Λόγια σταράτα

Ποιός άκουσε τις κουβέντες του Αντρέα Βγενόπουλου σήμερα στην ΓΣ της Μαρφίν Λαϊκής και δεν ένιωσε ταυτίστηκε με τις θέσεις του; Οικονομικό κατεστημένο που ελέγχει την κατάσταση στην Κύπρο λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει. Γεροντοκρατία που καταλαμβάνει τις θέσεις και τα αξιώματα ασταμάτητα. Γενικευμένη διαφθορά στο οικονομικο-πολιτικό σύστημα.

«υπήρχε και ένας Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος είχε θεσμικές παρεμβάσεις και ο οποίος με το που τέλειωσε η θητεία του αυτομάτως μπήκε στο Δ.Σ της Τράπεζας Κύπρου διεκδικώντας τη θέση του Προέδρου»
«Δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα, δεν κατηγορώ κανένα για κάτι παράνομο, αλλά να σας πω κάτι, εμένα δεν μου αρέσει»

Παραδείγματα όπως τα πιο πάνω, γεγονότα που είναι τραντακτά, πράγματα οφθαλμοφανή, τα οποία κανείς δεν τολμά στην Κύπρο να θίξει. Γιατί άραγε; Φοβούμενος ίσως το σύστημα; Αδιαφορώντας ίσως και βολευόμενος με αυτό; Δεν είναι η πρώτη φορά που στοι πρόσωπο του Βγενόπουλου βλέπω έναν άνθρωπο που τολμά αν μη τι άλλο να μιλήσει και να πεί τα πράγματα με το όνομά τους. Τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Κύπρο. Και βεβαίως στα όσα είπε δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα δεν θα απαντήσει.

Δεν μπορεί να απαντήσει παρά μόνο με συγκεχυμένες αοριστολογίες. Τί μπορεί να πεί; Πώς μπορεί να αρνηθεί τη γεροντοκρατία και τη διαπλοκή; Τα παραδείγματα φωνάζουν. Το πιο χαρακτηριστικό ίσως το παράδειγμα του υπουργού οικονομικών που ενώ συζητούσε με την εκκλησία της Κύπρου για την φορολογία της περιουσίας της, παραιτήθηκε αίφνιδίως και βρέθηκε διευθυντής της τράπεζας της Εκκλησίας (Ελληνική Τράπεζα). Ποίος δεν μπορεί να δει επιχειρηματίες να καταπατούν όλους τους νόμους επειδή ανήκουν στην κάστα που εξουσιάζει το νησί; Επιχειρηματίες που από το πουθενά να κτίζουν εμπορικά κέντρα, να υψώνουν ξενοδοχεία πάνω στο κύμα. Σχέσεις διαπλοκής αειθαλείς, που ανθούν ανεξαρτήτως τουυ κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.