Το μαύρο χιούμορ του εκπροσώπου

Ελπίζω να μην βρεθεί κανείς να πει ότι για την πτώση του γερανού φταίει ο πρόεδρος Χριστόφιας διότι έπρεπε να ξέρει.

Στ. Στεφάνου, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, 11/10/2012

Η δήλωση που ξεχώρισε στη χθεσινή ειδησειογραφία. Προήλθε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ο οποίος απρόκλητα -χωρίς να ερωτηθεί από τον δημοσιογράφο- τοποθετήθηκε στο θέμα που προηγήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή και αφορούσε το δυστύχημα στη Λάρνακα, όπου γερανός κατέπεσε και συνετρίβη σε οχήματα με αποτέλεσμα μια αγγλίδα να χάσει τη ζωή της.

Το σχόλιο είναι αισχρό, και για έναν αξιωματούχο του κράτους απαράδεκτο. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να περιφέρει κατ' αυτό τον τρόπο το "χιόυμορ" του για ένα γεγονός που στοίχισε τη ζωή ενός ανθρώπου. Αν δε αποδειχθεί ότι ολιγώρησαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους και δεν είχαν ελεγχθεί ως έπρεπε οι εργολάβοι τότε αντανακλάται ευθύνη προς τα πάνω για τη μη λειτουργία του κράτους (και όχι για το γεγονός). Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την απερχόμενη διοίκηση του κράτους που κώφευσε προκλητικά σε εξαιρετικά σοβαρότερα θέματα τα οποία την αφορούσαν και αμεσότερα.

Επανέρχομαι όμως στην απαράδεκτη δήλωση του εκπροσώπου. Αν δεχθούμε ότι επρόκειτο για μια ατυχή στιγμή και μια δήλωση που εκφράστηκε λανθασμένα, θα ήταν πρέπουσα μια απολογία, ακόμα και στη μορφή γραπτής ανακοίνωσης. Τραγικά όμως, και εκ του αποτελέσματος, μάλλον δεν θεωρεί ότι έκανε κάποιο λάθος. Στην δική τους λογική άλλωστε όσο πιο πάνω βρίσκεσαι τόσο πιο αλάνθαστος είσαι. Όπως συμβαίνει φυσικά και με τον ανώτερό του ιεραρχικά, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ελευθερία

Λίγες μέρες μετά την "ισλαμική" επανάσταση και το αιματηρό ξέσπασμα σε διάφορες πρεβείες "δυτικών χωρών" από πιστούς που προσβλήθηκαν από την κυκλοφορία μιας (κακής κατά τους κρητικούς) ταινίας που περιείχε προσβολές (κατά τους διαμαρτυρόμενους) στο πρόσωπο του προφήτη Μωάμεθ και γυρίζοντας στην καθημερινότητα, μαθαίνω ότι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε προσαγωγή στο δικαστήριο 27χρονου από την Εύβοια, με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων, μέσω του Facebook. Ο λόγος για αυτό; Ο νεαρός διατηρούσε προφίλ με το όνομα "Γέροντας Παστίτσιος" γράφοντας διάφορες εξυπνάδες. Μάλιστα η σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από επερώτηση βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Διαβάζοντας λίγες γραμμές από διάφορα που γράφτηκαν βλέπω πάλι τις γνωστές δυο ομάδες (που κατά κανόνα παίρνουν θέσεις στα άκρα). Από τη μια την άποψη αφήστε τον καθένα να κάνει ότι νομίζει, και από την άλλη πλευρά την άποψη "δεν αγγίζουμε τέτοια πράγματα".

Τελικά, το θέμα είναι, ως κοινωνία, το πού βάζουμε τα όρια για το κάθε τί. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ποτέ μια κατάσταση να ικανοποιήσει όλους. Ναι, από τη μια πολλούς μπορεί να προσβάλλει και να εξεγείρει η σάτιρα στο πρόσωπο ενός γέροντα μοναχού, άλλους εξεγείρει η προβολή των σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, ενδεχομένως το απαγορεύει και η πίστη τους. Άλλους μπορεί να εξεγείρει ο περιορισμός στο να λένε ότι τους κατεβαίνει. Το ζήτημα είναι ποιό σημείο ελευθερίας η κοινωνία αποφασίζει να θεσμοθετήσει σαν βέλτιστο. Πώς μπορεί κανείς να πεί "ελευθερία λόγου" αλλά το άλφα και το βήτα εξαιρούνται γιατί προσβάλλουν το γάμμα εξαιρείται διότι είναι θεσμός και υποσκάπτεται και το δέλτα γιατί είναι θρησκεία. Γνωρίζω και κόσμο που προσβάλλεται με την περιφορά του μπικίνι στις παραλίες. Υπάρχουν δε και πολιτείες στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται (χωρίς να εφαρμόζεται) η χρήση του. Από τη στιγμή που αποφασίζεις σαν κοινωνία πως θέλεις να γίνεις Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιβάλλεις και την μπούργκα. Αν πάλι θεωρείς ότι θέλεις να γυρίσεις σε πλήρη ελευθερία ετοιμάζεσαι να δεχθείς και τις συνέπειες της ελευθερίας των άλλων, ή τις συνέπειες από την υπερεκμετάλλευση της ελευθερίας που σου δίνεται.

το Κόμμα και τα μάτια σας

Εάν η Τρόικα επιμένει σε οδυνηρότατα μέτρα για να παραμείνου στη ζώνη του Ευρώ, εμείς θα πεισμώσουμε και θα πούμε ότι δε φεύγουμε από τη ζώνη του Ευρώ γιατί είναι σημαντικό αυτό το ζήτημα. Παραμένουμε, όσο οδυνηρά και αν είναι τα μέτρα;

Τάδε έφη ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ σε συνέντευξή του προ ημερών. Αυτά είναι τα ακριβή λόγια, χωρίς καμια περιστροφή ή παρερμηνεία, του ανθρώπου που διαχειρίζεται την πρόσφατη εντολή του πρωην γενικού γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια "το κόμμα και τα μάτια σας". Το ΑΚΕΛ αφού μέσα σε μια πενταετία κατόρθωσε να δημιουργήσει κρατήρες κυριολεκτικά και μεταφορικά στα θέματα με τα οποία διακυβερνητικά ασχολήθηκε αποφάσισε, για να προστατεύσει το κόμμα πρωτίστως και τα μάτια του ακολούθως, να ολοκληρώσει την παράσταση του στην εξουσία με ένα θεαματικό "Σάλτο μορτάλε".

Στη δίνη των προεδρικών εκλογών και στην προσπάθεια μέσα στην πιο αντίξοη περίοδο της ιστορίας του το κόμμα να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του η γραμμή πλεύσης του επιλέγει να γίνει το γαία πυρι μειχθείτω. Ο στόχος φαίνεται σαφής. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένας "ιδεολογικός εχθρός" για να βάλλεται από το κόμμα.

Μέχρι τώρα αυτός ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, τον οποίο μια πενταετής διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ και του Δημήτρη Χριστόφια έχει μετατρέψει από κόκκινο πανί για τους ψηφοφόρους το 2008 σε υποψήφιο "ελπίδας" το 2012. Φαίνεται και από τις τοποθετήσεις στελεχών του κόμματος που εδώ και ένα χρόνο στόχευαν στο να περάσουν το μήνυμα ότι οι μεταλλάξεις του προέδρου του ΔΗΣΥ είναι απλά μελάνι για να θολώσουν τα νερά και να ανελιχθεί στην εξουσία. Μάλλον οι μετρήσεις δείχνουν πως η ιδοελογικοποίηση των προεδρικών χτυπώντας μόνο τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ, και εσχάτως τον άλλο ανθυποψήφιο Γιώργο Λιλλήκα δε συσπειρώνει τους (πολλούς) απογοητευμένους και τρομαγμένους από τα επιτεύγματα της πενταετούς διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ ψηφοφόρους. Εδώ είναι που βρέθηκε ο καινούριος εχθρός. Η τρόικα, ο νεοφιλελεύθερος μπαμπούλας που μαζί με τον Νικόλα και τον Αβέρωφ θέλουν να κονιορτοποιήσουν τον απλό άνθρωπο και το κράτος πρόνοιας γιατί έτσι την βρίσκουν καλύτερα, αλλά το Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού θα σταθεί εμπόδιο στα σχεδιάσματα αυτά.

Ψιλά γράμματα βέβαια το ότι ο παραλογισμός του κυπριακού συστήματος τα πρώτα χρόνια της κρίσης έδινε αυξήσεις στο προσωπικό του τη στιγμή που μειώνονταν τα εισοδήματα της κεντρικής διοίκησης. Ψιλά γράμματα το ότι εν μέσω κρίσης εξασφαλιζόταν τιμαριθμική αναπροσαρμογή του μισθού με βάση τις τιμές των τσιγάρων και του ψωμιού για τον μεγαλόσχημο κρατικό υπάλληλο της κλίμακας Α16. Ψιλά γράμματα το ότι η απάθεια στην αντιμετώπιση όλης αυτής της κατάστασης από την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ οδήγησε στο να μην βρίσκει  το κράτος από αλλού πόρους χρηματοδότησης για το έλλειμμα του προϋπολογισμού που θα φθάσει στο 5%, παρά μόνο από τον δανεισμό μέσω της τρόικας. Αυτή τη στιγμή το μότο είναι το "Κόμμα και τα μάτια σας".

"Μαζί τα τρώμε"

Και αίφνης, στην Ύδρα εγένετο ταραχή! Ξέσπασε "πόλεμος", σύμφωνα με τα ελλαδικά ΜΜΕ. Ο λόγος της έντασης, το γεγονός ότι κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας πραγματοποιούσε εφόδους στις επιχειρήσεις του νησιού, που κατακλύζεται αυτή την περίοδο από τουρίστες, και σε μια από τις εφόδους συνέλαβε ιδιοκτήτρια εστιατορίου η οποία δεν έκοβε αποδείξεις. Η αστυνομία, δηλαδή, συνέλαβε μια κυρία η οποία δούλευε μαύρα, αναγκάζοντας τη ίδια στιγμή πολλούς άλλους εν Ελλάδι να πληρώνουν και να ξαναπληρώνουν "χαράτσια" και ΦΠΑ για κάθε Ευρώ που έκρυβε η εν λόγω εστιάτορας, ώστε βγάλει το κράτος τα σπασμένα.

Τώρα, για κάποιον ελληνικά μυστήριο λόγο, η είδηση αυτή προκάλεσε αντίδραση των κατοίκων του νησιού οι οποίοι προπυλάκισαν το κλιμάκιο της οικονομικής αστυνομίας και πολιόρκησαν το κτίριο της αστυνομίας στο νησί, κόβοντας ακόμα και την παροχή ρεύματος(!). Παράλληλα οι ίδιοι προπυλάκισαν και το προσωπικό του πλοίου Flying Cat που συνδέει την Ύδρα με τον Πειραιά και το οποίο θα μετέφερε τη συλληφθείσα στην Αθήνα για τα περεταίρω. Σαν αποτέλεσμα η αστυνομία απέστειλε εσπευσμένα στην Ύδρα μια μονάδα αντιδιαδλωτική για να κατστείλει την "εξέγερση των Υδραίων"!

Όλο το σκηνικό θα μπορούσε να ήταν απλά σουρεαλιστικό και μια αστεία παρένθεση, αν τα τελευταία τρία χρόνια η χώρα δε βρισκόταν στα πρόθυρα της καταστροφής, κάνοντας σχοινοβασία σε κάθε περιοδική εξέταση των δανειστών της ώστε να καλύψει τις μύριες τρύπες στους ισολογισμούς του κράτους. Θα ήταν απλά τραγικό σαν γεγονός αν την ίδια στιγμή στις υπόλοιπες ειδήσεις της ημέρας από την Ελλάδα δεν υπήρχε θέμα με τίτλο "Νέο πακέτο μέτρων, ύψους 11,6 δισεκατομμυρίων ευρω, με νέες περικοπές μισθών, ακόμα και στον στενό δημόσιο τομέα με μείωση κατά 30%".

Η συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας του εστιατορίου είναι σημαντική τροχοπέδη στις προσπάθειες ανάκαμψης της χώρας αφού αποστερεί τα έσοδα από το κράτος, αλλά η νοοτροπία των υπολοίπων που προπυλακίζουν και επιχειρούν να εμποδίσουν τις αρχές όταν προσπαθούν να επιβάλουν τη λογική, κατ' αρχήν, και κατόπιν το νόμο είναι ακόμα πιο ανησυχητική για το μέλλον της χώρας, αφού καταδεικνείει ότι η ανομία και το ανεξέλεγκτο γίνεται βίωμα και εδραιώνει μια γενίκευση τέτοιων συμπεριφορών. Είναι όλα αυτά που περιλαμβάνονται στην περιβόητη φράση του Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", η οποία είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις. Η εστιάτορας που έκλεψε, ο πελάτης που δέχθηκε να μοιραστεί τα κλεμένα ο υδραίος που τα έβαλε με την αστυνομία και ο υδραίος που δεν αντέδρασε μπροστά στο θέατρο του παραλόγου.

Μια θέση στην κυβέρνηση

Ακούστηκε ως "φήμη", από αυτές που ακούγονται αφειδώς σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι στις διάφορες συζητήσεις για ανίχνευση του εδάφους η Τρόικα που επισκέφθηκε την Κύπρο είχε παραμάσχαλα μια έρευνα με τους τομείς εργοδότησης που επιθυμούν οι νέοι στην Κύπρο, μια από αυτές που δείχνουν ότι πέραν των μισών νέων βλέπουν σαν επιθυμητή εργοδότηση μια δουλειά "στην κυβέρνηση". Η δε δημοσκόπηση μάλλον δεν ανέλυε σε πίνακες το μέχρι πού είναι διατεθημένοι να φθάσουν ώστε να καταφέρουν να "βολευτούν" σε μια θέση στο δημόσιο.

Η Τρόικα βέβαια θα είχε παραμάσχαλα την έρευνα προφανώς ως ένδειξη του πόσο καλύτερο είναι το επίπεδο της ανταμοιβής των κρατικών υπαλλήλων σε σχέση με την εργασία που προσφέρουν, αφού κατέχουν τις πιο περιζήτητες θέσεις εργασίας στην κυπριακή οικονομία, και ως πειστήριο πως περικοπές σε ωφελήματα του δημοσίου δε θα έφερναν σε δυσμένεια τους κατόχους των "ονειρικών" αυτών θέσεων εργασίας, ασχέτως του πόσο θα ωρύετο ο Γλάυκος Χατζηπέτρου. 

Ακόμα και αν αυτή η "φήμη" ότι η Τρόικα κουβαλόυσε μαζί της την έρευνα δεν είναι αλήθεια, ακόμα και χωρίς προβλήματα στην οικονομία, ακόμα και χωρίς τρόικα, η πραγματικότητα εδώ και κάμποσα χρόνια στον τόπο μας είναι απογοητευτική για την κοινωνία μας και τρομακτική για το μέλλον μας. Αν είναι ποτέ δυνατόν στην πιο ζωντανή ομάδα του πληθυσμού, στην οποία κάθε κράτος και κάθε έθνος επενδύει τις ελπίδες της για το όποιο μέλλον, να έχει ως όνειρο στα 18 και στα 20 χρόνια να διοριστεί στο δημόσιο. Κλειδώνοντας, μέσω των πλούσιων προνομίων που προσφέρονται, τα πιο λαμπρά σου μυαλά σε μια δημόσια υπηρεσία βαρυγκομούσα, καθόλου παραγωγική και στερώντας τους οποιοδήποτε κίνητρο δημιουργίας (περισσότερο αντι-κίνητρα δίνονται στο δημόσιο) και αξιολογικής προόδου στη σταδιοδρομία τους ένα είναι το σίγουρο: ότι έχεις υποθηκεύσει το μέλλον των αρκετών επόμενων γενεών (κάτι το οποίο γινόταν τις τελευταίες δεκαετίες και εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα στην Κύπρο). Στερώντας τα δημιουργικά μυαλά από τους τομείς της οικονομίας που μπορούν να παράξουν και να οδηγήσουν την κοινωνία σε καλύτερους ορίζοντες το μόνο που καταφέρνεις είναι να πετύχεις τη στράτευση εφήμερων πελατειακών υποστηρικτών στις κομματικές φιλοδοξίες σου σε βάρος όμως, θλιβερά, της προόδου και της γενικότερης προκοπής της κοινωνίας. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο κατανοητό και φανερό σε μία περίοδο κρίσης και ύφεσης, όταν μόνη επιλογή σωτηρίας σου είναι να έχει κάποιους έτοιμους για να σε τραβήξουν από τον βάλτο. 

Τα μηνύματα στις τελετές έναρξης

Βλέποντας τις τελετές έναρξης των τριών τελευταίων θερινών Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί κανείς με σχετική βεβαιότητα και ευκολία να εντοπίσει το κύριο μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι διοργανώτριες χώρες. 

Αρχίζοντας από την Αθήνα, στους Ολυμπιακούς του 2004 το βασικό μήνυμα ήταν "Μα κοίτα πόση ιστορία και πολιτισμό έχουμε! Έχετε κι εσείς;" Μπορεί να μην έχουμε λεφτά αλλά βρήκαμε και ιδού.

Στη συνέχεια οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου το 2008 κατά τους οποίους η Κίνα έστειλε το μήνυμα "Είμαστε εδώ!" Μήνυμα από μια χώρα που επέδειξε δύναμη-ισχύ, πλούτο και πολιτισμό. Κάτι που φάνηκε και στην τελετή αλλά και στις υποδομές που ετοιμάστηκαν για τους αγώνες.

Τέλος στο Λονδίνο το 2012 η τελετή χαρακτηρίζεται από ένα βασικό μήνυμα. "Λεφτά έχουμε, είμαστε κίτς και το γουστάρουμε". Τελετή έναρξης με ύμνο στο εθνικό σύστημα υγείας (που έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια παραπαίει) και τον Mr. Bean αυτοπροσώπως δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς.

Αναφορικά με την ενότητα αφής του βωμού της ολυμπιακής φλόγας νομίζω ότι οι άγγλοι βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε ευρηματικότητα, φαντασμαγορία και εκτέλεση!

Για το φόβο της Χ.Α.

Εν ριπή οφθαλμού, πριν προλάβει κανείς να καταλάβει τί είχε γίνει η ελληνική ολυμπιακή επιτροπή άνοιξε υπολογιστή, μπήκε στο twitter, βρήκε το προφίλ της αθλήτριας, διάβασε το μήνυμα και εξέδωσε την απόφαση της για αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρίστου από τους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Παρόμοια άμεση ήταν και η αντίδραση διαφόρων κοινοβουλευτικών κομμάτων στην Ελλάδα που καλούσαν και την ΕΟΕ να λάβει μια απόφαση τιμωρίας της αθλήτριας άμεσα.

Ποίο ήταν το επίμαχο μήνυμα που δημοσιεύθηκε στο λογαριασμό της 23 χρονης αθλήτριας στο twitter; "Με τόσους αφρικανούς στην Ελλάδα τα κουνούπια του Δ. Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό". Ρατσιστικό, καθ' ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους με βάση την καταγωγή. Μειωτικό για αυτούς; Όχι. Δεν είπε ας τους φάνε αυτούς τα κουνούπια γιατί είναι αφρικανοί! Άτσαλο χιούμορ κατά ορισμένους; Ενδεχομένως. Βλακεία; Ίσως.

Από την άλλη η απόφαση της ΕΟΕ για τιμωρία της δια αποκλεισμού της από τους αγώνες, με αιτιολογικό την επίδειξη ασέβειας στο πνεύμα του Ολυμπισμού πώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Τουλάχιστον υπερβολική. Αρκετοί τη χαρακτήρισαν και υποκριτική. Σε μια χώρα όπου σε κάθε γειτονιά ο κόσμος λέει με περηφάνια ότι "σε ένα σπίτι έδω στην περιοχή έμεναν μετανάστες και τηλεφωνήσαμε στην αστυνομία για να τους διώξουμε και μας είπε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι αλλά έδωσε ένα τηλέφωνο (της Χρυσής Αυγής) και μας είπαν αυτοί θα σας κανονίσουν, και πράγματι πήραμε, ήρθαν τα παιδιά και μας είπαν σε 3 μέρες να πάτε να δείτε το σπίτι σας και όντως το σπίτι ήταν άδειο και μάλιστα και βαμμένο" δεν μπορεί να είναι πρόβλημα το tweet με τα κουνούπια της Βούλας Παπαχρίστου. Ναι η απόφαση ήταν μια βλακώδης και βεβιασμένη, γεμάτη υποκρισία και καθωσπρεπισμό, όπως και οι αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων. Η ποινή δε που της επεβλήθει είναι σαν ισόβια για παράνομη στάθμευση.

Εν πάση περιπτώση, ευτυχώς στην περίπτωση της αθλήτριας, η μάχη κερδίθηκε. Το ολυμπιακό πνεύμα και το ολυμπιακό ιδεώδες μπορούν να ξανακοιμηθούν πλάι σε στοίβες αναβολικών μέχρι που μια άλλη Βούλα να τολμήσει να τα ταράξει από το λήθαργο τους. 

Ο καταυλισμός των καθαριστών του Λονδίνου

"Ο καταυλισμός των καθαριστών", ή παραγκούπολη των καθαριστών των αγώνων. Η εφημερίδα Daily Mail σε ρεπορτάζ της (Ten to a room and one shower for 75 people: Inside the 'slum' camp for Olympic cleaners) φωτογραφίζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμένουν οι αλλοδαποί υπάλληλοι της εταιρίας καθαριότητας που ανέλαβε το συμβόλαιο για το Ολυμπιακό Πάρκο του Λονδίνου.

Οι αλλοδαποί στοιβάζονται σε ένα οικισμό αποτελούμενο από δωμάτια κοντέινερ. Στοιβάζονται ανά δεκάδα στα δωμάτια (άνδρες και γυναίκες), μοιράζονται ένα αποχωρητήριο ανά 25 και ένα shower ανά 75 άτομα και πάνω από όλα, για αυτή την υπηρεσία πληρώνουν £18 ημερησίως στην εταιρία σαν ενοίκιο για να διαμένουν στον καταυλισμό.

Η όλη εγκατάσταση σημειώνει η εφημερίδα ομοιάζει με φυλακή και εύστοχα παρατηρεί ότι αυτή κρύβεται από τα μάτια των πολυάριθμων επισκεπτών και ενοίκων του Ολυμπιακού Πάρκου με ψηλό φράκτη. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία της εφημερίδας, η εγκατάσταση είναι ακριβώς δίπλα στο Ολυμπιακό Πάρκο.

Τα δε πρόχειρα αυτά καταλύματα πλήγηκαν πρόσφατα και από τις έντονες βροχές με αποτέλεσμα αρκετά να έχουν εισροή νερού και οι ένοικοι να χρειαστεί να τα επιδιορθώσουν μόνοι τους.  Η ευκαιρία να ανακαλύψει κανείς τον Λονδρέζικο πολιτισμό και τη φιλοξενία. Από την ανάποδη.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Κι όμως, έχουν περάσει 366 φέρνοντάς μας στην τραγική πρώτη επέτειο από την καταστροφή στο Μαρί. Πριν ακριβώς ένα χρόνο η γύμνια του βασιλέως αναδείχθηκε εκτυφλωτικά. Μια έκρηξη το χάραμα της 11ης Ιουλίου ένα χρόνο πριν, άφησε πίσω της 14 θύματα, 13 νεκρούς και έναν σοβαρότατα τραυματία, μια οικονομία συντρίμμια, και ένα λαό να ψάχνει ηγέτη.

Στις ώρες που ακολούθησαν την έκρηξη μαθαίναμε εξοργιζόμενοι τα όσα εγκληματικά και τραγικά προηγήθηκαν της έκρηξης και, τελικώς, οδήγησαν σε αυτή. Ακούγαμε για τις τραγικές ελλείψεις στην διοικητική δομή του κράτους, διαβάζαμε για την ανύπαρκτη λειτουργία της ιεραρχίας. Στη φυσιολογική οργή που υπήρχε, προστίθετο περαιτέρω η διαπίστωση της ανικανότητας στο χειρισμό των συνεπειών της καταστροφής καθώς και η θρασύδειλη απόπειρα αποποίησης ευθυνών από όσους είχαν αντικειμενικά βαρύτατες ευθύνες για την καταστροφή.

Ένα χρόνο μετά εξακολουθεί να υπάρχει η θλίψη για αυτούς που χάθηκαν και η απαίτηση να μην ξαναχρειαστεί να ζήσουμε κάτι παρόμοιο, θλίψη που ξαναγίνεται οργή από το γεγονός πως -τραγικά- ακόμα οι ίδιοι ανίκανοι διαχειρίζονται τις τύχες μας.

Ένα χρόνο μετά μετρώντας ακόμα τις πληγές μας, ζητούμε να δικαιωθούν τα θύματα και ελπίζουμε πως αν κάτι θετικό μπορεί να προκύψει από αυτή την καταστροφή είναι εμείς -επιτέλους- να αντιληφθούμε τη σημασία που έχει το να μπορείς να αισθάνεσαι ασφάλεια και εμπιστοσύνη πως αυτός που εκλέγεις για να ηγείται γνωρίζει πού πάει και τί κάνει. Ας μην χρειαστεί να φθάσουμε ξανά στο μέλλον μπρος στην ίδια απόγνωση. 

Φίλοι, καλώς ορίσατε στην Κύπρο!

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012, ο ήλιος θα ανατείλει από ανατολικά και η εκκλησία θα γιορτάζει τον Υάκινθο και τη Ζουμπουλία. Αυτοί που αρχίζουν πραγματικά να γιορτάζουν από αύριο είμαστε όλοι οι παροικούντες εν Κύπρω αφού καλωσορίζουμε στην Κύπρο την αποστολή της Ε.Ε. και του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου (στο εξής "τρόικα") για τις προπαρασκευαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την εκπόνηση του κυπριακού "μνημονίου" στήριξης.

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι η στήριξη θα είναι μόνο για  τον τραπεζικό τομέα και δε θα έχει να κάνει με τα δημόσια οικονομικά, αλλά και πως θα φροντίσει να μην πληγεί ο "πολίτης" από μέτρα. Κάτι που αποτελεί συνώνυμο του ότι η στήριξη θα είναι γενικότερη και θα πληρώσουν όλοι, γιατί αυτή ακριβώς είναι η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Έτσι κι αλλιώς οι δηλώσεις από το Προεδρικό δεν έχουν ισχύ ούτε καν μέχρι να παίξουν στα δελτία των 8, αφού για ότι δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος, πηγαίνοντας κόντρα στους συμβούλους του (είτε τους διόριζε ο ίδιος ως υπουργούς, είτε τους βρήκε ως διοικητές) διαψεύστηκε μερικούς μήνες αργότερα. 

Μπορεί αλλιώς να φανταζόσασταν, κύριε Πρόεδρε, την πρώτη μέρα μετά την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κύπρο, αλλά... Για την ώρα λοιπόν, κύριε Χριστόφια -που κατέχετε κατά δήλωσή σας καλά το πώς λειτουργεί η πολιτική στην οικονομία- καλωσορίστε στα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου στη Λευκωσία τους "αποικιοκράτες", (κατά δήλωσή σας) απεσταλμένους της τρόικας.