Τετάρτη, Ιουλίου 21, 2010

"Οι Ε/Κ χάνουν την Κύπρο"

Ένα άρθρο δημοσιεύθυκε στο tvxs.gr του Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (ευχαριστώ τον par...alogo για την παράθεση) με μια ανάλυση του δημοσιογράφου για την κατάσταση στην Κύπρο. Είναι ενδιαφέρουσα ανάλυση και τρομάζει το γεγονός να επαληθευθούν ορισμένα από τα σενάρια του. Τρόμάζει; Ίσως. Μερικοί αυτά αναμένουν έτσι κι αλλιώς.
Στην πορεία της χώρας (Τουρκία) προς την Ε.Ε., λέγοντας «ναι» στο σχέδιο Ανάν, ο Ερντογάν κατεδάφισε και ένα σημαντικό ταμπού.

Όμως, αυτή τη φορά οι Ελληνοκύπριοι έπεσαν έξω στους λογαριασμούς τους. Άρχισαν να χρησιμοποιούν λανθασμένα «το καθεστώς του πλήρους μέλους», που τους παραχώρησε η Ευρώπη και μετά το μετάνιωσε.

Υπολόγιζαν ότι η Τουρκία, προκειμένου να καταστεί πλήρες μέλος της Ε.Ε., στο τέλος θα έκανε και τις αναγκαίες υποχωρήσεις στην Κύπρο. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες. Όμως, υπάρχει και ένα σημείο, το οποίο δεν λογαριάζουν. Η Άγκυρα, όσο δεν μπορεί να αποκτήσει αυτό το οποίο αναμένει από την Ε.Ε., δεν πρόκειται να δώσει την έγκρισή της για μια λύση στην Κύπρο.
Το θέμα μου είναι στο σημείο που λέει ότι "οι ΕΚ συνεχίζουν να αντιστέκονται στις συνομιλίες" το οποίο είναι μάλλον εντελώς λάθος. Μάλλον (και ιδιαίτερα μετά τις ευέλικτες πραγματικότητες της νυν ηγεσίας της Κύπρου) οι Ελληνοκύπριοι έχουν δόσει πάρα πολλά και τείνουμε προς το να μένει μοναχά να δόσουν το status του ανεξάρτητου κράτους στο βορρά. Οι ΤΚ από την άλλη, ιδιαιτέρως και μετά την ανάληψη της εκπροσώπησης τους από τον Έρογλου, έχουν ουσιαστικά ξετινάξει μέσω των δηλώσεων Έρογλου τουλάχιστον κάθε έννοια συμβιβασμού.

Η γνώμη μου είναι ότι το παιχνίδι των "ενδοκοινοτικών" συνομιλιών έχει ήδη γίνει παιχνίδι blame game. Κανείς, δηλαδή, δεν νομίζω ότι βλέπει να προκύπτει κάποια λύση από τη διαδικασία με τις απ' ευθείας συνομιλίες που ξεκίνησε πανηγυρικά και που τελικά ευχόμαστε το μόνο που θα αφήσει να είναι οι ελιές στο αεροδρόμιο Λευκωσίας

Από όσα τεκτένονται δε, φαίνεται ότι η Τουρκία είναι πολύ πιο οργανωμένη και έχει τις δυνατότητες, λόγω και των ισορροπιών που επιδιώκουν οι δυτικοί και οι βόρειοι, στο να σπρώξει το "blame" σε εμάς. Αυτό δείχνουν και οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις των Η.Ε και του εκπροσώπου τους, που είναι συνήθως προς όφελος της απέναντι πλευράς και μόνο κατόπιν δικής μας διαμαρτυρίας μερικές φορές ανασκευάζονται. Κρίνοντας δε και από το γεγονός ότι στα κεφάλαια που ανοίξαμε ως τώρα η πλευρά μας ήταν αυτή που έδινε, ενώ στα επόμενα θα πρέπει να γίνουν αμοιβαίες παραχωρήσεις και από τις δυο πλευρές, μάλλον γίνεται ανησυχητική η διαδικασία επίρριψης των ευθυνών.
Εν περιλήψει, εδώ και 36 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι είχαν δημιουργήσει μια υπόθεση η οποία έλεγε: «Εάν η Τουρκία θέλει να προχωρήσει στην Ευρώπη, πρέπει να συμφωνήσει με τους Ελληνοκύπριους». Η Ευρώπη υποστήριξε την προσέγγιση αυτή.

Σήμερα, όμως, η υπόθεση αυτή έχει αντιστραφεί. Η Τουρκία στέλνει το εξής μήνυμα: «Εάν οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούν τη λύση, τότε να ανοίξει ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ευρώπη». Όμως, κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει καν την Ευρώπη.
Και αυτό είναι εν μέρει σωστό. Το θέμα είναι ότι η υπόθεση δεν έχει αντιστραφεί απαραίτητα από τις κινήσεις στη σκακιέρα του Κυπριακού, αλλά από το ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι στην περιοχή, όπου οι δυνατότητες μας να έχουμε κάποιο λόγο είναι περιορισμένες. Με τις επιλογές μας μάλιστα και την ομφαλοσκοπική προσέγγιση της πολιτικής μας (ως τώρα) η οποία έχει αποκλειστικό γνώμονα άμεσα το κυπριακό, δεν φαίνεται να προβάλλουν και πολλές ελπίδες.

2 σχόλια:

par...alogos είπε...

Πάντως πάντα ήθελα να έχω στο μυαλό μου ότι όλοι στην Κύπρο [ΕΚ και ΤΚ] σκέφτονται όπως περιγράφουν οι στίχοι γραμμένοι από την ΤΚ Νεσιέ Γιασίν (μουσική Μάριου Τόκα): "Η δική μου η πατρίδα"

Ανήρ Πάφιος είπε...

Μετά από 36 χρόνια είναι δύσκολο νομίζω, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι και κάποτε αν το τραγουδούσαν εννοούσαν όλοι το ίδιο. Βλέπεις το "μού" εκφράζεται και ως προσωπιπκό κτητικό. δική μού και όχι των άλλων :)

Related Posts with Thumbnails