Συνομιλία με ψηφοφόρο Χριστόφια

Μια τηλεφωνική φάρσα σε μια κύπρια ψηφοφόρο, που είχε κάνει το 2008, μετά την εκλογή στην Προεδρία της Δημοκρατίας του Δημήτρη Χριστόφια.

Εκτός της συνεννόησης που είναι για βραβείο, έχει ενδιαφέρον το με πόση χαρά περίμενε την (μαύρη εκ του αποτελέσματος) πενταετία η ψηφοφόρος για "να δεί και καμιά άσπρη μέρα", αλλά και το ότι ο Αποστόλης κάνοντας μια τηλεφωνική φάρσα σε μια μέση κύπρια ψηφοφόρο το 2008 δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι σχεδόν θα είχε προβλέψει τα κυβερνητικά μέτρα λιτότητας που θα εφάρμοζε η αριστερή κυβέρνηση της Κύπρου τεσσεράμισι χρόνια μετά...

Διαζύγια

Τό 'χει μάλλον η εποχή, ίσως είναι κάτι στον αέρα, πάντως πλέον γίνεται μονοπώλειο στη θεματολογία μας το "διαζύγιο". Το τελευταίο βέβαια που ακούσαμε ήταν κάτι σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Αυτό που όλοι βλέπαμε είναι ότι η συμβίωση αυτή δεν άρχισε καλά. Παρ'ότι αυτή είχε επαναληφθεί στο παρελθόν, είχε χαλάσει, και μετά ξανσυστάθηκε, έδειχνε από τις πρώτες κιόλας στιγμές της ότι τα χαμόγελα δεν μπορούσαν να κρατήσουν πολύ. Ασυμφωνία χαρακτήρων. Έτσι, μετά από τις πολλαπλές διαφωνίες σε όλα τα θέματα σχεδόν, επήλθε το αναπόφευκτο. Ήταν μάλλον και η πιο αξιοπρεπής κίνηση που μπορούσε να πραγματοποιηθεί υπό τις περιστάσεις.

Τουλάχιστον το τελευταίο 18μηνο (από τους 23 μήνες της θητείας) η ΕΔΕΚ, αλλά και το ΔΗΚΟ, συμμετείχαν στην κυβέρνηση έχοντας περιστασιακές συμφωνίες και σχεδόν κατά κανόνα περισσότερες διαφωνίες σε κυβερνητικούς χειρισμούς από ότι τα αντιπολιτευόμενα κόμματα. Η διαφορά των δυο ήταν ότι στο ΔΗΚΟ λειτουργεί μια ομάδα "πυρόσβεσης" μετά από κάθε δήλωση επιχειρώντας να σχηματίσει μια παραπλανητική εικόνα συμβιβασμού, ενώ στην ΕΔΕΚ η φωνή της διαφοροποίησης ήταν σαφής και προερχόταν από ολόκληρη την ηγεσία, παρόλο που ο Πρόεδρος θεωρεί ότι δεν υπάρχουν χάσματα προσεγγίσεων στο Κυπριακό όπως δημόσια παρουσιάζονται (δήλωση 9/2).

Στο προεδρικό σήμερα ο πρόεδρος εμφανίστηκε απορημένος από τη στάση της ΕΔΕΚ και την αποχώρηση της από το κυβερνητικό σχήμα. Μάλιστα υπέδειξε ότι θα μπορούσε να βελτιωθει η κατάσταση με κάποια συνάντηση των κομμάτων. Παράλληλα δήλωσε ότι δεν ξαφνιάστηκε από το γεγονός. Νομίζω ότι όπως και ο πρόεδρος έτσι και όλοι οι υπόλοιποι δεν ξαφνιαστήκαμε, αλλά σε αντίθεση με αυτόν κανείς εκ των υπολοίπων δεν απόρησε.

Η, ως τώρα, "διστακτική" στάση του προέδρου, για ουσιαστική συνεννόηση αναφορικά με τους χειρισμούς του στις εντατικές συνομιλίες για το κυπριακό, με τα συγκυβερνώντα κόμματα (και όχι μόνο), και παρ'όλες τις δημόσιες αντιδράσεις τους. Το όλο θέμα που προέκυψε με την πρότασή μας για εκ περιτροπής προεδρία, σταθμιση ψήφου, εποίκους. Οι διαφωνίες στην οικονομική πολιτική και σε εσωτερικής διακυβέρνησης θέματα, δεν έδιναν και πολλές επιλογές στους διαφωνούντες. Η απορία του προέδρου σήμερα για την αποχώρηση της ΕΔΕΚ φαντάζει εκτός πραγματικότητας.

Αναφορικά πάντως με την αποχώρηση της ΕΔΕΚ, το κόμμα γίνεται το μόναδικό κόμμα στην Κύπρο που στην ιστορία του εμφανίζεται να έχει την τόλμη να αποχωρεί από κυβερνητικά σχήματα για λόγους αρχής.

Συντροφική συντροφιά

Στην Κύπρο, το είπαμε και παλαιότερα, κυβερνά το ΑΚΕΛ , το κατ΄ ευφημισμόν κομουνιστικό κόμμα, μαζί με τις πάλαι ποτέ δυνάμεις της Αλλαγής... Στους 4 πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του αρχίζει να εισέρχεται στην πρώτη πρόταση ένα... ερωτηματικό. Ποιός στο καλό είναι η κυβέρνηση; Ποιός στηρίζει τις αποφάσεις της; Πού πάει αυτό το βιολί;

Σε ένα σοβαρότατο θέμα, αυτό του κυπριακού, η κυβερνητική πολιτική υποστηρίζεται, κατά κύριο λόγο από το κυβερνητικό κόμμα ΑΚΕΛ και το αντιπολιτευτικό ΔΗΣΥ. Τα συγκυβερνώντα κόμματα δεν πολυσυμφωνούν στην όλη διαδικασία για την επίλυση του κυπριακού, ενίοτε μάλιστα το δηλώνουν και δημόσια.

Στο άλλο μεγάλο θέμα με το οποίο καταπιάστηκε η κυβέρνηση, την επικύρωση της Ευρωπαϊκής συνθήκης της Λισαβόνας από την Βουλή, η συνθήκη απορρίφθηκε από το κόμμα του προέδρου (!) παρόλο που ο ίδιος την υποστήριζε, δημοσίως τουλάχιστον, και έδινε διαβεβαιώσεις στους ευρωπαίους ετέρους του ότι η συνθήκη θα υπερψηφιστεί. Εν τούτοις οι βουλευτές του κόμματός του δεν την ψήφισαν, και η κυβερνητική πολιτική πέρασε πάλι λόγω των ψήφων της αντιπολίτευσης.

Στα εσωτερικά θέματα, μετά την εκλογή της αριστεράς, η οποία κατά την προεκλογική περίοδο παρουσίασε το πρόγραμμα διακυβέρνησης της, το οποίο περιείχε αρκετές παροχές. Διαβεβαίωνε δε ότι είναι πλήρως κοστολογημένο και είναι κάτι το οποίο αντέχει η κυπριακή οικονομία. Τέσσερις μήνες μετά, διαπίστωσαν ότι ... δεν βγαίνουν. Τα μέτρησαν οι σύντροφοι, τα ξαναμέτρησαν, αλλά... γιοκ, που λένε και οι γείτονες. Οι μεγάλοι φωστήρες όμως, αντί να θυσιιάσουν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, σοφίστηκαν ότι είναι πιο ορθό να ξεπουλήσουν όσο όσο τα υπάρχοντα της δημοκρατίας για να βρουν χρήματα. Είχαν την φαεινή ιδέα να πουλήσουν αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου για να δώσουν συντάξεις και επιδόματα. Ρε παιδιά, έλεος. Η οικονομική πολιτική σας στηρίζεται σε παρόμοια λογική με το να πάς να πουλήσεις το σπίτι σου για να πας 15ημέρες διακοπές. Και αυτή η περίπτωση, ευτυχώς μάλλον, δεν βρήκε και θετικές αντιδράσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά, και πάλι ευτυχώς, ούτε στην αντιπολίτευση.

Ελπίδα είναι, όλα αυτά να είναι απλά οι βρεφικές ασθένεις, των πρώτων ημερών, του πρώτου τετραμήνου, της νέας διακυβέρνησης και σύντομα να υποχωρήσουν και αυτή να βρει τα πόδια της και τα μυαλά της.

Πού είναι;

Είναι ένας μήνας από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο, και ο πρωτομάστορας του επιτελείου του πρώην προέδρου, Γιώργος Λιλλίκας, είναι άφαντος.

Ο επίδοξος νεαρός πολιτικός, μετά το εκλογικό κράχ, δεν έχει δώσει ακόμα στίγμα. Και το κραχ αυτό είναι σημείο αναφοράς για αυτόν καθώς ήταν από τους ανθρώπους που με την στρατηγική τους έστειλαν την υποψηφιότητα Παπαδόπουλου στα αζήτητα. Η τύχη του για την ώρα αγνοείται, αν και ο αειθαλής τύπος του ανδρός βεβαιώνει ότι μια ακόμα χαμαιλεοντική εμφάνισή του στο μέλλον είναι σχεδόν βέβαιη.

Από την επίσημη επίσκεψή του στην Πολωνία (ως ΥΠΕΞ της Κύπρου)

Τα "παραγωγικά" υπουργεία

Μετά την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν επόμενο ότι θα υπήρχαν διαβουλεύσεις "πολιτικού" περιεχομένου μεταξύ του νέου προέδρου και των κομμάτων που τον στήριξαν προκειμένου να γίνει διαμοιρασμός των υπουργείων και των λοιπών θέσεων. Ή τέλος πάντως ότι έμενα που δεν είχε συμφωνηθεί πριν την εκδήλωση στήριξης. Αυτή ήταν άλλωστε και η "πολιτική" κουβέντα της εβδομάδας μεταξύ των δυο γύρων των προεδρικών. Όλα αυτά πάντα "με γνώμονα το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου".

Το θράσος όμως ξεχείλισε. Όλοι ξέραμε ότι ο πόθος των κομμάτων είναι υπουργεία με πεδίον δόξης λαμπρών στο ρουσφέτι. Βέβαια όλα τα υπουργεία το κάτι τί τους το έχουν. Αλλά ιδιαίτερα τα υπουργεία Άμυνας και Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, τα οποία εποπτεύουν Στρατό και Αστυνομία, όπου ο υπουργός μπορεί (;) να δρα εκπληρώνοντας κομματικές επιταγές και δεσμεύσεις προς ψηφοφόρους προσφέρονται για τέτοια σπορ.

Από εκεί όμως, μέχρι το να βγαίνει ο αρχηγός του κόμματος και να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι "επιθυμούμε κάποιο εκ των παραγωγικών υπουργείων"

εννοώντας με το "παραγωγικά" αυτό που εξηγήθηκε προηγουμένως υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το να τα θέλεις και να πιέζεις για αυτό τον πρόεδρο, είναι καταδικαστέο, αλλά το βγαίνεις και να το διατυμπανίζεις κιόλας χωρίς αιδώ είναι το άκρον άωτο της ξετσιπωσιάς. Φυσικά όλα αυτά γίνονται στα πλαίσια του ανεπτυγμένου μας πολιτικού πολιτισμού (sic), που τα κόμματα τον είδαν και ενδυναμωμένο από την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση. Οι απολίτιστοι.Το παζλ των αξιωματούχων που διόρισε ο νέος πρόεδρος,
όπως το δημοσίευσε η εφημερίδα "Πολίτης"

Το μόνο παρήγορο είναι ότι, ευτυχώς, ο Πρόεδρος φρόντισε από νωρίς να καταστήσει σαφές ότι "δεν ποδηγετείται ούτε από τα κόμματα της συγκυβέρνησης ούτε από το ίδιο του το κόμμα στις αποφάσεις του". Κατά πόσο αυτό τελικά θα ισχύσει, ο χρόνος θα το δείξει.

Ριπλέι

Το αποτέλεσμα των εκλογών χτες ήταν έκπληξη για πολλούς. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που αντλούσε δύναμη από το «Όχι» στο σχέδιο Αννάν, έμεινε εκτός δεύτερου γύρου.Αναμφίβολα το δημοψήφισμα για το σχέδιο Αννάν του 2004 ήταν η στιγμή που σημάδεψε την νεότερη πολιτική ιστορία της Κύπρου. Η επίδραση που είχε η παρουσία του για λίγο ακόμα προέδρου της Κύπρου στην καταψήφιση του σχεδίου ήταν μάλλον καταλυτική. Πολλοί είδαν στο πρόσωπο του Τάσσου -καθ' υπερβολήν μάλλον- ένα νέο Εθνάρχη. Η συγκυβέρνηση υπό τον Παπαδόπουλο παρά τις πολλές προστριβές και τις διαφωνίες φαινόταν αποφασισμένη να συνεχίσει. Τα πρώτα σύννεφα ήρθαν με την αποχώρηση του ΑΚΕΛ από τον συνασπισμό που στήριζε τον Παπαδόπουλο, και την απόφαση του κόμματος για αυτόνομη κάθοδο με τον Δημήτρη Χριστόφια ως υποψήφιο.

Σπουδάζοντας στην Ελλάδα, παρακολουθούσα, όσο μου επέτρεπε το πρόγραμμά μου, την προεκλογική διαδικασία από τηλεοράσεως και μέσω του κυπριακού e-τύπου. Διέκρινα ότι από το στρατόπεδο Παπαδόπουλου αυτό που ήταν η κορωνίδα της προεκλογικής ήταν το "ηχηρό Όχι" του 2004. Γνώριζα ότι στην Κύπρο το κυπριακό ήταν ανέκαθεν το βασικό θέμα κάθε εκλογής. Το προβάδισμα που είχε ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε σε κάτι που είχε συσπειρώσει το 76% του λαού, αναφορικά με το Κυπριακό, το θεωρούσα βέβαιο.

Βλέποντας τις δημοσκοπήσεις που έβγαιναν κατά καιρούς η πτώση του Τάσσου και ο περιορισμός του στα ποσοστά των κομμάτων που τον στήριζαν άρχισε να υποδεικνύει ότι ίσως το "Ναί" και το "Όχι" δεν θα ήταν τα μοναδικά κριτήρια ψήφου. Φαινόταν ότι η στρατηγική του επιτελείου του Τάσσου δεν μπορούσε να αποδώσει. Παράλληλα από τα άλλα δύο επιτελεία προβαλλόταν συνεχώς το σύνθημα "Μαζί" για μια δίκαιη λύση, για νέα αρχή, για να ξανακερδίσουμε τους συμμάχους στην ΕΕ κλπ. Επίσης η δυναμική που τελικά θα είχε η αριστερή υποψηφιότητα ήταν άγνωστη καθ' ότι είναι η πρώτη τέτοια κάθοδος του ΑΚΕΛ.

Η άνοδος Κασουλίδη και Χριστόφια στις δημοσκοπήσεις είχε σταματήσει μέσα στον Δεκέμβριο στα ποσοστά που λίγο πολύ φαινόντουσαν μέχρι μια βδομάδα πριν παγιωμένα ως προς τις διαφορές. 32+% ο Τάσσος, γύρω στο 30% Χριστόφιας - Κασουλίδης. Μια τελευταία έκπληξη πριν τις εκλογές αποτέλεσε, για μένα, και το debate των τριών υποψηφίων για το κυπριακό. Σε αυτό έβλεπα ένα Τάσσο, ο οποίος δεν μπορούσε να πείσει, ο οποίος έδειχνε "κουρασμένος" στο να υπερτονίζει το παρελθόν. Σε αντίθεση ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Κασουλίδης νομίζω μοιράστηκαν τις εντυπώσεις, με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ να κερδίζει ίσως στα σημεία, σκιαγραφώντας κάτι από το δικό τους σχέδιο για το μέλλον. Επίσης η διαφωνία του Χριστόφια με τον Τάσσο για τις διαπραγματεύσεις στο Μπούργκνστοκ μάλλον ήταν μια ατυχής στιγμή των δυο που έδειξε τα ρήγματα πάνω από τα οποία προσπαθούσε να βαδίσει η τριμερής (προ της διαλύσεως της) Αυτό το σημείο εκμεταλλεύθηκε και ο Κασουλίδης για να διερωτηθεί μετά το debate για το πώς οι δυο άνδρες συνεννοούνταν κατά την διακυβέρνηση.

Οι τελευταίες συζητήσεις πριν την κάλπη είχαν από την πλευρά του Παπαδόπουλου ως επίκεντρο το "'Οχι", από την πλευρά Κασουλίδη την ευρωπαϊκή στρατηγική και από την πλευρά Χριστόφια την επαναπροσέγγιση.

Στις χτεσινές εκλογές τελικά ήρθε η ανατροπή των προγνώσεων. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά δείχνουν ότι η τελευταία εβδομάδα έπαιξε σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του τελικού αποτελέσματος. Ο Κασουλίδης συγκέντρωσε σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων που αποφάσισαν τελευταία στιγμή. Τελικά ίσως μερικοί επηρεαστήκαν και από το debate. Από την άλλη από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του exit poll, που είδα στο ΡΙΚ, και από τα τελικά αποτελέσματα φαίνεται ότι ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ κατάφεραν να επανακτήσουν τα ποσοστά τους, μέρος των οποίων είχε απωλεσθεί κατά το δημοψήφισμα του '04 και όσα προηγήθηκαν. Από την άλλη το συνολικό ποσοστό του Παπαδόπουλου είναι χαμηλότερο από το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που τον στηρίζουν, πράγμα που δείχνει ότι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων, που είχαν κερδιθεί στις βουλευτικές του 2006, μάλλον την έκαναν για τα παλαιά τους στρατόπεδα.

Έτσι τελικά φαίνεται ότι το "Ναί" και το "Όχι" για το σχέδιο Αννάν σιγά σιγά, μετά από 4 σχεδόν χρόνια γίνονται δυσδιάκριτα στο εκλογικό αποτέλεσμα. Και το ερώτημα είναι: Έγινε το "Όχι" και το "Ναί", "Μαζί";

Βασικά δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς με σιγουριά κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι στον δεύτερο γύρο των εκλογών έχει περάσει ένας υποψήφιος καθαρά του "ΝΑΙ" και ένας του "ΝΑΙ περίπου". Είναι μια αλλαγή απόφασης του λαού; Ή μήπως η αλαζονεία της εξουσίας, η φθορά λόγω της πενταετούς διακυβέρνησης, και η πρόταση αβεβαιότητας του Τάσσου με βάση το παρελθόν και ανχές ελπίδες για ελπίδα στο μέλλον τρόμαξε τον κόσμο; Μήπως από την άλλη απλά τα κομματικά φρονήματα παρελθούσας της ανάγκης και του διαφαινόμενου "κινδύνου" επανισχυροποιήθηκαν;

Το καθεστώς στο οποίο φαίνεται ότι κινείται ο συσχετισμός δυνάμεων παραπέμπει περισσότερο όχι στο "Μαζί" αλλά στο προ-Αννάν "χώρια" καθεστώς. Οι δηλώσεις των δυο υποψηφίων που πέρασαν στον δεύτερο γύρο, ομολογουμένως, ήταν ιδιαίτερα προσεγμένες. Το "μαζί" δέσποζε σε κάθε πρόταση. Όπως σε κάθε φράση ήταν έκδηλο το χρύσωμα για το χάπι προς τον μεγάλο χαμένο της βραδιάς Τ. Παπαδόπουλο. Χριστόφιας και Κασουλίδης γνωρίζουν ότι η απόφαση του ΔΗΚΟ είναι κρίσιμη για τον δρόμο προς το προεδρικό και φρόντισαν αυτό να το κάνουν υπερβολικά έκδηλο στις πρώτες δηλώσεις τους, όπου τα γλοιώδη καλά λόγια μέχρι αηδίας περίσσεψαν.

Επί της ουσίας όμως, ο δεύτερος γύρος μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, θα ξυπνήσει στην Κύπρο σκηνές από τα παλιά. Ίσως τα όχι και τόσο παλιά. Σκηνές που σαν καρικατούρες βλέπουμε στα γήπεδα τα Σαββατοκύριακα. Με τις δεξιές και τις αριστερές ομάδες και τους δεξιούς και αριστερούς οπαδούς. Ή στα αριστερά και δεξιά καφενεία των χωριών. Οι εκλογικές μάχες στην Κύπρο πάντα είχαν μια μυρωδιά δεξιάς και αριστεράς. Για πρώτη φορά όμως οι δύο εκπρόσωποι δεξιάς και αριστεράς, ΔΗΣΥ - ΑΚΕΛ, αναμετρούνται αυτοπροσώπως. Με τους δικούς τους υποψηφίους. Τόσα χρόνια υποβόσκουσα στον λαό, η "μάχη" δεν φαίνεται να έχει ξεπεραστεί ποτέ στην Μεγαλόνησο.

Καλή ψήφο.

Photo Finish

Έξω τελικά έπεσαν όλες οι δημοσκοπήσεις που είδαμε το τελευταίο διάστημα για τις εκλογές στην Κύπρο. Όλες έδιναν στον Τάσσο Παπαδόπουλο ελαφρύ προβάδισμα, στα όρια του στατιστικού λάθους, και τον Δημήτρη Χριστόφια να έπεται με τον Ιωάννη Κασουλίδη τρίτο, με διαφορά δεκαδικών. Τελικά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν αυτό των δημοσκοπήσεων ανάποδα. Κασουλίδης πρώτος με διαφορά δεκαδικών από τον δεύτερο Χριστόφια και ο Τάσσος Παπαδόπουλος τρίτος με διαφορά στην 1,5 ποσοστιαία μονάδα (περίπου 7000 ψήφους).

Μιας και στα προηγούμενα θέματα μιλούσα για κούρσες και 200σάρια, στο photo finish των κυπριακών προεδρικών εκλογών (Ά Γύρος) τα αποτελέσματα ήταν τα παρακάτω:

1. Iωάννης Κασουλίδης : Ψήφοι: 150.996, Ποσοστό: 33,51%
   
2. Δημήτρης Χριστόφιας : Ψήφοι: 150.016, Ποσοστό: 33,29%
   
3. Τάσσος Παπαδόπουλος : Ψήφοι: 143.249, Ποσοστό: 31,79%
   
4. Μάριος Ματσάκης : Ψήφοι: 3.460, Ποσοστό: 0,77% 3.460
5. Κώστας Κυριάκου (Ούτοπος) : Ψήφοι: 1.092, Ποσοστό: 0,24%
   
6. Κώστας Θεμιστοκλέους : Ψήφοι: 753, Ποσοστό: 0,17%
7. Ανδρέας Ευστρατίου : Ψήφοι: 713, Ποσοστό: 0,16%
8. Χριστόδουλος Νεοφύτου : Ψήφοι: 243, Ποσοστό: 0,05%
9. Αναστάσης Μιχαήλ : Ψήφοι: 117, Ποσοστό: 0,03%
   

Αναλυτικότερα στο site του Υπουργείου Εσωτερικών

Τελευταίο 200σάρι

5 και απόψε μετρά η Κύπρος για την διεξαγωγή του πρώτου γύρου των πρώτων "ευρωπαϊκών" της προεδρικών εκλογών.

Σύμφωνα (και) με την τελευταία δημοσκόπηση, (Φιλελεύθερος, 10/02/2008) μιας εκ των εγκυροτέρων εφημερίδων της Κύπρου το παιχνίδι για είσοδο στον δεύτερο γύρο θα κριθεί στο νήμα. Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι είναι σε ποσοστά της τάξης του 30%. Τ. Παπαδόπουλος 32,7% - Ι. Κασουλίδης 30,3% - Δ. Χριστόφιας 30,0%. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές επίσης παρατηρείται και "ξεφούσκωμα" του ποσοστού του ανεξάρτητου Μ. Ματσάκη, ο οποίος, εξασφάλιζε τον Ιανουάριο ποσοστό 2,2% σε αντίθεση με το 0,5% που εξασφαλίζει τώρα.

Με βάση τα ποιοτικά στοιχεία της δημοσκόπησης, μεγαλύτερη συσπείρωση γύρω από τον υποψήφιο του κόμματος παρουσιάζουν οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ με ποσοστό 85,5%, ακολουθεί το ΔΗΚΟ του Παπαδόπουλου με ποσοστό γύρω στο 82,5 και ο ΔΗΣΥ με ποσοστό 80,8%. Χαμηλότερα στο 73,4% η σοσιαλιστική ΕΔΕΚ. Διάχυση, σχεδόν, παρατηρείται στο ΕΥΡΩΚΟ του οποίου ο δείκτης συσπείρωσης είναι στο 68%.

Ενδιαφέρον έχουν και τα ηλικιακά ιστογράμματα των ψηφοφόρων των υποψηφίων. Ο Τ. Παπαδόπουλος έχει συντριπτική υπεροχή στις ηλικίες 64+, ενώ εξασφαλίζει πιο οριακή πρωτιά στην κατηγορία 55-64. Ο Χριστόφιας στις μεσαίες ηλικίες 35-54 έχει οριακή υπεροχή, ενώ ο Κασουλίδης "παίρνει κεφάλι" στο κοινό του STAR, το κοινό 18-24.

Και από αυτά τα αποτελέσματα φαίνεται ότι, κυριολεκτικά, τα κόμματα θα βάλουν όλα τα λεφτά τους στα ταξίδια των ψηφοφόρων του εξωτερικού. Ήδη στις αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες προσέθεσαν και άλλα ποσά για ακόμα και αυθημερόν πτήσεις για Κύπρο, κυρίως φοιτητών της Ελλάδας, οι οποίοι λόγω εξεταστικής δεν επέλεξαν να φύγουν. Ψάξτε προσφορές αν ενδιαφέρεστε να κατέβετε!

Οι χορευτές του Φεβράρη: Τ. Παπαδόπουλος

"Αφιέρωμα" του blog, με πιο χαλαρή διάθεση, στους διεκδικητές της θέσης του προέδρου της Δημοκρατίας στις επικείμενες εκλογές της 17ης (και 24ης) Φεβρουαρίου στην Κύπρο. Συνέχεια με τον απερχόμενο προεδρο και υποψήφιο, Τ. Παπαδόπουλο.

Αυτός ο άνθρωπος που έκανε πολλά και έχει να κάνει περισσότερα, σύμφωνα με την διαφήμιση του ΣΚ ΕΔΕΚ που στηρίζει την υποψηφιότητα Παπαδόπουλου. Επίσης σύμφωνα με την διαφήμιση των οικολόγων είναι ο άνθρωπος που διασφαλίζει στις χελώνες ότι θα γεννούν για πάντα τα αυγά τους στον Ακάμα.

Κατά τα άλλα, πολιτικός από τα γεννοφάσκια της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμμετείχε ως υπουργός (στα 20κάτι χρόνια του) από παλιά, στα πρώτα κυβερνητικά σχήματα την νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Ο απερχόμενος πρόεδρος της Κύπορυ έχει συνδέσει το όνομά του με την απόρριψη του Σχεδίου Αννάν για επίλυση του Κυπριακού κατά το δημοψήφισμα του 2004. Όλοι ακόμα θυμούνται ανεξίτυλα το διάγγελμα του, κατά το οποίο καλούσε τον λαό να πεί το περιβόητο "Όχι" στο σχέδιο Αννάν. Αυτό είναι και το μεγάλο ατού του Παπαδόπουλου, κάτι που όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών θα παρουσιάζεται όλο και περισσότερο από το επιτελείο του προέδρου με την ελπίδα της συσπείρωσης του "Όχι" του σχεδίου Αννάν στο εκλογικό αποτέλεσμα του υποψηφίου.

Μέχρι πριν δυο τρεις μήνες φάνταζε ως το απόλυτο φαβορί των εκλογών, κάτι που πλήγηκε με την αποχώρηση του ΑΚΕΛ από την τριμερή συνεργασία, με αποτέλεσμα αυτή να χάσει ένα μεγάλο ποσοστό της. Η άποψη του γράφοντος είναι ότι εκτός της ζημιάς που έγινε με την διάλυση και επανασύσταση, με χειρότερους συσχετισμούς, της τριμερούς συνεργασίας, ζημιά στην υποψηφιότητα Παπαδόπουλου μπορεί να επιφέρει και η υποψηφιότητα Μάριου Ματσάκη που ανακοινώθηκε πρόσφατα.

Ο Τάσσος είναι ευφυέστατος διαπραγματευτής με αρκετά σκληρή στάση διαπραγμάτευσης -τουλάχιστον από ότι φαίνεται! Το θέμα που ίσως τίθεται είναι το ποιός ακριβώς θα είναι ο στόχος της διαπραγμάτευσης του. Θα μπορέσει να φέρει ένα νέο καλύτερο σχέδιο επίλυσης ώστε να μπορούμε να πούμε το μεγάλο "Ναι" ή απλά με την δυνότητά του θα οδηγήσει στην αποτροπή μιας νέα ενδεχόμενως κακιάς λύσης. Επίσης ένα σημαντικό ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να υπάρξει κάποια καλύτερη λύση -ή έστω λύση, όπως την εννοούμε- στο κυπριακό αλλά αυτό είναι γενικότερο ερώτημα.

Οι χορευτές του Φεβράρη: Δ. Χριστόφιας

"Αφιέρωμα" του blog, με πιο χαλαρή διάθεση, στους διεκδικητές της θέσης του προέδρου της Δημοκρατίας στις επικείμενες εκλογές της 17ης (και 24ης) Φεβρουαρίου στην Κύπρο. Συνέχεια με τον "δημοσκοπικά" επόμενο υποψήφιο, τον Δ. Χριστόφια.

Ή αλλιώς ο Δημήτρης ο Χριστόφιας της Αννούς από το Δίκωμο της Κερύνειας. Το έχει πει τόσες φορές που το έχουμε όλοι εμπεδώσει. Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΑΚΕΛ για τα τελευταία αρκετά χρόνια και πρόεδρος της κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων για δύο συνεχείς θητείες (2001-2006, 2006-) και βέβαια υποψήφιος στην διεκδίκηση της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στις εκλογές της 17ης Φεβρουαρίου.

Αλησμόνητη στιγμή αυτή της ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του στην Παγκύπρια συνδιάσκεψη του ΑΚΕΛ όταν κραδαίνοντας μια δέσμη χαρτονομισμάτων (της παλιάς λίρας), μας ενημέρωσε ότι του τα είχε δώσει ένας συνταξιούχος για την υποστήριξη της, τότε πιθανής ακόμα, υποψηφιότητάς του, πράγμα που ενδυνάμωσε την σιγουριά του για το ορθό της καθόδου του στις εκλογές.

Αποτελεί την μεγαλύτερη χαρά του ευρύτερου ελλαδικού (με την έννοια του "εν Ελλάδι") αριστερού κινήματος τα τελευταία χρόνια αφού διατηρεί εξαιρετικά βάσιμες ελπίδες εκλογής στο αξίωμα του προέδρου. Θα είναι ο πρώτος πρόεδρος της αριστεράς σε ελληνικού ενδιαφέροντος κράτος. Παράλληλα όμως αν αυτό επιτευχθεί, μαθηματικά είναι δυνατόν μόνο με την απορρόφηση ψήφων της κλασσικής δεξιάς στην Κύπρο.

Στην πραγματικότητα βεβαίως ούτε το ΑΚΕΛ μπορεί κανείς να το δει ως κομμουνιστικό κόμμα ούτε την "κλασσική κυπριακή δεξιά" ως ιδιαίτερα δεξιό κόμμα. Κατά την άποψή μου, αν πρέπει να κατατάξω με τον παραδοσιακό τρόπο τις εν λόγω παρατάξεις θα τις έβλεπα στο κέντρο με μια αριστερά φυγόκεντρο το ένα και μια δεξιά αντίστοιχα το άλλο.

Το προβεβλημένο μότο της υποψηφιότητας και κατά την γνώμη μου όχι άκυρο είναι ότι είναι η υποψηφιότητα που μπορεί να ενώσει όλους. Και είναι αλήθεια ότι λόγω του, υπέρμετρα ίσως, λαϊκού του χαρακτήρα του Χριστόφια γίνεται εύκολα ο "μακρυνός φίλος" του καθενός.

Αυτό μπορεί όμως να είναι και μπούμεραγκ. Ίδωμεν. Για την ώρα οι δημοσκοπήσεις (μέχρι πριν τα Χριστούγεννα) τον κατατάσσουν δεύτερο.

Οι χορευτές του Φεβράρη: Ι. Κασουλίδης

"Αφιέρωμα" του blog, με πιο χαλαρή διάθεση, στους διεκδικητές της θέσης του προέδρου της Δημοκρατίας στις επικείμενες εκλογές της 17ης (και 24ης) Φεβρουαρίου στην Κύπρο. Την βασική τριάδα ανοίγει ο Ιωάννης Κασουσίδης.

Ενδεδυμένος τον τίτλο του "Ευρωπαίου πολιτικού" προσπαθεί να τονίσει το χαρακτηριστικό που τον ξεχωρίζει από τους δυο κυριότερους αντιπάλους του, τον Δ. Χριστόφια και τον Τ. Παπαδόπουλο. Ο Ιωάννης Κασουλίδης ανήκει σε μια πιο νέα γενιά πολιτικών, που δείχνουν να αντιλαμβάνονται την έννοια της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την σημασία ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Επί χρόνια υπουργός εξωτερικών της Κύπρου στην διακυβέρνηση Κληρίδη, έχει συνδέσει το όνομά του με τις σημαντικότερες διαπραγματεύσεις για επίλυση του κυπριακού προβλήματος, οι οποίες τελικά οδήγησαν στις διάφορες εκδόσεις του σχεδίου Αννάν, το οποίο (Αννάν V) απορρίφθηκε τελικά, από την Ε/Κ πλευρά, κατά το δημοψήφισμα του 2004. Στην συνέχεια εξελέγη ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ, θέση στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Η αλήθεια είναι ότι δείχνει να είναι άνθρωπος με όραμα και διάθεση να βάλει κάποια τάξη στον τόπο. Λόγω και της θητείας του στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά και της υπουργικής του σταδιοδρομίας έχει αρκετές σχέσεις με λειτουργούς και αξιωματούχους στην ΕΕ. Αυτό είναι και το κεντρικό μότο του υποψηφίου. Προβάλλοντας του προφίλ του νέου, ευρωπαίου πολιτικού, εμφανίζει ως το πλεονέκτημά του τις καλές σχέσεις του και διασυνδέσεις του στην Ευρώπη, κατηγορώντας του νυν ένοικο του "λόφου του προεδρικού" και εκ νέου υποψήφιο για το ότι είναι παλαιάς σχολής, αποκομμένος από την ΕΕ και ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται το αδιέξοδο στο κυπριακό μετά το σχέδιο Αννάν.

Στην κούρσα των προεδρικών οι δημοσκοπήσεις τον κατατάσσουν τρίτο για την ώρα, με μικρή διαφορά από τον δεύτερο Χριστόφια και λίγο μεγαλύτερη από τον πρώτο Παπαδόπουλο.

Βρε λές;

Μιλώντας για την προεδρική κούρσα στην Μεγαλόνησο, βρήκα ένα ενδιαφέρον στοιχείο στον Πολίτη, και συγκεκριμένα στα παραπολιτικά του.

Πέρα από τις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται για λογαριασμό των μεγάλων κομμάτων και των υποψηφίων τους, μεταξύ των πολιτών κυκλοφορούν και άλλες δημοσκοπήσεις τις οποίες συνήθως τα ΜΜΕ αποσιωπούν. Για παράδειγμα χθες στην Πάφο κυκλοφόρησε μία νέα δημοσκόπηση η οποία δίνει στον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Υποψήφιο Ανδρέα Ευστρατίου 36%, στον Κώστα Θεμιστοκλέους 1%, στον Ιωάννη Κασουλίδη 21%, στον Δημήτρη Χριστόφια 22% και στον Τάσσο Παπαδόπουλο 20%. Η δημοσκόπηση ήταν International, όμως, δεν διευκρινίζεται τι ερωτήματα τέθηκαν στους ψηφοφόρους ούτε και ποιο ήταν το δείγμα. Το μόνο σαφές στοιχείο της δημοσκόπησης είναι ότι ο Ανδρέας Ευστρατίου περνά σίγουρα στο 2ο γύρο, ο Κώστας Θεμιστοκλέους δεν έχει καμιά τύχη, ενώ οι άλλοι 3 συνυποψήφιοί του δίνουν μάχη για τη 2η θέση.

Εφημερίδα "Πολίτης" 2/11/2007

Αντε, 2ος γύρος με σύντροφο και Ανδρέα Ευστρατίου. Και θα πόνταρα πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το βράδυ των εκλογών τα πανυγήρια δεν θα ήταν κόκκινα, κρίνοντας από την μέχρι στιγμής εκφρασθήσα αγάπη μεταξύ των κομμάτων...

Σαν αποτέλεσμα πάντως, αν όντως έγινε τέτοια δημοσκόπηση, δείχνει ότι τελικά ο κόσμος έχει και χιούμορ!

Προεδρικές eκλογές 08

Στις ΗΠΑ αλλά και σε αρκετές χώρες της ΕΕ, πλέον το internet αποτελεί κύριο προεκλογικό όργανο στο οποίο μεταφέρεται ένα μέρος της προεκλογικής δραστηριότητας των κομμάτων και των υποψηφίων πριν από κάθε εκλογή. Ιστοσελίδες, blogs και ηλεκτρονικές διαφημίσεις, αγορά λέξεων σε μηχανές αναζήτησης είναι τμήματα αυτής της προσπάθειας. Το τελευταίο και πιο καινοτόμο ίσως ήταν το debate των πολιτών που πραγματοποιήθηκε από το CNN και τον ιστοχώρο YOUtube στις ΗΠΑ, και από τον ΣΚΑΪ κατά τις τελευταίες βουλευτικές στην Ελλάδα.

Στην Κύπρο τώρα είναι ίσως η πρώτη φορά που οι κεντρικοί υποψήφιοι στις προεδρικές εκλογές έχουν φροντίσει να έχουν μια πλήρη ιστοσελίδα με αρκετό υλικό και συχνή ενημέρωση από τα επιτελεία τους. Και είναι η πρώτη φορά που η ηλεκτρονική διεύθυνση συνοδεύει σε περίοπτη θέση κάθε εμφάνιση και ομιλία των υποψηφίων. Στην συνέχεια επιχειρώ μια πρώτη ματιά στους 3 ιστοχώρους. Του Τάσσου Παπαδόπουλου, του Δημήτρη (του) Χριστόφια και του Ιωάννη Κασουλίδη.

Και στα τρία τα χρώματα φόντου συμφωνούν σε τόνους του μπλέ και του λευκού, αποφεύγοντας τους κομματικούς χρωματισμούς. Χριστόφιας και Κασουλίδης προβάλλουν κεντρικά μια φωτογραφία τους ενώ ο Τάσσος περιορίζεται στην υπογραφή του και τις σημαίες της Κύπρου και της ΕΕ.

Υπό το λογότυπο της εκστρατείας του και το σλόγκαν "επιλογή εμπιστοσύνης" ο Τάσσος Παπαδόπουλος προσπαθεί να ενημερώσει τον επισκέπτη για τα έργα της διακυβέρνησης του, με video δια του TassosTV (sic) , φωτογραφικό υλικό και κείμενα. Περιλαμβάνει επίσης blog το οποίο όμως περισσότερο αγγαρεία φαίνεται να είναι αφού η ενημέρωσή του είναι πολύ αραιή. Κατά τα άλλα περιλαμβάνει αρκετό υλικό από επισκέψεις του προέδρου και από το προεκλογικό του πρόγραμμα. Στα "πολυμέσα" βλέπουμε τον Τάσσο να υπογράφει την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, να συναντάται με ξένους ηγέτες αλλά και να συγχαίρει τον Μιχάλη Κωνσταντίνου. Περιέχονται επίσης χρηστικές πληροφορίες (βλ. προσφορές) για τις μετακινήσεις ψηφοφόρων του εξωτερικού.

Στην ιστοσελίδα Χριστόφια κεντρική θέση έχουν εναλλασσόμενες εικόνες με την φωτογραφία του υποψηφίου και κάποιο σλογκαν για καθένα από τους πυλώνες της καμπάνιας του με σύνδεση προς το αντίστοιχο κείμενο.. Στον τίτλο της σελίδας το κεντρικό σύνθημα "πολιτική ενότητας και ανθρωπιάς". Στις πίσω σελίδες βρίσκει κανείς προφανώς βιογραφικές πληροφορίες και στιγμές από την πολιτική ιστορία του Δ. Χριστόφια, το πρόγραμμα του για την πενταετία καθώς και χώρο με σχόλια επισκεπτών. Υπάρχει επίσης αρχείο με ανακοινώσεις ομιλίες και συνεντεύξεις του υποψηφίου. Και εδώ υπάρχουν πληροφορίες για τις προσφορές για κάθοδο ψηφοφόρων που ζούν στο εξωτερικό.

Ο Ιωάννης Κασουλίδης διατηρεί το προσωπικό site του εδώ και αρκετά χρόνια σε αντίθεση με τα άλλα δύο που προσφάτως εμφανιστηκαν. Στο site του με μια καινούρια αρχική οθόνη δίνει τα πρώτα στοιχεία για αυτόν και συνδέσμους για την προσωπική του σελίδα και την σελίδα ΚΥΠΡΟΣ 21, όπου φιλοξενείται η προεκλογική δραστηριότητα. Ακόμα μάλλον δεν έχει αποφασίσει αν θα κρατήσει ή όχι το σακάκι και άλλοτε το κρατά (σε στυλ Παπανδρέου Γ,) ενώ άλλοτε το φορά. Περαν των προσωπικών στοιχείων για τον υποψήφιο στο Κύπρος 21 υπάρχουν στοιχεία για το πρόγραμμα διακυβέρνησης και αρχείο υλικού με συνεντεύξεις και ομιλίες του Γ. Κασουλίδη. Το σύνθημα της εκστρατείας "η Κύπρος που κερδίζει" με φόντο ένα λιβάδι. Και εδώ υπάρχει αρχείο video δια του Τν21 καθώς επίσης και blog (που περισσότερο θυμίζει ημερολόγιο) όπως και forum συζητήσεων.

Avanti popolo

Και εκεί που τα πράγματα φαινόντουσαν ότι ισορροπούσαν, εκεί που φαινόταν το σκηνικό λίγο πολύ στημένο, η διαζευκτική τάση του ΑΚΕΛ έγινε κεραυνός. Κεραυνός που έκαψε την τριμερή συνεργασία της αλλαγής.

Αυτή η "αλλαγή" που δεν ήρθε ήταν από τους λόγους, τουςοποίους ο γγ του ΑΚΕΛ, και νυν υποψήφιος του κόμματος Δημήτρης Χριστόφιας, επικαλέστηκε για να δικαιολογήσει την αποχώρηση. Το κυβερνητικό έργο δεν υλοποιήθηκε στον βαθμό που το θέλαμε τόνισε. Και στο κυπριακό και τους χειρισμούς που ακολούθησε η κυβέρνηση μετά το δημοψήφισμα δεν συμφωνούσαμε πάντα. Μα ούτε πριν το δημοψήφισμα συμφωνούσατε σύντροφε! Εσεις λέγατε Ναι, αυτοί Όχι και τελικά είπατε Όχι "για να τσιμεντώσετε το Ναι", το οποίο μάλλον έχει ακόμα πολλά μπετά να φάει!

«Στις συνθήκες, όπου η Κύπρος ταλανίζεται από την κατοχή και δίνουμε όλο το είναι μας για να επανενώσουμε τον τόπο και να ζήσουμε ως άνθρωποι μαζί με τους Τ/Κ συμπατριώτες μας, είναι αυτονόητο ότι ναι, θα υλοποιήσουμε ένα κεντροαριστερό, δημοκρατικό πρόγραμμα, φιλολαϊκό πρόγραμμα, φιλολαϊκότερο του σημερινού εάν θέλετε»

Δημήτρης Χριστόφιας | γγ ΑΚΕΛ

Εγώ νομίζω το αυτό που έγινε στο ΑΚΕΛ είναι το μέτρημα των κουκιών! Σου λένε, αφού έχουμε το 50% του ποσοστού της τριμερούς. Γιατί να το δώσουμε πάλι για να βγεί ο Τάσσος; Εμείς δεν έχουμε δικό μας; Λογικότατο. Τώρα τα υπόλοιπα "ιδεολογικά" που εφευρίσκονται κάθε φορά που ένα κόμμα αποχωρεί από κυβερνητικό συνασπισμό ώστε να αποποιηθεί του βάρους των ευθυνών της διακυβέρνησης και να υποσχεθεί την νέα αρχή είναι λίγο βερεσέ. Έτσι κι αλλιώς από τον κυβερνητικό σχηματισμό της αλλαγής τα στελέχη που ξεχώρισαν ήταν τα περισσότερα από το ΑΚΕΛ (ΟΚ, είχαν και την Ακκελίδου!)

«Σήμερα δεν δώσαμε ψήφο στον Χριστόφια, σήμερα δώσαμε πανηγυρικά ψήφο στους αγώνες, στις θυσίες, στο αίμα που έχυσαν οι σύντροφοί μας, στις μάχες του εμφυλίου στην Ισπανία, ενάντια στον φασισμό, στις απεργίες για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σήμερα, τιμούμε ξανά, όπως του αξίζει, τον αγωνιστή κυπριακό λαό».

Δημήτρης Χριστόφιας | γγ ΑΚΕΛ

Μετά και αυτή την εξέλιξη φαίνεται ότι ο Τάσσος από εκεί που ήταν μαθηματικά βέβαιος πρόεδρος και την επόμενη πενταετία, μπορεί να βρεθεί και εκτός δεύτερου γύρου. Αν το ΑΚΕΛ συσπειρώσει αρκετά τους ψηφοφόρους του τότε στον δεύτερο γύρο θα έχουμε Χριστόφια και Κασουλίδη, αν και για την ώρα οι δημοσκόποι λένε ότι το ΑΚΕΛ θα έχει μια διαρροή από τα "Όχι" του προς Τάσσον. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από αυτή την εξέλιξη οι χαρούμενοι είναι οι του επιτελείου του Κασουλίδη. Διότι κακά τα ψέματα, δεν είχε ελπίδες απέναντι στην τριμερή.

Ετοιμάζεται το σκηνικό

Άρχισε να μυρίζει προεδρικες στην Κύπρο καθότι το τέλος της, πρώτης - όπως, μάλλον, όλα δείχνουν - θητείας Τάσσου φθάνει σε 9 περίπου μήνες. Μέχρι τώρα υπάρχουν στο τραπέζι ουσιαστικά οι υποψηφιότητες του νυν προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου και του εκ δεξιών ανεξάρτητου υποψηφίου Ιωάννη Κασουλίδη (νυν ευρωβουλευτή). Βεβαίως, αν δεν κάνω λάθος, καμμία εκ των δύο δεν έχει τεθεί οριστικά και αμετέκλητα. Οπότε ας ανοίξουμε και μια συζήτηση στο blog για το θέμα αυτό στην οποία βέβαια θα επανέλθουμε και με καινούρια θέματα εν καιρώ.

Με τα μέχρι τώρα στοιχεία, η τριμερής παρά τα χίλια μύρια κύματα του παρασκηνίου φαίνεται να καταφέρνει να ξανασυσταθεί, αν και υπάρχει τουλάχιστον για την ώρα η διαζευτική τάση του κύριου μετόχου της, του ΑΚΕΛ. Η βάση του κόμματος καλείται να χρήσει ως υποψήφιο πρόεδρο κάποιον εκ των Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται ότι θα γίνει. Πάντως σε εμένα φαντάζει αδύνατο να υπάρξει δεύτερη επιλογή προερχόμενη από την τριμερή και τελικά πιστεύω θα οδηγηθούμε στην εκ νέου υποστήριξη Παπαδόπουλου.

Από την άλλη η υποψηφιότητα Κασουλίδη θα συγκεντρώσει μάλλον τους αντιπολιτευτικούς πόλους, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι να οδηγηθούμε σε μια επανάληψη του σκηνικού του 2003, αφού οι συσχετισμοί δυνάμεων φαίνεται πως μένουν σταθεροί.