Τρικυμία εν κρανίω

Διάβασα την σημερινή απόφαση του συλλόγου των φοιτητών της παλιάς μου σχολής, στην Πατρα. Ο ευφάνταστος τίτλος "ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ… ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ!" προέδιδε ότι ο συγγραφέας είχε χιούμορ. Διαβάζοντας όμως το υπόλοιπο κείμενο διαπιστώνει κανείς μια αλλοπρόσαλλη επιχειρηματολογία μια σχεδόν ανύπαρκτη συνοχή σε λόγο και επιχειρήματα και μια "επαγγελματική" ξύλινη πολιτική γλώσσα.

Στο πρώτο μέρος φτιάχνει κλίμα με αναφορά στη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου και τις πορείες που ακολούθησαν, καταδικάζει την δήλωση της Άννας Διαμαντοπούλου "που μίλησε για περιορισμό του ασύλου και άρση του όταν γίνονται επεισόδια" και τέλος μιλά για τονανασχηματισμό, ερμηνεύοντας την επιλογή Σπηλιοτόπουλου ως υπουργού παιδείας ως υποχώρηση της κυβέρνησης. Καταλήγοντας αναφέρεται στον "νόμο πλαίσιο" που πέρασε πέρσι για την Παιδεία λέγοντας πως "Πλέον έχει φανεί στο σύνολο των φοιτητών η δυσλειτουργία των σχολών έστω και με μια από τις πιο μικρές πτυχές του Ν. Πλαίσιο." διερωτόμενος "Ως πού θα φτάσει αυτή η κατάσταση;"

Οι αμέσως επόμενες προτάσεις είναι "Η πολιτική αυτή κατάσταση δεν αποτελεί φαινόμενο της χώρας μας, αλλά είναι τεταμένη σε κάθε γωνιά του κόσμου. Λαμπρό παράδειγμα η μακροχρόνια προσπάθεια χειραφέτησης και ανεξαρτησίας του παλαιστινιακού λαού.". Παντελώς ασύνδετα. Και απλά σαν παρένθεση πριν μιλήσει για το "εργατικό κίνημα". Αφού καταδικάσει το πλαίσιο την τρομοκρατική δράση του Ισραήλ με το κείμενο της περασμένης εβδομάδας (τραγική λεπτομέρια: ξέχασαν να αλλάξουν ακόμα και τον τραγικό αριθμό των νεκρών στην Γάζα, για τον θάνατο των οποίων άλλωστε είναι και η διαμαρτυρία. Τόσο ξύλινοι.), συνεχίζει και πάλι με τις διεκδικήσεις και τις εκτιμήσεις για την χρονιά που μπαίνει. Αντιγράφω το απόσπασμα που ακολουθεί. Δώστε προσοχή στην μαυρισμένη πρόταση και συσχετίστε την με την υπόλοιπη παράγραφο.

Πιστεύουμε πως αυτή η χρονιά πρέπει να σημαδευτεί από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος. Αντί να περιμένουμε πότε το υπουργείο θα είναι έτοιμο για να κινηθεί επιθετικά και για να μην έχουμε καλοκαιρινές εκπλήξεις με τα ΚΕΣ(‘’Σεπτέμβρης….’’), πρέπει να πάμε εμείς ένα βήμα μπροστά από την πιεσμένη κυβέρνηση. Ύστερα από τόσα χρόνια φοιτητικών αγώνων με υποχωρήσεις και μπλοκαρίσματα των μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε να κλείσουνε τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και να αποσυρθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο. Ήρθε η ώρα η τρομοκρατία και η καταστολή των αγώνων μας να σπάσουν στο δρόμο. Η ώρα να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης με την αντιπολεμική – αντιιμπεριαλιστική μας δράση. Η νεολαία των διεκδικήσεων απέδειξε ότι μπορεί μέσα από μαζικές διαδικασίες και μαχητικές κινητοποιήσεις να προτάξει μπροστά τα συμφέροντα της και να διεκδικήσει καλύτερους όρους φοίτησης και εργασίας.

Τέλος, όπως και σε κάθε αγωνιστικό πλαίσιο που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να σταχυολογηθούν οι απαιτήσεις. Απαιτούμε - Παλεύουμε λοιπόν για:

1. Ενιαία Πανεπιστημιακή εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους
2. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό
3. Λιγότερη δουλειά, Δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, μείωση των ωρών εργασίας και ταυτόχρονη ριζική αύξηση των αποδοχών. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
4. Δωρεάν σίτιση, στέγαση , μετακίνηση
5. Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., Κ.Ε.Κ., Ι.Ε.Κ. και της οδηγίας 36/05
6. Κάτω τα χέρια από το άσυλο- διεύρυνση του σε σχολεία, εργασιακούς χώρους και στο Παράρτημα- διεύρυνση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
7. Καμία ανταποδοτική και επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
8. Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.
9. Να αποσυρθεί ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ, Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά - Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
10. Άμεση κατάργηση των νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, άμεση απόσυρση του νόμου για την έρευνα και του νομοσχεδίου για τα μεταπτυχιακά
11. Άμεση απόσυρση του νόμου για το ασφαλιστικό
12. Να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική σε εκπαίδευση και εργασία. Να πάρουν πίσω τις εκπαιδευτικές και εργασιακές αναδιαρθρώσεις. Να πέσει η κυβέρνηση. Να ανατραπεί η Κυβέρνηση των δολοφόνων.
13. Να καταργηθούν όλοι οι κατασταλτικοί νόμοι, διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
14. Να καταργηθούν ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και οι ειδικές δυνάμεις καταστολής. Να αφοπλιστεί η αστυνομία.
15. Να κλείσουν οι βάσεις, να φύγουν όλοι οι ξένοι στρατοί από τη χώρα μας
16. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, άμεση ή έμμεση
17. Νίκη των Λαών- Νίκη στην Ιντιφάντα- Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Και όλα αυτά μόνο με μια συνέλευση και μια κατάληψη. Μπορείτε εσείς να αλλάξετε τον κόσμο γρηγορότερα; Περαστικά συνάδελφοι... Έχει δίκαιο ο Γιανναράς όταν μιλά για το εκπαιδευτικό σύστημα σημειώνει ότι αυτό ετοιμάζει κουκουλοφόρους "και εκπαιδεύει τα μαθητούδια να συνδικαλίζονται, να εκβιάζουν με καταλήψεις, με αποκλεισμούς κεντρικών δρόμων, να καταστρέφουν και να καταρρυπαίνουν τους χώρους της σπουδής. Τα ποτίζει με την αλογία διεκδικήσεων και δικαιωμάτων δίχως αντίβαρο υποχρεώσεων και αξιολογικής κρίσης, έρμαια στη στρατολόγησή τους από τους επαγγελματίες της πολιτικής σε τάχα και «μαθητικό κίνημα»". Δυστυχώς, απόλυτο.