοτάδι αφού η χώρα είχε χάσει την επάρκεια σε ηλεκτρικό ρεύμα ως αποτέλεσμα της καταστροφής στο Μαρί. Τότε που περιμέναμε όλοι εναγωνίως να βγεί ο Πρόεδρος να μιλήσει για το θέμα. Θυμηθείτε ότι το πρώτο διάγγελμά του ήταν 3 μέρες μετά την έκρηξη, στις 13 Ιουλίου. Σε εκείνο ακριβώς το διάστημα, που ο Πρόεδρος κρυβόταν, έκανε και κάτι άλλο. Έδινε αναστολές φυλάκισης σε ανθρώπους που καταδικάστηκαν ως "εχθροί της κοινωνίας". Σε ανθρώπους που συνελήφθησαν για εμπορία 200 κιλών ναρκωτικών. Αυτό υπέγραφε ο αθεόφοβος στις 11 Ιουλίου. Μια μέρα μετά που είχε διαλύσει τον τόπο. Και χρησιμοποιώ και την επισήμανση φίλου, ότι ο πρόεδρος δεν δίναται να παραχωρεί χάρη σε κατάδικους για εμπορία ναρκωτικών και για αυτό το λόγο του παραχωρεί τρίμηνες αναστολές της ποινής. Μπράβο ρε "δίκαιη κοινωνία" με "πρόεδρο με ανθρωπιά". Να σε χαιρόμαστε.

stud2003, God dammit!

Διαβάζω κατά καιρούς τα διάφορα emails που έρχονται ακόμα στον λογαριασμό του τμήματος μου στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, σχεδόν άχρηστα εντελώς μηνύματα για τους απόφοιτους αφού τις περισσότερες φορές μας αναγγέλλουν προγράμματα εργαστηρίων, μαθημάτων, αναπληρώσεις κλπ, ακόμα και για μαθήματα του 1ου έτους! Σημειώνω ότι πρώτο έτος ήμουν το 2003, οπότε μάλλον για άλλα 3 χρόνια θα έχω τα συγκεκριμένα μηνύματα γιατί μετά τα 10 χρόνια, θεωρητικά, διαγράφεται ο φοιτητής από τη σχολή (αν δεν έχει αλλάξει πάλι ο νόμος!).

Είναι απορίας άξιον όμως, το γιατί σε μια σχολή ηλεκτρονικών υπολογιστών, δεν γίνεται από τους καθηγητές, κατά κύριο λόγο, ορθή χρήση της υποδομής. Εξ' όσων γνωρίζω, πέραν των γνωστών mailing list "studYYYY" με τους φοιτητές κάθε έτους, υπάρχουν και επιπρόσθετες λίστες με τα emails όσων δηλώνουν ότι παρακολουθούν το κάθε μάθημα. Λίστες δηλαδή των ατόμων, που κατά δήλωση τους ενδιαφέρονται για το μάθημα. Για ποιό λόγο βομβαρδίζεις με τόσα άχρηστα email ένα απόφοιτο της σχολής, ή κάποιον που τελείωσε μα το μάθημά σου και το μόνο που θέλει στο mail της σχολής του είναι πράγματα που αφορούν αποφοίτους, σεμινάρια ίσως, εκδηλώσεις και νέα. Και ξαναλέω, είμαστε σχολή μηχανικών Η/Υ και πληροφορικής!

Βόλτες της γλώσσας

"Στην πραγματικότητα, οι λεγόμενες μητέρες πατρίδες εισέβαλαν και οι δυο στην Κύπρο." Με αυτή τη δήλωση ο πρόεδρος της Κυπριακής κυβερνήσεως κατάφερε πάλι να βάλει φωτιές. Διαβάζοντάς την δήλωση του "άνοιξεν η καρκιά μου φύλλα φύλλα" όπως δήλωσε (μετά που αποτελείωσε τις λεγόμενες μητέρες πατρίδες) και ο ίδιος.

Θέλει ίσως μεγάλη ικανότητα, και προσπάθεια, σε μια και μόνο πρόταση, φαινομενικά αθώα, να επιχειρείς να αποδομήσεις τόσα πολλά! Αρχίζοντας από το πιο "ελάσσων" τις " λεγόμενες" μητέρες πατρίδες. Εντάχθηκε έτσι η Ελλάδα στα λεγόμενα συγγενικά μας κράτη. Και αφού μαθαίνει για τη λεγόμενη σχέση της μαζί μας μαθαίνει και το επόμενο. Εισέβαλε και αυτή στην Κύπρο.

Δεν μπορεί μια εγκληματική ενέργεια της χούντας να συμψηφίζεται με μια οργανωμένη από χρόνια ενέργεια εισβολής, απόσπασης δια της βιας ενός τμήματος του κράτους και συνεχιζόμενης κατοχής. Κάθε εχέφρων μπορεί να δει τη διαφορά. Δεν μπορεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα ηγέτης της "λεγόμενης" Ελληνο-κυπριακής πλευράς να να μας λέει περίπου ότι ό,τι έκανε ο ένας, έκανε κι ο άλλος, και αυτό στο όνομα της "καλής θέλησης και της ειλικρινούς βούλησης για επίλυση του Κυπριακού". Μη σώσει έτσι να λυθεί. Αν για να το λύσουμε θα καταλήξουμε να ζητήσουμε και συγγνώμη από τους Τουρκους, επειδή τους βγάλαμε από τη βολή τους και τους υποχρεώσαμε, λόγω της ελληνικής εισβολής στο νησί, να τρέχουν να εισβάλουν και αυτοί, αυτό δεν είναι παραδοχή και αποδοχή των ευθυνών μας, αλλιώς λέγεται.

Είναι απαράδεκτο ο ίδιος ο Πρόεδρος να θέτει τρικλοποδιές στην πλευρά του με τόσο παιδαριώδεις τρόπους, ιδιαίτερα μετά από τα "τόσα χρόνια παρουσίας του στην κεντρική πολιτική σκηνή" όπως μας υπενθύμισε ο αναπληρωτής εκπρόσωπός του σήμερα. Εκτός από την αντιμετώπιση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και στρατηγικής, γιατί έχουντέτοια οι λεγόμενοι Τουρκοκύπριοι, είναι αδιανόητο να πρέπει να μαζέυουμε κάθε τόσο και τις γλωσσικές βόλτες του προέδρου μας...

Αναβάλλεται, μέχρι νεοτέρας

Επειδή, λογικά, οι περισσότεροι που διαβάζετε το blog, (if any!) μάλλον είστε φοιτητές, ή τελειώσατε πρόσφατα, δείτε τον εαυτό σας σε μια ιστορία, υποθετική.

Μετά από κόπους και μόχθους τελειώνετε το πανεπιστήμιο και με ενθουσιασμό προσμένετε την ορκωμοσία σας. Όταν φθάνει η μεγάλη μέρα, σας ενημερώνει το πανεπιστήμιο ότι λόγω απεργείας συγκεκριμένη "πολιτική" ομάδα απείλησε ότι αν γίνει η ορκωμοσία την συγκεκριμένη μέρα θα υπάρξουν επεισόδια. Τελικά σας ενημερώνουν ότι προγραμματίστηκε η ορκωμοσία για την επομένη. Όταν εσείς διαμαρτύρεστε, καθώς δεν μπορείτε να παρατείνετε την παραμονή σας στην πόλη διότι έχετε ταξιδέψει από άλλη χώρα για την ορκωμοσία, οι υπεύθυνοι δεν έχουν κάτι να πουν επί του θέματος. Εσείς τελικά, με δικά σας έξοδα, αρκετά μάλιστα, αλλάζετε πτήσεις και ξενοδοχεία ώστε να παραστείτε στην ορκωμοσία σας, για να εκπλαγείτε τελειωτικά όταν σας ενημερώνουν τηλεφωνικά ότι για την περίπτωσή σας και μόνο μπορεί να γίνει μια εξαίρεση, με την προϋπόθεση ότι θα πάτε το απόγευμα, μόνος σας χωρίς φίλους, συγγενείς και χωρίς να το πείτε σε κανέναν, στο γραφείο του προέδρου του τμήματος σας όπου θα ορκιστείτε. Μόνο εσείς! Ακριβώς όπως στην περίοδο των κρυπτοχριστιανών και των διωγμών.

Η φανταστική ιστορία, δεν είναι τόσο φανταστική. Συνέβη, πρόσφατα μάλιστα, και δή στην Ελλάδα. Δεν το πιστεύετε; Μάλλον you still live your mythi n Greece!

Στην χώρα της απεργίας κάνει επανάσταση

Αυτή την στιγμή έξω από το σπίτι ο δρόμος σχεδόν έχει κλείσει από ένα βουνό σκουπιδιών. 12η μέρα απεργείας των υπαλλήλων του δήμου στην καθαριότητα και πλέον εκτός της απειλής στην υγεία μας τα σκουπίδια αποτελούν και φυσική απειλή. Ήδη η στοίβα με τα σκουπίδια έχει ξεπεράσει σε ύψος το 1,5 μέτρο.

Στο μεταξύ κάθε χρόνο για 10 μέρες τουλάχιστον και λόγους που ποικίλουν τα σκουπίδια δεν μαζεύονται από τους δρόμους.

Επίσης αυτή την στιγμή μπορεί εγώ να γράφω στο blog μου αλλά στην Βάρκιζα, την κ.Αχαϊα και αλλού έχουν προγραμματισμένη (!) διακοπή ρεύματος λόγω της απεργίας στην ΔΕΗ.

Λίγο πιο πέρα, στην Αθήνα μερικές χιλιάδες επιβάτες στο αεροδρόμιο περιμένουν να τελειώσει (άλλη μια) απεργία των ελεγκτών ώστε να μπορέσουν να πετάξουν. Όσοι επιβάτες μπορούν να πανε στο αεροδρόμιο διότι τραμ, τρένα, λεωφορεία και μετρό (άλλη μια μέρα) γιοκ.

Και απόψε δεν έχει ούτε κάπου να πουν τον πόνο τους οι ταλαιπωρημένοι καθ'ότι ούτε δελτία στις 8 θα έχει, έχουν και αυτοί απεργία. Όπως και ο Λαζόπουλος.

Πιο κοντά σε μάς, στο πανεπιστήμιο, στην σχολή μου (μηχ. Η/Υ), ετοιμάζονται για κοινό αγώνα με τους μηχανολόγους. Και οι δυο σχολές είναι υπο κατάληψη και απόψε έχουν λαϊκό γλέντι.

Ο κοινός λόγος για όλα αυτά φέτος είναι οι προωθούμενες κυβερνητικές αλλαγές στο ασφαλιστικό. Πέρσι ήταν οι αυξήσεις στους μισθούς, το άρθρο 16 και ο νόμος για τα Πανεπιστήμια. Προηγούμενα ήταν αυξήσεις στις συντάξεις, ολυμπιακοί αγώνες...

Το κέντρο της Αθήνας άλλωστε φιλοξενεί 160 πορείες απεργών και διαματυρομένων κατά μέσο όρο τον χρόνο. Στην χώρα της απεργίας
πάλι κάνει επανάσταση.

Με τα πιο πάνω δεν προσπαθώ να διερευνήσω καν τα αίτια της απεργίας, και το δίκαιο ή όχι των αιτημάτων των απεργών. Αυτό που απλά παρατηρώ 5 χρόνια τώρα στην Ελλάδα είναι ότι οι απεργίες είναι μέσα στο τακτικό πρόγραμμα όλων των εργαζομενων, και κυρίως των δημοσίων υπαλλήλων (που άλλωστε παράγουν και την πιο πολλή δουλειά). Προφανώς και σε άλλες χώρες γίνονται απεργίες και υπάρχουν κινητοποιήσεις, αλλά αυτές όταν γίνουν αποτελούν πραγματικά είδηση. Κάτι που μάλλον από καιρό δεν ισχύει στην Ελλάδα.

Κοροϊδία

Τις τελευταίες ημέρες η ταχύτητες internet που μας παρέχει η Forthnet είναι τραγικές για να μην τις χαρακτηρίσω αλλιώς. Είπαμε, φοιτητικό Internet, λογικό είναι (εδώ που μπλέξαμε), θα μας δώσουν δευτεράντζα service, αλλά από εκεί μέχρι τα 40 kbps που πιάνει το κατ΄όνομα μόνο broadband μας (768 θα έπρεπε να είχαμε) έχει μεγάλη απόσταση.

Ακόμα πιο τραγική είναι η κατάσταση στο call center της εταιρείας. Δυστυχώς αυτό ήταν ένας τομές που νομίζω παλαιότερα υπερτερούσε έναντι άλλων. Τώρα εκτός από μια φορά που σήκωσαν το τηλέφωνο στις υπόλοιπες προσπάθειες (ολόκληρη την τελευταία εβδομάδα τους τηλεφωνώ) απλά κανείς δεν απαντά ή βουίζει.

Ω καιροί, ω επιχειρηματικά ήθη…

Πού ήσουν; Πούποτε..

Έχει ένα 2ήμερο (μπαίνω σύντομα στην τρίτη μέρα) που έκατσα να διαβάσω επιστημονικό υπολογισμό! Το μόνο συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι κάπου κάτι κόλλαει! Από τα 8 κεφάλαια, ξέρω (....) τα 4 πρώτα, τα οποία έχω διαβάσει και πάλι αυτό το 2ήμερο. Από τα 5,6,7 γνωρίζω ότι δεν θα ξέρω τίποτα, ακόμα και όταν τα διαβάσω σε μια δυο τρεις πέντε μέρες. Παίζει ίσως κάτι να καταλάβω (από ότι λένε άλλοι) στο 8ο. Άρα, βαριέμαι να διαβάσω αυτά που ξέρω, αυτά που πρέπει να μάθω δεν διάβάζονται και πλέον δεν έχει καύσωνα άρα δεν έχω δικαιολογία...

Μερες ΑτελείΟΤΕς

Η τραγική ιστορία που ακολουθεί δεν είναι φανταστική - θα έπρεπε να ήταν. Κάθε ομοιότητα με πράγματα και καταστάσεις είναι τραγική, αλλά είναι υπαρκτή.

Η Οδύσσεια ξεκινά ένα καλοκαιρινό πρωινό του Ιανουαρίου (!) περί τα τέλη του μήνα όταν αποφασίσαμε αφού θα έληγε η 6μηνη συνδρομή μας για το DSL στην Forthnet, να κάνουμε σύνδεση και πάλι με τον ίδιο πάροχο αλλά αυτή τη φορά μέσω του φοιτητικού προγράμματος "Δίοδος".. Εκεί ξεκινούν οι πρώτες φουρτούνες. Η σύνδεσή μας ήταν μεn στην F, αλλά με γραμμή απ' ευθείας από τον ΟΤΕ (πληρώναμε δηλ. και μηνιαίο πάγιο DSL στον ΟΤΕ).

Στις αρχές Φεβρουαρίου γίνεται η αίτηση, μετά που βρέθηκαν τα απαραίτητα πστοποιητικά στην "Δίοδο" και η αίτηση στην Forthnet. Μας ενημερώνουν ότι μέχρι να γίνει η σύνδεσή μας και επειδή θα έπρεπε να αλλάξει το username θα συνέχιζαν να μας παρέχουν DSL ακόμα και αν το νέο username αργούσε να έρθει (αν και είχαμε 10+ μέρες μέχρι την λήξη της συνδρομής). Αφού λήγει η συνδρομή επικοινωνούμε με την εταιρεία η οποία μας ενημερώνει ότι είναι χρονοβόρες οι διαδικασίες και συμβουλεύει να μην ανησυχούμε.

Δέκα μέρες μετά την λήξη της συνδρομής διακόπτεται η παροχή DSL. Μιλώντας με την εταιρεία και πάλι, για πρώτη φορά μας ενημερώνουν ότι εμείς θα έπρεπε να κάνουμε αίτηση για διακοπή παροχής γραμμής στον ΟΤΕ. Γίνεται η αίτηση και σε 9 μέρες (!) καταφέρνει ο ΟΤΕ και διακόπτει την παροχή. Την ίδια στιγμή ο πάροχος θα έκανε αίτηση για επανασύνδεση της γραμμής για το φοιτητικό DSL. Αφού από τις πληροφορίες του ΟΤΕ έχουμε επιβεβαιώσει ότι έχει διακοπή η παροχή, και δύο μέρες μετά ο πάροχος μας ενημερώνει τηλεφωνικά ότι δεν έχει γίνει ακόμα η διακοπή της παροχής από τον ΟΤΕ, οπότε δεν μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία. Τους βεβαιώνουμε ότι έχει διακοπεί και ότι αυτό το διαπιστώνουμε καί εμείς καί ο ΟΤΕ. Απαντούν ότι θα επαναπροωθήσουν την αίτηση.

Ένα και κάτι μήνα μετά την πρώτη αίτηση ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί η νέα σύνδεση. Υπάρχει όμως έντονη ελπίδα ότι πριν το Πάσχα (!) θα μπορέσουμε να είμαστε και πάλι on line!