Οbamaφρένεια

Διαβάζω κάτι δημοσιεύματα στον τύπο που μιλούν με μεγάλο ενθουσιασμό για το γεγονός της παρουσίας του Ομπάμα στην λήξη της διάσκεψης της Κοπεγχάγης. Είναι λέει ο Ομπάμα αισιόδοξος για την έκβαση της συνόδου. Και είναι αισιόδοξος, λέει, ότι θα καταλήξουν σε μια συμφωνία - οδηγό για την περιβαλλοντική συμπεριφορά των χωρών του πλανήτη ενόψη της πλήρους καταστροφής του δεύτερου, η οποία και θα αντικαταστήσει τη συνθήκη του Κιότο.

Συγγνώμη αλλά είναι η ιδέα μου ή η χώρα της οποίας ηγείται ο ρομαντικός κατά τα άλλα κύριος Ομπάμα είναι από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη, χωρίς να επιδεικνύει καμμιά ιδιαίτερη διάθεση να ρυπαίνει λιγότερο, θυσιάζοντας μέρος της ανάπτυξής της;

Είναι η ιδέα μου ή η χώρα του κυρίου Ομπάμα, ο οποίος αισιοδοξεί ότι θα έχουμε μια νέα συμφοωνία που θα αντικαταστήσει αυτήν του Κιότο (που λήγει σε λίγα χρόνια), ΔΕΝ έχει ακόμα υπογράψει (και άρα εφαρμόσει) τη συνθήκη του Κιότο; Τί τον έπιασε τότε ο καημός αν θα έχουμε μια νέα συμφωνία και γιατί ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι για τους υπόλοιπους κάτι αισιόδοξο;