Εδώ είναι που ο Χριστόφιας μεταφέρει ένα κλίμα διαφωνιών αλλά και την ελπίδα ότι με τον παλιό του φίλο θα βρούν μια λύση τελικά. Από την άλλη ο παλιόφιλος στις δηλώσεις του δείχνει μια στάση που ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός της θα ήταν "μη παραγωγική". Φαίνεται από την μια να ανατρέπει τα πάντα, και από την άλλη να ρίχνει κορώνες του τύπου "μπορεί να βρεθεί λύση ως το τέλος του 2008". Σχεδόν σε κάθε δήλωση του ισορροπεί ανάμεσα στο παλιό Ντενκτάς και τον παλιό Φίλο του προέδρου Δημήτρη, δύο κόντρα ρόλους, αν και τελευταία μάλλον το βάρος πέφτει πιο πολύ στον Ντενκτάς..Πολλοί, ίσως αισιόδοξοι, βλέπουν στον Ταλάτ ειλικρινή προσπάθεια για εξεύρεση λύσης στο κυπριακό, ενώ αναγνωρίζουν ότι οι δηλώσει του εκτός των συνομιλιών απλά αποσκοπούν στο να χαϊδεύουν αυτιά εντός και εκτός κατεχομένων. Εγώ, στα λίγα χρόνια που παρακολουθώ τις εξελίξεις στο κυπριακό, δεν έχω διαπιστώσει σχεδόν ποτέ ανακολουθία δηλώσεων και πράξεων από τουρκικής πλευράς. Αυτό το γεγονός είναι που με κάνει κάθε μέρα και πιο δύσπιστο στο κατά πόσο πλησιάζουμε σε λύση. Αυτό που θα επιχειρήσω κλείνοντας αυτή την σκέψη είναι να δω αντίστροφα την αισιόδοξη προσέγγιση των πραγμάτων. Μήπως ο Ταλάτ των δηλώσεων είναι ο νέος πραγματικός Ταλάτ και απλά στις συναντήσεις χαϊδεύει τα ελληνοκυπριακά αυτιά;
Είμαι σίγουρος για τις προθέσεις και τους στόχους του Χριστόφια στις συνομιλίες, τουλάχιστον εξ' όσων για την ώρα γνωρίζουμε. Έχω εμπιστοσύνη στον χειρισμό των συνομιλιών από μέρους του. Και νομίζω ότι και ο ίδιος πλέον έχει καταλάβει ότι παλιός του φίλος, ο Μεχμέτ Αλί, πια δεν παίζει μόνος του στο παιχνίδι του κυπριακού. Κάποτε οι απόψεις τους ήταν κοινές, ίσως είναι και σήμερα, οι θέσεις όμως του τουρκοκυπρίου ηγέτη κύριου Ταλάτ και του παλιού φίλου Μεχμέτ Αλί, δεν φαίνεται να είναι πολύ ταυτόσημες.






