Ο κλασσικός ο... Έλληνας

Δεν έχουν κλείσει ακόμα ένα μήνα τα μέτρα που έλαβε, ή καλύτερα που θα έπρπε να λάμβανε, ο Δήμος Πατρέων για απάμβλυνση του κυκλοφοριακού εμφράγματος στην πόλη και ήδη αρκετοί από τους δρόμους που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα τείνουν να επιστρέψουν πλήρως στην παλιά κάκιστη κατάστασή τους.

Το φιλόδοξο πρόγραμμα του δήμου αφορούσε ουσιαστικά στον περιορισμό της στάθμευσης στο κέντρο της Πάτρας με την παράλληλη λειτουργία περιφερειακών χώρων στάθμευσης και λεωφορειακών γραμμών προς το κέντρο, έτσι ώστε όσοι έχουν πολύωρη δουλειά στο κέντρο να μην μπαίνουν καθόλου με το όχημά τους επιβαρύνοντας την πόλη με σταθμευμένα και διπλοπαρκαρισμένα οχήματα. Κλειδί στο όλο πρόγραμμα είχε θεωρηθεί η αυστηρή, όπως ο ίδιος ο δήμαρχος δεσμεύθηκε, αστυνόμευση κυρίως για το διπλοπαρκάρισμα. Το διπλοπαρκάρισμα είναι μια φολκλόρ συνήθεια, βασισμένη στο σκεπτικό "κάνω εγώ την δουλειά μου και οι άλλοι ας κουρεύονται". Κατά αυτό το δόγμα σε οποιοδήποτε σημείο και αν θέλει ο οδηγός απλά σταθμεύει, κλείνοντας δρόμους, πεζοδρόμια κοκ.

Στην αρχή, και μιλώ για τις πρώτες 2-3 μέρες του εγχειρήματος, όλα φαίνονταν να πήγαιναν καλά. Η αστυνόμευση, γιατί αυτό ήταν που έκανε την διαφορά, λειτούργησε με πάσα αυστηρότητα καταγγέλλοντας συνεχώς. Το σύστημα δοκιμαζόταν ήδη με επιτυχία. Αμέσως μετά που τα μέτρα χαλάρωσαν και πια αντί καταγγελιών άρχισαν περισσότερο οι παραινέσεις από τους ελεγκτές προς τους παρανομούντες το σύστημα άρχισε να επανέρχεται στην αρχική του ανισόρροπη ισορροπία.

Ένα μήνα μετά η ελεγχόμενη στάθμευση είναι λες και δεν έχει περάσει από δω. Σε ορισμένους δρόμους του κέντρου όσο υπάρχει ο "βοσκός" τα πρόβατα υπακούουν. Γιατί δυστυχώς εκεί είναι το επίπεδο κοινωνικής ευθύνης (και νοημοσύνης;) των περισσοτέρων πολιτών.