Καναλιάζοντας τη σκέψη

Το τελευταίο διάστημα είμαστε όλοι μάρτυρες μιας καλά ενορχηστρωμένης προσπάθειας να πληγεί η Αριστερά και τα στελέχη της με προεξάρχοντος τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε αυτή προέρχεται από τις δομές της αντιπολίτευσης, είτε από συγκεκριμένα ΜΜΕ που στόχο έχουν να πλήξουν τη δημοκρατία, παρά να εξυπηρετήσουν τον σκοπό ύπαρξης τους, που είναι ακριβώς η πληροφόρηση του κοινού μέσα από την ελευθερία της γνώμης.
Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες δεν μπορεί, βεβαίως, να παραγνωριστεί η δύναμη της επικοινωνίας στην σημερινή εποχή ως ισχυρή κινητήρια δύναμη της εκπροσώπησης, όπως επίσης και του ρόλου που ΜΜΕ μπορούν να διαδραματίσουν στην διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Δεν μπορεί μια ελίτ, είτε πολιτικών, είτε ακαδημαϊκών, είτε οικονομικών κύκλων να ελέγχει και να επηρεάζει την πολιτική βούληση των πολιτών. Αυτό είναι απαράδεκτο.
Τα ΜΜΕ και οι Ιδιοκτήτες τους πρέπει να αναγνωρίσουν ότι δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα η ελευθερία της γνώμης ή της πληροφορίας (όπως αγωνίζονταν στις αρχές του αιώνα να την κατακτήσουν), αλλά ότι το πρόβλημα έγκειται στη σημασία των οικονομικών συμφερόντων και πόσο αυτά μπορεί να χαλιναγωγήσουν ή να περιορίσουν την ελευθερία της γνώμης.

Ανακοίνωση ΕΔΟΝ, 28/11/2012

Το κείμενο αυτό συνοδεύει την ανακοίνωση της ΕΔΟΝ για το συνέδριο της με θέμα τα ΜΜΕ και διακριτικό τίτλο "Κανάλια για τη σκέψη ή κανάλιασμα της σκέψης". Αφού φροντίσει εξαρχής ο συγγραφέας του κειμένου να "καναλιάσει" τη σκέψη του αναγνώστη προτάσσοντας ως αδιαμφισβήτητο γεγονός τη δική του άποψη, ότι γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια να πληγεί η Αριστερά και ο Πρόεδρος (ο προεξάρχων)  από κάποιους κακούς που θέλουν να πληγεί η Δημοκρατία, έρχεται πιο κάτω να μας καλέσει να συζητήσουμε για τη λειτουργία των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της σκέψης. Αλήθεια, δεν διερωτήθηκε αυτός που έγραψε το κείμενο, κατά πόσο χρειάζεται κάποια, οποιαδήποτε προσπάθεια για να πληγεί ο Πρόεδρος; Βλέποντας απλά τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης, χωρίς να καναλιάσεις τις σκέψεις κανενός, απλά διαβάζοντας τί πήρε, τί έκανε και τί παραδίδει. Άποψη του ιστολογίου είναι ότι όλη την προσπάθεια την καταβάλει ο ίδιος συνεπικουρούμενος από την Αριστερά διοίκηση του τόπου. Ουδείς άλλος μπορούσε να αποδομήσει καλύτερα όλο τον μύθο που έπλασε τόσα η Αριστερά για το τί μπορεί να κάνει όταν βρεθεί στην εξουσία παρά η ίδια η Αριστερά μέσα σε δυο -τρία χρόνια διαχείρισης της εξουσίας. Συνθέμελη αποδόμηση σε όλα τα επίπεδα.

Στη συνέχεια ο συγγραφέας αναγνωρίζει τη σημασία και τη δύναμη της επικοινωνίας και των ΜΜΕ στη διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Κάτι άλλωστε που η Αριστερά έχει εδώ και δεκαετίες και αναγνωρίσει και χρησιμοποιήσει (βλέπε λήμμα προπαγάνδα) προς διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων. Είναι άλλωστε το ΑΚΕΛ και το μοναδικό κόμμα με επίσημη δική του εφημερίδα, μέσω της οποίας δίνει η Κεντρική του επιτροπή τη γραμμή της στα στελέχη του. Άρα πώς χαρακτηρίζεις απαράδεκτο κάποια "πολιτική ελίτ" μέσω των ΜΜΕ να ελέγχει και να επηρεάζει τη βούληση των πολιτών. Θεωρεί απαράδεκτο δηλαδή η ΕΔΟΝ το ότι η κεντρική επιτροπή μέσω της Χαραυγής επηρεάζει τη βούληση των πολιτών;

Είπαμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας και οι υπόλοιποι ας προσποιηθούν ότι δεν μας βλέπουν αλλά πόσο μπορεί κανείς να αντέξει αδιαμαρτύρητα την υποκρισία που διαβάζει δεξιά και αριστερά; Να έρθει η ΕΔΟΝ και να καταδικάσει ως απαράδεκτες τις πολιτικές ελίτ που δια των ΜΜΕ επηρεάζουν τη βούληση των πολιτών πάει πολύ. Είναι μεγάλο το πεπόνι και σου κάθεται βαρύ...

"The protester"

Το εξώφυλλο του περιοδικού

"Πρόσωπο της Χρονιάς" όπως αυτό αναδεικνύεται από το περιοδικό TIME είναι για το 2011 ο διαδηλωτής - the protester. Ανώνυμος, επώνυμος, Έλληνας του Συντάγματος, Αμερικάνος της Wall Street, Αιγύπτιος της Ταχρίρ, Ιταλός, Τυνήσιος, Λίβυος, Ισπανός. Άνθρωποι άγνωστοι, άλλοι με πρόσωπα καλυμμένα, άλλοι με μάσκες, άλλοι με πληγές από την καταστολή των κινητοποιήσεων, γυναίκες που βγήκαν μπροστά, αλλά και ο πλέον διάσημος σκύλος, ο "Λουκάνικος" από την πλατεία Συντάγματος, είναι που περιλαμβάνονται στο φωτογραφικό άλμπουμ που συνοδεύει την ανακοίνωση.

"Ένα χρόνο μετά που ένας Τυνήσιος πωλητής φρούτων αυτοπυρπολήθηκε, η αντίδραση επεκτάθηκε στη Μέση Ανατολή, έφτασε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επαναπροσδιορίζοντας την παγκόσμια πολιτική σκηνή και επανακαθορίζοντας τη δύναμη των λαών." σημειώνει το περιοδικό εξηγώντας την απόφασή του.

Όντως η απόφαση είναι δίκαιη. Αν κάτι έχει σημαδέψει τη χρονιά που τελειώνει είναι οι διαδηλώσεις και οι εξεγέρσεις σε ολόκληρο τουλάχιστον τον δυτικό και τον αραβικό κόσμο. Για λόγους διαφορετικούς κατά περίπτωση, με αιτήματα ποικίλα, αλλά με ένα κοινό παρονομαστή. Τον κόσμο να οργανώνεται και να διαδηλώνει, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά την μεγάλη δύναμη που έδωσε το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα. Όλα ξεκίνησαν από ένα απελπισμένο Τυνήσιο για να καταλήξουμε μερικούς μήνες μετά να μετρούμε ήδη τρία πολύχρονα καθεστώτα της Μεσογείου να έχουν καταρρεύσει σε Τυνησία, Αίγυπτο και εσχάτως στην Λιβύη. Το παράδειγμα να ακολουθείται σιγά σιγά και από τους Ευρωπαίους "PIIGS" που καταλαμβάνουν τις πλατείες και τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την ανέχεια στην οποία βυθίζονται λόγω της οικονομικής κρίσης και άλλους διαδηλωτές στις ΗΠΑ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που βλέπουν και τη δική τους μοίρα συνδεδεμένη με αυτή των υπολοίπων διαμαρτυρόμενων της Ευρώπης και επιχειρούν να καταλάβουν συμβολικά διάφορα οικονομικά κέντρα του πλανήτη.

Δημοσιογραφική δεοντολογία

Μια και είναι πρόσφατη η συζήτηση περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας και δημοσιογραφικού savoir vivre, τα θεώρησα καλή αφορμή για αυτή τη δημοσίευση. Διάβαζα χτες ένα άρθρο στην ιστοσελίδα του BBC - V for Vendetta masks: Who's behind them? - αναφορικά με τις μάσκες του Γκάυ Φόξ από το V for Vendetta και τη συμβολική χρήση τους από ομάδες που διαδηλώνουν ανα το παγκόσμιο κατά των κυβερνήσεων του κατεστημένου κλπ.Σήμερα παρατήρησα ότι στο site του Φιλελευθέρου υπήρχε το άρθρο Πώς η μάσκα του V for Vendetta έγινε σύμβολο αντίδρασης των «Αγανακτισμένων». Ο Φιλελεύθερος, όπως οφείλει, αναφέρει ως πηγή του κειμένου το ΑΠΕ-ΜΠΕ και το ειδησειογραφικό portal του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, news.in.gr. Όντως, το άρθρο του "Φ", αυτούσιο, υπάρχει και στο in.gr. Υπογράφεται εκεί από το Newsroom του ΔΟΛ, ενώ αποτελεί μετάφραση του άρθρου του BBC, χωρίς κάτι τέτοιο να αναφέρεται οπουδήποτε στο άρθρο. Πουθενά επίσης δεν αναφέρεται ούτε το όνομα του αρθρογράφου. Η ελληνική έκδοση του άρθρου, είναι αλήθεια πως δεν αποτελεί αποκλειστικά πιστή μετάφραση, αλλά έχει αλλάξει η σειρά δημοσίευσης των παραγράφων και ορισμένες φράσεις. Όντως το άρθρο έχει τύχει ορισμένης επεξεργασίας και όχι απλού google translate.

Παρ' όλα αυτά όλο το κείμενο είναι φανερό ότι έχει παρθεί από τον βρετανικό οργανισμό σε όποιον διαβάσει και τα δυο άρθρα. Εντούτοις η μοναδική αναφορά στο BBC (όχι ως πηγή του άρθρου αλλά ως πηγή μιας δήλωσης που φιλοξενείται σε αυτό) είναι μια αποστροφή σε μια παράγραφο προς το τέλος, όπου μετά από μια παράθεση της δήλωσης καταλήγει με τη φράση "σύμφωνα με το BBC".

Και όλα αυτά τα γράφω και εξ' αφορμής της κουβέντας που έγινε στην Κύπρο το τελευταίο διήμερο με αφορμή παρόμοιο περιστατικό. Με αυτό τον τρόπο λειτουργεί λοιπόν η δημοσιογραφία; Έτσι λειτουργεί ένας δημοσιογραφικός οργανισμός; Μεταφράζοντας τη δουλειά άλλου και δημοσιεύοντας της ως δική του χωρίς καν παραπομπή στο πρωτότυπο.  Η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στο έργο συναδέλφων και τα λοιπά ωραία λόγια είναι απλά ρομαντισμοί όταν έρθει η ώρα της πράξης;

η ιστορία της εικόνας που συνοδεύει το κείμενο από το gizmodo

Αντιγράφοντας τη διαχρονικότητα

Ο Χρύσανθος Τσουρούλλης έκανε λογοκλοπή, ή.. λογοδάνειο. Όπως φαίνεται ο δημοσιογράφος του Σίγμα, στο blog που διατηρεί στην ιστοσελιδά του ομίλου, σε διάφορα άρθρα του αναδημοσίευε φράσεις από άρθρα του Ελλαδίτη δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη. Τις αναδημοσίευε "προσαρμώζοντας", κατά τον ίδιο, τις φράσεις στην Κυπριακή πραγματικότητα. Ήτοι, άλλαζε τα ονόματα ανθρώπων και κομμάτων για να ταιριάζουν στα της Κύπρου. Μάλλον είναι κάτι που δεν θα περίμενε κάποιος από ένα δημοσιογράφο, αν μη τι άλλο να αντιγράφει χωρίς παράθεση πηγής.

Το θέμα έφερε στο προσκήνιο η κομματική εφημερίδα του ΑΚΕΛ. Μάλιστα η εφημερίδα μίλησε και με τον Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος ανέφερε ότι δε γνωρίζει κάτι για το θέμα, ή τον Τσουρούλλη. Βέβαια, ο στόχος της εφημερίδας δεν είχε να κάνει επ' ουδενί με το θέμα της δημοσιογραφικής δεοντλογίας, αλλά καθίσταται προφανής μέσα από το κείμενο της είδησης όπως αυτή δημοσιεύθηκε. "Σε όλα τα «κλοπιμαία» άρθρα ο Χρ. Τσουρούλης στοχοποιεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ, όπως ακριβώς στοχοποιούσε και ο Γ. Πρετεντέρης τον Σημίτη, τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ." αναφέρει στο καταγγελτικό άρθρο της η Χαραυγή. Ο Τσουρούλλης είναι από τους τηλεοπτικά προβεβλημένους δημοσιογράφους της Κύπρου που κτύπησαν έντονα τον πρόεδρο Χριστόφια. Άρα αυτομάτως με μια κίνηση πλήττεται (ορθώς) η αξιοπιστία του δημοσιογράφου και αποκαλύπτεται στον κόσμο "το ποιόν αυτών που πολεμούν τον Πρόεδρο" (όπως σχολίαζε οπαδός του Κόμματος σε διαδικτυακό τόπο).  Εδώ είναι μάλλον και η απάντηση στο γιατί τόση εμμονή με το θέμα. Μετά τους "τάχα αγανακτισμένους", την αποκαθήλωση του Πολυβίου και του πορίσματος του μέσω και της παραεπιτροπής που διόρισε το κόμμα, ήρθε και ένα κτύπημα δώρο, μέσω Τσουρούλλη, σε όσους αρθρογραφούν ενάντια στον Πρόεδρο.

Ασχέτως όμως των σκοπιμοτήτων, σημασία έχει το γεγονός. Ότι ένας δημοσιογράφος κάνει κάτι τέτοιο και κατ' επανάληψη. Από την πλευρά του μάλιστα ο δημοσιογράφος, με ανάρτηση στο blog του, ενώ αρχικώς επιχειρεί να απολογηθεί για τα περιστατικά, εφευρίσκει ευφάνταστα σενάρια ως προς το γιατί προέβη στην πράξη του, μιλά για ανταλλαγή ιδεών και διαφορετικές προσλαμβάνουσες και εξηγεί πως στόχος του ήταν να αναδίξει τη... διαχρονικότητα των γραπτών "εκλεκτών συναδέλφων". Κρίμα. Ιδιαιτέρως διότι στα άρθρα το μιλούσε για ευθύνη, και μεγαλείο αυτών που αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους. 

Ο Όμηρος χάλασε την Αφροδίτη

Η είδηση: Άρχισαν χτες από την πλατφόρμα - γεωτρύπανο "Όμηρος" για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρίας Noble Energy, οι εργασίες για τις γεωτρήσεις στα πλάισια των ερευνών για κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου. Οι έρευνες είναι εντός του "Οικοπέδου 12", που η Noble έχει ονομάσει "Αφροδίτη", και βρίσκονται στο νοτιότερο τμήμα της ΑΟΖ της Κύπρου που συνορεύει με τις ΑΟΖ του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Οι έρευνες άρχισαν στη σκιά των απειλών που εκτόξευε κατ' εξακολούθηση η Τουρκία, που ισχυριζόταν ότι δεν δικαιούται η Κυπριακή Δημοκρατία (εντάξει δεν μας αποκαλεί έτσι) να προβεί σε κάτι τέτοιο και ενδεχόμενη έναρξη εργασιών εντός της κυπριακής ΑΟΖ θα αποτελούσε λόγο για αντίδραση "άνευ ορίων" από πλευράς της.

Θεώρησα ότι για το ιστορικό του πράγματος έπρεπε να περιλάβω και την είδηση στο ποστ. Λογικό είναι το θέμα να τυγχάνει εκτενέστατης κάλυψης -και με αρκετές υπερβολές και ανακρίβειες- από πλευράς των ΜΜΕ, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.  Και βέβαια οι εκτενείς αναφορές σε συνδυασμό με τις επιλεγμένες ονομασίες που αφορούν το γεγονός δίνει ευφάνταστους τίτλους με αστείες προεκτάσεις.

Αρχικά η επιλογή του ονόματος του οικοπέδου. Είναι πρώτα από όλα γυναικείο και κατά δεύτερον φέρει το όνομα της αρχαίας Θεάς του Έρωτα... Που ναι μεν σχετίζεται με την Κύπρο, αλλά ως συνέπεια της επιλογής υπάρχει ένας συνειρμός σε φράσεις τύπου "Ξεκίνησε το τρύπημα της Αφροδίτης", "Άρχισαν να δουλεύουν στην Αφροδίτη" κλπ. Και σαν να μην έφτανε αυτό η πλατφόρμα που χρησιμοποιείται ονομάζεται Όμηρος. Ε, αυτό έρχεται και δένει. "Ο Όμηρος τρυπά την Αφροδίτη" έλεγε η Καθημερινή στην online εκδοσή της. Δε χρειάζεται κάτι περισσότερο, έχουμε ήδη μπει στο αχανές σύμπαν των τίτλων πορνοταινιών. Ήδη παρόμοιοι τίτλοι παίζουν στο twitter αλλά και στα ενημερωτικά portals. Μάλιστα ο τίτλος της διαδικτυακής έκδοσης του Πολίτη σήμερα το πρωί (κάτω εικόνα) τα είχε πεί όλα. "Διείσδυση στην «Αφροδίτη»".

Ελευθερία γνώμης

Τούτες τις μέρες κατά διαστήματα διαβάζω "Χαραυγή". Κυρίως ξεκίνησα από περιέργεια, να δώ τί λέει η "κυβερνώσα εφημερίδα" για το κακό που έφερε στον τόπο η κυβέρνηση που στηρίζει. Ανάμεσα στα διάφορα άρθρα κέντρισε το ενδιαφέρον μου μια δημοσκόπηση στην δεξιά κολώνα της διαδικτυακής παρουσίας της εφημερίδας, υπό τον τίτλο "Εκφράζω Άποψη". Προφανώς το "εκφράζω άποψη" έχει ως υποκείμενο την εφημερίδα. Αυτή "εκφράζει άποψη", υπό μορφή "ρητορικής" ερώτησης.

Η ερώτηση, όπως αυτή τίθεται, φανερώνει σαφώς τί σκοπό έχει η δημοσκόπηση: Πως δικαιολογείτε τις μεταλλάξεις ΔΗΣΥ στο Κυπριακό;. Και οι απαντήσεις που δίνει για να επιλέξουν οι αναγνώστες: α)Δικαιολογημένες; και β) Στηρίζονται σε μικροκομματικές σκοπιμότητες; Αν με την ίδια λογική άλλο έντυπο έκανε δημοσκόπηση για την έκρηξη στο Μαρί, η ερώτηση που θα έθετε μπορούσε να είναι: Ποιά είναι η πασιφανής ευθύνη του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια για την έκρηξη στο Μαρί; α) εξαιρετικά βαριά; β) ασήκωτη;

Ενδιαφέρον, όμως, έχουν και τα αποτελέσματα της εκφρασθείσας άποψης. Στο σύνολο των απαντήσεων 23,55% είπαν "δικαιολογημένες" και 33,38% "μικροκομματικές σκοπημότητες". Στο σύνολό τους αθροίζουν 56,93%...

Agia Napa Flood Event

Χωρίς περισσότερα σχόλια, η διαφήμιση του Δήμου Αγίας Νάπας για τις εκδηλώσεις του Κατακλυσμού, όπως δημοσιεύθηκε σε κυριακάτικο έντυπο. Δώστε προσοχή στον αγγλικό υπότιτλο της εκδήλωσης. Agia Napa Flood Festival.
Σεισμοί, λοιμοί καταποντισμοί...

Ενημέρωση με υπογραφή

Το newsIt.gr είναι το ειδησειογραφικό portal του δημοσιογράφου Νίκου Ευαγγελάτου. Σύμφωνα με το alexa (σήμερα) το site είναι το 19ο από άποψη επισκεψιμότητας site στην Ελλάδα (και 170ο από Κύπρο). Παρ' όλη όμως την απήχησή του στο κοινό, το οποίο το προτιμά για την ενημέρωσή του, εντούτοις η ειδησειογραφική κάλυψη των θεμάτων, αρκετές φορές, είναι εξαιρετικά πρόχειρη και, μερικές φορές, και λανθασμένη.

Η σελίδα, εκτός από δικά της θέματα "μαζεύει" (κλέβει) και ειδήσεις από πολλές ιστοσελίδες ειδησειογραφικών οργανισμών (ΑΠΕ-ΜΠΕ, in.gr, skai.gr, κλπ) τις οποίες δημοσιεύει αυτούσιες παρουσιάζοντάς τις σαν δικά της άρθρα, αφού δεν αναφέρει κάπου την πηγή των θεμάτων. Επίσης δημοσιεύει βίντεο από ειδήσεις, παρμένα από τηλεοπτικούς σταθμούς, κυρίως ελληνικούς. Τέλος, και ιδιαίτερα στα τοπικά θέματα, αναδημοσιεύει ειδήσεις από blogs (anoraxoulanews.blogspot, kolopetinitsalive.com, κλπ), με όση εγκυρότητα αυτές δημοσιεύονται. Βέβαια ένας επισκέπτης άλλο επίπεδο πληροφόρησης αναμένει από ειδησειογραφικά sites, ιδίως με έγκυρη υπογραφή, και άλλο από ένα ειδησειογραφικό blog. Αυτή η εγκυρότητα είναι που διαφοροποιούσε άλλωστε την προσπάθεια του Ευαγγελάτου από τα διάφορα τρωκτικά και τα όμοιά τους.

Για να διαπιστώσετε τα όσα λέω τα πιο πάνω, μπορείτε να διαβάσετε, για παράδειγμα, το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη "Υπόθεση Μαρφίν, ένας χρόνος μετά" που δημοσιεύθηκε στην "Καθημερινή" (30/04/2011). Στη συνέχεια δείτε το θέμα που ανήρτησε το newsIt με τίτλο"Ένας χρόνος μετά την τραγωδία στην Marfin - Ελεύθεροι ακόμα οι δολοφόνοι!". Χρησιμοποιείται τμηματικά σχεδόν το πλήρες άρθρο, ενώ πουθενά δεν γίνεται αναφορά στον αρθρογράφο.

Επίσης δείτε το πώς μεταφέρεται ειδησειογραφικά το βιντεο του BBC για το περιπετειώδες test flight ενός ρωσικού tupolev. Κατ' αρχήν, χρησιμοποιείται ο τίτλος κράχτης "Ο πιλότος κατάφερε να σώσει επιβάτες και αεροπλάνο – Βίντεο" για μια πτήση χωρίς επιβάτες. Στη συνέχεια το θέμα αναλύεται περίπου έτσι:

Όμως το αεροπλάνο είχε να πετάξει περισσότερο από 10 χρόνια και μάλλον κανείς δεν μπήκε στον κόπο να το φτιάξει. Έτσι αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν για μια πτήση και μετά να πάει για...σέρβις και τεχνικό έλεγχο.

Αν ακούσει κανείς το βίντεο θα μάθει ότι το αεροπλάνο είχε να πετάξει 10 χρόνια και είχε προγραμματισμένο έλεγχο (the plane was due for repairs) , αλλά προηγουμένως πραγματοποίησαν μια πτήση ελέγχου για να δούν ακριβώς τα προβλήματα του (a test flight was made to discover any problems with the plane). Το αεροσκάφος σύμφωνα με την πηγή προσγειώθηκε στη δεύτερη προσπάθεια, ενώ το newsIt δραματοποιεί περισσότερο την κατάσταση θέλοντας την τρίτη απόπειρα προσγείωσης να είναι επιτυχής.

Στην τρίτη προσπάθεια του να το προσγειώσει τα καταφέρνει με πλήρη ασφάλεια να προσγειώσει το αεροπλάνο χωρίς να πάθει κανείς τίποτα, εκτός από τον τρόμο που έζησαν.

Προεδρικές γκάφες

Θα θυμάστε φαντάζομαι, τουλάχιστον οι εν Κύπρω, τον σάλο που ξεσήκωσε προ μηνός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την δήλωση του για υπουργό πρό-προηγούμενης κυβέρνησης, ο οποίος μετά την απομάκρυνσή του από τη θέση του υπουργού αιτήθηκε (ως δικαιούτο) και πήρε ανεργιακό επίδομα. Το θέμα ο Πρόεδρος το έθεσε σε σωστή βάση, είναι ηθικό ζήτημα και όχι θέμα νομιμότητας, αλλά το έθεσε με τον πλέον λάθος τρόπο, υπό τύπον κουτσομπολιού της γειτονιάς. Ο ίδιος είχε αρνηθεί κατηγορηματικά να κατονομάσει τον υπουργό, ενώ συνεργάτες του (στενοί) πρόθυμα είχαν σφυρίξει στους δημοσιογράφους μετά τη συνέντευξη ότι μιλούσε για τον Σωκράτη Χάσικο, υπουργό άμυνας της κυβέρνησης Κληρίδη. Μετά την οργισμένη αντίδραση και κατηγορηματική διάψευση του θιγόμενου, αλλά και των κομμάτων, αλλά και αποκαλύψεων του τύπου για επιδόματα και δράσεις δικών του υπουργών και του ιδίου, ο Πρόεδρος υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση, κίνηση που παρ' όλο που παρουσιάστηκε ως μεγάλη αρετή του προέδρου στην ουσία είναι μόνο εναντίων του.

Μετά από κάμποσο καιρό, έπεσε στα χέρια μου ένα έντυπο της κυπριακής Καθημερινής, στο οποίο ο Ιανός δίνει το πλήρες ιστορικό της προεδρικής γκάφας.

Ο πληροφοριοδότης του Προεδρικού μετέφερε την πληροφορία ότι υπουργός Άμυνας προ- προηγούμενης κυβέρνησης έκαμε χρήση του προνομίου που είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι για εξάμηνο ανεργιακό επίδομα. Το τσίμπησε αξιωματούχος του Προεδρικού και σε ανύποπτο χρόνο το είπε στον Πρόεδρο, ο οποίος το θυμήθηκε την Τρίτη και το αμόλησε. Και όντως ένας ο πρώην υπουργός Άμυνας έκαμε χρήση του συγκεκριμένου προνομίου. Μόνο που ήταν ο Ανδρέας Αλωνεύτης, υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Γιώργου Βασιλείου και όχι υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Κληρίδη. Έτσι την έπαθαν και άλλοι δύο συνεργάτες του Προέδρου, που το βράδυ της Τετάρτης, όταν ρωτήθηκαν από δημοσιογράφους, έλεγαν ότι πρόκειται για τον Σωκράτη Χάσικo

Δεν το παίζω καλός χριστιανός, το παίζω καλός Πρόεδρος, Καθημερινή, 11.04.2011

Παρόλο που η αναδίπλωση και η απολογία του Προέδρου για το θέμα παρουσιάστηκε ως αρετή, εντούτοις στην ουσία το όλο περιστατικό μόνο "ενάρετο" δεν είναι. Χωρίς απόλυτη βεβαιότητα ο Δημήτρης μπορεί -με τις ανάλογες συνέπειες- να σπιλώνει όποιον θέλει, ο Πρόεδρος όμως οφείλει να επιδεικνύει μεγαλύτερη προσοχή και λιγότερη κατινιά. Και με ένα mea culpa δεν μπορεί να ξεγράψει τα πάντα. Από τη μια τη ψευδή κατηγορία προς τον υπουργό του Κληρίδη και από την άλλη το ότι δεν έπαυσε δικούς του νυν συνεργάτες που εμπίπτουν στην κατηγορία "πρώην αξιωματούχων" που πήραν ανήθικα -κατά τον Πρόεδρο- το επίδομα ανεργίας.

Ενημέρωση και άποψη

Έγραφε πριν καιρό ο chrys στο cyprus blog για τα κυπριακά ΜΜΕ και την ποιότητα της ενημέρωσης που ορισμένες φορές προσφέρουν. Ένα τέτοιο παράδειγμα παρατήρησα σήμερα στο portal που συνήθως διαβάζω για τα κυπριακά νέα, το sigmalive.com. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ειδησεογραφικό portal της Κύπρου (σε επισκεψιμότητα από Κύπρο είναι το 8ο site αυτή τη στιγμή, με βάση το alexa).

Το άρθρο αναφερόταν στην αναπροσαρμογή των τελών μεταφοράς αποσκευών που ανακοίνωσαν οι Κυπριακές Αερογραμμές. Η μόνη χρηστική πληροφορία που μεταφέρεται, πέραν της είδησης ότι αλλάζουν τα κριτήρια μεταφοράς αποσκευών, είναι οι προτάσεις:

Σε περίπτωση που κάποιος επιβάτης επιθυμεί να μεταφέρει οποιαδήποτε έξτρα κιλό από το επιτρεπόμενο θα πρέπει να πληρώνει το ποσό των €60 για κάθε επιπλέον αντικείμενο που μεταφέρει!.

Τη νύφη σε αυτή την περίπτωση θα πληρώσουν οι φοιτητές και οι οικογένειες με παιδιά οι οποίοι μεταφέρουν συνήθως επιπρόσθετο βάρος από το επιτρεπόμενο.

Για την πρώτη πρόταση, στην πραγματικότητα ο συντάκτης συνένωσε δυο στοιχεία με αποτέλεσμα να μην βγαίνει νόημα. Το έξτρα κιλό και το έξτρα αντικείμενο. Η πληροφορία όπως τη δημοσιεύουν οι ΚΑ στη σελίδα τους:

Χρεώσεις για επιπλέον Βάρος/Τεμάχια Αποσκευών

(α) Επιπρόσθετα Τεμάχια Αποσκευών
Κάθε επιπρόσθετο τεμάχιο αποσκευών πέραν των πιο πάνω δικαιωμάτων[σημ. στην ανακοίνωση παρατίθεται και πίνακας], θα χρεώνεται με το σταθερό τέλος των εξήντα (60) Ευρώ ανά τεμάχιο, με την προυπόθεση ότι το βάρος του δεν υπερβαίνει τα 23 Kgs.

(β) Επιπρόσθετο Βάρος Αποσκευών
Κάθε επιπρόσθετο κιλό αποσκευών πέραν των πιο πάνω δικαιωμάτων, θα χρεώνεται με τέσσερα (4) Ευρώ ανά κιλό.

Για τους φοιτητές δε, υπάρχει ειδική μνεία για βάρος αποσκευών 30 αντί 23 κιλών, ενώ για τις οικογένειες με παιδιά κάθε παιδί με εισιτήριο έχει ίδια δικαιώματα αποσκευών με τους ενήλικες και κάθε νήπιο πρόσθετη αποσκευή 10 κιλών. Laptops, καροτσάκια και κρεβατάκια, σύμφωνα και πάλι με την ανακοίνωση, μεταφέρονται δωρεάν.

Δημοσιογραφικό δαιμόνιο

Διαβάστε το παρακάτω δημοσίευμα από το περιοδικό "ΤηλεΩρες" στην Κύπρο. Μιλά για τις εκλογές στην Ελλάδα, στα πλαίσια της ευρύτερης ενημέρωσης των αναγνωστών, πέραν του προγράμματος της τηλεόρασης.

Περιοδικό ΤηλεΏρες, τεύχος 562

Αρχίζει με τον τίτλο "ολοταχώς στη Βουλή οι Έλληνες στάρ" και ο συντάκτης του άρθρου μιλά για τις Δημοτικές (και Περιφερειακές) εκλογές. Αναφέρεται, και άρα αναγνωρίζει (;), ότι πρόκειται για εκλογές όπου αναδεικνύονται δήμαρχοι και περιφερειάρχες και καταλήγει να μιλά για τους σταρ που θα περάσουν από τα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, όπως για παράδειγμα τον Ηλία Ψινάκη, που είναι "πρώτος σε σταυρούς στο Δήμο της Αθήνας, κατερχόμενος στο πλευρό του δημάρχου της Αθήνας Ν. Κακλαμάνη".

Μάλιστα στη συνέχεια του άρθρου θέτει και τον προβληματισμό για διάφορους καλλιτέχνες που ακόμα δεν είναι σίγουρο κατά πόσο "θα καταφέρουν να εισέλθουν στη Βουλή των Ελλήνων".

Τώρα αυτό είναι έγκυρη δημοσιογραφία; Ασχολήθηκε καθόλου ο συντάκτης με τα γραφόμενά του; Αλλά και με την κοινή λογική, σε ποια χώρα του πλανήτη οι νικητές των εκλογών αυτοδιοίκησης μπαίνουν στο κοινοβούλιο;

Προβλήματα

Τη στιγμή που πολλές εκατοντάδες Κινέζων βασανίζονται για 10 ημέρες μποτιλιαρισμένοι σε ένα κυκλοφοριακό "πήξιμο" ρεκόρ 100 χιλιομέτρων, αρκετές χιλιάδες Πακιστανών τρέχουν για να σωθούν από τις χειρότερες πλημμυρες που χτύπησαν τη χώρα εδώ και πολλά χρόνια, και αναμένοντας βοήθεια απ'έξω (ειρωνικά μόνο από την "άθεη" δύση). Πρόβλημα σοβαρό στην Κύπρο το ότι η επαρχία (!) Αμμοχώστου δεν έχει κολυμβητήριο (God Bless Mr. Lefteris), ενώ πιο μόνιμης φύσεως πρόβλημα το κυπριακό με τις συνεχώς κρίσιμες εξελίξεις. Πρόβλημα τέλος για τον Usain Bolt αφού τελικά συμφώνησε για χορηγό κατά τους Ολυμπιακούς του 2012, τι στιγμή που οι Αμερικανοί βασανίζονται από τον προβληματισμό κατά πόσο το 2012 θα τελειώσει ο μικρό-κοσμός τους. Πρόλβημα σε όλο τον κόσμο το επισιτιστικό, στον ανεπτυγμένο και τον αναπτυσσόμενο...

Τον πόλεμο τον ακούς πριν ξεσπάσει...

[...] Ανοίγοντας τον υπολογιστή το πρωί βρήκα ένα email από το ινστιτούτο STRATFOR. Πρόκειται για έναν οργανισμό ο οποίος συγκεντρώνει πληροφορίες από διαφορετικές επαγγελματικές ομάδες ανά το κόσμο. Κατόπιν, μια επιστημονική ομάδα αναλύει τα δεδομένα και προχωρά σε εκτιμήσεις οι οποίες σπάνια πέφτουν έξω. Το email αφορούσε την κατάσταση στο Λίβανο κι εκτιμούσε ότι λίαν συντόμως οι δυο χώρες θα εμπλακούν σε πόλεμο. Διάβασα την εκτίμηση κι εντυπωσιάστηκα από τα στοιχεία που εμπεριείχε. «Δεν τα ξέρω μόνο εγώ», σκέφτηκα. Τα γνωρίζουν κι άλλοι. Στη συνέχεια -γνωρίζοντας πως το ίδιο email είχε πάει και στην πλειοψηφία των υπουργείων των εξωτερικών διαφορετικών χωρών που είναι και οι βασικοί πελάτες του STRATFOR- μπήκα στις ιστοσελίδες τους για να δω αντιδράσεις.

Κανένα σχόλιο. Ή κι αν υπήρχε δεν άγγιζε την ουσία. Κι όμως... ο πόλεμος είναι εκεί. Τον βλέπεις να έρχεται. Και σύντομα θα πέσει βαρύς, όπως άλλωστε αρμόζει στους τίτλους των ειδήσεων.

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος πολέμου, Πανος Χαρίτος

Κατά καιρούς διαβάζω τις δημοσιεύσεις του Πάνου Χαρίτου, δημοσιογράφου στο Ισραήλ. Προφανώς το θέμα του συνήθως είναι πολεμικό, δεν του δίνεται και μεγάλη γκάμα επιλογών. Το τελευταίο του κείμενο όμως αισθάνομαι ότι ξεχωρίζει. Η αίσθηση που σου αφήνει περιγράφοντας την κατάσταση στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου είναι σαν χαρακτηριστική σκηνή ταινίας του Χόλλυγουντ. Αυτή που συνήθως προηγείται του ξεσπάσματος της καταιγίδας

Πιο πάνω, παρέθεσα το καταληκτικό του σχόλιο στο άρθρο που είναι αυτό που ξεχωρίζει κανείς στο κείμενο. Το σχόλιο αυτό και η φράση "Τον πόλεμο τον ακούς πριν ξεσπάσει. Τον ακούς στον ουρανό και τον βλέπεις στα δέντρα" της συνοδηπόρου του στην Ισραηλινή επαρχία. Οι μισοί λαοί της περιοχής ζουν κάθε μέρα προετοιμαζόμενοι για να ανοίξουν τα κεφάλια των άλλων μισών. Και αποφασισμένοι να το πράξουν με την παραμικρή αφορμή. Τα πράγματα που χωρίζουν φαίνεται πως είναι βαθιά. Άλλους οι θρησκείες, άλλους οι εθνότητες, άλλους τα κράτη. Αφορμές βρίσκονται στο παραμικρό και υπάρχουν παντού, ακόμα και στη μορφή ενός δέντρου που φύτρωσε σε λάθος τόπο, τη λάθος στιγμή... Πράγματι είναι εντυπωσιακό αλλά φαίνεται ότι η περιοχή αυτή του κόσμου μάλλον ποτέ δε θα καταφέρει να ησυχάσει.

"Οι Ε/Κ χάνουν την Κύπρο"

Ένα άρθρο δημοσιεύθυκε στο tvxs.gr του Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (ευχαριστώ τον par...alogo για την παράθεση) με μια ανάλυση του δημοσιογράφου για την κατάσταση στην Κύπρο. Είναι ενδιαφέρουσα ανάλυση και τρομάζει το γεγονός να επαληθευθούν ορισμένα από τα σενάρια του. Τρόμάζει; Ίσως. Μερικοί αυτά αναμένουν έτσι κι αλλιώς.

Στην πορεία της χώρας (Τουρκία) προς την Ε.Ε., λέγοντας «ναι» στο σχέδιο Ανάν, ο Ερντογάν κατεδάφισε και ένα σημαντικό ταμπού.

Όμως, αυτή τη φορά οι Ελληνοκύπριοι έπεσαν έξω στους λογαριασμούς τους. Άρχισαν να χρησιμοποιούν λανθασμένα «το καθεστώς του πλήρους μέλους», που τους παραχώρησε η Ευρώπη και μετά το μετάνιωσε.

Υπολόγιζαν ότι η Τουρκία, προκειμένου να καταστεί πλήρες μέλος της Ε.Ε., στο τέλος θα έκανε και τις αναγκαίες υποχωρήσεις στην Κύπρο. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες. Όμως, υπάρχει και ένα σημείο, το οποίο δεν λογαριάζουν. Η Άγκυρα, όσο δεν μπορεί να αποκτήσει αυτό το οποίο αναμένει από την Ε.Ε., δεν πρόκειται να δώσει την έγκρισή της για μια λύση στην Κύπρο.

Μετά από 36 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι χάνουν πράγματι την Κύπρο…, Mehmet Ali Birand

Το θέμα μου είναι στο σημείο που λέει ότι "οι ΕΚ συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες" το οποίο είναι μάλλον εντελώς λάθος. Μάλλον (και ιδιαίτερα μετά τις ευέλικτες πραγματικότητες της νυν ηγεσίας της Κύπρου) οι Ελληνοκύπριοι έχουν δόσει πάρα πολλά και τείνουμε προς το να μένει μοναχά να δόσουν το status του ανεξάρτητου κράτους στο βορρά. Οι ΤΚ από την άλλη, ιδιαιτέρως και μετά την ανάληψη της εκπροσώπησης τους από τον Έρογλου, έχουν ουσιαστικά ξετινάξει μέσω των δηλώσεων Έρογλου τουλάχιστον κάθε έννοια συμβιβασμού.

Η γνώμη μου είναι ότι το παιχνίδι των "ενδοκοινοτικών" συνομιλιών έχει ήδη γίνει παιχνίδι blame game. Κανείς, δηλαδή, δεν νομίζω ότι βλέπει να προκύπτει κάποια λύση από τη διαδικασία με τις απ' ευθείας συνομιλίες που ξεκίνησε πανηγυρικά και που τελικά ευχόμαστε το μόνο που θα αφήσει να είναι οι ελιές στο αεροδρόμιο Λευκωσίας

Από όσα τεκτένονται δε, φαίνεται ότι η Τουρκία είναι πολύ πιο οργανωμένη και έχει τις δυνατότητες, λόγω και των ισορροπιών που επιδιώκουν οι δυτικοί και οι βόρειοι, στο να σπρώξει το "blame" σε εμάς. Αυτό δείχνουν και οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις των Η.Ε και του εκπροσώπου τους, που είναι συνήθως προς όφελος της απέναντι πλευράς και μόνο κατόπιν δικής μας διαμαρτυρίας μερικές φορές ανασκευάζονται. Κρίνοντας δε και από το γεγονός ότι στα κεφάλαια που ανοίξαμε ως τώρα η πλευρά μας ήταν αυτή που έδινε, ενώ στα επόμενα θα πρέπει να γίνουν αμοιβαίες παραχωρήσεις και από τις δυο πλευρές, μάλλον γίνεται ανησυχητική η διαδικασία επίρριψης των ευθυνών.

Εν περιλήψει, εδώ και 36 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι είχαν δημιουργήσει μια υπόθεση η οποία έλεγε: «Εάν η Τουρκία θέλει να προχωρήσει στην Ευρώπη, πρέπει να συμφωνήσει με τους Ελληνοκύπριους». Η Ευρώπη υποστήριξε την προσέγγιση αυτή.

Σήμερα, όμως, η υπόθεση αυτή έχει αντιστραφεί. Η Τουρκία στέλνει το εξής μήνυμα: «Εάν οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούν τη λύση, τότε να ανοίξει ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ευρώπη». Όμως, κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει καν την Ευρώπη.

Μετά από 36 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι χάνουν πράγματι την Κύπρο…, Mehmet Ali Birand

Και αυτό είναι εν μέρει σωστό. Το θέμα είναι ότι η υπόθεση δεν έχει αντιστραφεί απαραίτητα από τις κινήσεις στη σκακιέρα του Κυπριακού, αλλά από το ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι στην περιοχή, όπου οι δυνατότητες μας να έχουμε κάποιο λόγο είναι περιορισμένες. Με τις επιλογές μας μάλιστα και την ομφαλοσκοπική προσέγγιση της πολιτικής μας (ως τώρα) η οποία έχει αποκλειστικό γνώμονα άμεσα το κυπριακό, δεν φαίνεται να προβάλλουν και πολλές ελπίδες.

Γκλάζνοστ!

Φωτιές άναψε η κυρία Ανθή, γραμματέας του Άντρου Κυπριανού μάλλον, με το λάθος της. Δεν ήταν που μάθαμε τί θα κάνει Κυριακάτικα ο γ.γ. του ΑΚΕΛ, αν και για Κυριακή πολλή δουλειά έχει βάλει! Ήταν τα περιεχόμενα του email. Και για όσους δεν άκουσαν τί έγινε, απλά, η κυρία Ανθή αντί να στείλει το email στον Άντρο Κυπριανού, το έστειλε στο mailing list με τα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα όλα τα κυπριακά ΜΜΕ να λάβουν μέρος της ατζέντας και των αιτημάτων που καλείτο να χειριστεί ο γγ. του ΑΚΕΛ.

Όποιο κόμμα, όμως, τολμήσει να πει για "απαράδεκτο ΑΚΕΛ που κάνει ρουσφέτι" θα είναι σαν να φτύνει τον ανεμιστήρα. Απλά στην αριστερή(ο Θεός να την κάνει)παράταξη τα έβγαλαν, κατά λάθος, και στη φόρα, γιατί μάλλον έτσι λειτουργούν και οι υπόλοιποι. "Γκλάζνοστ" που έλεγε και ο Mikhail Gorbachev. Οι εικόνες από το email που παρατίθενται πιο κάτω είχαν δημοσιευθεί στο sigmaLive.


Το φάουλ όμως, στη "διαχείριση της κρίσης" το έκανε ο παρ' ολίγον παραλήπτης του μηνύματος, ο Άντρος Κυπριανού, που βγήκε να κάνει και παρατηρήσεις στα ΜΜΕ ότι μεγαλοποίησαν το θέμα. Κύριε Άντρο μου δεν βρέχει, σας φτύνουν! Έλεος. Αν ήθελες να πεις κάτι, που τί νά 'λεγες κιόλας, ας ήταν ένα τυπικό "μα δεν είναι αυτό που νομίζετε" σαν τους άπιστους συζύγους! Ήταν τουλάχιστον τραγικός, αλλά και διασκεδαστικός συνάμα όταν προσπαθούσε να μας πείσει ότι το ΑΚΕΛ δεν κάνει τέτοια πράγματα και απλά ο κόσμος τους τηλεφωνά από μόνος του και τους ζητά, χωρίς αυτοί όμως να ανταποκρίνονται. Απλά τα καταγράφουν για στατιστικούς λόγους. Να ξέρουν πόσα "αιτήματα" πολιτών απέρριψαν.

Από τα email ξεχωριστό, νομίζω είναι το πιο κάτω, όπως αποτυπώθηκε σήμερα στην εφημερίδα "Πολίτης":

[...] Από τα υπόλοιπα πέντε ονόματα, που απευθύνονται στον κ. Κυπριανού, μεγαλύτερο ενδιαφέρον εγείρει το υπ΄ αριθμόν 4, κάποιου Μ[..]η Πιττάτζιη. Πρόκειται για μέλος του ΔΗΚΟ από το Παραλίμνι, ο οποίος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές είχε στηρίξει την υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια. Αναφορικά με τον κ. Πιττάτζιη, στο σημείωμα της κ. Παπαμιχαήλ προς τον 'Αντρο Κυπριανού, σημειώνεται ότι για «τη θέση αρχιτελώνη», εννοώντας προφανώς την κενωθείσα θέση διευθυντή στο Τμήμα Τελωνείων, προωθείται ο αδερφός της βουλευτού του ΑΚΕΛ Σκεύης Κούτρα Κουκουμά. Την ίδια θέση, όμως, διεκδικεί η σύζυγος του στελέχους της επαρχιακής επιτροπής ΔΗΚΟ Αμμοχώστου, Αντρέα Χατζηγιάννη. Σύμφωνα με το σημείωμα προς τον κ. Κυπριανού, ο κ. Πιττάτζιης είπε στον κ. Χατζηγιάννη «να τηλεφωνήσει του Μάριου Καρογιάν και να του πει να κάμει εκείνος ενέργειες προς εσένα (εννοώντας τον κ. Κυπριανού) και τον Πρόεδρο (εννοώντας τον κ. Χριστόφια), για να νιώσει και ο κ. Καρογιάν υποχρεωμένος προς το ΑΚΕΛ». Η υποχρέωση του προέδρου της Βουλής, σε ενδεχόμενη προαγωγή της συζύγου του στελέχους του ΔΗΚΟ Αμμοχώστου, δεν θα είχε συνέπειες χωρίς επιστροφή για το ΑΚΕΛ, αφού σε 14 μήνες, η υποστηριζόμενη από το ΔΗΚΟ, Νίκη Χατζηγιάννη, θα αφυπηρετήσει. Οπότε θα ανοίξει και ο δρόμος για την πλήρωση της θέσης από τον υποστηριζόμενο από το ΑΚΕΛ, αδερφό της βουλευτού του κυβερνώντος κόμματος. [...]

Εφ. Πολίτης, Αρχιτελώνης... και φαρισαίοι, 29/6/2010

Βούρκος. Και η δίκαιη κοινωνία, και η δίκαιη λύση! Βούρκος, πλέον και με βούλα.

Rewind

Με αφορμή το σχόλιο του Νικόλα στο θέμα για το "όπλο του Γιώργου" σκέφτηκα να επιχειρήσω μια ειδησειογραφική σταχυολόγηση της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα γύρω από το οικονομικό "θαύμα" της χώρας.

Δύο στοιχεία αναφοράς παραθέτω αρχίζοντας. Πρώτα, ποιο είναι το χρέος της χώρας. Είναι 300000000000 € χονδρικώς. Και το δεύτερο, το έλλειμα του προϋπολογισμού για το 2009, που ξεπέρασε το 12.9% (Ελευθεροτυπία 3/4) του ΑΕΠ. Έστω ότι καλύπτεται με δάνεια το χρέος, με επιτόκια στο 6%. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται 18 € δισεκ. επιπρόσθετα για τόκους. Φαίνεται χαρακτηριστικά η συγκριτική κατάσταση στην ΕΕ για το 2009.

Μέτρα πάνε κι έρχονται. Το τελευταίο δίμηνο-τρίμηνο η κυβέρνηση προσπαθεί γράφοντας και σβήνοντας, σχεδόν στο πόδι να κλείσει ένα εισπρακτικό πλαίσιο που θα διασφαλίσει αρχικά μια περιστολή στις δαπάνες, με σκοπό την αρχή της εξυγείανσης. Αυτό το ρίχνουν και λίγο σαν απαίτηση των κακών αγορών και της ΕΕ, αλλά αν λειτουργήσει επιτέλους κάποιο σχέδιο εξυγείανσης οφελιμένη θα είναι μάλλον η ίδια η χώρα.

Εκτός στόχων τα έσοδα του κράτους για το πρώτο τρίμηνο με 23 εφορίες απο τις 67 της Αθήνας να μην δίνουν καν στοιχεία. Η απόκλιση αγγίζει σε ορισμένες εφορίες και το 20%. Με αυτό υπ' όψη μάλλον δυσκολα θα επιτευχεί ο στόχος της είσπραξης €1,5 δισ. (από τα 32 των βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών) για το 2010 (ΣΚΑΪ 14/4). Τέτοια στοιχεία είναι που θέτουν και σε αμφισβήτηση την δυνατότητα το αυστηρό πρόγραμμα να εφαρμοστεί από ένα "απείθαρχο και ανυπάκουο πληθυσμό" όπως έγραφε κάποτε η Bild (και αντιδρούσαν στην Ελλάδα). Σημειωνω εδώ ότι το ποσό των ληξιπρόθεσμων οφειλών ισοούται με το ποσό που μετά κόπου κατάφερε να κλειδώσει η Ελλάδα για δανεισμό από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό για το οποίο θα λάβει ένα σωρό μέτρα για να το αποκτήσει, ισούται με τις μη καταβληθήσες οφειλές προς το κράτος!

Διαρροές "ελλήνων ανώνυμων (και μη) αξιωματούχων" που κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Αρχικά δινόταν η εντύπωση ότι αυτές οι διαρροές μπορεί να προερχόντουσαν και από μια στρατηγική μπλόφας, αλλά μάλλον γρήγορα άλλαξε η αντίληψη και αποδόθηκε σε "βαθιά λαρύγγια" (ΝΕΑ). Γενικά στο θέμα της επικοινωνιακής διαχείρισης, της όποιας επικοινωνιακής διαχείρισης υπήρξε, το σύστημα έπασχε. Τα ήξεις αφίξεις για το αν θα χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός και για το αν ήθελαν το Νομισματικό Ταμείο, είναι ένα μνημείο αυτής της δυσλειτουργίας στην επικοινωνία. Κάθε τί θετικό θα ακολουθούταν από μια γκάφα, που θα έκανε τα spreads να επιστρέψουν στον ουρανό. Και σε κάθε κύκλο ανεβοκετεβάσματος για κάποιο λόγο αυτά θα κατέληγαν πιο πάνω.

Κινητοποιήσεις, γενικά, του εργαζόμενου πληθυσμού δεσπόζουν συχνά στις διεθείς ειδήσεις, προβάλλοντας τη δυσκολία που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση στην επιβολή των μέτρων που σχεδιάζει. Χαρακτηριστικό είναι βέβαια ότι οι κινητοποιήσεις έχουν αποτέλεσμα, με τα νομοσχέδια να αλλάζουν όντως μετά από τις διάφορες πιέσεις, πράγμα που από τη μια δείχνει την προχειρότητα του σχεδιασμού αλλά και από την άλλη ανοίγει την πόρτα σε όλους για παρόμοιες κινητοποιήσεις. Πρακτικό αποτέλεσμα, η οικονομία υπολειτουργεί σημειώνοντας περισσότερες ζημιές τη στιγμή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο. Μην ξεχνούμε στην απαρχή της τελικής ευθείας της κατηφόρας ότι η Ελλάδα ήταν μπλοκαρισμένη από 20 και πλέον αγροτικά μπλόκα για τρεις και πλέον εβδομάδες, χωρίς καμμιά ουσιαστική προσπάθεια από την κυβέρνηση να επιβάλει κάπως κάποια τάξη. Πιο πρίν ήταν το κεντρικό λιμάνι της χώρας από τους λιμενεργάτες που διαμαρτύρονταν, και σταμάτησαν μόνο όταν τους έκλεισαν χρυσά συνταξιοδοτικά οφέλη, και πολλές παρόμοιες περιπτώσεις.

Θετικό σημείο στην όλη ιστορία είναι ότι ακόμα ο πρωθυπουργός, παρότι πριν 1 χρόνο ήταν ακόμα ο Γιωργάκης, χαίρει αυξημένης υποστήριξης σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και η αξιωματική αντιπολίτευση παρά τις επικοινωνιακές (και αχρείαστες εν πολλοίς) κορώνες συμπαρίσταται.

"Επίθεση" αγορών. Είναι ίσως ο μόνος παράγοντας που δεν μπορεί να ελέγξει η Ελλάδα, και λέω ίσως, γιατί ούτε τους παράγοντες που θεωρητικά μπορεί να ελέγξει φαίνεται να τους ελέγχει. Οι αγορές, τις οποίες η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη, και κανείς πλην οι ίδιοι οι χειρισμοί της χώρας δεν επέβαλε αυτή την ανάγκη, κρατούν τα επιτόκια δανεισμού σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χώρα. Δάνειο με επιτόκια στο 7% και άρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης μάλλον είναι απαγοητευτικός συνδυασμός. Ένας συνδυασμός που όπως δείχνουν και οι εξελίξεις το τελευταίο 12ωρο θα οδηγήσει την κυβέρνηση στη λύση του δανεισμού με τους επαχθείς όρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ο μακροοικονομικός σχεδιασμός για τη χώρα, αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι μεγάλη πολυτέλεια αφού πρακτικά η κατάσταση στα οικονομικά μου θυμίζει μια δήλωση ενός εκ των διοικητικών της British Airways που είχα διαβάσει πέρσι στους Times. Έλεγε το στέλεχος ότι "κάθε πρωί που ανοίγουμε τα γραφεία βλέπουμε με τρόμο το ταμείο μήπως δούμε το Ζ (zero)". Κάπως έτσι και η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αγωνιά για το αν θα μπορέσει να δανειστεί για να περάσει μέχρι τον επόμενο δανεισμό.

Σημειολογία της εικόνας

Τί λεζάντα θα μπορούσε να έχει η εικόνα; Σε ποιό θέμα θα μπορούσε να έχει δημοσιευθεί συνοδευτικά; Σεισμός στην Αϊτή, κατάσταση επιφυλακής στη Ρουάντα, η ελλαδική οικονομία στα όρια.

Αν σκεφθήκατε το τρίτο είστε σωστοί. Η εικόνα αυτή συνοδεύεται από τη λεζάντα A young boy sits in a hand made vehicle as his family gathers bricks to sell in Athens last week Photograph: Aris Messinis και δημοσιεύθηκε στην εφημαρίδα Guardian της Αγγλίας σε άρθρο με τίτλο EU toughens stance on Greek bailout. Αν και στο άρθρο,γενικά, η ενημέρωση είναι αρκετά ισορροπημένη, το κλίμα που επιχειρεί να δημιοργήσει η αρθρογράφος της εφημερίδας χρησιμοποιώντας τη συνοδευτική φωτογραφία είναι σαφές. Ο συνδυασμός του "Greek" με εικόνες που παραπέμπουν μάλλον σε τριτοκοσμικές περιοχές με σοβαρά προβλήματα είναι εμφανές. Επιπρόσθετα, αυτό ενισχύεται και από το ότι στο κείμενο περιλαμβάνονται κατά κύριο λόγο τεχνοκρατικές απόψεις επί της κατάστασης της Ελλαδικής οικονομίας αλλά και επί των μέτρων που εικάζεται ότι θα ζητησούν οι Ευρωπαίοι από την κυβέρνηση της Ελλάδος. Δηλαδή το κείμενο του άρθορου σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να συνδεθεί με την εικόνα, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυτή προστέθηκε "καλή τη πίστη".

Εκατομμύρια για πέταμα;

Διαβάζω στον Φιλελεύθερο.

Και διερωτόμαι, ποιά η είδηση;
Θα πετάξουμε΄αλλο ένα εκατομμύριο Ευρώ για κάθε γήπεδο, για να βάλουμε προηγμένα συστήματα επιτήρησης των φιλάθλων, για να παίζουμε "μάππα".

Μόνο εγώ βλέπω την υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της στα όσα μάθαμε; Αγγλική τεχνογνωσία ή αγγλική νοοτροπία στο θέμα της σύλληψης των ταραχοποιών είναι αυτό που χρειαζόμαστε; Όταν, μέχρι ο συλληφθής από το ΓΣΠ να φθάσει σε αστυνομικό σταθμό, θα έχουν τηλεφωνήσει δύο βουλευτές, ή παράγοντες, ή ξέρω 'γω τί, και τελικά αυτός θα αφεθεί ελεύθερος, σε τί θα μας βοηθήσει το ακριβό σύστημα εντοπισμού κλπ κλπ;

Πάλη και αγώνας για επικράτηση

Ίσως το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη στην Ελλάδα βοηθά λίγο στο να εξηγήσει κανείς και την αρχική άρνηση Χριστόφια στο να επισκευθεί την Γερμανία. "Παλεύουμε για το σοσιαλισμό, που αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα" λέει ο τίτλος της εφημερίδας, για την επέτειο της πτώσης του τείχους, και την κατάρρευση παράλληλα του "υπαρκτού σοσιαλισμού", και σημειώνει στον υπέρτιτλο της "Αντικομμουνιστικές Εκδηλώσεις στο Βερολίνο".

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Είμαστε σε συνομιλίες για τη διευθέτηση του κυπριακού. Πλέον η λύση άρχισε να ονομάζεται και διευθέτηση. Δεν ξέρω αυτό τί αντίκτυπο έχει στην ποιότητα της λύσης. Και είμαι υπέρ μιας λύσης στο κυπριακό, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι υπέρ μιας πλήρους άφεσης αμαρτιών για τα εγκλήματα του παρελθόντος. Μια νέα αρχή δεν μπορεί να χτιστεί πάνω σε ένα σάπιο βάθρο γεμάτο καλυμμένο μίσος. Έχουμε την Τουρκία να έχει διαπράξει εγκλήματα και να το παίζει σήμερα μεγάλη ειρηνική δημοκρατική και φιλελεύθερη χώρα. Μια χώρα η οποία προεδρεύει σαν μή μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ και που την ίδια στιγμή συνεχίζει να μεταφέρει επoίκους σε μια χώρα μέλος του ΟΗΕ, να διατηρεί στρατεύματα κατοχής και σε τακτική, σχεδόν, βάση να δημοσιεύονται νέα περιστατικά από τη βάρβαρη συμπεριφορά της, σύγχρονα και παλαιότερα.

Στις 14 Αυγούστου, θα τελεστεί η κηδεία των οστών πέντε φαντάρων της Εθνοφρουράς που ταυτοποιήθηκαν μεσω DNA πρόσφατα. Το έγκλημα πίσω από την είδηση είναι ότι οι πέντε αυτοί στρατιώτες δεν σκοτώθηκαν σε μάχη, αλλά εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον τουρκικό στρατό. Από την ταυτοποίηση προέκυψε ότι οι πέντε είναι οι στρατιώτες τους οποίους είχε απαθανατίσει τουρκος ή τούρκος φωτογράφος το 1974 να συλλαμβάνονται από τον τουρκικό στρατό, και οι οποίοι ποτέ δεν είχαν δηλωθεί σαν αιχμάλωτοι πολέμου από την "ειρηνοποιό" Τουρκία. Πρόκειται για την πιο κάτω φωτογραφία στην οποία εικονίζονται οι

Αντωνάκης Κορέλλης, Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκους, να συλλαμβάνονται από Τούρκους στρατιώτες στις 14 Αυγούστου 1974. Τα οστά τους μαζί με 14 άλλα βρέθηκαν σε πηγάδι στο χωριό Τζιάος. πηγή

Μήπως τελικά το να αφήνουμε να περνούν όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν τότε στο αδιάφορο με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα δείχνει καλή θέληση για τη συνέχεια είναι ουτοπικό και αυτοκαταστροφικό; Μήπως τελικά θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το παρελθόν; Μήπως θα πρέπει να προχωρήσει η Κύπρος σε (άλλη μια) καταγγελία της Τουρκίας για (ακόμα ένα) έγκλημα πολέμου;